ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ για μεγάλους

[agaliarep]

Πανάρχαια προσευχή-επίκληση που υπάρχει και λειτουργεί μυστικά μέσα στο ελληνικό Αλφάβητο, από καταβολής του. Οπωσδήποτε θα διαπιστώσετε την ανάμειξη αρκετών ετερόκλητων στοιχείων - δωρικούς τύπους, νεώτερες προσθήκες κλπ - αλλά το όλο θέμα είναι όντως εντυπωσιακό:

Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνησή τους (Άλφα, Βήτα, Γάμα κ.λ.π.), δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μια πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανώτερης σύλληψης. Σύμφωνα μ' αυτήν τη γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμμα)
ακούγονται και γράφονται ως εξής:

ΑΛΦΑ - ΒΗΤΑ - ΓΑΜΑ - ΔΕΛΤΑ - ΕΨΙΛΟΝ - ΣΤΙΓΜΑ - ΖΗΤΑ -ΗΤΑ-ΘΗΤΑ - ΙΩΤΑ - ΚΑΠΠΑ - ΛΑΜΒΔΑ - ΜΙ - ΝΙ - ΞΙ - ΟΜΙΚΡΟΝ - ΠΙ - ΡΟ -ΣΙΓΜΑ - ΤΑΥ - ΥΨΙΛΟΝ - ΦΙ - ΧΙ- ΨΙ- ΩΜΕΓΑ.

Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:


"ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ. ΣΤ(Η)
ΙΓΜΑ. ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ,
ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ
ΔΑ. ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ
ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ!"


Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής - επίκλησης προς την πηγή του Φωτός (όπου πηγή φωτός, ο Ήλιος, ο Απόλλων, ο Ρα κτλ.):

«ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ! ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ. ΣΤΗ ΙΓΜΑ (ΙΝΑ)
ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ,
ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ (ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ
(ΕΣΤΊ), ΠΥΡΟΣ (ΔΕ)
ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ) »


«"Αλ φά, βη τά Γά! Άμα δέ "Ελ, τά εψ ίλών. Στή ίγμα
(ίνα) ζή τα,
ή τα, θή τα Ίώτα κατά παλλάν Δά. (Ινα) μή νύξ ή, ό
μικρόν (έστί)
πυρός δε ιγμα ταφή εψ ιλων, φύ (οι) Ψυχή. ό μέγα
(εστί)!»


Η επίκληση αυτή είναι καταγραμμένη από αιώνες στο υποσυνείδητο των Ελλήνων

"Αλ = Ο νοητός ήλιος
Φά-ος = το φως
Βή = προστακτική του ρήματος βαίνω (=βαδίζω, έρχομαι).
Τα = δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την
Γά= Γή (δωρικός τύπος)
Άμα = (επιρρ.) συγχρόνως.
"Ελ = ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος.
Έψ = ρήμα έψομαι, εψ-ημένος - ψημένος.
Ίλών = ιλύς (ουσιαστικό) = λάσπη, πηλός.
Στή = προστακτική ρήματος ίστημι.
"Ιγμα = καταστάλαγμα, απόσταγμα.
Ζή = προστακτική ρήματος ζω.
Ή = προστακτική ρήματος ειμί, είμαι.
Θή = προστακτική ρήματος θέτω. Ίώτα = τα Ιώγα, τα Εγώ.
Παλάν = Ρήμα πάλλω (= δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο
παλλάς = πάλλουσα, περιστρεφόμενη (παράβαλε: Παλλάς Αθηνά).
Δα = άλλος τύπος της Γα, Γης (παράβαλε: Δα- μήτηρ >
Δημήτηρ >Δήμητρα = Μητέρα Γή)
Νύξ = (ουσ.) νύχτα.
"Ο = (αναφ.) το οποίο, που.
Φύ (οι) = ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι).



Απόδοση

Αλ, εσύ που είσαι το Φως, έλα στη Γη!
Κι εσύ Ελ ρίξε τις ακτίνες σου στην ιλύ που ψήνεται
(που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).
Ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μια ξηρά) για να μπορέσουν
τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν και να σταθούν
πάνω στην παλλόμενη Γη.
Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν,
και κινδυνέψει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί) το
καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα ιλύ,
και ας αναπτυχθεί η Ψυχή,
που είναι το μέγιστο, το σημαντικότερο όλων!

Ο όποιος συντονιστής ας το βάλει σε όποια θεματολογία κρίνει ότι πρέπει...
Εγώ αδυνατώ...

Ευχαριστώ πολύ αγάπη μου.

[Epoptes]

Ο αρχαίος δίφθογγος όμως ΑΥ (στο ταυ) δεν προφερόταν ΤΑΦ ούτε άλλωστε το αρχαίο σύμφωνο Φ προφερόταν ως f αλλά ως ph δηλαδή Π με δασεία εκπνοή. Άρα δεν μπορούμε να πάμε από το ΤΑΥ ΥΨΙΛΟΝ στο ΤΑΦΗ.

[elf]

Even the Greek Alphabet, i.e., the names of the letters, form a poem in Maya language, which reads as follows: —

FREE TRANSLATION

ALPHA. Heavily break — the — waters
BETA. extending — over the — plains
GAMMA. They — cover — the — land
DELTA. in low places where
EPZILON. there are — obstructions, shores form, and whirlpools —
ZETA. strike — the — earth
ETA. with water.
THETA. The water spreads
IOTA. on — all that lives and moves —
KAPPA. sediments give way.
LAMBDA. Submerged is — the — land
MU. of — Mu
Nl. the peaks — only
XI. appear above — the water.
OMIKRON. Whirlwinds blow round
Pl. by little and little,
RHO. until comes
ZIGMA. cold air. Before
TAU. where — existed — valleys,
UPZILON. now, abysses, frozen tanks — In circular places-
PHI. clay — is — formed.
CHI. A mouth
PSl. opens; vapours
OMEGA. then — come forth — and — volcanic sediments.
____
πηγή: www.theosophical.ca/TheMayasADLP.html


Φιλικούς Χαιρετισμούς

[DespaiR]

Το ποίημα είναι πολύ εντυπωσιακό και βγάζει πράγματι νόημα. Ομως απ’ oτι ξερω τα αρχαία ελληνικά γράμματα που δεν χρησιμοποιούνται σήμερα είναι τέσσερα.

Το σαμπί το οποιο ονομάσθηκε έτσι επειδή έμοιαζε σαν πι

Το γιοτ που μοιάζει με το j

To δίγαμμα που ήταν σαν το σημερινό αγγλικό F

Και το κόππα.

Το στίγμα που αναφέρει ο agaliarep νομίζω πως ήταν το στ που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι ως αριθμητικό. Οπότε αν και το ποίημα βγάζει νόημα κανονικά θα πρέπει να είναι fake λαμβάνοντας υπόψη και τα άλλα αρχαία ελληνικά γράμματα.

[Melhisedek]

Συγχαρητήρια για το θέμα,δεν έχω κάτι να προσθέσω.

[dragoness_crysta]

Mordiel αυτη η προσευχη που λεει που προερχεται απο τα γραματα της αλφαβητου υπαρχει, πραγματι και μο την εχουν πει και εμενα. Ο θειος μου που ειναι φιλολογος και εχει εντριφισει το θεμα αρχαια Ελλαδα, μου το επιβεβαιωσε και ο ιδιος.
Ειναι πραγματι εντυπωσιακο, το γεγονος οτι ουσιαστικα το αλφαβητο αποτελει μαλλον εναν υμνο, η μια παρακληση

[excellent]

Dragoness_crysta, μιας και είναι φιλόλογος ο θείος σου μπορείς να το ρωτήσεις για την απορία που εξέφρασε ο DespaiR και είχα εκφράσει και εγώ όταν είχα πρωτοακούσει το θέμα από έναν, εδώ και καιρό;


Είναι ενδιαφέρον κατά την γνώμη μου θέμα.

Επίσης να πω -θέτοντας μία ακόμη αμφιβολία- ότι το αλφάβητο το πήραμε από τους Φοίνικες οι οποίοι το Άλφα το έλεγαν Άλεφ κλπ Πού θέλω να καταλήξω; Έχουμε πολλές ομοιότητες στην προφορά των γραμμάτων -και από ό,τι ξέρω τα είχαμε και στην ίδια σειρά-, συνεπώς το αλφάβητο υπάρχει έτσι τυχαία... Ελπίζω να καταλαβαίνετε τον συλλογισμό μου...

[Leporello]

Αρχική Δημοσίευση από Epoptes

Ο αρχαίος δίφθογγος όμως ΑΥ (στο ταυ) δεν προφερόταν ΤΑΦ ούτε άλλωστε το αρχαίο σύμφωνο Φ προφερόταν ως f αλλά ως ph δηλαδή Π με δασεία εκπνοή. Άρα δεν μπορούμε να πάμε από το ΤΑΥ ΥΨΙΛΟΝ στο ΤΑΦΗ.

Κανονικά, μετά από αυτό η συζήτηση έπρεπε να έχει σταματήσει και όχι να κρατήσει άλλες 23 σελίδες. Προσθέτω ακόμη ότι και το Η συνέπεσε στην προφορά με το Υ κατά την Βυζαντινή περίοδο και όχι νωρίτερα.

Ακόμη, δεν βρήκα σε όλο το νήμα κάποια υποτιθέμενη χρονολόγηση αυτού τού ποιήματος. Πότε υποτίθεται ότι ήταν γραμμένο; Δικαιολογούνται οι μορφές των λέξεων από την γλώσσα που ομιλείτο τότε (έστω και αν μερικοί τύποι ήταν προγενέστεροι). Λογικά, ένα τέτοιο ποίημα σύμφωνα με τον ισχυρισμό τού συντάκτου έπρεπε να έχει γραφτεί πριν από την ανακάλυψη του αλφαβήτου, άρα δεν μπορεί να περιέχει π.χ. Ελληνιστικούς τύπους. Μήπως όμως είναι λίγο μεταγενέστερο; π.χ. μετά το 1990 μ.Χ.;

[petros01]

Αρχική Δημοσίευση από Litsa

εκτεταμένη σειρά από αυθαιρεσίες ετεροχρονισμούς εξαιρέσεις συγχωνεύσεις επαναλήψεις φωνητικών αξιών και εφευρέσεις ανύπαρκτων λέξεων.
Ξαναρίξε μια ματιά στα πρώτα ποστ.

Αυτές όλες οι περιπτώσεις έχουν εντοπιστεί από πολλούς που έγραψαν
και μπορείς να τις διαπιστώσεις.

Δεν χρειάζεται πολύ αναλυτική σκέψη για να αντιληφθείς ότι είναι μια
επιπόλαιη προσπάθεια προσαρμογής ενός υποτιθέμενου ύμνου
στην δεδομένη ακολουθία γραμμάτων του ελληνικού αλφάβητου.

καλά, εκτεταμένη σειρά δεν είναι, υπάρχουν όμως αρκετά κενά όπως είδαμε και στα πρώτα ποστ.
Δεν παύει όμως να είναι, για μένα τουλάχιστον, εξαιρετικά εντυπωσιακό , οπότε δεν μπορώ να το παραβλέψω έτσι απλά χωρίς απόδειξη.

Οπως εξαιρετικά ενυπωσιακή είναι και η ομοιότητα των φοινικικών συμβόλων με τα ελληνικά και για τον ίδιο λόγο δεν μπορείς παρά να ΜΗΝ την παραβλέψης.
Η συνέχεια και η εξέλιξη της γλώσσας προφανώς (πάντα κατά την κρίση μου) δίνουν προβάδισμα στην θεωρία της Φοινικικής καταγωγής των Ελληνικών γραμματοσυμβόλων.
Πάντως, στις λίγες ομολογουμένως, μέρες που ασχολήθηκα με το θέμα δεν βρήκα πουθενα αποδείξεις για την μια ή την άλλη κατεύθυνση .
Ακόμα και η φερόμενη ως ονοματολογία του Φοινικικού αλφάβητου δεν είναι κάτι αποδεδειγμένο σύμφωνα με wikipedia.org , αλλά μία θεωρία.

Για μένα ανατροπή της βαρύτητας της κάθε θεωρίας είναι να βρεθεί ελληνική επιγραφή παλαιότερη της Φοινικικής , αλλά κι αυτό δεν αποτελεί απόδειξη (διότι αργότερα πιθανόν να βρεθεί ακόμα πιο παλαιά Φοινικική). Εκτός πλέον και βρεθεί κάτι που δεν "παίζει" με 100-500 χρόνια αλλά με χιλιάδες.
Λίτσα η επιγραφή που λες χρονολογείται στο "περίπου" 1000 π.Χ. και όχι στο 1250 π.Χ.


Εδώ παρεπιπτόντως να πώ οτι ανακρίβειες τελικά έχω διαβάσει εκατέρωθεν και είμαι σίγουρος ότι όσο το ψάχνω τόσο θα βρίσκω

Αρχική Δημοσίευση από Leporello

Λογικά, ένα τέτοιο ποίημα σύμφωνα με τον ισχυρισμό τού συντάκτου έπρεπε να έχει γραφτεί πριν από την ανακάλυψη του αλφαβήτου, άρα δεν μπορεί να περιέχει π.χ. Ελληνιστικούς τύπους.

Αυτό που μου κίνησε το ενδιαφέρον εξ αρχής να ψαξω γι αυτό το ποίημα είναι οτι εαν κατι τέτοιο ισχύει, δεν είναι απλά πριν την ανακάλυψη του αλφάβητου αλλά πριν την εμφάνιση του ανθρώπου στη Γη.

[kostis013]

μην αρχισετε τις θεωριες περι εξωγηινων και γενικα οτιδηποτε λιακοπουλικο...
μαλιστα δεν πρεπει σε ολα τα γεγονοτα και τα πραγματα τα οποια δεν μπορουμε να τα καταλαβουμε να τα οριζουμε με μεταφυσικη βαση και παρεμβασεις εξωγηινων η οτιδηποτε αλλο και αυτο γιατι η αποσταση του δυσνοητου απο το μεταφυσικο ειναι τεραστια εως απροσεγγιστη καθως σχεδον για ολα υπαρχει και μια λογικη εξηγηση, οσο περιεργο και να σας φαινεται αυτο.


αναρωτιομουν που βραθηκε αυτο το<<ποιημα>>, υπαρχει απλα γραμμενο στο διαδυκτιο η υπαρχει γραμμενο, χαραγμενο καπου και απο εκει πηγαζει ολο αυτο το 8εμα?
ρωτω δηλαδη αν ειναι κατι σαν τον δισκο της φαιστου η παρομοιο