Ευγονική…

[agaliarep]

Κοπτοραπτική από: Βικιπαίδεια και ιο

Ευγονική…

Σύμφωνα με τη Ναζιστική ιδεολογία δεν έχουν θέση στον κόσμο οι Εβραίοι, οι Αθίγγανοι και οι ομοφυλόφιλοι, όπως και κάθε είδους άνθρωποι του περιθωρίου. Οι καθαρόαιμοι Γερμανοί ανήκουν στην Άρεια φυλή, η οποία είναι ανώτερη όλων των υπόλοιπων φυλών. Αυτές απλώς οφείλουν να υποταχθούν στην ανωτερότητά της. Ορισμένες, μάλιστα, φυλές, όπως οι Σλάβοι, είναι τόσο κατώτερες, ώστε όσοι ανήκουν σε αυτές να χαρακτηρίζονται απλά ως υπάνθρωποι (Untermensch) και να είναι κατάλληλοι μόνο ως σκλάβοι των Αρείων. Στα πλαίσια της ρατσιστικής ιδεολογίας του Χίτλερ και του Κόμματος εφαρμόστηκε το Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4 ("Aktion T4") κατά το οποίο περίπου 200.000 γερμανοί (και μη) πολίτες, οι οποίοι έπασχαν από γενετικές παθήσεις ή/και ψυχασθένειες, θανατώθηκαν ή υπέστησαν στείρωση. Με τον τρόπο αυτό ο Χίτλερ πίστευε ότι θα "καθάριζε" την Άρεια Φυλή από ελαττωματικά γονίδια…
Στις δίκες της Νυρεμβέργης το 1946, οι γερμανοί γιατροί που κατηγορούνταν για υποχρεωτικές στειρώσεις σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών της χώρας τους εμφανίστηκαν με μια αναπάντεχη υπερασπιστική γραμμή: η εθνικοσοσιαλιστική ιατρική είχε αντλήσει τη θεωρία αλλά και τις πρακτικές της εφαρμογές από την αντίστοιχη αμερικανική εμπειρία. Έτσι, οι ναζιστές γιατροί που υπήρξαν υπεύθυνοι για έναν τεράστιο αριθμό στειρώσεων ανδρών και γυναικών (400.000 κατά μετριοπαθείς υπολογισμούς) δεν επρόκειτο να τιμωρηθούν για το συγκεκριμένο έγκλημά τους. Δεν γινόταν διαφορετικά: την εποχή εκείνη, ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις επέτρεπαν την αναγκαστική στείρωση συγκεκριμένων ατόμων τόσο σε αρκετές αμερικανικές πολιτείες όσο και σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία τη στενή συνεργασία των αμερικανών με τους γερμανούς ευγονιστές τα χρόνια που προηγήθηκαν του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Είναι πλέον γνωστό ότι ο Χίτλερ θεωρούσε "Βίβλο" το σύγγραμμα ενός αμερικανού ευγονιστή, καθώς και ότι ο πρώτος ναζιστικός νόμος που επέτρεπε τη στείρωση (Ιούλιος 1933) και αφορούσε την "πρόληψη της μεταβίβασης κληρονομικών ασθενειών" αποτελούσε στην πραγματικότητα αντιγραφή αντίστοιχου νόμου που ίσχυε ήδη στην Καλιφόρνια. Είναι προφανές ότι οι φρικιαστικές διαστάσεις που απέκτησε η πρακτική της αναγκαστικής στείρωσης των πάσης φύσεως "ανεπιθύμητων" την εποχή του εθνικοσοσιαλισμού συσκότισε κατά τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες ένα γεγονός που μαρτυρείται πλέον από πάμπολλες μελέτες: Οταν ο Χίτλερ αναλάμβανε να "εξυγιάνει" την αρία φυλή, πρέπει να μην ένιωθε καθόλου μόνος...
Από το 1883 που ο Βρετανός Φράνσις Γκάλτον πρότεινε τον όρο eugenics για να ονομάσει την επιστήμη της "βελτίωσης της φυλής", οι ευγονικές θεωρίες γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη σε Ευρώπη και Αμερική. Είναι βέβαιο ότι οι ευγονικές προσεγγίσεις δεν υπήρξαν πάντοτε συνώνυμες με ολοκληρωτικές "εξυγιαντικές" ουτοπίες. Συχνά, ωστόσο, οι ευγονιστές δελεάστηκαν από τις υποσχέσεις μιας πολιτικής που θα επέτρεπε τη στείρωση των "αποκλινόντων" στο όνομα άλλοτε της καθαρότητας της φυλής και άλλοτε του κοινωνικού κόστους που συνεπάγεται για την πολιτεία η διατήρηση των "κοινωνικά επιζήμιων" μελών της. Ετσι, απόψεις που θεωρήθηκαν εκ των υστέρων ναζιστικής έμπνευσης, κυκλοφορούσαν ευρύτατα τις δύο μεσοπολεμικές δεκαετίες, κατά τις οποίες μάλιστα γνώρισαν και τις πρώτες εφαρμογές τους.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, οι ευγονιστές προσπάθησαν να περάσουν νόμους (Νομοθετική Πράξη για τη Μετανάστευση, 1924), που περιόριζαν τη μετανάστευση από «κατώτερες φυλές», στις οποίες περιλαμβάνονταν και οι Νοτιοευρωπαίοι (Ιταλοί και Έλληνες). Επίσης προώθησαν και τη στείρωση, η οποία εγκρίθηκε συνταγματικά το 1927, ως μέσο περιορισμού της αναπαραγωγής διανοητικά καθυστερημένων και κοινωνικά ανεπιθύμητων πληθυσμών. Το 1921 είχαν στειρωθεί στις δημοκρατικές ΗΠΑ 2.233 Αμερικανοί. Μέχρι το 1928 ξεπερνούσαν τις 10.000, το 1941 περίπου 36.000 άνθρωποι, ενώ έως το 1948 ο αριθμός τους έφθασε τις 50.000. Παρόλο που ποίκιλλαν από πολιτεία σε πολιτεία, οι νόμοι αυτοί προέβλεπαν συνήθως τη στείρωση των "ψυχασθενών, των διανοητικά καθυστερημένων, των επιληπτικών, των εγκληματιών, των συφιλιδικών, των αλκοολικών, των ηθικά έκφυλων και των σεξουαλικά διεστραμμένων". Σε όλες, πάντως, τις πολιτείες προβλεπόταν η στείρωση για τους τρόφιμους των ορφανοτροφείων, ασύλων, νοσοκομείων και φυλακών.
Κρατικές πολιτικές στείρωσης εφαρμόστηκαν επίσης νόμιμα στον Καναδά και την Ελβετία. Η Ελβετία, μάλιστα, ψήφισε το 1928 νόμο που επέτρεπε τη "στείρωση των ανωμάλων", είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που απέκτησε σχετική νομοθεσία…

2003
Υπέρ της αποθάρρυνσης των ανθρώπων, που κατατάσσονται στις χαμηλές
κοινωνικές βαθμίδες να "αναπαράγονται εντατικά" τάσσεται ένας Δανός
καθηγητής προτρέποντας παράλληλα τους "ευφυείς" και υψηλής μόρφωσης
γονείς να κάνουν πολλά παιδιά, προκειμένου να εξασφαλισθεί ένα καλύτερο
μέλλον για την κοινωνία της Δανίας…

Αυτό σαν μια μικρή εισαγωγή για την ευγονική, μια “επιστήμη” που έχει πολύ σκοτεινό παρελθόν και ακόμα πιο αβέβαιο μέλλον.

Τα “ελαττωματικά γονίδια” πρέπει να καταστραφούν, πρέπει να σταματήσουν, πρέπει η κοινωνία να τα αποβάλει από τα σπλάχνα της και να συνεχίσει ακάθεκτη προς την τέλεια φυλή… την φυλή των λίγων με υπηρέτες τους πολλούς…
Θα μπορούσαν να αναφερθούν πολλά συνωμοσιολογικού περιεχομένου γεγονότα, θεωρίες και απόψεις.

Όμως θέλησα να βάλω το παρόν θέμα στην θεματολογία του πολιτισμού γιατί αυτό που με προβληματίζει είναι πως ο άνθρωπος μπόρεσε να φτάσει σε αυτό το σημείο να εκφράζει τέτοιες απόψεις;
Πως αποδέχτηκαν οι κοινωνίες της Αμερικής, της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Ελβετίας, όχι απλά την ιδέα αλλά και τις πρακτικές (αναγκαστικές στειρώσεις, εκτελέσεις κτλ) της ευγονικής;
Πως αντιμετωπίζει ο καθένας από εμάς τέτοιες απόψεις;
Και γενικά την γνώμη σας, μια και μπορεί κάποιοι από εσάς, να συμφωνούν.