Tραγούδια με μυστηριακή ατμόσφαιρα και "παράξενους" στίχους

[Drymonia]

Μια και πλησιάζουν οι γιορτές, όπως τις αντιλαμβάνεται καθένας, να ένα εποχιακό-μεταφυσικό τραγούδι για ένα κοκκινομύτη τάρανδο..

You know Dasher and Dancer
And Prancer and Vixen
Comet and Cupid
And Donner and Blitzen
But do you recall
The most famous reindeer of all?

Rudolph the Red-Nosed Reindeer
Had a very shiny nose
And if you ever saw it
You would even say it glows

All of the other reindeer
Used to laugh and call him names
They never let poor Rudolph
Join in any reindeer games

Then one foggy Christmas Eve
Santa came to say
"Rudolph with your nose so bright
Won't you guide my sleigh tonight?"

Then how the reindeer loved him
And they shouted out with glee
"Rudolph the Red-Nosed Reindeer
You'll go down in history!"

Ερώτηση κρίσεως: Γιατί η μύτη του Ρουντολφ είναι κόκκινη και λάμπει;;

[Drymonia]

Ένα εξαιρετικό ποίημα του Tennyson που μιλά για τον μύθο της Lady of Shalott, καταδικασμένη μα βλέπει τον κόσμο, το Camelot, μέσα από έναν καθρέπτη κλεισμένη στο κάστρο της. Μάγια της απαγορεύουν να κοιτάζει απ'ευθείας τον κόσμο. Όταν περνά ο Lancelot μαγεύεται τόσο από την ομορφιά του που γυρνά στο παράθυρο να τον κοιτάξει. Ο καθρέπτης σπάει και η κατάρα πέφτει επάνω της. Βγαίνει από το κάστρο, παίρνει μια βάρκα και μπαίνει στο ποτάμι. Λέει το τραγούδι που θα την συντροφεύει στον θάνατό της και πεθαίνει. Την βρίσκουν οι κάτοικοι και λυπούνται για τον θάνατό της. Ο Lancelot θαυμάζει την ομορφιά της και προσεύχεται για την ψυχή της...



Loreena McKennitt, "The Lady of Shalott"





On either side of the river lie
Long fields of barley and of rye,
That clothe the Wold and meet the sky;
And thro' the field the road run by
To many-towered Camelot;
And up and down the people go,
Gazing where the lilies blow
Round an island there below,
The Island of Shalott.

Willows whiten, aspens quiver,
Little breezes dusk and shiver
Thro' the wave that runs for ever
By the island in the river
Flowing down to Camelot.
Four grey walls, and four grey towers,
Overlook a space of flowers,
And the silent isle embowers
The Lady of Shalott.

Only reapers, reaping early,
In among the bearded barley
Hear a song that echoes cheerly
Down to Tower'd Camelot;
And by the moon the reaper weary,
Piling sheaves in uplands airy,
Listening, whispers "Tis the Fairy
The Lady of Shalott."

There she weaves by night and day
A magic web with colours gay.
She has heard a whisper say,
A curse is on her if she stay
To look down to Camelot.

She knows not what the curse may be,
And so she weaveth steadily,
And little other care hath she,
The Lady of Shalott.

And moving through a mirror clear
That hangs before her all the year,
Shadows of the world appear.
There she sees the highway near
Winding down to Camelot;
And sometimes thro' the mirror blue
The Knights come riding two and two.
She hath no loyal knight and true,
The Lady of Shalott.

But in her web she still delights
To weave the mirror's magic sights,
For often thro' the silent nights
A funeral, with plumes and lights
And music, went to Camelot;
Or when the moon was overhead,
Came two young lovers lately wed.
"I am half sick of shadows," said
The Lady of Shalott.

A bow-shot from her bower-eaves,
He rode between the barley sheaves,
The sun came dazzling thro' the leaves,
And flamed upon the brazen greaves
Of bold Sir Lancelot.
A red-cross knight for ever kneel'd
To a lady in his shield,
That sparkled on the yellow field,
Beside remote Shalott.

His broad clear brow in sunlight glow'd;
On burnish'd hooves his war-horse trode;
From underneath his helmet flow'd
His coal-black curls as on he rode,
As he rode down to Camelot.
From the bank and from the river
He flashed into the crystal mirror,
"Tirra lirra" by the river
Sang Sir Lancelot.

She left the web, she left the loom,
She made three paces thro' the room,
She saw the water-lily bloom,
She saw the helmet and the plume,
She look'd down to Camelot.
Out flew the web and floated wide;
The mirror crack'd from side to side;
"The Curse is come upon me," cried
The Lady of Shalott.

And down the river's dim expanse
Like some bold seer in a trance,
Seeing all his own mischance--
With a glassy countenance
did she look to Camelot.
And at the closing of the day
She loosed the chain, and down she lay;
The broad stream bore her far away,
The Lady of Shalott.

Heard a carold, mournful, holy,
Chanted loudly, chanted lowly,
Till her blood was frozen slowly,
And her eyes were darkened wholly,
Turn'd to tower'd Camelot.
For ere she reach'd upon the tide
The first house by the water-side,
Singing in her song she died,
The Lady of Shalott.

Under tower and balcony,
By garden-wall and gallery,
A gleaming shape she floated by,
Dead-pale between the houses high,
Silent into Camelot.
Out upon the wharfs they came,
Knight and burger, lord and dame,
And round the prow they read her name,
The Lady of Shalott.

Who is this? And what is here?
And in the lighted palace near
Died the sound of royal cheer;
And they crossed themselves for fear,
All the knights at Camelot;
But Lancelot mused a little space
He said, "She has a lovely face;
God in his mercy lend her grace,
The Lady of Shalott."

[elf]

Mastodon (band) - Leviathan (album) - Naked Burn (song), 2004

Angels dancing with a mortal a sin
A giant born within a woman's womb
Nephilim walking through the forest breaking limbs
As we bow and give respect to the gods

Save yourself
Don't wait on me
My feet are sewn
Endless bottom

The church is burning from the inside out
Altars falling into ashes again
An eagle fly upon horizons with sight
Focusing on all our family and friends

Apologize
Can we rise above it
Climb the line
It's a good endeavor
The ships arrived
Let's sail into the weather
Our crying eyes

Save yourself
Don't wait on me
My feet are sewn
Endless bottom

---

Tool (band) - Aenima (album) - Stinkfist (song), 1996

Something has to change
Undeniable dilemma
Boredom 's not a burden
Anyone should bear

Constant over stimulation numbs me
And I wouldn't have it any other way

It's not enough
I need more
Nothing seems to satisfy
I don't want it
I just need it
To feel, to breathe, to know I 'm alive

Finger deep within the borderline
Show me that you love me and that we belong together
Relax, turn around and take my hand

I can help you change
Tired moments into pleasure
Say the word and we'll be
Well upon our way

Blend and balance
Pain and comfort
Deep within you
Till you will not have me any other way

It's not enough
I need more
Nothing seems to satisfy
I don't want it
I just need it
To feel, to breathe, to know I 'm alive

Knuckle deep inside the borderline
This may hurt a little but it's something you 'll get used to
Relax
Slip away

Something kinda sad about
the way that things have come to be
Desensitized to everything
What became of subtlety?

How can it mean anything to me
If I really don't feel anything at all?

I 'll keep digging till
I feel something

Elbow deep inside the borderline
Show me that you love me and that we belong together
Shoulder deep within the borderline
Relax
Turn around and take my hand

___

[Drymonia]

Από τις καλύτερες διασκευές που έχω ακούσει, αυτή του Proper Education των Pink Floyd

Eric Prydz Vs. Pink Floyd
We don't need no education
We dont need no thought control
No dark sarcasm in the classroom
Teacher leave them kids alone
Hey! Teacher! Leave them kids alone!
All in all it's just another brick in the wall.
(All in all you're just) another brick in the wall.



http://www.youtube.com/watch?v=CivLKzRo48Y

[cHrIsToS1]

Βαζω λιγο σκοταδι, και λιγακι βροχη
για να σου φτιαξω μια παραξενη αρχη και να σε ξεμακρυνω λιγο από τις σκεψεις σου
που ετσι και αλλιως ξεσυμεριζεται το κεφι σου
σε παω σε δρομο μικρο σε σοκακι παλιο
σε ένα αιωνια φωτισμενο από το κρασι καπηλειο,
μερος κακοφημο ακομα και για το στοχασμο μου,
ουτε και ο φοβος δεν με θελει στο ονειρο μου
εδώ λοιπον θα μοιραστω μια ιστορια
μαζι σου
που είναι σαν να συνεβει χθες
και ορκισου
αν σε πειραξει τοσο που ντραπεις,
πουθενα να μην την πεις.

-Καλως ηρθες ξενε στο τοπο μου
αραξε διπλα να σου βαλω ένα κρασι να πιεις,
συγχωρησε με λιγακι για τον τροπο μου
μα με βρηκες στην αγκαλια της ντροπης
ξεμεινα μονος μου παρε και κατσε οπου θες
κουρασμενο σε βλεπω πρεπει καιρο να γυριζεις,
ομως μεσα στην ζαλαδα μου και πισω από τις σκιες σαν να μου φαινεται πως κατι μου θυμιζεις

-Γεια σου και εσενα ελειπα χρονια ημουνα καπου μακρυα
με εφεραν πισω δυνατες φωνες
και κατι τυψεις που ειπαν πως εδώ κοντα εχω γεννηθει και εχω πεθανει δυο χιλιαδες φορες

-Ω! να τα μας καλα ειπα οταν σε ειδα πως σιγουρα παραξενα θα πρεπει να μιλας
από αλλον κοσμο εχεις απανω σου εχεις σφραγιδα
αυτά τα αγκαθια στο κεφαλι και τα ρουχα που φορας

-Καποτε καποιοι μου το φορεσαν για στεμα
και με χλευαζανε μεγαλο βασιλια
ακομα τρεχει από τοτε φρεσκο αιμα σε αυτά που ανεβηκαν του θρονου τα σκαλια
γι αυτό με βλεπεις μεσα στις σκιες
σαν να φοβαμαι και να θελω να γλιτωσω
μια προσευχη σε ένα περβολι με ελιες δεν με αφησανε ποτε να την τελειωσω

-Και όμως μυριζεις ουρανο και χωματα και αυτην την ομορφη δροσια την σιωπης

-Είναι που με εφεραν εδω αλλοκοτα μαλωματα
ακου λοιπον τι θα τους πεις
Αφου φωναζουν ολοι αυτοι
και αφου σκοτωνουν στο ονομα μου
πες αναβαλλεται η γιορτη παω να ξαπλωσω στα καρφια μου,
πες τους ο χρονος πως τρελαθηκε δεν κανει σταση Γολγοθα
πες ο παραξενος πως χαθηκε
και εφυγε οριστικα

-Μπερδεμενα μου τα λες αλλα γουσταρω
πρεπει να σπουδασες την τεχνη του μυαλου
ή σαν και με εμενα όταν με πιανει και σαλταρω
και πινω εδώ
με πιανει αλλου

-Γι αυτο και εγω ηρθα εδώ και σε διαλεξα πιωμενο
για να μπορεσεις την αληθεια να τους πεις
κατω από το φως το μετωπο εχεις ιδρωμενο
μα το προσεχεις καθαρο δεν θα ντραπεις
οι αλλοι παιξανε μαζι μου στους αιωνες
αυτοκρατορα με χρισανε με καναν στρατηγο
τα απλα μου λογια τα σκορπισαν σαν κανονες
και δεν ηξερα
τιποτα εγω

-Που με βρηκες εδώ κατω τι με θες
το μυαλο μου δεν σαλευει από κουνια
σαν να γεννηθηκα μου φαινεται χθες
ενώ εξω υπαρχουνε εξυπνοι μιλουνια

-Αυτους τους ειδα
τους ακουσα
τους νιωθει το πετσι μου
προτιμω τα καρφια που με κρατανε στον σταυρο
αυτοι πουλησαν ακριβα την γεννηση μου
αυτοι φυαλανε το σκοταδι θησαυρο
πες στους εχθρους μου ότι ειχαν λογο καλο
και θα τους σεβομαι
γιατι πιο τιμια σταθηκαν
όταν με σκοτωναν κοιτουσαν ουρανο και ετσι προλαβαν από εκει συγχωρεθηκαν

-Ωραιος
παραξενε φιλε μου αποψε για την ανημπορια μου βρηκες σκοπο
παρε μια κουπα παρε ψωμι και κοψε
να τελειωσω το κρασι μου και θα παω να τους πω
Αφου φωναζουν ολοι αυτοι και αφου σκοτωνουν στο ονομα σου
θα πω αναβαλεται η γιορτη πας να ξαπλωσεις στα καρφια σου
θα πω ο χρονος πως τρελαθηκε δεν κανει σταση Γολγοθα
θα πω παραξενος πως χαθηκε και εφυγε οριστικα.






Χρονια πολλα σε ολους.
Γιορταζοντες ή μη.
Χρονια με υγεια, γιατι εχοντας αυτην εχουμε ξεπερασει ηδη ενα εμποδιο.
Ενα εμποδιο που πολλες φορες οταν δεν το εχουμε μας κραταει πολυ πισω.
Και ειναι κατι (η υγεια) που πραγματικα οταν δεν την εχουμε καταλαβαινουμε την αξια της.
Γι αυτου λοιπον ας την σεβαστουμε.
Με αφορμη την γεννηση του θεανθρωπου Ιησου, το μηνυμα της γεννησης του..........
ας το αφησουμε εκει που ειναι.
και ας σωπασουμε μπας και ακουσουμε την κραυγη της εσωτερικης σιωπης.
Αυτη θα μας πει οτι πρεπει να ξερουμε.
Χρονια πολλα.

[Antonia]

Η κιβωτός
Ελένη Βιτάλη

Γεννήθηκα στην Κιβωτό μαζί με τ' άλλα ζώα
και τώρα εδώ σας τραγουδώ δαιμόνια κι αθώα
Γεννήθηκα και μου 'δωσαν για προίκα μια μαγκούρα
να τη βαράω με δύναμη στου νου την καμπούρα

Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας
κι ο γιος μου τ' ανταλλακτικό
θα 'ναι εντάξει μια ζωή στη δούλεψή σας
είναι από άριστο υλικό

Γεννήθηκα με ένα γιατί μες την καρδιά κρυμμένο
ποιους μάγκες εξυπηρετώ ποιοι μ' έχουν κουρδισμένο
Με φέρανε και μου 'πανε ποτέ μιλιά μη βγάλω
πως είναι που γεννήθηκα προνόμιο μεγάλο

Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας...

Γεννήθηκα στην Κιβωτό εννιά και δεκατρία
την ώρα που οι πλανήτες μου βαράγαν μα...
Μαρία με τα κίτρινα με βάση τα δεδόμενα
εδώ ο πλανήτης σφάζεται κι εσύ την είδες γκόμενα

Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας....



Σαν φως
Υπόγεια Ρεύματα

Το φως να παίρνει τη ματιά ο χώρος τα όνειρά σου
και τα νερά του ποταμού να σε τραβάν μακρυά
ό,τι κι αν ονειρεύτηκες να φεύγει από κοντά σου
ν’ απλώνεις μα τα χέρια σου να πέφτουνε βαριά.

Και τι δε μου ’χες ορκιστεί και τι δε μου ’χες τάξει
μα τώρα η απουσία μου σε κάνει και ξεχνάς
δέσε καλά τις μαγικές στιγμές μας με μετάξι
και φώτισε τον ουρανό σχήμα της μοναξιάς.

Χωρίς πνοή χωρίς ματιά μόνο με τα όνειρά μου
με τρόχισαν οι άνεμοι που πάντα κυνηγώ
αυτοί που με ορίζουνε αυτοί που με πετάνε αυτοί
που με τινάζουνε στον τοίχο στο κενό.

Κορμί που σκίζεται στα δυο στα βράχια του αοράτου
μνήμες θολές και μια γλυκιά λήθη της λησμονιάς
στις μοναξιάς τον κόκκινο από αίμα πίδακά σου
που ξεπετάγεται σα φως που φέγγει τη στεριά.

Το μαγικό στου φεγγαριού ονειροπόλημά σου
το ’χεις ξεχάσει κι είναι αργά καιρός να κοιμηθείς
με κάποιον που δεν τον χωρά η μαγική αγκαλιά σου
τις ώρες που περάσαμε μαζί θα μοιραστείς.

Μα εγώ πονώ για σένανε και σιωπηλά υποφέρω
μήπως τα μάτια που αγαπώ δακρύζουν στα κρυφά
τι κι αν με πούλησες φτηνά μια νύχτα και το ξέρω
κάθε στιγμή σε φέρνω εδώ κοιτώντας τα νερά.

Χορεύεις με τις μνήμες σου πετάς με τα όνειρά σου
αρχαίου δράματος χορός περνάς στην αγορά
πετάς τα ρούχα σου γυμνός αγγίζεις τη χαρά σου
φωτίζεις μόνο μια στιγμή και ζεις για μια φορά...

[elf]

Out where the river broke
The bloodwood and the desert oak
Holden wrecks and boiling diesels
Steam in forty five degrees

The time has come
To say fair 's fair
To pay the rent
To pay our share
The time has come
A fact 's a fact
It belongs to them
Let 's give it back

How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning
How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning

The time has come
To say fair 's fair
To pay the rent, now
To pay our share

Four wheels scare the cockatoos
From Kintore East to Yuendemu
The western desert lives and breathes
In forty five degrees

The time has come
To say fair 's fair
To pay the rent
To pay our share
The time has come
A fact 's a fact
It belongs to them
Let 's give it back

How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning
How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning

The time has come
To say fair 's fair
To pay the rent, now
To pay our share
The time has come
A fact 's a fact
It belongs to them
we 're gonna give it back

How can we dance when our earth is turning
How do we sleep while our beds are burning

[elf]

Mind of destructive taste
I choose
To stroll amongst the waste
That was your heart
Lost in the dark
Call off the chase

Walls of thought
Strong and high
As my castle crumbles with time
I think of you
Oh, yes I do
Such a crime

You opened fire
And your mark was true
You opened fire
Aim my smilin' skull at you
You opened fire

I live tomorrow
You I 'll not follow
As you wallow
In a sea of sorrow

Lines cut across my face
Why you laugh at my disgrace
I 'll never know
How far to go
To reach that place

[Ποσειδώνιος]

Βαρέθηκα την μίζερη μου φύση
Κανένας πια δεν λέει να ξεκουνήσει
Κανένας πια δεν λέει να ξεκουνήσει, αναμφιβόλως
Δεν με χωράει ο τόπος ρε παιδία

Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια
Τα δάκρυα να κάνω μπιχλιμπίδια
Τα λόγια μονάχα μας απόμειναν, κι οι θεωρίες
Στην πράξη μας αλλάζουν οι θεσμοί

Βαρέθηκα να λεω πως θ αλλάξει
Το σύστημα μας έχει επιτάξει
Απόκληρα απομείναμε πουλάκια
Με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά δις

Βαρέθηκα κι αυτό το μονοπάτι
Ακόμα και σαν βρω κάνα κομμάτι
Πως είναι δυνατόν να μαστουριάζεις, εξήγησε μου
Άμα σου περίφραξαν την καρδιά
Για πες μου πως μπορείς και μαστουριάζεις
Άμα σου περίφραξαν την καρδιά

Συνέχεια μου έρχεσαι από πίσω
Δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω
Πως γίνεται στον ένα παλαβιάρη, εξήγησε μου
Κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.
Πως γίνεται στον κάθε παλαβιάρη κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.

[Seth]

I'm a priest for the poorest sacrifice
I'm but a raft in a sea of sorrow and greed
You bathed in my wine
Drank from my cup, mocked my rhyme
Your slit tongues licked my aching wounds

Put a stake through my heart!
And drag me into sunlight
So awake for your greed
As you're slaying the dreamer

Swansong for the Wish of Night
God it hurts, give a name to the pain
Our primrose path to hell is growing weed

Blame me, it's me
Coward, a good-for-nothing scapegoat
Dumb kid, living a dream
Romantic only on paper

Tell me why you took all that was mine!
Stay as you lay - don't lead me astray!

Wake up, mow the weed
You'd be nothing without me
Take my life if you have the heart to die

You bastards tainted my tool
Raped my words, played me a fool
Gather your precious glitter and leave me be
The Great Ones are all dead
And I'm tired, too

I truly hate you all!