#721
|
||||
|
||||
Παράθεση:
__________________
Takispapa Στον Ωκεανό της ανθρώπινης βλακείας, επιπλέουν ακόμη σκάφη με ΣΤΕΓΝΟΥΣ επιβάτες... |
#722
|
|||
|
|||
Σε προηγουμενες συζητησεις αλλα και στην ερευνα/ομιλια που μου απεστειλες (μια πολυ ωραια υπεργενικη ερευνα) καταλαβα οτι δεν υπαρχει ΜΙΑ Τεκτονικη Ιδεα,οτι οπως η φιλοσοφια αντικατοπτριζει τις υπαρχουσες γνωσεις της εκαστοτε εποχης, ετσι ισχυει και για την ηθικη.Ειναι αναλογη και εξαρταται απο την εποχη.
Καταλαβα οτι η Τεκτονικη Ιδεα ειναι τροπος και οχι τοπος. Ειναι ενας δρομος, και ο τεκτονισμος αυτο που κανει ειναι να σε οδηγει σε αυτον τον δρομο,οχι ομως και τα βηματα σου σε αυτον. Δεκτη η κυκλικοτητα του δρομου, που συνεπαγει την ανυπαρξια τελους. Γιατι αν ο δρομος εχει τελος τοτε η ερωτηση ερχεται αμεσως, που αυτος οδηγει. Σε αυτον τον δρομο καθεις μπορει να βρει το δικο του τελος και καθεις μπορει στην πορεια του να θαυμασει,να μελετησει, να διαλογιστει πανω σε οτι δηποτε εκτος και περιξ του.Το εκτος και περιξ του δομου ειναι η ζωη του καθενος που τον βαδιζει. Αυτη η ζωη του καθενος υπαρχει ανεξαρτητα απο τον Τεκτονισμο και ανεξαρτητα απο τον τρπο θεασης του. Πως ειναι δυνατον καποιος να παρεισφρυσει εντος κατι που αυτο στην ουσια δεν υπαρχει; Ειτε υπαρχει συγκεκριμενη τεκτονικη Ιδεα και για αυτο θεωρουνται καποιοι ξενοι προς αυτην, ειτε δεν υπαρχει και τιποτα δεν ειναι ξενο προς αυτην. Αν υπαρχει συγκεκριμενη τεκτονικη ιδεα τοτε οτι εχω καταλαβει και περιγραφονται ανω, ειναι λαθος.Τοτε τεκτονισμος δεν ειναι δρομος αλλα τα κτισματα εντος του.Και τοτε πλεον ο δρομος ειναι η ζωη του καθενος και ειναι ανεξαρτητη απο την οποια υπαρξη ή οχι του τεκτονισμου. Περι της χρηστοτητας και την νομιμοφροσυνη του καθενος υποψηφιου.... Αναλογη με την εποχη και την κοινωνια.Και αναλογη με τον τοπο. Γιατι καπου θεωρειται νομιμο κατι, ενω καπου αλλου(σε καποια αλλη χωρα) αυτο το κατι ειναι παρανομο. Εφοσον και στις δυο χωρες υπαρχουν στοες, ο ανθρωπος αυτος (ο υποψηφιος και αποδεκτος μετα) θεωρειται τεκτονας για την μια αλλα για την αλλη οχι; Η χρηστοτητα κρινεται με βαση τις αναγκες και τα θελω της κοινωνιας που στους κολπους της υπαρχει στοα, κατα περισταση δηλαδη ή εχει καποια συγκεκριμενα κρητηρια; |
#723
|
||||
|
||||
Παράθεση:
__________________
Takispapa Στον Ωκεανό της ανθρώπινης βλακείας, επιπλέουν ακόμη σκάφη με ΣΤΕΓΝΟΥΣ επιβάτες... |
#724
|
|||
|
|||
Δεν αντιλεγω.
Αυτο που λεω ειναι οτι ανα τοπο και χρονο ειναι και κατι το διαφρετικο μεταξυ τους. Για παραδειγμα (ισως ιστορικα ανυπαρκτο αλλα για να γινω πιο κατανοητος) ηθικα αποδεκτο και αν μη τι αλλο χρησιμο πολλακις, να εχει ενας τεχνιτης βοηθους. Καποτε αυτους τους βοηθους τους φεροτανε ως κατι το αψυχο και ητανε σωστο για τα μετρα της εποχης. Μετα μπορει να τους πληρωνε μεν , αλλα να αποτελουσαν ιδιοκησια του. Μετα δεν ητανε ιδιοκτησια του αλλα αυτα που τους πληρωνε δεν εφταναν ουτε για τον ιδρωτα τους. Μετα τους πληρωνε καλα αλλα τους εριχνε βουδουλιες κ.ο.α. ΚΑλιστα μπορει να θεωρηθει εξελιξη αυτη η αντιμετωπιση. Εξελιξη της κοινωνιας.Ο τεκτονισμος αυτης της εξελιξης επεται;Ειναι ταυτοχρονος ή προηγειται; |
#725
|
|||
|
|||
Aγαπητέ cHrIsToS1,
- Ο Τεκτονισμός ως φιλοσοφικό σύστημα ούτε αλλάζει, ούτε επηρεάζεται από τον χρόνο. Ο Τύπος του είναι διαχρονικός μιας και αντιστοιχεί σε αντικειμενικές ή αν θέλεις θεμέλιες αξίες. Γι' αυτό μιλάμε για αρχέτυπα, για σύμβολα, για ιδέες. Τούτα δεν επηρεάζονται, ούτε θα έπρεπε να επηρεάζονται από τις αλλαγές των εποχών. Το δώρο που μας κάνει ο χρόνος είναι ότι πληθαίνουν οι ερμηνείες, πληθαίνει η γνώση και ωριμάζει ο θεσμός, που σημαίνει ότι κατά μία ιδιαιτέρως αυστηρή έννοια αλλάζει κιόλας, αλλά θα ήταν επικίνδυνο για την κουβέντα μας να αναπτύξουμε το συγκεκριμένο περισσότερο για τον λόγο ότι θα μπλέξουμε με πολύ αμφισβητούμενες θεωρίες. Ως κοινωνικός θεσμός όμως φυσικά και προσαρμόζεται, όπως κάθε τι άλλως τε, υπαγόμενος στους φυσικούς νόμους. - Ως αναφορά στα ζητήματα ηθικής, ο Χορκχάιμερ στις "Απαρχές της Αστικής Φιλοσοφίας της Ιστορίας" (αν θυμάμαι καλά εκδόσεις Κάλβος) δίδει μια εξαιρετική ερμηνεία για όλα τούτα. Θεωρεί ότι οι μεταβολές του ηθικού κώδικα της κάθε εποχής και περιοχής έχουν να κάνουν με τον τρόπο που προσδιορίζουμε την αρετή (virtue). Από κει, από την ταυτότητα δηλαδή που θα της προσδώσουμε, θα εκπορευθεί και ο ηθικός κώδικας μιας εποχής/περιοχής. Μην ξεχνάς όμως ότι ο Τεκτονισμός αποτελεί ατραπό εσωτερικότητας. Μας συμβουλεύει δηλαδή να στρέψουμε το βλέμμα μας εντός μας, θεωρώντας ότι εκτός από τις επιγενόμενες και εφήμερες ερμηνείες, δια της εσωτέρας ατραπού μπορούμε να καταλήξουμε στην μεγάλη αλήθεια, στην πρωτογενή τους αλήθεια. - Η ηθική είναι διαχρονική αξία ανεξαρτήτως των προσεγγίσεων που της δίνουμε. Ο Τεκτονισμός βασίζεται σε διαχρονικές και πανανθρώπινες αξίες και αφήνει την ερμηνεία τους αλλά και την υποχρέωση να πραγματωθούν, στον Τέκτονα. . Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη OrdoAbChao : 01-03-08 στις 15:43 |
#726
|
|||
|
|||
Αγαπητε OrdoAbChao, μου ειναι δυσκολο να κατανοησω την απουσια αλλαγης ενος φιλοσοφικο συστηματος.Για να μην αλλαξει ή θα πρεπει να εχει εξ αρχης αγγιξει την τελειοτητα και αρα δεν θα χρηζει αλλαγων, ειτε θα επικρατει στασιμοτητα.
Για ενα φιλοσοφικο μυητικο συστημα, μπορω να το καταλαβω στο σκελος που αφορα τις μυησεις.Αυτες μιας και οπως λες (και δεν εχω λογο να διαφωνησω) αντιστοιχουν σε αρχετυπες αξιες\ιδεες, ισως να μην χρηζουν αλλαγης (αν και με την ολοενα και μεγαλυτερη (θελω να πιστευω) αναπτυξη του ανωτερου εγκεφαλικου φλοιου ισως μια ''εξελιξη''(στα τυπικα) να ηταν χρησιμη.Οπως και να εχει ομως το ερποτοειδες μερος του εγκεφαλου παντα θα υπαρχει οσο θα υπαρχει ανθρωπος). Οι, απο αυτες τις μυησεις, προσλαβανουσες ''ερμηνειες'' ομως και οπως αν καταλαβα καλα αναφερεις και εσυ, υποκειντο στον χρονο (και στην εποχη). Αυτες οι ερμηνειες ειναι που δινουν το ''στιγμα'' στο σκελος που αφορα το φιλοσοφικο, σε οποιδηποτε συστημα. Αναλογως των ''ερμηνειων'' ειναι και η φιλοσοφια που διεπει τον τεκτονισμο (ως προς το φιλοσοφικο του σκελος) ή αυτος εχει καποια ''σταθερα'' ανεξαρτητος χρονου, τοπου και ''ικανοτητα'' του ερμηνευτη; Γιατι σε αυτο το σημειο,το φιλοσοφικο, ειναι που υπαρχει αρκετος χωρος για συζητηση, και αναζητηση, και οχι στο μυητικο, που πιστευω το μονο που μπορω να κανω ειναι να δεχτω την χρησιμοτητα τους σε εμενα και μονο. ''Μου κανουν ή δεν μου κανουν'' δηλαδη και απλα. Τα ονοματα ειναι αρχη σοφιας.Και τα ονοματα καθοριζουν και προσδιοριζουν την ταυτοτητα.Σαφως και αναλογως τον προσδιορισμο, αλλαζει και η ταυτοτητα.Πολλες φορες (και ιδιαιτερα χρησιμοποιουμενη στις μερες μας) δυναται να αλλαξει η ταυτοτητα, χωρις να αλλαξει το ονομα. Αρετη εχουμε σε μια εποχη αρετη και σε αλλη.Με την ταυτοτητα της να διαφερει ομως. Οσο αφορα την ατροπο της εσωτερικοτητας, θα μπορουσε να λεχθει και ως ατραπος της θεωρητικοτητας; Αν και εφοσον οι ερμηνειες μενουν στο εσωτερικο του καθενος; Δεν θα πρεπει αυτες οι ερμηνειες, εχουν δεν εχουν φτασει στην πρωτογενη τους αληθεια να βρισκουν διεξοδο και πρακτικη στο ''εξωτερικο'' του καθενους που τις εχει αναζητησει εντος του; Οταν λες οτι ο Τεκτονισμος μας συμβουλευει να στρεψουμε το βλεμμα μας εντος μας (και καλα κανει), εχεις δια των εκφραζομενων ''καταληξει'' οτι συζηταμε για τον συγχρονο (θεωρητικο λεγομενο) Τεκτονισμο, απορριπτωντας τα παρελθοντικα μερη του και καταβολες του; Γιατι απο τα εδω λεγομενα εχω καταλαβει οτι ακομα και στις απαρχες, τις μυθικες ''καταβολες'' του, αυτος (ο Τεκτονισμος) χρησιμοποιησε αντιστροφη φορα απο το να κοιταξουμε εντος μας. Κοιταξε τα εκτος του, και τα ερεθισματα που πηρε τα ''εσωτερικοποιησε''. Αν εχει ισχυ κατι τετοιο, για ποιον Τεκτονισμο να συζητησουμε (και να κρινουμε οσο αφορα το φιλοσοφικο του μερος ξαναλεω και οχι το μυητικο). Ετσι γενικα για τον Τεκτονισμο, δεν νομιζω να μπορουμε να βγαλουμε ακρη, γνωριζοντας το τεραστιο βαθος του. Ενα βαθος ομως που μερικες φορες εχω την εντυπωση πως χρησιμοποιειται ποικιλοτροπος ως προς την ολοτητα του. Για ποιον Τεκτονισμο συζηταμε; |
#727
|
|||
|
|||
Θα ήθελα να ρωτήσω τους γνώστες του θέματος, τι σχέση έχουν κάποιες λέσχες όπως οι Ροταριανοί. Οι λάιονς ή η λέσχη Μπιντελμπεργκ (εάν λέγεται έτσι) με τον τεκτονισμό.
Μπορέι κάποιος που είνια τέκτονας, να είναι και σε κάποια τέτοια λέσχη ή μήπως θεωρούνται παρά-τεκτονικά ιδρύματα? Κάτι τέτοιο λόγου χάρη είχα διαβάσει για τους Sculls and Bones στην Αμερική για παράδειγμα. Ευχαριστώ προκαταβολικά |
#728
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Κατα τη γνωμη μου ειναι παρατεκτονικα ιδρυματα.Οπως το λεει λεξη και καμια σχεση δεν εχουν με τον Τεκτονισμο. Καποιος που ειναι Τεκτονας δεν βλεπω το λογο να μην ειναι σε καποιες απο αυτες τις οργανωσεις.Αν θελει,γιατι οχι; Αλλα δεν ειναι τεκτονικα ταγματα.
__________________
" WHAT RISES MUST FALL , WHAT HAS FALLEN MAY RISE AGAIN..." |
#729
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Πολύ ενδιαφέροντα τα ερωτήματα σου. Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι ο Τεκτονισμός είναι πάνω απ' όλα ένα μυητικό τάγμα. Δεν έχει διδασκαλίες δι' αλληλογραφίας και δεν έχει διδασκαλίες γενικώς. Η βάση του, η "σταθερά" του όπως λες είναι ο Τύπος, είναι η μύηση. Και είναι δουλειά του μυημένου από εκεί και πέρα να αναλογιστεί τα σύμβολα του και να αποκωδικοποιήσει την/τις σημασία/σημασίες τους. Τί εκφράζουν οι περιοδίες, ποιά είναι η σημασία του διασκεπτηρίου, γιατί τα τρίγωνα που σχηματίζονται εντός της στοάς είναι συνήθως ορθογώνια, ποιός είναι ο ρόλος των αξιωματικών, γιατί ο διδάσκαλος εκφράζει την ισχύ, ποιά είναι η σχέση του μαθητή με την J και την Β κατά την είσοδό του, τί έχει να μας πει αυτό για την σχέση μυημένου-κόσμου, κτλ, κτλ. Και φυσικά αυτές είναι ελάχιστες από τις ερωτήσεις που μπορεί να κάνει κανείς και οι απαντήσεις που θα δοθούν θα προσθέσουν απλώς ένα λιθαρπάκι για μια πιο ολοκληρωμένη ερμηνεία. Δεν μπορώ να σου πω αν είναι ή αν δεν είναι τέλειος. Μάλιστα είναι διδαχή του ίδιου του Τεκτονισμού ή καλλίτερα συμβολική αναπαράσταση για να μην παρεξηγηθώ, ότι το τέλειο είναι και πεπερασμένο, το τέλειο δεν διαιωνίζεται, δεν γνωρίζει την αθανασία (βλ. αλληγορία 2ου Ναού-Τεθραυσμένο τρίγωνο). Φυσικά και γίνονται αλλαγές στα τυπικά, αλλά όταν γίνονται οφείλουν να γίνονται κάτω από πολύ σκέψη και για λόγους καθαρά Τεκτονικούς. Όχι για να καθησυχάζουμε τα πνεύματα των αδαών, λες κι είναι δουλειά ή υπόθεση δική τους! Παράθεση:
Απαντώ θετικά λοιπόν στο τελευταίο σου ερώτημα και σε συγχαίρω γιατί το εξέφρασες πολύ όμορφα. Παράθεση:
Από το παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι δεν λησμονούμε τίποτα από τον πρακτικό Τεκτονισμό, αλλά μάλλον ότι χρησιμοποιούμε τα δικά του εργαλεία για την οικοδόμηση του δικού μας εσωτερικού Ναού. Αντί δηλαδή να οικοδομούμε εξωτερικά, οικοδομούμε εσωτερικά. Freemasonry builds its Temples in the hearts of Men and amongst Nations, αναγράφεται στην πύλη του Ναού του Υπάτου Συμβουλίου του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου της Νότιας Δικαιοδοσίας στην Ουάσινγκτον. Edit:Να προσθέσω μια εξαιρετική φράση που έκλεψα από άλλο forum. Παράθεση:
OrdoAbChao Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη OrdoAbChao : 05-03-08 στις 19:16 |
#730
|
|||
|
|||
Ειναι πολλα αυτα που μπορουμε να πουμε ειτε για τις μεμονομενες ερμηνειες που αποτελουν λιθο για το οικοδομημα του ναου της αληθειας, ειτε για το αν ο διαχωρισμος τεκτονας της υλης και τεκτονας του πνευματος υφιστατο εξ αρχης ή εγινε στην πορεια, υπο ποιες συνθηκες εγινε,αν εγινε, κτλ, αλλα με αφορμη μια προηγουμενη δημοσιευση μου θα ηθελα να σταθουμε στο δρασε και στην σχεση του με την ηθικη και τις αξιες που πρεσβευει ο Τεκτονισμος (και ποιες ειναι αυτες με την ευκαιρια γιατι αναλωνομαστε στο τι δεν ειναι).
Αυτο που ειχα πει ειναι οτι ειχα αποκαλεσει καποιους (γενικα) χαρτογιακαδες τραπεζιτες. Ο ορος εμπεριειχε και εχει προσβλητικο χαρακτηρα αλλα εγινε και παρανοηση. Το προσβλητικο εκληφθει ως το χαρτογιακας, ενω δικη μου προθεση να προσβαλω ηταν με το τραπεζιτης. Και ηθελα να δειξω, και τωρα να ρωτησω αν και πως η (υποθεση εργασιας εστω) εξωτερικη/επαγγελματικη δραση ενος τεκτονα, αυτη του τραπεζιτη, ερχεται σε συμφωνια με τις εσωτερικες του εκ των μυησεων ερμηνειες. Ερχεται σε συμφωνια; |
|
|