|
|
#1
10-01-12, 19:32
|
||||
|
||||
Ο θρύλος της Παναγιάς Τσαμπίκας
Επειδή κατάγομαι από τη Ρόδο θα ήθελα να σας κοινοποιήσω ένα θρύλο του τόπου μου.
Η ονομασία Τσαμπίκα, σύμφωνα με την παράδοση, οφείλεται στη λέξη της τοπικής διαλέκτου «τσάμπα» που σημαίνει σπίθα και συνδέεται με τον τρόπο εύρεσης της εικόνας. Ένας βοσκός καθόταν στη βρύση του Αιμαχιού (ιστορικός τόπος Αρχαγγέλου που βρίσκεται χαμηλά απέναντι από το βουνό), όταν είδε ψηλά στην κορυφή, εκεί που σήμερα βρίσκεται ο μικρός ναός της Παναγίας Τσαμπίκας της κυράς, κάτι σαν σπίθες (τσάμπες). Όλη η νύχτα πέρασε κοιτάζοντας ο βοσκός να δει αν κινηθεί το φως. Ίσως κάποιος να το κρατούσε. Το φως παρέμενε στην ίδια θέση. Ήρθε και δεύτερη νύχτα και τρίτη νύχτα. Πάλι, στον ίδιο τόπο, το ίδιο φως. Τότε ο βοσκός, περίεργος αλλά και φοβισμένος μήπως υπήρχαν στο βουνό κακοποιοί, κάλεσε συγχωριανούς του οπλισμένους, ν' ανέβουν να δουν τι συμβαίνει. Σαν έφτασαν στην κορυφή, παραδόξως, αντικρίζουν μία ασημένια εικόνα της Παναγίας επάνω στο κυπαρίσσι και μπροστά της καντήλι αναμμένο. Το γεγονός αυτό διαδόθηκε παντού, καθώς και στην Κύπρο, όπου ακούστηκε με πολλή κατάπληξη. Γιατί πράγματι, είχε χαθεί από κάποιο Μοναστήρι μια εικόνα τη Παναγίας με το καντήλι. Επίτροποι από την Κύπρο, ήρθαν στον Αρχάγγελο και αναγνώρισαν την εικόνα. Παίρνοντάς την, επέστρεψαν στην πατρίδα. Η εικόνα, όμως πάλι έφυγε απ' το θρόνο της κι ερχόταν στην κορυφή του βουνού. Λυπημένοι οι φίλοι Κύπριοι ήρθαν πάλι και πήραν την εικόνα. Για να βεβαιωθούν και οι δύο πλευρές πως πρόκειται για την ίδια εικόνα, έκαψαν λίγο το ξύλο της από πίσω για να τη σημαδέψουν (το σημάδι αυτό σώζεται ως σήμερα). Και τρίτη φορά η εικόνα επέστρεψε, φέγγοντας στην κορυφή του βουνού. Τότε, η αδελφότητα έχτισε ναΰδριο και οντάδες σ' εκείνο το σημείο αφιερωμένο στην Παναγία Τσαμπίκα την Κυρά. Πολλά είναι τα θαύματα της Παναγίας. Πιο πολύ, όμως, οι άτεκνες γυναίκες είναι εκείνες που παρακαλούν την Θεοτόκο να τους χαρίσει παιδί και τάζουν είτε να βαφτίσουν το παιδί του εκεί, είτε να του δώσουν το όνομα Τσαμπίκος ή Τσαμπίκα. Έτσι στη Ρόδο ακούγεται πάρα πολύ αυτό το όνομα. Έχουμε και περιπτώσεις αλλοδαπών που έχουν δώσει αυτό το όνομα στα παιδιά τους. Ένα από τα παλιότερα θαύματα της Παναγίας Τσαμπίκας είναι και αυτό που συνδέεται με τα μεγάλα κτήματα γύρω από το Μοναστήρι. Αυτά τα κτήματα ανήκαν σ έναν Τούρκο Πασά, του οποίου η γυναίκα δεν τεκνοποιούσε. Εκείνη μαθαίνοντας για την Παναγία, προσευχήθηκε κι έφαγε το φυτιλάκι που έκαιγε στο καντήλι της εικόνας της. Έγινε το θαύμα κι έμεινε έγκυος. Ο Τούρκος δεν μπορούσε να πιστέψει πως το παιδί ήταν δικό του. Ούτε πίστευε πως επρόκειτο για θαύμα. Όταν όμως γεννήθηκε το μωρό, κρατούσε στη μικρή χούφτα του το φυτιλάκι του καντηλιού. Έτσι, ο Τούρκος Πασάς δώρισε στην εκκλησία όλα αυτά τα κτήματα που βρίσκονται γύρω απ το ναό"
__________________
 * Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Καζαντζάκης. 
|
|
#3
30-09-12, 18:59
|
||||
|
||||
|
Ομολογουμένως, μια από τις ωραιότερες. Είναι όμορφο να βλέπεις ιστορίες όπου γίνονται καλά θαύματα.
__________________
Mistakes are only human nature. In order not to make mistakes, you must cease to be human?
|
|
#4
03-10-12, 20:08
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Εκείνες που προσευχήθηκαν και δε τους δώθηκε παιδί, τι έγινε; Έπαιζε τάβλι η Παναγιά με το γιο της και δεν είχαν χρόνο για αυτές; Πόσο χαμηλό είναι το μορφωτικό σας επίπεδο! Μα πόσο πια....
__________________
"The needs of the many outweigh the needs of the few" -Mr. Spock, Starfleet's First Officer, 2230 A.D. - 2387 A.D. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Vakryle : 03-10-12 στις 20:09
|
|
#5
04-10-12, 13:18
|
|||||||
|
|||||||
|
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
|
|
#6
04-10-12, 16:24
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
__________________
"And you shall know the truth, and the truth shall make you free." "καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς." John 8:32
|
|
#7
04-10-12, 18:05
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
__________________
"The needs of the many outweigh the needs of the few" -Mr. Spock, Starfleet's First Officer, 2230 A.D. - 2387 A.D.
|
|
#8
11-12-12, 02:33
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Παράθεση:
|
|
#9
11-12-12, 22:21
|
|||
|
|||
|
Παράθεση:
__________________
"I maintain that Truth is a pathless land, and you cannot approach it by any path whatsoever, by any religion, by any sect. That is my point of view, and I adhere to that absolutely and unconditionally."
|
|
#10
24-12-12, 01:13
|
||||
|
||||
|
Είχα να μπω 6 μήνες στο μεταφυσικό, αλλά χαίρομαι που δεν έχει αλλάξει τίποτα.. Πάλι τρώγεστε για τα ίδια πράγματα, ξοδεύονται ολόκληρες σελίδες για ανόητες διαφωνίες και χάνεται όλο το τόπικ. Και καλά, να το καταλάβω στις προσωπικές εμπειρίες, αλλά τι ΔΕΝ καταλαβαίνετε από τον τίτλο "Θρύλοι και παραδόσεις"? Μύθος ή μυθιστορία είναι μια ιστορία που έχει δημιουργηθεί για να περιγράψει κάποια πράγματα που δεν μπορούν να ειπωθούν αλλιώς. Με λίγα λόγια, μια μεταφορά. Αναλόγως και ο θρύλος, ο οποίος είναι κομμάτι της λαϊκής λογοτεχνίας και του λαϊκού πολιτισμού γενικότερα.
Όσον αφορά την παράδοση για την Τσαμπίκα είναι μια πολύ όμορφη παραδοσιακή ροδίτικη ιστορία, την οποία πάντα είχα την περιέργεια να μάθω. Είναι ένας θρύλος, όπως άπειροι τόσο στη χώρα μας(και σε όλο τον κόσμο) κι έχει ένα έντονο λαογραφικό και πολιτισμικό ενδιαφέρον. Κι είναι ευχάριστο που κάποιοι επιλέγουν να κρατήσουν την παράδοση ζωντανή και να τη μεταφέρουν και σε άλλους, γιατί -κακά τα ψέματα- το μόνο λαογραφικό απομεινάρι της δικής μας γενιάς θα είναι το facebook. Δε θα μπω στη λογική να πω αν είναι αλήθεια ή παραμύθια(ποιο το νόημα άλλωστε). Από κει και πέρα είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει ό,τι θέλει.
__________________
Για να δεις το ουράνιο τόξο, πρέπει να αντέξεις την καταιγίδα... Η αγωνία της ψυχής μου βρήκε διέξοδο σε μια δυνατή, μακριά και τελική κραυγή απελπισίας - Edgar Allan Poe Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο. Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου - Η Σονάτα του Σεληνόφωτος
|
 |
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
