Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Συζητήσεις > Αρχαία Ελλάδα – Ιστορία –Πολιτισμός

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 17-09-17, 17:07
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή Πως η ιερότερη λέξη των αρχαίων έγινε συνώνυμο του κακού..

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Βρήκα ένα πολύ καλό άρθρο σχετικά με την λέξη ΔΑΊΜΩΝ.....

Δαιμων:πως η ιεροτερη λεξη των αρχαιων εγινε συνωνυμο του διαβολου

Η λέξη Δαίμων:Το «λάφυρο»των νικητών!Η νοηματική μετάλλαξη της λέξης
δαίμων θυμίζει κάτι από λάφυρα των νικητών.
Θυμίζει τους αρχαίους αριστοκράτες που κατέληξαν στις γαλέρες των νικητών
Ρωμαίων,Θυμίζει,θυμίζει….. αναρίθμητες περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν ότι ο
νικητής ποτέ δε σέβεται»τα ιερά και τα όσια»των ηττημένων.

Ας πάρουμε,όμως,τα πράγματα από την αρχή.
Στην αρχαιότητα η λέξη Δαίμων(αρσ.και θηλ.)ήταν,ίσως,η πιο ευσεβής λέξη.

Παράγεται από το ρήμα .δαίω(:μοιράζω στον καθένα την τύχη του).
Αν και συν υπήρχε με τη λέξη Θεός,εντούτοις,ο δαίμων αναφερόταν στην
απρόσωπη και απροσδιόριστη δύναμη,ενώ ο θεός στην ανθρωπόμορφη θεϊκή οντότητα.
Η έννοια του δαίμονος ισοδυναμούσε με την Μοίρα,την Ειμαρμένη.

Επίσης,στη λέξη Δαίμονα απέδιδαν την έννοια του φύλακα άγγελου.
Από εδώ και η λέξη ευδαιμονία (ευτυχία,προσδιόριζε τον έχοντα την εύνοια του Δαίμονος).

Όμως,στου χρόνου τα γυρίσματα καθιερώνεται η νέα θρησκεία:ο Χριστιανισμός.
Η λέξη που δήλωνε τον αγνό θεό των Αρχαίων έπρεπε να αποκτήσει αρνητική
σημασία και από συνώνυμο του Θεού γίνεται συνώνυμο του Διαβόλου.
Ο καλός άγγελος γίνεται κακό δαιμόνιο.
Οι δαίμονες,πλέον,είναι τα κακά πνεύματα,(….ουαί τοις ηττημένοις..)
ο άγγελος του κακού
ο έκπτωτος άγγελος που έχει ως αρχηγό του τον σατανά
(<satana στα εβραικά=ο αντίπαλος).

Έτσι,δημιουργήθηκαν οι λέξεις....
δαιμόνιος,δαιμονισμένος,δαιμονόπληκτος,δαιμονιστής ,δαιμονολατρία,πανδαιμόνιο κ.α.

Με αυτή τη σημασία μεταφέρθηκε και στην Εσπερία….
(Ιταλ:demoniaco,demonomania,pandemonio.Γαλ.:demon Αγγλ.:daemon,daimon.Γερμ: Damon)

Φαίνεται ότι η λέξη δε στέριωσε ούτε και στην ελληνική πόλη Ευδαίμων,στην
Ερυθρά θάλασσα,1ο αιών.π.χ.
Οι Ρωμαίοι θα την μετονομάσουν/μεταφράσουν σε "Arabia Feli"
Σήμερα είναι το λιμάνι Aden(Υεμένη).

Oi τελευταίες εστίες αντίστασης καταγράφονται στη λέξη
ευδαιμονία,όπου ο δαίμων μεταφέρεται με την έννοια του θεού.
Έτσι,για να θυμίζει ότι εκεί που τώρα φτύνουμε εμείς
(π.χ.»φτου σου δαιμονισμένε»)
κάποιοι είχαν εναποθέσει τη σωτηρία της ψυχής τους.
Τι τραβάνε κι αυτές οι λέξεις !!!!!!!!!!!!

Παραπομπές.
α)Ηράκλειτος "ήθος ανθρώπω δαίμων"
:Δαίμων/θεός για τον άνθρωπο δεν είναι παρά ο χαρακτήρας του),
β)Δημόκριτος(είναι υπόθεση της ψυχής η ευδαιμονία και η κακοδαιμονία)
γ)Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια(η ευδαιμονία είναι κάποια ενέργεια με τους κανόνες της τέλειας αρετής)
δ)Λυσίας,επιτάφιος,78,"ο δαίμων ο την ημετέραν μοίραν ειληχώς απαραίτητος"
ε)Ξενοφών,απομνημονεύματα,Α,1,"ως φαίη ο Σωκράτης το δαιμόνιον εαυτω σημαίνειν».

Πηγές :24grammata e-Magazine
http://www.thema-xronou.gr/tag/%ce%b...b%ce%ad%ce%be/

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 17-09-17, 17:15
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή

Και πάλι εδώ....

Στους ροκάδες, αλλά και στους λάτρεις της μουσικής και της προσωπικότητας
του Jim Morrison είναι γνωστό ότι πάνω στον τάφο του υπάρχει μία ελληνική
φράση με τις θεωρίες γύρω από το ποιος ζήτησε κάτι τέτοιο να είναι πολλές.
Η φράση αυτή είναι «ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ».

Μία λεξικολογική προσέγγιση είναι η εξής:
Η λέξη «δαίμων» δεν έχει καμία σχέση όπως την ξέρουμε εμείς σήμερα
(οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν διάβολο).

«Δαίμων» ήταν αρχικά η θεότητα που μοίραζε, κατένειμε την μοίρα (δαίομαι = μοιράζω)
και μετά ονομαζόταν οποιαδήποτε θεότητα στην οποία αποδίδονταν τιμές.

«Δαίμων εαυτού» ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε
άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική
εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό «Φύλακας-άγγελος»,
αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο έναν δίαυλο μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών.

«Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού», ουσιαστικά σημαίνει «πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό»,
αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι και είναι μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν οι Στωικοί φιλόσοφοι.

Έτσι λοιπόν, η φράση «Κατά τον δαίμονα εαυτού» γράφηκε μάλλον από τους
συγγενείς του Jim Morrison στον τάφο του, εννοώντας ότι ο τραγουδιστής
των Doors έπραττε στη σύντομη ζωή του πάντα σύμφωνα με ό,τι υπαγόρευε η
συνείδησή του, ο «προσωπικός του θεός», κι όχι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας.

Πηγή..http://www.musicpaper.gr/articles/it...u-jim-morrison

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 29-10-17, 18:06
Μαργαρίτα Ο χρήστης Μαργαρίτα δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 26-10-2017
Μηνύματα: 8
Προεπιλογή

Παρα πολυ ενδιαφερον!!!!!Η αληθεια ειναι οτι παντα το ειχα απορια αν ο Μορρισον ειχε ζητησει ο ιδιος αυτη η φραση να υπαρχει πανω στον ταφο του η αν ηταν επιλογη των οικειων..
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 20-01-18, 15:48
alkinoos Ο χρήστης alkinoos δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 14-03-2016
Περιοχή: Κέρκυρα
Μηνύματα: 107
Προεπιλογή

Ασκληπιος- Οι Δαίμονες

Ιερός Λόγος Ις' Ασκληπιός προς ¶μμωνα Βασιλιά

Σπουδαίο λόγο σου απέστειλα Βασιλιά.Ο δάσκαλος μου ο Ερμής ο Τρισμέγιστος συζητούσε μαζί μου και κάποιες φορές από αυτές ήταν παρών και ο Τατ. Έλεγε ότι απλούστατος θα φανεί αυτός ο λόγος και σαφής,αλλά είναι ασαφής και με νόημα κρυμμένο στον λόγο.

Επικαλούμε τον Θεό,τον Κύριο,τον Ένα,τον Δημιουργό,που είναι τα Πάντα και μέσα σε όλα βρίσκεται.Οι αγαθές ενέργειες του οποίου δεν περιορίζονται μόνο στον ουρανό και στον αέρα,αλλά υπάρχουν και μέσα στα βάθη των θαλασσών και στην άβυσσο.Απονέμει στους Αθάνατους την αιώνια διατήρηση και τρέφει τα αθάνατα μέρη του κόσμου με την ανύψωση του δικού Του Φωτός.

Ο νοητός ήλιος ,που φωτίζει τον κόσμο,ανακινεί τις γεννήσεις και είναι υπεύθυνος για τις μεταβολές των ζωντανών οργανισμών.Μεταβάλλει το ένα γένος,διότι η διατήρηση κάθε σώματος είναι η μεταβολή.

Του αθάνατου η διατήρηση είναι η χωρίς διάλυση και μεταβολή και του θνητού η διάλυση.Και όπως ακριβώς το φως του ήλιου είναι συνεχές,έτσι και η γέννηση της ζωής εκ μέρους του νοητού ήλιου είναι συνεχής ως προς τον τόπο και τη χορηγεία.

Αυτοί λοιπόν αφού διεισδύουν στα δυο μέρη της ψυχής - θυμικό και επιθυμικό - την περιστρέφουν ανάλογα με την δική τους ενέργεια.Το λογικό μέρος όμως της ψυχής -Λογικό - δεν μετέχει σε αυτήν την διαδικασία ,αλλά απέχει.Έτσι ώστε να είναι κατάλληλο να υποδεχθεί τον Θεό.

Η ουσία του Θεού είναι ο Νους όπως λέει ο Ερμής σε άλλο κεφάλαιο.Ο Νους ,το μοναδικό και πανίσχυρο όπλου του ανθρώπου κατά της διαφθοράς του κακού.

Σε όποιον όμως ,λάμπει η Θεϊκή ακτίνα,μέσω του νοητού ήλιου,στο λογικό μέρος της ψυχής του αυτομάτως καταργούνται οι δαίμονες του.Αυτοί οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ λίγοι.

Διότι δεν έχει τη δύναμη ούτε Θεός,ούτε δαίμονας να αντισταθεί απέναντι σε μια ακτίνα Θεού.

Τώρα ,όλοι οι υπόλοιποι άγονται και φέρονται και στην ψυχή και στο σώμα τους από τους δαίμονες.Αγαπούν και υιοθετούν τις ενέργειες των δαιμόνων και έτσι ο λόγος είναι εκείνος που παραπλανά και όχι ο έρως .

Αυτή τη διοίκηση ασκούν οι δαίμονες μέσω των δικό μας σωμάτων.Αυτήν τη διοίκηση ,δηλαδή τη συνεργασία των κακών ανθρώπων με τους δαίμονες,ο διδάσκαλος μου ο Ερμής ο Τρισμέγιστος την ονομάζει ειμαρμένη.



Ιερός Λόγος Ις' & κεφάλαιον Ασκληπιός

Σε όποιον λάμπει η νοητή ακτίνα του Θεού,στο λογικό μέρος της ψυχής του,αυτομάτως καταργούνται οι δαίμονες του.Διότι δεν μπορεί να αντισταθεί ,ούτε Θεός ,ούτε και δαίμονας απέναντι σε μια ακτίνα του Θεού.

Ο νοητός κόσμος είναι εξαρτημένος από τον Θεό.Ο αισθητός είναι εξαρτημένος από τον νοητό.Και ο ήλιος μέσω του αισθητού και του νοητού,δέχεται τη χορηγεία του αγαθού από τον Θεό.Δηλαδή την χορηγεία της δημιουργίας (επί των αισθητών).

Γι΄αυτό πατέρας όλων είναι ο Θεός.Τον ουρανό τον διοικεί η νοητή ουσία και ο ουρανός,διοικεί τους Θεούς.Και οι δαίμονες διοικούν τους ανθρώπους.Αυτή είναι η στρατιά των θεών και δαιμόνων.

Όλα ο Θεός τα δημιουργεί από μόνος Του.Και όλα είναι μέρη του Θεού και έτσι συνεχώς δημιουργεί τον Εαυτό Του και ποτέ δεν σταματά ,διότι και ο ίδιος δεν έχει τέλος.

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ :
Δεν είναι Τρισμέγιστε ,ομοιόμορφος ο νους όλων των ανθρώπων;

ΕΡΜΗΣ:
Δεν πέτυχαν όλοι Ασκληπιέ ,την αληθινή γνώση.Και μέσα στην παράφορη ορμή τους,χωρίς να τους έχει γίνει αντιληπτός κανένας αληθινός λόγος ,ακολουθούν τα είδωλα των πραγμάτων και έτσι εξαπατώνται.Τα είδωλα γεννούν την κακία και μετατρέπουν το τέλειο πλάσμα στην φύση του θηρίου.Μόνον ο άνθρωπος Ασκληπιέ,είναι διπλής φύσεως ον.Και το ένα μέρος του είναι απλό,το αποκαλούμε ουσιώδες και είναι η εικόνα του Θεού.Το άλλο μέρος του όμως ,είναι τετραπλό και το ονομάζουν οι Έλληνες σώμα ή υλικό.Και αυτό καλύπτει ολόγυρα όλο το Θεϊκό μέρος ( το ουσιώδες).

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ :
Σωστά και αληθινά μιλάς Τρισμέγιστε.

ΕΡΜΗΣ:
Αυτή είναι λοιπόν η αμοιβή γι΄αυτούς που ζουν με ασέβεια ως προς τον Θεό.Τους επιφυλλάσσεται μια επαναφορά μέσα σε άλλα σώματα.

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ :
Δηλαδή έτσι όπως τα λες Τρισμέγιστε φαίνεται ολοφάνερα ότι οι ψυχές από την κοσμική τους ζωή ,κινδυνεύουν σοβαρά για την μελλοντική τους αιωνιότητα.

ΕΡΜΗΣ :
Ναι,και αυτό σε άλλους φαίνεται απίστευτο ,σε άλλους γελοίο και σε άλλους μυθικό,γιατί είναι πολύ γλυκιά η σωματική ζωή.Και ο καρπός της οποίας δράπτεται από τα πάθη.Αυτή η σωματική πραγματικότητα καθηλώνει την ψυχή στο δικό της μερίδιο,δηλαδή στο θνητό.Και το θνητό μέρος του ανθρώπου μισεί απόλυτα την αθανασία.
__________________
Ο ύπνος του σώματος έγινε ξύπνημα της ψυχής και το κλείσιμο των ματιών αληθινή όραση, και η σιωπή μου εγκυμονούσε το καλό, και η διατύπωση του λόγου μου έγινε δημιούργημα αγαθό" - Ερμής O Τρισμέγιστος

Εγώ έζησα και πέθανα και άλλες φορές πριν από αυτή τη ζωή και όταν ήμουν πεθαμένος η ψυχή μου λειτουργούσε σαν να ήμουν ζωντανός,ενώ όταν ήμουν ζωντανός η ψυχή μου λειτουργούσε σα να ήμουν πεθαμένος - Πυθαγόρας
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 20-01-18, 16:18
alkinoos Ο χρήστης alkinoos δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 14-03-2016
Περιοχή: Κέρκυρα
Μηνύματα: 107
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από AVATARGR-1 Εμφάνιση μηνυμάτων
Παράγεται από το ρήμα .δαίω(:μοιράζω στον καθένα την τύχη του).
Αν και συν υπήρχε με τη λέξη Θεός,εντούτοις,ο δαίμων αναφερόταν στην
απρόσωπη και απροσδιόριστη δύναμη,ενώ ο θεός στην ανθρωπόμορφη θεϊκή οντότητα.
Η έννοια του δαίμονος ισοδυναμούσε με την Μοίρα,την Ειμαρμένη.
Μεταφέρω τα όσα έγραψε φίλος σε συζήτηση που είχαμε γι αυτό το θέμα

-----------
Η Ειμαρμενη δεν εχει με το ζορι αρνητικη εννοια

Η Ειμαρμένη είναι η τύχη, η αναπότρεπτη μοίρα, το πεπρωμένο των Θεών, που περιλαμβάνει και προδιαγράφει ολόκληρη τη ζωή τους και φυσικά επηρεάζει τις ζωές όλων των θνητών ανθρώπων.

Το όνομα "Ειμαρμένη" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "μοίρα". Η λέξη προκύπτει από το αρχαίο ρήμα μείρομαι, που σημαίνει λαμβάνω σε διαμοιρασμό το μερίδιό μου. Ο τύπος του ρήματος αυτού στον παρακείμενο χρόνο της παθητικής φωνής είναι «είμαρμαι».

Ως κύριο όνομα, είναι η προσωποποίηση της μεγαλύτερης δύναμης, που κυριαρχεί στη Φύση και κανονίζει τις ενέργειες των Θεών. Θεωρείται η κυρίαρχος των Μοιρών καθώς καθορίζει το θέλημα τους .


Η Ειμαρμένη είναι το πεπρωμένο, το αναπόφευκτο, που πολύ συχνά ταυτίζεται με την Ανάγκη σε έναν Κόσμο συνύπαρξης Θεών και ανθρώπων, ο οποίος διέπεται από αυστηρή νομοτέλεια. Η Ειμαρμένη αποτελεί το καθορισθέν υπό της Μοίρας, τον «Λόγο του Κόσμου».

Θεωρείται ως μία αδιάσπαστη αλυσίδα αιτιοτήτων, την οποία οι Στωικοί αντιλαμβάνονται ως φυσική και ηθική δύναμη, σχεδόν ταυτιζόμενη με τον Θεό, αλλά και με την Δικαιοσύνη και την Πρόνοια, σύμφωνα και με τις απόψεις του Παρμενίδου και του Δημοκρίτου. Είναι η αμείλικτη εξέλιξη των φυσικών τάσεων του Παντός.

Την επικράτηση της αναγκαιότητος και της Ειμαρμένης σε όλον τον Κόσμο, δέχονται και οι Ατομικοί Λεύκιππος και Δημόκριτος (Διογένης Λαέρτιος, 9, 33 και 45) ενώ κατά τον Ξενοκρά*τη, οι Μοίρες παραστέκουν στην ανθρώπινη Γνώση, ορίζοντας η κάθε μία από ένα εκ των τριών τμημάτων της τελευταίας (Επιστήμη - Αίσθηση - Δόξα).

Κατά τον Στωικό Χρύσιππο, η Ειμαρμένη είναι «μια ορισμένη φυσική και συγκροτημένη διάταξη των πάντων μέσα στην αιωνιότητα, όπου μια ομάδα πραγμάτων αενάως απορ*ρέει από άλλη και εμπλέκεται με άλλη, σε μία απαραβίαστη αλληλουχία» (Γέλλιος, «Αττικές Νύκτες» η.ι.3).


Η Ειμαρμένη δημιουργεί γεγονότα όχι όμως ανθρώπινες ποιότητες, οι οποίες είναι αποτέλεσμα αποκλειστικώς της ανθρώπινης ελεύθερης βούλησης.

Οι Πυθαγόρειοι τοποθετούν τον ανθρώπινο βίο ανάμεσα σε δύο πόλους,
την εξαναγκαστική Ανάγκη και
την ελευθεροβουλητική Δύναμη (Ιεροκλής, «Χρυσά Έπη», 8), ενώ η Ειμαρμένη, απαντάται και στον Ηράκλειτο, κατά τον οποίο τα πάντα γίνονται «καθ' ειμαρμένην», υπό την έννοια όμως του «κατ' αναλογίαν».

Οι Στωικοί ορίζουν από την πλευρά τους την Ειμαρμένη, ως μία ταυτοχρόνως φυσική και θεϊκή οργανωτική δύναμη του Κόσμου, που αποτελεί τον Λόγο και την νομοτέλεια του Παντός, δύναμη, που διατηρεί και διατηρείται κυβερνώντας και περιλαμβάνοντας τα ενάντια, ταυτόσημη με την Μοίρα, την Πρόνοια, την Φύση, το Σύμπαν, και εν τέλει με τον ίδιο τον Θεό Δία.



Κατά τον Χρύσιππο,
όλα τα παρελθόντα συνέβησαν,
τα παρόντα συμβαίνουν και
τα μέλλοντα θα συμβούν

Η Ειμαρμένη ή η Πρόνοια είναι αυτό που δεν εξαρτάται από τον άνθρωπο και η Ελευθερία ή το Αυτεξούσιο είναι το δεδομένο και το ζητούμενο του βίου των θνητών στη μακρά οδό προς την τελείωσή τους, που είναι η γνωριμία τους με τους Θεούς ως Θεοσοφιστές.


Φιλολογική Εξέλιξη

Η ειμαρμένη ως όρος δεν υπάρχει στους τραγικούς, είναι όμως συχνός στον Πλάτωνα, στους Αττικούς ρήτορες και προπάντων στη Στωική Φιλοσοφία, της οποίας αποτελεί ως έννοια το σημαντικότερο θέμα και πρόβλημα.

Πρώτος ο ιδρυτής της Στοάς Ζήνων (335-262 π.Χ.) έγραψε βιβλίο "Περί Ειμαρμένης".

Η αναλυτική φιλοσοφία της έννοιας της Ειμαρμένης συνεχίσθηκε χωρίς διακοπή και από διάφορους διανοουμένους.

Ο Επίκουρος, απαντώντας στον Ζήνωνα, έγραψε και αυτός "Περί Ειμαρμένης", επίσης ο Χρύσιππος, ο μεγαλύτερος θεωρητικός της Στοάς (3ος αιώνας π.Χ.), ο Ποσειδώνιος, ο Πλούταρχος, ο Αφροδισιεύς Αλέξανδρος, ο Ιεροκλής, ο Γρηγόριος Νύσσης, ο Ιωάννης Χρυσόστομος.

Το περιεχόμενο της έννοιας παρουσιάζεται ποικίλο, με κεντρική ιδέα όμως την αναγκαιότητα της μοίρας. Οι Ίωνες φιλόσοφοι και ο Πυθαγόρας την αντιλαμβάνονται ως παγκόσμιο νόμο, που επηρεάζει και τον άνθρωπo από τη γέννηση ως τον θάνατό του.


Ο Πλάτων αρχικά δεν δέχεται την απόλυτη αναγκαιότητα της Ειμαρμένης στον Γοργία και στον Φαίδρο, αργότερα όμως στην Πολιτεία και στους Νόμους, παραδέχεται την απεριόριστα καθοριστική δύναμη της και στον άνθρωπο και στον Κόσμο, αλλά δεν τη θεωρεί ως αυθύπαρκτη ουσία πιστεύει μόνο ότι πρόκειται για νόμο κατά τον οποίο τελείται το γίγνεσθαι, δηλαδή το θέλημα των Θεών.

Η Ειμαρμένη θεοποιήθηκε από τους Στωικούς και ανυψώθηκε σε μέγιστη θεότητα που καθορίζει τα πάντα. Οι ιδέες αυτές των Στωικών είναι παράλληλες και σαφώς επηρεασμένες από την θεολογία των Βαβυλωνίων, των οποίων οι αντιλήψεις έγιναν γνωστότερες στον Ελληνικό Κόσμο από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Από τότε διαδόθηκε ευρύτατα και στον λαό η αστρολογική αντίληψη της Ειμαρμένης β€”ότι δηλαδή η θέση των άστρων καθορίζει και τη μοίρα του ανθρώπου από τη γέννησή του. Η άποψη αυτή διατηρήθηκε και κατά τον Μεσαίωνα, με τεράστιες συνέπειες για την πορεία της ανθρωπότητας, ώσπου έγινε κανόνας σήμερα για την πρόσληψη εργαζομένων σε συγκριμένες θέσεις με συγκεκριμένα αστρολογικά κριτήρια.
__________________
Ο ύπνος του σώματος έγινε ξύπνημα της ψυχής και το κλείσιμο των ματιών αληθινή όραση, και η σιωπή μου εγκυμονούσε το καλό, και η διατύπωση του λόγου μου έγινε δημιούργημα αγαθό" - Ερμής O Τρισμέγιστος

Εγώ έζησα και πέθανα και άλλες φορές πριν από αυτή τη ζωή και όταν ήμουν πεθαμένος η ψυχή μου λειτουργούσε σαν να ήμουν ζωντανός,ενώ όταν ήμουν ζωντανός η ψυχή μου λειτουργούσε σα να ήμουν πεθαμένος - Πυθαγόρας

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη alkinoos : 20-01-18 στις 16:22
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 04-06-18, 13:58
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα...

Ο “Δαίμων” στην αρχαιοελληνική παράδοση και το “δαιμόνιον” του Σωκράτη..

Οι Δαίμονες έχουν μια αμφίδρομη σχέση, δηλαδή είναι κατά κάποιο τρόπο ο
ενδιάμεσος αγγελιοφόρος των θεών προς τον γήινο κόσμο και το αντίστροφο.
Σαν βοηθοί των θεών στέλνουν τις αποφάσεις τους διαμέσου των χρησμών,
ενώ παρακολουθούν και την εξέλιξη της ζωής των θνητών μέχρι να
ελευθερωθεί η ψυχή τους από τα δεσμά του ανθρώπινου σώματος.
Ακόμα φέρονται σαν φύλακες άγγελοι του κάθε ανθρώπου, ενώ κάθε θεός
μπορούσε να έχει πλήθος απΆ αυτούς στη διάθεσή του.
Ο Ησίοδος μας αποκαλύπτει περισσότερο την αγαθή έννοια της ύπαρξής τους,
διότι μας αναφέρει ότι σαν δαίμονες δρουν οι ψυχές του “χρυσού γένους” που
θεοποιήθηκαν και με προσταγή του Δία προστάτευαν τους ανθρώπους.


Ο Πλάτωνας, προσπαθεί να δώσει την ερμηνεία της έννοιας “Δαίμων”:
« ΣΩΚ.: Αλήθεια, Ερμογένη. Τι να σημαίνει άραγε το όνομα «δαίμονες»;
Πρόσεξε αν σου φανώ ότι λέω κάτι σπουδαίο.
ΕΡΜ.: Λέγε.
ΣΩΚ.: Γνωρίζεις ποιοι, κατά τον Ησίοδο, είναι οι δαίμονες;
ΕΡΜ.: Δεν γνωρίζω.
ΣΩΚ.: Δεν γνωρίζεις ούτε για το χρυσό γένος των ανθρώπων, που λέει ότι υπήρξε πρώτο;
ΕΡΜ.: Αυτό το ξέρω.
ΣΩΚ.: Λέει λοιπόν γιΆ αυτό:
« Μόλις το γένος τούτο χωρίστηκε σε μέρη
οι δαίμονες αγνοί και γήινοι ονομάζονται, λαμπροί,
προστάτες από το κακό, φύλακες των ανθρώπων. »
ΕΡΜ.: Δηλαδή, τι εννοείς;
ΣΩΚ.: Νομίζω πως, λέγοντας χρυσό γένος, δεν εννοεί φτιαγμένο από
χρυσάφι, αλλά καλό και ωραίο. Απόδειξη θεωρώ το γεγονός ότι για μας λέει
πως είμαστε σιδερένιο γένος.
ΕΡΜ.: Έχεις δίκιο.
ΣΩΚ.: Πιστεύεις λοιπόν ότι, και αν κάποιος από τους συγχρόνους μας είναι
καλός, θα μπορούσε να πει πως ανήκει στο χρυσό γένος;
ΕΡΜ.: Βέβαια.
ΣΩΚ.: Οι καλοί όμως είναι συνετοί ή τίποτε άλλο;
ΕΡΜ.: Συνετοί.
ΣΩΚ.: Κατά τη γνώμη μου, αυτό περισσότερο απΆ οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζει
τους δαίμονες∙ επειδή ήταν συνετοί και «δαήμονες» (σοφοί) τους ονόμασε «δαίμονες».

Και στην αρχαία γλώσσα μας το όνομα αυτό αντιστοιχεί στο ίδιο.
Σωστά λοιπόν και αυτός και άλλοι ποιητές λένε ότι, αν πεθάνει κάποιος
ενάρετος, μεγάλη τύχη και τιμές αποκτάει και γίνεται δαίμονας, σύμφωνα με
την ονομασία της φρόνησης.
Έτσι και εγώ λοιπόν αντιλαμβάνομαι τον «δαήμονα», δηλαδή κάθε άνθρωπο,
θεϊκό όσο ζει και αφότου πεθάνει, και νομίζω ότι σωστά ονομάζεται «δαίμων».»
(Πλάτωνας, “Κρατύλος”, 397e- 398c)

Συνεχίζεται...

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]
Απάντηση με παράθεση
  #7  
Παλιά 06-06-18, 14:28
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνέχεια...

Μετά τον Ησίοδο, οι φιλόσοφοι, όπως ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας κ.α,
έγραψαν ότι οι δαίμονες είναι οι “επόμενοι των θεών”, ή ότι είναι “παίδες
αυτών αλλά όχι θεοί
”, ενώ χαρακτηρίστηκαν είτε σαν μοίρα- ειμαρμένη, είτε
σαν τύχη, καλή ή κακή με τον χαρακτηρισμό καλοδαίμων ή κακοδαίμων.

« Πολλή δε η δαιμόνων αγέλη·
τρις γαρ μύριοί εισιν επί χθονί πουλυβοτείρη,
αθάνατοι, Ζηνός πρόπολοι·
οι μεν νοσημάτων, οι δε των απόρων σύμβουλοι, οι δε των αφανών άγγελοι,
οι δε τέχνης συνεργάτοι, οι δε οδού συνέμποροι· οι μεν αστικοί, οι δε
αγροτικοί, οι δε θαλάττιοι, οι δε ηπειρωτικοί· είληχεν δε άλλος άλλην εστίαν
σώματος, ο μεν Σωκράτην, ο δε Πλάτωνα, ο δε Ζήνωνα, ο δε Διογένην· ο μεν
φοβερός, ο δε φιλάνθρωπος, ο δε πολιτικός, ο δε τακτικός· όσαι φύσεις
ανδρών, τοσαύται και δαιμόνων.»
(Μάξιμος Τύριος, 8. 8F)

Παράλληλα, μην ξεχνάμε και το περίφημο δαιμόνιο του Σωκράτη, που μέσω
αυτού έπαιρνε τις σωστές αποφάσεις.
Για το δαιμόνιο του Σωκράτη ο Πλούταρχος αναφέρει:
« Έτσι και στο Σωκράτη το δαιμόνιο μοιάζει να του προσέφερε εξ αρχής ως
οδηγό του βίου του μια όραση, «που» μόνο «αυτή προχωρώντας μπροστά
ρίχνει φως στα άδηλα πράγματα, καθώς και σε όσα η ανθρώπινη φρόνηση δεν
μπορεί να συλλογιστεί.
ΓιΆ αυτά τα πράγματα το δαιμόνιο συνομιλούσε πολλές φορές μαζί του και ενέπνεε τις επιλογές του.»
(Πλούταρχος, “Περί του Σωκράτους Δαιμονίου”, 580D)

Ο ίδιος ο Αθηναίος σοφός λέει για το δαιμόνιό του στην απολογία του στη
δίκη, όπου τελικά καταδικάστηκε να πιει το κώνειο:
« Ίσως πάλι να σας φανεί αλλόκοτο που εγώ περιφέρομαι και δίνω τέτοιες
συμβουλές κατΆ ιδίαν και ανακατεύομαι στις ξένες υποθέσεις, ενώ στη δημόσια
ζωή δεν τολμώ να ανεβώ στο βήμα μπροστά στο δήμο και να πω τη γνώμη μου στην πόλη.
Αιτία για αυτή τη συμπεριφορά μου είναι αυτό που με ακούσατε να λέω πολλές
φορές και σε πολλά μέρη, ότι δηλαδή μου έρχεται ένα θεϊκό δαιμόνιο, αυτό το
δαιμόνιο που ο Μέλητος κοροϊδεύοντας το περιέλαβε στην κατηγορία.
Αυτό μου συμβαίνει από παιδί, μια φωνή που ακούω μέσα μου, η οποία, όταν
έρχεται πάντα με αποτρέπει από κάτι που πρόκειται να πράξω, αλλά ποτέ δε με προτρέπει.»

(Πλάτωνας, “Απολογία Σωκράτη”, 31c- d)

Η επίδραση του δαιμονίου στον Σωκράτη άρχισε από τα παιδικά του χρόνια.
Ο ίδιος ο πατέρας του είχε προϊδεαστεί για το γιο του να μη του φέρνει
εμπόδια σΆ αυτή την “ιδιαιτερότητα”, αλλά αντίθετα να τον βοηθήσει διαμέσου της προσευχής.
Ο Πλούταρχος αναφέρει:
« …όπως προφήτεψε ο χρησμός που δόθηκε στον πατέρα του, όταν ο Σωκράτης ήταν ακόμη παιδί.
Γιατί ο χρησμός προέτρεπε τον πατέρα του να τον αφήνει να κάνει ό,τι τυχόν
του έρχεται στο νου, να μην τον καταπιέζει ούτε και να τον οδηγεί σε άλλη
κατεύθυνση, αλλά να αφήνει ελεύθερη την ορμή του παιδιού και να
προσεύχεται για χάρη του στον Αγοραίο Δία και τις Μούσες.
Κατά τα άλλα, όμως, να μην πολυασχολείται με το Σωκράτη, γιατί αυτός
βέβαια διαθέτει εντός του οδηγό της ζωής ανώτερο από αμέτρητους
δασκάλους και παιδαγωγούς

(Πλούταρχος, “Περί του Σωκράτους Δαιμονίου”, 589E-F)

Συνεχίζεται...

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη AVATARGR-1 : 06-06-18 στις 14:31
Απάντηση με παράθεση
  #8  
Παλιά 13-06-18, 18:09
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα....

Φιλόσοφοι, όπως ο Θαλής και ο Εμπεδοκλής, με την έννοια των δαιμόνων
εννοούσαν την ψυχή του σύμπαντος.

Χαρακτηριστικό πάντως είναι ότι παρΆ όλες τις έννοιες που δόθηκαν στην
αρχαιότητα δεν προσωποποιήθηκε κανένας δαίμονας!

Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η έννοια του “δαίμονα”
αντικατοπτρίζει μια άυλη μορφή, υψηλής πνευματικότητας, που διαχέεται στο
σύμπαν και που εκπορεύεται από το θείο, με σκοπό την βοήθεια όλων των
ανθρώπων, ή την δοκιμασία τους (με την καλή έννοια), ώστε να βρουν το
δρόμο τους στην δύσκολη υλιστική ζωή:
«τούτου δε το αίτιον γέγονεν ουκ ανθρώπειον, αλλά τι δαιμόνιον εναντίωμα»
[η αιτία του γεγονότος δεν ήταν κάτι ανθρώπινο, αντίθετα ήταν κώλυμα θεϊκό]
( Πλάτωνας, “Αλκιβιάδης Ι”, 103a)

Η επαφή του δαίμονα με τον άνθρωπο όμως προϋποθέτει και ανάλογο
πνευματικό υπόβαθρο των θνητών, γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουν να
αντιληφθούν την καλοσύνη και την αγαθότητα του δαίμονα:


«Αυτός, φίλοι μου, είναι και ο τρόπος που ενεργεί το δαιμόνιο.
Όσο, δηλαδή, είμαστε βυθισμένοι στα εγκόσμια και αλλάζουμε πολλά σώματα
σαν οχήματα,
μας αφήνει να αγωνιζόμαστε μόνοι μας και να επιμένουμε,
προσπαθώντας να σωθούμε με τη βοήθεια της δικής μας αρετής και να πιάσουμε λιμάνι.


Την ψυχή, όμως, που έχοντας καλά και πρόθυμα κοπιάσει σε αγώνες μακράς
διάρκειας μέσα από αναρίθμητες γεννήσεις και, ενώ ο κύκλος της πλησιάζει
στο τέλος του, αψηφώντας τον κίνδυνο και δείχνοντας φιλοτιμία για την
έκβαση του αγώνα της, ανεβαίνει προς τις ανώτερες υπάρξεις με πολύ ιδρώτα,
αυτήν την ψυχή ο θεός δε θεωρεί απρεπές να τη βοηθήσει ο οικείος της
δαίμονας, αλλά αφήνει όποιον δείχνει προθυμία να βοηθήσει.
Και ο δαίμονας προθυμοποιείται να διασώσει και άλλη ψυχή με τις προτροπές του.
Κι εκείνη, επειδή είναι κοντά, τον ακούει και σώζεται.
Αν, όμως, δεν υπακούσει, την εγκαταλείπει ο δαίμονας και δεν έχει ευτυχισμένο τέλος.»
(Πλούταρχος, “Περί του Σωκράτους Δαιμονίου”, 593F- 594A)

Στο παραπάνω απόσπασμα ο μυημένος στα μυστήρια Πλούταρχος μιλάει σαφώς για μετενσάρκωση.
Όλοι οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και συγγραφείς, που ήσαν μυημένοι στα
αρχαία μυστήρια (Ελευσίνια- Καβείρια- Ορφικά- Κρητικά- Πυθαγόρεια, κ.λ.π.)
πίστευαν στην μετενσάρκωση ή στην μετεμψύχωση, κατά την οποία η ψυχή
χρησιμοποιεί το σώμα ως όχημα για να ενσαρκωθεί στο γήινο πεδίο.
Σταδιακά, μέσα από τις ευκαιρίες που τις παρουσιάζονται στις διαδοχικές της
ενσαρκώσεις, εξελίσσεται και κάποτε, όταν τελειωθεί, φθάνει στη θέωση.

Ο δαίμονας μπορεί να βοηθήσει στη γρηγορότερη τελείωση, αρκεί ο θνητός να
αντιλαμβάνεται τις “κρούσεις” του δαίμονα και να “ακούει τη φωνή του”:
« Οι σκέψεις, όμως, των δαιμόνων διαθέτουνε φως και λάμπουν επάνω στις
ψυχές των δαιμόνιων ανθρώπων, δίχως να έχουν ανάγκη από λόγια και
ονόματα, τα οποία χρησιμοποιώντας οι άνθρωποι μεταξύ τους ως σύμβολα
βλέπουν μόνο είδωλα και εικόνες των σκέψεων.
Τις ίδιες, όμως, σκέψεις δεν τις γνωρίζουν παρά μόνο εκείνοι που λαμβάνουν
έναν ίδιον και δαιμόνιο, όπως ειπώθηκε, φως…

Έτσι και οι σκέψεις των δαιμόνων, αν περνούν μέσα απΆ όλα, αντηχούν μόνο
μέσα σΆ αυτούς που διαθέτουν ήθος ατάραχο και ήρεμη ψυχή.
Αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους λέμε ιερούς και δαιμόνιους.»


(Πλούταρχος, “Περί του Σωκράτους Δαιμονίου”, 589Β- D)

Συνεχίζεται.

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]
Απάντηση με παράθεση
  #9  
Παλιά 16-06-18, 14:53
mars Ο χρήστης mars δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-06-2007
Μηνύματα: 212
Προεπιλογή

¨ὕβρις φυτεύει τύραννον·
ὕβρις, εἰ πολλῶν ὑπερπλησθῇ μάταν,
ἃ μὴ ᾽πίκαιρα μηδὲ συμφέροντα,
ἀκρότατον εἰσαναβᾶσ᾽
αἶπος ἀπότομον ὤρουσεν εἰς ἀνάγκαν,
ἔνθ᾽ οὐ ποδὶ χρησίμῳ
χρῆται. τὸ καλῶς δ᾽ ἔχον
πόλει πάλαισμα μήποτε λῦσαι θεὸν αἰτοῦμαι.
θεὸν οὐ λήξω ποτὲ προστάταν ἴσχων.
εἰ δέ τις ὑπέροπτα χερσὶν ἢ λόγῳ πορεύεται,
δίκας ἀφόβητος οὐδὲ δαιμόνων ἕδη σέβων,
κακά νιν ἕλοιτο μοῖρα,
δυσπότμου χάριν χλιδᾶς,
εἰ μὴ τὸ κέρδος κερδανεῖ δικαίως
καὶ τῶν ἀσέπτων ἔρξεται
ἢ τῶν ἀθίκτων θίξεται ματᾴζων.¨

ΣΟΦΟΚΛΗΣ, Οιδίπους Τύραννος, 873-891

(Η αλαζονεία γεννά την τυραννική εξουσία.
Η αλαζονεία, αν μεν πολλά μάταια παραφουσκώσει,
που είναι ακατάλληλα κι ασύμφορα, αφού σκαρφαλώσει
στην πιο ψηλή κορφή, συνήθως σε άβυσσο απόκρημνη
γκρεμίζεται ολέθρου, όπου με πόδι σίγουρο δεν πατάει .
Αν κανείς υπεροπτικά με πράξεις ή με λόγια προχωρεί,
χωρίς τη δίκη να φοβάται και χωρίς να σέβεται
τους δαίμονες (θεότητες), αυτόν ας τον βρει κακή μοίρα
για την ανόσια υπερηφάνεια του, αν δίκαια δεν κερδίσει
το κέρδος που ζητά, κι αν κυνηγά τα ανόσια.)

¨Εγώ ο ΝΟΥΣ θα είμαι στο πλευρό των οσίων,
των αγαθών, των καθαρών, των ελεημόνων
και των ευσεβών και η παρουσία μου
στο πλευρό τους θα τους γίνει
την ύστατη ώρα βοήθεια .
Στους ΑΝΟΗΤΟΥΣ όμως και ..
στους κακούς, πονηρούς, φθονερούς,
πλεονέκτες, φονιάδες και ασεβείς,
θα σταθώ μακριά τους .
Αυτούς θα τους παραλάβουν οι τιμωροί δαίμονες
που θα τους προσβάλλουν με την οξύτητα
του πυρός για να τσακίσουν τις αισθήσεις τους ...¨

[Ερμής ο Τρισμέγιστος]

Η λέξη δαίμων.. προέρχεται όντως από το αρχαιοελληνικό ρήμα
¨δαίω¨ =μοιράζω ανάλογα.
Όπως προκύπτει όμως από τα αρχαία κείμενα..
έχει και άμεση σχέση με την λέξη δαήμων=δαής, αντίθετο του αδαής.

Η ετυμολογία της λέξης δαίμων, στο αρχαιοελληνικό λεξικό:
Δαίμων, ο, η (ουσ.): θεός , θεά ή θεότητα, ίσως κατώτερη
των άλλων θεών, μεταξύ αυτών και ανθρώπων,
μοίρα, πεπρωμένο.

Δαίμονες ή θεότητες… είναι οι δαείς δυνάμεις του σύμπαντος.
Οι δυνάμεις της απόλυτης γνώσης και της απόλυτης
δικαιοσύνης.
Προσωπικός δαίμονας του ανθρώπου είναι και ο Νους.
Είναι ο δίκαιος κριτής του θνητού ανθρώπου και καταγράφει
τα πάντα με απόλυτη δικαιοσύνη.

Γράφει σχετικά ο Ερμής,
¨Ο ¶νθρωπος (ουσιώδης του οποίου γόνος είναι ο διττός θνητός)..
από αρχής της δημιουργίας του, φέρει την απόλυτη δικαιοσύνη
και το απόλυτο κάλος.¨


Ποια απόλυτη δικαιοσύνη και πιο απόλυτο κάλος;
Έτσι όπως κατάντησε ο σημερινός άνθρωπος (ένα υλικό απομεινάρι
που η ύλη του έχει σκεπάσει το κεφάλι και συμπεριφέρεται ως κτήνος,
μη έχοντας επίγνωση του τι πράττει)..δεν νομίζω πως αξίζει αυτής
της ονομασίας.
Με το να συνεχίζει να αυτοαποκαλείται ¨άνθρωπος¨ είναι ύβρις ως προς
το σύμπαν και την δημιουργία.
Ακόμη και προς την ίδια του την υπόσταση.
Έως ότου έλθει και πάλι η ώρα της φύσης να αναγνωρίσει
τα πρωτότυπα και η οποία έχει κάνει ήδη έντονη την παρουσία της.
Αυτά για τους σκοτεινούς.

Οι φιλόσοφοι είχαν περάσει όλοι από τα μυστήρια.
Έτσι ταξίδευαν ή επικοινωνούσαν με την καταγεγραμμένη γνώση
των αιθερικών αρχείων και την τετραδιαστική περιοχή.
Όσο για τους διαβόλους (κυρίως τους υλικούς της γης).. θα είχα να πω πολλά.
Αλλά δεν είναι του παρόντος.

Και τέλος.
Δεν νομίζω πως αυθαίρετα οι συγγενείς του Μόρισσον, θα έγραφαν
κάτι τέτοιο στον τάφο του και μάλιστα στα Ελληνικά.
Απάντηση με παράθεση
  #10  
Παλιά 17-06-18, 16:46
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Φίλε mars σίγουρα οι περισσότεροι φιλόσοφοι της Αρχαιότητας ήταν μυημένοι
σε διάφορα Μυστήρια για αυτό διαπιστώνουμε στα γραπτά τους να έχουνε
ταυτόσημες απόψεις για τους ΔΑΊΜΟΝΕΣ...

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 10:24.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.