Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Συζητήσεις > Προσωπικές Εμπειρίες

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 14-03-11, 09:53
Το avatar του χρήστη Costas.P
Costas.P Ο χρήστης Costas.P δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 14-03-2011
Περιοχή: Hell-as
Μηνύματα: 11
Προεπιλογή Σκοτεινή παρουσία

καλημέρα, είμαι ο κώστας και είμαι 21 ετών.
Βρήκα την ευκαιρία σήμερα να μοιραστώ μαζί σας αυτή την εμπειρία που έζησα πριν 4 μέρες.
Αρχίζοντας θα ήθελα να πω, πως θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά προσγειωμένο και λογικό, και ίσος να έχω διαβάσει πράγματα που στην ηλικία μου να μην έπρεπε.
Μιας και υπάρχουν στιγμές που καταβάλω τρομαχτική προσπάθεια να απομονώσω τις σκέψεις μου και να αποκλείσω οτιδήποτε κακό υπάρχει. τέλος πάντων, συγγνώμη αν πλατείασα.

εμενα συνήθως το πρωί στις 5 περίπου, με ξυπνάνε οι θόρυβοι όπου κάνει ο πατέρας μου που ετοιμάζεται για δουλειά, ( ξυριστική μηχανή, νερό κλπ ). Όταν ξυπνάω και ακούω το νερό να στάζει η την μηχανή να ακούγεται αυτομάτως ησυχάζω και κοιμάμαι μέσα σε ένα λεπτό, μιας και γνωρίζω πως είναι ο πατέρας μου μέσα.
Την τελευταία φορα λοιπόν που έγινε αυτό, σε κλάσματα δευτερολέπτων, βρέθηκα να κοιτάω το ταβάνι ανάσκελα ανίκανος να κουνήσω οποιοδήποτε μέρος του σώματος μου, και απλά να ακούω από μέσα το νερό να στάζει και την ξυριστική μηχανή να ακούγεται. καθώς καταβάλω προσπάθεια να κουνήσω τα χερια μου, έχω ήδη συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει, είπα από μέσα μου, μορα είναι, υπομονή. το θυμάμαι ξεκάθαρα.
μέχρι στιγμής όλα καλά, το τελευταίο συναίσθημα που με κυριαρχούσε ήταν ο φόβος, ένιωθα πολύ δυνατός και έτοιμος για το επόμενο.
όπως βρίσκομαι και κοιτάω το ταβάνι, απλά γυρνάω τα ματια μου να κοιτάξω την πόρτα, δεν ξέρω πως, δεν ξέρω γιατί. τότε είδα έναν πολύ ψιλό άντρα (θεωρώ) γυρισμένο με πλάτη σε εμενα (δηλαδή δεν είδα πρόσωπο η κάτι) να φοράει από κάτω έως πάνω ένα μαύρο ρούχο μακρύ, και στο κεφάλι του ένα μαύρο μυτερό σκούφο/καπέλο ( ξέρετε αυτά που κάνουν μια μύτη πάνω ).
ξανά γυρνάω τα ματια μου στο ταβάνι ακριβώς όπως ήμουν, και θυμάμαι πάλι ξεκάθαρα να λέω, μορα είναι. υπομονή, ο πατέρας μου είναι μέσα, όλα καλά.
Μετά λοιπόν, χωρίς να ξέρω πάλι τον λόγο, ψιλό γύρισα το σώμα μου στο πλάι, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια και φωνάζοντας μάνα ( την μαμά μου :P ) με όλη μου την δύναμη, η φωνή μου έβγαινε πολύ χαμηλά και βραχνή, με αποτέλεσμα το συναίσθημα ότι δεν με ακούει να με έχει κυριαρχήσει όπως και λίγο πανικός μιας και δεν με άκουγε. Να τονίσω πως μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι δεν κατάφερα να πω την προσευχή μου, εννοώ πως ούτε που μου πέρασε από το μυαλό, και πραγματικά την προσευχή μου την κάνω παντού. σε μια τέτοια δύσκολη φάση όμως δεν μου ήρθε στο μυαλό καν να την πω.
το πρωί λοιπόν, πέρα από το ότι σηκώθηκα και γελούσα για 10 λεπτά διότι όσο περνούσα αυτό, πραγματικά ένιωθα δυνατός και είχα απόλυτη γνώση για ότι ζούσα εκείνη την στιγμή, μάλιστα απομόνωσα κάθε πιθανότητα να είναι ένα απλό όνειρο.όλα τα ζούσα και τα ένιωθα αληθινά, μιας και τα έλεγα επίτηδες στον εαυτό μου για να έχω αποδείξεις πάλι για τον εαυτό μου το πρωί όπου θα σηκωνόμουν, έτσι ακριβώς σκεφτόμουν.

απλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου όπου ήταν πρωτόγνωρη για εμενα και εύχομαι να την απολαύσετε όσο και εγώ!

ευχαριστώ πολύ!

/Costas.P
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 14-03-11, 10:40
Το avatar του χρήστη melimnia
melimnia Ο χρήστης melimnia δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 30-08-2010
Μηνύματα: 31
Προεπιλογή

Όσον αφορά τη Μόρα ή Ίσκιο, πιστεύω στην επιστημονική ερμηνεία που δίνεται στο φαινόμενο. Ότι δηλαδή, κατά την διάρκεια του ύπνου προκαλείται παράλυση από τον εγκέφαλο για την εξομάλυνση της ενύπνιας κατάστασης.
Και, η εξήγηση για τις διάφορες σκιές που εμφανίζονται σε κάποιους και όχι σε όλους όσους βιώνουν αυτό το φαινόμενο, είναι απλή.
Στην περιγραφή σου αναφέρεις ότι κάθε πρωί ξυπνάς από τους θορύβους του πατέρα σου. Γιατί συμβαίνει αυτό; Εφ' όσον είναι μια καθημερινή ρουτίνα, θα έπρεπε να την έχεις συνηθίσει και να μην σε διακόπτει από τον ύπνο σου.
Το ότι ξυπνάς, σημαίνει ότι κρύβεις ενδόμυχους φόβους που ίσως να μην έχεις ομολογήσει και στον εαυτό σου ακόμη. (μια ψυχολογική υπόθεση βάσει των όσων αναφέρεις και πολύ πρόχειρη βάσει του ποστ σου). Ο φόβος λοιπόν, όταν προϋπάρχει, εντείνεται από το φαινόμενο. Το μυαλό, ψάχνοντας να βρει την αιτία αυτού του φόβου που εντείνεται από την προσωρινή παράλυση, δημιουργεί εικόνες για να τον αιτιολογήσει. Διότι, την παράλυση, δεν την αιτιολογεί ως αίτιο εφ' όσον είναι μια φυσιολογική λειτουργία που την προκαλεί ο ίδιος ο εγκέφαλος.
Έτσι λοιπόν, έχουμε ως αποτέλεσμα, φανταστικά δημιουργήματα ανάλογα με τις εμπειρίες, τα ακούσματα και το επίπεδο του καθενός που το βιώνει.
Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, επικαλούνται ίσκιους όπως τον περιέγραψες εσύ εναλλάσσοντας το φύλο από ανδρικό ή γυναικείο.

Επειδή παλιότερα, είχα βιώσει κι εγώ ανάλογη εμπειρία χωρίς όμως να δω ούτε να συναισθανθώ κάποια παρουσία, το έψαξα όχι μόνο από βιβλιογραφία και άρθρα αλλά και από συνεντεύξεις κυρίως από ηλικιωμένους οι οποίοι ήταν ανυποψίαστοι για τις σύγχρονες εκδοχές του ζητήματος και άρα εντελώς ανεπηρέαστοι. Κάποιος παππούς, μου είχε πει το εξής: όταν ήταν νέος, ερχόταν ο ίσκιος σχεδόν κάθε βράδυ στον ύπνο του. Μετά από καιρό το είχε συνηθίσει και πλέον δεν το φοβόταν. Έτσι, ένα βράδυ, αποφάσισε πως αν καλόπιανε τον ίσκιο, αυτός θα έφευγε πιο γρήγορα. Επειδή αυτές τις εμπειρίες του τις συνόδευε ένα "πλάκωμα στο στήθος", σήκωσε με δυσκολία το χέρι του για να χαϊδέψει αυτό το πράγμα που υπέθετε ότι καθόταν στο στήθος του. Με έκπληξή του διαπίστωσε ότι ήταν τριχωτό και διά της αφής είκαζε ότι επρόκειτο για "μαϊμού"....
Είναι η μοναδική ιστορία από όσες άκουσα και διάβασα που ξεφεύγει από την περιγραφή της μαύρης σκιάς... αλλά, και το λάκτισμα ώστε να εδραιωθεί η άποψή μου πως πρόκειται για προϊόντα του φόβου όπως σου ανέλυσα παραπάνω.

Επίσης, επικρατεί η άποψη, πως το φαινόμενο εντείνεται σε κατοικίες που είναι χτισμένες κοντά σε ρέματα ή σε πηγάδια όπου κρύβεται η μόρα...

Κλείνοντας, επισημαίνω πως πρόκειται για καθαρά προσωπική άποψη, ότι δηλ. πρόκειται για προϊόν φόβου και δεν έχω σκοπό να αμφισβητήσω ούτε να προσβάλλω κανέναν που πιστεύει κάτι άλλο...
__________________
Εδώ είμαστε, παγιδευμένοι στο κεχριμπάρι της στιγμής. Δεν υπάρχει γιατί.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη melimnia : 14-03-11 στις 10:40
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 14-03-11, 11:11
Το avatar του χρήστη Costas.P
Costas.P Ο χρήστης Costas.P δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 14-03-2011
Περιοχή: Hell-as
Μηνύματα: 11
Προεπιλογή

άλλες φορες ξυπνάω άλλες όχι, για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω για πιο λόγο έθεσες ένα τέτοιο ερώτημα, δεν μπορώ καν να καταλάβω που κολλάει με το θέμα. Τώρα αν κρυβω φόβους κλπ, όλοι μας κρυβουμε έτσι δεν είναι?
anyway, δεν ήρθα για να διαφωνήσω. εγώ απλά παρουσίασα την προσωπική μου εμπειρία.

/CP
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 14-03-11, 19:21
Αποσπερίτισα :) Ο χρήστης Αποσπερίτισα :) δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 26-02-2011
Μηνύματα: 9
Προεπιλογή

καλησπέρα,

Κώστα μία από τα ίδια έχω πάθει κι εγώ. Πρίν δύο χρόνια συζούσα με το τότε αγόρι μου σ'ενα ισόγειο διαμέρισμα μιας παλιάς πολυκατοικίας. Εκεί έπαθα "το φαινόμενο Μόρα" 2 φορές.

Την πρώτη φορά, απόγευμα, ανοίγω τα μάτια μου και αρχίζω να σκέφτομαι "τι ώρα είναι? τι μέρα?", ξέρεις αυτό που πέφτεις σε βαθύ ύπνο και όταν ξυπνάς δεν ξέρεις που βρίσκεσαι.. Έχοντας το άγχος να σηκωθώ μήπως έχει περάσει η ώρα να πάω για δουλειά (φοιτήτρια, δούλευα σε καφέ, βράδυ) κάνω την κίνηση να πεταχτώ απ το κρεβάτι. Θα θέλα. Ούτε χέρια, ούτε πόδια κουνιόντουσαν. Άρχισα να πανικοβάλομαι (δεν ήξερα για Μόρες και Σκιές) και λέω κάτι έγινε και έμεινα παράλυτη! Δεν ένοιωθα ούτε κάτι να με πιέζει ούτε τίποτα. Ήμουν μπρούμυτα με τα χέρια πάνω από το κεφάλι αγκαλιά με το μαξιλάρι όπως συνηθίζω να κοιμάμαι. Το πρώτο που μου ρχεται είναι να φωνάξω βοήθεια αλλά ούτε λαλιά! Δεν κουνίοταν ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι, δεν έβγαινε φωνή, μόνο μπορούσα να αναπνέυσω και να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου. Σκέφτομαι ότι δεν μπορεί ξαφνικά να παρέλυσα άρα κάτι άλλο συμβαίνει εδώ... Προσπαθούσα να επικαλεστώ την Παναγία και τον Χριστό και δεν μπορούσα να βγάλω ήχο. Μετά απο κάποια δευτερόλεπτα που κόντευα να μείνω στον τόπο από τον φόβο μου σκεπτόμενη προσευχές όπως το Πάτερ Ημών (που δεν το ξέρω κι ολόκληρο να πω την αλήθεια γιατί με την εκκλησία δεν έχω και τις καλύτερες σχέσεις ειδικά με τους παπάδες - θεωρώ ότι είναι μια βιομηχανία πλούτου) κατάφερα να πεταχτώ πάνω και λογικό να ξεσπάσω σε κλάμματα από τον φόβο μου.

Δεν είδα όμως καμία σκιά ή κάτι άλλο παράξενο. Μέσα στην ίδια εβδομάδα ξαπλωμένη στον καναπέ στο σαλόνι ξυπνάω και παθαίνω το ίδιο πράγμα. Πάω να σηκωθώ και τίποτα. "Ε δεν γίνεται, λέω, αυτό το πράγμα πάλι!". Έμεινα ήρεμη και λέω ας προσπαθίσω να ξανακοιμηθώ. Κι ως αναίσθητο πλάσμα ξακακοιμήθηκα και ξύπνησα κομπλέ!

Τώρα τι ήταν δεν έμαθα ποτέ. Αν και στο σπίτι αυτό έχουν γίνει κι άλλα παράξενα. Και γενικότερα σε όποιο σπίτι ζω όλο παράξενα συμβαίνουν.. Απλά ρε παιδιά μια απορία που την έχω εδώ και καιρό. Λένε είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο το φαινόμενο αυτό και ότι δεν μπορείς να κουνήσεις τους μυες σου σωστά? Πώς γίνεται να μην μπορώ να κουνίσω ούτε το μικρό δαχτυλάκι μου αλλά να κουνάω τα βλέφαρά μου? Μυές δεν είναι κι αυτοί??
__________________
Μ'ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι...
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 14-03-11, 19:44
sterst Ο χρήστης sterst δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 03-10-2010
Μηνύματα: 2
Προεπιλογή

καλησπέρα και απο μένα..
το ίδιο με τον Costas το πέρασα και έγω αρκετές φορές στο παρελθόν, αλλά χωρίς να δω κάποια σκοτεινή παρουσία στον χώρο του δωματίου.
Δεν μπορούσα να κουνηθώ και να αναπνεύσω, ενώ ήμουν ξύπνιος.
κατέβαλα τόσο μεγάλη προσπάθεια για να μετακινηθώ (να γυρίσω πλευρό), που έβγαζα και κάποια κραυγή. Να φανταστείτε πως η κοπέλα μου που με άκουσε πρώτη φορά πετάχτηκε όρθια...μόνο που δεν άρχισε να τρέχει.
τέλος πάντων.... πάντα εκείνη την στιγμή μου ερχόταν στο μυαλό μου να πω κάποια προσευχή, αλλά δεν θυμάμαι αν συνερχόμουν απο την προσευχή ή απο την προσπάθεια που έκανα για να γυρίσω πλευρό. Συνεχιζόταν πολλές φορές, μέχρι που ορισμένες φορές φοβόμουν και να κοιμηθώ για να μην νιώσω το ίδιο.

όλα εξαφανίστηκαν μέχρις που έβαλα έναν σταυρό στο στήθος μου, τον οποίο πείρα απο το Άγιο Όρος.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη sterst : 14-03-11 στις 19:47
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 15-03-11, 03:11
Το avatar του χρήστη Basilis2010
Basilis2010 Ο χρήστης Basilis2010 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 10-09-2010
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 110
Προεπιλογή

Καλησπερα φιλε μου..σε καταλαβαινω το ιδιο εχω παθει κι εγω,αλλα εκεινη την μερα που το επαθα ηταν παρασκευη και 13 (ακριβως η ποιο γουρσουζικια μερα)τελος παντων..εγω ετυχα να δω εκεινη την σκια(ηταν ακριβως οπως την περιεγραψες μονο που ηταν γυναικεια) αρχικα εκατσε επανω στο στηθος μου και ειχα παραλησει ολος τελειως..μπορουσα μονο να αναπνευσω τιποτα αλλο..οταν μου ειχε συμβει ηταν περιπου 3 η ωρα..μολις τελειωσε αυτο πεταχτηκα επανω και ημουν σε κατασταση ΣΟΚ!! μετα απο 2 λεπτα ανοιξα τα φωτα και πηγα στην κουζινα να πιω λιγο νερο,υστερα πηγα εκανα ενα ντουζακι (ετσι για να ηρεμισω) και πηγα και ξανακοιμηθηκα και οταν σηκωθηκα το πρωι κανα τις 8 η ωρα ημουν μια χαρα
Απάντηση με παράθεση
  #7  
Παλιά 15-03-11, 09:24
Το avatar του χρήστη Costas.P
Costas.P Ο χρήστης Costas.P δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 14-03-2011
Περιοχή: Hell-as
Μηνύματα: 11
Προεπιλογή

καλημέρα παιδιά
το γνώριζα πως όντως είναι σύνηθες φαινόμενο και θα έχει τύχει σε πολλούς από εμάς. Πραγματικά θυμάμαι ξεκάθαρα πάντως πως δεν φοβόμουν, δεν ξέρω τον λόγο και ούτε θα τον μάθω. επίσης δεν ξέρω γιατί αυτή η παρουσία ήταν με πλάτη σε εμενα κοιτώντας την πόρτα και τον διάδρομο. καταλαβαίνω ότι το βιώνει διαφορετικά κάθε άνθρωπος.

/cp
Απάντηση με παράθεση
  #8  
Παλιά 22-03-11, 15:10
synoyla Ο χρήστης synoyla δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 22-03-2011
Μηνύματα: 24
Προεπιλογή ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Costas.P Εμφάνιση μηνυμάτων
καλημέρα παιδιά
το γνώριζα πως όντως είναι σύνηθες φαινόμενο και θα έχει τύχει σε πολλούς από εμάς. Πραγματικά θυμάμαι ξεκάθαρα πάντως πως δεν φοβόμουν, δεν ξέρω τον λόγο και ούτε θα τον μάθω. επίσης δεν ξέρω γιατί αυτή η παρουσία ήταν με πλάτη σε εμενα κοιτώντας την πόρτα και τον διάδρομο. καταλαβαίνω ότι το βιώνει διαφορετικά κάθε άνθρωπος.

/cp
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΣΤΟ FORUM ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕ ΔΕΧΤΕΙΤΕ.ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΤΩΡΑ.ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΜΟΥ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΕΝΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ.ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ.ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ,ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΡΕΜΕΙ.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ.ΕΠΕΣΑΝ ΤΑ ΠΟΛΥΦΩΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΒΑΝΙΑ ΕΝΩ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΣΤΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΝΕ 2 ΜΕ ΜΑΥΡΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΕΝΩ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΕ ΑΚΑΤΑΛΑΒΙΣΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.ΠΕΡΙΤΤΟ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΟ ΛΙΒΑΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ.ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΤΟΥ ΣΑΛΟΝΙΟΥ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΕΙΔΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΨΗΛΟΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΜΕ ΜΑΥΡΑ ΡΟΥΧΑ ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΦΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΤΩ.ΚΟΝΤΕΨΑ ΝΑ ΣΑΛΤΑΡΩ.ΕΤΡΕΞΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΜΕΣΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΜΑΙ,ΕΙΠΑ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ,ΕΞΩΜΟΛΟΓΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΑΓΙΑΣΜΟ.Ο ΠΑΤΕΡ ΗΡΘΕ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΣΕ ΟΛΟΥΣ,ΑΓΙΑΣΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ.ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΝΤΑΣΗ ΕΝΩ ΑΝ ΠΑΣ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΑΥΤΗ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΕΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟΤΕ ΜΟΛΙΣ ΜΠΕΙΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΛΕΙΝΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ.ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟ ΝΗΣΤΕΨΑ.ΕΞΩΜΟΛΟΓΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΗΣΕ.ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 2 ΗΜΕΡΕΣ ΘΕΛΗΣΑΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ.ΚΛΕΙΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ Ο ΣΥΖΗΓΟΣ ΜΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΛΕΕΙ.......ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΣΤΟ ΕΙΚΟΝΗΣΜΑ.ΚΛΕΙΔΩΣΑΜΕ,ΦΥΓΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΠΙΑΣΕ ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΒΡΟΧΗ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΠΙΣΩ.ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΙ ΠΕΤΣΕΤΕΣ ΤΙΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΕΙ ΦΩΤΙΑ.ΟΛΟΙ ΚΟΝΤΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΩ.ΕΔΩΣΑ ΡΟΥΧΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΥΣ.ΕΓΩ ΝΥΣΤΕΥΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ.ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ.ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ.
Απάντηση με παράθεση
  #9  
Παλιά 22-03-11, 16:13
ΙΑΝΕΙΡΑ Ο χρήστης ΙΑΝΕΙΡΑ δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 13-06-2009
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 628
Προεπιλογή

Τρομερό το "σκηνικό" που περιγράφεις... Από τα όσα αναφέρεις, φαίνεται ότι η παρέμβαση του ιερέα, έφερε κάποιο αποτέλεσμα (δεν εμφανίστηκαν ξανά οι οντότητες με τα μαύρα), συνεπώς συνέχισε να ζητάς τη βοήθειά του και να προσεύχεσαι. Νομίζω, όμως, ότι ο φόβος που αισθάνεστε οικογενειακώς, είναι αυτό που "τρέφει" τα όποια ανήσυχα "πνεύματα" επισκέπτονται (ή έχουν εγκατασταθεί) στο σπίτι σας. Μήπως να μη δίνατε σημασία για κάποιο διάστημα (όσο αυτό είναι δυνατό); Η κόρη σας τι ηλικία έχει; Μήπως ασχολήθηκε με την παρέα της με επίκληση πνευμάτων και άθελά της προξένησε την κατάσταση αυτή;
__________________
ΙΑΝΕΙΡΑ
...........................
Κάποιος πρέπει να έχει το χάος μέσα του για να γίνει φλεγόμενο αστέρι.
Απάντηση με παράθεση
  #10  
Παλιά 22-03-11, 16:33
Isosthenis Ο χρήστης Isosthenis δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 12-03-2011
Μηνύματα: 4
Προεπιλογή

Κατ'αρχήν, για κανένα λόγο μην πας σε πνευματιστές, μέντιουμ ή οτιδήποτε του σιναφιού. Μην το κάνεις σε παρακαλώ. Θα το εκμεταλλευτούν.

Θα σου γράψω να κάνεις κάτι για αρχή για προστασία του χώρου και των μελών της οικίας σου. Πολύ απλά πράγματα. Δεν είμαι μάγος. Μην ανησυχείς.

Θα πάρεις βαριά βαζάκια ή ποτηριά με βαριά βάση, γυάλινα. Τρία τον αριθμό. Θα τα γεμίσεις με χλιαρό νερό μέχρι λίγο πιο πάνω από τη μέση και θα ρίξεις μέσα τους 3 μεγάλες κουταλιές χοντρό αλάτι. Τοποθέτησε τα σε ψηλά σημεία στο σπίτι σε 3 διαφορετικούς χώρους έτσι ώστε να σχηματίζεται ένα νοητό τρίγωνο. Άσε τα εκεί. Τα γυάλινα σκεύη επιμένω βαριά για να μην τα ρίξουν.

Έπειτα, 12 το βράδυ, εσύ και όποιο μέλος της οικογενείας επιθυμεί και έχει το ψυχικό σθένος, κάντε το εξής:

Πάρε ένα ποτήρι, βάλε χλιαρό νερό, ρίξε τρεις κουταλιές αλάτι.
Μετά, λες " Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. " κάνοντας τον σταυρό σου. Τη προσευχή και το σταυρό θα το κάνεις τρεις φορές.
Έπειτα παίρνεις το ποτήρι με το νερό και το αλάτι και το κουτάλι και ανακατεύεις λέγοντας:
" Κύριε, παρακαλώ εκ βάθους ψυχής όπως διαλύσεις κάθε πονηρόν δαιμόνιον το οποίο εισέδυσεν εις την οντότητα του τέκνου σου__(όνομα μέλους οικογενείας)__ . Ευχαριστώ Κύριε διότι συ μόνον εξολοθρεύεις εκ της εκκλησίος σου τα πονηρά δαιμόνια. "
Σταματάς το ανακάτεμα.
Προσεύχεσαι λέγοντας:
" Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν "
Κάνοντας το σταυρό σου.
Αφού τελειώσεις και με αυτό, Παίρνεις το ποτήρι με το περιεχόμενο του και το πετάς στη τουαλέτα ή στο νιπτήρα (και μόνον εκεί. Ποτέ σε κουζίνα ή άλλο χώρο). Το ξεπλένεις και κάνεις τη διαδικασία από την αρχή αυτή τη φορά προσευχόμενη για άλλο όνομα μέλους της οικογενείας.
Αν είναι δυνατόν οι φορές που εν τέλει το κάνεις να είναι τρείς. Δηλαδή, αν γίνεται μέσα σε τρείς φορές να έχουν ειπωθέι όλα τα μέλη της οικογένειας. Αυτό γίνεται λέγοντας στη προσευχή αντί του "...εις την οντότητα του τέκνου σου (όνομα), να λες "...εις τις οντότητες των τέκνων σου (ονόματα).
Θα κάνεις τη διαδικασία τρεις συνεχόμενες μέρες στις 12 το βράδυ (π.χ. Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη), θα περιμένεις μία εβδομάδα, και θα συνεχίσεις τις επόμενες τρεις μέρες (Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο) και μετά ακόμη μία εβδομάδα και συνεχίζεις (Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη)
Πολύ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ είναι όταν το κάνεις να είσαι ήρεμη / ήρεμος να μιλάς (ακούγεσαι) με σταθερό συγκεντρωμένο Λόγο, ανεπηρέαστη και με ΑΛΗΘΗΣ ΠΙΣΤΗ σε ότι λες. Και φυσικά, στα ονόματα θα συμπεριλάβεις και το δικό σου.

Οι οντότητες αυτές θρέφονται με ότι ψυχικό περιττό δημιουργείται από εσάς (φόβος, θλίψη, οργή, απελπισία.. κ.ο.κ.) Για αυτό, παρακαλώ, μην τις προκαλείτε όπως και μην τις φοβάστε ή αγχώνεστε από αυτές. Γιατί τις ενδυναμώνετε. Γνωρίζω το δύσκολο του τι λέγω. Υπομονή και Πίστη.

Επίσης μερικοί τρόποι προστασίας.
Παρακαλώ ζητήστε να σας φτιάξουν ή βρείτε κομποσκοίνια 33 κόμπων που ο κάθε κόμπος θα έχει 9 σταυρούς. Είναι το κανονικόν κομποσκοίνι για προσευχή. Προσευχηθείτε με αυτό, μετρώντας (αγγίζοντας) τους κόμπους ανάλογα τη πρόταση της κάθε προσευχής ή την ολότητα της κάθε προσευχής. Κρατάτε το κομποσκοίνι δίπλα σας και κυριότερα στο κρεββάτι σας όταν πάτε για ύπνο.

Φοράτε τρεις σταυρούς πάνω σας. Μπορούν να είναι σε βραχιόλι, στο λαιμό η ακόμα και στη τσέπη.

Ελπίζω να βοήθησα. Ότι χρειαστεί και μπορώ να βοηθήσω μου λέτε.
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 11:50.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.