|
Εμφάνιση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας: Ποιο το θρήσκευμά σας; | |||
Χριστιανός Ορθόδοξος | 111 | 43,70% | |
Χριστιανός (άλλου δόγματος) | 12 | 4,72% | |
Εθνικός (αρχαιοελληνικό θρησκευτικό σύστημα) | 24 | 9,45% | |
Μουσουλμάνος | 0 | 0% | |
Βουδιστής | 1 | 0,39% | |
Αγνωστικιστής | 18 | 7,09% | |
Άθεος | 21 | 8,27% | |
Ένθεος Άθρησκος | 36 | 14,17% | |
Άλλο | 31 | 12,20% | |
Ψήφισαν: 254. Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#211
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Το Πρόσωπο του Θεού προηγείται και καθορίζει την Ουσία του, δεν προκαθορίζεται απο αυτήν δεν είναι δηλαδή υποταγμένος στην αναγκαιότητα της ύπαρξης του.Υπάρχει λοιπόν ο Θεός επειδή αγαπάει και η αγάπη είναι μόνο γεγονός ελευθερίας. Αρχή, αιτία, πηγή, αφετηρία της ύπαρξης δεν είναι μια απρόσωπη λογική αναγκαιότητα, δεν είναι η τυφλή ορμή μιας απόλυτης και απροσδιόριστης Φύσης είναι η ελευθερία ενός Προσώπου που πραγματοποιεί την ύπαρξή του επειδή αγαπάει. Ο άνθρωπος, μέσα τώρα απο τη γραπτή παράδοση των αποκαλύψεων του Θεού, την Αγία Γραφή, ο Θεός βεβαιώνεται ως προσωπική Ύπαρξη και ο άνθρωπος δημιουργημένος κατ'εικόνα του Θεού - προσωπική ύπαρξη και αυτός αν και κτιστή φύση "ποιήσωμεν άνθρωπον κατ'εικόνα ημετέραν και καθ'ομοίωσιν και αρχέτωσαν..."(Γεν.1,26) Το υλικό για τη πλάση του ανθρώπου είναι το χώμα της γής εξού και το όνομα του πρώτου ανθρώπου Αδάμ. Η διαφορά είναι ότι ο άνθρωπος μπορεί να δημιουργείται απο χώμα αλλά "πλάθεται" απο τον Θεό για να δεχτεί στη συνέχεια το εμφύσημα της πνοής Του "έπλασεν ο Θεός, χουν απο της γής και ε΄νεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής και εγένετο ο άνθρωπος είς ψυχήν ζώσαν"(Γεν.2,7) Φυσάει λοιπόν ο Θεός στο χοικό πρόσωπο του ανθρώπου τη δική Του πνοή, όπου αυτή είναι μια εικόνα για να φανερωθεί η μετάδοση στον άνθρωπο κάποιων γνωρισμάτων της ίδιας της ύπαρξης του Θεού. Ο Θεός είναι μια Φύση και τρία Πρόσωπα, ο άνθρωπος μια φύση και "μύρια" Πρόσωπα. Ομοούσιος και τρισυπόστατος ο Θεός, ομοούσιος και "μυριυπόστατος" ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος ως εικόνα Θεού, σημαίνει ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να πραγματοποιήσει της ύπαρξή του όπως ο Χριστός, δηλαδή ως πρόσωπο, όπως τα Πρόσωπα της τριαδικής Θεότητας, να πραγματοποιήσει τη ζωή ως αγάπη, δηλαδή ως ελευθερία και όχι ως φυσική αναγκαιότητα... (Αλφ.Πιστης.Χρ. Γιανναράς). Θεωρώ πως η προσέγγισει του Θεού ως ένα "μεγάλο παιδί" το οποίο παίζει με τα παιχνίδια του (άνθρωποι) ή ενός τιμωρού ή ενός "κακού" που ξεγελάει τους ανθρώπους δίνοντάς τους ελευθερία ενώ ταυτόχρονα τους δείχνει τα όρια τους, είναι αποτελέσματα προσπάθειας να "κατεβάσουμε" τον Θεό στα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά και να προσπαθήσουμε σύμφωνα με τις δικές μας εμπειρίες να Τον κατανοήσουμε. Σχολιάζετε το συγκ. κείμενο της ΚΔ και συμφωνείτε με σθένος οτι το έχετε "πιάσει", υπάρχει ο Καλός Χριστός και ο Κακός Σατανάς διαλέγεις και ακολουθείς... ορίστε που η ελευθερία; Και συνεχίζω, πολύ ψιλά γράμματα μιλάτε για ένα Όν το οποίο Θεός έχει δημιουργήσει άρα μπορεί ο Θεός να είναι κακός; Ένας άνθρωπος που δολοφονεί...Είναι ο Θεός δολοφόνος; Ένας άνθρωπος που κλέβει...Είναι ο Θεός κλέφτης; Απο τη στιγμή που με έχει εμφυσήσει γιατί να θεωρώ ότι είμαι ελέυθερος; Μακάρι η κουβέντα μας να ήταν ελέυθερη και χωρίς αρνητικές διαθέσεις απέναντι σε ορισμένες προσεγγίσεις. Μην πιαστείς απο τις ερωτήσεις Thritenius που κάνω και βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα περί διάτρητης ελέυθερης βούλησης στον χριστιανισμό, γνωρίζω τις απαντήσεις. Δεν συνεχίζω άλλο γενικότερα θεώρησα απλά σωστό και χρήσιμο να δείξω τις έννοιες Θεός και άνθρωπος που έχουμε μέσα στην Εκκλησία ίσως έτσι η ελευθερία να γίνει λίγο πιο κατανοητή. |
#212
|
||||
|
||||
Καλησπέρα φίλοι,
Παράθεση:
Αυτό σου το μήνυμα ήταν πολύ ενδιαφέρον. Επίτρεψε μου όμως μια μικρή διαφωνία σε ένα σημείο. Το εδάφιο που παρέθεσες, και ίσως κάποια ακόμα απο την Καινή Διαθήκη, μπορούν να προκαλέσουν σάστισμα στον ερευνητή και ίσως φόβο σε κάποιον που με το ένα πόδι μόλις πάτησε το χριστιανικό μονοπάτι. Σε αυτή την τελευταία κατηγορία θα έβαζα πχ ένα παιδί ή κάποιον που είναι ή αισθάνεται Χριστιανός χωρίς να το έχει επιλέξει συνειδητά. (Κι αυτό γιατί, προκειμένου να εκλογικεύσεις εδάφια των Ευαγγελίων ή να τα κατανοήσεις χρειάζεται χρόνος και προσεκτική μελέτη, και πάλι ίσως να μην τα καταφέρεις...) Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν δεν υπάρχει ελευθερία επιλογής ακριβώς όπως την περιγράφεις, διότι εμπλέκονται κι αλλοι σημοντικότατοι παράγοντες: Η έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για ένταξη σε κάποια ομάδα (είτε κοινωνική είτε θρησκευτική), οι υπαρξιακές του ανησυχίες (με τις οποίες γεννιέται επίσης) και τέλος το σημαντικότερο: Η δύναμη-γοητεία που ασκεί στον άνθρωπο η θρησκεία. Δεδομένης της φύσης του ανθρώπου και των πτυχών του στις οποίες απευθύνεται η θρησκεία, είναι παρακινδυνευμένο να μιλάμε για την απόλυτη ''ελευθερία'' που του δίνει το χ φιλοσοφικό ή θρησκευτικό σύστημα. Ιδανικά δηλαδή, θα έπρεπε να είναι πάρα πολύ ''προσεκτικές'' οι διατυπώσεις των Ευαγγελίων. Γιατί απευθύνονται στον άνθρωπο, που απο τη φύση του έχει την τάση να παρερμηνεύει, να φοβάται, να είναι εύθραυστος. Ελπινίκη, για αυτά που γράφεις εδώ, Παράθεση:
Παράθεση:
Αν η απάντηση σε αυτό είναι ''ναι'', τότε πού είναι η ελευθερία επιλογών; Βέβαια όλα αυτά είναι ρητορικά και μόνο, αφού ο Θεός για τον κάθε άνθρωπο είναι προσωπική υπόθεση. Όταν έρχονται οι θρησκείες να ορίσουν την ελευθερία ή την πίστη μας, εκεί μπερδεύονται τα πράγματα...
__________________
...in your life you may choose desolation and the shadows you build with your hands. If you turn to the light that is burning in the night then your journeyman's day has begun... I.M. |
#213
|
||||
|
||||
Αγαπητή Ελπινίκη το πρώτο κομμάτι της απάντησής σου είναι ενδιαφέρον αλλά ολίγον ξέχωρο από την πρόσφατη ροή της συζήτησης. Στο δεύτερο όμως τμήμα της απάντησής σου γράφεις:
Παράθεση:
Η κατά το δοκούν αμφιταλάντευση μεταξύ κυριολεξίας και μεταφοράς στα εδάφια της βίβλου, αποτελεί γνώριμο βοηθητικό εργαλείο των απανταχού ερμηνευτών-κατηχητών αυτής και ως εκ τούτου, κάθε στοιχείο ανθρωπομορφισμού του θεού, αποτελεί παιδί μίας τέτοιας ερμηνευτικής συμπεριφοράς. Ξέρω πως θα σπεύσεις (πάλι) να απεμπλέξεις τον σωστό χριστιανό από τέτοιες προσεγγίσεις αλλά να θυμάσαι πως κάθε τέτοια απόπειρα, μειώνει ολοένα και περισσότερο τον αριθμό των ενσυνείδητων-πραγματικών χριστιανών, κάτι που συνειρμικά μας δίνει πολλά συμπεράσματα... (δες όμως το τέλος της απάντησής μου...) Παράθεση:
υγ. πιο πάνω ανέφερα πως η πλειονότητα των πιστών είναι απαίδευτη σε τέτοια ζητήματα γιατί πλειοψηφικά ο πιστός αρέσκεται στο να λατρεύει τον θεό του ορμώμενος από λάθος αίτια. Πιστεύεις πως τέτοιες συζητήσεις όπως αυτή που γίνεται εδώ, θα μπορούσες να συναντήσεις σε πολλά κατηχητικά ή κυριακάτικα κηρύγματα; Σίγουρα όχι και αυτό δείχνει πως ο πιστός εξακολουθεί να μένει απαίδευτος και να λατρεύει τον θεό του παραδοσιακά-τυπολατρικά κι όχι ερμηνεύοντας-ανακαλύπτοντάς τον... Οπότε αν οι πιστοί αρχίσουν να "εκπαιδεύονται" στην πίστη τους, ο όρος "ενσυνείδητος χριστιανός" θα γίνει καθημερινότητα και μία τέτοια εξέλιξη θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα! κι όμως σου το γράφω άνευ ειρωνίας
__________________
... Spes mea in mens mentis est ...
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Trithemius : 25-02-09 στις 22:24 |
#214
|
||||
|
||||
Παράθεση:
τωρα αν θελαμε να συζητησουμε για τον αριθμο των επιλογων,σιγουρα δεν μπορουμε να βασιστουμε στον χριστιανισμο,αλλα και πουθενα αλλου(αν δεν μου ξεφευγει κατι),παρα θα πρεπει να αναπτυσουμε δικες μας θεωριες-φιλοσοφιες.πραγματικα πως θα μπορουσαμε να ξερουμε γιατι ο Θεος εδωσε τις ταδε επιλογες,οταν δεν γνωριζουμε τον λογο που μας δημιουργησε,ακομη και τον λογο της ιδιας της υπαρξης Του. Παράθεση:
οσον αφορα την μορφη των "εξετασεων",εκει παρατηρουμε οτι διαφοροποιουνται οι διαφορες θρησκειες.ο χριστιανισμος θεωρει πως για να πετυχεις στις εξετασεις αυτες,θα πρεπει να προετοιμαστεις συμφωνα με τον λογο του Θεου(σκονακι?)ο οποιος ειναι η διδασκαλια του Ιησου Χριστου.γενικοτερα ο χριστιανισμος εστιαζει στην προετοιμασια μας και οχι στην αντιληψη και κατανοηση της υπερβατικης αυτης οντοτητας που ονομαζεται Θεος.φυσικα εδω τιθεται θεμα για το ποσο θεοπνευστα ειναι τα βιβλια της αγιας γραφης,η τουλαχιστον η ιστορικοτητα του Ιησου σε συνδιασμο με την Θεικη φυση του.ο λογος για τον οποιο εστιαζει στη διδασκαλεια(τροπος ζωης) η γραφη ειναι προφανης,αφου για τα υπολοιπα χρειαζεται οπως λες και συ,εξελιξη της διανοιας μας για να τα κατανοησουμε.δεν μπορω να φανταστω τον Λουκα, να γνωριζει απο κβαντομηχανικη και πολυδιαστατατο συμπαν.δεν θα μπορουσε λοιπον να περιγραψει τον τελικο προορισμο(παρα να αρκεστει σε 2 λεξεις, κολαση-παραδεισος),θα μπορουσε ομως ανετα να επιδειξει το σωστο μονοπατι προς αυτον. λες οτι θα ηταν ηλιθιοι αυτοι που θα γνωριζαν τις συνεπειες των επιλογων τους και θα επελεγαν "κολαση",αρα λοιπον κατ'εσε δεν υπαρχει ελευθερη επιλογη αφου κυριαρχει ο φοβος.εδω φαινεται πως δεν εχεις μελετησει σωστα τον χριστιανισμο.ο Χριστος ως γνωστον συμπληρωσε την παλαια διαθηκη,αλλα λιγοι καταλαβαν την νεα μορφη που της εδωσε.λεει για παραδειγμα οτι αμαρτια δεν ειναι μονο να σκοτωσεις αλλα ακομη και να ηθελες να σκοτωσεις χωρις να το κανεις ομως πραξη.προσεξε τωρα μια βασικη διαφορα.αυτος που θελει να σκοτωσει αλλα δεν σκοτωνει,το κανει κυριως απο φοβο Θεου(ας αφησουμε τα νομικα απ'εξω).ο Χριστος ομως θελει να φερουμε τον ευατο μας σε τετοιο επιπεδο ωστε να μην θελησουμε να σκοτωσουμε ποτε.μιλαμε δηλαδη για εξελιξη της πνευματικοτητας,οπου θα ενεργουμε ετσι οχι απο φοβο Θεου ,αλλα γιατι ετσι ειμαστε.το ζητημα λοιπον για τον αληθινο χριστιανισμο,ειναι να φερεις τον εαυτο σου σε ενα τετοιο σημειο(κατ'εικονα και καθ'ομοιοση)ωστε να μπορεσεις να εξελιχθεις μετα υλικο θανατον σε αυτο που εσυ ονομαζεις "μικρος θεος".για μενα δεν υπαρχει φοβος στην επιλογη σου,υπαρχει μονο επιτυχια η αποτυχια στις "εξετασεις" που δινουμε φοροντας το υλικο κουστουμι μας. ετσι λοιπον,κοντα στον Θεο δεν εννοουμε καποιο χωρο συγκεκριμενα ουτε καποιου ειδους αποσταση.σιγουρα ο Θεος ειναι παντου,ακομη και στη λεγομενη "κολαση",εξαλλου τα παντα ειναι δημιουργηματα Του.κοντα στον Θεο η παραδεισο,νοειται η δικη μας εξελιξη σε κατ'εικονα και καθ'ομοιωση σε αυτον.αυτη ειναι η προσκληση στο "παλατι" Του και ειναι καθαρα δικη μας επιλογη αν θα τη δεχτουμε η οχι.
__________________
Αλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει. |
#215
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Παρ'ολο που ακόμα δυσκολεύομαι να καταλάβω την πρόταση '' Έρχεσαι μαζί μου ή καταστρέφεσαι...'' θα ρωτήσω το εξής: Μήπως τελικά είναι το ίδιο με το: '' 'Ερχεσαι μαζί μου ή σε καταστρέφω'' Αν όντως ο Θεός ενυπάρχει στον άνθρωπο, σημαίνει πως αυτός που τελικά αποφασίζει να οδεύσει προς την καταστροφή (ποιά είναι όμως η καταστροφη είναι ο άνθρωπος. Πώς μπορεί ο Θεός να μας ενημερώνει για τις συνέπειες των επιλογών μας; Ίσως τελικά να λέμε το ίδιο αλλά με άλλη διατύπωση... Απλώς με ενοχλεί η ιδέα οτι ο Θεός έξω απο τον άνθρωπο ''κρίνει'' ή ''προειδοποιεί'' ή υπόσχεται ανακούφιση σε εκείνον που θα τον ακολουθήσει. Ο άνθρωπος έχει τη θεϊκή του πλευρά καθώς επίσης και την κακή του, αφού η αντίθεση είναι νόμος του σύμπαντος. Τίποτα δεν νοείται χωρίς το αντίθετό του... Παράθεση:
Παράθεση:
Γιατί να μην γίνεις ''μικρός θεός'' εν ζωή; Γιατί να γίνεις μετά το θάνατο;
__________________
...in your life you may choose desolation and the shadows you build with your hands. If you turn to the light that is burning in the night then your journeyman's day has begun... I.M. |
#216
|
||||
|
||||
διευκρίνιση
Η πρόταση εκεί πάνω κανονικά είχε ως εξής:
''Αυτός που τελικα αποφασίζει να οδεύσει προς τη καταστροφή είναι ο άνθρωπος'' Απλώς αναρωτήθηκα παρενθετικώς, ποιά είναι η καταστροφή... Ακόμα δεν έχω καταφέρει να χρησιμοποιώ το ερωτηματικό σωστά στο κλείσιμο της παρένθεσης....
__________________
...in your life you may choose desolation and the shadows you build with your hands. If you turn to the light that is burning in the night then your journeyman's day has begun... I.M. |
#217
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Αν θες και την γνώμη μου για την ελευθερία επιλογής, δεν νομίζω ότι ποτέ ο θεός θα άφηνε την ίδια του την ύπαρξη να αυτοκαταστραφεί...
__________________
"ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το φώς και η πρώτη χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου" "ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ μου έδωσαν ελληνική το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου." |
#218
|
||||
|
||||
Όλα αυτά τα ερωτήματα, άπαξ και τα συνδέσουμε με απόπειρες ερμηνείας της "προαίρεσης" του θεού, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως τελικά θα οδηγηθούν σε εννοιολογικό αδιέξοδο. Είναι σαφές πως μέσα από το θεϊστικό μοντέλο ειδικά των μονοθεϊστικών θρησκειών, προκύπτουν εννοιολογικές ασάφειες που κανένα δόγμα δεν μπορεί να ξεδιαλύνει.
Θα λέγαμε πως τέτοια φιλοσοφικά ερωτήματα αποτελούν παιδιά της επαγωγικής σκέψης πάνω σε μεταφυσικά ζητήματα. Το δόγμα ως πρωτογενής διδαχή, θέτει την κοσμολογική βάση και πάνω σε αυτή ο ερευνητής καλείται να "διαλογιστεί" την ερμηνεία του θεού. Σίγουρα δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε τετελεσμένα συμπεράσματα, όμως ας μην ξεχνάμε πως είναι προτιμότερο να αναγνωρίζουμε την αδυναμία ερμηνείας, παρά να αξιώνουμε την εύκολη ερμηνεία των πάντων και ιδίως σε τέτοια ζητήματα που χρειάζονται ιδιαίτερη μελέτη. Απόψεις του τύπου "δεν μελέτησες αρκετά/σωστά την Χ θρησκεία, άρα δεν μπορείς να εκφέρεις γνώμη", αποτελούν την εύκολη λύση, καθώς όπως φαίνεται ούτε και οι ίδιοι οι υπέρμαχοι αυτών μπορούν να καταθέσουν ολοκληρωμένη ερμηνευτική άποψη. Προτιμότερη λοιπόν η καλοπροαίρετη αμφιβολία (έστω μέχρι νεωτέρας), παρά η βεβιασμένη (πλήν όμως ευκολοφόρετη) βεβαιότητα
__________________
... Spes mea in mens mentis est ...
|
#219
|
||||
|
||||
φιλη merum,λες
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
τωρα για τα 2 τελευταια ερωτηματα σου,δεν εχω απαντησεις.θα σε παραπεμψω στην καθαρα φιλοσοφικη θεωρια μου (που ανεφερα σε προηγουμενο ποστ) περι εξετασεων φοροντας υλικο κοστουμι.δεν βασιζομαι πουθενα,υποθεσεις κανω συμφωνα με τον τροπο που προσπαθω να αντιληφθω τα πραγματα. φιλικα
__________________
Αλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει. |
#220
|
|||
|
|||
No slave είσαι ένα εξαιρετικό άτομο με ζωντανή πίστη μέσα σου , γι΄αυτό και ο Θεός σε έχει ξεχωρίσει.
Ο Χριστός μας έδωσε οδηγίες γι΄αυτήν εδώ την ζωή ώστε αν καταφέρουμε να τις εφαρμόσουμε , τότε ναι θα έχουμε κερδίσει την <<αιώνια ζωή>> . Τι σημαίνει όμως <<αιώνια ζωή >> και <<αιώνιος θάνατος >> ; Γιατί η ζωή χωρίζεται μόνο στην ζωή με θάνατο και στη ζωή χωρίς θάνατο και ο θάνατος δεν είναι παρά μόνο μια προσωρινή κατάσταση που βοηθά στο πέρασμα από την με θάνατον ζωή στη ζωή χωρίς θάνατο .Μόνο τα επίπεδα συνειδητότητας αλλάζουν μια και ο θεός έφτιαξε τον άνθρωπο αθάνατο και λόγω πτώσης βρίσκεται στην με θάνατο ζωή. Ο θάνατος δεν είναι παρά μόνο ο μεγάλος αναισθησιολόγος που μας βοηθά να περάσουμε την πύλη. Όσα για την ελευθερία επιλογής, ναι γεννηθήκαμε με ελευθερία επιλογής , αλλά γίναμε και γινόμαστε κάθε μέρα δέσμιοι των επιλογών μας. Γι΄αυτό και ο Χριστός έρχεται και μας λέει να έχουμε σαν βασική επιλογή το <<ως εν ουρανώ και επι της γης >> και ακόμη << όσα αν δήσητε επί της γης έσται δεδεμένα εν τοις ουρανοίς και όσα λύσητε επί της γης έσται λελυμένα εν τοις ουρανοίς >> . Ένα ωραίο παράδειγμα που διάβασα κάπου για το πως μοιάζει η ζωή στη γη ( η με θάνατο ζωή ) , είναι με τη βουτιά που κάνει ο δύτης για να μαζέψει π.χ. σφουγγάρια . Ό,τι συλλέξει με αυτά θα ανταμειφθεί και αυτά θα έχει . |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|