#421
|
||||
|
||||
TURN THE PAGE (Blind Guardian)
Hunter We're here to praise your name, Blazing sun And a bitter death You're a guardian Cross the gate Wake up it is a new dawning Wake up the witches wait For you Remember the mirror When she looked in You were born in the void In the middle of none There was nobody else There was nothing at all Well sons and daughters Joy's in the air The horned one dies Renewal Everywhere Turn the wheel again A new beginning Another end Dried out the land needs blood Inside the ring we're waiting Give up yourself Enter life It's set out for you Come turn the wheel There is nothing to fear Come turn the wheel Come turn the page Come turn the page We do not believe in lies Do not believe in lies There is someone coming There is someone coming We hear a voice From underworld Now everything should move When a new day begins God of wind and god of rain Turn the wheel Oh you would better be aware The mermaids They will sing for you The nymphs will bless the child Reunite them Sacrifice him We will be with you until the end Come move our hearts We know There is light beyond the dark Dried out we cry for blood Conquer your fear and join us Come join us now Time is right It's set out for you... A new beginning Another end The myth of life You hold in your hand We cry out The land needs blood The change of season Praise to the newborn king It's set out for you... Ένα τραγούδι για μια παγανιστική τελετή
__________________
Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος. |
#422
|
||||
|
||||
Sparrow Falls - Woven Hand
Holy king cause my skin to crawl Away from every evil thing In a cotton mouth in a cotton mouth Quick across the water bring Your hand speak of a broken door handle Of thoughts and deeds a little bird sings A little bird sings Star rise on the face of the water Quiet comes on the wing of a lark Call out in an old time holler Call out if you're afraid of your dark I will you no grief no to see you fall Once had a mind to I'm done with that I mean you no harm at all What stands between us Runs right through my head It's water still under the bridge We come together in a horsehead union Hang my tobacco hands from a beam Silver handled and chest of drawers Out of the longhouse I took what's yours I took what's yours I will you no grief no to see you fall Once had a mind to I'm done with that I mean you no harm at all I will you no grief no to see you fall Once had a mind to I'm done with that I'm done with that I mean you no harm at all. |
#423
|
||||
|
||||
Bells of freedom-Bon Jovi
I have walked all alone On these streets I call home; Streets of hope, streets of fear Through the sidewalk cracks, time disappears. I was lost on my knees On the eve of defeat As I choked back the tears, There's a silent scream no one could hear So far away from everything, you know it's true Something inside that makes you do what you got to do Ring them bells, ring them loud Let them ring here and now Just reach out and ring the bells of freedom When your world's crashing down like you've lost every round Stand your ground And ring the bells of freedom Up the steps of the church Through the fields in the dirt In the dark I have seen That the sun still shines for the one who believes So far away, so full of doubt, you needed proof Just close your eyes and hear the sound inside of you Ring them bells, ring them loud Let them ring here and now Just reach out and ring the bells of freedom When your world comes crashing down like you've lost every round Stand the ground And ring the bells of freedom Ring them bells, ring them loud Let'em ring here and now Just reach out and ring the bells of freedom, yea When your world's crashing down like you've lost every round Stand your ground And ring the bells of freedom Ring them bells, ring them loud Let them ring here and now Just reach out and ring the bells of freedom... Γιατι ολοι εχουμε ακουσει η θα ακουσουμε αυτες τις καμπανες...ισως σε μια παραλια... απο ενα βυθισμενο νησι...
__________________
" WHAT RISES MUST FALL , WHAT HAS FALLEN MAY RISE AGAIN..." |
#424
|
||||
|
||||
FF.C – Κρυφή προσευχή
Μα κάπου στο βάθος βλέπεις ένα φως, ρωτάς γιατί, ο δρόμος κλειστός πίσω το τέρμα, μπροστά ο γκρεμός γι’ αυτό διαλέγω να ζήσω εκτός. Τι έχει γίνει ο κόσμος ψυχρός, περνάνε οι μέρες αλλάζει ο καιρός, και μέσα στα ίσως να ψάχνω το πώς και η χαρά μου να ζει προσεχώς. Τόσα χρόνια χαμένο παιχνίδι στη σκακιέρα τους πιόνια, τόσα χρόνια περιμένω τον ήλιο να λιώσει τα χιόνια, τόσα χρόνια ταγμένοι στο σήμερα στο τότε στο τώρα, τόσα χρόνια να κλαίει η γη το χαμένο της χρώμα… Εγώ είμαι στο αλλού που έχει πια χαθεί, διαλέγω το τέλος να κάνω αρχή θυμάμαι φωνές που γίναν σιωπή θυμάμαι τα λόγια που άνοιγαν πληγή. Που είναι τα όνειρα που να χουν κρυφτεί που είναι η ελπίδα χαμένη και αυτή, που είναι το γέλιο που είναι η ζωή, σκόρπιες λέξεις, Κρυφή προσευχή… Στο ταξίδι της ζωής μου πάντα μόνος ναυπηγός μ' ένα σκαρί σημαδεμένο, σταυρωμένος σαν Χριστός πληγές αγκάθια από τα λάθη που είναι πάνω μου καρφιά στην τελευταία προσευχή στρέφω το βλέμμα μου ψηλά ξέρω καλά πικρό ποτήρι πως θα πρέπει να πιώ δοκιμασίες μιας ζωής, θα φτιάχνουν πάνω μου σταυρό και στο βάθος του μυαλού μου χαραγμένη μια ευχή να' χω πάντα φυλαχτό μου μια κρυφή προσευχή... FF.C, Φταιω κι εγω Φταίει κι αυτή η ζωή που πάντα μ αφήνει απ έξω και το στημένο παιχνίδι που ποτέ δε δέχτηκα να παίξω φταίει που κινούμαι μόνος στην άλλη πλευρά φταίει που δεν έκανα τη μουσική μου πουτάνα για τα λεφτά φταίει που δεν έσκυψα κεφάλι όταν το κάνανε όλοι οι άλλοι και δεν το βούλωσα ποτέ, βλέπεις δεν τους έκανα τη χάρη φταίνε και οι μέρες που περνάνε και πάντα μένουνε ίδιες και οι αναποδιές που δεν είναι μία, ούτε εκατό, αλλά χίλιες φταίει που μένω πιστός σε ό,τι πίστευα από την αρχή φταίει που για κανέναν και για τίποτα δεν έχω ξεπουληθεί φταίει που δεν ακολουθώ τις μόδες ούτε εμπορικά τεχνάσματα φταίει που μέρα με τη μέρα μεγαλώνουνε τα χάσματα φταίνε όλα αυτά τα συγκροτήματα σαν τυπικά παρασκευάσματα με έξυπνο περιτύλιγμα για όλα τα κοινωνικά φάσματα φταίει που επιμένω να μένω όρθιος ανάμεσα σε χαλάσματα απ τον παλιό καλό καιρό έχουνε μείνει μόνο φαντάσματα φταίνε τα χρόνια που περνούν σαν δευτερολέπτου κλάσματα φταίνε οι άνθρωποι που μεταλλάσσονται σε αλλόκοτα πλάσματα φταίει ένας αέρας γεμάτος από χίλιων ειδών αναθυμιάσματα και ένα νερό πλημμυρισμένο από χημικά και τοξικά αποβράσματα Φταίω κι εγώ για λάθος μου αποφάσεις Ανούσιες καταστάσεις, χωρίς αντίκρισμα πράξεις Φταίω κι εγώ για όλα αυτά τα χαμένα Χαμένα και κερδισμένα, όλα από μένα κερασμένα Φταίνε όλα αυτά που αγάπησα πολύ Φταίνε όλα αυτά που δεν είναι πια εκεί Φταίνε όλα αυτά που μου έχουν αρνηθεί Φταίει το άσχημο τέλος και η όμορφη αρχή Φταίει η νέα τάξη πραγμάτων και η ύπουλη ενημέρωση φταίει που κάθε μορφή αντίστασης την κάνουν να μοιάζει μ’ επικίνδυνη ένεση φταίει που μέσα από την τηλεόραση κάνει ο διάβολος παρέλαση φταίει που κάθε τι αληθινό μοιάζει με ύποπτη εξαίρεση φταίει που η τέχνη έγινε χρήμα και το χρήμα έγινε τέχνη και η νέα εποχή που ισοπεδώνει λαούς, θρησκείες και έθνη φταίει που πρέπει να είσαι γκέι ή πουτάνα για να κάνεις επιτυχία και οι τραγουδίστριες που μοιάζουν σαν ηθοποιοί σε πορνοταινία και ψάχνω ακόμα στο παρόν σημάδια απ’ το παρελθόν μιας πρώην ένδοξης πατρίδας, μητέρας των πολιτισμών φταίει κι αυτό που νιώθω μέσα μου και ονομάζεται ψυχή που μου κραυγάζει σιωπηρά πως πρόωρα θέλει να βγει...
__________________
Chaos is my life - Exploited |
#425
|
||||
|
||||
Στίχοι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης Σε δωμάτιο με καθρέφτες έχουμε παγιδευτεί Βλέπεις μέσα μου εσένα κι έχεις αποξεχαστεί Όνειρο ή εφιάλτης,έφυγε κ αυτός ο Μάρτης Και σου τα 'λεγε η μαμά σου να κοιτάζεις τη δουλειά σου Μάθε,κούκλα μου, μια τέχνη Τι τον θες τον καλλιτέχνη Σε δωμάτιο με καθρέφτες έχουμε παγιδευτεί Βλέπω μέσα σου εμένα μα ειν' η εικόνα μου θαμπή Στην καρδούλα σου θα με βρεις Πάει και τούτος ο Δεκέμβρης Και σου τα 'λεγε η μαμά σου να κοιτάζεις τη δουλειά σου Μάθε,κούκλα μου,μια τέχνη Τι τον θες τον καλλιτέχνη Σε δωμάτιο με καθρέφτες έφυγε όλη μου η ζωή Βλέπεις μέσα μου εσένα, βλέπω μέσα σου εμένα Κι άντε, φτου κι απ' την αρχή... |
#426
|
||||
|
||||
Καλησπέρα και από μένα!
Χαίρομαι που το πρώτο μου post στο forum σας θα έχει να κάνει με την μουσική! Να προτείνω κι εγώ λοιπόν κάτι, μιας και είμαι λάτρης της μυστηριακής μουσικής στυλ Loreena McKennitt! Υπάρχει ένα Ουγγρικό συγκρότημα, οι The Moon and The Nightspirit, που δημιουργήθηκε το 2003 και πραγματικά ΑΞΙΖΕΙ να το ακούσετε! Παίζουν folk μουσική με κελτικά στοιχεία. Δυστυχώς δεν είναι και πάρα πολύ εύκολο να βρείς και να κατεβάσεις τα τραγούδια τους στο διαδύκτιο! Σας παραθέτω ένα link από το YouTube για να καταλάβετε περίπου το στυλ τους! Καλό άκουσμα! http://www.youtube.com/watch?v=90mfXjD_1Gs
__________________
...Αν δεν εξισώσεις τον εαυτό σου με τον Θεό, μην περιμένεις να τον κατανοήσεις... Γιατί τα όμοια καταννοούνται μόνο από τα όμοια... Corpus Hermeticum XI |
#427
|
||||
|
||||
Καββαδίας - Θ.Μικρούτσικος Μπολερό
Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι. Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ, τότε που φεύγανε μπουλούκια οι Σταυροφόροι. Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδιά και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου. Στο ρωγοβύζι ανατρίχιαζαν τα παιδιά κι ο γέρος έλιαζε ακαμάτης τ’ αχαμνά του. Του ταύρου ο Πικάσσο ρουθούνιζε βαριά και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι. Τραβέρσο ανάποδο – πορεία προς Βορριά. Τράβα μπροστά – ξοπίσω εμείς – και μη σε μέλει. Κάτου απ’ τον ήλιο αναγαλλιάζαν οι ελιές Και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια. Τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές Τότες που σ’ έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια. Ατσίγγανε κι Αφέντη μου, με τι να σε στολίσω; Φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό. Στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω κ' ίσα εν’ αντρίκιο ανάστημα ψήλωσαν σωρό. Κοπέλες απ’ το Δίστομο φέρτε νερό και ξίδι. Κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι, μέσ’ απ’ τα διψασμένα της χωράφια τ’ ανοιχτά. Βάρκα του βάλτου ανάστροφη, φτενή, δίχως καρένα. Σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά. Σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα και στο χωριό ν’ ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
__________________
Chaos is my life - Exploited Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη the_black_planet : 04-06-08 στις 11:41 |
#428
|
||||
|
||||
Το μπλουζ του αποχωρισμού Σιδηρόπουλος Παύλος
Απόψε τόσο μόνος να Άμαι κι εσύ να λείπεις μακριά Σα να ναι τώρα το θυμάμαι το τελευταίο όταν μου πες έχε γεια ] 2x Ήτανε τρεις θυμάμαι Απρίλη κάποια Δευτέρα αλλιώτικη Κι ήτανε κάπου προς το δείλι όταν δακρύσαμε στο τελευταίο φιλί ] 2x Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες στο πάρκο με τα περιστέρια Με τον αλήτη που ΅μπλεξες τι γύρευες απόψαρο στα φουσκονέρια Κάποτε κύλαγε το αίμα μέσα στις φλέβες μας καυτό Τώρα συμβόλαιο με το ψέμα έχουμε κάνει εσύ εκεί κι εγώ εδώ ] 2x ΜΆ αυτή τη νύχτα ώρα μία όπου κι αν είσαι θα σταθείς Το κάλεσμά μου σα μια υποψία μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί ] 2x Μεγάλωσες μες στα σαλόνια κι έμαθες στο πάρκο με τα περιστέρια Με τον αλήτη που ΅μπλεξες τι γύρευες απόψαρο στα φουσκονέρια
__________________
Δεν έδωσα σε άλλον τα κλειδιά ούτε του σπιτιού μου ούτε της καρδιάς μου. Αρνήθηκες να τα πάρεις φοβήθηκες μήπως σου ξεκλειδώσω τη δική σου καρδιά. "Ελπίζω κάποτε ν' ακουστώ μέσα στο φαλημέντο του κόσμου..." Νικόλας ¶σιμος Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη; Νίκος Καββαδίας (Εφτά Νάνοι) Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει Ω, σαν αερικό θα ζήσω... Θανάσης Παπακωνσταντίνου |
#429
|
||||
|
||||
Αερικό
Ερμηνεύει: Κανά Μελίνα Μουσική/Στίχοι: Παπακωνσταντίνου Θανάσης Όλα του κόσμου τα πουλιά όπου κι αν φτερουγίσαν όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά όπου κι αν κελαηδήσαν Εκεί που φτερουγίζει ο νους Εκεί που ξημερώνει μαργώνουν τα πουλιά της γης κι ούτΆ ένα δε ζυγώνει Ω ωωω ω σαν αερικό θα ζήσω ω ωωω ω σαν αερικό Ανάσα είναι καυτερή και στέπα του Καυκάσου η σκέψη που παραμιλά και λέει τα όνειρά σου Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είνΆ αληταριό πΆ όλο θα δραπετεύει Ω, σαν αερικό θα ζήσω...
__________________
Δεν έδωσα σε άλλον τα κλειδιά ούτε του σπιτιού μου ούτε της καρδιάς μου. Αρνήθηκες να τα πάρεις φοβήθηκες μήπως σου ξεκλειδώσω τη δική σου καρδιά. "Ελπίζω κάποτε ν' ακουστώ μέσα στο φαλημέντο του κόσμου..." Νικόλας ¶σιμος Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη; Νίκος Καββαδίας (Εφτά Νάνοι) Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει Ω, σαν αερικό θα ζήσω... Θανάσης Παπακωνσταντίνου Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη esthir : 05-06-08 στις 19:59 |
#430
|
||||
|
||||
Το ανακάλυψα πρόσφατα....
και νομίζω ότι το ταξίδι για την αναζήτηση του Aquarius (Υδροχόου) = ΑΛΗΘΕΙΑ περιγράφεται με φοβερά συμβολικό τρόπο. Αλήθεια... είμαστε έτοιμοι να την αντέξουμε?? Aquarius των Within Temptation... I hear your whispers break the silence and it calms me down. Your taste on my lips, your salty kisses. They say I'm seeking out the danger. That one day you won't let me go. I'll drown, you'll take me down. Chorus: I need you Aquarius, enchanted I will have to stay. I feel you Aquarius, cause you the sea set me free. You call to me Aquarius. You call to me, you set me free. I relinquish to your powers. From your grasp, I just can't hide. I missed the danger I had to conquer. You made me feel alive. They say I have to be aware, that one day you won't let me go. I'll drown, you'll take me down. I need you Aquarius, enchanted I will have to stay. I feel you Aquarius, cause you the sea set me free. You call to me Aquarius. I long for you, Aquarius. I need to be with you again. I fear you, Aquarius My destiny till the end. I need you Aquarius, enchanted I will have to stay I feel you Aquarius cause you the sea set me free.
__________________
Έτρεχα σας το ορκίζομαι. Έτρεχα χωρίς να κοιτάω τους άλλους. Έτρεχα και προσπερνούσα. Έτρεχα μέχρι που κατάλαβα ότι τερμάτισα. Και βρέθηκα μόνος μου.... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη bladerunner : 05-06-08 στις 22:54 |
|
|