#11
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#12
|
||||
|
||||
Καλησπερα!
Πιστευω οτι ειναι απλα αυτο που λεμε: Εσωτερικος διαλογος. Το βραδυ που ηρεμουμε, ειδικα την ωρα που παμε για υπνο, φερνουμε στο μυαλο μας , την ημερα που περασε ή καποιες συζητησεις που εγιναν και δεν καταφεραν να τελειωσουν. Εκεινη την στιγμη καταλαβαινουμε πραγματα ή περνουμε απαντησεις που την ωρα που συζητουσαμε με το ατομο αυτο δεν τα καταλαβαμε Ή καταλαβαινουμε πραγματα που ειδαμε αλλα ειμασταν απασχολημενοι εκεινη την στιγμη με αλλα θεματα και απλα το ειχαμε προσπερασει. Ή σκεψεις που μας απασχολουν και ερωτηματα και μολις χαλαρωνουμε και την καταλληλη στιγμη μας ερχονται απαντησεις απο το πουθενα και αρχιζει ενας εσωτερικος διαλογος, αναλυσεων , απαντησεων και υποθεσεων . Πιστευω οτι ειναι πολυ σωστο να γινετε. Κανει καλο!! |
#13
|
||||
|
||||
Δεν ξερω εαν απαντω σωστα, ομως εναν τετοιο εσωτερικο διαλογο και με φωνη που θα ορκιζομουν τοτε πως την ακουσα να μου "μιλα", ειχα καποτε σε μια δυσκολη στιγμη.
Μου ειχε συμβει κατι που συμβαινει σε ολους μας, ειχε να κανει με προσωπικη υποθεση και δη αισθηματικη, ενοιωθα το ολο προβλημα πανω απο τις δυναμεις μου και σε μια υστατη πραξη απελπισιας ζητησα βοηθεια ανωθεν πηγαινοντας στην εκκλησια, να αναψω ενα κερακι και να προσευχηθω. Βγαινοντας απο την εκκλησια "ακουσα" μεσα στα αυτια μου την φραση, "Πηγαινε και ολα θα πανε καλα". Μεχρι εκει που επρεπε να φτασω ειχα ξεκινησει εναν σιωπηλο "διαλογο" με το μυαλο μου με ερωτησεις και απαντησεις που προφανως ηταν το ο,τι με βολευε να ακουσω. Τελικα τιποτε δεν πηγε καλα, που σημαινει πως μαλλον ο σιωπηλος αυτος "διαλογος" με εκανε να "ακουω" αυτο που ηθελα εκεινη την στιγμη να ακουσω.
__________________
Ο κοσμος δεν ειναι μονο οσα ξερουμε. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Mirella_S : 31-01-10 στις 06:39 |
#14
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#15
|
||||
|
||||
Οι σκέψεις είναι ηλεκτροχημικές διεργασίες που γίνονται μέσα στο
κεφάλι σου. Το ίδιο και οτιδήποτε αντιλαμβάνεσαι τελικά από τον έξω κόσμο.. δηλαδή, για να ακούσεις κάτι... μπαίνει ο ήχος στο αυτί σου, γίνεται "ρεύμα" και διεγείρει κάποια "νευράκια" για να κάνουν αυτές τις διεργασίες και να ακούσεις εσύ. Άρα, αυτό που συμβαίνει με εσένα είναι: είτε σε απασχολεί κάτι και μέσα στην ησυχία της βραδιάς οι σκέψεις σου φαντάζουν σαν ήχος.. είτε μέσα στην μέρα έχεις πολύ έντονα γεγονότα... με αποτέλεσμα να έχεις την "ηχό" τους στον εγκέφαλό σου το βράδυ... μεταφρασμένη βέβαια.. από ό,τι σκέφτεσαι (συνειδητά ή ασυνείδητα) εκείνη την ώρα. Δεν κρύβεται παντού κάτι μεταφυσικό... τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά... Θα μπορούσα να προτείνω... εάν θες να μην έχεις τέτοιες σκέψεις.. να διαβάσεις κανένα λογοτεχνικό βιβλίο... κανά παραμυθάκι... δοκίμασε τον Τομ Ρομπινς ή κανά Έρμαν Έσσε... Είναι ταμάμ για ωραία όνειρα (πονηρά ο Ρόμπινς και παραμυθένια ο Έσσε!! ) Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ενώχ : 02-02-10 στις 01:55 |
#16
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Μήπως αυτή η φωνούλα που περιγράφεις δεν είναι παρά ο ίδιος σου ο εαυτός που ζητά να αποδεσμευτεί απο δεσμά και καλούπια που του έχεις θέσει; |
#17
|
||||
|
||||
Και ποια είναι αυτά τα καλούπια Ελπινίκη? Έχουν όνομα? Ποια είναι τα δικά σου τα καλούπια?
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην πιστεύει σε κάτι άλλωστε.. Ακόμη και τα λεφτά θεοποιούνται από την στιγμή που υπάρχουν άνθρωποι πιστεύοντας μόνο σε αυτά.. Και υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Θα έλεγα ότι είναι ευλογία να πιστεύει στην ύπαρξη του θεού. Σίγουρα όμως δεν θέλω να πιστεύω ότι συνομιλεί με εκείνον για τα απλά του προβλήματα. Δεν είσαι το κέντρο του σύμπαντος παρά μια σκόνη σε αυτό. Είμαι κατά στην ανθρώπινη παρέμβαση σε όλους τους τομείς.. Και κυρίως στην εκκλησία. Όμως προς θεού, δεν θα αποκαλούμε καλούπι εγκλωβισμού το ίδιο το θειο. Γιατί κάλλιστα θα σου έλεγα ότι και εσύ είσαι εγκλωβισμένη στα δικά σου καλούπια.. όπως και ο καθέναs. Από την άλλη μεριά η επιστήμη. Βασίζεται σε κάτι είδη κατασκευασμένο πριν την ύπαρξη αυτής. Πέτρες που ερούνται σε ένα γεμάτο κόσμο από σκόνη και ύλες που δεν μπορεί να φανταστεί ο νους.. Το όλο θέμα του σύμπαντος ακούγεται μεταφυσικό. Και όμως μέσα από αυτό δημιούργησαν το φυσικό.. Χωρίς να ξέρουν ούτε το 0.000001% στο πώς και τι, εκεί έξω. Άρα τα πάντα είναι ένα καλούπι . Και το να πιστεύει κάποιος στο θεϊκό (αγνό) είναι ευλογία.
__________________
--- http://www.youtube.com/watch?v=auYCXBzep9o http://www.youtube.com/watch?v=hOgAL...eature=related http://www.youtube.com/watch?v=UIZYS...eature=related Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ermhs : 02-02-10 στις 14:08 |
#18
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#19
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Θα πρέπει να καλλιεργήσεις την κλίση σου αυτή, κατά την ταπεινή μου άποψη, μέσου του Οραματικού Διαλογισμού... Ο ΔΙΑΥΛΟΣ που ανοιγείς είναι με τον Ανώτερο σου Εαυτό που δεν είναι άλλος από την ΕΓΩ ΕΙΜΙ Παρουσία... Μπορείς να δεις περισσότερα παρακάτω: http://www.youtube.com/watch?v=TiaHZwnY65Q http://www.youtube.com/watch?v=NEINSq2WGTI Καλή φώτιση...
__________________
Τίποτα δεν είναι νεκρό, όταν μπορεί να ξαναγεννηθεί... |
#20
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Σου είπε κάποιος-κατι να τον-το πιστεύεις? Σου είπε κάποιος-κάτι να τον-το λατρεύεις? Σου είπε κάποιος -κάτι να ακολουθείς της πορείας που σου ορίζει? Σου είπε κάποιος-κατι οτι είναι αγνός-αγνό και οτι είναι ευλογία η πίστη σου σε αυτόν-αυτό? Σου ζήτησε κάποιος ή κάτι να κάνεις μόνο το θέλημα του και να αφήνεις το δικό σου θέλημα; Εγκλωβισμός φίλε μου είναι ο ίδιος ο Θεός έτσι όπως τον έπλασαν οι άνθρωποι, οι φράσεις και τα μεγάλα λόγια "Εγώ πιστεύω στον Θεό" "Εγώ πιστεύω σε Αυτόν και κάνω το θέλημά Του" κοκ είναι μεγάλες ανθρώπινες μπούρδες. Ας προσδιορίσουμε για αρχή το ίδιο μας το Είναι και στη συνέχεια ψάχνουμε να βρούμε το-τα "έξω" απο εμάς. |
|
|