Ελληνικές λέξεις, που σήμερα μας φέρνουν σε αμηχανία.

[AVATARGR-1]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Θα κάνω κάποιες συμπληρώσεις στο θέμα....

Η αναφορά σχετικά με το Κόπρειος=τιποτένιος
είναι αντίστοιχο με το σημερινό κοπρίτης.

Σχετικά με τα κοθώνια γιατί χρησιμοποιούσαν κώθωνες, οστράκινα ποτήρια.

Τώρα κάποιες εκφράσεις που είναι απο την αρχαιότητα και πολλοί από εμας
δεν το γνωρίζαμε....
Το ες αύριον τα σπουδαία
μια χελιδών έαρ ου ποιεί, ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη....

Το «κακήν κακώς» ,προέρχεται από τους «Πέρσες»
ενώ από τον «Αγαμέμνονα» το «παθός μαθός»
Kαι από τους «Επτά επί Θήβας»
το «τριχός ορθίας πλόκαμος ίσταται» δηλαδή το γνωστό «σηκώθηκαν οι τρίχες της κεφαλής»
Όταν μας πιάσει φόβος για κάτι, λέμε «χτύπα ξύλο»,
έτσι ακριβώς όπως έκαναν οι πρόγονοί μας λέγοντας: «Άπτεσθε ξύλου».
Τώρα αν κάποιοι εξακολουθούν να επιμένουν πως δεν έχουμε σχέση με
τους αρχαίους Έλληνες, μπορούμε να τους βρίσουμε αρχαιοελληνικά,
«Αποσκότισόν με» έλεγαν σε κάποιον για να πάψει να τους σκοτίζει,
και όταν γίνονταν «άνω ποταμών», έπεμπαν ες κόρακα τους τριχολογούντας, δηλαδή αυτούς που έλεγαν τρίχες!

Και σήμερα εξακολουθούμε να χτίζουμε αυθαίρετα και εκτός σχεδίου, όπως στην εποχή του Παυσανία που σχολίαζε.....
«Οι δε μικροί δήμοι της Αττικής ως έτυχεν έκαστος οικισθείς».
(Όπου θέλουν κτίζουν οι μικροί Δήμοι)

Και βέβαια δεν σταματάμε μέχρι σήμερα να γράφουμε στους τοίχους και
να χαράζουμε τα ονόματά μας στα δέντρα όταν ερωτευόμαστε, έτσι
ακριβώς όπως στην εποχή του Αριστοφάνη που σχολίαζε
«Ίδιον των εραστών τα ονόματα γράφειν εν τοις τοίχοις και εν τοις δένδροις»

Επίσης θα πρότεινα να δείτε το βίντεο....
https://www.youtube.com/watch?v=0tMohvJ5Sxs
σχετικά με την Εθνική μας βρισιά Μ@Λ@Κ@Σ...
Νομίζω πως αξίζει τον κόπο να το παρακολουθήσετε....
Πηγή.. http://enneaetifotos.blogspot.gr/201...g-post_10.html

Συνεχίζεται το θέμα και με αρκετά στοιχεία ακόμα γιατί ο πλούτος της
γλώσσας μας είναι μεγάλος ακόμα και στις βρισιές και όχι μόνο....

Ευχαριστώ.

[AVATARGR-1]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Θα συνεχίσω το θέμα αλλά με τις βρισιές που είχαν κάποιοι ήρωες του 21.

Η καθημερινή ομιλία των αγωνιστών του 1821, αλλά και γενικότερα της
κλεφτουριάς, δεν είχε βέβαια τίποτα από εξιδανικευμένο των επισήμων
εγγράφων που έφτασαν μέχρι σε εμάς, αυτά ήταν γραμμένα από
μορφωμένους Φαναριώτες ή λογιότατους , ακόμα και αυθεντικές
διηγήσεις των αγωνιστών έχουν τύχει της ωραιοποίησεως των γραμματέων
οι οποίοι μετέφεραν στο χαρτί τις διηγήσεις των αγραμμάτων πολεμιστών.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι αγωνιστές πολλές φορές ήταν
δίγλωσσοι ή και τρίγλωσσοι, Μίλαγαν δηλαδή Ελληνικά, Αρβανίτικα,
Τούρκικα, Βλάχικα και Σλάβικα.
Ένα μέσον για να "ανάψουν τα αίματα" πριν την μάχη ήταν η βωμολοχία,
αυτή περιλάμβανε βρισιές που είχαν να κάνουν με τις θρησκευτικές
πεποιθήσεις, την ιδιαιτερότητα (κουσούρια), την οικογενειακή
κατάσταση, υπενθύμηση παλαιοτέρων συμβάντων κλπ

Ας δούμε όμως μερικά παραδείγματα από τις εν λόγω λογομαχίες των
αγωνιστών με Τουρκαλβανούς αντίπαλους ή και Έλληνες συμπολεμιστές.

Θ Κολοκοτρώνη :
«σκατόβλαχο» τον αποκαλεί ο προύχοντας της Πελοποννήσου Κανέλλος Δεληγιάννης.
«Γέρο του Μωριά» είναι το πιο σύνηθες.

Παπαφλέσσα :
«Αλιτήριο» και «εξωλέστατο» τον ονομάζει ιερωμένος Π. Π. Γερμανός.

Γεώργιος Καραϊσκάκης :
Το σύνηθες παρατσούκλι ήταν «ο μούλος» «γιος της καλογριάς»

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΤΕΓΚΛΗΣΕΙΣ

Στο Μεσολόγγι ένας Τούρκος από τον Μωρία που ήξερε καλά Ελληνικά
άρχισε τις βλαστήμιες είπε για την Παναγία , τον Σταυρό, την
κολυμπήθρα. Ένας Κραβαρίτης πολεμιστής από του Μακρή την ντάπια του λέει:

- Ωρέ Τούρκε έσωσες βλαστημώντας ή ακόμα;
- Έσωσα!
- Άκουσε λοιπόν Να χέσω τον Μωχαμέτη σας, να χέσω τον Αλή , να χέσω
τη Σερίφ, να σας χέσω το χατζηλίκι σας , να σας χέσω τον τάφο του
Μωχαμέτη σας, να χέσω τον Σουλτάνο σας και όλα τα ρετζιάλια του, να
χέσω τα τζαμιά σας και τους τεκέδες σας, να χέσω το κοράνι σας, να
χέσω τον βεζίρη σας Κουταγιά και όλους τους πασάδες σαςτους
μπουλουκμπασιάδες σαςκαι το ασκέρι σας, να χέσω και τα δικά σου
μούτρα, το κεφάλι σου, τα φρύδια σου, το στόμα σου, τα χέρια σου, τα
νύχια σου, να χέσω τα άρματά σου, τα πιστόλια σου, το τουφέκι σου, το
γιαταγάνι σου να χέσω το τσιμπούκι σου, να χέσω την σακούλα του
καπνού σου, τις φούντες της σακούλας..
(όλα τα είπε με μια πνοή, μόλις άκουσε και το τελευταίο και ενώ ήταν
έτοιμος να συνεχίσει πετάχτηκε ο Τούρκος)

Ουχ ο κερατάς, τίποτις δεν άφησε άχεστο Νισάφι βρε δεν ξαναβλαστημώ.

Έβαλαν τα γέλια τα δύο ασκέρια και οι Τούρκοι βρίζανε τον δικό τους που
έδωσε αφορμή για τέτοιες βρισιές.

ΕΘΝΙΚΕΣ ΑΝΤΕΓΚΛΗΣΕΙΣ

1-Το 1823 ο Καραϊσκάκης λέει στον απεσταλμένο του αρχηγού του
στρατεύματος των Τρικάλων Σιλιχτάρ Μπόδα:
«Έλα, σκατότουρκε... έλα Εβραίε, απεσταλμένε από τους γύφτους έλα ν'
ακούσεις τα κερατά σας, -γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας.
Τι θαρεύσετε κερατάδες... Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε "από ημάς"
συνθήκην με "έναν" κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και
αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα!».


2-Σε Τούρκο συνομιλητή του λέει «Ιδού οι Έλληνες! Αυτοί σας χέζουν και τώρα και πάντα».

Συνεχίζεται...

Ευχαριστώ...

[AVATARGR-1]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζεται....

ΑΝΤΕΓΚΛΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΗΝΩΝ

1-Ο Καραϊσκάκης στην πρόταση συμφιλίωσης που του στέλνει στα 1824 με
επιστολή ο οπλαρχηγός της Ρούμελης Ν. Στορνάρης του γράφει:
«Γενναιότατε αδελφέ καπ. Νικόλα, ...είδα όσα με γράφεις.
Έχει και τουμπλέκια [τουρκικά όργανα του ιππικού] ο πούτζος μου, έχει
και τρουμπέτες [ελληνικά όργανα].
'Οποια θέλω από τα δυο θα μεταχειρισθώ...».
Η ανταπάντηση ήρθε στο ίδιο κλίμα: «Επειδή έχεις και τουμπλέκια και
τρουμπέτες βάστα, λοιπόν, διότι ο πούτζος μας και με τουμπλέκια και με
τρουμπέτες θέλει σε κυνηγήσει...».

2-Όταν τον δίκαζαν τον Καραϊσκάκη είπε για να δικαιολογήσει την
βωμολοχούσα γλώσσα του «Κυρ - Πάνο είσαι περίπου 70 χρονών.
Σου έχω πεί πολλές φορές να κόψεις το χούϊ που έχεις να γκαστρώνεις τις
τσούπρες. Εσύ όμως δεν τόκοψες;»

Διήγηση του Μακρυγιάννη :

Πήρα κ' εγώ καμπόσους του Νοταρά ανθρώπους και του Σισίνη.
Ο Κουντουργιώτης πήγε εις τη Νύδρα κι' άφησε εις το ποδάρι του τον
Αναγνώστη Οικονόμο Νυδραίο.
Του είπα να μου δώση αυτούς τους μιστούς να πλερώσω τους
ανθρώπους και να λάβω κι' ό,τι έδωσα.
Λέγει του Παπαφλέσια, μου δίνει τους παράδες, ό,τι μο' 'κανε όμως να του
χαρίσω τις πιστιόλες μου, ότι τις λιμπίστη.
Του παράγγειλα κ' εγώ «να του γαμήσω το κέρατο, όχι θα του δώσω τ' άρματά μου,
οπού τα 'χω από δεκοχτώ χρονών παιδί».
Τον μούτζωσα και δεν του ξαναμίλησα.
Πήγε κι' ο Κωσταντής Λευκάδιος και του ζήτησε τους μιστούς, και του
πήρε τις πιστιόλες του. Κ' είχε ξύλινες 'σ το ζουνάρι του τον ρώτησα και
μου το είπε. «Ορίστε κι' Αρβανίτικη αρετή. Ως τώρα είχαμε Βλάχικη,
Κεφαλλωνίτικη, Φαναργιώτικη ορίστε κι' Αρβανίτικη.
Να δικαιοσύνη, να κυβερνήται των νέων Ελλήνων»!

Στα χρόνια του Καποδίστρια έγινε το πιο κάτω περιστατικό :

Στη Σαλαμίνα βρισκόντουσαν, ο Πανουργιάς και ο Δυοβουνιώτης
περπατούσαν στην αγορά διασκεδάζοντας.
Λέει ο Πανουργιάς στον Δυοβουνιώτη :
«Αι συμπέθερε! Όλοι οι στρατιωτικοί ευρίσκονται εις δουλειά . Εμείς τι θα
κάμωμε;»
«Εμείς Να μπερμπερίσουμε τα αρχείδια μας».
«Το κάμνεις ;»
«Πληρώνεις ;»
«Ναι»
«Πηγαίνουμε να βρούμε μπαρμπέρη».
Άκουσαν οι άλλοι και γέλασαν, έφτασαν στο εργαστήριο του μπαρμπέρη
συμφώνησαν για την τιμή (ένα ρουμπιγέν) .
Ο Δυοβουνιώτης χωρίς ντροπή λύνει τα βρακιά του και κάθεται στο
κάθισμα με τεντωμένα τα σκέλη. Ο μπαρμπέρης αρχίζει να τον μπαρμπερίζει.
Βλέποντας ο κόσμος έτρεξαν και φώναζαν και άλλους να δουν, έτσι
μαζεύτηκε πλήθος κόσμου που γελούσε, ο δε Δυοβουνιώτης,
ο συμπέθερός Πανουργιάς και ο μπαρμπερης ήταν αδιάφοροι λέει δε κάποιος:
«Να οι αρχηγοί που μας διοικούσαν και θέλαμε και λευτεριά…»
«Άιδε συ σώπα , και μη σε μέλλει τι γίνεται» λέει γελώντας ο Δυοβουνιώτης
Αφού δε τελείωσε η εργασία ο Δυοβουνιώτης έδεσε τα βρακιά του και
αναχώρησε αδιάφορα, όταν δε τον ρωτούσαν γιατί το έκανε, έλεγε:
«Γιατί και ο Κυβερνήτης μπαρμπερίζει τα μουστάκια του».

ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ

1-O Ν. Κασομούλης στα απομνημονεύματά του, αναφερόμενος σ' ένα
περιστατικό που αφορά τον -ως Υδραίο- αρβανιτόφωνο Κουντουριώτη,
καταγράφει την παροιμία που αυτός ανεφώνησε εις άπταιστον αλβανικήν
«βάτε με κάλε, έρδε με γκομάρ» (που θα πει «πήγε με άλογο, γύρισε με γαϊδούρι».

2-Στο νεκροκρέβατο ο Καραϊσκάκης είπε:
« Ξέρω τον αίτιο κι αν ζήσω του παίρνω το χάκι (εκδίκηση), ειδέ και
πεθάνω ας μου κλάσουνε τον πούτζο κι αυτός! Τι κέρδισε;»


ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Ο Καραϊσκάκης είχε ένα πολίοβρακο που το φόραγε σε όποιον δείλιαζε το
«το βρακί της Κατερίνας». Όταν λοιπόν έβλεπε τέτοια συμπτώματα
φώναζε « το βρακί της Κατερίνας φέρτε μου» και όλοι κέρωναν.

Συνεχίζεται...

Ευχαριστώ.

[AVATARGR-1]

Φίλοι μου καλημέρα σας.

Πιστεύω φίλοι μου αυτά που αναφέρω αλλά και θα αναφέρω μελλοντικά σε
αυτό το θέμα που έχω ανοίξει για την "σκληρή" γλώσσα (αθυροστομία)
των προγόνων μας να μην σας σοκάρει αλλά είναι αληθινή όπως και να το κάνουμε.
Εξάλλου να μην ξεχνάμε πως τις ίδιες λέξεις (περίπου) και σήμερα χρησιμοποιούμε....

Συνεχίζω το θέμα....

Τί είπε ο Καραϊσκάκης (γνωστός για την αθυροστομία του σε όλους τους
συναγωνιστές του και σε όλους τους εχθρούς του)...

Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω.
Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο!

Τὸ ἄνωθι εἶναι ῥητὸν, λεχθὲν ὑπὸ τοῦ Ὑπερήρωος Γεωργίου Καραϊσκάκη,
καὶ ἀναφερόμενον στην μιαρὴ τουρκοαλβανικὴ ὑπεράριθμη στρατιὰ
τῶν Μπέηδων Κεχαγιὰ καὶ Μουσταφά, πρὶν ἀπὸ τὴν Μάχην τῆς Ἀράχωβας.
Στη μάχη της Αράχωβας βρέθηκαν αντιμέτωποι οι πιο έμπειροι
αξιωματικοί των Τούρκων και οι Έλληνες καπεταναίοι, που τους ένωσε
και τους οδήγησε στο θρίαμβο ο Γ. Καραϊσκάκης η εκπληκτική
προσωπικότητα, η στρατηγική μεγαλοφυία, που άλλαξε την πορεία της Εθνεγερσίας.

Η επιστολή του Ανδ. Ζαίμη προς τον Καραϊσκάκη είναι απόδειξη της ιστορικής δικαίωσης του στρατάρχη.
Η Πατρίς εις αυτήν την περίστασιν εγνώρισεν, τι είναι ο Καραϊσκάκης και
ότι χωρίς Καραϊσκάκην δεν εκατορθούτο, οτι θαυμασίως κατωρθώθη έως
την σήμερον (17-1-1827).
Στο πεδίο τrς μάχης γίνεται πάλη σώμα προς σώμα και άγρια καταδίωξη
στις απόκρημνες πλαγιές του Παρνασσού μέσα στο χιόνι.

Μπορεί ο Καραϊσκάκης να ήταν αθυρόστομος αλλά ήταν έντιμος....
Ένα άλλο γνωστό περιστατικό με τον Καραΐσκάκη....
25 ΜΑΙΟΥ 1821,ΚΑΜΠΟΤΙ..
Αρχιζει το ντουφεκιδι,ο ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ ενθουσιωδης παντα την ωρα της
μαχης βαζει τις φωνες στους Τουρκους και...
κατεβαζει τα παντελονια του ως χορατο για να διξε ...(τα γεννητικά του όργανα)
ενα βολι τουρκικο τον τραυματιζει στη ...φυση του.

Στον Μαχμουτ πασα ,απανταει ως εξης,
"Μου γραφεις ενα μπουγιουντι πασα μου να προσκυνησω.
Ρωτησα τον π..τσο μου τον ιδιον κι αυτος μου αποκριθηκε να μη σε προσκυνησω
κι αν ερθεις κατ'επανω μου ευθύς θα σε πολεμησω.....
Γαζης ο γραμματεας του.
ΠΗΓΉ..Ινφογνώμων Πολιτικά
Ιστολόγιο με Βαρύτητα σε Θέματα Διεθνών Σχέσεων,
Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας
Βιβλιοπωλείο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ: Φιλελλήνων 14

Συνεχίζεται....

Ευχαριστώ.

[AVATARGR-1]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζοντας το θέμα θα πρέπει να καταθέσω κάποια άλλα στοιχεία...

Κάθε πολιτισμός, συμπεριλαμβανομένου και του αρχαιοελληνικού, έχει και τον
τομέα της αισχρολογίας.
Εννοείται πως οι Αρχαίοι Έλληνες δεν ασχολούνταν μόνο με τις ανώτερες
πνευματικές αναζητήσεις αν γινόταν αυτό, δε θα ξέσπαγαν συνεχώς οι μικροί
και μεγάλοι πόλεμοι μεταξύ των πόλεων-κρατών.
Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν καθημερινή ζωή και διάφορες κοινωνικές σχέσεις,
θετικές κι αρνητικές όπως σήμερα και συζητούσαν, κορόιδευαν, έβριζαν κλπ.

Επειδή αυτά δεν καταγράφονταν από τους πνευματικούς της εποχής, δε
σημαίνει πως δεν υπήρχαν.
Ευτυχώς όμως έχουμε λίγες αναφορές και συγγράμματα όπως τις κωμμωδίες
του Αριστοφάνη όπου αυτό το είδος λόγου παρουσιάζεται σ’όλο του το μεγαλείο.
Η πρώτη μου επαφή με την αρχαία ελληνική αισχρολογία έγινε πριν λίγες
μέρες, ψάχνοντας για τη λέξη «ερέβινθος» που ο βυζαντινός πατριάρχης
Φώτιος στο λεξικό του ερμήνευε ως «αιδοίον.

Συνεχίζω με κάποιες άλλες λέξεις....
άνεχε , πάρεχε = άνεχε χείρας , πάρεχε φώς.
Αυτό που λέμε σήμερα « κράτα φανάρι». το έλεγαν συνήθως στους γάμους.
η έκφραση έχει επιζήσει μέχρι και σήμερα διότι υπάρχει δημοτικό τραγούδι που
λέει : «ψηλά το φανάρι , δώσε το φώς να βλέπει η νύφη και ο γαμπρός»
απάλαμνος (η) = η ανυπεράσπιστη , χωρίς χέρια για να προβάλλουν αντίσταση,
την λέξη την χρησιμοποιεί ειρωνικά ο αριστοφάνης με την έννοια του «τραβάτε με και ας κλαίω»

απεσκολυμμένον (πέος) το πέος με αποκεκαλυμένη την βάλανο , ο ψώλος
αποψάω -ώ , αποψώμαι = σκουπίζω σκουπίζομαι ,
«αποψώμαι λίθω» = σκουπίζομαι με πέτρα μετά το χέσιμο.
ο Αριστοφάνης στον πλούτο ειρωνεύεται αυτούς που άφησαν την πέτρα
και σκουπίζονται …με κοτσάνια από σκόρδα !

αποψοφέω -ώ = κλάνω δυνατά , «αποψόφησις» = δυνατή πορδή
επιψοφέω = μεταφορικά κλάνω κάποιον , αδιαφορώ για κάποιον .
αυτό που λέμε και σήμερα «μας έκλασε» μας παράτησε , μας άφησε στα κρύα του λουτρού.
αποψωλέω – ώ = αποκαλύπτω την βάλανο του πέους , «αποψωλημένος» = ο ξεσκούφωτος

αρτόπωλις = κυριολεκτικά η φουρνάρισσα ,
μεταφορικά η κρυφή πουτάνα «Αρτοπώλησιν , καθελοπόρνοισιν ομιλέων ο πονηρός Αρτέμων

κίβδηλον ευρίσκων βίον = με τις κρυφές πουτάνες και τους πούστηδες
που κάνει παρέα ο Αρτέμων , μαύρη ζωή θα κάνει (θα έχει κακό τέλος)..
ασελγώ παρα φύσιν = όπως και σήμερα , συνώνυμα = χαλκιδίζω , φοινικίζω , λακωνίζω , σιφνιάζω

αστυάναξ = μεταφορικά ο ανίκανος , αυτός που δεν έχει στύση (λογοπαίγνιο εκ του α + στύω) ,
περιπαικτικά ο βασιλιάς των αγάμητων..

Αφροδίτης τρόποι = είναι οι τρόποι συνουσίας που πρότειναν οι πόρνες
στους πελάτες τους . η πρόταση γινόταν «εν αινιγμίοις» δηλαδή συνθηματικά στην αργκώ της εποχής.

Πηγή..https://bolko.wordpress.com/tag/βρισιές/

Συνεχίζεται...

Ευχαριστώ.

[AVATARGR-1]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα γιατί συνέχεια ανακαλύπτω και κάτι νέο.....

δίδυμοι = μεταφορικά οι όρχεις

δρομάς = πόρνη περιπατητική , του δρόμου, συνήθως ηλικιωμένη.

δρόσος =έκφραση ποιητική , αναφέρεται στα υγρά που προκύπτουν κατά την
διάρκεια της συνουσίας , τα χύσια (αριστοφάνης , ιππης : «εν κασαυρείοισι
λείχων την απόπτυστον δρόσον» =μέσα στο πορνείο γλύφωντας την «δρόσο»
που ξερνούσε το πράμα της ! )

δωδεκαμήχανος ή δωδεκάτεχνος = η πολυμήχανη πόρνη που γνωρίζει
τουλάχιστον 12 τρόπους να κάνει έρωτα (τύφλα νάχει η κάμα σούτρα),
περίφημη τέτοια εταίρα ήταν κάποια Κυρήνη.

εκπαλλακίδιοι = τα παιδιά των παλλακίδων (τα μη νόμιμα τέκνα).

έκφυλος = αυτός που είναι από ξένη φυλή , ο ξένος που έχει παράξενες
ερωτικές ιδιαιτερότητες και βίτσια

ελαύνω , ελαύνομαι = καλπάζω , εκτινάσσομαι , γαμάω
(αριστοφάνης εκκλησιάζουσες : «ο γάρ ανήρ την νύχθ΄ όλην ήλαυνέ με εν
τοις στρώμασιν» = ο άντρας μου όλη την νύχτα με πηδούσε στο κρεβάτι !)

έμβολος = έμβολο αλλά και πέος («επεγείρω τον έμβολον» = ανασταίνω το
πέος μου , τον κάνω ντούρο !)

ενόρχης ανήρ = άντρας αρχιδάτος .
(συνώνυμο το «λαπιδόρχας» = άντρας με βασιλικά αρχίδια , από τους λαπίθες
τον άγριο λαό της θεσσαλίας)

επανθούσα θρίξ = ανθισμένη τρίχα , το χνούδι , το μυρωδάτο γυναικείο αιδοίο

επιτάγματα = τα δώρα που έπαιρναν οι ερωμένοι από τους εραστές τους.
Συνήθως άγρια κοκκόρια σαν σύμβολο σεξουαλικής ευρωστίας και ζωγραφισμένα αγγεία με αφιερώσεις.

επίφαλλος = μουσικός που παίζει όργανα στους φαλλικούς χορούς και τις φαλλικές γιορτές.

ερέβινθος = (το ρεβίθι) κατ΄ εφημισμόν το μικρό ή το καλοσχηματισμένο πέος
«δράττομαι τον ερέβινθον» = μαλακίζομαι.

εσχάρα = το γυναικείο αιδοίο που καλύπτεται από μαύρες τρίχες., υποννοείται
επίσης εδώ και η θερμότητα των γεννητικών οργάνων. αυτή η ταύτιση των
αιδοίων με την ζέστη και την φωτιά απαντάται διαχρονικά σε όλους τους
λαούς. στην ποντιακή διάλεκτο το γυναικείο αιδοίο λέγεται και «φουρνί»
(φούρνος)

Συνεχίζεται.....

Ευχαριστώ.

[AVATARGR-1]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα....

εταίρα
ερωτική σύντροφος με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. οι εταίρες ήσαν οι
μοναδικές γυναίκες που εθεωρούντο ισότιμες με τους άνδρες και είχαν την
ικανότητα να συζητούν μαζί τους ακόμη και φιλοσοφικά θέματα.
Ο Δημοσθένης λέγει σχετικά σε έναν δικανικό του λόγο
«τις εταίρες τις έχουμε για την ηδονή (ερωτική και πνευματική ηδονή) , τις
παλλακίδες για το καθημερινό σέξ και τις γυναίκες μας για να μας κάνουν
παιδιά και να στέκονται άγρυπνοι φρουροί του σπιτιού»

ευμεζέος (ανήρ)
ο άντρας που έχει καλοσχηματισμένο πέος.

ευπυγία
η ομορφιά των οπισθίων , «εύπυγος» = ωραίος κώλος

ευρύπρωκτος
ο ξεκωλιάρης ,ο χιλιοτρυπημένος , η πουστάρα , (λέξη που προκαλούσε τα
τρανταχτά γέλια των θεατών στις νεφέλες του αριστοφάνη (στον διάλογο
μεταξύ ισχυρού και αδυνάτου).

έφηβος
νέο αγόρι ηλικίας 12- 18 ετών,
συνώνυμα : παίς , βούπαις , λαίσπαις (όταν αρχίζουν οι πρώτες στύσεις) ,
υπερπαίς (ώριμος πλέον για σεξουαλική πράξη) ,
απάγελος (μπήκε στην αγέλη , δεν είναι πλέον παιδί )
σιδευνάς (παλικαρόπουλο στην σπάρτη) ,
κυρσάνιος (στην ήλιδα)
τραγίζων (σέρνει , βρωμάει σαν τράγος από τις σηκωμάρες !)

ζωμοτάριχος..
ο καλοδιατηρημένος πουρόγερος ( ο διατηρημένος στην σαλαμούρα )

ημίανδρος ή ημιγύναιξ
Ο ευνούχος

θρίον
το δέρμα που περιβάλει την βάλανο του πέους , το πετσάκι. στις
εκκλησιάζουσες οι γυναίκες αποφασίζουν να δώσουν προτεραιότητα στους
κακομούτσουνους και τους άσχημους « τοις σιμείς και τοις αισχρείς
προτέρους βινείν ,οι δ΄ έτεροι θρία λαβόντες διφόρου συκής , εν τοις
προθύροισι δέφεσθαι» = οι κακομούτσουνοι και οι άσχημοι θα πηδήξουν πρώτοι
και οι υπόλοιποι άς πάρουν τα πετσάκια τους και τα δυό τους αρχιδάκια και άς
πάνε στην αυλή να τραβήξουν μαλακία...

θρόνος
τρόπος συνουσίας , η γυναίκα στα τέσσερα

ιερός γάμος
ερωτική συνεύρεση ιέρειας με πιστό ή ιερέα με πιστή που γινόταν για την
γονιμότητα της κοινότητας.. εθεωρείτο επίσης και είδος αποτρεπτικής πορνείας
δηλαδή τελετή για την αποτροπή του κακού.

ίθριξ
αποτριχωμένος ευνούχος (από το θρίξ = τρίχα)

ισθμός
(ο ισθμός της κορίνθου) μεταφορικά το στενό αιδοίο. Αριστοφάνης ειρήνη :
«εις ίσθμια , σκηνήν εμαυτού τω πέει καταλαμβάνω» = αναλογίζομαι τους
αγώνες των αιδοίων που θα γίνουν στα ίσθμια και τρέχω να νοικιάσω μία
σκηνή για το πέος μου!!!!!!!!!!

κάκκη ή κάκκα
τα κακά των παιδιών , τα σκατά.

καλλαβίς
άσεμνος ερωτικός χορός . οι χορευτές τραβούσαν τα κωλομέρια τους για να
φαίνεται ανοιχτή η τρύπα του πρωκτού τους.

κάπρα
(από το κάπρος=αγριογούρουνο)
ακόλαστη γυναίκα , καυλωμένη , σκρόφα , γουρούνα.

καταγλωτίζω
φιλάω με τη γλώσσα , φιλί μανδαλωτόν = γλωσσόφιλο (από τη λέξη μάνδαλον= γλώσσα)

καταδακτυλίζω
βάζω κωλοδάχτυλο .
αριστοφάνη , ιππής......
«ούκουν καταδακτυλικός συ του λαλητικού» = βρε δεν του βάζεις
κωλοδάχτυλο του φλύαρου να ησυχάσουμε ?

Συνεχίζεται....

Ευχαριστώ.

[AVATARGR-1]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα...

καταπυγίζω
(για παθητικό ομοφυλόφιλο) = κουνάω και περιστρέφω τον κώλο μου κατά
την πρωκτική συνουσία . λικνίζομαι προκλητικά ενώ βαδίζω.

καυλός
στέλεχος φυτού , κοτσάνι , παλούκι , κοντάρι και μεταφορικά πέος εν στύσει
(πρβλ. το νεοελληνικό καυλώνω)..

κέρκος ( η )
η ουρά και μεταφορικά το πέος . παράγωγο η λέξη «κερκίς» = η κερκίδα του
θεάτρου που έχει σχήμα ουράς.

κίναιδος
παθητικός ομοφυλόφιλος , εκδιδόμενος νεαρός πόρνος . ετυμολογία από το
«κινέω την αιδώ» = δεν έχω ντροπή , έχω ηθική λάστιχο.

κινησίας
ο κουνιστός (στις κωμωδίες του Αριστοφάνη πάντοτε υπάρχει κάποιος κινησίας)

κλύσμα
ο κωλομπαράς..

κόβαλα
μαλακίες , σαχλαμάρες (σαν αυτές που λέγανε οι δαίμονες Κόβαλοι , πρόγονοι
των καλικαντζάρων).....

κοκκίζω
βγάζω τα κουκούταια και μεταφορικά γαμάω..

κόκκυξ
έκφυλος ή μοιχός (από τον κόκκυγα , κούκο , που αφήνει τα αβγά του σε ξένες φωλιές)

κοινωνία
η συνουσία (λαμβάνω κοινωνίαν γυναικός = πηδάω κάποιαν)..

κολλοποδιώκτης
ο σπρωχτοκώλης , ο ενεργητικός ομοφυλόφιλος..

κόλυθροι
μεταφορικά τα μαραμένα αρχίδια (από το κόλυθρος = υπερώριμο σύκο)..

κοπραγωγώ
μεταφέρω κοπριά και μεταφορικά γαμάω τον πρωκτό.

κορινθιάζομαι
ζώ έκφυλα όπως οι Κορίνθιοι..

κροκωτοί
τα ενδύματα με έντονο κίτρινο χρώμα που φορούσαν οι πόρνες και οι πόρνοι.

κρούω την θύραν
ιδιωματισμός που σημαίνει γαμάω το αιδοίον..

κύδων
ο παιδεραστής.

κυδώνια μήλα = (τα κυδώνια)
τα καλοσχηματισμένα βυζάκια....

κυέω
μένω , είμαι έγκυος (παράγωγο το θαλάσσιο κύμα = διογκωμένο , γκαστρωμένο)..

Συνεχίζεται.....

Ευχαριστώ.