Παράξενο όραμα

[nocturnal]

Γεια σας! Θα ήθελα να διηγηθώ ένα περιστατικό που μου συνέβη όταν ήμουν αρκετά μικρή και σκέφτομαι εδώ και πολλά χρόνια τι μπορεί να ήταν και να σήμαινε, αλλά ούτε εγώ ούτε όσοι τους το είπα μπόρεσαν να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα. Από τότε έχω ξαναδεί και ακούσει διάφορα περίεργα είτε στο σπίτι μου είτε σε άλλους χώρους, όμως αυτό ήταν το πρώτο περίεργο περιστατικό που θυμάμαι να μου συνέβη.

Όταν έγινε ήμουν 5-6 χρονών και είμαι 1000% σίγουρη πως δεν ήταν όνειρο. Το θυμάται άλλωστε και η μητέρα μου (ότι έτρεξα σε αυτήν και ρωτούσα, γιατί η ίδια δεν είδε τίποτα).

Ήμουν με τη μητέρα μου και μια φίλη της στον Πειραιά ένα απόγευμα καλοκαίρι ή προχωρημένη άνοιξη και εκείνες έπιναν καφέ σε μια καφετέρια (στα έξω τραπέζια) στην οποία κολλητά δίπλα υπήρχε μία παιδική χαρά και μπροστά από την παιδική χαρά μια παραλία. (πώς ακριβώς λέγεται το μέρος δεν το γνωρίζω γιατί έχω φύγει εδώ και χρόνια από την Αθήνα) Η παιδική χαρά χωριζόταν από την παραλία με την κοινή περίφραξη από σύρμα. Ξαφνικά, ενώ ήμουν πάνω στην τσουλήθρα (σε εκείνο το σιδερένιο "πάτωμα" που έχει αφού ανέβεις από τα σκαλάκια και πριν την τσουλήθρα για την ακρίβεια) είδα να ανάβει μια αρκετά ψηλή φωτιά στην άμμο της παραλίας κι ένας άντρας κολλημένος στα σύρματα να φωνάζει «φωτιά, φωτιά!». Αυτό το όραμα όσο ξαφνικά εμφανίστηκε, άλλο τόσο ξαφνικά εξαφανίστηκε. Απ’όσο θυμάμαι, κανείς άλλος δεν έδωσε σημασία, άρα πρέπει να το είδα μόνο εγώ. Έτρεξα αμέσως στη μητέρα μου και τη φίλη της και τις ρώτησα αν είδαν τίποτα και μου απάντησαν πως όχι. Το ίδιο και ο σερβιτόρος, ο οποίος μάλιστα πρόσθεσε ότι μάλλον μπερδεύτηκα από τα φώτα που άναψαν. Η απάντηση του σερβιτόρου μου φάνηκε εντελώς άσχετη.

Από τότε δεν έχω καταφέρει να το ξεχάσω και μάλιστα είχα ρωτήσει και ψυχολόγο γι' αυτό, η οποία όμως δεν ήξερε ούτε αυτή τι να μου πει.

[ELPINIKI]

Αρχική Δημοσίευση από nocturnal

Γεια σας! Θα ήθελα να διηγηθώ ένα περιστατικό που μου συνέβη όταν ήμουν αρκετά μικρή και σκέφτομαι εδώ και πολλά χρόνια τι μπορεί να ήταν και να σήμαινε, αλλά ούτε εγώ ούτε όσοι τους το είπα μπόρεσαν να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα. Από τότε έχω ξαναδεί και ακούσει διάφορα περίεργα είτε στο σπίτι μου είτε σε άλλους χώρους, όμως αυτό ήταν το πρώτο περίεργο περιστατικό που θυμάμαι να μου συνέβη.

Όταν έγινε ήμουν 5-6 χρονών και είμαι 1000% σίγουρη πως δεν ήταν όνειρο. Το θυμάται άλλωστε και η μητέρα μου (ότι έτρεξα σε αυτήν και ρωτούσα, γιατί η ίδια δεν είδε τίποτα).

Ήμουν με τη μητέρα μου και μια φίλη της στον Πειραιά ένα απόγευμα καλοκαίρι ή προχωρημένη άνοιξη και εκείνες έπιναν καφέ σε μια καφετέρια (στα έξω τραπέζια) στην οποία κολλητά δίπλα υπήρχε μία παιδική χαρά και μπροστά από την παιδική χαρά μια παραλία. (πώς ακριβώς λέγεται το μέρος δεν το γνωρίζω γιατί έχω φύγει εδώ και χρόνια από την Αθήνα) Η παιδική χαρά χωριζόταν από την παραλία με την κοινή περίφραξη από σύρμα. Ξαφνικά, ενώ ήμουν πάνω στην τσουλήθρα (σε εκείνο το σιδερένιο "πάτωμα" που έχει αφού ανέβεις από τα σκαλάκια και πριν την τσουλήθρα για την ακρίβεια) είδα να ανάβει μια αρκετά ψηλή φωτιά στην άμμο της παραλίας κι ένας άντρας κολλημένος στα σύρματα να φωνάζει «φωτιά, φωτιά!». Αυτό το όραμα όσο ξαφνικά εμφανίστηκε, άλλο τόσο ξαφνικά εξαφανίστηκε. Απ’όσο θυμάμαι, κανείς άλλος δεν έδωσε σημασία, άρα πρέπει να το είδα μόνο εγώ. Έτρεξα αμέσως στη μητέρα μου και τη φίλη της και τις ρώτησα αν είδαν τίποτα και μου απάντησαν πως όχι. Το ίδιο και ο σερβιτόρος, ο οποίος μάλιστα πρόσθεσε ότι μάλλον μπερδεύτηκα από τα φώτα που άναψαν. Η απάντηση του σερβιτόρου μου φάνηκε εντελώς άσχετη.

Από τότε δεν έχω καταφέρει να το ξεχάσω και μάλιστα είχα ρωτήσει και ψυχολόγο γι' αυτό, η οποία όμως δεν ήξερε ούτε αυτή τι να μου πει.

το "παράξενο" θα ήταν να συμβεί ώρες αργότερα ή μέρες αυτό που "είδες" αφού δεν μας γράφεις κάτι τέτοιο γιατί σε απασχόλησε και ως φαίνεται σε απασχολεί ακόμη και τώρα;
η φαντασία των παιδιών "καλπάζει", οπότε αυτό που για εμένα απλά φαντάστηκες το έκανες εικόνα.
έχεις να μας διηγηθείς ανάλογα περιστατικά ή σου συνέβη μόνο μια φορά όταν ήσουν παιδί;

[nocturnal]

ELPINIKI καταρχάς ευχαριστώ για την απάντηση. Το περιστατικό αυτό δεν το φαντάστηκα. Είδα και άκουσα, δεν ήταν φαντασία και αν δεν ήμουν απολύτως σίγουρη δεν θα το συζητούσα καν πλέον.

Έχω δει από τότε και έχω ακούσει αρκετά σε μεγαλύτερη ηλικία και κυρίως από το 2005 και μετά.

Θα τα γράψω όλα σιγά σιγά γιατί είναι πολλά.

Ένα άλλο περιστατικό μάλιστα το έχω ξαναγράψει σε άλλο topic, δε θυμάμαι πού ακριβώς.

Ήταν Μάιος του 2005, στο σπίτι μιας φίλης μου, της οποίας η μητέρα είχε πεθάνει 2 χρόνια πριν μέσα στο σπίτι. Ήμασταν μια παρέα 4 ατόμων καθισμένες στο δωμάτιό της όταν ακούσαμε ξαφνικά κλειδιά να πέφτουν στο χωλ (αυτό το άκουσαν μόνο οι 2 απ’τις 4) Δεν ήταν κανείς άλλος στο σπίτι εκτός από μας. Τρέξαμε να δούμε μην μπήκε κανένας κλέφτης στο σπίτι και τότε η μια φίλη μου είδε μια σκούρη σκιά σε ύψους ανθρώπου να περνά από το σαλόνι στο γραφείο.

Μερικές μέρες αργότερα, είχα μείνει να κοιμηθώ ένα βράδυ στο σπίτι αυτής της κοπέλας, όταν όμως κοιμάμαι για πρώτη φορά σε ξένο χώρο δε με παίρνει με τίποτα ο ύπνος. Έτσι έμεινα με τα μάτια ανοιχτά όλο το βράδυ να χαζεύω τηλεόραση στο σαλόνι, ενώ η φίλη μου κοιμόταν στο δωμάτιό της στο βάθος του σπιτιού. Και σε κάποια φάση είδα μια σκιά σε ύψος ανθρώπου να περνά από το δωμάτιό της προς το μπάνιο. Δεν ένιωσα φόβο εκείνη τη στιγμή. Πήγα να δω και η φίλη μου ήταν κανονικά στο κρεβάτι της και κοιμόταν. Και τις 2 φορές που είδαμε τη σκιά ήταν στο διάστημα της Πεντηκοστής, που σύμφωνα με την παράδοση εκείνο το διάστημα κυκλοφορούν οι ψυχές των νεκρών στη γη.

Δε γνωρίζω βέβαια αν ήταν όντως η μητέρα της ή κάτι άλλο.. Στην ίδια πάντως δεν είπαμε ποτέ τίποτα για να μην τρομάξει, αν και μια φορά μας είπε ότι ξύπνησε το πρωί και βρήκε όλα τα φώτα του σπιτιού αναμμένα. Τη ρωτήσαμε μήπως ξέχασε να τα σβήσει πριν κοιμηθεί και μας είπε ότι πάντα τα σβήνει για οικονομία (σε αυτό την πιστεύουμε απόλυτα )