ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ , ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΚΑΙ AIDS

[polit2006]

ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ

Μετά την μαζική εξαφάνιση ειδών στην περίοδο του Καμβρίου ( περί τα 500 εκατομμύρια χρόνια πρίν ) είχαμε μια έκρηξη βιοποικιλότητας . Δηλαδή εμφανίστηκαν πολλά νέα είδη .
Μετά την μαζική εξαφάνιση στο τέλος του Μεσοζωϊκού Αιώνα ( περί τα 60 εκατομμύρια χρόνια πρίν απο σήμερα ) είχαμε άλλη μια έκρηξη βιοποικιλότητας . Μεγάλος αριθμός νέων ειδών θηλαστικών και πουλιών εμφανίσθηκε . Πριν ο άνθρωπος φάει το τελευταίο μαμμούθ πιθανόν είχαμε το μέγιστο της ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑΣ πάνω στη Γή . Είναι λάθος να νομίζουμε οτι οι δεινόσαυροι ήταν τα πιό ογκώδη πλάσματα που έζησαν ποτέ . Η γαλάζια φάλαινα ( θηλαστικό ) είναι το πιό μεγάλο πλάσμα που υπήρξε ποτέ στη Γή .
Φαίνεται να υπάρχει μια συνεχής αύξηση της ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑΣ πάνω στη Γή . Η πολυπλοκότητα είναι κάτι διαφορετικό απο την πληροφορία . Ένας σκληρός δίσκος των 100 GB γεμάτος μηδενικά έχει πληροφορία 100 GB . Η ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ του όμως είναι σχεδόν μηδέν . Μπορούμε να συμπιέσουμε όλη την πληροφορία του δίσκου σε λίγα bytes .
Εάν στον ίδιο δίσκο γράψουμε τα ψηφία του αριθμού π , θα έχουμε πάλι πληροφορία 100 GB . Η πολυπλοκότητά του όμως είναι μέγιστη . Αν προσπαθήσουμε να συμπιέσουμε την πληροφορία ( με οποιαδήποτε ΜΗ ΑΠΩΛΕΣΤΙΚΗ μέθοδο ) θα πάρουμε πάλι αρχείο 100 GB ( ίσως και μεγαλύτερο ! ) . Ο αριθμός π δεν είναι συμπιέσιμος διότι δεν υπάρχει κανενός είδους προβλέψιμη επανάληψη στα ψηφία του .
Επομένως , μπορούμε να ορίσουμε την ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ώς το πηλίκον της διαίρεσης Σ/Α , όπου Σ είναι το μέγεθος του συμπιεσμένου αρχείου και Α είναι το μέγεθος του αρχικού αρχείου ( η συμπίεση έγινε με μή απωλεστική μέθοδο ) . Όπως φαίνεται εδώ , η ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ μπορεί να προσεγγίσει το μηδέν αλλά δεν μπορεί ποτέ να το φθάσει ( αυτό μας θυμίζει και το απόλυτο μηδέν στην θερμοκρασία που δεν φαίνεται να είναι εφικτό ) . Η ανώτατη τιμή που μπορεί να πάρει η πολυπλοκότητα είναι το 1 .

Παρόμοια και στη Γή : πρίν πολλά εκατομμύρια χρόνια ήταν γεμάτη με τρισεκατομμύρια πλάσματα που ανήκαν στα είδη απο αρχαιοβακτήρια μέχρι ψάρια . Όταν ζούσαν τα μαμμούθ είχε τρισεκατομμύρια πλάσματα που ανήκαν στα είδη απο αρχαιοβακτήρια μέχρι θηλαστικά . Εάν θέλαμε να γράψουμε σε δίσκο υπολογιστή όλες τις αλληλουχίες DNA όλων των πλασμάτων της Γής , θα χρειαζόμασταν ίσως την ίδια χωρητικότητα και για τον Παλαιοζωϊκό Αιώνα και για τον Καινοζωϊκό . Οι πληροφορίες όμως του Παλαιοζωϊκού Αιώνα θα ήταν συμπιέσιμες . Υπήρχαν μεν πολλά πλάσματα αλλά όμοια μεταξύ τους . Στον Καινοζωϊκό Αιώνα υπάρχουν πολλά πλάσματα που διαφέρουν πολύ μεταξύ τους .

Αν προεκτείνουμε αυτό τον συλλογισμό στο σήμερα θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως μετά την μαζική εξαφάνιση που ζούμε σήμερα ( εξ' αιτίας της βλακείας του ανθρώπου ) θα επακολουθήσει μια θεαματικότατη έκρηξη ποικιλότητας πάνω στη Γή ( επειδή η σημερινή εξαφάνιση ειδών είναι η χειρότερη που υπήρξε ποτέ ) .
Φαίνεται δηλαδή σαν να "θυμώνει" η Φύση μετά απο κάθε μείωση της πολυπλοκότητας και επανέρχεται δριμύτερη .

Συνειρμικά , μου έρχεται στο μυαλό η ομοιότητα με μερικούς καρκίνους . Αφαιρούμε χειρουργικά μια κρεατοελιά ( που υπήρχε ήσυχη επι χρόνια ) και μετά απο λίγο καιρό εμφανίζεται ...


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ http://www.geocities.com/polit2006/biodiv-expl.html