Eλευσίνια μυστήρια τότε και τώρα

[ipatia]

Αγαπητέ Lux,

Ευχαριστώ για τις επισημάνσεις και τις περαιτέρω πληροφορίες που παραθέτεις.

Όσον αφορά αυτά που γράφεις, θα συμπληρώσω σε μερικά:

Το περίεργο βρισκόταν στον κυκεώνα (το ποτό που μεταλάμβαναν πριν ξεκινήσει η ιεροτελεστία)

Σε αυτό ακριβώς αναφερόμουν όταν έλεγα ότι κάτι (!) έπαιρναν.

Τώρα το «ταξίδι» υπάρχει περίπτωση να ήταν κοινό για όλους αν σκεφτούμε πως ο ιεροφάντης ο ιεροκήρυκας και ο δαδούχος τους οδηγούσαν όλους κατάλληλα σε συγκεκριμένα «μονοπάτια».!

Όσον αφορά το «ταξίδι» μπορούμε απλά να σκεφτούμε την χρήση ναρκωτικών ουσιών και συγκεκριμένα το χασίς. Δεν γνωρίζω από προσωπική εμπειρία γιατί η μόνη μου επαφή με τις ναρκωτικές ουσίες ήταν «πέρασε και δεν ακούμπησε» αλλά από μαρτυρίες φίλων ξέρω ότι αν πιεις και είσαι χάλια ψυχολογικά πέφτεις κι άλλο ενώ αν είσαι οκ σε «φτιάχνει» ακόμα περισσότερο. Προφανώς το τι έβλεπε ο καθένας ήταν αποτέλεσμα της προετοιμασίας που έκανε καθώς και σε τι φάση τον έβρισκε ο κυκεώνας.

[LuX]

ΑΓΕΛΑΣΤΟΣ ΠΕΤΡΑ

Δ.

[LuX]

Επειδή τέθηκε το ερώτημα αν το θείο όραμα αφορούσε όλους τους μύστες η ο καθένας είχε ο δικό του προσωπικό ,νομίζω πως αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε ορισμένα βασικά πράγματα .
Τη νύχτα των μεγάλων μυστηρίων λοιπόν στην αίθουσα του τελεστηρίου βρισκόντουσαν περί τα 3 χιλιάδες άτομα η κατά κάποιους άλλους πολλοί περισσότεροι .
Κάποιο μάλιστα υποστηρίζουν πως κάθε χρονιά περνούσαν απ τον πάνσεπτο ναό της Δήμητρας περί τα τριάντα χιλιάδες άτομα !

Για να μπορέσει κάποιος να δώσει συνοχή και να κοντρολάρει τις σκέψεις όλων αυτών των διαφορετικών ανθρώπων αν μη τι άλλο θα έπρεπε να έχει κάποιες ειδικές γνώσεις μανικαπουλαρίσματος αλλά και να είναι σεβάσμιος στακάτος και μετρημένος .
Και αυτός ήταν ο Ιεροφάντης !

Βέβαια ο ιεροφάντης είχε αρωγούς του αρκετούς βοηθούς με σημαντικότερους από αυτούς τον ιεροκήρυκα και τον δαδούχο, που ο καθένας από αυτούς έπαιζε σημαντικότατο ρόλο .
Απ τα σωζόμενα κείμενα και τις λιγοστές μαρτυρίες γνωρίζουμε πως στο χώρο των τελετών συν τις άλλοις λάμβαναν χώρα τα δρώμενα και τα λεγόμενα.

Έτσι ανακεφαλαιώνοντας έχουμε :
Μία αίθουσα με κολώνες γυρω γυρω (αλλά και στη μέση )με πολύ κόσμο μέσα , που κάθονταν στις κερκίδες περιμετρικά της αιθούσης .
Τον ιεροφάντη να έχει το γενικό κουμάντο της όλης ιεροτελεστίας και να ανάβει τη μυστική φλόγα στα άδυτα του τελεστηρίου, κανονίζοντας τη Παρασκευή και την επίβλεψη του κυκεώνα .
Τον ιεροκήρυκα να απαγγέλλει θεσπέσιους ύμνους με μουσική υπόκρουση και τη θαυμάσια τρανταχτή φωνή του.
Τον δαδούχο να κανονίζει το φωτισμό αναβοσβήνοντας τους πυρσούς του δίνοντας ζωντάνια με τα φωτιστικά εφέ του στο δραματοποιημένο θεατρικό της αρπαγής της κόρης .
Και ..... το μεθυστικό ποτό ,τη θεία μετάληψη , τον κυκεώνα (που σημαίνει ανακάτωμα ) να βρίσκεται ήδη από ώρα στα έσωθεν των μυστών !

Αυτοί που υποστηρίζουν βέβαια πως ο καθένας είχε τη δική του προσωπική εμπειρία δεν έχουν άδικο αλλά αυτό νομίζω πως συνέβαινε πριν φτάσουμε στη παρούσα φάση των διδαχών και της μάθησης μέσο του σκηνικού που μόλις προανέφερα .
Τότε δηλαδή που ο καθένας από τους μύστες γνώριζε τους προσωπικούς του φόβους και αδύναμος λόγω της ξαφνικής αλλαγής που του συνέβαινε συνειδησιακά λόγω του κυκεώνα, ένιωθε σαν μια ευκόλως μεταβαλλόμενη και εύθραυστη ύπαρξη .
Συνάμα ο χώρος όπου βρισκόταν τους ήταν άγνωστος και σκοτεινός γεμάτος από τις μορφοποιημένες φοβίες η και τις τύψεις για το πρότερο βίο τους , μορφοποιήσεις που έμοιαζαν με ανατριχιαστικά πλάσματα της μυθολογίας που έως τότε άκουγαν μονάχα από τις προφορικές διηγήσεις .

Κάπου κάπου λόγω της ξαφνικής ψυχικής ανάτασης και της νοητικής - κοινωνικής μεταμέλειας αλλά και της κατανόησης για την ανάγκη για συμβίωση, αλληλεγγύη και σεβασμό οι εικόνες και οι αισθήσεις άλλαζαν δίνοντας τους το κουράγιο να συνεχίσουν μέχρι το τέλος της πορείας και να φτάσουν στο φωτεινό τελεστήριο .

Περνούσαν απ τη λήθη στη μνημοσύνη αφήνοντας πίσω το παλιό και μιαρό εαυτό τους υποβοηθούμενοι απ τις ελευσίνιες θεότητες και κυρίως απ τη νεότερη αυτών δηλαδή τον υιό του Άδη και της Περσεφόνης τον Ίακχο , τον νέο τους αναγεννημένο εαυτό.
Μετά τη σκοτεινή αυτή δοκιμασία πετύχαιναν την αναγέννηση και αφού είχαν πάθει είχε έρθει η ώρα για να μάθουν .

Η επήρεια ενός τέτοιου μεθυστικού ποτού κρατά περίπου 8-9 ώρες και αν υποθέσουμε πως είχαν περάσει τις πρώτες 3 με τα παθήματα είχαν περίπου άλλες 6 για τα μαθήματα ...
Κατά προσέγγιση και βάσει των πενιχρών μαρτυριών λογικά γύρω στις 3 τα ξημερώματα θα άρχιζε το θεατρικό και η διδασκαλία .

Φτάνουμε λοιπόν στο σημείο που όλοι είναι έτοιμη για το «ομαδικό όραμα» και δεν αποκλείεται σε αυτό το σημείο να λάμβανε χώρα μια δεύτερη συμπληρωματική δόση του κυκεώνα γεγονός που με κάνει να το πιστεύω ότι εκείνη τη στιγμή όλοι οι μύστες περνούσαν μπροστά από τον σεβάσμιο ιεροφάντη και αυτός αναφωνούσε το περίφημο «Κονξ Ομ Πανξ» που η έννοια του σήμερα είναι άγνωστη αλλά για τους περισσότερους μελετητές σημαίνει ( όχι άλλο φτάνει πια) !

Αυτό που με κάνει να πιστεύω στο ομαδικό όραμα είναι μια επιστημονική θεωρία που έχει ως εξής :

Ότι μήνυμα λαμβάνει ο εγκέφαλος από το περιβάλλον φιλτράρεται προτού κατηγοριοποιηθεί ,διαχωρίζονται οι «χρήσιμες» πληροφορίες από τον άχρηστο «νευρικό θόρυβο».
Θυμάστε που έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες ότι «Νους ορά και νους ακούειν»;
Πρέπει να είχαν απόλυτο δίκαιο...
Βασικά σύμφωνα με αυτή την θεωρία βλέπουμε ότι θέλουμε να δούμε και άκουμε ότι θέλουμε να ακούσουμε.
Εκεί όμως αντιπαραβαλλόταν η συμβολή του ιεροφάντη
Τι πληροφορίες φιλτράρωνται βάσει αυτής της θεωρίας ;
Πάρα πολλές, από απλό νευρικό θόρυβο δηλαδή ακούσια σήματα τον νεύρων έως κοινωνικά προγραμματισμένος «θόρυβος».
Πχ κάποιος που είναι χριστιανός ορθόδοξος έχει «προγραμματιστεί» με κάποιες ιδέες από νοήματα έως και σύμβολα .
Αν τον πάς σε ένα δωμάτιο με σύμβολα από πολλές θρησκείες και άσχετα σύμβολα το πιθανότερο είναι ότι θα διακρίνει τον σταυρό ανάμεσά τους (ξεχωρίζοντας τον από όλα τα άλλα).
Αν πάς έναν βουδιστή στο ίδιο δωμάτιο θα πέσει το μάτι του στα βουδιστικά σύμβολα ασχέτως αν γνωρίζει και την ύπαρξη του σταυρού.
Έχετε προσέξει ότι μερικά άτομα «βλέπουν» πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν αλλά που είναι σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους;
Πχ ένας νεραιδοπληκτος θα δει νεράιδες.
Σε αυτό το φιλτράρισμα λοιπόν εμπεριέχεται και ο μηχανισμός του εγκεφάλου που ονομάζεται «μηχανισμός αναγνώρισης αλληλουχιών/σχεδίων» (pattern recognition system).
Αυτός ο μηχανισμός είναι υπαίτιος και για την αναγνώριση προσώπων (αυτός σε κάνει να ξεχωρίσεις έναν φίλο ανάμεσα σε χίλιες ανδρικές μορφές και το πρόσωπο της κοπελιάς σου ανάμεσα σε χίλια γυναικεία πρόσωπα).
Ο μηχανισμός αυτός πολύ απλά δοκιμάζει να αντιστοιχίσει οποιοδήποτε ερέθισμα δεχόμαστε σε μια «βάση δεδομένων» από γνωστά ερεθίσματα να δει αν μοιάζουν.
Αν μοιάζουν τα συνδέει! Επίσης υπάρχει και η υπόθεση ότι τα φίλτρα του εγκεφάλου μας ευθύνονται και για το ερμητικό «σφράγισμα» του υποσυνειδήτου μας ,μιας περιοχή όπου κανονικά ,καθημερινά , πίνοντας τον καφέ μας ή βλέποντας τηλεόραση δεν έχουμε πρόσβαση .

Στην δημιουργία και διατήρηση αυτών των φίλτρων παίζει κάποιον ρόλο και η σεροτονίνη ,δεν ξέρουμε ακριβώς πώς αλλά ξέρουμε τι συμβαίνει όταν...παρεμβληθούμε στην λειτουργία της με κάποιο ψυχεδελικό!

Καταρρέουν τα φίλτρα και έχουμε μια μαζική είσοδο πληροφοριών στον εγκέφαλο , «κρυμμένων» από την καθημερινή μας συνειδητότητα ή «αποριπτέων ως θόρυβο».
Αυτή ήταν η βασική δουλειά του Ιεροφάντη λοιπόν !
Να δείχνει τα Ελληνικά ιερά αντικείμενα που είχαν σχέση με τον Ελευσίνιο μύθο και να κατευθύνει τους μύστες σε κοινό νοητικό και ψυχικό μονοπάτι !

Επίσης μετά από τη κατάλληλη καθοδήγηση έχουμε πολύ πιο εύκολα κατάργηση των ορίων του «Εγώ» και ενεργοποίηση του « novelty detector» του εγκεφάλου που δέχεται ,αντιμετωπίζει και εξιτάρεται από καινούργια ,πρωτότυπα ερεθίσματα όπως πχ κάτι που δεν έχεις ξαναδεί ή μια καλή ιδέα (υπάρχουν περιπτώσεις κάποιων υπό την επήρεια ενός ψυχεδελικού μπορεί να ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΕΙ με ένα απλό λουλουδάκι σε σημείο που να κλάψει από συγκίνηση ! ) .

Φανταστείτε λοιπόν τι θα μπορούσαν να πάθουν όταν παρακολουθούσαν τα δρώμενα υπό μορφή θεατρικού και τον Πλούτωνα να απαγάγει τη Περσεφόνη η την αγωνία της Δήμητρας και όλα τα συναφή ιερά γεγονότα που συμπεριλαμβάνονταν στον μύθο !


Αυτά που προσπαθώ να πω είναι πολύ λίγα σε σχέση με αυτά που έχω να πω και προσωπικά θεωρώ ότι δεν έγραψα σχεδόν τίποτα για την σπουδαιότητα και τις θρησκευτικές επιπτώσεις αυτών των ιεροτελεστιών .
Ίσως να έξυσα λιγάκι την επιφάνεια για το τι συνέβαινε την νύχτα των μεγάλων μυστηρίων στην Ελευσίνα , αλλά και αύριο μέρα είναι ....

Σπουδαίο βοήθημα για όσους ενδιαφέρονται περαιτέρω ...

http://www.tripzine.com/listing.php?id=pit_toc


Δ.

[Drymonia]

Πάντως σύμφωνα με το βιβλιαράκι "Η Μύηση του Διαγόρα στα Ελευσίνια Μυστήρια" που διεσώθη, οι μύστες κλείνονταν σε δωμάτια μόνοι τους, έπιναν τον κυκεώνα και βυθίζονταν στην αρχή σε μοναχικό και εν συνεχεία συλλογικό "ταξίδι".

[LuX]

Αρχική Δημοσίευση από Drymonia

Πάντως σύμφωνα με το βιβλιαράκι "Η Μύηση του Διαγόρα στα Ελευσίνια Μυστήρια" που διεσώθη, οι μύστες κλείνονταν σε δωμάτια μόνοι τους, έπιναν τον κυκεώνα και βυθίζονταν στην αρχή σε μοναχικό και εν συνεχεία συλλογικό "ταξίδι".

Χαρά μου δε διαφωνούμε ...

Το ίδιο λεω και γω αν και το εν λόγω βιβλιαράκι δε θεωρείται και απ τα πλέον αξιόπιστα , παρόλα αυτά κινείται στο κλίμα με μερικές σοβαρές βάσιμες αναφορές .

Πολλοί υποστηρίζουν πως αρχικά οι μύστες περνούσαν από κάποιες υπόγειες και σκοτεινές στοές γεμάτες εμπόδια η ακόμη και απ το Πλουτώνειο χάσμα όπου τους συνέβαιναν τα διάφορα «φρικαριστικά».

Η αρχαιολογική σκαπάνη όμως ούτε στοές έφερε στο φως αλλά ούτε και δωματιάκια . Το πιο πιθανό είναι η αρχική πορεία να γίνονταν εν μέσο του παρακείμενου άλσους η σε κάποιο χώρο που μας είναι μέχρι και σήμερα άγνωστος αφού θα φρόντισε καταλλήλως ο Αλάριχος να τον εξαφανίσει μια για πάντα .

Δ.

[LuX]

Κάτι που κατά τη γνώμη μου είναι αξιοσημείωτο για να το αναλύσουμε περισσότερο είναι και η εξής πληροφορία (την οποία μεταφέρω από το προσωπικό μου πόνημα σχετικά με τα Ελευσίνια μυστήρια και συγκεκριμένα από το κεφάλαιο του Ναού το οποίο είναι αδημοσίευτο προς ο παρόν) :

«Το Τελεστήριο : ήταν ένα τετράγωνο οικοδόμημα 52μ. Χ 52μ, με δύο μεγάλες πύλες (η κατά άλλους εξι ) που ονομάζονταν πυλώνες ενώ στο εσωτερικό του υπήρχαν σε διάταξη επτά σειρές από 6 κολώνες η κάθε μία δηλαδή 42 τον αριθμό και οκτώ βαθμίδες για τους μύστες στις τέσσερις πλευρές .

Στο κέντρο υπήρχε το ανάκτορο, το άδυτο της Ελευσινιακής λατρείας, όπου έμπαινε μόνο ο Ιεροφάντης για την τέλεση των μυστικών ιερουργιών (5ος αιώνα π.Χ. - 2ος αιώνα μ.Χ.). Εκείνη την εποχή υπολογίζετε ότι χωρούσαν σε αυτό περίπου τους τρεις χιλιάδες άνθρωποι ενώ αργότερα κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε τέσσερις χιλιάδες.»

Το βασικό ερώτημα που γεννάται λοιπόν είναι το εξής :
Εφόσον κατά τους αρχαιολόγους υπήρχαν στον βασικό χώρο μύησης περιμετρικά αλλά και ενδιάμεσα 42 μεγάλες κολώνες πως ήταν δυνατόν να έχουν οπτική επαφή όλοι οι παρευρισκόμενοι ;


Το Τελεστήριο

Αν κάποιος από εσάς έχει τύχει να επισκεφτεί τον ναό της Ελευσίνας και συγκεκριμένα το τελεστήριο θα καταλαβαίνει πως μέσα σε αυτό θα χωράγανε τσίμα τσίμα τα τρεις η τέσσερις χιλιάδες άτομα ...με αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός εξ αυτών και λόγω των 42 κολώνων να δυσκολεύεται να παρακολουθεί τα δρώμενα και τα λεγόμενα τα οποία λάμβαναν χώρα σε ειδική υπερυψωμένη εξέδρα !

Αυτή είναι μια σκέψη που με οδηγεί στο ότι ίσως η θεατρική παράσταση δεν είχε και τόση μεγάλη σημασία για το ομαδικό όραμα και απλά οι ιερείς την χρησιμοποιούσαν επικουρικά μόνο και μόνο για να βάλουν ευκολότερα και γρηγορότερα τους μύστες στην ειδική αλλοιωμένη συνειδησιακά εγκεφαλική κυκεωνική κατάσταση .

Ας λάβουμε επίσης υπ όψη μας πως απ τα διασωθέντα κείμενα μαθαίνουμε πως ένα πλήθος παράξενα και μεταφυσικά φαινόμενα συνόδευαν τις τελετές. Πολλοί μυημένοι ισχυρίζονταν ότι είχε δει τους ίδιους τους Θεούς. Εάν αυτό ήταν αποτέλεσμα της θρησκευτικής έκστασης ή η συνεργασία των αόρατων δυνάμεων με τους ορατούς ιερείς παραμένει μυστήριο.

Ο Απουλήϊος στο έργο του "Μεταμορφώσεις" ή "Ο Χρυσός Όνος" περιγράφει κατά πάσα πιθανότητα την μύηση του στα Ελευσίνια Μυστήρια.
"Άγγιξα τα σύνορα του θανάτου και πατώντας στο κατώφλι του παλατιού της Περσεφόνης επέστρεψα παλεύοντας σε όλα τα στοιχεία (ΠΡΙΝ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΕΣΤΗΡΙΟ). Στο μέσον της νύχτας είδα τον ήλιο να λάμπει με ζωηρό φως έφτασα μπροστά στους Θεούς του Άδη και προσκύνησα από κοντά (ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΤΕΛΕΣΤΗΡΙΟ)."

Όπως καταλαβένετε και μόνοι σας κάτι τέτοιο δε μπορεί να ειπωθεί μόνο και μόνο αν καποιος παρακολουθήσει ένα θρησκευτικό show !
Εξάλλου οι Έλληνες ήταν εκπαιδευμένοι περισσότερο απ όλους τους λαούς στο θέατρο και δύσκολα κάποιος θα μπορούσε να τους πιάσει κοροΐδο ...!



ο Κλήμης ο Αλεξανδρινός φροντίζει να ρίξει λίγο φως στο μυστήριο φανερώνοντας μας το σύνθημα μεταξύ των μυστών , που ήταν :
«Ενήστευσα , έπιον τον κυκεώνα , έλαβον εκ κίστης
εγευσάμενος απεθέμην εις κάλαθον και εκ καλάθου εις κίστην»
συμπληρώνοντας ότι έλαβε απ το καλάθι αντικείμενα και τα εναπόθεσε στη κύστη.

Όπως γινόταν σιγά-σιγά με τις πόλεις και τις οικίες των Αθηναίων ,έτσι έμπαινε σε ιεραρχική τάξη και η θρησκεία , αποκτούσε ιερούς κανόνες και μετέδιδε τη θεογονία μέσα από τη συμπαντική διάταξη που τώρα οι μυημένοι “άκουγαν με τα μάτια και έβλεπαν δια της ακοής” (Συναισθησία) κάτι που δε μπορούσαν να κάνουν οι αμύητοι οι οποίοι αντιλαμβάνονταν τη παλαιά μέθοδο των πολύμορφων θεών, των τεράτων και των στοιχειών αυτολεξεί, χωρίς μυστικούς συσχετισμούς , αφού δεν ήξεραν και δε μπορούσαν να σηκώσουν το πέπλο μυστηρίου που κάλυπτε τα Ελευσίνια μυστήρια.

Δ.

[Litsa]

Γνωρίζετε κάτι περισσότερο ;

Πρόσφατα κάποιος συμφορουμίτης μου το παρέθεσε για να με πείσει
πως οι αρχαίοι έλληνες είχαν πάει στο Μεξικό. Βρέθηκε, λέει, κάποια
πινακίδα των Μάγιας που έγραφε κάτι αντίστοιχο και ότι κάτι τέτοιο
έλεγαν οι Μύστες στα ελευσίνια μυστήρια.

Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να διασταυρωθεί αυτή η πληροφορία, αν υπάρχουν
φωτογραφίες στο Internet ή άλλα στοιχεία που να το επιβεβαιώνουν.

Εγώ να προσκομίσω απόσπασμα από το Liddell Scot


και απόσπασμα από το TLG, το μοναδικό λήμα σε κογξ που εντόπισα


Έναυσμα για αυτό το τοπίκιο μου έδωσε το βιβλίο του Νίκου Σαραντάκου
"Γλώσσα μετ' εμποδίων"

Εν ολίγοις ο Σαραντάκος αποκαλύπτει πως το ΚΟΓΞ ΟΜ ΠΑΞ είναι προιόν
ενός τυπογραφικού λάθους (το λεξικό έγραφε "Κογξ ομοίως πανξ") και
εξαιτίας κάποιου μυθιστορήματος έγινε ανακύκλωση από τους απανταχού
αποκρυφιστές.

Στην πραγματικότητα το ΚΟΓΞ ΟΜ ΠΑΝΞ καμία σχέση δεν έχει με ελευσίνια
μυστήρια.

[Hedwig]

Αναφορικά με τα Ελευσίνια Μυστήρια, η διαδικασία της μύησης ξεκινούσε από τη στιγμή της πορείας από τον Ιλισσό ποταμό προς την Ελευσίνα, μέσω της σημερινής Ιεράς Οδού, εξ' ου και η οδονυμία του συγκεκριμένου δρόμου.

Επιπλέον, σύμφωνα με τη μυθολογία, μετά την αρπαγή της Περσεφόνης η Δήμητρα ξεκίνησε την αναζήτηση για την εξαφανισμένη κόρη της. Στη διάρκεια αυτής της αναζήτησης βιάσθηκε από τον Ποσειδώνα και το αποτέλεσμα ήταν η Δήμητρα να μείνει έγκυος και να γεννήσει έναν γιο. Το γεγονός αυτό θεωρούνταν κοινό μυστικό και επίσης απαγορευόταν σε κάποιον ο οποίος δεν ήταν μυημένος στα Ελευσίνα μυστήρια να χρησιμοποιεί ακόμη και το όνομα του γιού αυτού, πόσο μάλλον να συζητάει για το γεγονός αυτό.

Ερώτηση: Υπάρχει κανείς που να γνωρίζει κάτι για αυτό το γεγονός?

[LuX]

Αρχική Δημοσίευση από Hedwig

Επιπλέον, σύμφωνα με τη μυθολογία, μετά την αρπαγή της Περσεφόνης η Δήμητρα ξεκίνησε την αναζήτηση για την εξαφανισμένη κόρη της. Στη διάρκεια αυτής της αναζήτησης βιάσθηκε από τον Ποσειδώνα και το αποτέλεσμα ήταν η Δήμητρα να μείνει έγκυος και να γεννήσει έναν γιο. Το γεγονός αυτό θεωρούνταν κοινό μυστικό και επίσης απαγορευόταν σε κάποιον ο οποίος δεν ήταν μυημένος στα Ελευσίνα μυστήρια να χρησιμοποιεί ακόμη και το όνομα του γιού αυτού, πόσο μάλλον να συζητάει για το γεγονός αυτό.

Ερώτηση: Υπάρχει κανείς που να γνωρίζει κάτι για αυτό το γεγονός?

Ιασίων λέγονταν και τον συνέλαβε σε ένα 3πλοργωμένο χωράφι στη Κρήτη.
Σε μία άλλη αρκαδική παραλλαγή του ιδίου μύθου φαίνεται πως η Δηώ γεννά μετά τον βιασμό ένα άσπρο πανέμορφο άτι και για να κατευνάσει τα νεύρα της λούζεται στο ποταμό λάδωνα .
Από τότε λένε πως ο ποταμός πήρε την αγριάδα της ...
Βέβαια ο αποσυμβολισμός πρέπει να είναι από τους δυσκολότερους και ίσως να έχει σχέση με τα στοιχεία .
Στην ελευσίνια μύηση όμως ο Ιασίων αντικαθίσταται από τον Ίακχο που ετυμολογικά έχει την ίδια ρίζα και προφανώς αναφέρεται στην ψυχική ίαση δια μέσο των μυστηρίων .

Όσο για τον «κογξ» πολλοί του αποδίδουν πελασγική προέλευση αλλά κατά τη γνώμη μου είναι μια ηχοποιημένη λέξη όπως ακριβώς το jazzZZzz που προέρχεται από το κτύπημα των πατινιών μιας drums .
κογχ με λίγα λόγια = τέρμα τα λάχανα , τετέλεσθαι..σπαστάραμε

Ελπίζω να βοήθησα ....

@

[Hedwig]

Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι θα το ήξερες Lux

Σε ευχαριστώ πολύ, το έψαχνα πολύ καιρό οφείλω να ομολογήσω. Καιρός να συνεχίσω στα υπολοιπα