Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Συζητήσεις > Αρχαία Ελλάδα – Ιστορία –Πολιτισμός

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #11  
Παλιά 05-07-18, 16:36
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Συνεχίζω το θέμα.....

Στο διάλογο του Σωκράτη με την ιέρεια Διοτίμα, που δίνει ο Πλάτωνας στο
“Συμπόσιο”, η ιέρεια αποδίδει με λόγια τις αντιλήψεις του Πλάτωνα περί δαιμόνων:

- Τότε, της είπα, τι θα ΅ναι ο Έρως, θνητός;
- Κάθε άλλο!- Αλλά τότε, τι;
- Κάτι σαν αυτά που αναφέραμε πριν, το ενδιάμεσο ανάμεσα στο θνητό και το αθάνατο.
- Δηλαδή τι, Διοτίμα;
- Δαίμων μέγας, Σωκράτη∙ γιατί βέβαια όλο το γένος των δαιμόνων είναι
ενδιάμεσο ανάμεσα σε θεούς και σε θνητούς.

- Και ποια είναι, είπα, η δύναμή τους;
- Να εξηγούν και να διαβάζουν τα μηνύματα των ανθρώπων στους θεούς και
στους ανθρώπου των θεών, των πρώτων τις προσευχές και τις θυσίες, ενώ
των θεών τις εντολές και τις ανταποδόσεις για τις θυσίες∙ και, καθώς
βρίσκονται στο ενδιάμεσο θεών και ανθρώπων, καλύπτουν το μεταξύ τους
κενό, ώστε το σύμπαν νΆ αποχτήσει τη συνοχή του.

Είναι ο δίαυλος, απΆ τον οποίο διαβιβάζεται και η μαντική στο σύνολό της και το
λειτούργημα του ιερατείου, που έχει να κάνει με τις θυσίες και τις μυήσεις και
τα μαγικά άσματα και κάθε μαντεία και μαγγανεία.
Ο θεός δεν έρχεται σε άμεση επαφή με τον άνθρωπο, αλλά με τη
διαμεσολάβηση των δαιμόνων συντελείται κάθε επικοινωνία και συνομιλία των
θεών με τους ανθρώπους, και στον ύπνο και στο ξύπνιο τους∙ κι ο άνθρωπος
που είναι σοφός σΆ αυτές τις συναλλαγές είναι δαιμόνιος, ενώ ο σοφός σΆ ό,τι
άλλο, που έχει να κάνει με επαγγέλματα ή κάποιες χειρωνακτικές εργασίες, αγοραίος.
Οι δαίμονες λοιπόν που λέμε είναι πολλοί και κάθε λογής κι ένας ανάμεσά τους είναι ο Έρως.»
( Πλάτωνας, “Συμπόσιον”, 202d- 203a)

Ο Πλάτωνας στον “Θεαίτητο”, παρουσιάζει τον Σωκράτη να αναλύει την
“μαιευτική” του και να εξηγεί την επίδραση του δαιμονίου του:

« Η μαίευση βέβαια οφείλεται στον θεό και σε μένα.
Αποδεικνύεται κατΆ αυτόν τον τρόπο∙ πολλοί ως τώρα που αγνόησαν τούτο και
απέδωσαν την αιτία στους εαυτούς των, περιφρονώντας με είτε από μόνοι
τους είτε επειδή πείστηκαν από άλλους, έφυγαν από κοντά μου νωρίτερα απΆ
ό,τι έπρεπε∙ αφού απομακρύνθηκαν άμβλωσαν τα υπόλοιπα τέκνα τους λόγω
φαύλων συναναστροφών, ενώ όσα τους είχα μαιεύσει εγώ τΆ ανέθρεψαν άσχημα και τα έχασαν.
Υπολόγισαν τα ψέματα και τα φαντάσματα περισσότερο από τα αληθινά, και
τελικά φάνηκαν και στους ίδιους και στους άλλους αμαθείς.
Ένας από αυτούς ήταν ο Αριστείδης του Λυσιμάχου και πάρα πολλοί άλλοι.
Από τούτους, όταν ξαναγυρίζουν και ζητούν τη συναναστροφή μου και κάνουν
γιΆ αυτό αξιοθαύμαστες πράξεις, από τη συναναστροφή το δαιμόνιό μου με
αποτρέπει να συναναστρέφομαι μερικούς, και οι τελευταίοι ανακτούν την επίδοσή τους.
Όσοι με συναναστρέφονται παθαίνουν και τούτο το ίδιο με τις γυναίκες που
γεννούν∙ νιώθουν ωδίνες και είναι γεμάτοι απορίες νυχθημερόν πολύ
περισσότερο απΆ ό,τι εκείνες.
Τις ωδύνες αυτές, όμως, η δική μου τέχνη μπορεί να παροξύνει και να καταπραΰνει.
Τούτοι λοιπόν έτσι φέρονται.
Για μερικούς, Θεαίτητε, που θα μου δώσουν την εντύπωση πως δεν
κυοφορούν, καταλαβαίνω πως δεν μΆ έχουν ανάγκη και τους προξενεύω με
πολύ ευνοϊκή διάθεση και, συν θεώ, διαπιστώνω πολύ σωστά τίνων η συναναστροφή θα τους ωφελούσε.»
(Πλάτωνας, “Θεαίτητος”, 150e- 151b)

Ανάλογη κρούση αναφέρει ο σοφός και στον “Ευθύδημο”:
« Κατά καλή μου τύχη βρέθηκα να κάθομαι μόνος εκεί, όπου με είδες, στα
αποδυτήρια, και ήδη σκεφτόμουν να σηκωθώ να φύγω. Καθώς όμως πήγα να
σηκωθώ, μου έδωσε το συνηθισμένο σημάδι το δαιμόνιο.»
(Πλάτωνας, “Ευθύδημος”, 272e)

Ο Σωκράτης παρουσιάζει το δαιμόνιό του να τον συγκρατεί από πράξεις, που έπρεπε να αποφύγει.
Το δαιμόνιό του, λέει, ποτέ δεν τον ωθούσε να πραγματοποιήσει κάποια πράξη:
« ΗνίκΆ έμελλον, ωγαθέ, τον ποταμόν διαβαίνειν, το δαιμόνιόν τε και το
ειωθώς σημείον μοι γίγνεσθαι εγένετο- αεί δε με επίσχει ο αν μέλλω πράττειν-
και τινα φωνήν έδοξα αυτόθεν ακούσαι, ή με ουκ εά απιέναι πριν αν
αφοσιώσομαθ, ως δη τι ημαρτηκότα εις το θείον»
(Καλέ μου φίλε, όταν επρόκειτο να διαβώ τον ποταμό, συνέβη να μου έρθει το
θεϊκό πνεύμα, ο οιωνός που με επισκέπτεται συνήθως- πάντα με συγκρατεί από
αυτό που σκοπεύω να κάνω- και μου φάνηκε ότι, από το ίδιο μέρος, άκουσα
κάποια φωνή που δε με αφήνει να φύγω πριν εξαγνιστώ, σα να έχω αμαρτήσει
για κάποιο πράγμα στο θεό.]
(Πλάτωνας, Φαίδρος 242 c)

Σαν σχόλιο θέλω να καταθέσω πως διακρίνουμε (στην παρούσα αναφορά) πως
τα Δαιμόνια έχουν και τον ρόλο του Αγγέλου-Αγγελιαφόρου..
Αγγελιαφόροι απο Ανθρώπους στους Θεούς αλλά και απο τους Θεούς στους Ανθρώπους...


Συνεχίζεται....

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 12:41.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.