|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
||||
|
||||
Ο ρόλος των ΜΜΕ (και όχι μόνο) στη διαμόρφωση ενός παγκόσμιου κλίματος φόβου
Το συγκεκριμενο θεμα το ανοιγω με αφορμη το τραγικο αεροπορικο δυστυχημα που συνεβη πριν λιγα 24ωρα στο Γραμματικο της Αττικης με τους 120 νεκρους επιβατες των αερογραμμων Helios που εκτελουσε την πτηση Κυπρος-Ελλαδα.Χωρις αμφιβολια προκειται για τη μεγαλυτερη αεροπορικη τραγωδια που συνεβη ποτε στη χωρα μας.
Τωρα να περασω στο θεμα μας.Την ιδια μερα του δυστυχηματος ,γνωστο ιδιωτικο τηλεοπτικο δικτυο προεβαλε ταινια η οποια ειχε να κανει με αεροπειρατειες και γενικοτερα "τον τρομο στον αερα".Αν και δε ταξιδευω πολυ συχνα με αεροπλανο ερχομαι στη θεση οσων ανθρωπων κανουν συχνα αεροπορικα ταξιδια για επαγγελματικους λογους.Τι συναισθηματα θα νιωθουν αυτοι οι ανθρωποι βλεποντας την ιδια την τηλεοραση να ενισχυει το κλιμα φοβου που ηδη τους εχει κυριευσει;Τα ιδια ακριβως φαινομενα παρατηρηθηκαν στα ελληνικα ΜΜΕ αμεσως μετα την πτωση των διδυμων πυργων. Ομως γενικοτερα παρατηρουμε μια ταση των ΜΜΕ να μεγαλοποιουν ορισμενα γεγονοτα ενισχυοντας το κλιμα ανασφαλειας στους πολιτες...Εχουν αραγε τα παραπανω επιπτωσεις στον τροπο ζωης μας στην καθημερινοτητα μας;Στον τροπο που αντιμετωπιζουμε τους συνανθρωπους μας καθως και διαφορων τυπων καταστασεις; Η αποψη σας;
__________________
EN TO ΠΑΝ Ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος επικοινωνίας Gateway Team Ιδρυτικό μέλος Κέντρου Αναζήτησης Πανεπιστημίου Αιγαίου ---------------------------------------- meta Journalist Αγαλματένια Κρίνα Μυθικισμός Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού Δούρειος Ίππος (Β' έκδοση!) |
#2
|
||||
|
||||
Έτσι ακριβώς είναι αγαπητέ beetljuice. Φαίνεται ότι η τρομολαγνία είναι το χόμπι της εποχής.
Κατά την άποψη μου αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Έτσι όπως ο κόσμος εξελίσσεται, μία κανονική πορεία θα μας έφερνε να απομυθοποιούμε όλο και περισσότερους από τους φόβους που συνδέονται με την άγνοιά μας για τα διάφορα θέματα. Η κανονική πορεία εξέλιξης θέλει τους ανθρώπους (με μυαλό) να απομακρύνουν το φόβο με όπλο τη γνώση. Απ' ό,τι όμως δείχνουν τα πράγματα κάποιοι νέοι φοβοτρόμοι δημιουργούνται προκειμένου να μας κρατούν δεσμευμένους στα γνωστά πλαίσια. Το γιατί συμβαίνει αυτό είναι πραγματικά αξιοπερίεργο. Και είναι κάτι που θα έπρεπε όλους να μας βάζει σε σκέψεις πριν κάνουμε το επόμενο ζάπινγκ. |
#3
|
||||
|
||||
Συμφωνώ απόλυτα!
Όντως τα κανάλια, και ιδιαίτερα τα ιδιωτικά, παίζουν σημαντικό ρόλο στη καθημερινή ζωή του ανθρώπου και στη διαμόρφωση, ειδικότερα, της προσωπικής του γνώμης για θέματα που τον απασχολούν άμεσα! Είναι προφανές ότι η τηλεόραση έχει μπει για τα καλά στη ζωή του ανθρώπου.Δεν πιστεύω ότι τα άλλα μέσα ενημέρωσης, όπως το ραδιόφωνο,η εφημερίδα,το ίντερνετ,κ.τ.λ, επηρεάζουν τόσο πολύ την κοινή γνώμη όσο η τηλεόραση.Η ψυχολογία του ανθρώπου αλλάζει,πολλές φορές γίνεται επιθετικός και οξύθυμος στην καθημερινότητά του,άλλες φορές αδιαφορεί για τους γύρω του ή προσπαθεί να τους κάνει κακό,κ.τ.λ. Σαφέστατα και τα Μ.Μ.Ε επηρεάζουν τη ζωή του ανθρώπου. Το ερώτημα είναι αν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτο... Πολύ φοβάμαι πως η απάντηση είναι αρνητική...
__________________
Η Ελλάδα και το εξωτερικό κατακλύζονται από όμορφους και μυστήριους τόπους. Αυτοί συνοδεύονται από μυστήρια που ζητάνε την ανακάλυψή τους...
Βάλτε την φαντασία σας, βγείτε έξω και εξερευνήστε κάθε γωνιά του πλανήτη μας και δείτε τα πράγματα με διαφορετική "ματιά" . . . Μείνετε, ακόμη, ενημερωμένοι με οτιδήποτε παράξενο συμβαίνει στον πλανήτη μας! --> Κυκλοφορεί το βιβλίο μου 88 Μύθοι & Αλήθειες (περισσότερες πληροφορίες καθώς και online παραγγελίες εδώ) <-- --> ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ: Σεπτέμβριος [αστυνομικό μυθιστόρημα] (εκδόσεις Πηγή). Περισσότερα δείτε εδώ <-- |
#4
|
||||
|
||||
Πολλά μπορούμε να κάνουμε γι αυτό xontro_mpizeli. Ο πόλεμος είναι ο ίδιος και τα όπλα κοινά. Αν το αντιληφθούμε αυτό, μπορούμε να κινηθούμε και ανάλογα. Βέβαια αυτό προϋποθέτει να είμαστε σε εγρήγορση 25 ώρες το 24ωρο γιατί είναι πολύ εύκολο να παρασυρθεί κάποιος από τα διαμορφωτικά ρεύματα της εποχής χωρίς να το πάρει χαμπάρι.
Εγώ πάλι, δεν θα διαχώριζα τα κρατικά από τα ιδιωτικά κανάλια - ούτε από τα υπόλοιπα ΜΜΕ - μιας και το κάθε ένα από αυτά παίζει το δικό του ξεχωριστό ρόλο στο ευρύτερο παιχνίδι. Όλα μαζί συμβάλλουν εξίσου στη διαμόρφωση της παρούσας πραγματικότητας. Οι διαφορές τους αφορούν στη φύση τους αλλά όχι απαραίτητα και στο ποσοστό διαμόρφωσης της πραγματικότητας. Αλλά να ήταν μόνο αυτά... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Onirocosmos : 18-08-05 στις 09:22 |
#5
|
||||
|
||||
Ζωή...
Πολλές φορές, σε τυχαίες συζητήσεις μου, με νέα περισσότερο παιδιά, τα ρωτώ όταν βολέψει, του πως τους φαίνεται ο πολιτισμός μας, πως τους φαίνεται ο κόσμος. Ρωτήστε κι εσείς να με διαψεύσετε, αλλά το συντριπτικό ποσοστό των «σκεπτόμενων» νέων και όχι μόνο, απαντά «σκατά». Όσοι δεν απαντούν έτσι, κατέχουν συνήθως το βλέμμα της αγελάδας, «έλα φιλαράκι να τι βρούμε στο μπαρ και δε γαμάς», «το κινητό που πείρα είναι παράδεισος … (και για 2 ώρες μιλούν και παίζουν μόνο με αυτό σα να μην υπάρχει τπτ άλλο γύρω τους)». Μη θαρρείτε όμως πως και οι μεγαλύτεροι δεν ακολουθούν τη νοοτροπία τούτη. Πολλοί είναι που έχουν ακριβός την ίδια άποψη, απλά την αποφεύγουν κάνοντας «σόπινκ θέραπι».
Διακρίνω αμυδρά ένα μοτίβο. Δεν το έχω ολοκληρωτικά συνειδητοποιήσει, ώστε να το παρουσιάσω. Μα είναι εκεί, σύμφωνα με την διαίσθηση του παρατηρητή. Αν όλοι σου λένε ότι το δάσος είναι στοιχειωμένο και κάποιοι προσπαθούν να σε πείσουν να μην το πλησιάζεις για αυτό, τότε είτε είναι όντως στοιχειωμένο (οπότε πρέπει να το δω), είτε στη καρδιά του κρύβει ένα θησαυρό (που θέλουν να κρύψουν). Ποιοι όμως θέλουν να κρύψουν το θησαυρό του κόσμου μας και ποιος είναι ο θησαυρός τούτος; (διότι ο κόσμος μας δεν είναι στοιχειωμένος ή μαύρος ή τόσο σκατά όσο κάποιοι λένε). Τα ερωτήματα που έως τώρα έθεσα, πιστεύω πως είναι αρκετά για να εισάγουν κάποιο στο προβληματισμό μου. Τελειώνω με ένα από τους ομορφότερους λογικούς συνειρμούς που έκανα επί του θέματος (φυσικά και πάλι το τραβώ λίγο, αλλά νομίζω πως είναι ανεκτό). Αν κάποιος πειστεί και επανειλημμένα του αποδεικνύουν ότι ο κόσμος όπου υπάρχει είναι επικίνδυνος, είναι αποκρουστικός (και σκατά) και πάνω από όλα, είναι υποχρέωση του κράτους και τις πολιτείας να κάνει τις βελτιώσεις που απαιτούνται (μα ποτέ δε γίνονται). Τότε αυτός ο κάποιος είναι εγκλωβισμένος σε ένα λογικό βρόχο που λέει πως «πρέπει να αποκτήσω δύναμη διότι ο κόσμος είναι επικίνδυνος, πρέπει να περνάω καλά για να μην ανήκω στο αποκρουστικό μέρος του κόσμου, και δε μπορώ να κάνω τίποτε για τους άλλους, διότι είναι υποχρέωση της πολιτείας-κράτους αυτό». Βρείτε μου ένα άτομο εντός του σύγχρονου πολιτισμένου κόσμου που να μην ενστερνίζεται την παραπάνω άποψη έστω και για λίγο. Κάτι που με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι είτε πολλοί λίγοι άνθρωποι δρουν σε βάρος του συνόλου είτε πως όλοι οι άνθρωποι είναι θύματα αυτού (ή αυτών) που θέλουν να κρύψουν το θησαυρό του κόσμου μας. Τη ζωή. |
#6
|
||||
|
||||
Ενδιαφερουσες οι τοποθετησεις ολων σας.Ο Παυλος εθεσε στο τραπεζι και αλλα ζητηματα τα οποια με ωθουν στο να επανατοποθετηθω.Εχει καταντησει πλεον κλισε η εκφραση "που ειναι ο δημος;" ή "που ειναι η πολιτεια;".Ο πολιτης αισθανεται πλεον (και με δικια του ευθυνη φυσικα) πως ειναι εξω απο τα πραγματα.Αισθανεται δηλαδη σαν να βρισκεται σε ενα ακυβερνητο πλοιο που ταξιδευει οπου το παει το κυμα.Το κυμα βρισκει ι φυσικα την ταυτοτητα του ΚΑΙ στα ΜΜΕ.Ισως εδω κολλαει ανετα η συζητηση που ειχα ανοιξει στην κατηγορια "Αρχαια Ελλαδα Ιστορια Πολιτισμος" σχετικα με την Αμεση δημοκρατια.Θα τη βρειτε στο http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=255 .Στο συμπερασμα σου οτι
Παράθεση:
__________________
EN TO ΠΑΝ Ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος επικοινωνίας Gateway Team Ιδρυτικό μέλος Κέντρου Αναζήτησης Πανεπιστημίου Αιγαίου ---------------------------------------- meta Journalist Αγαλματένια Κρίνα Μυθικισμός Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού Δούρειος Ίππος (Β' έκδοση!) Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη beetlejuice : 18-08-05 στις 13:56 |
#7
|
||||
|
||||
μήπως είχες κάποια τρομερά άσχημη επιτυχία τελευταία;
Ο κόσμος μας δεν είναι ούτε καλός ούτε κακός…Είναι λίγο και από τα δύο. Χωρίς το κακό δεν θα υπήρχε το καλό και το αντίστροφο. Για κάθε καλό υπάρχει ένα αντίστοιχο κακό… Χωρίς το κακό το καλό δεν θα είχε αξία. Γιατί η αξία του καλού υπάρχει από την στιγμή που μπορείς να επιλέξεις κάτι αντίθετο, δηλ. το κακό. Όλα είναι θέμα επιλογής. Ή παίρνεις το κόκκινο η το μπλε χαπάκι. Ή μένεις στο Μάτριξ ή όχι. Το καλό και το κακό είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι το δέντρο της γνώσης και βγάζει και τους δύο καρπούς. Το ίδιο ισχύει για τα πάντα μέσα στο σύμπαν. Στο κόσμο, την ζωή, τον ίδιο μας τον εαυτό. Το να φτάσεις το ιδανικό είναι να καταφέρεις να εξισορροπείς αυτά τα δύο. Τότε η ευτυχία, η ηρεμία γίνεται ένα με σένα ένα με τον κόσμο. Είναι ένας απλός νόμος της φυσικής… Δύο ίσες αντίθετες δυνάμεις ισορροπούν. Όσο και αν φαίνεται απλό δεν το καταλαβαίνουμε αλλά και αν το καταλάβουμε, είναι πάρα πολύ δύσκολο να επιτύχουμε. Για κάθε καλό που κάνουμε για κάθε μας επιτυχία δημιουργείται ένα αντίθετο κακό για να φέρει την ισορροπία. Ο Γιούγκ συνήθιζε να λέει « μήπως είχες κάποια τρομερά άσχημη επιτυχία τελευταία;»
Το θέμα με τα ΜΜΕ και όλα αυτά που προβάλουν είναι πολύπλευρο. Το γεγονός ότι όλα τα ΜΜΕ όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια προβάλουν την άσχημη πλευρά των πραγμάτων ίσως είναι το αντίτιμο που πληρώνουμε για την αλματώδη εξέλιξη που έχουμε τα τελευταία χρόνια ως είδος πάνω στην γη. Η αλήθεια είναι η δυστυχία πουλάει. Ότι «επικίνδυνο» εντός και εκτός εισαγωγικών πουλάει. Και πουλάει γιατί οι άνθρωποι την χρειάζονται την δυστυχία. Όπως αναφερόταν στο forum σε κάποια άλλη συζήτηση για το τέλος του κόσμου και το 2012 κάποιοι θέλουν να νιώσουν ότι όλα θα τελειώσουν για να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις και γιατί νομίζουν ότι αυτοί θα βγουν κερδισμένοι. Ή ίσως, προσθέτω εγώ, γιατί όταν νιώθεις ότι απειλείσαι ότι κινδυνεύεις αποκόλλησε από τον ρόλο που σου έχουν παραδώσει να παίζεις , από την ημέρα που γεννήθηκες. Από τον ρόλο που σε βάλανε να παίζεις «χωρίς να θες και να έχεις επιλέξει». Αυτόν τις παραγωγικής μηχανής. Και μπροστά στην ματαιότητα όλων αυτών, επειδή ο κόσμος θα καταστραφεί, επειδή ανά πάσα στιγμή απειλείσαι, από κάποιο εχθρό «υπαρκτό ή μη», με κάποιο τρομοκρατικό χτύπημα, γυρνάς στην πραγματική σου φύση. Αυτή από την οποία δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να αποκολληθούμε. Την ζωώδη φύση μας, αυτή που μας καλεί να επιβιώσουμε, αυτή που όλα μοιάζουν να είναι πιο απλά. Ο δυνατός κερδίζει ο αδύναμος τρώγεται. Και γιατί να θέλουν να γυρίσουν σε αυτή την κατάσταση; Γιατί πολύ απλά τα πράγματα σ αυτή την φάση είναι πιο ξεκάθαρα. Οι ρόλοι είναι καθορισμένοι από την δυνατότητα του καθενός και είναι πιο απλό και ίσως πιο εύκολο από το πανικό των μυνημάτων που λαμβάνουμε κάθε μέρα και των ρόλων που πρέπει να παίζουμε. Να είμαστε καλές παραγωγικές και υπάκουες μονάδες αλλά και καλοί σε ότι κάνουμε. Καλοί γονείς, καλά παιδιά, καλοί επιχειρηματίες, καλοί στην δουλειά, στην παρέα… καλοί σε όλα… Τέλειοι στα πάντα γιατί ο εχθρός είναι εκεί έξω και είναι αόρατος. Οπότε πρέπει να ετοιμαστούμε πολύ καλά για αυτόν. Όταν τα πράγματα όμως γυρίζουν προς τα πίσω στη αρχική τους φύση, όταν ο εχθρός γίνεται πιο συγκεκριμένος τότε είναι πιο εύκολο να πούμε, αυτός είναι ο εχθρός, αυτός φταίει για όλα. Και να διώξουμε από πάνω μας όλη την ευθύνη. Είναι πιο εύκολο να ρίχνεις τις ευθύνες πάνω στους άλλους παρά να πεις εγώ φταίω έστω και αν όχι ολοκληρωτικά, σε ένα μεγάλο μέρος. Γιατί τελικά το πρόβλημα είναι ότι ο εχθρός μας είναι μέσα μας και είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Έτσι απλά καταβροχθίζουμε ότι μας σερβίρετε για να διώξουμε την ευθύνη τις απραγίας μας και κάποιοι άλλοι επειδή βλέπουν ότι το θέμα πουλάει δίνουν όλο και πιο πολλές δόσεις τρομοκρατίας. Μια άλλη διάσταση αυτής της κατάστασης είναι το θέμα της τρομοκρατίας δεν τον συντηρούν μόνο τα ΜΜΕ αλλά και οι κυβερνήσεις για τους δικούς τους λόγους. Η Αμερική που πάντα θέλει να είναι η παγκόσμια τσατσά και όλοι εμείς να είμαστε οι πουτ@νες έχει βολευτεί κατά κάποιο τρόπο από όλη αυτή την «τρομοκρατία». Με πρόσχημα την τρομοκρατία έχει βρει πάτημα να δικαιολογεί κάθε ενέργεια που κάνει πάνω στον τρόμο που προκαλεί η ιδέα μιας νέας 11ης Σεπτεμβρίου. Έχει πάρει τον ρόλο της παγκόσμιας αστυνομίας και αυτής που θα «προστατεύσει» όλες τις πουτ@νες της σαν καλή τσατσά. Είναι μια παλιά και δοκιμασμένη μέθοδος να δημιουργούμε έναν αντίπαλο, έναν απειλητικό εχθρό τον οποίο έχουν σαν πρόσχημα για να μπορούν να κάνουν και να επεμβαίνουν όταν και όπου θέλουν. Να καθορίζουν αυτοί ποιος θα πάρει τι και πότε. Το έχουν κάνει πολλές φορές κατά το παρελθόν αλλά σε κάποιες περιπτώσεις είχαν βρει αντιστάσεις ή έστω αντιδράσεις. Τώρα έχουν βρει έναν πολύ έξυπνο τρόπο για να μην έχουν τις αντιδράσεις του παρελθόντος. Όταν έκαναν τον πόλεμο του Βιετνάμ οι εσωτερικές αντιδράσεις ήταν τόσο μεγάλες και τόσο σημαντικές που ακόμα και σχεδόν 40 χρόνια μετά, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις, τα παιδία των λουλουδιών είναι ακόμα σημείο αναφοράς. Τώρα όμως που το χτύπημα τις τρομοκρατίας είναι πιο άμεσο για τον αφελή κατά τα άλλα μέσο Αμερικανό; Τώρα που απειλείται ο «Αμερικάνικος» τρόπος ζωής; Αυτός ο τρόπος της κατανάλωσης και του δεν ξέρω τι γίνεται έξω από τα όρια του κωλοχωριού μου… της Ν.Y. τι γίνεται; Καμία αντίδραση. Ίσα ίσα υπάρχει και υποστήριξη σε κάθε πόλεμο σε κάθε αστυνομικό μέτρο που επιβάλουν. Ποιος είναι καλύτερος τρόπος να ελέγξεις έναν κόσμο από το να τον τρομοκρατήσεις; Ένα τρομοκρατημένο έθνος είναι σαν ένα πρόβατα που το πάει όπου θέλει ο βοσκός ακόμα και είναι για σφαγή. Πριν από κάποια χρόνια που διάβασα το 1984 και τον τρόπο που περίγραφε ο Όργουελ ότι έλεγχαν τον κόσμο, έλεγα ότι αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει, τουλάχιστον έτσι μου έμοιαζε τότε. Όχι έτσι απλά. Δηλ αναρτιόμουν πως είναι δυνατόν να υπάρχουν κάμερες παντού να ελέγχουν τον κόσμο χωρίς να υπάρχει μια αντίδραση; Μα όπως ακριβώς έλεγε και στο βιβλίο. Με ένα πόλεμο. Έναν πόλεμο που κανείς δεν είχε δει ποτέ. Ένα πόλεμο που μάθαιναν την εξέλιξη του μόνο από την τηλεόραση. Κοιτάξτε πόσες κάμερες, πόσες νέες κάμερες, μπήκαν στην Αγγλία. Σε κάθε 100 Άγγλους που είναι στο Λονδίνο αντιστοιχεί και μια κάμερα… προς το παρόν. Σας φαίνονται όλα αυτά παράλογα; Σιγά τον έλεγχο που μπορούν να κάνουν με μερικές κάμερες; Μα φίλοι μου μια τέτοια πολιτική δεν εφαρμόζεται σε 10 ή 20 χρόνια. Γίνεται σιγά σιγά… Πιστεύετε ότι η πολιτική και η στρατηγική για κάτι τέτοιο, για έναν τέτοιο έλεγχο, θα ήταν βραχυπρόθεσμη; «Και καλά» θα μου πείτε «αν ήταν ότι γράφεται σε μυθιστόρημα να το παίρνουμε ως πραγματική απειλή για το τι πρόκειται να γίνει….» να σας πω ότι τα ίδια ίσως να έλεγαν και κάποιοι όταν διάβαζαν τις «ιστοριούλες» του Ιουλίου Βερν για ταξίδια στο φεγγάρι, για 20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα και άλλα τέτοια. Αναρωτιέμαι αν αντιγράφει η ζωή τα μυθιστορήματα ή το αντίθετο… Έχετε σκεφτεί πόσο εύκολα εντοπιζόμαστε από τα κινητά. Αν θέλουν να εντοπίσουν που είστε μπορούν ακόμα και αν το έχετε κλειστό. Γιατί; Τώρα ίσως να μην υπάρχει λόγος σε 10 χρόνια όμως; Αν κάποιος αντιδράει σε κάτι ή έχει αντίθετη προς το καθεστώς άποψη θα εντοπίζεται και σαν αναρχικός ή μέλος κάποιας τρομοκρατικής οργάνωσης θα απομακρύνεται. Μπορεί κάτι τέτοιο να μην είναι δυνατό τώρα αλλά σας εγγυάται κάποιος ότι δεν θα γίνει; Εδώ από μια τηλεκάρτα βρήκαν όλη την 17 Νοέμβρη. Για σκεφτείτε στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε λίγα χρόνια να μας πουν ότι πρέπει να κάνουμε πχ έναν πόλεμο και είναι φανερό ότι γίνεται για οικονομικούς λόγους και κάποιοι αντιδράσουν. Ή ακόμα να επαναστατήσουν για το βιοτικό επίπεδο και την δουλεία που προσπαθούν να μας επιβάλουν. Πόσο εύκολα θα μπορούν να εντοπιστούν όλοι αυτοί οι αντίθετοι και να απομακρυνθούν. Πόσο εύκολα ήδη, αν θέλουν, μπορούν να μάθουν τις πολιτικές ή τις αναρχικές ενδεχομένως αντιλήψεις μας και να μας φακελώσουν; Ακόμα και μένα εδώ αυτή την στιγμή, που γράφω, πόσο εύκολα θα μπορούσαν να μάθουν ποιος είμαι και ότι έχω αυτή την άποψη. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κάποιος λόγος να «απομακρυνθούμε», αύριο όμως; Και καλά θα μου πείτε, η Αμερική έχει τους δικούς της λόγους για κάτι τέτοιο, γιατί είναι τσατσά. Οι υπόλοιποι γιατί να παίζουν αυτό το παιχνίδι; Μα γιατί όλοι έχουν να κερδίσουν από κάτι. Πόσες κυβερνήσεις πέρασαν νόμους, ή έκαναν κάποιες «ρυθμίσεις» χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανένας; Όταν θέλεις να κάνεις κάτι αποσπάς την προσοχή του άλλου κάπου αλλού και κάνεις ανενόχλητος την δουλειά σου. Όταν έγινε η τρομοκρατική ενέργεια στην Αγγλία δεν είδα να παίζονται άλλα θέματα στην τηλεόραση εκτός από αυτό. Είναι γεγονός ότι από όλη αυτή την ιστορία βγαίνουν πολλοί κερδισμένοι. Οι κυβερνήσεις γιατί κάνουν την δουλειά τους. Τα κανάλια γιατί πουλάνε. Αλλά και όλοι αυτοί που αποβλακωμένοι πιστεύουν όλα αυτά που τους σερβίρουν οι παραπάνω είτε γιατί νιώθουν ηδονή ή γιατί τους δίνεται κάποιο πάτημα να διώξουν την ευθύνη από πάνω τους και να νιώσουν ευτυχισμένοι που είναι ακόμα ζωντανοί. Η τρομοκρατία υπάρχει ζει και διατηρείτε για να κερδίζουν όλοι αυτοί αλλά και για να γίνεται αποπροσανατολισμός του κόσμου από την πραγματική απειλή ενός αστυνομευμένου και καλουμένου φασιστικού καθεστώτος. Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ. Ελπίζω να τα διαβάσει κάποιος…Κάπου εδώ βάζω τελεία και παύλα .- |
#8
|
||||
|
||||
Συμφωνώ απολύτα με τον agaliarep , και διαβάζοντας όλα τα παραπάνω μου θύμησαν κάτι σχετικό ,όταν διάβασα μια φορά τα πρωτόκολλα (των σοφών) της Σιών.Πιστέυω ότι δεν είναι τελείως ασχετά με το θεμά μας.
Πρωτόκολλο Δέκατο Όγδοο Θα εξαναγκάσουμε τις Κυβερνήσεις ν' αναγνωρίσουν την αδυναμία τους με τα φανερά μέτρα ασφαλείας που θα παίρνουν, και με τον τρόπο αυτό θα καταστρέφουμε το γόητρο της εξουσίας. Η κυβέρνησή μας θα φρουρείται από σχεδόν αόρατη φρουρά γιατί δεν παραδεχόμαστε ούτε καν τη σκέψη ότι μπορεί να υπάρχει εναντίον της κάποια δύναμη, εναντίον της οποίας να μην είναι σε θέση να παλέψει, ώστε να είναι υποχρεωμένη να κρύβεται. Πρωτόκολλο Δέκατο Ένατο Οι επαναστάσεις δεν είναι δυνατό να χαρακτηριστούν αλλιώς εκτός από γάβγισμα μικρού σκυλιού εναντίον ενός ελέφαντα. Για μια καλά διοργανωμένη Κυβέρνηση, όχι από άποψη αστυνομικής, αλλά κοινωνικής οργάνωσης, το μικρό σκυλί γαβγίζει εναντίον του ελέφαντα, γιατί αγνοεί την ξεχωριστή του θέση και αξία. Αρκεί κάποιος να αποδείξει μ' ένα καλό παράδειγμα την αξία της μιας ή της άλλης, για να πάψουν τα σκυλάκια να γαβγίζουν και να συνηθίσουν να κουνάνε την ουρά τους μόλις εμφανίζεται ο ελέφαντας. Για να αφαιρέσουμε το γόητρο της ανδρείας από το πολιτικό έγκλημα, θα τους καθίζουμε στο εδώλιο των κατηγορουμένων δίπλα με τους κλέφτες, τους δολοφόνους και τους κάθε λογής φτηνούς και ταπεινούς εγκληματίες. Τότε η κοινή γνώμη θα συγχύσει στη σκέψη της αυτή την κατηγορία των εγκληματιών με τον εξευτελισμό των άλλων και θα τους αντιμετωπίσει με την ίδια περιφρόνηση. Είμαστε διατεθειμένοι (και ελπίζω ότι το έχουμε κατορθώσει) να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να καταπολεμήσουν τις επαναστάσεις μ' αυτό τον τρόπο. Γι' αυτό το σκοπό, μέσω του τύπου, των λόγων μας που δημοσιεύονται και των ωραίων εγχειριδίων της ιστορίας έχουμε διαφημίσει το μαρτύριο που προτίμησαν δήθεν οι επαναστάτες για το κοινό καλό. Αυτή η διαφήμιση αύξησε τις τάξεις των φιλελευθέρων και έριξε χιλιάδες Χριστιανούς στις τάξεις του κοπαδιού μας.
__________________
...όπως πάνω, έτσι και κάτω... |
#9
|
||||
|
||||
Εκεί που αποτυγχάνουν οι Σκύλοι επιτυγχάνουν οι Σφήκες.
Ο ελεύθερος στη σκέψη άνθρωπος είναι σε θέση να αλλάζει τη μορφή του ανάλογα με τον αντίπαλο και το αποτέλεσμα που επιθυμεί να πετύχει. |
#10
|
||||
|
||||
Συμφωνώ κι εγώ με όσα ειπώθηκαν ως τώρα.
Παράθεση:
Και τώρα, πιο συγκεκριμένα για τα ΜΜΕ... Φυσικά και είναι μέσα στο παιχνίδι της διαμόρφωσης και κατεύθυνσης συνειδήσεων. Πιστεύει κανείς ότι δεν λαμβάνουν από αλλού, από πιο πάνω, εντολές για το τι θα πλασσάρουν στις μάζες γύρω!; Και κάτι που θα ήθελα να επισημάνω εδώ τώρα. Παλιότερα, δεν συνέβαιναν τρομοκρατίες και άλλα δεινά;!! Γιατί δεν έδιναν τόσο βάρος ποτέ πριν και τώρα ξαφνικά έχουν λυσσάξει στην κυριολεξία με μια επιμονή στην προπαγάνδα περί τρομοκρατίας και άλλων δυσάρεστων καταστάσεων!!; Οι κυβερνήσεις ως γνωστόν έχουν εξαπολύσει κυνηγητό τρομοκρατών στα καλά καθούμενα για διάφορους λόγους υπό τις πιέσεις του αμερικάνικου βρωμοκαθεστώτος από όπου και ξεκίνησε αυτή η εκστρατεία ή μάλλον νέα 'σταυροφορία' και στην πορεία όλα αυτά μαζί κορυφώνονται στο να απλώνουν τρομοκρατία στον μέσο πολίτη του πλανήτη (κυρίως των πόλεων), ο οποίος μιας και χαύει εύκολα ότι του σερβίρεται έχει αρχίσει να κινείται προς τα εκεί που τον θέλουνε σχεδόν από μόνος του, χωρίς να του το επιβάλλουνε (τουλάχιστο όχι άμεσα). Σφήγγουν τον κλοιό γύρω του χωρίς να παίρνει είδηση στρέφοντας την προσοχή του αλλού (έτσι κι αλλιώς μονίμως αποβλακωμένος είναι. Εκτός του ότι είναι και αρκετά χαοτικός ο σημερινός τρόπος ζωής) και κάποια μέρα βλέπει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και πως δεν έχει ελεύθερα δικαιώματα, ότι πρέπει να δίνει αναφορά και να συμμορφώνεται σύμφωνα με αυτό που επιβάλλεται. > Επίσης, στη συνέχεια εφαρμόζει/επιβάλλει τα συστήματα που του έχουνε περάσει σε όλη του τη ζωή, και σε άλλους μετά από αυτόν, μιας και ο ίδιος είναι πια μέρος του κατεστημένου. Παρόλο που έχουνε γίνει κάπως κουραστικές οι επανειλλημένες αναφορές στο φίλμ 'MATRIX', θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα σημείο της πρώτης ταινίας όπου ο Μορφέας περπατώντας μέσα σε ένα πλήθος κόσμου με τον Neo να τρέχει ξωπίσω του εξηγεί με λίγα λόγια ότι : ...όλοι όσοι βλέπεις γύρω είναι εχθροί μας (εχθροί των αφυπνισμένων ατόμων δλδ) ...δικηγόροι, νοικοκυρές, φουρνάρηδες, αστυνομικοί... και ο καθένας τους μπορεί ανα πάσα στιγμή να είναι και ένας πράκτορας. ...Αλλά, όλα αυτά χωρίς να έχουν καμία επίγνωση για το τι τους συμβαίνει. Και για να μην γίνει καμία τυχόν παρεξήγηση, αυτό που αναφέρθηκε, στην εφαρμογή του στην γύρω πραγματικότητα δεν σημαίνει ότι είναι τέτοιος εχθρός ο καθένας που συναντάς γύρω σου που πρέπει να τρέξεις να κρυφτείς, ή, να γίνεις εχθρικός απέναντί του, αλλά όλοι τους ασυνείδητα παίζουν το παιχνίδι που τους έχουνε προγραμματίσει/προπαγανδίσει να παίζουνε. Και αυτό για να γίνει, πρέπει να μην έχει το άτομο καμία επίγνωση του τι του συμβαίνει πραγματικά. Δηλαδή να είναι σε μια διαρκή λήθη με φυτεμένη μέσα του την ιδέα ότι ξέρει πολύ καλά τι του γίνεται και πως βαδίζει καλά. Ενώ εσύ εαν λειτουργείς διαφορετικά από τον όχλο είσαι λάθος και πρέπει να συμμορφωθείς. Γιατί αλλιώς... δεν θα πάνε τα πράγματα καλά... Βρίσκεται υπό μια διαρκή πλύση εγκεφάλου που λειτουργεί ως εξής: Ακούει και διαβάζει καθημερινά για τρομοκρατικά χτυπήματα(κι ας είναι κάποια από αυτά στημένα για χάρη του όλου παιχνιδιού που παίζεται, καθώς και μεγαλοποιημένα από τα ΜΜΕ), ληστείες, δολοφονίες, μαφίες, βιασμοί, ναρκωτικά... και πάει λέγοντας. Τελικά, τους ακούς σχεδόν όλους να συζητάνε για αυτά τα θέματα και πόσο άγρια και άσχημα έχουν γίνει τα πράγματα (λες και παλιά ποτέ δεν υπήρχε εγκληματικότητα ή άλλα δεινά). - Όλο και περισσότεροι έχουν αρχίσει να φοβούνται την ίδια τους την σκιά, - φοβούνται να βγούν έξω μόλις νυχτώσει (κι ας έχει φώτα) γιατί θα τους 'φάνε' τα 'τέρατα', - φοβούντε ακόμη και να πάνε στην δουλειά τους γιατί μπορεί να βρεθούν στην μέση κάποιας εμπλοκής με πυρά, ή, βομβιστικής επίθεσης, - εαν ακούσουν ότι φεύγεις σε κάποιο ταξίδι στο εξωτερικό αρχίζουν να πανικοβάλλονται και προσπαθούν να σε αποτρέψουν από κάτι τέτοιο γιατί θα σε φάνε λάχανο οι 'ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ' εκεί έξω, - φτιάχνουν κατοικίες που μοιάζουν περισσότερο με φυλακές/φρούρια για την ασφάλειά τους από τους κακοποιούς (αναρωτηθείτε κατά πόσο καταφέρνουν να κρατήσουν μακρυά τους τα 'μυριάδες' κακοποιά στοιχεία περισσότερο απ' ότι εγκλωβίζουν τους ίδιους τους τους εαυτούς). Παρατηρήστε τα όλα αυτά! Και μέσα σε όλο το μπάχαλο σκεφτείτε και τις νέες γενιές που γεννιούντε και μεγαλώνουνε προγραμματισμένες υπό αυτές τις συνθήκες και νοοτροπίες που τους περνάνε οι προηγούμενοι. Τελικά ώρες ώρες οι περισσότεροι στη σημερινή εποχή μοιάζει σαν να ζουν μέσα σε κλισέ αμερικάνικες ταινίες. Εν τω μεταξύ, για να ενισχυθεί όλο αυτό το φαινόμενο αλλά και για να δικαιολογηθεί, αυστηροί έλεγχοι έχουν αρχίσει να λαμβάνουν χώρα παντού γύρω και παρακολούθηση με κάθε τρόπο και μάλιστα οι ενέργειες αυτές φτάνουν σε τέτοιο ξεφτυλιστικό βαθμό σε σημείο όπου έχεις αρχίσει να θεωρείς ότι τα συστήματα παντού γύρω σε κοιτάζουν με μισό μάτι και άνετα μπορείς να θεωρηθείς ύποπτος ανα πάσα στιγμή για το οτιδήποτε. Αλήθεια πόσες φορές έχει τύχει να σας κάνουν έλεγχο μπλόκα της αστυνομίας τον τελευταίο καιρό;! Και δεν αναφέρομαι στον γνωστό και δικαιολογημένο έλεγχο για δίπλωμα και άδεια οδήγησης, αλλά έτσι, έλεγχο στοιχείων γενικά, όταν περπατάτε σε ένα δρόμο... Όσοι δεν το έχετε συναντήσει ακόμη δεν πειράζει, θα έρθει και η σειρά σας, σύντομα... Μετασχηματισμοί με νέα νομοσχέδια και πιο αυστηρά συστήματα επιβάλλωνται το ένα μετά το άλλο, χωρίς να σε ρωτάνε, υποβαθμίζοντας το επίπεδο επιβίωσης και παραβιάζοντας τα ελέυθερα δικαιώματά σου. Βέβαια, εδώ και αρκετά χρόνια δεν υπάρχουν και πολλά δικαιώματα, αλλά ήταν καμουφλαρισμένο αυτό. Τώρα γίνεται ολοένα και πιο φανερό, καθώς και πιο ισχυρό. Εδώ τώρα δεν μπορεί να μην μου έρθει στο νου και μια ταινία η οποία παρουσιάζει την όλη κατάσταση αρκετά έντονα μιας και προς τα εκεί οδεύουν τα πράγματα, το EQUILIBRIUM (Ανθρώπινο Μίσος, άσχετος ο ελλ. τίτλος από κάθε πλευρά). Πάντως σαν μια ανακεφαλαίωση, διακρίνεται μια έντονη ομοιότητα με τα φανατικά κυνήγια μαγισσών που εξαπέλυσε κάποτε η εκκλησία στο μεσαίωνα προκειμένου να επιβάλλει το δικτατορικό καθεστώς της, δεν νομίζετε!!; Και παρόμοιες τέτοιες ενέργειες έχουν γίνει και ακόμη παλιότερα στον κόσμο αυτό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ο ρόλος που πρέπει, ή μάλλον για να γίνεται πιο σαφές το όλο αίσχος, ο ρόλος που επιβάλλεται να τηρεί το κάθε ανθρώπινο ον (αλλά και μη...) είναι αυτό του σκυφτοκέφαλου, αποπροσανατολισμένου και ανήμπορου σκλάβου, της παραγωγικής και καταναλωτικής μονάδας όπως προαναφέρθηκε από κάποιον, και ως εκεί. Αυτό επιτυγχάνεται εύκολα και σταδιακά με τον καιρό και χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα αντιδράσεων με την παραπλάνηση (παραπληροφόρηση, αποπροσανατολισμός, στροφή της προσοχής αλλού) όπως σωστά αναφέρατε κάποιοι. Και αυτόν ακριβώς τον ρόλο έχουν να παίξουν και τα ΜΜΕ με την σειρά τους, ως μέρος του κατεστημένου. Και οποιαδήποτε μονάδα καταφέρει να βγει από το καλούπι του σχηματισμού της σε αποβλακωμένο και ζωόδες ζόμπι και αρχίζει να ανακαλύπτει τι παίζεται και μετά ακολουθεί δικό της δρόμο... υπάρχει 'κίνδυνος' να δημιουργήσει βραχυκύκλωμα στο σύστημα, αλλά και να αφυπνίσει και άλλους και πρέπει πάση θυσία να εντοπίζεται, να συμμορφώνεται και να ξαναεντάσσεται στο σύστημα. Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτό αυτό, θα καταδιώκεται μέχρι να αφανιστεί. ΥΓ: Παράθεση:
Παράθεση:
__________________
I would spread my clothes beneath your feet But I am poor, and have no clothes. I have spread my dreams beneath your feet; Tread softly, for you tread on my dreams. - William Butler Yeats |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|