|
|
#211
27-12-07, 13:50
|
|||
|
|||
Χαιρετώ,
Με ενδιαφέρον διάβασα το θέμα και τις απαντήσεις. Ὀμως η αστρολογία που κάποιοι από εσάς υπερασπίζονται και κάποιοι από εσάς κατακρίνουν, είναι μία σχετικά πρόσφατη κατασκευή, μόλις των τελών του 19ου αι. Δεν είναι δηλαδή η καθαυτή αστρολογία που προέκυψε στην ελληνιστική εποχή ως άμεση συνέπεια των μαθηματικών, γεωμετρικών, αστρονομικών, φιλοσοφικών και θεολογικών ενασχολήσεων των Ελλήνων. Αυτό καθίσταται φανερό όταν κάποιος μελετήσει τα κείμενα, τις τεχνικές και μεθόδους και την φιλοσοφία της αστρολογίας της ελληνιστικής εποχής. Η αστρολογία αυτή κατόπιν πέρασε στους Άραβες, όπου υπήρξε προσπάθεια διατηρήσεώς της αν και δεν γινόταν να αποφευχθούν κάποια σφάλματα κατά την αναμετάδοση της λόγω των μεταφράσεων. Κατόπιν η αστρολογία των αράβων πέρασε στην δύση, κατά την αναγέννηση (δηλαδή πλέον από τρίτο χέρι, αναφορικά με την αρχική πηγή). Εκει υπήρξαν προσπάθειες προσεγγίσεως του αρχικού μοντέλου κυρίως μέσω της αναζωπυρώσεως του πλατωνισμού και των ιταλικών (αρχικά) Ακαδημιών, αν και εκεί επίσης δεν γινόταν να αποφευχθούν τα συνήθη σφάλματα κατά την αναμετάδοση λόγω των μεταφράσεων. Επιπλέον δεν υπήρχε ακόμη το απαραίτητο μαθηματικό και γεωμετρικό επίπεδο που χρειαζόταν η εξάσκηση της κανονικής αστρολογίας. Εκεί πρωτοεντοπίζεται και το γνωστό σφάλμα σχετικά με την μετάπτωση των ισημεριών που προεκάλεσε την καλούμενη "τροπική" αστρολογία, από παρανόηση των γραφόμενων και των υπολογισμών του Πτολεμαίου (πού πρώτος έλεγξε ο Regiomontanus αρκετούς αιώνες μετά την πρώτη έκδοση των συγγραμμάτων του Πτολεμαίου στην Ιταλία). Κατόπιν των θρησκευτικών και πολιτικών αναταραχών που προεκλήθησαν από τους μεταρρυθμιστές και κατόπιν από τους αντιμεταρρυθμιστές, φθάσαμε στην περίοδο του διαφωτισμού όπου υπήρξε η τάσις να απορρίπτονται μεγάλα μέρη των επιστημών τότε ώς συσχετισμένα με θεολογικά ζητήματα. Έτσι η ιατρική λ.χ. απώλεσε ένα μεγάλο της μέρος (κυρίως σχετικά με την φιλοσοφία της) αλλά και άλλες επιστήμες υπέστησαν μία τεχνοκρατικού τύπου απόσχιση. Κάτω από αυτές τις συνθήκες αποσχίστηκε το μαθηματικό και γεωμετρικό μέρος της αστρολογίας υπό το όνομα μίας νέας επιστήμης που ονομάσθη τότε αστρονομία. Χρειάστηκε να περάσει ένας ακόμη αιώνας κατά τον οποίον η μελέτη και πρακτική της κανονικής ή έστω δυτικής εκδοχής της παλαίποτε κανονικής αστρολογίας είχε πλήρως εγκαταλειφθεί, για να αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον στα τέλη του 19ου αιώνος, κυρίως μέσα από τις διδασκαλίες και την επιρροή των θεοσοφιστών, που αναπόφευκτα έγιναν κατόπιν η κύρια δύναμη που κατεύθυνε την περαιτέρω αστρολογία κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνος. Όμως η αστρολογία εκείνη είχε ελάχιστη εώς και καθόλου σχέση με την κανονική αστρολογία. Επρόκειτο για ένα νέο εξ ολοκλήρου σύστημα του οποίου τα θεμέλια ήταν παντελώς άσχετα με το πλατωνικό θεολογικο μοντέλο και τις πυθαγόρειες διδασκαλίες περί αριθμών, ενώ οι εν χρήσει τεχνικές διέφεραν δραματικώς από τις κανονικές. Το νέο αυτό σύστημα χρειάστηκε κατόπιν το δεκανίκι της ψυχολογίας για να βασιστεί αφού δεν διέθετε δικό του φιλοσοφικό και θεολογικό υπόβαθρο. Στον 20ο αιώνα επίσης πρωτοεδιατυπώθη ο ισχυρισμός ότι τα ζώδια της νέας αυτης αστρολογίας ήταν διαφόρα των αστερισμών της εκλειπτικής στην προσπάθειά τους να αιτολογήσουν την χρήση πλασματικών θέσεων κατά τους υπολογισμούς. Βεβαίως για τους Έλληνες ή για τους έχοντες ελληνικό τρόπο σκέψεως στην άσκηση μίας επιστήμης, θα ήταν παντελώς αδιανόητη μια τέτοια πρακτική. Εφόσον στην αστρολογία μελετώνται οι επιρροές των ουρανίων σωμάτων, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να υπολογίζονται οι πραγματικές τους θέσεις στο ωροσκόπιο. Τα τελευταία έτη βιώνουμε κυρίως στην αμερική μια νέα τάση μελέτης της αστρολογίας της ελληνιστικής εποχής, αφού έχει καταστεί πλέον σαφές στους περισσότερους ότι η νέα αστρολογία των τελών του 19ου αι. και μετά, οδηγεί σε αδιέξοδο, στερείται λογικού υποβάθρου, παρουσιάζει μεγάλη ασάφεια στις τεχνικές που χρησιμοποιεί καθώς και στην αιτιολόγησή τους και γενικώς αδυνατεί να προβλέψει ή έστω να διερευνήσει τις όποιες αστρικές επιρροές δύνανται να υπάρχουν. Αυτά τα γράφω περισσότερο ως εισαγωγή διότι το ζήτημα της αστρολογίας, της τεκμηριώσεως και των μεθόδων της θα ήταν φυσικά αδύνατον να καλυφθούν σε λίγες γραμμές. Όσοι ενδιαφέρεστε περισσότερο για το θέμα μπορείτε να δείτε το εξειδικευμένο άρθρο "Το άρωμα των άστρων" που δημοσίευσε το Τρίτο Μάτι στην ιστοσελίδα του, σε τρία μέρη: http://www.innernet.gr/content/blogcategory/24/51/5/5/ καθώς και να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα Αστρολογικόν - Ελληνική Αστρολογία για περισσότερα πάνω στην αναδόμηση της κλασσικής ελληνικής αστρολογίας σήμερα. Κυρίως με αυτό το μήνυμα επιθυμώ να θέσω στο προσκήνιο το ζήτημα του διαχωρισμού των αστρολογιών ώστε τόσο οι υποστηρικτές όσο και οι επικριτές να κατανοήσουν καλύτερα τι είναι αυτό που υποστηρίζουν ή κατακρίνουν και κατά πόσο αυτό έχει σχέση ή όχι με την καθαυτή αστρολογία, ένα σύστημα αρίστως τεκμηριωμένο και ορθό και πλήρως επιστημονικό δίχως απώλεια της μυστηριακής του διαστάσεως, που όμως σήμερα είναι σχεδόν ή και τελείως άγνωστο. 
|
|
#212
29-12-07, 01:47
|
|||
|
|||
|
Ομολογώ πως δεν διάβασα ακόμα όλες τις απαντήσεις και πως έχει πολύ καιρό που έριξα μια ματιά στο θέμα,τυχαία έπεσα σήμερα επάνω του.Παρόλα αυτά,αυτό που θυμάμαι ήταν η απαξίωση πολλών - αν όχι όλων- απ τα μέλη,με παράλληλη βέβαια τεκμηρίωση της δυσπιστίας με αστρονομικά δεδομένα(όχι όμως και της απαξίωσης).
Έχω να κάνω γενικώς και αορίστως μερικές παρατηρήσεις "περί αστρολογίας". 1)Αστρολογία δεν είναι οι στήλες των περιοδικών με τα ζώδια,σε αντίθεση με όσα πιστεύει ο περισσότερος κόσμος που βιάζεται να κοροιδέψει(ή να ...κοροϊδευτεί.) 2)Η αστρολογία σε επίπεδο προσωπικού ωροσκοπίου τουλάχιστον,ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ σε πολύ μεγάλο βαθμό(και αυτό είναι παρατήρηση που κάνω από πάρα πολλούς ανθρώπους κι όχι μόνο από μένα). 3)Η μεταφυσική διάσταση της αστρολογίας είναι η ευχή και παράλληλα η κατάρα που της δώσανε.Ευχή γιατί χάρη σ αυτήν πλουτίζουν οι τσαρλατάνοι και κατάρα γιατί κανένας σοβαρός επιστήμονας δε θα της δώσει ποτέ σημασία,είτε για να δοκιμάσει να δει ότι όντως κάποια πράγματα ισχύουν,είτε για να προσπαθήσει να αποδείξει ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ την εγκυρότητά της,είτε για να προσφέρει τις υπηρεσίες του σ έναν άνθρωπο με τη βοήθειά της. 4)Ο λόγος που η αστρολογία δε μπορεί να σας πείσει είναι ότι όντως για την ώρα έχει κάποια προβλήματα.Αυτό όμως οφείλεται στην απαξίωσή της που οδηγεί στην έλλειψη σοβαρής επιστημονικής μελέτης επάνω της κι όχι στην ίδια την αστρολογία. 5)Ευελπιστώ πως θα ρθει μια μέρα που η αστρολογία θα δικαιωθεί,κι αυτή μου την πίστη την αντλώ απ το γεγονός ότι πλέον οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί δεν καίγονται στην πυρά,ούτε περνάνε Ιερά Εξέταση(συνήθως τουλάχιστον). Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη MoonLightSeas : 29-12-07 στις 01:48
|
|
#213
29-12-07, 16:39
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
'Ημουν και είμαι πολλά χρόνια ερευνητής της Αστρολογίας, έχοντας επιδοθεί τα τελευταία λίγα χρόνια και σε πρωτογενείς έρευνες, ξεκινώντας από την πλήρη αμφισβήτησή της, ως ο πλέον δύσπιστος, για να οδηγηθώ σε πλήρη αποδοχή της, και λυπάμαι για το επίπεδο της πλειοψηφίας των Ελλήνων Αστρολόγων που είναι αμόρφωτοι, άκρως εμπορικοί, ημιμαθείς και οι μόνοι ουσιαστικά υπεύθυνοι για την διαμόρφωση μιας τελείως λανθασμένης άποψης του μεγαλύτερου τμήματος της κοινωνίας γι'αυτό τον θησαυρό γνώσης. Οι ευθύνες του κόσμου, των λεγόμενων ''ακουστικών'' που θα έλεγαν και οι Πυθαγόρειοι, είναι επίσης υπαρκτές εφόσον αναζητούν συνήθως τον εύκολο δρόμο, την εύκολη πληροφορία και κυρίως να μάθουν το μέλλον τους μέσα από μια πολύ μοιρολατρική και ρατσιστική με περιορισμένους ορίζοντες αντίληψη της ζωής, χωρίς να θέλουν να απελευθερωθούν μέσα από την αυτογνωσία. Υπάρχουν αξιόλογοι ερευνητές που φιμώνονται όταν επιχειρούν να παρουσιάσουν κάτι πρωτοποριακό και τεκμηριωμένο, με το λογικό κατά τα άλλα επιχείρημα ότι το φαγητό που θα σερβίρουν στον κόσμο θα είναι εξαιρετικά δύσπεπτο και καθόλου πιασάρικο, πράγμα που δεν συμβαίνει στο εξωτερικό, ό,που και συνέδρια πραγματοποιούνται, και αξιόλογες εκδόσεις υπάρχουν, και σοβαροί οργανισμοί έρευνας. 'Οσοι γνωρίζουν βαθειά τι εστί Αστρολογία δυσκολεύονται να πείσουν ακριβώς για το λόγο ότι η σπουδή της Αστρολογίας απαιτεί τεράστια υπομονή και πολλά χρόνια κανονικής μελέτης. 'Οσα έχουν λεχθεί για την σχέση Αστρονομίας και Αστρολογίας από την πλευρά των Αστρονόμων είναι απολύτως κατανοητά. Η Αστρονομία κάνει λόγο για νόμους των άστρων, η Αστρολογία είναι κοινός τόπος ότι έχει μεταφυσική και εσωτερική βάση και ότι δεν μιλάμε πρωτίστως για υπαρκτές επιρροές από μακρυνά ουράνια σώματα. Μιλάμε και για αυτές, αλλά ο κεντρικός πυρήνας δεν είναι οι κοσμικές ακτινοβολίες. Είναι θέμα από εκεί και πέρα, αποδοχής ή όχι της καθημερινής πρακτικής και της εμπειρίας αιώνων αστρολογικής παράδοσης που δικαιώνουν την εγγυρότητα της Αστρολογίας. Πιστεύω ότι μόνο όσοι είναι εκ φύσεως αρνητικοί, δεν πείθονται ότι ο θησαυρός δεν είναι άνθρακες. 'Εστω και ελάχιστα καλόπιστος και όχι εύπιστος να είσαι, μπορείς να διευρύνεις τους ορίζοντές σου μέσα από τέτοιες μελέτες, μόνο που θέλει δυστυχώς χρόνο και υπομονή όπως προανέφερα.
|
|
#214
29-12-07, 20:19
|
|||
|
|||
|
Παράθεση:
Αυτά που λές αναφέρονται στο μοντερνο κατασκεύασμα των θεοσοφιστων και μετά. Στην "αστρολογία" που κανονικά δεν θα έπρεπε να ονομάζεται έτσι, αφού δεν διατηρεί πραγματική και απτή σχέση με τους αστέρες, τις επιρροές τους και τους εκάστοτε Αστρικούς Λόγους που δομούν.
|
|
#215
30-12-07, 00:59
|
||||
|
||||
|
Μιλινόη,
δεν ξέρω αν διάβασες τις τοποθετήσεις μου παραπάνω αλλά δεν συμφωνώ στη λογική ότι οι αστέρες ή οι πλανήτες μας επηρεάζουν. Το ότι αποδεικνύεται μαθηματικά μια σχέση ανάμεσα στο πάνω και στο κάτω (ουρανό και γη) αυτό δεν σημαίνει ότι το μεγαλύτερο επηρεάζει το μικρότερο αλλά ότι και τα δυο υπακούουν στους ίδιους νόμους και έτσι τα γεγονότα σε ουρανό και γη συμπίπτουν. Ο αστρολογικός χάρτης είναι ένα κοσμικό ρολόι. Οι πλανήτες, η γη και όλα τα ουράνια σώματα αλλά και τα έμβια όντα υπακούουν σε συγκεκριμένους ρυθμούς(που δρουν συνδιαστικά) μια και είναι φτιαγμένα όλα να κινούνται ρυθμικά και να πάλλονται. Για να φτάσει κάποιος που μελετά αστρολογία στην κατανόηση της παραπάνω λογικής πρέπει να μελετήσει τις διελεύσεις των πλανητών για ένα αρκετό διάστημα και να φτάσει να παρατηρεί τον κύκλο των γεγονότων που σχετίζονται με τον Ήλιο την Σελήνη τον Άρη τον Δία ή τον Κρόνο κτλ. Αφού λοιπόν οι πλανήτες δεν κινούνται άναρχα αλλά με σταθερούς ρυθμούς δεν μιλάμε για επιρροή αλλά για συσχέτιση των ρυθμών τους με γήινους κυρίως ψυχολογικούς ρυθμούς (που γεννούν πολλούς άλλους). Όσο αφορά τα περί φυσικής και μεταφυσικής μην ξεχνάς ότι ο Πυθαγόρας ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης ήταν οι πατέρες της μεταφυσικής. Η δε Πυθαγόρεια αριθμοσοφία που σχετίζεται και με την μουσική των ουρανίων σφαιρών αλλά και με την μουσική σαν τέχνη (όπως ακόμα και με ψυχολογικούς ρυθμούς) είναι καθαρά μεταφυσικής βάσης. Με ορθολογισμό μαθηματικό αποδεικνύει ο Σωκράτης την αιωνιότητα της ψυχής όμως πρόκειται περί μεταφυσικής. Μέχρι και τον γάμο συσχέτιζαν με τους αριθμούς και όχι μόνο και πρόκειται περί μεταφυσικής βέβαια. Μην μας τρομάζει ο όρος μεταφυσική το μόνο που δηλώνει είναι ότι η τωρινή φυσική δεν το εξηγεί ή ότι είναι πέρα φυσικής εξηγήσεως(κάθε εποχής). Εγώ νομίζω ότι όλα τα πράγματα στον κόσμο σε μια από τις δυο περιπτώσεις βρίσκονται πάντα. Απλώς έχουμε την ψευδαίσθηση ότι δήθεν καταλαβαίνουμε και εξηγούμε τον κόσμο.
|
|
#216
30-12-07, 11:42
|
|||
|
|||
|
Εάν κάποιος βλέπει τους αστέρες ως απλή μάζα στοιχείων με διάφορες θερμοπυρηνικές αντιδράσεις, σίγουρα μπορεί και να αμφιβάλλει για τις επιρροές τους. Εάν όμως τα βλέπει ως ζωντανούς οργανισμούς, το πράγμα αλλάζει. Πόσο μάλλον εάν τους βλέπει ως τις πρωταρχικές εκφάνσεις των Θεών επί του αισθητου, συμφώνως προς την ελληνική θεολογία.
Ο Πλάτων, ο Πυθαγόρας και ο Αριστοτέλης ουδέποτε μιλήσαν ή ακόμη χειρότερα εδραίωσαν κάποια... μεταφυσική. Η λέξη αυτή άλλωστε είναι παντελώς ανύπαρκτη στην ελληνική γραμματεία. Όταν μετά την αναγέννηση ανακαλυφθηκε το σύγγραμμα του Αριστοτέλους (Περί ενυπνίων κτλ) επειδή δεν είχε τίτλο το χειρόγραφο οι τότε εκδοτες τό όνομασαν "μετά τά φυσικά", διότι το ανακάλυψαν μετά τα "Φυσικά". Η μεταφυσική είναι μία σύγχρονη κατασκευη που αντανακλά μια σύγχρονη οπτική. Ο Πλάτων, ο Πυθαγόρας, ο Αριστοτέλης όπως και οι περισσότεροι φιλόσοφοι μίλησαν για θεολογία. Για ένα συγκεκριμένο κοσμολογικό-θεολογικό-οντολογικό μοντέλο το οποίο μελέτησαν, διερεύνησαν και περιέγραψαν. Η Αστρολογία των Ελλήνων θεμελιώνεται επάνω σε αυτό το θεολογικό κτλ. μοντέλο και δεν δύναται να κλονιστεί εάν πρώτα δεν αποδειχθούν τα θεμέλιά του εσφαλμένα. Εάν λάβουμε υπ΄ όψιν το γεγονός ότι όχι μόνον ουδείς δεν κατόρθωσε να το κλονίσει αλλά αντιθέτως το αυτό μοντέλο αποτέλεσε την βάση όχι μόνον άλλων θρησκευτικών συστημάτων όπως του ρωμαιοκαθολικισμου (π.χ. ο Θωμάς Ακινάτης ενσωμάτωσε θεμελιώδεις θεολογικές πλατωνικές αρχές) αλλά και την βάση πάνω στην οποία στηρίχτηκαν νεότεροι φιλόσοφοι από τον διαφωτισμό και μετά, είναι πολύ πιθανό το θεολογικό μοντέλο αυτό να είναι ορθό ή στην χειρότερη των περιπτώσεων πολύ ορθως τεκμηριωμένο. Σε ένα από τα προηγούμενα μηνύματά μου παρέθεσα τον σύνδεσμο προς ένα πολύ καλογραμμένο άρθρο (σε τρία μέρη): http://www.innernet.gr/content/blogcategory/24/51/5/5/ Εδώ θα βρεί κάποιος πληροφορίες που θα τον βάλουν σε πολλές σκέψεις αναφορικά με την αστρολογία και όχι μόνον. Το όλο ζήτημα λοιπόν εδώ είναι ζήτημα οπτικής. Εάν κάποιος βλέπει τον κόσμο ως αποτέλεσμα της δράσεως των Θεών επί του αισθητου, τότε μόνον μπορεί να εισέλθει και στο αστρολογικό σύστημα των Ελλήνων. Εάν πάλι συντάσσεται με της αθεϊιστικής ροπής μηχανιστικές αντιλήψεις (που παρεπιπτόντως έχουν την ρίζα τους εν μέρει στον Νεύτωνα ο οποίος αντιδρούσε στην θεώρηση των "πονηρών Ελλήνων" περί θεϊκής φύσεως των αστέρων διότι πίστευε ακράδαντα στην βίβλο και έβλεπε τους αστέρες ως τα μηχανικά εργαλεία με τα οποία ο θεός της βίβλου κάνει το θέλημά του....) θα έχει άλλη οπτική και δεν θα μπορεί να κατανοήσει το προηγούμενο σύστημα. Ακόμη και έτσι όμως, η σύγχρονη επιστήμη παραδέχεται ότι: "All of chemistry, beyond hydrogen and helium, and therefore, all of life has been formed by stellar evolution. In other words, with the exception of hydrogen, everything in our bodies and brains has been produced in the thermonuclear reactions within stars which later exploded in galactic space." (Benjamin Gal-Or, Cosmology, Physics, and Philosophy, 1981, p. 352.) Ο συσχετισμός υπάρχει πέρα από κάθε αμφιβολία. Η διαφορά έγκειται στο πώς αντιλαμβάνεται σήμερα κάποιος αυτόν τον συσχετισμό (είπαμε, ζήτημα οπτικής). Ως μηχανιστικό σύστημα ὀπου επικρατεί η τυχαιότητα ή ως ζωντανό και θεϊκό όπου επικρατεί η ελλογιμότητα; Η εύρεση των αιτιών των συμβάντων δεν είναι εύκολη υπόθεση και συχνά η δράση των μέσων συγχέεται με το αίτιό τους. Για παράδειγμα ποιά είναι η αιτία που δημιούργησε το αποτέλεσμα του κειμένου που βλέπεις στην οθόνη σου από εμένα; Σύμφωνα με την μηχανιστική θεώρηση το αίτιο παραγωγής του είναι τα χτυπήματα στο πληκτρολόγιο (τα οποία με την σειρά τους προήλθαν από συγκεκριμένες μηχανιστικές σκελετικές και μυικές κινήσεις μου) καθώς και το ηλ. ρεύμα και η κυκλοφορία του επί καλωδίων κ.ο.κ. Σύμφωνα με την ελλόγιμη θεώρηση η αιτία παραγωγής του κειμένου αυτού είναι ο Νούς μου. Όλα τα υπόλοιπα (μυοσκελετικό σύστημα, ρεύμα, υπολογιστής) είναι τα μέσα που χρησιμοποιεί ο Νούς μου για να εκφράσει την θέλησή του επί του απτού πεδίου. Εγώ λοιπόν εδώ δεν επισημαίνω τίποτε άλλο από την διαφορά αυτή της οπτικής η οποία είναι σημαντική. Αν κάποιος επιθυμεί την μια οπτική δεν γίνεται όχι να κατανοήσει αλλά καν να ομιλήσει περί Αστρολογίας. Γι΄ αυτό έχουμε και την πρόσφατη κατασκευή ενός άλλου συστήματος, της μοντέρνας "αστρολογίας" που είναι ασαφές και ομιχλώδες και καθόλου τεκμηριωμένο, που στηρίζεται αφ ενός στο δεκανίκι της ψυχολογίας και από την άλλη σε κάτι το ομιχλώδες μεταφυσικό, δίχως καμία λογική. Και εδώ επισημαίνω ότι είναι αποδεδειγμένο ιστορικά αλλά και τεχνικά ότι η αστρολογία από την εποχή των Ελλήνων έως τα τέλη του 18ου αι. είναι ένα παντελώς διαφορετικό πράγμα, στην φιλοσοφία, στις μεθόδους, στις τεχνικές, στις ερμηνείες και σε όλα γενικώς. Προς το παρόν λοιπόν μπορούμε μόνον να αρχίσουμε να κατανοούμε το απλό γεγονός ότι υπάρχουν δύο αστρολογίες και να κάνουμε σαφές στον συνομιλητή μας σε ποιά από τις δύο αναφερόμαστε, είτε προς υπεράσπιση είτε προς κριτική.
|
|
#217
30-12-07, 13:08
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
|
|
#218
31-12-07, 01:54
|
||||
|
||||
|
Μίμη χαίρομαι που διάβασες προηγούμενα ποστ. Πραγματικά νομίζω ότι έχουν αναλυθεί πολλά πράγματα.
Μηλινόη αν κατάλαβα καλά θέλεις να ισχυριστείς ότι πρέπει να ξεχάσουμε τα ζώδια και να ασχοληθούμε με τους αστερισμούς. Φαντάζομαι θα ξέρεις ότι η δήθεν ελληνιστική αστρολογία που μελετά την θέση των πλανητών στους αστερισμούς και όχι στα ζώδια εξασκείτε στην Ινδία μέχρι σήμερα. Και είναι και πανάρχαια. Ορίστε οι διαφορές με την δυτική αν και υπάρχουν ανακρίβειες όπως το ότι το σημαντικότερο , λέει στην ινδική είναι ο Ωροσκόπος ενώ στη δυτική το ζώδιο αλλά και άλλα. (και στην δυτική ο Ωροσκόπος είναι το σημαντικότερο αφού ορίζει τον κυβερνήτη του Ωροσκοπίου) http://www.anew.gr/astro_articles/article.php?aid=7 Δίνει τα δικά της αποτελέσματα η Ινδική αστρολογία. Αποτυγχάνει εκεί που η δυτική επιτυγχάνει και επιτυγχάνει εκεί που η δυτική αποτυγχάνει. Πάντως τα ζώδια που είναι και η πέτρα του σκανδάλου δεν έχουν τόσο βαρύνουσα σημασία στην ινδική όσο στην δυτική αστρολογία. Η τάση σήμερα δεν είναι επιστροφή στους αστερισμούς και εγκατάλειψη των ζωδίων αλλά η συνδυασμένη μελέτη Ινδικής και Δυτικής Αστρολογίας. Οι σχέσεις των πλανητών βέβαια είναι κοινές και η σύγχρονη έρευνα δείχνει ότι ο ρυθμός της μετάπτωσης των ισημεριών πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Πως είναι δυνατόν όμως να καταργήσουμε τα ζώδια επειδή στα ελληνιστικά χρόνια συνέπιπταν με τους αστερισμούς εξ ορισμού. Τα ζώδια που δημιουργούνται όπως έχω εξηγήσει από την θέση του Ήλιου είναι πανίσχυρα όσο είναι και ο Ήλιος σε σχέση με τους άλλους αστέρες. Δηλαδή τι, επειδή μετακινήθηκαν οι αστερισμοί είδε κανείς τις αμυγδαλιές να καθυστερούν να ανθίσουν; (άντε πάλι αυτές οι αμυγδαλιές). Ο Ήλιος ρυθμίζει την αναπαραγωγή του πλανήτη και δεν είναι δυνατόν να αγνοούμε τα ζώδια. Τα ζώδια συμβολίζουν τη πορεία του Ήλιου που είναι και η πορεία κάθε πράγματος που γεννιέται και πεθαίνει στον πλανήτη. Νομίζω ότι οι δυο αστρολογίες πρέπει να δρουν συμπληρωματικά(ξέρω ότι γίνεται αυτό μια και έχω δει σχετική βιβλιογραφία) μια και δεχόμαστε και την σχέση με τους ρυθμούς του συστήματος μας (που κυριαρχεί ο ηλιακός ρυθμός και τα ζώδια) αλλά και τους ρυθμούς σε σχέση με το γαλαξία(αστερισμοί) που δίνουν πληροφορίες σε ένα πιο εσωτερικό ίσως επίπεδο. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ποσειδώνιος : 31-12-07 στις 01:54
|
|
#219
31-12-07, 18:40
|
|||
|
|||
|
Ο κάθε λαός, ασκούσε την αστρολογία.
Οι κέλτες, κινέζοι, οι γερμανοί, οι άραβες, οι βαβυλώνιοι, οι αιγύπτιοι, οι Mayas, οι έλληνες και άλλοι πολλοί. Εγώ ασκώ μόνον την κρυσταλομαντεια, χαρτομαντεία (ως μεταφραστής του υποσυνείδητου), ρούνους, πυρομαντεία και ξωτικομαντεια, αλλα ξέρω, πως και η αστρολογία έχει να δώσει παρα πολλά, αφού μας δίνει την ικανότητα να βρούμε τα κρυμμένα μας ταλέντα, και μας δείχνει της ποιότητες, που φέραμε μαζί μας, σε αυτήν την ζωή. Αλλα, υπάρχει μεγάλη διαφορα, από αστρολόγο σε αστρολόγο. Εγώ δεν μιλώ για αυτούς τους γελοίους, που πουλιούνται στα περιοδικά, και στις τηλεοράσεις, αλλα αυτούς που την έχουν σπουδάσει, έχουν πάρει δίπλωμα, και (όπως όλοι οι σοβαροί αστρολόγοι), έχουν σπουδάσει ψυχολογία. Wizen 
|
|
#220
01-01-08, 18:26
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Παράθεση:
Αυτό που εξασκείται στην Ινδία, δηλαδή η καλούμενη βεδική αστρολογία προήλθε από την διάδοση της αστρολογίας των Ελλήνων στους τότε Ινδους (για αυτό και οι σανσκριτικές ονομασίες ζωδίων, πλανητών και αστρολογικών όρων προέρχονται απευθείας φωνητικώς από τις ελληνικές π.χ. αιγόκερος-akokera, ερμής-hemnan, λεπτά-liptaka, επαναφορα-panaphora, μεσουρανημα-mesurana, κενοδρομία- kemadruma κ.λπ.) Όμως η βεδική αστρολογία υπολογίζει διαφορετικά το ayanamsa και τα δωδεκατημόρια και έχει αναπτύξει διαφορετικό σύστημα πλανητικών και ζωδιακών Αξιών. Σήμερα έχει ελάχιστες πιά ομοιότητες με την αστρολογία των Ελλήνων από όπου και αρχικώς προήλθε. Η αστρολογία δεν είναι πανάρχαια. Πανάρχαιες είναι οι εκάστοτε αντιλήψεις περί επιρροής αστέρων. Όμως η εμφάνιση ενός ολοκληρωμένου συστήματος με χρήση του ζωδιακού εμφανίσθη για πρώτη φορά μόλις τον -6ο αι. Και υποψιάζομαι ότι προήλθε από την εργασία του Θαλού αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα. Παράθεση:
Τα ζώδια συμβολίζουν κάτι πολύ διαφορετικό από απλώς την πορεία του Ηλίου. Γι΄ αυτό και είναι έντεκα τον αριθμό (ο ένας αστερισμός είναι διπλός, διότι ο Ζυγός ουδέποτε θεωρήθη ξεχωριστός αστερισμός αλλά ήταν άλλοτε μέρος του Σκορπιού και άλλοτε της Παρθένου. Υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος γι΄αυτό...δεν είναι όμως επί του παρόντος.) Παράθεση:
Αντιθέτως η καθαυτή ελληνική αστρολογία έχει ένα άριστα συναρμοσμένο σύστημα, όρους και τεχνικές με πλήρη αστρονομική αντιστοιχία, μεθόδους με λογική τεκμηρίωση, και δεν χρειάζεται τίποτε άλλο πέρα από τον εαυτόν της. Δεν συγκρίνεται ούτε με την βεδικη ούτε με την καλούμενη δυτική που αμφότερες χρειάστηκαν το ελληνικό θεμέλιο (αν και η δεύτερη στην πορεία το απώλεσε, με την τεχνητή ανακατασκευή της αστρολογίας του 19ου αιώνος που είναι σήμερα γνωστή ως "μοντέρνα αστρολογία"). Προς τι λοιπόν η προσπάθεια όταν ήδη υπάρχει έτοιμο το άριστο σύστημα; Ή μήπως θα θεωρούσαμε ποτέ λογικό ότι αντί να μελετηθεί και να εξασκηθεί τό ήδη άριστο, θα το χρησιμοποιούσαμε μόνον για ένεση ζωής στην από καιρό τεθνεούσα μοντέρνα αστρολογία; Ποσειδώνιε, εάν αυτά που γράφεις προερχόταν από κάποιον δυτικό ίσως και να φαινόντουσαν κωμικά. Όταν όμως γράφονται από νέους έλληνες σήμερα, που αγνοούν τόσο πολύ την ίδια την επιστήμη του τόπου τους και αναζητούν λύσεις σε υπεραπλουστευμένα και παράλογα ξενόφερτα συστήματα, τότε ίσως και να φαίνονται απλώς λυπηρά.
|
 |
| Εργαλεία Θεμάτων | |
| Τρόποι εμφάνισης | |
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
