#31
|
||||
|
||||
Ας πω και εγώ τι έγινε εκείνο το βράδυ. Είχα έναν αρκετά ικανοποιητικό ύπνο. Του βάζω 8/10. Μόνο το πρωί κρύωσα λίγο γιατί είχα ξεσκεπαστεί. Το βράδυ πρέπει να φύσαγε τρελλά, γιατί μου σκίστηκε μία τέντα.
|
#32
|
||||
|
||||
Λοιπόν...ας τοποθετηθώ κι εγώ περί τούτου...
Η αλήθεια είναι ότι την Κυριακή ήμουν με παρέα και συζητούσαμε τα περί αρχιεπισκόπου και θυμάμαι ότι αυτό που τους είχα πει, ήταν ότι "αύριο θα έχει πεθάνει". Κατά ένα περίεργο τρόπο μάλλον το διαισθανόμουν. Τη συγκεκριμένη νύχτα ούτε εγώ κοιμήθηκα καλά, είχα άστατο ύπνο, αλλά σίγουρα δεν οφειλόταν στο θάνατο του αρχιεπισκόπου. Αυτό πάντως που έχω παρατηρήσει στον εαυτό μου, είναι όταν πρόκειται να συμβεί κάτι κακό για το οποίο θα στεναχωρηθούν πολλοί άνθρωποι, όπως λ.χ. τσουνάμι, δυστήχημα στο Λούσιο κ.ο.κ., να εμφανίζεται συγκεκριμένο πρόβλημα, όπως συνεχή ταχυπαλμία. Αυτό συμβαίνει βέβαια πριν μαθευτεί το κάθε περιστατικό.... Δεν αποκλείω φυσικά και το γεγονός το να είναι όλα αυτά τυχαία... |
#33
|
||||
|
||||
Φιλε Μηχαλη, ενδιαφερον θεμα,
μιας και το ψαχνεις να σου πω απλα οτι περα απο τον ασχημο καιρο που υπηρχε και ο αερας επερνε τα παντα σβαρνα, ολο το βραδυ τα 2 σκυλια μου κλαψουριζαν. Θεωρισα προσωπικα οτι θα ηταν λογου του ασχημου καιρου. Δεν θυμαμαι να ειδα καποιο συγκεκριμενο ονειρο, εκτος απο ενα που δεν γνωριζω το κατα ποσο μπορει να συσχετιστει με τον θανατο του Χριστοδουλου. Δηλαδη αυτο που θυμαμαι καθαρα και εντονα ειναι οτι εβλεπα μια μορφη στην ακρη ενος γκρεμου και απο κατω ετρεχε ορμητικο ενα ποταμι. Πολλες φορες η μορφη γλιστραγε προς τα κατω και παντα κρατιοταν, μεχρι που επεσε μεσα και δεν μπορεσε να βγει. Δεν ξερω τι συνεβει εκει, αλλα ενιωσα σαν κατι να με διαπερναει και ενιωσα εναν απροσδιοριστω πονο σαν χαμο και σηκωθηκα απο το κρεββατι και μου ειπε ο αδερφος μου οτι ειχε πεθανει ο Χριστοδουλος. Παντος η ωρα κατα την οποια εγινε αυτο το συμβαν ηταν γυρω στις 10 το πρωι οποτε σηκωθηκα αποτομα απο το κρεββατι και ενιωσα αυτο το συνεσθημα. Δεν γνωριζω το κατα ποσο μπορει να συσχετισθει το ολο αυτο με τον Χριστοδουλο, αλλα θεωρησα σωστο να σου πω και την εμπιρεια μου. Ελπιζω να σου χρησημευσει φιλε μου. Ευχαριστω |
#34
|
||||
|
||||
Φίλοι μου, σας ευχαριστώ πάνω από όλα που στην μεγάλη σας πλειοψηφία αντιμετωπίζετε το θέμα με σοβαρότητα. Ένα θέμα που δεν έχει σκοπό να εξυμνήσει τον εκλιπόντα Αρχιεπίσκοπο και που δεν εξυπηρετεί καμία άλλη παρόμοια σκοπιμότητα.
Τόνισα από την αρχή της συζήτησης ότι τα συγκεκριμένα φαινόμενα δεν έχουν να κάνουν με την προσωπικότητά του μόνο και πουθενά δεν ισχυρίστηκα ότι εξαιτίας τους θα πρέπει να σχηματίσουμε άποψη για το πρόσωπό του. Αν μη τι άλλο ανήκει πια στην ιστορία κι εκείνη θα τον κρίνει είτε θετικά είτε αρνητικά. Ξεκαθάρισα ότι η άποψη την οποία εκφέρω είναι αποκλειστικά και μόνο προσωπική, βασισμένη σε αρχές παραδεκτές από τον Εσωτερισμό, τις οποίες άλλος μπορεί να δέχεται και άλλος να απορρίπτει. Τα φαινόμενα ο καθένας μπορεί να τα εξετάσει από την δική του πλευρά, επιστρατεύοντας τις όποιες γνώσεις έχει. Δεν είναι δικαίωμά μου να προσπαθήσω να πείσω κανέναν για τις απόψεις μου αλλά είναι δικαίωμά μου να τις έχω και κανείς μπορεί άνετα να τις αμφισβητήσει, αφού δεν έχω κανένα σκοπό να πείσω τον οποιονδήποτε για το αντίθετο. Ευχαριστώ όλους. |
#35
|
||||
|
||||
Εμένα μου θύμισε ο καιρός την Μεγάλη Παρασκευή, όπου υπάρχει αυτή η μουντίλα στην ατμόσφαιρα. Πιθανόν να είναι μία ακόμη εκδήλωση του συλλογικού ασυνειδήτου.
__________________
ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΣ ΝΟΥΣ ΟΙΟΝ ΕΝ ΜΑΧΗ Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ, Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ, Ο ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ |
#36
|
|||
|
|||
Εγώ δεν παρατήρησα τίποτα αξιοπρόσεκτο εκείνο το βράδυ. Αλλά νομίζω ότι αν είναι αληθινές αυτες οι μαρτυρίες, οφείλεται στο ότι ένα πρόσωπο έγινε δέκτης και συγκέντρωσε το ενδιαφέρον και τις προσευχές από εκατομμύρια κόσμο, άρα έλαβε τεράστια ενέργεια. Και όλα αυτά τους τελευταίους μήνες που έδινε τη μάχη με τον καρκίνο΄.
Ωστόσο δεν νομίζω να έχουν σχέση αυτα με τον χαρακτήρα του, ότι δηλαδή η ζωή του ήταν αγία. Δεν είναι πρέπον να προσβάλλουμε τη μνήμη τεθνεώτων, απλά νομίζω ότι σαν πνευματικός ηγέτης ήταν και εκκοσμικευμένος αλλά και κομματικοποιημένος. Λυπάμαι που το λέω. Προτιμώ ασυγκρίτως τον νυν αρχιεπίσκοπο. |
#37
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Νομίζω ότι θα είχε ενδιαφέρον, μιας και αρκετοί το έθεσαν είτε σοβαρά είτε ειρωνικά, εάν μπορούσαμε να βρούμε παρόμοια θέματα - εμπειρίες από άλλους λαούς, σχετικά με το θάνατο λαοπρόβλητων προσωπικοτήτων. Για παράδειγμα, δεν γνωρίζω εάν κάτι τέτοιο που πιθανολογώ συνέβη στο θάνατο του Πάπα Ιωάννη Παύλου ή οποιουδήποτε άλλου. Πάντως θα είχε ενδιαφέρον εάν μπορούσαμε να βρούμε κάτι. |
#38
|
|||
|
|||
Και εγώ με την σειρά μου εκείνη την νύχτα παρατήρησα έντονο αέρα που τα έπαιρνε όλα στον διάβα του και μιά ατμόσφαιρα αφύσικα μουντή. Δέν θέλω να κρίνω το όποιο έργο του γιατί γνωρίζω πώς έκανε ότι περισσότερο μπορούσε με τα μέσα που διέθετε και άφησε ελπίδα σε πολλά ζητήματα. Αυτό θα φανεί στο μέλλον και όχι τώρα. Το έργο του μπορεί να μήν ήταν τόσο κοινωνικό (άν και πρός αυτήν την κατεύθυνση έκανε κάποια βήματα) ήταν όμως θεμελιώδες πρός την σωτηρία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ομιλούμε περί ενός Αρχιεπισκόπου. Με λίγα λόγια για τον Ηγέτη της Ορθοδόξου Εκκλησίας εν Ελλάδι. Αντιπροσώπευε με λίγα λόγια την ουράνια Ιεραρχία (όπως πάνω έτσι και κάτω). Το πώς το έκανε αυτό δέν είναι της παρούσης... Κατα την γνώμη μου όλες οι Θρησκείες οδηγούν στο προαιώνιο Φώς ή αλλιώς στον Δημιουργό. Και η Ορθόδοξη εκκλησία έχει πολλά παραδείγματα πρός αυτήν την κατεύθυνση...
Το ενδεχόμενο να επρόκειτο για μιά θλίψη της ίδιας της Δημιουργίας για την απώλεια ενός ακόμα εκφραστή (όπως θα έλεγα και για τον Πάπα ή οποιοδήποτε θρησκευτικό ηγέτη) της Θείας Μεγαλοσύνης λέτε να ισχύει ; Το παραθέτω στο τραπέζι του διαλόγου στο παρόν θέμα. Ίσως και οι Άγγελοι να έκλαψαν... Ακόμα και άν τα έργα ενός ηγέτη να μήν ήταν ανάλογα προς τον Λόγο του Δημιουργού...Δέν έπαυε να ήταν εκφραστής κάποιων θεμάτων όμως.... |
#39
|
|||
|
|||
Διάβασα με προσοχή τις καταθέσεις των φίλων για τα συνταρακτικά γεγονότα που προηγήθηκαν του θανάτου, του λαοπρόβλητου πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη μας, του μακαρίτη αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.
Συμφωνώ με τον Μιχάλη, ότι το παρόν θέμα δηλαδή, είναι άκρως "μεταφυσικό". Όχι, αλλά κάποιοι λένε, ότι αποτελεί προϊόν αχαλίνωτης και αρρωστημένης φαντασίας. Μ΄αυτούς διαφωνούμε. Τα άκουσα κι εγώ τα σκυλιά που γάβγιζαν και ούρλιαζαν θλιμμένα. Κάποιοι λέγανε, ότι τάχα, τα σκυλιά ούρλιαζαν θλιμμένα, γιατί χάσανε τον άνθρωπό τους. Αυτά είναι εκ του πονηρού! Το πιό παράξενο πάντως Μιχάλη ήταν, ότι τα σκυλιά που γάβγιζαν και ούρλιαζαν θλιμμένα, δεν τα άκουσαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού μου. Άλλοι λέγανε ότι τα άκουσαν καθαρά, να κάνουν με παράπονο "γααβ, γαααβ" και άλλοι, ότι δεν άκουσαν τίποτα. Διάσταση απόψεων είχαμε και με τα κοκόρια. Κάποιοι είπαν, ότι δεν λάλησαν τα κοκόρια το ξημέρωμα εκείνο. Άλλοι πάλι υποστήριζαν, ότι τα άκουσαν τα κοκόρια να λαλούν, αλλά με μια δόση μελαγχολίας στο κακάρισμά τους. Μπορώ να θυμηθώ με ευκολία, ότι την νύχτα εκείνη, δεν κοιμήθηκα καθόλου. Ένας ισχυρός άνεμος, σάρωνε την παγωμένη Ελληνική γη. Ήταν δε, τόσο δυνατός ο άνεμος, που πολλούς από εμάς, μας χάλασε τον ύπνο την νύχτα εκείνη. Στο χωριό μου έγινε χαλασμός κυρίου. Στέγες παλιών σπιτιών ξεριζώθηκαν, κεραίες ταξίδευαν από αυλή σε αυλή, λαμαρίνες αιωρούνταν σαν μαγικά περσικά χαλιά και αγωνία κυρίευσε τους κατοίκους του χωριού μου. Την επομένη, το άκουσμα της είδησης του θανάτου του αρχιεπισκόπου, βρήκε τους κατοίκους του χωριού, να μαζεύουν τα συντρίμμια τους από την θεομηνία της προηγούμενης νύχτας. |
#40
|
||||
|
||||
Παράθεση:
__________________
ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΣ ΝΟΥΣ ΟΙΟΝ ΕΝ ΜΑΧΗ Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ, Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ, Ο ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|