Σεβασμός

[Antonia]

Αυτή αγαπητέ LuX είναι η μία οπτική των πραγμάτων. Προσωπικά ίσως προτιμώ οι φίλοι να είναι αυτοί που θα μου δίνουν τα πιο γερά χαστούκια, όταν κάνω βλακείες, κι εγώ θα κάνω το ίδιο όταν τους αξίζει. Αρκεί βέβαια όλα τα λόγια που θα ανταλλάξουμε να είναι ειλικρινή και πάντα με καλή θέληση και πρόθεση. Διότι όταν μια συμβουλή δε δίνεται με αγάπη ονομάζεται κριτική. Αυτό για μένα είναι σεβασμός στην ειλικρίνεια και την εμπιστοσύνη που μας έχει δείξει ο άλλος.

Φυσικά, επειδή δεν διαφωνώ σε αυτό που έγραψες, να σημειώσω πως θα πάω με τα νερά των ανθρώπων που αγαπώ και δεν θα μιλήσω σχεδόν καθόλου όταν ξέρω πως θα με οδηγήσουν έστω και για λίγο σε ευχάριστες στιγμές. Εξάλλου αν δεν ψάχνεις την ευτυχία σε κάθε μικρή σου δραστηριότητα ποιος ο λόγος να ζεις και να κινείσαι; Σιωπή επίσης θα επικρατήσει όταν οι πράξεις και τα λεγόμενά τους με καλύπτουν απόλυτα, ή όταν θέλω να δείξω σεβασμό στις επιλογές τους...

[Nirava]

Διάβασα σχεδόν όλα τα πόστ. Είδα αναφορές στον σεβασμό, σαν ευγένεια, διακριτικότητα, εχεμύθεια, κλπ. Πιστεύω πως ο σεβασμός, είναι μια ευρύτερη έννοια που έχει τις ρίζες του βαθύτερα από τις άνω μερικές ποιότητες
και τις συμπεριλαμβάνει ολες.

Οταν ο άνθρωπος γνωρίζει ότι βρίσκεται σε μια διαρκή διαδικασία δημιουργίας, και πως τα περιστατικά, τα συμβάντα, οι συνθήκες , τα απρόβλεπτα, οι περιστάσεις, ΟΛΑ δημιουργούνται απο την συνείδηση, ατομική και συλλογική....και πως δεν υπάρχουν θύτες και θύματα, ούτε είμαστε θύματα των επιλογών των άλλων και πως σε κάποιο επίπεδο όλοι έχουμε δημιουργήσει το "κακό" μας,
Οσο δεν καλλιεργούμε την ιδέα ότι υπάρχει κάτι ή κάποιος εκεί έξω που
"μας το κάνει", αλλά δεχόμαστε την προσωπική ευθύνη αυτού που δημιουργήσαμε,
όσο έχουμε άισθηση, πως υπάρχει τελειότητα στη διαδικασία και η ζωή εμφανίζεται μέσα απο επιλογή, όσο μετέχουμε προσωπικής ευθύνης για τη ζωή μας και για τον κόσμο μας,
δεν θα μπορούμε να παρεμβαίνουμε στην επιλογή του άλλου , ούτε να την αμφισβητούμε. Ούτε θα μπορούμε να την επικρίνουμε.
Θα ξέρουμε πως η επιλογή κάθε ψυχής , είναι τέλεια γι αυτήν τώρα και θα στέκουμε έτομοι να την βοηθήσουμε αν έρθει η στιγμή να κάνει μια υψηλότερη επιλογή.
Θα επιτρέπουμε σε κάθε ψυχή να βαδίσει το δικό της μονοπάτι, γιατί θα έχουμε επιτρέψει και στη δική μας να το κάνει.
Αυτό, όνομάζω σεβασμό.


Με όλο το σεβασμό
Nirava.

[LuX]

Αγαπητή μου Αντωνία
επειδή σήμερα εχω κέφια θέλω να σου πω τα κάτωθι ...
Δε μπορώ να ξέρω πραγματικά αν με θεωρείς φίλο σου η και κάτι λιγότερο η κάτι περισσότερο αλλά η μόνη περίπτωση που θα μπορούσα να σε χαστουκίσω όπως το εννοείς θα ήταν μόνο αν βρισκόσουν σε παροξυσμό..... και φυσικά μόνο για να σε συνεφέρω.
Κατά τα άλλα νομίζω πως η ειλικρινής και άδολη συζήτηση βρίσκεται πιο κοντά σε αυτό που καλούμε σεβασμό...
Ειδικά εσένα (που όπως δε σου έχω πει μέχρι σήμερα ) σε θεωρώ άψογο παράδειγμα ευγενικής και ανοιχτόκαρδης νεαρής κοπέλας που ψάχνει να βρει το δρόμο της μέσα απ τις ατραπούς της αναζήτησης σε έχω χαστουκίσει αρκετές φορές ...αλλά με το δικό μου τρόπο .
Φυσικά τη τελευταία φορά είμαι σίγουρος πως το ένοιωσες και μάλλον σου άρεσε αφού κατάλαβες πως υπάρχουν άνθρωποι που έστω και αν δε μας μοιάζουν η ζουν μακριά μας ενδιαφέρονται για μας αφού δουλεύουν και εκφράζονται μέσα απ το τρίπτυχο που καλούμε φιλία σεβασμό και κατανόηση στις ανθρώπινες σχέσεις ...
Τέλος ορισμένα μυστικά νομίζω πως είναι τόσο ιερά όσο δε φαντάζεσαι ....αν και νομίζω πως τελευταία έχεις αρχίσει να το εμπεδώνεις ....

Σου εύχομαι πραγματικά να βρεις αυτό που ψάχνεις αν και νομίζω πως δε βρίσκεται πολύ μακριά σου....ίσως να το έχεις ήδη δίπλα σου....!

Ο σεβασμός είναι στάση ζωής τελικά άρα και δημιουργίας ..και ταυτίζομαι απόλυτα με τη νέα φίλη που έγραψε πριν από εμένα .....τόσο πολύ που είναι σα να κοιτάζω τη φάτσα μου στο καθρέφτη....

Δ.

[Drymonia]

Καταλήγουμε στο γεγονός ότι ο σεβασμός είναι μάλλον ανάγκη του εαυτού μας παρά χρέος στους άλλους. Η έλλειψη σεβασμού περιορίζει πρώτίστως το ίδιο το άτομο που δείχνει ασέβεια, καθιστώντας το δεσμώτη της συμπεριφοράς του. Κι επειδή ό,τι μας συμβαίνει το αντανακλάμε γύρω μας, αυτή η κατάσταση γίνεται αντιληπτή συνειδητά ή όχι από τον περίγυρο. Και καθώς ενός κακού μύρια έπονται - ως φυσική αντίδραση του οργανισμού - την ασέβεια συντροφεύουν ο φόβος, η επιθετικότητα και τελικά η αποξένωση και η μοναξιά.

[Μιχάλης]

Αρχική Δημοσίευση από Drymonia

Καταλήγουμε στο γεγονός ότι ο σεβασμός είναι μάλλον ανάγκη του εαυτού μας παρά χρέος στους άλλους. Η έλλειψη σεβασμού περιορίζει πρώτίστως το ίδιο το άτομο που δείχνει ασέβεια, καθιστώντας το δεσμώτη της συμπεριφοράς του.

Συμφωνώ μαζί σου, αλλά έχω συναντήσει και πάαααρα πολύ κόσμο που απαιτεί σεβασμό, χωρίς να σέβεται. Επειδή τείνω να πιστέψω πως ουσιαστικά δεν αγαπάμε και δεν μισούμε πρόσωπα αλλά προβολές του Εγώ μας, έχω μια θεωρία. Εκείνος που δεν σέβεται απαιτεί σεβασμό για να καλύψει τη δική του έλλειψη σεβασμού, που δεν δείχνει στους άλλους για πολλούς λόγους, άρα σεβασμό ζητάει κι εκείνος κατά βάθος. Ζητώ να με σεβαστείς, επειδή εγώ δεν σέβομαι, για να καλύψω το ισοζύγιο, μέσω της προβολής της έλλειψής μου στο δικό σου πλεόνασμα.

[Ποσειδώνιος]

Αρχική Δημοσίευση από Μιχάλης

δεν αγαπάμε και δεν μισούμε πρόσωπα αλλά προβολές του Εγώ μας

Είναι ένας Μεξικάνος που δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα στην ελληνική βιβλιογραφία και τον ξέρουν μόνο κάποιοι που ασχολούνται με την ψυχολογία (δεν θυμάμαι όνομα αν ξέρει κανείς κάτι ας το αναφέρει) ο οποίος έχει μια θεωρία σύμφωνα με την οποία αν κάτι μας ενοχλεί σε κάποιον άνθρωπο αυτό συμβαίνει διότι βλέπουμε σε αυτόν τον εαυτό μας - τα δικά μας ελαττώματα. Και με ένα μαγικό τρόπο τυχαίνει και συναντάμε – δενόμαστε στη ζωή μας με τέτοια άτομα. Από τους γονείς μας, τους συνεργάτες – εργοδότες, τους φίλους, τους συντρόφους, τα παιδιά μας… Και όλα αυτά γίνονται για να εξελίξουμε τον εαυτό μας. Ποτέ δεν μας ενοχλεί κάτι που κάνει κάποιος αν δεν υπάρχει κάτι στην συμπεριφορά του που μοιάζει με τη δική μας. Η συνειδητοποίηση του παραπάνω βοηθά στον έλεγχο του θυμού.

[Ophelia]

Αρχική Δημοσίευση από Ποσειδώνιος

Είναι ένας Μεξικάνος που δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα στην ελληνική βιβλιογραφία και τον ξέρουν μόνο κάποιοι που ασχολούνται με την ψυχολογία (δεν θυμάμαι όνομα αν ξέρει κανείς κάτι ας το αναφέρει) ο οποίος έχει μια θεωρία σύμφωνα με την οποία αν κάτι μας ενοχλεί σε κάποιον άνθρωπο αυτό συμβαίνει διότι βλέπουμε σε αυτόν τον εαυτό μας - τα δικά μας ελαττώματα. Και με ένα μαγικό τρόπο τυχαίνει και συναντάμε – δενόμαστε στη ζωή μας με τέτοια άτομα. Από τους γονείς μας, τους συνεργάτες – εργοδότες, τους φίλους, τους συντρόφους, τα παιδιά μας… Και όλα αυτά γίνονται για να εξελίξουμε τον εαυτό μας. Ποτέ δεν μας ενοχλεί κάτι που κάνει κάποιος αν δεν υπάρχει κάτι στην συμπεριφορά του που μοιάζει με τη δική μας. Η συνειδητοποίηση του παραπάνω βοηθά στον έλεγχο του θυμού.

Αυτό το λέει και ο Ελβετός Manuel Schoch στη θεωρία που έχει αναπτύξει --> Time Therapy

[dragoness_crysta]

Αρχική Δημοσίευση από Μιχάλης

σεβασμός. ειναι να ζητάς συγγνώμη από ένα μικρό παιδί όταν έκανες εσύ, ο μεγάλος, λάθος.

Μπορει να μην ειμαι μικρο παιδι...αλλα δυστυχως...ποτε δεν πορω να αποδειξω στους δικους μου οτι καποιες φορες κανουν λαθος.....δεν ξερω αν εθελοτυφλουν αλλα μαλλον προσπαθω ματαια να κερδισω λιγο σεβασμο και λιγη εμπιστοσυνη απο εκεινους.....


ο σεβασμος εχει πραγματι χαθει στις μερες μας...αν θελει καποιος να κοιταξει και να καταλαβει τι ειναι σεβασμος τοτε θα πρεπει να στραφει προς τις πολεμικες τεχνες και την απω ανατολικη φιλοσοφια. Ειναι ισως απο τους λιγους λαους οι οποιοι δεν εχουν ξεχασει και διατηρουν ακομα την εννοια του σεβασμου.
Αλλα δεν φτανει μονο να υπαρχει...φτανει μονο να ξερουν και να το διδαξουν. Και επειδη οι ανθρωποι που διδασκαν το σεβασμο κοντευουν να εξαφανιστουν..ειναι φυσικο να χανεται και ο τελευταιος.

[Witch Shadow]

Σεβασμος. Μια λεξη με μεγαλη δυναμη αλλα δυστυχως τεινει να εξαφανιστει. Δεν υπαρχει σεβασμος στην κοινωνια μας. Τι αν εισαι μεγαλος, τι αν εισαι μικρος, δεν υπαρχει καποια διαφορα. Παντα οι μεγαλοι περιμενουν απο τους μικροτερους να εχουν σεβασμο απεναντι τους, αλλα ξεχνανε να εχουν τον ιδιο σεβασμο στους μικροτερους. Ολοι εχουν δικαιωμα στην κριση και στην κατακριση ακομα οταν ομως αυτα στηριζονται πανω σε λογικη επιχειρηματιλογια. Ο σεβασμος δεν ειναι κατι που το αποκτας με το ετσι 8ελω. Πολεμας για να τον κερδισεις.

[Σπυρακος]

Ωραια λεξη που η εφαρμογη της αν μη τι αλλο αρχισε να δυσκολευει τον συγχρονο ανθρωπο. δεν σεβομαστε τον διπλανο μας τον συναδελφο μας στη δουλεια τον πεζο στο δρομο, παρκαρουμε στις διαβασεις καπνιζουμε ζουλα στα νοσοκομεια απαταμε τον συντροφο μας λεμε ψεματα για οτιδηποτε κουτσουμπολευουμε και κακολογουμε φοβομαστε τους ξενους και αποτραβιομαστε μη και μας ακουμπησουν λες κι ειναι η φτωχεια κολλητικη και η μιζερια ιος.Κρινουμε τους αλλους εκ του ασφαλους και τους κανουμε να υποφερουν μολις αποκτησουμε μια θεση εξουσιας που μας δοθηκε για να τους υπηρετουμε ξεσπαμε στα παιδια μας διαιωνιζοντας το προβλημα και οταν πεφτουμε για υπνο ευχαριστουμε τον Θεο για ολα αυτα που τον εχουν κανει να μην θελει ουτε να μας δει και που και που παμε και στην εκκλησια για να δειξουμε το χριστιανικο μας φρονημα.
Ο σεβασμος ειναι μια εσωτερικη προσωπικη διαδικασια που εχει ως αποτελεσμα την ψυχολογικη ειρηνη επηρεαζοντας ολες τις κοινωνικες επαφες με τροπο θετικο.Οποιος σεβεται τον εαυτο του δεχεται τους αλλους με τις παραξενιες και τα ελλατωματα τους γιατι πρωτα και πριν απο ολα αναγνωριζει και αποδεχεταιτατα δικα του.