Μια "ουρά" στον Γαλαξία!

[freya]

Πασαντίνα, Καλιφόρνια: Μια γιγάντια σειρά από άστρα, διατεταγμένα κατά μήκος μιας ευθείας γραμμής, ανακαλύφθηκε στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου. Το αστρικό «ποτάμι» βρίσκεται 76.000 έτη φωτός από τη Γη και σχηματίζει ένα τόξο πάνω από τον ορατό δίσκο του Γαλαξία μας.

«Πραγματικά εκπλαγήκαμε από το πόσο μακρύ είναι. Καθώς το ένα άκρο της σειράς εμφανίζεται στον απογευματινό ορίζοντα, το άλλο άκρο βείσκεται ήδη ψηλά στον ουρανό» σχολιάζει ο Καρλ Γκρίλμεϊρ, αστρονόμος του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech).

Το ποτάμι, που εντοπίζεται μέσα στον Μίλκι Ουέι, ξεκινά λίγο νότια από τη Μεγάλη Αρκτο και συνεχίζει σε σχεδόν ευθεία γραμμή έως ένα σημείο 12 μοίρες ανατολικά του λαμπρού άστρου Αρκτούρου στον αστερισμό του Βοώτη.

Τα άστρα από τα οποία αποτελείται το ουράνιο ποτάμι δεν είναι ορατά στο γυμνό μάτι εξαιτίας της μεγάλης απόστασης και των αναρίθμητων άστρων που βρίσκονται μπροστά τους, στο κύριο σώμα του Μίλκι Ουέι.

Τα άστρα αυτά φαίνεται ότι «ξέφυγαν» από το αστρικό σμήνος NGC 5466, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το γαλαξιακό κέντρο. Σε ορισμένες περιοχές του σμήνους η βαρυτική έλξη του Γαλαξία είναι εντονότερη από ό,τι σε άλλα τμήματα, και η δαφορά αυτή τείνει να επιμηκύνει σμήνος και να του αποσπά άστρα: Οι αστέρες του NGC 5466 που βρίσκονται πλησιέστερα στο γαλαξιακό κέντρο αρχίζουν να κινούνται ταχύτερα και να προσπερνούν το υπόλοιπο σμήνος κατά την περιφορά τους, ενώ τα άστρα που βρίσκονται μακρύτερα αρχίζουν να καθυστερούν.

Το ίδιο φαινόμενο προκαλεί εξάλλου τις παλίρροιες στη Γη, καθώς η έλξη της Σελήνης είναι πιο έντονη στη μία πλευρά της Γης από ό,τι στην άλλη.

Όπως εξηγεί ανακοίνωση του Catech, τα άστρα του «ποταμού» αναγνωρίστηκαν ανάμεσα στα εννέα εκατομμύρια άστρα που περιλαμβάνει η δημόσια βάση δεδομένων του Sloan Digital Sky Survey. Τα άστρα ξεχωρίζουν από τη φασματική υπογραφή τους, καθώς όλα γεννήθηκαν την ίδια περίοδο στην ίδια περιοχή του Μίλκι Ουέι.

Μετρώντας τις θέσεις και τις ταχύτητες των άστρων αυτών, οι αστρονόμοι ίσως μπορούν να διαπιστώσουν πόση σκοτεινή ύλη -ύλη άγνωστης σύστασης που δεν εκμπέμπει ακτινοβολία- περιέχει ο Γαλαξίας, και αν αυτή η σκοτεινή ύλη είναι κατανεμημένη ομοιόμορφα ή σε γιγάντια περιφερόμενα συσσωματώματα.

Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στο τεύχος Μαρτίου του Astrophysical Journal Letters.

Πηγή: Pathfinder.gr