Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Συζητήσεις > Προσωπικότητες της αναζήτησης

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #11  
Παλιά 12-12-06, 01:07
Το avatar του χρήστη SAM_502
SAM_502 Ο χρήστης SAM_502 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 19-05-2004
Περιοχή: Β Προαστεια
Μηνύματα: 762
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Ω ΖΕΥ
Επειδή αυτές οι περιπτώσεις είναι δυσκολοχώνευτες, θέλω πρώτα να εισάγω το προφίλ μου ώστε να αντιμετωπισθούν τα γραφόμμενα μου ανάλογα.
Εδώ στο φόρουμ σεβόμαστε ο ένας τον αλλο και ο καθένας πιστευω δίνει βαρύτητα στα γραφόμενα οποιυδηποτε ανεξαρτήτως ηλικίας και προφίλ.

Εγω απλα ρωτάω τι ειναι το "Οργάνων όργανον" γιατι είμαι παντελώς αδαεις επι του θέματος.

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Ω ΖΕΥ
διακόπτεται συνεχώς από τον εκάστοτε παρουσιαστή,
αυτο ναι.Συμφωνω και γω.παραδειγμα η προτελευταια εκπομπη Πυλες της 2-12-06
__________________
Απουσία αποδείξεων δε σημαίνει και απόδειξη απουσίας
Απάντηση με παράθεση
  #12  
Παλιά 12-12-06, 09:00
Το avatar του χρήστη LuX
LuX Ο χρήστης LuX δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 04-05-2006
Μηνύματα: 1.811
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Ω ΖΕΥ
Το 1975 επιστημονική 10μελής ομάδα εργαζόταν στα Σπάτα σε ειδικό εργαστήριο (έχω φωτογραφίες), προσπαθώντας να κατασκευάσουν μέρος τού "Οργάνων όργανον" του Αριστοτέλη. Ανάμεσα τους περιφερόταν και ο δικηγόρος της ομάδος (δεν αναφέρω το όνομα του, έχει πεθάνει) ο οποίος οικιοποιήθει αργότερα τών ερευνών συγγράφοντας βιβλίο, στο οποίο αναφέρει ότι μόνον αυτός κατάφερε και έσπασε τον μυστικό κώδικα του Αριστοτέλη. ..
Εννοείς τον Γ.Λευκοφρύδη ....και το βιβλίο του «κοσμοσκάφος ΣταγειροΕψιλον».
Προφανώς πρόκειται για μια μπερδεμένη συνωμοτική ιστορία που είναι σχεδόν απίθανο να αλιεύσει κανείς την αλήθεια ....
Σε τέτοιες παρόμοιες ιστορίες όμως, υπάρχει τελικά κάποια αλήθεια ;
Θα μπορούσε κάλλιστα το όλο θέμα να γίνει ~από σπόντα πάσα~ στον συγγραφέα για προφανείς λόγους .
Θα μπορούσε επίσης η όλη «αποκωδικοποίηση» να μείνει ξεχασμένη σε κάποια συρτάρια ώστε να μη τη γνωρίσουμε ποτέ ....
Το σίγουρο είναι πως ακόμη και σήμερα ~κάποιοι~ την «πολεμάνε» , είτε για να τη βγάλουν ανυπόστατη είτε για να μάθουν περισσότερα από αυτή.
Προσωπικά το προσάρτημα περί Δήμητρος αν και τρομεροεπιστημονικά προκλητικό
Το βρίσκω άκρως γοητευτικό και εξόχως φαντασμαγορικό πράγμα που σημαίνει πως μπορεί να είναι και συνομωαληθινό....
Αν μπορούσες να ανεβάσεις τις φωτος θα σου ήμουν υπόχρεος ...


Δ.
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com
Απάντηση με παράθεση
  #13  
Παλιά 12-12-06, 15:43
Ω ΖΕΥ Ο χρήστης Ω ΖΕΥ δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 07-12-2006
Μηνύματα: 27
Προεπιλογή

Ωραία. Μετά τίς διευκρινίσεις τά γράφω καί ότι προκύψει.
Το διαστημόπλοιο τού Νικομάχου Α', πατέρα τού Αριστοτέλη, προσγειώθηκε στά Στάγειρα τής Χαλκιδικής, λόγω τών υπογείων κοιτασμάτων ουρανίου στήν περιοχήν. Μετά τίς επισκευές στό σκάφος, θά χρησιμοποιούσε τό ουράνιο ώς καύσιμο γιά τό ταξίδι τής επιστροφής. Η προσγείωση ήταν αναγκαστική, διότι τό σκάφος είχε κτυπηθεί από πυρά άλλων, εχθρικών σκαφών.
Ο Αριστοτέλης έγραψε τό "οργάνων όργανον" καί μέσω αυτού εξηγούσε αναλυτικά τήν δομή, τόν τρόπο κατασκευής ενός αστρόπλοιου, εκείνου τού πατέρα του. Ο Γ. Γκιόλβας πίστευε πώς ακόμα καί σήμερα ο Αριστοτέλης ταξιδεύει τό ταξίδι τής επιστροφής στήν πατρίδα του. Ο πλανήτης πού ξεκίνησε ο Νικόμαχος Α' ανήκε στό πλανητικό σύστημα τού άστρου Μ στόν αστερισμό τού Λαγωού. Ερευνητές αναφέρουν πώς ο πλανήτης αυτός έχει καταστραφεί καί πως ο Αριστοτέλης κατευθύνεται πρός πλανήτη τού άστρου Α στόν ίδιο αστερισμό.
Θά επανέλθω επί τού θέματος....
Απάντηση με παράθεση
  #14  
Παλιά 12-12-06, 16:04
Ω ΖΕΥ Ο χρήστης Ω ΖΕΥ δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 07-12-2006
Μηνύματα: 27
Προεπιλογή

Αγαπητέ LuX. Οι φωτ/ες θά ανέβουν αφού τό ζήτησες.
Σκέφθηκες ποτέ ότι ίσως ΔΕΝ υπάρχει κανένας ΚΡΥΜΕΝΟΣ κώδικας πουθενά, σε κανένα γραπτό ;
Σκέφθηκες ότι εμείς διαφέρουμε στόν τρόπο σκέψις από τους αρχαίους ;
Δέν υπήρχε κανένας λόγος να χρησιμοποιήσει ο Αριστοτέλης κώδικα. Αυτός έκανε την προσφορά του στην ανθρωπότητα, την συγκεκριμένη εποχή, πιστεύοντας ότι η σκέψη θά ανέβαινε θετικά σε πιό προχωρημένα επίπεδα. Πού να φαντασθεί ο δόλιος ότι από το +3 θα πέφταμε στο -100000000000....καί βάλε......
Θα μού επιτρέψεις να αναφερθώ, ειδικά στον Αριστοτέλη, ξανά.
Απάντηση με παράθεση
  #15  
Παλιά 12-12-06, 16:19
Ω ΖΕΥ Ο χρήστης Ω ΖΕΥ δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 07-12-2006
Μηνύματα: 27
Προεπιλογή

Ξέρω ότι θά γίνω υπερβολικός, αλλά δεν αντέχω μία παρεμβολή τού τότε με το τώρα.
Σε κανένα αρχαίο κείμενο δέν υπάρχει η λέξη ΑΓΑΠΗ. Άρα δέν υπάρχει και ερμηνεία αυτής. Ο διδασκαλία τού Ιησού ήταν ' Θεός Αγάπη Εστι ' και καθ' υπόδειξιν ' Αγαπάτε Αλλήλους '. Προκαλώ οιονδήποτε να μου εξηγήσει τί Είναι Αγάπη και τότε και γώ θα του εξηγήσω τί Είναι Θεός.
Απάντηση με παράθεση
  #16  
Παλιά 12-12-06, 16:39
Το avatar του χρήστη PUCK
PUCK Ο χρήστης PUCK δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 08-06-2005
Περιοχή: Ονειροπολία
Μηνύματα: 744
Προεπιλογή

Αντιγράφω από http://www.antidogma.gr/vb/showthread.php?t=2421

Τα παρακάτω τα λέει το μέλος Nyarlathotep, κατά κόσμον Παντελής Γιαννουλάκης.


Παράθεση:
...

Την ιστορία περί «Ομάδας Έψιλον», όπως ίσως ξέρετε, την έχω παρακολουθήσει στενά εν τη γεννέσει της, και είμαι από τους βασικούς υπεύθυνους για την αρχική διάδοσή της - δημιουργία της (καλώς ή κακώς, είναι μεγάλη συζήτηση, απλά διότι έχει πολύ μεγάλο παρασκήνιο, που δεν το ξέρει σχεδόν κανείς απ' αυτούς που έχουν ενδιαφερθεί κατά καιρούς για όλα αυτά).

Κατ' επέκταση, ήμουν ο πρώτος που αναφέρθηκε δημοσίως στην περίπτωση Λευκοφρύδη (ακόμη οι δικές μου πληροφορίες ανακυκλώνονται, και, στο μεταξύ, ανακάλυψα ότι πολλές από αυτές ήταν λανθασμένες), αλλά και έχω συναντηθεί προσωπικά και με αυτόν και με τους άλλους που φέρονται ότι τον «επηρέασαν».
Επίσης, ήμουν ο πρώτος των σχετικών κύκλων που συναντήθηκε με τον μακαρίτη τον Γκιόλβα, αλλά και ο πρώτος που αναφέρθηκε σε αυτόν και στο παράξενο έργο του δημοσίως, οπότε ευθύνομαι βασικά και για τη νεομυθολογία που δημιουργήθηκε γύρω από αυτόν, την οποία εκμεταλλεύτηκαν με γελοιότητα διάφοροι άσχετοι παράγοντες, και τελικά δυστυχώς και ο ίδιος...

Δυστυχώς, δεν έχω τη διάθεση να μιλήσω εκτενώς για όλα αυτά, ούτε και είναι εύκολο να το κάνω (αφού θα απαιτούνταν ολόκληρες διαλέξεις για πρόσωπα και πράγματα που οι εκάστοτε συνομιλητές μου δεν γνωρίζουν), αλλά και έτσι όπως έχουν διαστρεβλωθεί τα πράγματα δεν μπορεί να βγει και τελική άκρη πλέον.

Μπορώ όμως εδώ να πω, έτσι για την ιστορία, την αλήθεια περί Λευκοφρύδη:
Το βιβλίο του Λευκοφρύδη το ανακάλυψε για πρώτη φορά ένας φίλος μου (τον οποίον δεν μπορώ να κατονομάσω, διότι δεν είναι πια φίλος μου, και δεν ξέρω αν το εγκρίνει να αναφερθώ σ' αυτόν), μου το παρουσίασε και έπειτα το ζήτημα πήρε τον δρόμο του...
Πρέπει να πω ότι επρόκειτο για κανονικό βιβλίο και όχι συρραμμένες φωτοτυπίες ή κάτι αντίστοιχο, το οποίο ήταν προσωπική έκδοση του συγγραφέα του.
Το βιβλίο διανεμήθηκε σε λίγες εκατοντάδες αντίτυπα σε κάποια βιβλιοπωλεία (αν θυμάμαι καλά, κάπου ανάμεσα στο 1989-1992), με το σύστημα της «παρακαταθήκης» («όποια πουλήσετε πληρώστε τα μου, όποια δεν πουλήσετε επιστρέψτε τα μου»), και, επειδή ήταν τελείως ακατανόητο, δεν προκάλεσε ιδιαίτερη αγοραστική ζήτηση, οπότε πολλά αντίτυπα σύντομα του επιστράφηκαν. Ο ίδιος, είτε γιατί απογοητεύτηκε, είτε γιατί κάτι ανακάλυψε που με κάποιο τρόπο τον αποθάρρυνε ή τον φόβησε, (μάλλον το πρώτο, απογοητεύτηκε), απέσυρε τα υπόλοιπα αντίτυπα από τα βιβλιοπωλεία, σταμάτησε τη διάθεσή τους (του «έμειναν στοκ») και δεν ασχολήθηκε ξανά με το ζήτημα. Αυτά μου τα έχει πει ο ίδιος. Δηλαδή, δεν έγινε κάτι μυστηριώδες με τη θρυλλούμενη απόσυρσή τους, απαγόρευση, men in black, ή κάτι τέτοιο, απλά τα απέσυρε ο ίδιος, διότι ένιωσε ότι απέτυχε η έκδοση και ήθελε να προσπαθήσει να τα «σκοτώσει» κάπου...

Όταν άρχισε να διαδίδεται η νεομυθολογία (ως σύνδεση με τους «Έψιλον») περί του βιβλίου, πολύς κόσμος το αναζήτησε μάταια, και πήρε διαστάσεις μύθου, επειδή δεν το έβρισκε κανένας.
Τότε, ένας γνωστός ιδιοκτήτης ενός κάπως περιθωριακού βιβλιοπωλείου των Αθηνών (δεν αναφέρω το όνομά του για ευνόητους λόγους), εντόπισε τις φήμες και τη ζήτηση, και έτυχε να έχει ο ίδιος ένα αντίτυπο. Αυτό το αντίτυπο το φωτοτύπησε (επειδή δεν ήθελε να διαθέσει λεφτά για να το ανατυπώσει κανονικά, και θα ήταν και παράνομο), το βιβλιόδεσε συρραπτικά, και άρχισε να το δίνει από το βιβλιοπωλείο του σε επιλεγμένους πελάτες του, με αρκετά αλμυρή τιμή. Εκείνοι, με τη σειρά τους, το φωτοτυπούσαν και το έδιναν σε φίλους τους, ή τους παρέπεμπαν στο συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο. Στην αρχή έπρεπε να πας συστημένος (το ξαναλέω, διότι αυτό που έκανε ήταν παράνομο, και όχι για κανέναν άλλον λόγο), αλλά μετά, όταν πλήθαινε ο κόσμος που το έψαχνε, το έκανε πιο ανοιχτά.
Πολλοί που άκουγαν τη φήμη ότι υπήρχε σε κάποιο βιβλιοπωλείο, αλλά δεν ήξεραν ποιο, το έψαχναν γενικά σε διάφορα. Κάποιος άλλος βιβλιοπώλης, που εντόπισε την όλη φάση, επειδή του το ζητούσαν τόσο έντονα, άρχισε να ψάχνει τον Λευκοφρύδη για να του καταγγείλει την παράνομη διάθεση του ανταγωνιστή του, και να τον πείσει να το ανατυπώσει ο ίδιος για να ανταπεξέλθει νόμιμα στη ζήτηση, φυσικά αποκλειστικά.
Στο μεταξύ, ο Λευκοφρύδης, ο οποίος εδώ και πολύ καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, είχε αποσυρθεί σε απομόνωση, από τους δικούς του, και δεν μπορούσες να συνεννοηθείς μαζί του («είχε χάσει πλέον κάθε επαφή»). (Αυτό το τελευταίο, για την τόσο κακή ψυχική του κατάσταση, δεν το ξέρω από προσωπική γνώση, αλλά το είχα μάθει εκείνη την εποχή από πηγές που τις θεωρώ έμπιστες, οι οποίες υποτίθεται ότι είχαν αυτές προσωπική γνώση).
Όταν ο συγκεκριμένος βιβλιοπώλης ανακάλυψε αυτήν την κατάσταση, μην μπορώντας να βγάλει άκρη, ήταν ο πρώτος που σιγουρεύτηκε για κάτι: ότι ο Λευκοφρύδης δεν ήταν σε θέση να εντοπίσει την ανατύπωση ούτε να κάνει κάτι γι' αυτήν άμεσα, στην κατάσταση που βρισκόταν. Έτσι, ανατύπωσε κανονικά το βιβλίο, σε κανονικό βιβλίο αλλά πολύ κακής ποιότητας (όπως ήταν άλλωστε και το αρχικό αυθεντικό), και άρχισε να το διαθέτει λέγοντας ότι ήταν το πρωτότυπο, φυσικά ως σπάνια έκδοση και θρυλικό ανάγνωσμα. Πολλές από τις παρασκηνιακές ανοησίες που έχουν ακουστεί για το βιβλίο, έχουν εφευρεθεί από αυτόν τον τύπο, για ευνόητους λόγους...

Ο Λευκοφρύδης, σας διαβεβαιώ, δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τον Γκιόλβα (ο Γκιόλβας άκουσε για πρώτη φορά για το βιβλίο από εμένα τον ίδιο), ούτε με κάποιο ινστιτούτο ερευνών, κλπ, κλπ.

Ο Γκιόλβας, στα τελευταία χρόνια της ζωής του, είχε πάρει επάνω του όλη την ιστορία με τους Έψιλον και τα συναφή, διαδίδοντας ένα σωρό επιτηδευμένα (από τον ίδιο) μυθεύματα, για τη δημιουργία δέους και αίγλης στην υπόθεση Έψιλον, που πίστευε (λίγο «πρακτορικά» ή «συνωμοτικά», δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω) ότι θα μπορούσε να επινοηθεί το αντίπαλο δέος στις συνωμοτικές ανθελληνικές ομάδες και παράγοντες, καθώς και ένα μπέρδεμα προς αυτές, δηλαδή ένα είδος «στρατηγικής παραπληροφόρησης».
(Στα πλαίσια αυτών των δραστηριοτήτων του, ενισχύθηκε από αυτόν και τους συν αυτώ, το απαράδεκτο και τελείως αμφιλεγόμενο φαινόμενο του «συγγραφέα από τη Θεσσαλονίκη» που αναφέρετε, στο οποίο δυστυχώς συμμετείχα και εγώ, και είμαι ο κύριος υπεύθυνος για τη σχετική διασπορά πληροφοριών μέσω αυτού, εκείνη την εποχή, που μετά ξέφυγε από τον αρχικό «έλεγχο» τους και πήρε άλλες άσχετες και γελοίες διαστάσεις με σκοπό την προσωπική προβολή και όφελος, επιτηδευμένες υπερβολές, μπουρδολογίες του συγκεκριμένου τύπου, κλπ, κλπ...
Επίσης, δυστυχώς, λυπάμαι που το λέω, διότι τον συμπαθούσα πολύ (άλλωστε, εγώ τον έκανα ευρέως γνωστό), ο Γκιόλβας στα τελευταία χρόνια του τα είχε «χάσει» λίγο, και είχε λίγο μπερδέψει τις «στρατηγικές» επινοήσεις του με την πραγματικότητα, και είχε αρχίσει να γίνεται πολύ ομιλητικός για διάφορα πράγματα που δεν ήταν και τόσο αληθινά, και μάλιστα φαινόταν σαν να το έκανε για να προβληθεί τελικά ο ίδιος, δεν ξέρω, πάντως σε αυτήν του την τελική φάση τον εκμεταλλεύτηκαν (ή μάλλον τη φήμη του) μερικοί τυχάρπαστοι και εξαιρετικά ύποπτοι ουρανοκατέβατοι τύποι, δήθεν ερευνητές, και λέγανε ότι πήρανε το χρίσμα από αυτόν για να γίνουν ανώτερα στελέχη ή εκπρόσωποι των υποτιθέμενων «Έψιλον», και άλλα πολλά και φανερότατα ευτράπελα.
Στο μεταξύ, και ο ίδιος ο Γκιόλβας, είχε από πριν και συνέχισε να έχει όλο και πιο έντονα (υπήρξα πολλές φορές αυτόπτης μάρτυρας του γεγονότος) πολλές ενοχλήσεις από διάφορες υπηρεσίες, που ήθελαν φυσικά να διερευνήσουν τα όσα έλεγε, όπως ακριβώς θέλετε να τα διερευνήσετε κι εσείς αλλά και όποιος άκουγε για όλα αυτά. Ο Γκιόλβας, όμως, το χρησιμοποιούσε αυτό ως επιβεβαίωση των λεγόμενών του, είχε καταληφθεί και από μια μικρή μανία καταδιώξεως, άρχισε να παίζει παιχνίδια «δηλώσεων» μαζί τους, και το πράγμα μπερδευόταν πολύ, και κατέληγε με τον Γκιόλβα να μεγαλώνει τα μυθεύματά του, χωρίς να μπορείς να καταλάβεις πλέον γιατί το έκανε...
Ένα από αυτά τα μυθεύματα είναι και αυτά που αναφέρετε περί του βιβλίου του Λευκοφρύδη κλπ, ότι τα πήρε από «αυτούς», και άλλα τέτοια, θέλοντας να εκμεταλλευτεί τον μύθο του βιβλίου. (Όπως και πολλά άλλα που έλεγε, π.χ. ότι ήταν συνεργάτης με τον Τέσλα, ή με τον Καραθεοδωρή, κλπ, που όποιος τα πιστεύει δεν έχει στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας, βιογραφίας και χρονολογιών). Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει πως ό,τι έλεγε ο Γκιόλβας ανεξαιρέτως ήταν - «στρατηγικό» ή άλλο- μύθευμα του ιδίου. Πολλά, όμως, από αυτά που ξέρετε, είναι τέτοια.
Φυσικά, ο καημένος ο Λευκοφρύδης δεν είχε την παραμικρή αντίληψη για όλα αυτά. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε.
Το συγκεκριμένο βιβλίο, είναι απλά ένα γραφικό βιβλίο ενός εξίσου γραφικού και ενδιαφέροντος ανθρώπου, και σας διαβεβαιώ ότι έχω πολλά αντίστοιχα (και καλύτερα) στη μικρή συλλογή μου από ελληνικά cult σπάνια βιβλία. Κάποιος ίσως πει ότι είμαι απλά επιεικής, και ότι το βιβλίο είναι το λίαν παρανοϊκό προϊόν ενός λίαν παρανοϊκού μυαλού: δεν θα του έλεγα ότι έχει άδικο, θα του έλεγα ότι έχω διαφορετική προσέγγιση σε τέτοια θέματα, ίσως από αγάπη για το παράξενο και το διαφορετικό.
Κατά τη γνώμη μου, το μόνο αληθινά σοβαρό στοιχείο που έχει το βιβλίο αυτό, είναι η πληροφόρηση του συγγραφέα του ότι ίσως ο Αριστοτέλης κατά τις «διαλείψεις» του έγραφε σε κώδικα. Ο άνθρωπος φαίνεται ότι απέκτησε μια έμμονη ιδέα με αυτόν τον κώδικα, αντίστοιχη με εκείνων που προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν (με συχνά εντυπωσιακά αποτελέσματα) τα γραπτά του Σαίξπηρ, πιστεύοντας ότι είναι κώδικας του Φράνσις Μπέηκον. Δεν λέω πως δεν δουλεύει, λέω πως δουλεύει αν το κάνετε και σε μία τυχαία εφημερίδα.

...
Απάντηση με παράθεση
  #17  
Παλιά 12-12-06, 16:46
Το avatar του χρήστη Antonia
Antonia Ο χρήστης Antonia δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 17-09-2004
Μηνύματα: 928
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Ω ΖΕΥ
Προκαλώ οιονδήποτε να μου εξηγήσει τί Είναι Αγάπη και τότε και γώ θα του εξηγήσω τί Είναι Θεός.
Μα το ερώτημα σου ήδη επιχειρείται να απαντηθή εδώ και μήνες σε άλλο topic. Και λέω επιχειρείται, διότι είναι πολύ δύσκολο να προσδιορίσεις τέτοιου είδους έννοιες (όπως ζωή, αγάπη, πνεύμα, ψυχή....... κλπ.). Όσο για το θεό, αυτόν τον βρίσκει και τον αναγνωρίζει ο καθένας μόνος του, και δόξα σ' αυτόν/αυτούς δεν έχουμε όλοι τον ίδιο!

Νιώθω πως ξεφύγαμε όμως, ήδη...
Καλή συνέχεια στη συζήτηση σας!
__________________
Εις το επανιδείν...
Απάντηση με παράθεση
  #18  
Παλιά 12-12-06, 16:52
Το avatar του χρήστη skeptic
skeptic Ο χρήστης skeptic δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 13-07-2006
Μηνύματα: 1.211
Προεπιλογή

Πρόκειται για παραμύθια των εψιλονιστών...
Αλλά ας δεχτούμε για μια στιγμή στην άκρη του μυαλού μας τα παραπάνω ως αληθή.
Γενούνται τα εξής λογικά ερωτήματα.

α) Πως ο Αριστοτέλης αφού υποτίθεται ότι προέρχονταν από ένα προηγμένο τεχνολογικά διαστημικό πολιτισμό δίδασκε και αποδέχονταν το λανθασμένο γεωκεντρικό σύστημα το οποίο καθιερώθηκε κυρίως εξαιτίας του ως το κυρίαρχο αστρονομικό σύστημα μέχρι και την εποχή του Κοπέρνικου ~2000 χρόνια αργότερα;;; (Ο Αριστοτέλης απέρριπτε το σωστό ηλιοκεντρικό σύστημα που είχε προτείνει ο Αρίσταρχος μόλις από τον 4ο αιώνα π.Χ)

β) Πόσο πιθανόν είναι στο σύμπαν (υποθετικά στο Μ Λαγού) να υπάρχει ένας πλανήτης κυριολεκτικά καθρέφτης της Γης με ίδια ατμόσφαιρα, ίδια μαγνητικά-βαρυτικά πεδία, ίδια μάζα, ίδια εξελικτική διαδικασία εμφάνισης της ζωής και του πολιτισμού (τέχνες, γράμματα, γλώσσες), ίδια σχεδόν όλα(!) ουτως ώστε να συμπέσει η επίσκεψη του Αριστοτελή στο δικό μας πλανήτη στην δική μας σχεδόν ιστορική περίοδο ζωής (που είναι μια σταγόνα στον ωκεανο μπροστά στο συμπαντικό χρόνο) και να μπορεί να ζήσει (δίχως ειδική στολή υποστήριξης ζωής) και να εμφανίζεται ο ίδιος ως κανονικός άνθρωπος ανάμεσα σε ανθρώπους;;;
Υπόψιν ότι το άστρο μ Λαγού διαφέρει πάρα πολύ από τον δικό μας ήλιο (πρόκειται για ένα γαλάζιο γίγαντα)

Σαν να μου φαίνονται για παρααα πολυυ τραβηγμένα παραμύθια όλα αυτά.. και απορώ για το ποιον σκοπό εξηπηρετούν να λέγονται.. (εκτός από τον προφανή λόγο πώλησης μυθιστορηματικών βιβλίων από τους γνωστούς και μη εξαιρεταίους ελλαδέμπορους)

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη skeptic : 12-12-06 στις 16:59
Απάντηση με παράθεση
  #19  
Παλιά 12-12-06, 17:33
Ω ΖΕΥ Ο χρήστης Ω ΖΕΥ δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 07-12-2006
Μηνύματα: 27
Προεπιλογή

Σε ποιό σημείο του έργου του ο Αριστοτέλης αναφέρει γαιοκεντρικό σύστημα ;
Απάντηση με παράθεση
  #20  
Παλιά 12-12-06, 17:43
Το avatar του χρήστη skeptic
skeptic Ο χρήστης skeptic δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 13-07-2006
Μηνύματα: 1.211
Προεπιλογή

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΩΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΣΤΟ ΗΛΙΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΥ, ΣΤΟ ΟΜΟΓΕΝΕΣ ΣΥΜΠΑΝ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ

∆ημητριάδης Παναγιώτης και ∆ημητριάδη Κυριακή(pdimitr@primedu.uoa.gr & kdimitr @primedu.uoa.gr) Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών, Τεχνολογίας και ΠεριβάλλοντοςΠαιδαγωγικό Τμήμα ∆ημοτικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η αντίληψη για το ποιο είναι το κέντρο του Σύμπαντος έχει μεταβληθείαπό την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσό-φους, που θεωρούσαν ότι κέντρο του Σύμπαντος είναι η Γη, το πρώτο ση-μαντικό βήμα έγινε από τον Αρίσταρχο που μετατόπισε το κέντρο στον Ή-λιο, έστω και αν την εποχή εκείνη δεν εκτιμήθηκε επαρκώς η άποψή του. 1700 χρόνια αργότερα ο Κοπέρνικος ανέσυρε και παρουσίασε την ηλιοκε-ντρική θεωρία, που υποστηρίχτηκε από τον Γαλιλαίο και τον Κέπλερ. Οινόμοι που διετύπωσε ο τελευταίος αποτέλεσαν το δυναμικό υπόβαθρο γιατη θεωρία του Νεύτωνα για την παγκόσμια έλξη. Ωστόσο, ο Αϊνστάιν στιςαρχές του 20ουαιώνα παρουσίασε την ειδική και στη συνέχεια τη γενικήθεωρία της Σχετικότητας, που άλλαξε ριζικά την αντίληψή μας για τη βαρύ-τητα και το Σύμπαν. Σήμερα, οι γνώσεις μας έχουν αυξηθεί και μας οδη-γούν πλέον στην άποψη ότι το Σύμπαν δεν έχει κέντρο! Η εκάστοτε αντί-ληψη εμφανιζόταν στα πλαίσια μίας θεωρίας σχετικής με τη βαρύτητα καιτην κίνηση των πλανητών. Η Γη στο κέντρο του ΣύμπαντοςΟ Πλάτων (428-347 π.Χ) στον “Τίμαιο” διατυπώνει τη θεωρία των ο-μόκεντρων σφαιρών. Κατά τη θεωρία αυτή το Σύμπαν θεωρείται σφαιρικόκαι περιβάλλεται στην εξώτατη σφαιρική του επιφάνεια από τη σφαίρα τωναπλανών αστέρων. Το κέντρο της σφαίρας αυτής κατέχει η Γη. Μεταξύ τηςΓης και της σφαίρας των απλανών αστέρων βρίσκονται οι επτά πλανήτες.
--------------------------------------------------------------------------------
Page 2
160 ∆΄ Πανελλήνιο Συνέδριο με ∆ιεθνή Συμμετοχή

Από όσα εκθέτει στην “Πολιτεία” και στον “Τίμαιο” ο Πλάτων, φαίνεταιότι ακολουθούσε το γεωκεντρικό αστρονομικό σύστημα.1
Ο Πλάτων, λοιπόν, αποδέχτηκε τη γεωκεντρική θεωρία. Πίστευε ότι ταουράνια σώματα ήταν «τέλεια». Αυτό σήμαινε ότι η φυσική τους κίνησηέπρεπε να είναι ομοιόμορφη κίνηση σε κύκλο. Πάντως, οι πλανήτες μερικέςφορές έδειχναν να αντιστρέφουν την κίνησή τους προσωρινά. Ο Πλάτων πίστευε ότι οι αισθήσεις μας δεν αποκαλύπτουν τον «πραγματικό» κόσμοκαι η αλήθεια μπορεί να προκύψει μέσα από συλλογισμούς. Γι’ αυτό έθετετο εξής ερώτημα: Ποιοι συνδυασμοί ομοιόμορφων κυκλικών κινήσεωνμπορούν να αναπαράγουν τις παρατηρούμενες κινήσεις των πλανητών;

Ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.), μαθητής του Πλάτωνα, πρότεινε ένα σύστημα βάσει του οποίου σε κάθε πλανήτη “εκχωρείται” ένας αριθμός σφαιρών ομόκεντρων με τη Γη. Οι σφαίρες (σύνολο 55) περιστρέφονται γύρω από άξονες που ο προσανατολισμός τους έχει διάφορες κατευθύνσεις. Οι συνδυασμοί διαφόρων αξόνων και ρυθμών περιστροφής θα μπορούσε ναπαράγει αρκετά περίπλοκες κινήσεις.Ο Αριστοτέλης δέχεται ότι η Γη είναι το κέντρο του Κόσμου και ότι είναι ακίνητη. Γύρω της περιστρέφεται το σφαιρικό Σύμπαν από την ανατολή προς τη δύση. Την ανάγκη να βρίσκεται η Γη στο κέντρο του Σύμπαντοςτην αντλεί από το γεγονός ότι “τα προς τα πάνω με ορμή εκτιναζόμενα βάρη ξαναπέφτουν κάθετα στο σημείο απ’ όπου εκτινάχτηκαν, ακόμη και αν η δύναμη εκτόξευσης τα έστελνε στο άπειρο ”σε συνδυασμό με τον ισχυρισμό του ότι κάθε σώμα έχει την τάση να κινείται προς τη φυσική του θέση ακολουθώντας κυκλική ή ευθεία γραμμή.

1 Σπανδάγου Β., Σπανδάγου Ρ., Τραυλού ∆., Οι αστρονόμοι της Αρχαίας Ελλάδας, Αθήνα, εκδόσεις Αίθρα, 2000, σελ. 110

2 Benson H., Historical note: The Geocentric Theory Versus the Heliocentric Theory, Uni-versity Physics, John Willey and Sons.

3 Σπανδάγου Β., Σπανδάγου Ρ., Τραυλού ∆., Οι αστρονόμοι της Αρχαίας Ελλάδας, Αθήνα, Εκδόσεις Αίθρα, 2000, σελ. 145

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη skeptic : 12-12-06 στις 17:46
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 09:59.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.