Μόρα, Ο Σκιώδης Εισβολέας

[dreamaster]

Το post της archangelic ήταν μία ακόμα επίθεση εναντίον μου παρόλο που εγώ συμμορφώθηκα με τις επιταγές των διαχειριστών του forum και προχώρησα σε ένα εποικοδομητικό διάλογο-αντιπαράθεση με τον αξιόλογο κύριο jonathan bright.Όπως τελικά παρατηρείται σε κάποια "θηλαστικά"(σύμφωνα με τους ορισμούς της επιστήμης) η αδυναμία και ίσως η ανικανότητα πολιτισμένης ανταπάντησης και σκέψης καλύπτεται στην περίπτωσή τους από την μεγάλη γλώσσα τους.ΕΛΕΟΣ

[paul]

Αν κάποιος ξεφύγει από κάποια όρια.. το φροντίζουμε. Δε χρειάζεται να παραπονιέσαι με σκοπό να χαλάσεις τη ροή της κουβέντας. Άλλωστε μη ξεχνάς πόσο σε ανέχτικαν κι αυτοί... κάνε κι εσύ το ίδιο .. αν θέλεις να δείξεις τη ποιότητά σου.

[epimytheas]

H ιδιαιτερότητα του να γράφεις σε φόρουμ δημόσιου χαρακτήρα, είναι πως μπορείς να κρίνεις αλλά ταυτόχρονα και να κριθείς. Ανταλλάσσεις απόψεις και αυτό σημαίνει πως κάθε σου λέξη, κάθε πρόταση, κάθε κρυφό ή φανερό νόημα, τίθεται σε κριτική. Εδώ γινόμαστε όλοι κριτές και κρινόμενοι, ταυτόχρονα με τη δημοσίευση των απόψεων μας. Ξέρω πως δεν σας λέω τίποτα καινούριο, απλά είπα να το υπενθυμίσω, γιατί από ότι φαίνεται ο χρήστης dreamaster το ξέχασε. Όπως ο ίδιος κρίνει τις απόψεις και το σκεπτικό των άλλων, έτσι κρίνουν και οι υπόλοιποι ανάλογα τα δικά του. Γιατί παραπονιέσαι λοιπόν;
Θεωρείς πως η archangelic ήταν εκτός θέματος;
Μα, κι εσύ, με όλα όσα έσουρες εδώ, με αφορμή το ζήτημα της σκιάς, βγήκες εκτός ορίων. Φαντάζομαι πως θέλοντας να πείς κάποια πράγματα, χρησιμοποίησες σαν πρόφαση ένα τόπικ που διαπίστωσες πως έχει μεγάλη αναγνωσιμότητα (δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση πως αυτό ήταν τυχαίο) για να κρίνεις εξ ολόκληρου τον χώρο του Μεταφυσικού. Άρα, συνειδητά, και με πρόθεση ήσουν εκτός θέματος.
Το ευγενικότερο και πιό δεοντολογικό θα ήταν αν άνοιγες στην κατηγορία κριτική ένα τοπικ με αφορμή το σκεπτικό σου, ώστε να σου απαντήσουν επ αυτού κι όχι να χρησιμοποιείς σαν Δούρειο Ίππο το τοπικ με την μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα, εμφανώς πονηρά σκεπτόμενος. Επίσης, θεωρώ πως είχες σκοπό να κάνεις προσωπική επίθεση στον Jonathan Bright, ταυτοποιώντας έτσι τον "εχθρό" σου, ίσως λόγω του ονόματος και της φήμης του, ίσως πάλι επειδή έκρινες πως λόγω θέσης (κορυφαίος συντάκτης και ερευνητής ενός εκ των πιό αγαπημένων περιοδικών του χώρου, με πολλούς πιστούς και ένθερμους αναγνώστες), η κριτική σου θα έφτανε σε όσο το δυνατόν περισσότερα αυτιά.
Θα έπρεπε να γνωρίζεις όμως πως κάθε λόγος έχει και αντίλογο. Κάτι που εμείς εδώ μεσα, ερχόμενοι σε καθημερινή τριβή μέσα από τις εκατοντάδες συζητήσεις που κάνουμε στο φόρουμ, γνωρίζουμε αρκετά καλά. Κατανοούμε πως κάθε συζήτηση κουβαλάει το δικό της, ειδικό βάρος, είτε λόγω θεματολογίας, είτε λόγω της συμμετοχής "ιδιαίτερων" ατόμων σε αυτήν. Η όλη στάση σου χαρακτηρίζεται παθιασμένη μεν (κατι για το οποίο, αλοίμονο, δεν έχουμε αντίρρηση, αρκεί να είναι φυσικά μέσα στα πλαίσια της αλληλοκατανόησης και της αμοιβαίας αποδοχής των στοιχειωδών κανόνων ευγενείας που διέπουν κάθε πολιτισμένο άνθρωπο) αλλά και εμπαθής. Ναι, επιθυμούμε διάλογο με τον καθένα, ευφυή, πνευματώδη, ακόμη και παθιασμένο, αλλά εντός των επιτρεπτών ορίων. Εσυ ξεπέρασες τα όρια, ξεφεύγοντας από το θέμα που ήταν εδώ υπό συζήτησιν και περνώντας σε προσωπική επίθεση κατά του Jonathan Bright, κατά των διαχειριστών και των μελών του φόρουμ, αλλά και κατά όσων δεν διακρίνονται για την περίφημη "ορθολογική τους στάση". Με 2 λόγια αφήνιασες. Καταλαβαίνω πως τα κρατούσες μέσα σου καταπιεσμένα πολύ καιρό και κάπου ήθελες να ξεσπάσεις, αλλά με την ορμητικότητα σου δεν στάθηκες λεπτό να σκεφτείς πως ίσως προσέβαλλες αναίτια και λειτουργώντας ισοπεδωτικά, άτομα τα οποία δεν γνωρίζεις, χαρακτηρίζοντας όσους ασχολούνται με το Μεταφυσικό και όσους μπαίνουν εδώ μεσα, χοντρικά, ούτε λίγο ούτε πολύ ως ηλίθιους, αμυαλους και δεισιδαίμονες.
Εγώ θα πώ το εξής. Και επειδή δεν θέλω να απαξιώσω τον χώρο της Επιστήμης, τον οποίο σέβομαι και τιμώ για τα επιτεύγματα του.
Αν οι επιστήμονες δεν ήταν ονειροπόλοι, αιθεροβάμονες και δε στόχευαν πάντα στο ακατόρθωτο, τότε το πιθανότερο είναι πως εσυ δεν θα είχες τον υπολογιστή που γράφεις, ούτε το τηλέφωνο που χρησιμοποιείς για να συνδεθείς με το διαδίκτυο, αλλά και χιλιάδες, εκατομμύρια πράγματα που κάνουν την ζωή σου ευκολότερη και "ασφαλέστερη". Ο στεγνός ορθολογισμός που ευαγγελίζεσαι, είναι ο ίδιος που πρίν κάποια δεκάδες χρόνια έλεγε πως τίποτα βαρύτερο από τον αέρα δεν μπορεί να πετάξει, που έλεγε πως ο άνθρωπος είναι αδύνατον να πάει στο Διάστημα κ.ο.κ Ευτυχώς βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι που πίστεψαν στο ακατόρθωτο, οραματίστηκαν την υπέρβαση και δεν άκουσαν "ορθολογιστές" σαν εσένα να τους λένε τι είναι εφικτό και τι όχι, τι μπορεί να υπαρξει και τι όχι.
Ο ορθολογισμός εξηγεί ισως πολλά πράγματα, αλλά δυστυχώς δεν λύνει τίποτα...

[Jonathan Bright]

Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με την όποια κριτική, ακόμα και με την κακοπροαίρετη, αλλά όταν σου απευθύνεται, προκαλεί απαντήσεις, με αποτέλεσμα κάθε μήνυμα του dreamaster, μέχρι στιγμής, να χαρακτηρίζεται από αυτήν την τάση, να διακόψει την ροή της συζήτησης.

Να απαντήσω όμως σε τί, σε ειρωνικούς επιθετικούς χαρακτηρισμούς;
Αν συμφωνώ με την αρχετυπική νοοτροπία του "Δον-Κιχώτη";... Σε μεγάλο βαθμό συμφωνώ, αν και δεν είναι η στάση μου στον κόσμο δεν χαρακτηρίζεται από κανέναν τυφλό μιμητισμό. ...Είμαι υπόλογος που την αποδέχομαι; Αν δεν αναγνωριζόταν παγκοσμίως αυτή η κοσμοθεώρηση, κανείς δεν θα ήξερε σήμερα τον Θερβάντες. Αλλά ζήτησα ποτέ από κανέναν υποκλίσεις;... Ή ακόμα κι αν ακολουθούσα πιστά μια τέτοια οδό, θα ήταν τόσο εξαιρετικά δύσκολο, ώστε να πρέπει να μου απονεμηθούν βραβεία; Δύσκολοι δρόμοι δεν είναι εκείνοι που φαίνονται, που έχουν πάνω τους, έστω και αχνές πατημασιές, αλλά εκείνοι που είναι εντελώς αόρατοι, που πρέπει εσύ να χαράξεις...

Να απαντήσω αν είμαι "Εξορκιστής";... Αυτό dreamaster θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε, αν γνώριζες το βάρος και τις προεκτάσεις της λέξης. Εσύ την ξέρεις από την ταινία του Friedkin και το Constantine.
Εγώ πάλι, μελετώντας βιβλία, μερικές φορές τόσο σπάνια και παλιά, που πρέπει να χρεωθώ για να τ’ αγοράσω, αλλά κι αυτό το κάνω, γιατί την γνώση την αναζητώ και δεν αρκούμαι στο κομμάτι που μου σερβίρουν...
Και όχι, δεν κυκλοφορώ με Κυπριανάρια στην τσέπη!... Ούτε κάθε τι που στοιχειώνει τη ζωή του ανθρώπου, αντιμετωπίζεται έτσι, με σύμβολα και τελετουργικά. Ή, έτσι αντιμετωπίζεται μόνο παροδικά...

Όπως είπα και νωρίτερα, το έργο μου περιλαμβάνει και μελέτη Ψυχολογίας. Αν λοιπόν, η μελέτη μου περιοριζόταν μόνο σ' εκείνα τα δεκαπέντε βιβλία, τότε θα ήταν "επιστημονική". ...Τότε δεν θα ήμουν "εξορκιστής" κι ας έδινα συμβουλές για την καταπολέμιση του κάθε "μπαμπούλα", όπως άλλωστε κάνουν όλοι οι Ψυχολόγοι... Αλλά αν εκτός από την Ψυχολογία, περιλαμβάνει και δεκάδες άλλες πηγές, ή αν δεν εξαντλείται σε απλή εμπειρική καταγραφή και έρευνα στατιστική, τότε δεν είναι επιστημονική η μεθοδολογία μου;...

Archangelic,
Την προοπτική της στατιστικής που λες, την έχω ήδη συζητήσει με κάποια φίλη, παιδαγωγό, και ελπίζω πως θα γίνει...
Όσο για τον φίλο σου, θα περιμένω κάποια στιγμή να τον γνωρίσω, οπότε πες του να κάνει προπόνηση...

[dreamaster]

egw pantws to biblio sou tha to parw,den asteieuomai,tha to diabasw kai meta boroume na anoiksoume ena wraio topic kai na syzhthsoume,

[Archangelic]

Επιδή , στατιστικά και μόνο , δεν υπάρχει τίποτα μοναδικό στον κόσμο (ακόμα και το τετράφυλλο τριφύλλι είναι κάτι που θα το βρείς όχι ένα και μοναδικό αλλά 2 3 ή και 100 , ανάλογα τα εκτάρια που φυτρόνουνε από τριφύλλια ) η έρευνα σου θα σου δίξει αυτό που προϋπα (λογικά και μόνο να το πάρεις και σύμφωνα με την ροή του κόσμου).

Σε ζηλεύω για την πηγή των γνώσεων που έχεις στα χέρια σου , αλλά αυτό δεν σε κάνει αυτόματα πιο σοφό ή πιο ειδήμονα από τους άλλους ( όχι ότι είπες κάτι τέτοιο , απλά κάνω μια γενική παρατήριση για όσους πιστεύουνε πως ένα βιβλίο ίσως και να τους κάνει θεούς ) .

Η γνώση είναι ένα πράγμα που μπορούν να το απολάυσουν όλοι . Η εμπειρία , από το άλλο χέρι , είναι κάτι που είναι προνόμιο λίγων . Όσο και να σου εξηγήσει κάποιος ή ένα βιβλίο , τι γευση , τι υφή , τι μορφή και τι χρώμα έχει ένα πορτοκάλι , δεν πρόκειτε ποτέ να το συλλάβεις σε όλο του το μεγαλείο παρα μόνο όταν το αγγίξεις , το γευτείς , το δεις εσύ ο ίδιος σου και το επξεργαστείς με όλες σου τις αισθήσεις . Τότε ίσως ανακαλύψεις κάπια ψεγάδια και λάθη στην περιγραφή του κάποιου ή του βιβλίου , για το συγκεκριμένο αντικείμενο .

Παραταύτα ένα κείμενο ή μια περιγραφή είναι μια πάρα πολύ καλή βάση για να ξεκινήσεις ένα οδηπορικό χωρίς χάρτη και να δημιουργήσεις έναν δικό σου στην πορεία σου . Ο χάρτης όμως του κάθε ανθρώπου διαφέρει και η βάση η οποία χρησημοποιήται μπορεί να παρερμηνευτεί ή να αλλιωθεί στην πάροδο του χρόνου . Αυτή είναι εξάλου και η μοναδικότητα του ανθρώπου , δεν βλέπουμε όλοι απο την ίδια οπτική γωνία και για αυτό υπάρχουνε τόσες διαφορετικές και ποικίλες γνώμες . Όταν αυτες τίνουν να συμφωνίσουν τότε χρησιμοποιούμε την φράση " είναι κοινός αποδεκτό " .

Ταδε έφη Archangelic .

[Μιχάλης]

Δεν είναι πρόθεσή μου να υποδείξω εγώ στον καθένα που ασχολείται πολύ περισσότερο από ότι εγώ με ένα θέμα τον τρόπο με τον οποίο θα διαπραγματευθεί το θέμα του, ωστόσο, συμφωνώντας με όλους τους προλαλήσαντες, θα ήθελα να συμβουλέψω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο εκτός από την ψυχολογική θεώρηση του θέματος, να τεθεί και υπό ιατρική επεξεργασία. Δηλαδή, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και ιατρικοί παράγοντες, όπως η γενική κατάσταση της υγείας των μαρτύρων, η πιθανότητα καρδιαγγειακών παθήσεων και καταστάσεων του αναπνευστικού, καθώς και πιθανές ορμονικές διαταραχές. Κάτι τέτοιο, βέβαια, απαιτεί ειδικές γνώσεις αλλά τουλάχιστον νομίζω ότι μπορεί να αναφέρεται στην έρευνα ή στην προσωπική εμπειρία του καθενός εάν αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα, πάντα μέσα στα όρια των προσωπικών δεδομένων και απορρήτου.

[Jonathan Bright]

Archangelic,
«Θεό», μπορεί να σε κάνει ένα βιβλίο, μόνον όταν το γράφεις ο ίδιος, και κυρίως εφόσον πρόκειται για μυθιστόρημα. Τότε ναι, εσύ δίνεις πνοή στους χαρακτήρες, καθορίζεις τη μοίρα τους, γίνεσαι "θεός" τους...
Γενικά τα βιβλία μπορούν να σε κάνουν περισσότερο «σοφό», δίνοντάς σου ερεθίσματα και κατευθύνσεις, δίνοντάς σου ευρύτερη (λογική) αντίληψη, μερικές φορές κι από κόσμους που έχουν χαθεί. Κάποια στιγμή στην εκπομπή τις προάλλες, ο Κ.Χαρδαβέλλας έκανε μια αναφορά στη χρονομηχανή του πατέρα Ερνέττι και τη φήμη πως υπάρχει στα υπόγεια του Βατικανού. Ήθελα να ‘χα το χρόνο να πω, πως στα υπόγεια του Βατικανού δεν υπάρχει μια, αλλά χιλιάδες χρονομηχανές!... Κατά μια έννοια, τα βιβλία αποτελούν και έναν κώδικα επικοινωνίας μεταξύ των ερευνητών στην αιωνιότητα, μέσα απ' την οποία υπάρχει μια αναμετάδοση των δεδομένων της κάθε εποχής, δίνοντας το στίγμα του εκάστοτε "κοινώς αποδεκτού" και διαγράφοντας έτσι όλη την εξελικτική του πορεία, αλλά και παρουσιάζοντας στοιχεία που επειδή ακριβώς τότε δεν είχαν συμπεριληφθεί στον κανόνα, έμειναν στο περιθώριο και μερικές φορές ξεχάστηκαν...
Μέσα απ’ αυτά λοιπόν σου δίνεται η ευκαιρία να επανεξετάσεις τέτοια στοιχεία, υπό την οπτική μιας άλλης εποχής που ίσως επιτρέπει την καλύτερη κατανόησή τους.
Έλεγα για παράδειγμα για τις δίκες των Μαγισσών στο Σάλεμ. Οι καταγραφές του χρονικογράφου τους, Cotton Mather μεταφέρουν αρκετά πολύτιμα στοιχεία, η εξέταση των οποίων σε διάφορες μεταγενέστερες περιόδους έχει δημιουργήσει ποικίλες εντυπώσεις κι ερμηνείες: αρχικά ότι υπήρχαν πράγματι κρούσματα μαγείας, αργότερα ότι ήταν απλά μια εκδήλωση μαζικής υστερίας, υποκινητής της οποίας, φέρεται και ο ίδιος ο Cotton Mather (που, σημείωση, για τους φίλους του ορθολογισμού, ήταν μέλος της Royal Society του Λονδίνου και αντιπρόσωπός της στη Νέα Αγγλία, μεταφέροντας εκεί τις νεώτερες ανακαλύψεις από τα έργα του Boyle, του Halley και του Νεύτωνα), και ενώ οι μαρτυρίες είχαν τεθεί υπό αμφισβήτηση, τώρα διερευνάται η σχέση των κατηγοριών με αληθινά βιώματα, όπως της Μόρας, είτε αυτά αντιμετωπιστούν απλά ως φυσιολογικά φαινόμενα, είτε ως επίδραση της Σκιάς.
Από κει και πέρα, τίποτα δεν είναι σημαντικότερο από την εσωτερική γνώση, έτσι κι αλλιώς η αλήθεια δύσκολα χωράει σε λέξεις, αρκεί κανείς να βρει τον τρόπο να την διαβάσει...

Όπως έχω ξαναπεί, έχω προσωπικά βιώματα της Σκιάς, όπως έχουν και πολλά άλλα άτομα του περιβάλλοντός μου, κι ωστόσο ο «χάρτης» γίνεται περισσότερο αντικειμενικός, με την αντιπαράθεση ενός πολύ μεγάλου αριθμού μαρτυριών, οπότε είναι ευκολότερο να φανούν οι κοινοί παρανομαστές και να αφαιρεθούν τα υποκειμενικά αντιληπτικά κριτήρια...
Η μελέτη στηρίζεται περισσότερο σε εμπειρίες, αλλά δεν αρκείται σε μια φαινομενολογική προσέγγισή τους. Ίσως μια εξειδικευμένη μελέτη από κάποιον συγκεκριμένο κλάδο της επιστήμης, να έμενε εκεί, σε μια απλή στατιστική καταγραφή και να απέφευγε το ρίσκο να λάβει θέση επιχειρώντας να αναλύσει τα δεδομένα, ο δικός μου στόχος όμως δεν είναι η διαπίστωση του φαινομένου, αλλά ο καθορισμός, η ανάλυση, η ερμηνεία και κυρίως η επίλυσή του. Εκεί βοηθούν τα βιβλία που αντιπροσωπεύουν διάφορους χώρους. Όπως επίσης βοηθούν στην απόδειξη της διαχρονικότητας του φαινομένου, ενώ η κριτική μελέτη των επικρατέστερων ερμηνειών ανά εποχή, που έχουν οδηγήσει στη σημερινή «κοινώς αποδεκτή» θεωρία, είναι επίσης σημαντική, αφού έχουν ήδη εντοπιστεί χρονικά σημεία, στα οποία η πορεία αυτή πήρε λάθος κατεύθυνση...
Τέλος, δεν υποστήριξα ότι όλα τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι και τη νύχτα. Τα περισσότερα το κάνουν. Ϊσως πάλι αρχικά να μην φοβούνται το ίδιο το σκοτάδι, αλλά τον ύπνο, όταν αρχίζουν και ονειρεύονται. Σύμφωνα με μια Ψυχιατρική μελέτη που διαβάζω τώρα, οι εφιάλτες, εμφανίζονται σε έξαρση σε ηλικία μεταξύ ενός και πέντε ή έξι χρονών, κι έτσι ίσως εκεί να υποβόσκει ένας φόβος για τον ύπνο, που να μεταλάσσεται σε φόβο του σκοταδιού.
Όπως και νά ‘χει όμως, το «κάλεσμα» της Σκιάς, ή ο συντονισμός μαζί της, δεν γίνεται απαραίτητα μέσω του φόβου...

[Jonathan Bright]

Μιχάλη,
Όπως ανέφερα, όσον αφορά συγκεκριμένες εκδηλώσεις της Σκιάς, όπως π.χ. τη «Μόρα», που έχουν ερευνηθεί αποσπασματικά ως "φαινόμενα", οι θεωρίες αυτές λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και διερευνώνται σχολαστικά. Για παράδειγμα, πέρα από την Ψυχολογία, εξετάζεται και η Ψυχιατρική προσέγγιση καταστάσεων που φαινομενικά σχετίζονται έστω και έμμεσα με το θέμα.
Σχετικά με τους υπόλοιπους Ιατρικούς κλάδους που αναφέρεις, είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει μια γενική μελέτη, για τον απλούστατο λόγο πως οι ίδιοι δεν έχουν επιχειρήσει ποτέ κάποιον τέτοιο συσχετισμό, επομένως δεν υπάρχει σχετική βιβλιογραφία.
Εξαίρεση αποτελεί η ειδική περίπτωση "αιφνιδίου θανάτου" κατά τη διάρκεια του ύπνου, την οποίαν φυσικά διερευνώ παγκόσμια και μαζί εξετάζω θεωρίες που προέρχονται από διάφορους Ιατρικούς κλάδους, αν και η αλήθεια είναι πως γενικά η Ιατρική μέχρι στιγμής αδυνατεί να εξηγήσει αυτό το φαινόμενο...
Στις υπόλοιπες περιπτώσεις δεν έχει διαπιστωθεί κάποια ιδιαίτερη οργανική ευαισθησία που να χρήζει περεταίρω διερεύνησης, ασχέτως αν η επίθεση μερικές φορές επιφέρει κάποια παροδικά ή σπανιότερα μόνιμα οργανικά αποτελέσματα.
Για παράδειγμα, απ’ όλα τα περιστατικά που έχω ακούσει, μόνο σε μια περίπτωση προϋπάρχει αναπνευστικό πρόβλημα κι ωστόσο είναι κάτι που πολλοί βιώνουν κατά τη διάρκεια του «πατήματος του Ίσκιου». Επίσης, σε συγκεκριμένους χώρους που ευνοούν την εκδήλωση, έχουν καταγραφεί κάποιες περιπτώσεις στομαχικών διαταραχών και δυσεντερίας, οι οποίες όμως φαίνονται μάλλον ως αποτέλεσμα της παρουσίας της Σκιάς (διαπιστωμένη μόλυνση από το πηγαδήσιο νερό του σπιτιού...)

dreamaster,
θα χαρώ ιδιαιτέρως. Και τότε θα μπορούμε να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα...

[paul]

Όσα δεδομένα λαμβάνω σχετικά με το θέμα της σκιάς, δεν μπορούν να μου απαντήσουν 2 ερωτήματα.



Πρώτον, τι σχέση υπάρχει μεταξύ της σκιάς και των δαιμόνων της σολομωνικής ή γενικότερα της πνευματικής μαγείας; Θα μπορούσε να είναι η σκιά ένας από αυτούς τους παλαιούς δαίμονες που απλά τυγχάνει να ταιριάζει αυτό που εκφράζει στη σύγχρονη φιλοσοφία ζωής μας άρα και να μπορεί να επηρεάζει πολύ τους ανθρώπους;



Δεύτερον, μήπως «βάζουμε σε ένα τσουβάλι» όλες τις δράσεις των δαιμόνων που γεννήθηκαν από παλαιούς μάγους ή προϋπήρχαν της γήινης μαγείας, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα όνομα για όλες τις επιδράσεις.. αυτό της σκιάς;



Κι αν στέκουν αυτά που είπα εδώ, τι σχέση έχει η σκιά με το χριστιανικό σατανά, που είναι ο αρχηγός και έχει υπό την εποπτεία του «σκοτεινούς αγγέλους», που και οι άγγελοί του, είναι «κατά χάριν σατανάδες»;



Παρακαλώ λοιπόν όποιον μπορεί να μου δώσει μια άποψη ή απάντηση στο προβληματισμό μου, να το επιχειρήσει.