Μια λύκαινα μέσα στα πρόβατα

[fantasy]

Είναι μια περίεργη ιστορία που έλαβε μέρος, ή θα μπορούσε να λάβει μέσα στους κόλπους ενός γυναικείου μοναστηριού. Εκεί που οι καλόγριες ζουν στην νηστεία και στην απόλυτη υποταγή. Τίποτα δεν μπόρεσε να χαλάσει την ηρεμία αυτού του μοναστηριού, ως εκείνη τη στιγμή που εκανε την εμφάνισή της μια πικραμένη κοπέλα, η Βασιλική. Ήθελε να γίνει καλογριά, γιατί πικράθηκε από μια σχέση που τη διέλυσε ψυχολογικά και δεν πίστευε ότι θα νοιαζόταν ποτέ κανείς γι' αυτή. Η μόνη της παρηγοριά ήταν ο Θεός. Πραγματικά εκείνη την ώρα η κοπέλα ικετευτικά ζήτησε καταφύγιο σ' αυτό το μοναστήρι και ζήτησε από την ηγουμένη να την δεχτεί, κι εκείνη της άνοιξε την αγκαλιά της και τη δέχτηκε και μάλιστα δεν την ξεχώριζε από τις άλλες. Για δύο χρόνια στάθηκε τύπος και υπογραμμός. Δεν έδωσε καμία αφορμή. Αφού πέρασε όλες τις δοκιμάσίες σαν δόκιμη, σε έξι μήνες θα γινόταν η ορκωμόσία της. Όμως ο σατανάς δεν την άφησε να το πετύχει, κι αυτό γιατί δεν ήταν εσώψυχη επιθυμία. Όσο κι αν προσπάθησε να φανεί εγκρατής ώς το τέλος, δεν τα κατάφερε. Το παραστράτημά της θα το πλήρωνε ακριβά.
Όλα ξεκίνησαν εκείνη την μέρα που για πρώτη φορά συνάντησε το βλέμμα της το βλέμμα του Λάμπη, του πιο όμορφου παλικάριού που είχε δει, ο οποίος ήρθε στο μοναστήρι για να προσευχηθεί. Εξωτερικά, αν τον έβλεπε κανείς θα τον έλεγε αλήτη, αλλά εσώψυχα ήταν καλό παιδί και εκείνη το ήξερε. Η Βασιλική κρυμμένη πίσω από τα γιασεμια τον παρατηρούσε κρυφά και έφτιαχνε ένα κομποσκοίνι. Οι άλλες φάνηκε ότι δεν τον είχαν προσέξει και είχαν άλλες ασχολίες, αλλά αυτή καιγόταν και κρυφα έκανε όνειρα ότι αυτή κι εκείνος ήταν ζευγάρι. Κοίταξε όμως το μοναστήρι, τα ρούχα της, τις αλλές και σκέφτηκε πως μια καλογριά δεν έχει δικαίωμα να σκέφτεται κανέναν ερωτικά. Πρέπει όλους να τους βλέπει αφ' υψηλού σαν αδερφούς. Να μην ξεχωρίζουν στα μάτια της. Θα έπαιρνε το όνομα Αδερφή Ευγενία και έπρεπε να παλέψει γι' αυτό. Όμως αυτή η ομορφιά δεν είναι δυνατόν να περάσει απαρατήρητη. Ήταν μαρτύριο να τον θυμάται. Γιατί υπέβαλλε τον εαυτό της σε κάτι που δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει, σε κάτι που δεν ήταν γεννημένη γι' αυτό; Μάλιστα έκανε μεγάλο καβγά με τους γονείς της και αναγκάστηκε να φύγει κρυφά από το σπίτι γιατί της έλεγαν ότι μπορεί κάποιος άλλος να βρεθεί. Αλλά δεν άκουγε τίποτα και κανέναν. Στο τέλος έγινε το δικό της και τώρα βασανίζεται με τη σκέψη ότι ένας άνδρας ξεχώρισε στα μάτια της και δεν μπορεί να του δείξει πόσο ενδιαφέρεται, διότι δεν της το επιτρέπει η πορεία που διάλεξε.
-- Δεν είναι άδικο αυτό; Σκέφτηκε.
Το ίδιο απόγευμα η ηγουμένη ήταν στο γραφείο της καθισμένη και έφτιαχνε τις καταστάσεις των κοριτσιων γιατί επρόκειτο να τους αλλάξει πόστα. Μάλιστα, η Βασιλική θα ήταν υπεύθυνη μαζί με την Ζωή, μια άλλη δόκιμη, στις προμήθειες. Θα πηγαίνανε σαν κοσμικές, που εννοείται ότι είναι ακόμη αφού δεν ορκίστηκαν, κάθε δεκαπέντε μέρες στην πόλη για ψώνια. Αυτό θα ήταν μια ευκαιρία να μην τον βλέπει και να πάψει να βασανίζεται. Την ώρα λοιπόν που η ηγουμένη μισονυσταγμένη έγειρε στην καρέκλα της να πάρει έναν υπνάκο, είδε μπροστά της ένα όραμα. Βρέθηκε σε ένα λιβάδι, είδε έναν βοσκό που προσπαθούσε να μαζέψει τα αρνάκια του και να τα γλιτώσει από τα δόντια ενός φοβερού λύκου που βρισκόταν ανάμεσά τους. Τι θα έπρεπε να κάνει ο βοσκός; Άκουσε μια ουράνια μελωδική φωνή να της λέει.
- Λογικά πρέπει να φτιάξει μια στάνη, να κλείσει τα αρνάκια του και να διώξει τον κακό το λύκο. Είπε εκείνη.
- Πολύ σωστά, Κάνε κι εσύ το ίδιο, της είπε αυτή η φωνή και επανήλθε στην πραγματικότητα.
Δεν κατάλαβε τη σημασία του ονείρου και τηλεφώνησε στον πάτερ Αδαμάντιο, τον ηγούμενο του ανδρικού μοναστηριού που ήξερε από οράματα να της το εξηγήσει. Δυσκολεύτηκε κι αυτός αρκετά, αλλά λύση δεν μπόρεσε να της βρει. Φώναξε όλες τις καλογριές να της λύσουν το όραμα, αλλα καμια δεν μπόρεσε να τη βοηθήσει. Μια μόνο βρήκε το θάρρος και της είπε:
-Δεν μπορώ να σας απαντήσω υπεύθυνα αγία Μητέρα. Αν είναι θείο μήνυμα ίσως έρθει ξανά στον ύπνο σας και είναι πιο διαφωτιστικό. Ένα όνειρο ή όραμα πάντα σταματάει όταν κάνει τον κύκλο του και βρεθεί η λύση.
- Αν είναι θέλημα Θεού παιδί μου, ας έρθει κάποιος να με διαφωτίσει. Εγώ δεν μπόρεσα να καταλάβω το νόημα του οράματος αυτού. Εσύ Βασιλική τι λές;
Η Βασιλική κατάλαβε την εξήγηση του ονείρου και κρύος ιδρώτας διαπέρασε το κορμί της.
- Εγώ δεν δίνω σημασία στα όνειρα. Καλό θα ήταν να το ξεχάσετε.
Η ηγουμένη βρήκε ικανοποιητική την απάντησή της και αποσύρθηκε στο κελλί της για να προσευχηθεί. Οι άλλες ετοιμάστηκαν για τον εσπερινο. Το συναξάρι θα τις καλούσε σε μισή ώρα και έπρεπε να είναι έτοιμες.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

[fantasy]

Η Ζωή και η Βασιλική δεν ήταν έτοιμες για τον εσπερινό. Η Ηγουμένη τις έστειλε στα κελλιά τους και τις μάλωσε για την απερισκεψία τους να μην ετοιμαστούν. Χρειάστηκαν προμήθειες όμως και τις έστειλε στο σούπερ μάρκετ.
Εκεί έγινε φασαρία γιατί ο άνδρας που αγαπούσε έκλεψε μερικά τρόφιμα. Η κοπέλα δέχτηκε να τα πληρώσει αυτή και έκλαιγε που αυτός ο άνθρωπος αναγκάστηκε να κλέψει επειδή δεν είχε χρήματα. Εκείνος την είδε και της έδωσε το χέρι. Ένιωσε ότι αναστατώθηκε σύγκορμη απ' αυτό το άγγιγμα. Το ίδιο ένιωσε κι αυτός και τις κάλεσε να έρθουν στο γήπεδο μπάσκετ που παίζει όταν έχει ελεύθερο χρόνο για να τους μιλήσει. Η ίδια έλξη γεννήθηκε και από τις δύο πλευρές.
- Σε έχω δει εσένα πολλές φορές στο μοναστήρι να κρύβεσαι πίσω από τα γιασεμιά
-Εγώ, καθομαι και πλέκω κομποσκοίνια.
-Καλά τόσο όμορφη και γλυκια κοπέλα για πέταμα σε είχαν οι δικοί σου;
Η Ζωή τη σκουντούσε να φύγουνε γιατί βραδιάζει. Πήρανε τις μισές προμήθειες και ανησυχούσε πολύ.
- Δεν ήταν επιλογή των δικών μου, ήταν μια βεβιασμένη μου απόφαση εγώ... του είπε την ιστορία της.
- Πάμε, δεν μένω ούτε λεπτό παραπάνω.
- Τόσο πολύ τη φοβάσαι την Ηγουμένη; Κάτσε να δούμε γιατί το παιδί τα έκλεψε, να μάθουμε.
- Κάλα θα καθίσουμε ένα τέταρτο. Ούτε λεπτό παραπάνω.
- Γιατί έφτασες σ' αυτό το σημείο; Δεν φάίνεσαι τέτοιος.
- Διότι δεν με πλήρωσε το αφεντικό. Ήθελα να φάω. Χωρίς φαί δεν ζει κανείς.
- Ευτυχώς που βρεθήκαμε στο δρόμο σου εμείς, αλλιώς θα ήσουν σε κανένα παγερό κρατητήριο για διανυχτέρευση.
- Συνηθισμένο το βουνό από τα χιόνια.
- Θες να πεις ότι το έκανες κι άλλη φορά;
- Ναι, πάντα για τον ίδιο λόγο. Η ζωή είναι ακριβή και έχει απαιτήσεις.
-Φεύγω τώρα. Θα ζητήσω από την ηγουμένη να σου εξασφαλίζει το πιάτο της ημέρας.
-Δεν θέλω τον οίκτο σου.
-Δεν είναι οίκτος αλλά....
-Αλλά...
-Άσε τίποτα πάμε γιατί θα μας τα ψάλλει η ηγουμένη.
-Καλά που το κατάλαβες! Είπε η Ζωή θυμωμένη.
Άργησαν αρκετά και η ηγουμένη ανησύχησε. Όταν τις είδε να γυρίζουν πίσω ζωντανές ένιωσε ανακούφιση.
Της έδωσαν τα τρόφιμα και είδε ότι έλειπαν σχεδόν τα μισά.
- Ελπίζω να έχετε κάποια καλή δικαιολογία γι' αυτό που συμβαίνει.
- Βοήθησα ΄το ληστή που έκλεψε το σούπερ μάρκετ και πλήρωσα τα τρόφιμα για να μην πάει φυλακή.
- Από τη μια είναι καλό αυτό που έκανες, εύγε. Από την άλλη θα μείνεις απόψε νηστική και οι άλλες θα φάνε τη μισή μερίδα απ' όσο θα τρώγανε.
-- Δεν με νοιάζει να θυσιαστώ για εκείνον π' αγαπώ. Είναι χαρά για μένα.
- Λυπάμαι που σας έφερα τέτοια αναστάτωση. Αν το ήξερα θα ήμουν πιο προσεκτική αλλά έτυχε αυτό. Εσείς δεν μας λέτε να κάνουμε καλές πράξεις; Το παράδειγμά σας ακολούθησα.
Μετά το φαγητό η ηγουμένη πήγε στο κελλί της να αναπαυθεί. Ξάπλωσε στο πέτρινο μαξιλάρι της και προσευχόταν. Την είσοδό του μέσα στο κελλί έκανε ένας άγιος που έλαμπαν τα ιμάτιά του. Εκείνη σταυροκοπήθηκε.
- Δεν με γνώρισες Μαρία, είμαι ο πάτερ Αρσένιος του ανδρικού μοναστηριού. Ήρθα να σε σώσω από το λύκο που βάλατε στο κελλί σας. Μια καλογριά σου έχει αλλόκοτες ιδέες. Είναι ερωτευμένη με ένα φτωχό παλικάρι αλλά καλό και θεοσεβούμενο. Θα πρέπει να απομακρυνθεί από εδώ. Ενοχλεί τη γαλήνη μου.
- Ποια είναι;
- Δεν θα σου πω. Ψάξε μόνη σου να την βρεις.
- Είναι από τις δόκιμες ή από τις άλλες;
- Δεν είναι κόσμιο να την κατονομάσω. Να την βρεις η ίδια. Σκοπεύει να μαγαρίσει με τον αγαπημένο της τον ιερό τούτο χώρο. Προφύλαξε τα κορίτσια και στείλε την πίσω.
Ο άγιος δεν είπε τίποτα άλλο και έφυγε.
Ήταν δύσκολη η θέση της. Ποια από τις κοπέλες της θα είχε το τόλμημα να κάνει κάτι τέτοιο; Όλες τις αγαπούσε και δεν της έδωσαν την παραμικρή αφορμή. Αγιος ήταν όμως δεν μπορεί να έκανε λάθος. Μόλις την ανακαλύψει θα φύγει με τις κλωτσιές. Δεν θα ανεχόταν το ιερό τούτο μοναστήρι να γίνει οίκος ανοχής.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

[fantasy]

Η ηγουμένη ήταν ψυχολογικά ράκος. Ούτε μιλούσε ούτε έτρωγε. Έβλεπε οράματα, άκουγε φωνές και είδε τον άγιο Αρσένιο πολλές φορές να της ζητάει να διώξει τη λύκαινα που μπήκε στη στάνη και θα επηρεάσει και τις άλλες με τη ζωή που κάνει.
Η Ζωή την έπιασε πολλές φορές να καπνίζει κρυφά. Και πολλές φορές την κάλυπτε όταν συναντίοταν κρυφά με τον Λάμπη και συζητούσαν ακόμα και σε μέρη εκτός μοναστηριού, αλλά ποτέ δεν έφτασε στο σημείο να τη φιλήσει επειδή ήταν καλογριά. Εκείνη κατάλαβε την αμηχανία του, έβγαλε το μαντίλι και έμεινε με ένα μπλουζάκι και το μισοφόρι της στην ακρογιαλιά.
- Τώρα πια δεν είμαι καλογριά. Άλλωστε, είμαι δόκιμη. Αν κάποια δόκιμη δεν αντέξει, φεύγει.
- Γιατί διστάζεις αγάπη μου; Αύριο θα πληρωθώ. Μου χρωστά πολλούς μισθούς. Γύρω στα 3000 ευρώ θα πάρω. Έλα μαζί μου και παράτα τα όλα.
- Διστάζω, φοβάμαι! Πρέπει να σε ξεχάσω και να με ξεχάσεις.
- Είσαι ανόητη. Δεν βλέπεις πώς λάμπει το πρόσωπό σου όταν είσαι μαζί μου. Πες μου αν ήσουν ποτέ ευτυχισμένη εκεί πέρα.
- Τώρα πια αυτός είναι ο δρόμος μου.
- Είναι η τελευταία σου κουβέντα;
- Ναι, η τελευταία. Εκείνη έκλαιγε και νόμιζε ότι δεν είδε τα δάκρυά της. Έκλαψαν και οι δύο και εκείνος περισσότερο γιατί ήταν αδύνατον να ζήσει χωρίς αυτή.
Εκείνος δεν άκουγε τίποτα. Θα την έβλεπε ξανά. Δεν την ενόχλησε για 15 μέρες. Όμως μια μέρα σκάλωσε στο κελλί της. Η Ζωή τον είδε και τρόμαξε. Η ηγουμένη την φώναξε να της πει αν είδε τίποτα ύποπτο στο μοναστήρι. Εκείνη κόντεψε με την τρομάρα που πήρε να την προδώσει. Από τη μια δεν ήθελε να προδώσει τη φίλη της, από την άλλη δεν ήθελε να κρύβει από την ηγουμένη μια αλήθεια που όφειλε να γνωρίζει. Η μέση οδός ήταν να λιποθυμήσει μέσα στα χέρια της και αυτό έκανε. Η ηγουμένη χτύπησε συναγερμό να βρεθούν όλες οι καλόγριες ενώπιόν της να τις ανακρίνει. Τα αστείο πια έπαψε.
- ΠΟΙΑ ΛΕΙΠΕΙ;Είπε με οργή. Επρεπε να το περιμένω πάλι η Βασιλική λείπει.
Ζωή, πήγαινε να την φωνάξεις.
- Εγώ... Εγώ όχι, δεν μπορώ ας πάει κάποια άλλη.
- Καλά θα πάω μόνη μου.
Οταν άκουσε την πόρτα να ανοίγει ο νεαρός κρύφτηκε μέσα στην ντουλάπα και την είδε να είναι ξαπλωμένη.
- Είσαι καλά παιδί μου;
- Χάλια Αγία Μητέρα. Κάποιος με μάτιασε. Δεν είμαι καλά.
- Καλά, ηρέμησε θα φωνάξω το γιατρό.
- Όχι, τους φοβάμαι τους γιατρούς. Δεν έφαγα πολύ χθες βράδυ και έχω αδυναμία.
- Καλά, θα σου φτιάξω μια πορτοκαλάδα και θα γίνεις καλά. Φεύγω τώρα. Θα επανέλθω.
Η ηγουμένη έφυγε και εκείνος βγήκε από τη ντουλάπα.
- Είναι επικίνδυνο να έρχεσαι εδώ. Αν δεν άκουγες την πόρτα φαντάζεσαι τι θα μπορούσαμε να πάθουμε; Τι θα μπορούσε να είχε δει;
- Μήπως θέλεις να τελειώνουμε. Αν ήθελες θα της έλεγες θέλω να φύγω, είναι βαριά η καλογερική για μένα.
- Προσπάθησα να το κάνω, αλλά δεν είναι εύκολο αυτό που μου ζητάς. Τι να της πω αγάπησα και θέλω να φύγω;
- Έτσι ακριβώς. Πρέπει να διαλέξεις τι θέλεις. Φεύγω τώρα γιατί θα έρθει να σου φέρει την πορτοκαλάδα. Σκέψου το! Μήπως θέλεις να της το πω εγώ;
- Όχι θα το κάνω εγώ την κατάλληλη στιγμή.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

[fantasy]

Εκείνος έφυγε και εκείνη ήθελε να πει στην Ηγουμένη ότι επιθυμούσε να φύγει, ότι είναι ερωτευμένη ότι ποτέ δεν έζησε κάτι τέτοιο. Τι ήταν αυτό όμως που την έκανε να διστάζει να της μιλήσει; Ο φόβος της ή δεν ήταν σίγουρη τι ήθελε πραγματικά.
- Να σας ρωτήσω κάτι Αγία Μητέρα;
- Ναι, παιδί μου.
- Όταν κάποιος θέλει να φύγει πραγματικά από το μοναστήρι πρέπει να το κάνει;
- Εξαρτάται για ποιο λόγο θέλει να το κάνει. Αν είναι δόκιμος όπως εσύ, ναι είναι εύκολο. Γι' αυτό άλλωστε μια καλογριά δεν ορκίζεται απευθείας.
Θέλεις να φύγεις;
- Το σκέφτομαι. Νομίζω ότι τα εγκόσμια μου ταιριάζουν πιο πολύ.
- Σκέψου το! Μπορεί να το μετανιώσεις. Μην κάνεις τη βιαστική κίνηση να φύγεις αν δεν είσαι σίγουρη ότι το θέλεις πραγματικά.
- Αισθάνομαι ότι το θέλω πραγματικά αλλά...
- Αφού υπάρχει το αλλά μείνε. Αν το αλλά πάψει να υπάρχει, φεύγεις.
- Ευχαριστώ μου κάνει καλό να συζητώ μαζί σας. Θα το σκεφτώ και θα σας ξαναενοχλήσω.
-- Λες να είναι αυτή η λύκαινα; Δεν μου έχει δώσει καμιά αφορμή. Θα την παρακολουθήσω να δω. Αν είναι, εγω η ίδια θα τη διώξω πριν μου το ζητήσει.
Πραγματικά τα χαράματα η ηγουμένη δεν είχε ύπνο είδε μια σκιά να σκαλώνει στο κελλί της Βασιλικής. Ήταν ένας άνδρας με μαύρα ρούχα. Τρόμαξε!
--Είναι δυνατόν να το είδα αυτό; Της φαντασίας μου είναι.
Ό,τι έβλεπε δεν ήθελε να το πιστέψει. Είδε την καρτέλα της.
-- Δεν είναι παρθένα, μάλιστα ήρθε επειδή είχε ερωτική απογοήτευση. Έπρεπε να κάνει την κίνηση να την πιάσει επ' αυτοφόρω θα το έκανε απόψε.
Μίλησε με τη Ζωή αλλά το ύφος της και μόνο έδειχνε την ενοχή της. Μάλιστα είδε στα σκουπίδια γόπες από τσιγάρα και τσάντες με σουβλάκια.
-- Καλοπερνάει η αλήτισσα.
Είδε τον γέροντα να της χαμογελά.
- Την βρήκες;
- Νομίζω γέροντα ότι είναι η Βασιλική.
- Μπες μέσα γιατί ετοιμάζεται... Μπες αμέσως. Θα κάνουν όργια μέσα στο κελλί.
Εκείνη έτρεξε και άνοιξε σιγά- σιγά την πόρτα. Η θέα που αντίκρυσε την έκανε να ανατριχιάσει. Είχε ξαπλώσει με το μισοφόρι της και εκείνος μισόγυμνος και φιλιόντουσαν με πάθος. Η ηγουμένη είχε πάθει σόκ. Η φωνή της δεν έβγαινε από το στόμα της. Η θέα που αντίκρυσε ήταν αποκρουστική.
- Εξωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!! Είπε
- Αγία μου Μητέρα, ξέρεις εγώ! Θα στο έλεγα, χθες κάτι πήγα να σου πω αλλά...
- Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα να φύγεις κι εσύ και το σκουπίδι σου. Να πάτε στον αγύριστο. Είπε και τους έδιωξε ημίγυμνους μπροστά σε όλες.

[fantasy]

Πραγματικά τι έγινε αυτό το πρωί κανείς δεν μπόρεσε να το προβλέψει. Η μοίρα ήθελε να φύγει κακήν κακώς από το μοναστήρι. Εντελώς ξυπόλητη με το μισοφόρι βγήκε από το κελλί και κρύωνε εκείνος φορούσε το παντελόνι του αλλά ξυπόλητος και γυμνόστηθος. Η ηγουμένη του έδωσε ένα σεντόνι να κρύψει τη γυμνία του γιατί θα έκανε κακό στις υπόλοιπες η θέα ενός γυμνού άνδρα. Τελικά η Ζωή πήρε το λόγο:
- Αγία Μητέρα. Η απόφασή σας να διώξετε την Βασιλική ήταν δίκαιος για σας. Το βρίσκω λογικό, όμως ο τρόπος που το κάνατε ήταν πολύ σκληρός. Για μένα ο λύκος ήταν ο άνδρας που την παρέσυρε και την έκανε να πάρει το στραβό δρόμο. Ακόμα και ο πατέρας δέχτηκε τον άσωτο υιό του πίσω. Εσείς γιατί την ξεφτελίσατε; Θα μπορούσατε να την διώξετε πιο κόσμια και να την αφήσετε να φύγει με το φόρεμα που πρωτοήρθε. Γιατί τόσο μίσος; Δεν σκέφτεστε ότι θα κρυώνει; Θα είναι περίγελος σε όλους. Θα ....
- Εκείνη τη στιγμή παιδί μου δεν σκέφτηκα όλα αυτά που μου λες. Είχα δει να παραβιάζουν τον οίκο του Θεού με ερωτικά παιχνίδια.
- Τους είδατε με τα μάτια σας να κάνουν έρωτα;
- Αν αργούσα λίγο ακόμα, αυτό θα είχε συμβεί. Το όνειρο που σου είπα δεν ήταν ένα απλό όνειρο, αλλά συνεχίστηκε με την παρουσία του Αγίου Αρσενίου που πέθανε πριν 50 έτη. Ερχόταν και μου ζητούσε να απαλλάξω τον οίκο από μία καλογριά που δεν είναι αυτός ο δρόμος της, αλλά έχει πεπρωμένο να παντρευτεί. Ευτυχώς δεν ορκίστηκε ακόμα και έληξαν όλα ομαλά.
- Μα ακριβώς επειδή δεν ορκίστηκε έπρεπε να φύγει πιο ήπια. Αν ορκιζόταν θα μπορούσατε να τα κάνετε όλα αυτά.
- Αχ Ζωή μου, θα γίνεις καλή καλογριά. Πολύ καλύτερη από μένα. Οι πράξεις της με έβγαλαν εκτός εαυτού. Ήθελα να δω κάποια σημάδια που να δείχνουν την ενοχή της. Έψαξα τα σκουπίδια και βρήκα σακούλες από έτοιμα φαγητά και γόπες από τσιγάρα.
- Μπορεί να τα έτρωγε ο άνδρας και αυτή να μην δοκίμαζε. Μπορεί αυτός να κάπνιζε.
-- Δυστυχώς ξέρω καλά φίλη μου ότι και οι δύο μαζί τα χρησιμοποιούσατε. Τι ανοησία να ρίχνετε τα σκουπίδια σας ανάμεσα στα σκουπίδια των καλογριών. Σκέφτηκε η Ζωή.
- Την αγαπούσες Ζωή, γίνατε φίλες. Είναι φυσικό να την νοιάζεσαι. Κι εγώ πονάω περισσότερο από σένα γιατί μου ήταν συμπαθής. Αφήστε την έτσι. Τώρα πια θα έχει απομακρυνθεί πολύ. Θα ταχυδρομήσουμε τα ρούχα της στο σπίτι αν και θα είναι πια πολύ φαρδιά γιατί μας ήρθε παχουλή και τώρα έγινε καλλίγραμμη. Σε μας το οφείλει αυτό. Μπρος στις δουλειές σας όλες.
Λίγο παρακάτω το ζευγάρι είχε μελανιάσει από΄το κρύο. Είχαν τυλιχθεί στο σεντόνι. Εκείνη τηλεφώνησε στη μητέρα της από το κινητό του Λάμπη που το είχε στη δεξιά τσέπη του παντελονιού του, να φέρει ανδρικά και γυναικεία ρούχα, δύο παλτά να ζεσταθούν, και ένα ζευγάρι παπούτσια γι' αυτήν, ενώ γι' αυτόν τα αθλητικά παπούτσια του πατέρα της. Κρύφτηκαν στο δάσος και κλεισμένοι ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, με μόνο κάλυμα το σεντόνι, προσπαθούσαν να ζεσταθούν. Η μητέρα της δεν ήθελε να την ακούσει. Πήγε να της κλείσει το τηλέφωνο. Εκείνη της φώναζε:
- Μάνα μου, λυπήσου με! Μη μου το κλείνεις καλή μου μάνα. Ξέχασε όσα σου έκανα! Βοήθησέ με! Θα πεθάνω, δεν θα έχεις πια κόρη. Θα πεθάνω από το κρύο, είναι ανυπόφορο, δυνατό. Προσπάθησε για λίγο να νιώσεις ότι΄είσαι μητέρα, πρέπει να κάνεις αυτό που σου ζητώ.
Η μητέρα ήθελε εξηγήσεις, αλλά εκείνη φώναζε ότι θα της τα πει όλα όταν έρθει και φέρει όσα της ζητά. Να έρθει στο δάσος που βρίσκεται έξω από το μοναστήρι άμεσα. Αν την προλάβει ζωντανή θα είναι τυχερή. Η μητέρα τρομαγμένη πήρε ένα ταξί και βρέθηκε άμεσα στο σημείο που κρυβόταν το παράνομο ζευγάρι.
Πραγματικά όταν πήγε η μητέρα τους είδε αγκαλιασμένους να τρέμουν από το κρύο. Τους έντυσε και τους έβαλέ στο ταξί και πήγανε στο σπίτι της,
Η μητέρα βλέποντας την κατάστασή τους, τρόμαξε και περίμενε να συνέρθει η κόρη της για να της πει όλα όσα όφειλε σαν μητέρα να ξέρει. Την έβλεπε να τρέμει και σταμάτησαν κάπου να πιουν μια ζεστή σοκολάτα πριν πάνε σπίτι. Αυτό τόνισε πολύ την κοπέλα και της διηγήθηκε τα πάντα.
Η μητέρα δεν αντέδρασε καθόλου σε όσα έκανε η κόρη της. Την πείραξε η στάση της ηγουμένης. Όταν τα έμαθε η πρώτη της σκέψη ήταν να μηνύσει την ηγουμένη, η οποία συμπεριφέρθηκε πολύ σκληρά και επιπόλαια. Άλλωστε, τι επιζήμιο έκανε να το πληρώσει με τη ζωή της; Εντάξει δοκιμάστηκε και απέτυχε. Αν ήταν γεννημένη για καλογριά δεν θα είχε μάτια για τον νεαρό, όπως έκαναν οι άλλες.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

[fantasy]

Η ηγουμένη απόψε είχε έναν εφιάλτη. Είδε τον Άγιο Αρσένιο στον ύπνο της, πολύ θυμωμένο μαζί της.
- Αχ Μαρία, πολύ με στεναχώρησες σήμερα!
- Δεν έκανα ό,τι μου ζητήσατε; Μήπως θέλετε να διώξετε καμιά άλλη;
- Μην αυθαδιάζεις! Σήμερα έκανες κάτι πολύ σκληρό. Έδιωξες την κοπέλα με βίαιο τρόπο. Ήθελα να φύγει, αλλά όχι μ' αυτό τον τρόπο. Η Ζωή είναι πολύ καλύτερη από σένα. Καμία δεν έχει τη ψυχή της Ζωής. Ωραία, ήταν λκαινα αλλά δεν ξέρεις ότι όταν τον λύκο τον πειράξεις φωνάζει τους δικούς του για να σώσουν την κατάσταση; Το ξέρεις ότι κόντεψε να πεθάνει το κορίτσι; Το ξέρεις ότι η μητέρα της θα σε πολεμήσει; Θα μπορούσες να συγκρατηθείς. Θέλω να κάνεις την ορκωμοσία της Ζωής νωρίτερα και μετά θα πάρει τη θέση σου, γιατί εσύ για μένα φάνηκες ανάξια.
- Άγιε μου.
- Δεν θέλω να σε ξέρω πια. Εσένα έπρεπε να διώξω, όχι εκείνη.
- Συγχώρεσέ με άγιε μου.
- Να πας αύριο να εξομολογηθείς και θα μείνεις σ' αυτή τη θέση μέχρι να είναι έτοιμη η ζωή να πάρει τη θέση σου. Εγώ ξέρω να συγχωρώ, εσύ όμως στάθηκες ανάξια σ' αυτό.
Η ηγουμένη ένιωσε χάλια. Ήθελε να τηλεφωνήσει στη Βασιλική και να ζητήσει συγνώμη. Πραγματικά, ήταν εκτός εαυτού. Πώς το έκανε αυτό σ' αυτή την κοπέλα; Αυτή ήταν που πάντα μιλούσε για αγάπη; Το τηλέφωνο το σήκωσε η μητέρα της και της μίλησε πολύ άσχημα, η ηγουμένη της έδωσε όλα τα δίκια. Θα έκανε επίσκεψη για να μιλήσει με τη Βασιλική. Ίσως εκείνη τη συγχωρήσει. Δεν τόλμησε όμως να το πράξει.
Ο καιρός πέρασε. Η Βασιλική με προτροπή της μητέρας της έκανε μήνυση στην ηγουμένη. Τότε η ηγουμένη έλαβε το θάρρος να πάει στο σπίτι της Βασιλικής. Ετοίμαζε τον γάμο της, που θα τελούνταν σε μερικές μέρες. Την ίδια μέρα που θα έπαιρνε το όνομα Αδερφή Ευγενία. Τελικά εκείνη την μέρα αντί νύφη του Χριστού θα γινόταν γυναίκα του Λάμπη. Πώς τα φέρνει έτσι η ζωή!
Η Βασιλική βλέποντας ολόκληρη ηγουμένη να σκύβει και να ζητά ταπεινά συγνώμη, δεν μπόρεσε να πει λέξη. Δυο χρόνια έζησε κοντά της και δεν θα την καταδίκαζε τώρα. Η μητέρα της ήταν πολυ σκληρή. Δεν ήθελε με τίποτα να αποσύρει η κόρη της την μήνυση. Ο κλονισμός που έπαθε βλέποντας τα δυο κορμιά ενωμένα και μελανιασμένα από το κρύο έχει χαραχτεί στο υποσυνείδητό της και δεν την άφηνε να ηρεμήσει.
- Ας τη συγχωρήσουμε μανούλα μου. Βλέπεις, ζω. Δεν έπαθα τίποτα. Γιατί να την καταδικάσουμε; Ο Χριστός δίδαξε τη συγνώμη,
Πίστευε ότι έκανε το σωστό εκείνη την ώρα. Δεν την βλέπεις ότι τιμωρείται; Έχει μετανιώσει πικρά για την πράξη της.
- Είσαι καλό κορίτσι. Ήτανε λάθος αυτό που΄έκανα, το παραδέχομαι. Έπρεπε να σ ακούσω τότε που μου ζήτησες να φύγεις και να μην αφήσω να φτάσουν τα πράγματα στο σημείο που έχουν φτάσει σήμερα. Αν γυρνούσε πίσω ο χρόνος θα συμπεριφερόμουν διαφορετικά.
- Πάντα της έλεγες να συμπεριφέρεται σωστά, να μην πράττει αμαρτία και την έκανες εσύ. Παρα τρίχα το παιδάκι μου θα πέθαινε αν δεν πήγαινα εγκαίρως. Το σκέφτηκες αυτό που έκανες;
- Έχω κάνει μετάνοιες και έχω αναγνωρίσει την ευθύνη μου. Ζήτησα το έλεος του Θεού.
- Φύγε από το σπίτι μου!
- Μαμά!
- Ωραία, θα την αποσύρουμε, αφού το θέλει πολύ. Πρόσεξε στο εξής να είσαι εντάξει με τις καλογριές σου για να μην έχεις τα ίδια προβλήματα. Είσαι πολύ τυχερή καημένη που επέζησε, αλλιώς θα με είχες μπροστά σου.
- Ο Θεός να σ' έχει καλά.
- Η Ζωή τι κάνει;
- Είναι πολύ καλά, έχεις τους χαιρετισμούς της. Θα κάνει την ορκωμοσία της.
- Μα, θέλει ακόμα ένα χρόνο. Πώς;
- Ήταν εντολή του Αγίου Αρσένιου. Την θεωρέί άξια.
- Ναι, η Ζωή ήταν γεννημένη αγία και θα πετύχει, εγώ στάθηκα ανάξια.
- Όχι έχεις έναν άνδρα που σε λατρεύει. Ο κάθε άνθρωπος παιδί μου έχει ένα ριζικό που πρέπει να βαδίσει. Να είσαι περήφανη γι' αυτό.
Κοίταξε τον αγαπημένο της να έρχεται και ήθελε να κλειστεί στην αγκαλιά του. Δεν μετάνιωσε που έφυγε από το μοναστήρι. Άλλωστε, είδε πώς ζουν εκεί απέκτησε μια εμπειρία και κατάλαβε ότι αυτός είναι ο δρόμος που της ταιριάζει, δίπλα στον αγαπημένο της άνδρα. Άραγε, πώς θα ήταν η ζωή της αν διάλεγε να τραβήξει το δρόμο της καλογερικής; Δεν θα το μάθει ποτέ, άλλωστε δεν την αφορά. Ήξερε πραγματικά ποιος είναι ο δρόμος της και θα τον βάδιζε δίπλα σ' αυτόν τον υπέροχο άνδρα.

ΤΕΛΟΣ