Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Συζητήσεις > Εσωτερική Αναζήτηση – Φιλοσοφία – Επιστήμες

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 18-07-08, 05:57
Το avatar του χρήστη anti
anti Ο χρήστης anti δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 06-04-2004
Μηνύματα: 847
Προεπιλογή Συγχώρεση

Υπάρχουν αλήθειες που φοβόμαστε ή δεν θέλουμε να δεχτούμε για οποιωνδήποτε λόγο... καμιά φορά όταν κάποιος μας τις λέει ή τις διαβάζουμε παθαίνουμε ένα σοκ, ο εγκέφαλος αντιδράει, όλα τα κύτταρα μας και οι νευρώνες αντιδρούν προσπαθώντας να αμυνθούν στην αλήθεια που μόλις εισήλθε μέσα τους... ένας κρύος ιδρώτας μας λούζει και χάνουμε την γη κάτω από τα πόδια μας... Απλά αρνούμαστε, και ακόμα και αν κλείσουμε τα μάτια ή τα αφτιά μας αλήθεια ακούγεται μέσα μας σαν αντίλαλος άπειρες φορές...
Η ophelia στην υπογραφή της είχε μια σελίδα την οποία την είχα επισκεφτεί και στο παρελθόν αλλά ποτέ δεν έκατσα να διαβάσω τι λέει...
Κάπου εκεί μέσα λοιπόν διάβασα το εξής για μια ομιλία
Παράθεση:
Η συγχώρεση είναι το κλειδί για να απελευθερωθούμε από το παρελθόν(19:30)
Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην πνευματική μας εξέλιξη, είναι το φορτίο του παρελθόντος. Η πιο συνηθισμένη έκφραση αυτού του φορτίου είναι η έλλειψη αυτοσεβασμού και η αμφιβολία. Μαθαίνοντας πως να συγχωρούμε τον εαυτό μας και τους άλλους, είμαστε σε θέση να επωφεληθούμε από τις ευκαιρίες που μας προσφέρει το παρόν.
Αυτή η παράγραφος ήταν η φωνή της αλήθειας που σοκάρει...
κάτι που αρνήσε να δεχτείς αλλά πάντα υπάρχει...
Η συγχώρεση παίζει μεγάλο ρόλο, πχ στον Χριστιανισμό υπάρχει η εξομολόγηση πηγαίνεις στον Παπά λες εκεί τις "αμαρτίες" σου, ζητάς συγχώρεση και φεύγει αυτό το βάρος από πάνω σου...
Στον Βουδισμό είναι το κάρμα, ότι και να μας συμβεί είναι αποτέλεσμα τον πράξεών μας και πρέπει να το δεχόμαστε...
Αλλά πραγματικά πως μπορεί κάποιος να συγχωρέσει τον εαυτό του;
ακόμα και αν γνωρίζει πως έχει κάνει λάθος, και έχει ζητήσει συγνώμη.
Πως πρώτα από όλα θα συγχωρήσει τον εαυτό του;
Δηλαδή αν κάποιος δεν είναι Χριστιανός τι θα κάνει θα μείνει με το βάρος πάνω του; να μην τον αφήνει να κοιμηθεί;
Ποια η γνώμη σας;

Ζητώ συγνώμη αν υπάρχει παρόμοιο θέμα, από την αναζήτηση που έκανα δεν βρήκα κάτι σχετικό γι' αυτό και το άνοιξα...

Καλημέρα σας...

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη anti : 18-07-08 στις 05:59
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 18-07-08, 10:03
Το avatar του χρήστη Ophelia
Ophelia Ο χρήστης Ophelia δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 07-11-2006
Περιοχή: Milky Way
Μηνύματα: 443
Προεπιλογή

Τόσο επίκαιρο το θέμα που άνοιξες anti! (η συγχώρεση πιστεύω ότι είναι πάντα επίκαιρη άλλωστε!)...
Λόγο των σπουδών μου (ψυχολογία) έχω την ευκαιρία να έρχομαι σε επαφή με πολλούς διαφορετικούς τύπους ανθρώπων σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο και αυτό που μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση είναι το πόσο δύσκολο μας είναι να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας! Είναι πραγματικά πολύ λυπητερό να βλέπει κανείς το πως παιδευόμαστε και μπλοκάρουμε τους εαυτούς μας, με το να αρνούμαστε πεισματικά να μας συγχωρέσουμε για κάτι.
Συνήθως αυτό είναι και κάτι που το κάνουμε χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε...
Το να είμαστε τόσο σκληροί με τους εαυτού μας, έχει ως αποτέλεσμα (συνήθως) να είμαστε και σκληροί με τους άλλους.
Και εδώ είναι που θα συμφωνήσω με αυτό που παρέθεσε η anti...
Η συγχώρεση φαίνεται να μας μαλακώνει, να μας κάνει πιο ανεκτικούς, και με τους άλλους αλλά (και ίσως το πιο σημαντικό) και με τους εαυτούς μας!
Είναι σαν να ελευθερώνουμε την ενέργεια που είχε παγώσει και που απλά την κουβαλούσαμε από εδώ και από εκεί.
__________________
Τhe sun changes everything...ab tu jaag musafir pyaaray...
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 18-07-08, 10:03
Απέριττος Ο χρήστης Απέριττος δεν είναι συνδεδεμένος
Διεγραμμένο μέλος
 
Εγγραφή: 19-01-2004
Μηνύματα: 521
Προεπιλογή

Καλημέρα καλέ μου φίλε( ; ) φίλη ( ; )...
αναρωτιέμαι αν ξέρεις πόσο σημαντικό είναι το θέμα που έβαλες.
Στο θέμα της εσωτερικής αναζήτησης και της πορείας προς την θέωση, η συγχώρεση είναι θεμελιώδης αρχή.
Είναι απο τα δυσκολότερα πράγματα να επιτευχθούν. Και όχι η φαινομενική συγχώρηση αλλά η πραγματική αυτή που πραγματικά την πιστεύεις και πηγάζει μέσα απο όλο μας το είναι.
Σε κάποια ταινία παλιά θυμάμαι στην αρχή μια φράση που έλεγε το εξής: όταν κάποιος μας πληγώνει δεν μπορούμε να ξεχάσουμε γιατί αν πείσουμε τον εαυτόν μας να ξεχάσει κάποια στιγμή θα αναδυθεί. Μπορούμε όμως να συγχωρήσουμε.
Η αγάπη δεν ξεχνά συγχωρεί.
Επίσης είναι πολύ σημαντικό η συγχώρηση να πηγάζει απο θέση δύναμης και όχι απο θέση αδυναμίας. Είναι σημαντικό να είμαι καλός απο επιλογή και όχι απο ανάγκη. Δηλαδή μπορώ να σε κάνω τόπι στο ξύλο αλλά δεν το κάνω γιατί σε συγχωρώ και όχι δεν σε κάνω γιατί φοβάμαι...
Είναι πολύ μεγάλο και όμορφο θέμα.. Μακάρι να υπάρξει συνέχεια και τοποθετήσεις και απο άλλους φίλους...
Να έχεις μια όμορφη μέρα και ειρήνη στην καρδιά σου...

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Απέριττος : 18-07-08 στις 10:05
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 18-07-08, 11:08
Το avatar του χρήστη Ποσειδώνιος
Ποσειδώνιος Ο χρήστης Ποσειδώνιος δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 01-08-2006
Περιοχή: Κρητικιστάν
Μηνύματα: 631
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από anti
Η συγχώρεση παίζει μεγάλο ρόλο, πχ στον Χριστιανισμό υπάρχει η εξομολόγηση πηγαίνεις στον Παπά λες εκεί τις "αμαρτίες" σου, ζητάς συγχώρεση και φεύγει αυτό το βάρος από πάνω σου...
Στον Βουδισμό είναι το κάρμα, ότι και να μας συμβεί είναι αποτέλεσμα τον πράξεών μας και πρέπει να το δεχόμαστε...
Αλλά πραγματικά πως μπορεί κάποιος να συγχωρέσει τον εαυτό του;
ακόμα και αν γνωρίζει πως έχει κάνει λάθος, και έχει ζητήσει συγνώμη.
Πως πρώτα από όλα θα συγχωρήσει τον εαυτό του;
Δηλαδή αν κάποιος δεν είναι Χριστιανός τι θα κάνει θα μείνει με το βάρος πάνω του; να μην τον αφήνει να κοιμηθεί;
.Ισως να έπρεπε να κάνει αυτό το λάθος. Ίσως αυτό σχετίζεται με το κάρμα αυτού που έλαβε την ενέργεια του λάθους.

Η συγχώρεση του εαυτού στον βουδισμού είναι η κατανόηση των σχετικών με το κάρμα. Μήπως αυτό δεν είναι άλλο από το ΓΝΩΘΙΣ ΕΑΥΤΟΝ; Λένε ότι όταν γνωρίζεις ποιός είσαι, γνωρίζεις και το τι θα σου συμβεί.

Μήπως και η εξομολόγηση ΓΝΩΘΙΣ ΕΑΥΤΟΝ δεν είναι; Για αυτό δεν γίνεται; Μήπως και η ψυχανάληση - ψυχοθεραπεία το ίδιο;
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 18-07-08, 11:37
Το avatar του χρήστη NAVMAN
NAVMAN Ο χρήστης NAVMAN δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 21-07-2007
Μηνύματα: 161
Προεπιλογή

Αληθινό παράδειγμα από προσωπική εμπειρία. Κάποιοι νέοι συνάδελφοι στον χώρο της εργασίας μου με συκοφάντησαν και προσπάθησαν με λόγια και κρυφές αναφορές πίσω από την πλάτη μου να με στείλουν σπίτι μου απολυμένο. Αυτό οφειλόταν στην υπέρμετρη φιλοδοξία και ματαιοδοξία τους να προβληθούν και να επιβληθούν σε έναν χώρο που ουσιαστικά είμαστε όλοι στην ίδια μοίρα. Κάποια στιγμή κατάφεραν να επηρεάσουν τα πράγματα και να με βάλουν σε μια περιπέτεια συνεχών μετακινήσεων.

Με έπνιγε το δίκιο, με τρέλαινε η σκέψη πως συνάδελφοι έστησαν μηχανή εναντίον συναδέλφου και δεν μπορούσα να διανοηθώ πως συκοφαντείς κάποιον από καθαρό συμφέρον. Ήθελα να εκδικηθώ και είχα την δυνατότητα και την δύναμη να το κάνω. Για μήνες σκεφτόμουν πόσο ωραία έλυσε τις διαφορές του ο Αλή πασάς, όταν συνέλαβε κάποιον που τον είχε βλάψει, τον σούβλισε ζωντανό, άναψε δύο φωτιές που σιγόκαιγαν, και τον έψησε. Αυτό θα τους άξιζε. Έπρεπε να πιάσω τον καθένα ξεχωριστά και να του τσακίσω τα παΐδια. Γιατί τέτοια βίαια συναισθήματα; Είπαμε γιατί με έπνιγε το δίκιο και γιατί η γενιά μου μεγάλωσε σε πλατείες και σοκάκια καθαρίζοντας τις προσωπικές της διαφορές face to face. Όμως κάτι με κράταγε και συνεχώς σκεφτόμουν ότι δεν πρέπει να πέσω χαμηλά. Σκεφτόμουν πως η ζωή είναι ένας τροχός που γυρνά και τελικά όλοι παίρνουν αυτό που τους αναλογεί. Έτσι το ξέχναγα για λίγο, μετά με ξαναέπιανε, το ξαναξέχναγα, και πάει λέγοντας.

Στο τέλος, και μετά πολλές περιπέτειες, είχα κατορθώσει να κρατηθώ στα πόδια μου, να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας, και κυρίως να μου βγει αυθόρμητα ένα συναίσθημα συγχώρεσης. Σκεφτόμουν, και τι έγινε; Ο καθένας μέσα του ξέρει την αλήθεια. Μου αρκεί που είμαι καλά. Όσο για τους άλλους, ποτέ δεν ξέρεις η ζωή τι σου φέρνει. Εγώ δεν κρατώ κακίες. Αυτόματα ένοιωσα μια γαλήνη και μια ηρεμία. Δεν με ένοιαζε πια, δεν τους μισούσα.

Αργότερα τα έφερε έτσι η τύχη που βρέθηκα πάλι σε ίδιους χώρους μαζί τους. Δεν ένοιωθα κακία, δεν ήμουν προκατηλημένος, δεν με ένοιαζε. Έλειπε ο ένας. Τι έγινε ρε παιδία; Έπαθε έμφραγμα στην δουλειά και είπαν οι γιατροί πως δεν θα έπρεπε να ζήσει, την γλύτωσε στο τσακ. Τον έβγαλαν σε σύνταξη. Τον πήρα να του πω περαστικά. Δεν του άρεσε που με άκουσε. Δεν άλλαξε την νοοτροπία του. Είδε τον χάρο με τα μάτια και δεν μπόρεσε να συνειδητοποιήσει πόσο σύντομη είναι η ζωή και πόσο λάθος η ανθρώπινη ματαιοδοξία. Δεν κατάλαβε πως όλα μένουν εδώ.

Ο άλλος τι έγινε; Καταστράφηκε η βασική δουλειά του (αυτή ήταν δεύτερη). Πήρε η γυναίκα του τα παιδιά και τον εγκατέλειψε. Κάτι τοκογλύφοι που τους χρώσταγε λεφτά τον χαράκωσαν. Είναι στα πρόθυρα του εγκεφαλικού από την πίεση. Η ζωή του φέρθηκε σκληρά. Ο ίδιος είχε μετακινηθεί σε άλλο πόστο ως υπεύθυνος και έκανε κατάχρηση εξουσίας διώχνοντας και κυνηγώντας συναδέλφους με απίστευτο μένος. Μέχρι να καταλήξω στο παλιό μου πόστο, ξέχασα να σας πω, πέρασα και από το δικό του όπου προσπάθησε πάλι να με διώξει, αλλά πλέον φύλαγα τα νώτα μου. Όλη η ζωή του γύρισε τούμπα, καταστράφηκε οικονομικά, τον παράτησε η γυναίκα του, και αυτός δεν είχε μάτια να αντιληφθεί το νόημα αυτής της παλιοζωής και να κάνει την αυτοκριτική του.

Ο τρίτος μόλις πέρασε μια περιπέτεια με την υγεία της μάνας του. Μετά από πολλές χημειοθεραπείες, εγχειρήσεις, και τρεξίματα, γλύτωσε την ζωή της. Ο ίδιος παρέμεινε φιλόδοξος και συνέχισε να έχει από κοντά τους υπευθύνους παριστάνοντας πως λύνει και δένει. Μέχρι προχθές έλεγε πως εμένα δεν με κουνάει κανένας από εδώ. Τελικά τέλος του μήνα διακόπτει το πόστο μας το συμβόλαιο και φεύγουμε για αλλού. Ο πελάτης δεν θέλησε να τον κρατήσει. Δεν μπόρεσε να δει τα γεγονότα και να γίνει λίγο σοφότερος. Έχει την δικαιολογία πως είναι μικρός.

Ο τέταρτος, έχοντας μια φυσική αντικοινωνικότητα, δουλεύει μόνο βράδι, δεν μπορεί με κόσμο. Αφού χάθηκε το συμβόλαιο μετακινείται και αυτός, ίσως χρειαστεί να δουλέψει με κόσμο και αυτό τον τρελαίνει. Έκανε την αυτοκριτική του και συνειδητοποίησε πόσο μάταια ήταν όλα και πόσο λάθος είναι να γίνεται κανείς μικρός.

Ο πέμπτος, και τελευταίος, είχε μετανιώσει από την πρώτη στιγμή από την συμπεριφορά του απέναντι μου. Μου είχε πει πως ήταν μεγάλο λάθος γιατί είχε παιδιά και δεν θα ήθελε να τα βάλουν κάποιοι στο μάτι κάποτε, και να πάθουν τα ίδια. Αργότερα βρήκε καλλίτερη δουλειά και έφυγε.

Μετά από όλα αυτά όχι μόνο χάρηκα που τους είχα συγχωρήσει, πριν μάθω τα γεγονότα, αλλά άρχισα να στεναχωριέμαι κιόλας για λογαριασμό τους. Δεν αξίζει οι άνθρωποι να παιδεύονται έτσι. Έπειτα χάρηκα που άσχετα με τις περιπέτειες μου, είμαι καλά, είμαι γερός και οι άνθρωποι που αγαπώ είναι όλοι καλά. Σκέφτηκα πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός γελά. Ένας τροχός είναι και γυρνά απρόβλεπτα λοιπόν, κανείς δεν ξέρει πότε θα βρεθεί από κάτω. Δεν χρειάζονται κακίες και μίση από εμάς. Πρέπει να συγχωρούμε τους άλλους. Έτσι και αλλιώς η ζωή είναι αρκετά σκληρή από μόνη της.
__________________
coinsmania

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη NAVMAN : 18-07-08 στις 11:41
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 18-07-08, 12:27
Το avatar του χρήστη Ποσειδώνιος
Ποσειδώνιος Ο χρήστης Ποσειδώνιος δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 01-08-2006
Περιοχή: Κρητικιστάν
Μηνύματα: 631
Προεπιλογή

Navman Τελικά ήταν οι ευεργέτες σου αυτοί οι τύποι. Σε προχώρησε αυτή η ιστορία. Ίσως τους οφείλεις μια ευγνωμοσύνη. Άραγε η συγχώρεση σου ήρθε πριν ή μετά τα διάφορα που τους συνέβησαν; Θέλω να πω μήπως με την συγχώρεση απελευθέρωσες την κακιά ενέργεια που σου είχαν βάλει και αυτή επέστρεψε πίσω σε αυτούς;
Απάντηση με παράθεση
  #7  
Παλιά 18-07-08, 12:39
Το avatar του χρήστη NAVMAN
NAVMAN Ο χρήστης NAVMAN δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 21-07-2007
Μηνύματα: 161
Προεπιλογή

Λίγο καιρό πριν επιστρέψω, είχα ηρεμήσει. Δεν με ένοιαζε πια, δεν κρατούσα κακία. Αυτά τα έμαθα όταν επέστρεψα. Επίσης αυτή η περιπέτεια μου για 7 με 8 μήνες με δίδαξε περισσότερα πράγματα από αυτά που διδάχτηκα 16 χρόνια σε αυτή την δουλεία. Σίγουρα βγήκα σοφότερος και ωριμότερος.
__________________
coinsmania

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη NAVMAN : 18-07-08 στις 12:42
Απάντηση με παράθεση
  #8  
Παλιά 18-07-08, 12:52
Το avatar του χρήστη karma
karma Ο χρήστης karma δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 17-02-2007
Περιοχή: Κάπου... εκεί πέρα από τ' άστρα
Μηνύματα: 167
Προεπιλογή

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΘΥΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΝΙΩΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΟ...

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΓΑΛΗΝΗ...


Άφησε να φύγει ο θυμός και η ενόχληση. Μπορεί να είσαι απόλυτα δικαιολογημένος που νιώθεις θυμωμένος. Παρόλα αυτά, κοίταξε το υψηλό τίμημα που πληρώνεις όντας όχημα του θυμού.

Η συγχώρεση δε σημαίνει "Αυτό που έκανες δεν με πειράζει". Απλά σημαίνει "Δεν είμαι πλέον πρόθυμος να νιώθω πόνο σε σχέση με τις πράξεις σου".

Όταν δεν συγχωρούμε μέσα στις καρδιές μας, τελικά τιμωρούμε τον εαυτό μας...

Πηγή: Θεραπεία με τη βοήθεια των Αγγέλων, Doreen Virtue
Απάντηση με παράθεση
  #9  
Παλιά 18-07-08, 14:38
Το avatar του χρήστη Ματ11
Ματ11 Ο χρήστης Ματ11 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-07-2008
Μηνύματα: 142
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από NAVMAN
Λίγο καιρό πριν επιστρέψω, είχα ηρεμήσει. Δεν με ένοιαζε πια, δεν κρατούσα κακία. Αυτά τα έμαθα όταν επέστρεψα. Επίσης αυτή η περιπέτεια μου για 7 με 8 μήνες με δίδαξε περισσότερα πράγματα από αυτά που διδάχτηκα 16 χρόνια σε αυτή την δουλεία. Σίγουρα βγήκα σοφότερος και ωριμότερος.
Απο μικρη ειχα την ταση να φιλισοφώ τα πραγματα και να θελω να μαθω καλητερα τους ανθρωπους. Συγχωρουσα πολυ ευκολα και ενιωθα παντα καλυτερα σαν ανθρωπος
Τωρα με το θεμα που ανοιχτηκε περι συγχωρεσεις εχω μια εμπειρια λιγο περιεργη που εχει σχεση με το θεμα.
Πριν μερικα χρονια καθως εκανα οπισθεν με το αυτοκινητο τρακαρα της γειτονησσας το αμαξι, η ζημια μικρη, τους φωναξα για να τα κανονισουμε και τοτε η γυναικα του μου ειπε τρομερα και φοβερα λογια, δεν ειπα τιποτα γιατι πιστευω οτι δεν πρεπει να ασχολουμαστε με τετοια ανουσια θεματα ουτε να χαλαμε την ψυχη μας. (Η γυναικα ηταν σε μεγαλη ηλικια).
ΟΙ μερες και οι μηνες περνουσαν και περα απο ενα τυπικο γεια δεν ελεγα τιποτα αλλο, αχι οτι θυμωσα και δεν της μιλουσα απλα δεν μου αρεσουν αυτοι οι ανθρωποι (ηταν ειρωνας και προσπαθουσε να κανει κουμαντο σε ολους). Μετα λοιπον απο καμποσους μηνες με σταματαει στον δρομο και μου ζηταει συγχωρεσει γιατι ηθελε να παει να κοινωνησει, γυριζοντας κοιταξα τα ματια της και εκανα κατι που δεν ειχα κανει ποτε, της ειπα οχι!!!!! Ειχα μεινει και εγω η ιδια με την απαντηση μου αλλα ηξερα και το λογο, ηθελε να την συγχωρεσω οχι γιατι καταλαβε το λαθος της και θα προσπαθουσε να μην το ξανακανει αλλα επειδη τις ειπαν οτι ειχε κανει λαθος μαζι μου. Με λιγα λογια ηθελε να κοινωνησει και ηθελε να ριξει σταχτει στα ματια. (Μαλλον ηταν απο τους ανθρωπους που κανουν αμαρτιες ζυταμε συγχωρεσει και ξανα απο την αρχη).
Ενα βραδυ ξυπναω απο ενα ονειρο γυρο στισ 2 με 2και30 τα μεσανυχτα και λεω καποια γυναικα θα πεθανει, σηκωθηκα να πειω νερο και τοτε αρχισα να νιωθω μια εντονη παρουσια διπλα μου, φοβηθηκα τοσο πολυ που ετρξα γρηγορα στο κρεβατι μου.
Το πρωι πηγενωντας το παιδι μου σχολειο ειδα οτι η γειτονησσα ειχε πεθανει.
Για μερικες βδομαδες καθε βραδυ ξυπνουσα την ιδια ωρα, ενιωθα την παρουσια και καταλαβαινα οτι κατι ηθελε απο μενα. Ενα βραδυ καταλαβα,ξυπνωντας το πρωι πηγα στην ανιψια της και την ρωτησα τι ωρα ειχε πεθανει η θεια της , μου λεει γυρο στις 2 με 2.30, ενιωσα ενα παραξενο δεος για την μετεπειτα ζωη κτλ, ειμουν σιγουρη πια ποιος ηταν.
Το βραδυ την περιμενα και οταν την ενιωσα της ειπα οτι τωρα ξερεις τους λογους και σε συγχωρω. Αυτο ηταν δεν ξαναφανηκε.
Πιστευω οτι ο ανθρωπος δεν πρεπει να κραταει κακια μεσα του ουτε να γινεται κακος να προσπαθει να κανει καθε μερα το καλυτερο και να τρεφει την ψυχη του και οχι να καταναλωνεται στην κοινωνια του σημερα.
__________________
mat11 ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ


http://anemothyella.forumup.gr
Απάντηση με παράθεση
  #10  
Παλιά 18-07-08, 16:08
Το avatar του χρήστη anti
anti Ο χρήστης anti δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 06-04-2004
Μηνύματα: 847
Προεπιλογή

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας…

Ίσως η συγχώρεση είναι το μόνο πράγμα που δεν περνάει απλά με τον χρόνο. Πρέπει να κάνουμε κάτι.

Αγαπητή Ophelia πως συμβουλεύεις εσύ κάποιον ώστε να συγχωρέσει τον εαυτό του;

Πχ τον συμβουλεύεις να κάτσει και να διαλογιστεί πάνω στο γεγονός το οποίο του προκάλεσε αυτά τα συναισθήματα ή κάτι άλλο;

Αγαπητέ Απέριττε (είμαι φίλη)

Δυστυχώς ξέρω πόσο σημαντικό είναι το θέμα της συγχώρεσης.

Όσο για την φράση που μας παραθέτεις, μάλλον είναι όλο το ζουμί της συγχώρεσης, να μην ξεχνάμε αλλά να αγαπάμε…

Αγαπητέ Ποσειδώνιε και εγώ έτσι το σκέφτηκα αρχικά, ότι και να μας συμβεί να συμβαίνει για να πάρουμε ένα μάθημα, να ξεπληρώσουμε κάρμα ή ότι άλλο.

Αλλά πώς να ξεπληρώσεις το κάρμα όταν μη μπορώντας να συγχωρέσεις τον εαυτό σου απλά τον χάνεις;

Αγαπητέ Navman χαίρομαι που τα κατάφερες να τους συγχωρέσεις και έτσι δεν έβλαψες και τον εαυτό σου κάνοντας τους κάτι κακό…

Αγαπητή Κάρμα γράφεις «"Δεν είμαι πλέον πρόθυμος να νιώθω πόνο σε σχέση με τις πράξεις σου"» , όταν δεν μας έχει πληγώσει κάποιος άλλος, αλλά εμείς έχουμε πληγώσει τον εαυτό μας τότε τι κάνουμε;

Αγαπητή Ματ11 συγκινητική η ιστορία που μας είπες…



Αυτό που ήθελα να πω και το γράφω πιο πάνω, είναι ότι υπάρχουν πράγματα που κάνουμε οι ίδιοι και μας πληγώνουν , δεν χρειάζεται να μας κάνει κάποιος άλλος…

Και δεν είναι πάντα τόσο δύσκολο να συγχωρέσεις τον άλλο, γιατί απλά μπορεί να μην νοιάζεσαι για τον άλλο και για την πράξη του… ή πάλι εδώ μπορεί να κάνω λάθος και να νομίζεις πως δεν νοιάζεσαι για την πράξη του…



Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας




Φιλικά

Άντη
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 18:24.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.