#1
|
|||
|
|||
ΥΠΑΚΟΗ
Δεν είναι η πρώτη φορά που καταδεικνύεται η προφητική ικανότητα του Τζωρτζ Όργουελ (κατά κόσμον Έρικ Μπλερ). Με τα μυθιστορήματά του «Η φάρμα των ζώων» και «1984» ο Όργουελ έδωσε μία εικόνα του τότε παρόντος αλλά και του μέλλοντος. Κυρίως, όμως, μίλησε για υπακοή. Υπακοή στην εξουσία, υπακοή στους πολλούς, υπακοή στους κανόνες, υπακοή στη συνήθεια. Τελικά είμαστε διατεθειμένοι να υπακούσουμε σε οποιουσδήποτε κανόνες ανεξαρτήτως ηθικής και προσώπου; Το καταλαβαίνουμε; Νοιώθουμε ενοχές όταν κάνουμε κάτι που μας έχουν επιβάλλει και είναι κακό; Κάνουμε ό,τι οι πολλοί ή ακολουθούμε τον δικό μας δρόμο;
Τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα προσπάθησαν να δώσουν δύο κορυφαίοι ψυχολόγοι του 20ου αιώνα, οι Solomon Asch και Stanley Milgram. Και οι δύο ασχολήθηκαν με την κοινωνική ψυχολογία. Μέσα από διάσημα πειράματα που διεξήγαγαν κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ναι, υπακούμε! Ο Solomon Asch έκανε ένα πείραμα στο οποίο ένας «ερευνητής» έδειχνε καρτέλες σε μία ομάδα ατόμων, οι οποίες είχαν τρεις γραμμές (τις Α, Β, C) και μία γραμμή ανεξάρτητη. Έπρεπε κάθε ένας να πει εάν η ανεξάρτητη γραμμή είχε το ίδιο μήκος με την Α, την Β ή την C. Σημειωτέον ότι όλοι πλην ενός ήταν «στο κόλπο». Αυτό το άτομο καθόταν προς το τέλος της σειράς. Δείχνοντας, λοιπόν, ο «ερευνητής» μία καρτέλα, έπρεπε ο καθένας να πει τι έβλεπε. Στην αρχή η ομάδα έδινε τις σωστές απαντήσεις(άλλωστε και οι γραμμές ήταν ευδιάκριτες και εύκολες στη σύγκριση). Από ένα σημείο, όμως, και έπειτα η ομάδα έδινε επίτηδες λανθασμένες απαντήσεις. Τις πρώτες φορές το υπό εξέταση άτομο συνέχιζε να δίνει τις σωστές απαντήσεις, ύστερα όμως ουσιαστικά «συμμορφώθηκε» με το σύνολο, έδινε δηλαδή και αυτό τις ίδιες λανθασμένες απαντήσεις. Σημασία έχει το γεγονός ότι το άτομο αυτό καθόταν στο τέλος, άκουγε δηλαδή όλους τους υπόλοιπους πρώτα και διαμόρφωνε μία άποψη η οποία ήταν πρακτικά λάθος. Πέρα από το προφανές συμπέρασμα(υπακοή στο σύνολο), ένα άλλο ερώτημα άρχιζε να βασανίζει τους επιστήμονες. Ξέρει το άτομο ότι η απάντηση που δίνει είναι λάθος(αλλά παρόλα αυτά δίνει τη λάθος απάντηση) ή μέσα στο μυαλό δημιουργείται μία καινούργια πραγματικότητα ώστε να «συμμορφώνεται» με το σύνολο; Μετέπειτα μελέτες πάνω στο πείραμα με μαγνητικό τομογράφο έδειξαν αφενός ότι οι άνθρωποι που συμφωνούσαν με το σύνολο ενεργοποιούσαν περιοχές του εγκεφάλου τους που είχαν να κάνουν με τη συνειδητότητα, δηλαδή λάμβαναν αυτό που άκουγαν από τους άλλους ως πραγματικότητα και αφετέρου ότι αυτοί που ενέμεναν στην άποψή τους ενεργοποιούσαν περιοχές του εγκεφάλου τους που είχαν να κάνουν με το συναίσθημα, δηλαδή η «αντίδραση» αυτή τους προκαλούσε μία συναισθηματική διαταραχή. Την δεκαετία του 60 ο Stanley Milgram διεξήγαγε ένα πείραμα κατά το οποίο δύο άτομα (ας πούμε ο δάσκαλος και ο μαθητής) κάθονταν σε δύο γραφεία σε διπλανά δωμάτια, ώστε ο ένας να μην μπορεί να βλέπει τον άλλο, αλλά να μπορούν να ακούγονται. Ο μαθητής(μέλος του πειράματος) συνδεόταν με ένα σύρμα στο χέρι. Ο δάσκαλος(«υποκείμενο») είχε στα χέρια του καρτέλες οι οποίες είχαν μία λέξη και τέσσερα πιθανά συνώνυμα. Αν ο μαθητής δεν αντιστοιχούσε την λέξη με το κατάλληλο συνώνυμο, τότε ο δάσκαλος πίεζε ένα κουμπί που έκανε ένα μικρό ηλεκτροσοκ στον μαθητή. Μετά από κάθε λάθος απάντηση η ένταση του ρεύματος υποτίθεται ότι μεγάλωνε. Την όλη διαδικασία την επέβλεπε ένας υψηλόβαθμος επιστήμονας-ερευνητής με τη γνωστή επιστημονική του άσπρη στολή. Στην αρχή τα ηλεκτροσοκ ήταν μικρής έντασης. Στην πορεία, όμως, τα ηλεκτροσοκ γίνονταν όλο και πιο επίπονα με αποτέλεσμα ο μαθητής να σφαδάζει από τους πόνους. Όταν ο δάσκαλος αρνούνταν να συνεχίσει τότε επενέβαινε ο επιστήμονας με φράσεις του τύπου «πρέπει να συνεχίσεις» ή «είναι απολύτως απαραίτητο για το πείραμα να συνεχίσεις». Η έκπληξη ήταν ότι ένα μεγάλο ποσοστό συνέχιζε τα ηλεκτροσοκ και ας ακούγονταν οι κραυγές των μαθητών. Το πείραμα αυτό έγινε υπό διάφορες συνθήκες, για παράδειγμα οι επιστήμονες άλλοτε εκπροσωπούσαν κάποιο μεγάλο και γνωστό ίδρυμα(π.χ. πανεπιστήμιο Yale) και άλλοτε κάποιο ασήμαντο. Οι στατιστικές έδειξαν ότι το ποσοστό των ατόμων που συνέχιζαν τα ηλεκτροσοκ ήταν μεγαλύτερο στις περιπτώσεις όπου ο επιστήμονας που τους έδινε τις εντολές να συνεχίσουν ήταν από κάποιο σεβαστό ίδρυμα. Συμπληρωματικά θα αναφέρω και ένα τρίτο πείραμα, αυτό του πανεπιστημίου Stanford, το οποίο λίγο πολύ οι περισσότεροι γνωρίζουμε αφού είχε βγει και σε ταινία στα γερμανικά με τίτλο "Das Experiment". Όπως καταλαβαίνετε οι προεκτάσεις των παραπάνω είναι τεράστιες. Από την πολιτική μέχρι τη μόδα και από τις συνωμοσιολογικές θεωρίες μέχρι τη θρησκεία, οι επιλογές είναι άπειρες. Ο καθένας μπορεί να βρει πάρα πολλές εφαρμογές. Το κακό είναι ότι στο πείραμα που διεξάγεται σήμερα τα υποκείμενα είμαστε εμείς. Ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο. Υ.Γ. Μπεεεε.....ουπς! |
#2
|
||||
|
||||
μα τι ειναι αυτα που λες φιλε μου
εδω υπαρχει η ελευθερη βουληση ολοι μας ειμαστε ''ελευθεροι'' ''τα σκυλια του παυλωφ'' |
#3
|
|||
|
|||
Ένα άλλο ζήτημα σε αυόύ του είδους τα πειράματα είναι τί γίνεται με τις εξαιρέσεις. Εννοώ τους ανθρώπους με πολύ ισχυρή βούληση και γνώμη που πολύ δύσκολα την αλλάζουν, ακόμα κι αν όλος ο κόσμος χαλάσει. Και δεν εννοώ απαραίτητα τους ξεροκέφαλους που σίγουρα υπάρχουν και κάνουν κάτι τέτοιο από αντίδραση ακόμα κι αν ξέρουν πως σφάλλουν. Σίγουρα έχουμε όλοι μας συναντήσει άτομα (σημειωτέον λίγα τω αριθμώ) που παρουσιάζονται δύσπιστα σε κάποιες εκτιμήσεις του συνόλου, αντιδρώντας και ενίοτε καταφέρνοντας να μετατρέψουν ολόκληρο το πλήθος σε μια ΟΡΘΗ εκτίμηση. Δεν ξέρω που ακριβώς οφείλεται αυτό, έχω όμως παρατηρήσει πως αυτά τα άτομα έχουν συνήθως μεγαλύτερη από τον μέσο όρο ευφυϊα. Ίσως να έχουν αποκτήσει και μια πιο ισχυρή αυτοπεποίθηση απέναντι στην πίεση που ασκεί το σύνολο και συνήθως μοιάζουν να μην επηρεάζονται, αλλά και να ενεργούν αρκετά πιο ανεξάρτητα από αυτό.
__________________
Φως και μόνο Φως! |
#4
|
|||
|
|||
Φίλοι μου καλημέρα σας.
Φίλε peacemaker ενδιαφέροντα αυτά που αναφέρεις και ομολογουμένως δεν τα γνώριζα... Αλλά λίγο μπερεδέυτικα... Απλά θα κάνω κάποιες ερωτήσεις τόσο στον δημιουργό του Θέματος αλλά και στους άλλους φίλους που συμμετέχουν... ΥΠΑΚΟΗ..... Σε τί ???? Σε ποιόν ????? Και Γιατί ???? Ευχαριστώ. |
#5
|
|||
|
|||
Φίλε Ευπάλινε(ελπίζω να πέτυχα τονισμό και φύλο),
Ναι, υπάρχουν εξαιρέσεις, πάντα υπάρχουν. Η λέξη-κλειδί, ίσως, γι' αυτές τις εξαιρέσεις είναι "συνειδητότητα". Οι άνθρωποι αυτοί έχουν αναπτύξει το εγώ τους, με αποτέλεσμα να διαφοροποιούνται λίγο από τη μάζα. Καταλαβαίνουν ότι κάτι πάει λάθος, αλλά εμμένουν στην άποψή τους. Η πλειονότητα, όμως, όπως ανέφερα και στο παραπάνω κείμενο, αποκτά συναισθηματικές διαταραχές διαφόρων μορφών και εντάσεων. Ίσως(λέω ίσως διότι δεν έχω βρει κάτι σχετικό ακόμα) κάποιοι να μην εμφανίζουν καν αυτές τις διαταραχές. Αυτό σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα άτομα έχουν απόλυτη συνείδηση της πραγματικότητας (σε αντιπαράθεση με την "πραγματικότητα" των άλλων) και δεν έχουν πρόβλημα να εκφράζουν αυτή την άποψη. Υποθέτω(και εδώ υπεισέρχεται η φαντασία και η θεωρητική σκέψη) ότι οι τελευταίοι είναι οι λεγόμενοι "μύστες". Άνθρωποι, δηλαδή, που έχουν σφαιρικότερη άποψη των πραγμάτων και μπορούν να αντιληφθούν τους εσωτερικούς μηχανισμούς. Φίλε Ευρύνοε, επειδή βλέπω ότι είσαι ψαγμένος και έχεις μελετήσει τα σκυλιά (βλ. Παυλώφ) σε παραπέμπω σε αυτό το ντοκουμέντο. |
#6
|
|||
|
|||
Απλά να σημειώσουμε ότι στο πείραμα του Ας αυτοί που "υπάκουαν" ήταν η ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ. Οι περισσότεροι άνθρωποι δηλαδή επέμεναν στην άποψή τους.
Δεδομένο που τεχνηέντως αποκρύπτεται ακόμα και σε επιστημονικές δημοσιεύσεις (δηλαδή συνήθως πρέπει να διαβάσεις την πρωτότυπη δημοσίευση του ίδιου του Ας για να δεις ότι δεν ισχύει το "υπακούμε τυφλά"). Επίσης, άνθρωποι που, ας πούμε, είχαν "ειδίκευση" στο σχέδιο (πχ αρχιτέκτονες) σε καμία περίπτωση δε συμμορφώνονταν με τις "απόψεις των πολλών" για τις γραμμές. Τέλος, στο πείραμα του Μίλγκραμ οι "μαθητές" υποδύονταν ότι υπέφεραν, καθώς η μηχανή έκανε μόνο εικονικά ηλεκτροσόκ. |
#7
|
|||
|
|||
Φίλε AVATARGR,
Εξαιρώντας τις διάφορες θεωρίες που θέλουν ενδο-εξω-αλλογήινους να εργάζονται για την δουλοποίηση του ανθρώπινου γένους και τις οποίες, μέχρι νεοτέρας, δεν μπορώ να αποδεχθώ, θα σου απαντήσω με γνώμονα το ανθρώπινο σκέπτεσθαι(sic). 1. Πολιτική: Γνωστά θέματα εξουσίας τα οποία βέβαια(όπως όλα που θα αναφέρουμε) αποσκοπούν σε οικονομικό πλουτισμό. Πώς νομίζεις έχει εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα(για να μιλήσουμε για τα δικά μας) η οικογενειοκατία; Γιατί οι περισσότεροι (αυτή είναι η λέξη κλειδί και γι' αυτό υπάρχει "δημοκρατία") πιστεύουν ότι ή δικομματισμός ή χάος; Γιατί οι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν χαρακτηριστεί ροζ, οι του ΚΚΕ προπολεμικής φιλοσοφίας, οι του ΛΑΟΣ φασίστες, οι των Οικολόγων φευγάτοι; Δηλαδή τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν επιτελέσει τόσο μεγάλο έργο από τν μεταπολίτευση και μετά ώστε δεν υπάρχει τίποτα άλλο; Ακόμα και σήμερα βλέπουμε τουλάχιστον ένα σκάνδαλο την ημέρα και όμως τα ποσοστά του κυβερώντος κόμματος είναι υψηλά. Πόσοι έχουν κατέβει στους δρόμους (όχι ότι θα γίνει ποτέ) για να διαμαρτυρηθούν για την αποπνικτική οικονομική κατάσταση; Θα μου πεις ότι υπάρχει και η ρουσφετολογία. Ναι άλλά μετά από 34 χρόνια "δημοκρατικής" διακυβέρνησης πόσοι έχουν βάλει τα παιδιά τους στο δημόσιο; Οι υπόλοιποι ακόμα κουνάνε σημαιάκια ελπίζοντας ότι αυτό θα συμβεί. 2. Θρησκεία: Εδώ τι να πούμε; Δισεκατομμύρια κόσμου πιστεύουν σε κάποιον θεό, ώστε να έχουν ένα απώτατο απάνεμο λιμανάκι χωρίς εσωτερική ή εξωτερική επίγνωση. Οι θρησκευτικοί ιεράρχες είναι για μένα οι απόλυτοι άρχοντες του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Βλέπεις (για να μιλήσουμε πάλι για την Ελλάδα) παπάδες να κυκλοφορούν με πολυτελή αυτοκίνητα, να έχουν πολυτελή σπίτια, να δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά(βλ. πρόσφατες -και όχι μοναδικές- εξελίξεις με τη Μ. Βατοπεδίου). Αυτοί οι άνθρωποι υποτίθεται ότι είναι οι εκπρόσωποι του θεού στη γη! Παρόλα αυτά δες τα τάματα στην Παναγία της Τήνου, στο Αγ. Όρος κ.α. Συν τοις άλλοις οι ιεράρχες δημιουργούν(ανέκαθεν) κοινό αίσθημα και αναπόφευκτα πολιτική με τις "πατριωτικές" και όχι μόνο κορώνες τους. Αλλά εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε. Ας μην αναφερθούμε σε καθολικούς, προτεστάντες κλπ διότι εκεί τα ποσά γίνονται υπέρογκα. 3. Μόδα: Εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Μαζοποίηση με στόχο το οικονομικό όφελος. Πώς γίνεται αυτό; Αν ένας άνθρωπος με κύρος στο χώρο της μόδας βγει και πει "φέτος η πρότασή μας για το νυχτερινό ντύσιμο είναι κίτρινη βερμούδα με πράσινες τιράντες και σαγιονάρες" θα δεις πόσα σούργελα θα κυκλοφορούν τα βράδια. Από εκεί και πέρα υπεισέρχεται ο κοινωνικός κονφορμισμός, "το κάνουν τόσοι, γιατί όχι και εγώ;". 4. Θεωρίες συνωμοσίας: Το αγαπημένο θέμα των περισσότερων. Δεν μιλάω για τις πιο "προσγειωμένες" θεωρίες(οικονομικά οφέλη από κρυφές συναλλαγές, συμμετοχή CIA σε χούντες κλπ). Αυτές έχουν μία βάση και μία ρεαλιστική δικαιολόγηση. Μιλάω για τις θεωρίες του τύπου "ο Μπους είναι εξωγήινος" ή "το τέλος του κόσμου θα έρθει το 1999, το 2000, το 2012 κοκ". Πώς και γιατί γίνεται αυτό; Ποιοι και γιατί ξεκινούν αυτή την παραφιλολογία; Γενικά φίλε avatargr η υπακοή εξυπηρετεί τους από πάνω, όποιοι και να είναι αυτοί. Με την υπακοή έχεις μία μάζα που δουλεύει για σένα φθηνά, χωρίς να διαμαρτύρεται, χωρίς επίγνωση των δυνατοτήτων της, χωρίς να αντιστέκεται σε κάτι που είναι καταφανώς λάθος. Και συν τοις άλλοις οι "εξαιρέσεις" του κανόνα δεν είναι ποτέ αρκετές ώστε να μπορούν να αντισταθούν στα παραπάνω. Καταπνίγονται από την "συσωρευμένη σοφία" των πολλών. Ελπίζω να κάλυψα ένα μέρος των ερωτήσεών σου. |
#8
|
|||
|
|||
Φίλε wasd,
έχεις δίκιο όσον αφορά τα ποσοστά "επιτυχίας". Να σημειώσω ότι βρήκα ποσοστά συμμόρφωσης 37% (wikipedia) και 32% (scienceaid.co.uk). Αναφέρεις επίσης μία ειδική κατηγορία (αρχιτέκτονες) που έχουν σχέση με το σχέδιο και μπορούν στον συγκεκριμένο τομέα να δώσουν τις σωστές απαντήσεις σχεδόν χωρίς σκέψη και πιθανώς να έχεις δίκιο(αν και δεν βρήκα κάποιο πείραμα που να χρησιμοποιούσε συγκεκριμένες ομάδες επαγγελματιών). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το συγκεκριμένο πείραμα ήταν εντελώς απλοϊκό όσον αφορά τους παράγοντες που υπεισέρχονται(μόνο 4 γραμμές για να τις συγκρίνεις) και ακόμα και εδώ τα ποσοστά "συμμόρφωσης με το σύνολο" είναι αρκετά υψηλά. Εάν προσθέσουμε και άλλους παράγοντες ώστε τα συμπεράσματα να μην είναι τόσο εύκολο να εξαχθούν τότε τι γίνεται; Και για να το πάω ένα βήμα πιο πέρα, με την πραγματική ζωή, όπου οι παράγοντες είναι χιλιάδες(οικονομικοί, πολιτικοί, πολιτιστικοί, θρησκευτικοί, εγωκεντρικοί) πόσο εύκολο είναι να διατηρήσεις την ακεραιότητά σου; Όσον αφορά το τελευταίο που αναφέρεις ίσως το ξέχασα. Οι "μαθητές" όντως δεν συνδέονταν πραγματικά με την συσκευή ηλεκτροσοκ. Στην αρχή μόνο, έκαναν ένα μικρό ηλεκτροσοκ στο χέρι του "δασκάλου" για να πειστεί ότι έτσι ένοιωθε και ο "μαθητής".Αυτό, όμως, δεν αλλάζει τίποτα, μιας και οι "δάσκαλοι" δεν το γνώριζαν αυτό. Πίστευαν ότι οι "μαθητές" όντως υπέφεραν. Υ.Γ. Αν γνωρίζεις κάποιο παρόμοιο πείραμα με του Asch, το οποίο να ήταν πιο πολύπλοκο(εννοώ με περισσότερους παράγοντες) θα ήθελα να με ενημερώσεις. Δεν είμαι ψυχολόγος, αλλά θα προσπαθήσω να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη peacemaker : 12-09-08 στις 12:59 |
#9
|
||||
|
||||
peacemaker με βρισκεις συμφωνο σε οσα ανεφερες..
ετσι εχουν καταντησει το ανθρωπινο ειδος οι ''πατερες'' της ψυχολογιας που εργαζονται για τα αχορταγα αφεντικα τους.. δυστυχως δημιουργησαμε ενα τερας (οι ανθρωποι) το οποιο ειναι πολυ δυσκολο πλεον να κλειστει σε καποιο κλουβι.. δεν ειναι αδυνατον ομως.. εχουν καταφερει να πιστευουμε οτι ειμαστε αδυναμοι, και να σκεφτομαστε μονο τι χρωσταμε στις τραπεζες οι οποιες τεχνιεντως μας τυλιξαν ολους.. ομως αυτο που λειπει σημερα ειναι ενας ΓΚΑΝΤΙ, ενας ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ, η ενας ΜΑΝΤΕΛΑ.. τι αποτελεσμα θα ειχε μια ''επανασταση'' σημερα? δειτε το V FOR VENDETTA.. ετσι για να το κανω πολυ ευπεπτο.. peacemaker το ξαναλεω, αγγιξες χορδες.. viva la revolution. |
#10
|
|||
|
|||
Φίλε μου Ευρύνοε,
Και χίλιους Γκάντι να έφερνες, πάλι δεν θα κατάφερνες τίποτα(κατά την άποψή μου). Θα παραθέσω απλά ένα απόσπασμα από τον "Ηγεμόνα" του Μακιαβέλι, νομίζω ότι τα λέει όλα: "Γεννιέται απ' αυτό ένα ζήτημα: αν είναι καλύτερο να τον αγαπούν(τον ηγεμόνα) παρά να τον φοβούνται ή το αντίθετο. Απαντώ ότι θα ήθελε να συμβαίνει και το ένα και το άλλο. Αλλά επειδή είναι δύσκολο να συνδυαστούν αυτά μαζί, είναι πολύ πιο ασφαλές να τον φοβούνται παρά να τον αγαπούν, όταν πρέπει να στερηθεί το ένα από τα δύο. Γιατί για τους ανθρώπους μπορεί κανείς να πει γενικά το εξής: είναι αχάριστοι, ευμετάβλητοι, υποκριτές, αποφεύγουν τους κινδύνους, είναι άπληστοι για κέρδος. Και όσο τους κάνεις καλό, είναι όλοι δικοί σου, σου προσφέρουν το αίμα τους, την περιουσία, τη ζωή, τα παιδιά τους, όπως είπα παραπάνω, όταν ο κίνδυνος είναι μακριά. Αλλά όταν πλησιάζει, μεταστρέφονται." Και να προσθέσω και κάτι άλλο. Από αυτόν τον κόσμο πέρασαν Όμηρος, Πυθαγόρας, Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Απολλώνιος Τυανεύς, Χριστός, Βούδας,..., Γκάντι, Μ.Λ. Κινγκ, Μαντέλα και πάρα πολλοί άλλοι...Ε, ΚΑΙ; Οι μάζες θα παραμένουν μάζες και οι μάζες -δυστυχώς- σε αυτό το θέμα είναι χαμένες. Mην κοιτάς που ανεβάζουμε κανά ποστ για να ικανοποιήσουμε το ψώνιο μας. Αλλού παίζεται το παιχνίδι, αλλά έλα που είναι δύσκολο το άτιμο! Θέλει θυσίες, βλέπεις. Με φιλικούς χαιρετισμούς, ειρηνοποιός |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|