Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Η πόλη της FantasyGate > Τμήμα Πολυσυγγραφίας

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 12-08-13, 19:51
ΑΦΡΑΓΚΟΣ Ο χρήστης ΑΦΡΑΓΚΟΣ δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 12-08-2013
Μηνύματα: 12
Arrow ΟΝΕΙΡΟ & ΦΑΝΤΑΣΙΑ

ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΕ ΟΝΕΙΡΑ; ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ;

Μια δική μου ιστορία με στοιχεία από παλιό αληθινό όνειρο...


«Ντριν ντριν» ακούγεται από το χωλ. Μια γάτα νιαουρίζει. Ο αέρας φυσάει δυνατά τραντάζοντας τα τζάμια του σπιτιού. Ο Ανδρέας σηκώνει το τηλέφωνο και μια βαριά φωνή εκλιπαρεί σε βοήθεια. Ανάστατος ο Ανδρέας ρωτάει τι συμβαίνει. Ο άγνωστος ουρλιάζοντας του λέει «Εσύ φταις» και η γραμμή κλείνει. Τρεις ώρες μετά χτυπά το κουδούνι της θυροτηλεόρασης. Είναι ο ταχυδρόμος. Έχει φέρει ένα δέμα. Ο Ανδρέας το παραλαμβάνει και ανοίγοντάς το διαπιστώνει πως είναι ένα μπαλόνι με νερό. Ένα σημείωμα γράφει τις εξής λέξεις: «ζωή – νερό – φωτιά – καλάμια». Πανικόβλητος και απορημένος για το αν είναι φάρσα ή απειλητικό μήνυμα τα πετά όλα στο σκουπιδοφάγο και κάθεται για να ηρεμήσει. Τρώγοντας στραγάλια και πίνοντας το παλιό μπράντυ του παππού ταξιδεύει με το μυαλό του σε παλιές εποχές που οι άνθρωποι ήταν λιγάκι πιο σεμνοί και αρκετά πιο προσεκτικοί. Θυμάται τις συμβουλές της γιαγιάς του πως «η καλοσύνη πληρώνεται με δώρο ενώ η κακία πληρώνεται με φόνο».

Κουρασμένος και θλιμένος αποκοιμιέται στον καναπέ και ονειρεύεται…! Είναι στην πεζογέφυρα μιας θαλαμηγού ενωμένη με την προβλήτα ενός εξωτικού νησιού. Τιρκουάζ διαυγή νερά, ζουμεροί κοκοφοίνικες, χρυσή άμμος φωτοβολούν από απέναντι. Μετά από ένα-δυο βήματα καταλαβαίνει πως όσο περπατά μένει στο ίδιο σημείο σαν να είναι σε έναν κυλιόμενο διάδρομο. Όσο πηγαίνει γρηγορότερα, τόσο αγχώνεται και νιώθει αιχμάλωτος πάνω από το θαλασσινό νερό. Δεν ακούγεται κανένας ήχος ή θόρυβος από την ξηρά ή τη θάλασσα. Γυρνά το κεφάλι πίσω και ένα γκρι επίπεδο χρώμα έχει αντικαταστήσει το γιοτ και τον ωκεανό σαν ένα άκομψο παραβάν αλλαγής ρούχων. Γυρνάει μπροστά και αντί για το νησί έχει μείνει ένας αμμόλοφος σε πολύ μακρινή απόσταση. Κοιτά κάτω και το νερό είναι μαύρο. Ξανακοιτά μπροστά και βλέπει μόνο ένα βράχο με δυο-τρεις γλάρους. Συγχυσμένος πανικοβάλλεται και τρέμει από φόβο και αγωνία. Είναι παγίδα; Του στήθηκε ενέδρα από μεταφυσική οντότητα του σύμπαντος; Θέλοντας να μάθει τι του έχει συμβεί φωνάζει δυνατά προς όλες τις κατευθύνσεις. «Με ακούει κανείς…; Είναι κανείς εδώ…;». Σιγή παντού. Αρχίζει να ανησυχεί υπερβολικά και κλαίει. Θολώνουν τα μάτια του από το πολύ δάκρυ. Τον πιάνει φαγούρα σε όλο το σώμα. Βλέπει μέσα του παντού σκιές. Από το τρεμούλιασμα δεν μπορεί να σταθεί όρθιος. Λυγίζει και κρατιέται με δυσκολία για να μην πέσει στο νερό. Εκεί που είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει τον χτυπά ο θαλασσινός αέρας. Κοιτάζει με δυσκολία προς τα εμπρός και βλέπει έναν τεράστιο ανεμοστρόβιλο να έρχεται από τον ορίζοντα προς εκείνον. Τρομάζει υπερβολικά και χοροπηδά μήπως κάτι συμβεί. Καμιά αλλαγή στο σκηνικό. Το τοπίο γίνεται ολοένα και πιο απειλητικό. Το κύμα δυναμώνει αλλά κάτι αόρατο τον κρατά ακόμη πάνω από το νερό. Ο άνεμος γιγαντώνεται. Σφίγγει τα χέρια, τεντώνει τους καρπούς και συγκρατεί μια τελευταία του ανάσα. Μετρά μόνος «3-2-1…» και το σώμα του υπερίπταται αμέσως με ακανόνιστη κίνηση μέσα σε μια θύελλα από εκροές αέρα ανάμικτου με σταγονίδια και αλάτι. Περιέργως κάτι τον φέρνει στο μάτι της θύελλας και αρχίζει να κάνει ελεύθερη πτώση. Μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έχει ακουμπήσει στο νερό και μια τεράστια ρουφήχτρα τον σπρώχνει μέσα στο βυθό. Πίνει συνεχώς νερό μην μπορώντας να αντισταθεί στις υποθαλάσσιες ροές. Νιώθει το θώρακα του να κυρτώνει. Τα μαγουλά του φουσκώνουν. Η μύτη του παγώνει. Η καρδιά σταματά. Ο εγκέφαλος ασφυκτιά. Η ανάσα κόβεται. Είναι νεκρός. Ένας λευκός καρχαρίας μυρίζει το αίμα που χάνεται προς τον πυθμένα. Πλησιάζει ταχύτατα και γραπώνει το κεφάλι. Κόβει το λαιμό και φεύγει μακριά.


8:15π.μ. σε πολυσύχναστη παραλία της Καλιφόρνια. Ένα παιδάκι περπατά χέρι-χέρι με τη μαμά του στην αμμουδιά. Ψάχνει για πέτρες και κοχύλια. Κάτι τον αγγίζει στο πόδι. Είναι το κεφάλι του Ανδρέα. Ουρλιάζει δυνατά, σπρώχνει τη μαμά του και μαζί το βάζουν στα πόδια.
9:05π.μ. το λιμενικό περισυλλέγει μετά από ανώνυμη ειδοποίηση το νεκρό κεφάλι.
11:10π.μ. ο τοπικός ιατροδικαστής αποφαίνεται για πνιγμό και δάγκωμα καρχαρία.
12:00μ.μ. ο ειδικός σάκος των ναυαγοσωστών κρύβει το δράμα της θάλασσας. Ένα τζιπ θα το μεταφέρει στο νεκροτομείο.


Ο Ανδρέας ξυπνά μούσκεμα από τον ιδρώτα. Είναι στο κρεβάτι του. Έχει καθυστερήσει για τη δουλειά. Σήμερα θα συμμετέχει στη σύσκεψη συγχώνευσης της εταιρίας όπου δουλεύει με μια ξένη πολυεθνική. Το μόνο που θυμάται είναι το λευκό καρχαρία και τη θύελλα. Θα είναι άραγε τόσο ταραχώδης και η σύσκεψη με τους νέους συνεργάτες; Ευτυχώς και δυστυχώς κανείς στο εμπόριο δεν πάσχει από ναυτία…
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 00:47.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.