Μαγεία: Το όργανο της αλλαγής: Σκέψεις θεωρητικής και ιστορικής φύσεως

[Ragnarok]

Η ανάγκη του ανθρώπου να ανατρέξει, να βασιστεί και να ζήσει μέσα από το σύμπλεγμα που ονομάζουμε ‘’ μαγεία ‘’ είναι πανάρχαια και η γέννηση της χάνεται στα βάθη της ανθρώπινης ιστορίας. Η ανάγκη αυτή μπορεί να προσδιορισθεί είτε ψυχολογικά είτε θεολογικά και οι απόψεις επί του θέματος είναι αναρίθμητες.


Μπορεί όμως η αναγκή αυτή να είναι τόσο ισχυρή ώστε να αλλάξει το πρόσωπο μιας μεγάλης μονοθεϊστικής θρησκείας όπως ο Χριστιανισμός;


Ο ρόλος της μαγείας στα περισσότερα παγανιστικά θρησκευτικά συστήματα υπήρξε βασικός και γενικά αποδεκτός ως το μέσο επικοινωνίας και χρήσης των βαθύτερων δυνάμεων της Μητέρας-Γαίας με στόχο της εξυπηρέτηση τόσο του ενδιάμεσου-σαμάνου όσο και , ευρύτερα, της φυλής.

Στην περίπτωση όμως του Χριστιανισμού η μαγεία ήρθε να αλλάξει μία από τις βασικές αρχές του και μέσα από την αλλαγή αυτή να δημιουργηθούν νέα παρακλάδια και πιο εσωτερικοί κύκλοι στος κόλπους του.
Μία από τις βασικότερες αρχές του Χριστιανισμού, βασισμένος ίσως στις ιουδαϊστικές θέσεις περί του θέματος, είναι η σχέση του ανθρώπου με την προσωποποίηση του απόλυτου Κακού: τον Διάβολο-Σατανά-Εωσφόρο κλτ.
Γενικώς, ο άνθρωπος οφείλει να αποφεύγει τις σχέσεις και τις συναλλαγές είτε μαζί του είτε με τους δαίμονες του καθώς κάτι τέτοιο μόνο καταστροφή για την ανθρώπινη ψυχή θα μπορούσε να φέρει.Αυτή η γενική αρχή όμως αλλάζει ύστερα από την εισαγωγή της χρήσης της μαγείας στα πλαίσια του Χριστιανισμού, μια αλλαγή που γίνεται εμφανής μέσα από την παράδοση των Γριμορίων.

Η παράδοση αυτή λίγο-πολύ παρουσιάζει μια διαφορετική σχέση με το Καλό(Θεός) και το Κακο(Διάβολος).Βλέπουμε ότι η μαγεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να χρησιμοποιηθεί αναγκαία είναι η βοήθεια-συγκατάθεση του Θεού ( φαινόμενο που πρωτοεμφανίζεται στην «Επιστολη προς Ροβοάμ» που αναφέρεται ότι έγραψε ο Σολομώντας ) με στόχο την επιβολή της ανθρώπινης θέλησης πάνω στος δαίμονες και τους άρχοντες της Κολάσεως.Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι το Κακό αλλάζει πρόσωπο και από όργανο καταστροφής και σύψης της ψυχής γίνεται μέσο ικανοποιήσης των ανθρώπινων επιθυμιών.

Μπορούμε να πούμε ότι η ανάγκη πίστης στη Μαγεία έκοψε μια θρησκεία στα δύο ή ότι αυτή έδειξε το πραγματικό πρόσωπο της θρησκείας πέρα από το εξωτερικό πέπλο της χριστιανικής παράδοσης που εξορίζουν τους μάγους στο πυρ το εξώτερον: