#41
|
||||
|
||||
Τα δυό κανάλια της Γνώσης...συνέχεια (2)
"Και ήταν όλη η γή μιας γλώσσας, και μιάς φωνής"
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Miltos01 : 28-12-06 στις 15:28 |
#42
|
||||||
|
||||||
Παράθεση:
Η παραβολή σου με βρίσκει σύμφωνο. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο αλλά σε όσα λες. Αν η αγία γραφή είναι συμβολική τότε δεν περιέχει κανένα γεγονός? Αν είναι συμβολική γιατί γράφει το ότι η γυναίκα του Αβραάμ εκδιδόταν? Είναι συμβολικό αυτό? Η επιμιξείες που αναφέρονται μήπως συμβολίζουν κάτι? Αν από την άλλη δεν είναι συμβολική τότε, πραγματικά πιστεύεις ότι έγινε το περιστατικό με τον πύργο της Βαβέλ? Αν πάλι είναι ανάμικτες αλήθειες με σύμβολα, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι δεν μπορεί κάποιος να κρίνει που τελειώνουν τα γεγονότα και που αρχίζουν οι παραβολές.... Παράθεση:
Παράθεση:
Κανονικά θα έπρεπε να είμαστε καλύτεροι, αλλά στο "θα" στην Ελλάδα δεν παιζόμαστε... Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Αν έχεις κάποιες αντιρήσσεις πάνω στην παράδοση γενικότερα τότε πάω πάσο... Υ.Γ. Αλήθεια φίλε μου, εσένα ποιός σου είπε ότι η αρχαία θρησκεία ήταν ενιαία και είχε το ίδιο τυπικό ή τους ίδιους μύθους παντού? Έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ (μπορεί να κάνω και λάθος) η κάθε πόλη είχε τον προστάτη θεό της και το δωδεκάθεο τροποποιούταν ανάλογα με την περιοχή της ελλάδας που βρισκόσουν. Αλλού υπήρχαν ορφικά μυστήρια, αλλού πυθαγόρειοι, αλλού ελευσίνεια μυστήρια, αλλού λατρεία των Κάβειρων, γενικός αχταρμάς (κυκεώνας μάλλον αν προτιμάτε) και μπάχαλο όπως και στην σύγχρονη Ελλάδα (τουλάχιστον φαίνεται ότι τους μοιάζουμε σε κάτι ) Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη R-b-t3r : 28-12-06 στις 15:58 |
#43
|
||||
|
||||
Τα δυό κανάλια της Γνώσης...συνέχεια(2)
"Και ήταν όλη η γή μιας γλώσσας, και μιάς φωνής"
Γένεσης ΙΑ! Μίλησα στο προηγούμεο post για τα δυο κανάλια της Γνώσης το έμμεσο (ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΓΝΩΣΗ) και το άμεσο (ΔΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ). Ισχυρίστηκα ότι το βιβλίο της Γέννησης μέσα στην Αγ.Γραφή ανήκει στην δεύτερη κατηγορία: παρέχει μια γνώση Διαισθητική που εκφράζεται με σύμβολα (απέδειξα ότι είναι ο μόνος τρόπος!). Σημ. Για τις ερμηνείες των συμβόλων της Γέννησης απευθυνθείται στους Θεολόγους εγώ δεν είμαι ερμηνευτής των Γραφών, απλά επιχειρηματολογώ για την αλήθεια που περικλείουν. Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι το εξής: μπορεί μια συμβολική γλώσσα να είναι ταυτόχρονα και επιστημονική; (απαντώ έτσι έμμεσα και στο φίλο <Kaen>). Η απάντηση σ' αυτή την ερώτηση έχει τεράστια σημασία γιατί οι διαισθητικές πληροφορίες που εκφράζονται με μια γλώσσα συμβολική είναι πολύ περισσότερες απο τις αισθητηριακές. Εξετάζοντας τις απαιτήσεις που έχει κανείς απο μια επιστημονική γλώσσα θα πάρει και την απάντηση που ζητα. Κάθε επιστημονική γλώσσα κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχει δύο στοιχεία για να είναι αληθινή: να είναι ΛΟΓΙΚΗ και ταυτόχρονα ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΗ, και εξηγούμαι: Λογική σημαίνει ότι ξεκινώντας απο ένα ορισμένο αριθμό αξιωμάτων, σαφώς διατυπωμένων, πρέπει να μπορούμε να δημιουργήσουμε, το σύνολο της γλώσσας μέσα από ένα ή περισσότερους κανόνες, σχετικά μικρών στον αριθμό, απλών κατά το δυνατό και το σημαντικότερο ΜΗ ΑΝΤΙΚΡΟΥΟΜΕΝΩΝ μεταξύ τους. Διαπροσωπική σημαίνει ότι η επιστημονική γλώσσα πρέπει να έχει την ΊΔΙΑ ακριβώς σημασία για όλους τους ανθρώπους και ότι αναγκαστικά αυτή η σημασία πρέπει να είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ (χωρίς δηλ. δυνατότητα εκλογής ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες σημασίες). Γίνεται φανερό ότι όσο είναι σχετικά εύκολο να κατασκευάσουμε μια λογική συμβολική γλώσσα, άλλο τόσο είναι δύσκολο αυτή η γλώσσα να είναι διαπροσωπική. Γιατί ενώ για να ικανοποιηθεί η πρώτη απαίτηση, αρκει να οικοδομήσουμε πάνω σε ένα ή περισσότερα βασικά αξιώματα μια λογική γλώσσα, η ικανοποίηση της δεύτερης απαίτησης είναι ΑΔΥΝΑΤΗ, δεδομένου ότι τα βασικά αξιώματα στα οποία στηριζόμαστε για το χτίσιμο της γλώσσας επιδέχονται πολλές ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ, δεν έχουν δηλαδή την ίδια ακριβώς σημασία για όλους τους ανθρώπους. Η αδυναμία αυτή στερεί απο τη διαισθητική γλώσσα και άρα τη γλώσσα της Αγ. Γραφής τον επιστημονικό χαρακτήρα. Έτσι η ιστορία ή ο μύθος των πρωτόπλαστων π.χ που αναφέρθηκε πιο πρίν ερμηνεύεται κατά τόσους πολλούς τρόπους, ώστε παρά τη ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ που περικλείει δεν έχει κάνένα επιστημονικό κύρος. Αίσθηση λοιπόν και διαίσθηση, δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Τα δύο κανάλια της γνώσης του Πραγματικού ή του Αληθινού αν το προτιμάται. Χρόνος, Μάζα, Απόσταση λέξεις και έννοιες του αισθητηριακού κόσμου. Χρόνος με την έννοια της διάρκειας λέξη και έννοια του διαισθητικού. Κλείνοντας τα μάτια ο καθένας απο εμάς δεν έχει διαισθητικά την ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ότι είμαστε κάτι πέρα απο το χρόνο, ότι η ύπαρξη μας διαρκεί πέραν τον χρονικών ορίων του αισθητού; παρ´ότι η λογική του αισθητού μας πληροφορεί για την ημερομηνία του τέλους (βιολογική); Ας είμαστε λοιπόν περισσότερο προσεκτικοί με τη γλώσσα της Αγ. Γραφής και την αξιοπιστία της! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Miltos01 : 28-12-06 στις 16:12 |
#44
|
||||
|
||||
σχόλια : (κύκλος μέσα σε κύκλο μέσα σε κύκλο ....) Mάλλον δεν έχετε καταλάβει πως ζούμε στο μικρόκοσμο..... Δ.
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη LuX : 28-12-06 στις 16:33 |
#45
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#46
|
||||||||
|
||||||||
Δεν μου απαντάς επί της ουσίας όμως. Τελικά πού τελειώνει ο συμβολίσμός και που αρχίζει η αλήθεια? Ο πύργος της βαβέλ είναι γεγονός ας πούμε? γιατί αν πράγματι είναι αλήθεια τότε ο θεός κατοικεί στα σύννεφα (ή κάπου στον ουρανό) και σίγουρα ενοχλείται από τα τζετ που περνάνε ξυστά από το σπίτι του....
Από την άλλη αν είναι συμβολική η γλώσσα όπως και ισχυρίζεσαι τότε δεν έχει κανένα νόημα να μιλά για περιπτώσεις όπως η επίσκεψη των αγγέλων στον Λώτ όπου οι άγγελοι κόντεψαν να σοδομιστούν από τους κατοίκους. Ποιός ο συμβολισμός εδώ πέρα? Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
|
#47
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Δέν μπορείς να πείς οτι έχουν βρεθεί απομνημονεύματα του Αδάμ, του Κάιν, του Νώε ούτε κάν του Αβραάμ, του Ιωσήφ και των νεοτέρων του κάποιος άνθρωπος που ήταν δίπλα τους και έγραψε μερικά πράγματα σε έναν λίθο έστω γύρω απο αυτούς. Άρα με κανέναν τρόπο δέν μπορεί να ληφθεί σάν ιστορικό κείμενο. Εάν ο θεός έφτιαξε με τον τρόπο που περιγράφει, τί εννοεί, ποιός τον έχει δεί να τα κάνει αυτά, τί κρύβεται πίσω απο όλα αυτά δέν υπάρχει ούτε μισή απάντηση. Ο καθένας τα ερμηνεύει όπως θέλει, και με τον τρόπο που θέλει. Οι όποιοι συγγραφείς δέν είναι ένας είναι πολλοί και σε μεγάλα χρονικά διαστήματα μεταξυ τους με αποκορύφωμα την εποχή του Νεεμία και του Έσδρα την εποχή επιστροφής των Εβραίων απο την εξορία. Το πιθανότερο είναι οτι συνέλεξαν παραδόσεις, θρύλους, ότι ιστορικά στοιχεία είχαν στα χέρια τους, απομνημονεύματα σοφών άγνωστων ανθρώπων και κατα καιρούς το υλικό αυξανόταν μέχρι να ξεκινήσει απο κάποιον μικρό πυρήνα και να φτάσει στην τελική της μορφή. |
#48
|
||||
|
||||
Διγλωσσία!
"Πηγαίνουμε προς το πνεύμα"
Ρεμπώ Θα προσπαθήσω σήμερα να επεκτείνω τη σκέψη μου και ταυτόχρονα αν το κατορθώσω να απαντήσω έμεσα στους επισκέπτες αυτού του φόρουμ στις διαφωνίες που πολύ καλά κάνουν και προβάλουν. Πολύ γρήγορα να πω μόνο στο μέλος R-b-t3r ότι τα Κινέζικα αν και συμβολική γλώσσα είναι γλώσσα του Πραγματικού και όχι του Διαισθητικού Κόσμου! Επίσης δήλωσα και το δηλώνω και πάλι ότι δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να ερμηνεύσει την Αγ. Γραφή, απλά επιχειρηματολογώ για την αλήθειά της. Στο θέμα μας τώρα: Μίλησα για διγλωσία, και συγκεκριμένα περιέγραψα τους κανόνες που πρέπει να εκπληρεί η Συμβολική γλώσσα. Δεν θα πρέπει να σκεφτούμε ότι αυτή η γλώσσα, επειδή είναι συμβολική, εκφράζει εικόνες που δεν μπορεί να τις "δεί" ο Άνθρωπος. Η συμβολική γλώσσα είναι αναγκαστικά κατασκευασμένη με λέξεις δανεισμένες απο το λεξιλόγιο της αντικειμενικής και μπορούμε να έχουμε την παράσταση της κάθε λέξης, επικαλούμενοι τις αναμνήσεις που συσσώρευσαν μέσα μας οι αισθήσεις μας. Η ιδιομορφία όμως της συμβολικής γλώσσας είναι ότι οι λέξεις σ' αυτή, είναι συγκεντρωμένες κατα τέτοιο τρόπο που εξηγούν μια κατάσταση ή οποία δεν αντιστοιχεί στην αισθητηριακή μας αντίληψη για το Σύμπαν. Θυμηθείτε στο σημείο αυτό το παράδειγμα που έδωσα σε προηγούμενο post για το "πέταγμα" του ονείρου. Να λοιπόν ένα ΠΡΩΤΟ χαρακτηριστικό αυτής της συμβολικής γλώσσας: μπορούμε να φανταστούμε τις εικόνες που εκφράζει, οι εικόνες όμως αυτές δεν αντιστοιχούν καθόλου με την αισθητηριακή μας γνώση για το Σύμπαν. Βλέποντας λοιπόν τη περιγραφή της Γέννησης για τη δημιουργία του κόσμου μέσα από τη γλώσσα των Συμβόλων διακρίνουμε ότι το Σύμπαν πράγματι έχει ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. Έτσι μια απλή παρατήρηση στα χαρακτηριστικά του κάθε σταδίου εξέλιξης (χάος ή ακτινοβολία, ύλη, ζωή, άνθρωπος) οδηγεί στις ακόλουθες διαπιστώσεις: Η εξέλιξη αρχίζει απο τα ΠΟΛΛΑ ΑΠΛΑ και καταλλήγει στο ΕΝΑ το ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ. Τα είδη της ακτινοβολίας ή της ύλης (πρώτα στάδια της εξέλιξης) είναι πολλές χιλιάδες και αποτελούν τις απλούστερες μορφές ύπαρξης , ενώ τα ανθρώπινα είδη (τελευταίο μέχρι σήμερα γνωστό στάδιο εξέλιξης) δεν ξεπερνούν τα δάκτυλα της μιας παλάμης, σα μορφή δε ο άνθρωπος ύπαρξης είναι η πιο πολύπλοκη. Υπάρχουν όμως και πληροφορίες απο τη φυσική που συνηγορούν στη περιγραφή του βιβλίου της Γένησης για τη δημιουργία του κόσμου: η θεωρία της αυξανόμενης εντροπίας του σύμπαντος, η μη διατήρηση της παριτέ, η στατιστική μη ανατρεψιμότητα του χρόνου κ.α. Πριν απο όλα όμως, κάτω απο το πρίσμα αυτό, η ζωή δεν εντάσσεται πια στα όρια του τυχαίου, αλλά γίνεται ο κύριος μοχλός για τη πραγματοποίηση των στόχων της δημιουργίας παίζοντας ένα βασικό ρόλο στην άλγεβρα της κοσμογονίας. Γι' αυτό πιστεύω ότι η ζωή, και ειδικά το ανθρώπινο φαινόμενο δεν αποτελεί ένα τυχαίο γεγονός: είναι η απόρια της δράσης των ΦΥΣΙΚΩΝ ΑΡΧΕΤΥΠΩΝ (θα μιλήσω για αυτά σε επόμενο post) για να πραγματοποιηθεί ο στόχος της εξέλιξης, η ενοποίηση όλων των οντοτήτων σε ΜΙΑ. Απο τη στιγμή που η Φύση, αποφάσισε να εκφραστεί γεωμετρικά, η δημιουργία της ζωής ήταν αναπόφευκτη, γιατί η ζωή είναι το σχήμα με τις περισσότερες ενεργεικές καταστάσεις. Αν οι άνρθωποι συνειδητοποιούσαν το γεγονός ύπαρξης διαφορετικών γλωσσών και τη πλάνη που προκαλεί Η ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΤΟΥΣ , τότε κατα τη γνώμη μου η πηγή των διαφωνιών τους θα στέρευε και θα ένιωθαν πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Συνεχίζεται... Θα μιλήσω σε επόμενο post για τη διαφορά (επιφανειακή) της Κβαντικής Θεωρίας με τη Θεωρία της Σχετικότητας. Εισαγωγικά και οι δυό περιγράφουν το ίδιο κοσμικό φαινόμενο η πρώτη χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του Πραγματικού (αντικειμενική), ενώ η δεύτερη τη γλώσσα των συμβόλων! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Miltos01 : 29-12-06 στις 07:35 |
#49
|
||||
|
||||
<zepellin> μπείτε στον κόπο να διαβάσετε τα post μου, αυτά εξηγώ, δε διαφωνούμε σε τίποτα!
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Miltos01 : 29-12-06 στις 07:30 |
#50
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Για παράδειγμα, ο Ζαχαρίας Σίτσιν αναφέρει πως η λέξη "τι" του πρωτότυπου κειμένου δεν σημαίνει μόνο "πλευρά" - όπως και μεταφράστηκε - αλλά και "φορέας ζωής". Άρα ο Θεός (βάση της νέας μετάφρασης) δεν πήρε πλευρό από τον Αδάμ για να φτιάξει την Εύα αλλά το "φορέα ζωής" του (κύτταρο Και ας μη βιαστούμε να κρίνουμε τον Σίτσιν για τις θεωρίες του περί αρχαίων αστροναυτών, γιατί πέρα από αυτές, μιλάει την αραμαική και διαβάζει τις πινακίδες στη σουμεριακή γλώσσα. Αν λοιπόν η παραπάνω άποψη, ότι η μετάφραση δεν είναι μόνο αυτή που διαθέτουμε, ευσταθεί, καταλαβαίνετε πως προσπαθούμε ουσιαστικά να ερμηνεύσουμε ένα κείμενο ξεκινώντας από ένα μεγάλο λάθος. |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|