Άγγελος "οδηγός";

[Witch Shadow]

Αρχική Δημοσίευση από open ocean

πραγματικα πολυ περιεργα ολα αυτα παιδια...και η δικη μου μητερα "εφυγε" ενω ο πατερας μου ειχε παει στην τουαλετα ενω το βραδυ απο της 5 το πρωι τον ζητησε να παει να τον δει...παντως αυτη την βεβαιοτητα του θανατου την εχει καποιος πριν το τελος σιγουρα...

Ισως η μητερα σου ηθελε να απαλυνει καπως το πονο που θα ενιωθε ο πατερας σου αν ηταν εκει την ωρα που θα εφευγε. Να μην ηταν τοσο εντονος. Αυτο δειχνει ποση αγαπη τρεφει και στο πατερα σου αλλα και σε σενα.

[Ημίφως]

Αρχική Δημοσίευση από Nirava

Πάντως όταν ο άνθρωπος βρίσκεται πολύ κοντά στο τέλος, σαν να αποκτά "επιπλέον αισθήσεις", καθώς επίσης οξύνονται και οι ήδη υπάρχουσες. Σαν να διευρύνεται η Υπαρξή του θα λέγαμε.
Έχουμε τόσα πολλά παραδείγματα σχετικά.
Κι εγώ έχω δικότατό μου άνθρωπο που τις τελευταίες μέρες της ζωής του, "έβλεπε" παρουσίες και "άκουσε" από το δωμάτιο του νοσοκομείου την προσευχή-παράκληση που γινόταν γι αυτόν στην εκκλησία της ενορίας του. Κανένας μας από την οικογένεια δεν γνώριζε ότι γινόταν παράκληση για τον άνθρωπό μας και νομίζαμε πως είχε παρακρούσεις από τους πόνους. Όταν αργά το βράδυ μας επισκέφτηκε ο μοναχός-ιερέας ο οποίος είχε κάνει την παράκληση, μείναμε άφωνοι!

Ξέχασα να πώ, πως αυτοί οι "Αγγελοι διακομιστές" όπως λέει ο Tsilof, σε αρκετά βιβλία διάβασα να αναφέρονται ως "Οδηγοί".

Κι'εμένα ο παπούς μου (που πέθανε 90 χρονών), λίγες μέρες πριν πεθάνει (αν και ήταν πολύ καλά στην υγεία του), εκεί που καθόταν είπε ξαφνικά:"Που θα χωρέσει ο κόσμος στο σπίτι,σε λίγες ημέρες που θα έχει και βροχή?".Οι θείες μου τον κοίταξαν παραξενεμένες αλλά δεν έδωσαν σημασία.Πράγματι σε λίγες μέρες ο παπούς πέθανε , μαζεύτηκε κόσμος στο σπίτι και εκέινη την ημέρα έβρεχε.

[astra]

H γιαγιά μου ήταν μια θεοσεβούμενη γυναίκα που δούλευε στην εκκλησία του τόπου μας.Όταν πέθαινε, κοιτούσε το ταβάνι του δωματίου και σιγομουρμούριζε.Η μητέρα μου τη ρώτησε σε ποιον μιλάει κι εκείνη απάντησε ότι βλέπει δυο, ο ένας είναι καλός και της έβαλε ένα σταυρό στην πλάτη. Ο άλλος ήταν κακός, της φώναζε "σκάσε, μη μιλάς".Επίσης συνομιλούσε με αποθαμένα μέλη της οικογένειας που τους αποκαλούσε με τα ονόματά τους.Μάλιστα όταν είδε τον αδικοχαμένο εικοσάχρονο γιο της έβγαλε μια κραυγή χαράς και λαχτάρας και του είπε στη χαρακτηριστική τοπική Δωδεκανησιακή-Χαλκίτικη διάλεκτο:Μουρέ, Γιώρκο, το παιάκι μου... Ο παππούς μου επίσης, τις τελευταίες στιγμές της ζωής του συνομιλούσε με όλους τους αποθαμένους.Το χαρακτηριστικό στην περίπτωσή του ήταν ότι οι νεκροί τον ευχαριστούσαν για τα καλά που τους έκανε ή τους έδωσε κι εκείνος με τρελή χαρά ακουμπούσε με το χέρι του την καρδιά του σαν να έλεγε:ήταν χαρά μου. Πραγματικά σε όλη του τη ζωή έδινε ακόμα κι όταν πεινούσε.

[Παν]

Σας εχει συμβει ποτε να ξερετε πως βλεπετε καποιον για τελευταια φορα?
Μου εχει συμβει 4 φορες. Στις τρες, που τα ατομα ηταν ηλικιωμενοι, ηταν σαν κατι στο βλεμα τους να ελεγε ''το ξερω''... ηταν πολυ περιεργες αυτες οι στιγμες, γιατι παρολο που σημαιναν θανατο, υπηρχε μια ηρεμια σαν οτι ολα θα πηγαιναν καλα...
Οσοι βρισκονται ''στο χειλος του θανατου'' (αρρωστοι και ευρωστοι), εχουν αλλη ''αυρα'' ? (ή κατι τετοιο, αν καποιος ξερει περισοτερα ας πει..)
Παντως μορφες προσωπικα δεν εχω δει ποτε, αν και εχω ακουσει διηγησεις απο αλλους...

[astra]

Η συγχωρεμένη θρήσκα γιαγιά μου δούλευε στην εκκλησία της Παναγίας. Ήταν αυτή που άνοιγε καθημερινά το ναό. Κάποιες φορές η γιαγιά μου αργούσε να ξυπνήσει. Τότε σηκωνόταν αλαφιασμένη γιατί όπως έλεγε ερχόταν η Παναγιά και τη σκουντούσε στον ώμο με το χέρι της και της έλεγε:Ξύπνα,Μαρία,να ανοίξεις το σπίτι μου. Άργησες!!!

[Μ.Φ. ΔΑΙΔΑΛΟΣ]

θα ήθελα ρωτήσω τον Μιχάλη από πού βρήκε αυτήν την σφραγίδα του ΜΙΧΑΗΛ που έχει στο avatar tou….διότι είχαμε μια παλιά σελίδα με σφραγίδες αγγέλων……

αυτή την ιστορία την έχω διαβάσει σε βιβλίο χμμμμμμμμμ!!!!

Με σεβασμό
Μ.Φ. ΔΑΙΔΑΛΟΣ.

[Νηρηιδα]

Κι εγω πιστευω πως ειδε καποιον κι αφου δεν τον γνωριζε ηταν αγγελος, ισωσ αγγελος οδηγος. Πριν 18 χρονια πεθανε ο πατερας μου (ηταν καρκινοπαθης και περιμεναν πως δεν θα ζουσε πολυ) και απ οτι μου ειπε η μαμα μου χρονια μετα ειχε καταλαβει πως θα φυγει και αφου της μιλησε κοιταξε καπου πισω της και ρωτησε τον παππου του που ηταν και τον περιμενε απο ωρα. Ηταν ενα αγαπημενο του προσωπο και οσα ειπε τα ακουσαν και οι γονεις του, αρα δεν παρακουσε η μαμα μου....Δεν ξερω τι συμβαινει πραγματικα, αν ειναι αληθινες υπαρξεις αορατες σε εμας η τελέυταια παιχνιδια του μυαλου αλλα επιλεγω το 1ο...ειναι ανακουφιστικο να ξερεις πως δεν θα εισαι μονος οταν φυγεις...

[eloxim69]

Υστερα από αυτά που διάβασα θα αναφέρω και τις δικές μου εμπειρίες. Πριν 18 περίπου χρόνια ασχολιόμουν αρκετά με την μεταφυσική και ιδίως με τα αστρικά ταξείδια.Κάποιο βράδυ λοιπόν του επόμενου χειμώνα είχα βγει από το σώμα μου και ανέβαινα αστρικά επίπεδα.Είχα βγει στο άπλετο φως και ετοιμαζόμουν να ταξιδέψω για το Θιβέτ,όταν ξαφνικά και ανεξήγητα κάτι με τράβηξε και με έφερε 10 μέτρα πάνω από την σκεπή του σπιτιού μου.Ξαφνικά βλέπω να κατεβαίνουν και να στέκονται λίγο πιο πάνω από εμένα ένας(πως να τον πω τώρα?) επισκέπτης? και μαζί του να πετάνε τριγύρω του άγγελοι πολλοί άγγελοι.ΟΙ άγγελοι είχαν το χρυσοκίτρινο χρώμα απρόσωποι και στο κεφάλι φωτοστέφανο.Αυτός είχε πρόσωπο και ήταν σε θρόνο πολυθρόνα.Φορούσε μαύρη στολή κάτι σαν αυτή του δεσπότη και από τους ώμους του μέχρι κάτω είχε και από τις 2 πλευρές 2 λωρίδες μία μενεξεδιά και μία χρυσή.Προτού συνέλθω από την έκπληξη μου λέει"ήρθα να την πάρω" ποιά του λέω την γιαγιά σου μου απαντάει.Ποιός είσαι τον ρωτάω ο Αρχάγγελος Μιχαήλ μου λέει.Θυμώνω και του λέω φύγε από εδώ και ορμάω προς τα πάνω του και τον βλέπω να απομακρύνεται και να στέκεται στα 50μ πάνω από εμένα αλλά να περιμένει. Προτού προλάβω να πω κάτι άλλο τραβιέμαι απότομα μέσα στο σώμα μου και ενώ δεν είχα προλάβει καλά καλά να ξυπνήσω και να συνέλθω ακούω κλάματα και αμέσως ανοίγει η πόρτα του δωματίου μου και ακούω τον παππού μου μες τα κλάματα να μου λέει ,έλα να με βοηθήσεις πέθανε η γιαγιά σου.Τρέχω στο κάτω σπίτι και βλέπω την γιαγιά μου πεσμένη στο χωλ έξω από την τουαλέτα.Ενστικτωδώς την πιάνω την σηκώνω την ταρακουνάω και της λέω γύρνα πίσω δεν θα φύγεις.Αμέσως ανοίγει τα μάτια και επανέρχεται αλλά ζαλισμένη και εμφανώς εκτος τόπου και χρόνου.Από τα πολλά μετά από καμμιά ώρα επέστρεψα στο δωμάτιό μου αλλά φυσικά δεν ξανακοιμήθηκα από την ένταση όπως και τις επόμενες 2 ημέρες γιατί αισθανόμουν την παρουσία Του. Την επόμενη ημέρα αφού είχαμε ηρεμήσει όλοι και το συζητούσαμε μου λέει ο παππούς μου ότι η γιαγιά είχε σηκωθεί στις 1 να πάει τουαλέτα και μέχρι τις 2.30 ήταν πεσμένη στο πάτωμα. Οσο για την γιαγιά μου μου είπε πως έβλεπε την μάνα της να την καλεί να πάει κοντά της και έναν Τύπο με μάυρα ρούχα να την περιμένει να την συνοδέψει προς την μητέρα της αλλά κάποιος μπήκε στην μέση και ο τύπος με τα μάυρα απομακρύνθηκε.Αυτά που αναφέρω είναι πέρα για πέρα αληθινά και αυτος είναι ένας από τους λόγους που έχω να ασχοληθώ πολλά χρόνια με τέτοια θέματα.

Οσο για την γιαγιά μου έζησε άλλα 13 χρόνια(ένας κύκλος αστρολογικής ζωής ακόμη?) και πέθανε πλήρης ημερών στα 89 της.3 ημέρες πριν το θάνατό της έβλεπε πάλι και μίλαγε με την μάνα της.Μίλαγε στα Βουλγάρικα και 2 φορές με κάποιον μίλαγε και του έλεγε"πάλι εσύ ήρθες τώρα είμαι έτοιμη".Η γιαγιά μου είχε γεννηθεί στην Φλώρινα και μεγάλωσε μέχρι τα 6 της στην Θεσσαλονίκη την εποχή του μακεδονικού αγώνα.Ο πατέρας της ήταν πρωτοπαλίκαρο του Παύλου Μελά.Από τότε είχε κατέβει και ζούσε στην Πελλοπόνησο και δεν είχε ξαναμιλήσει βουλγάρικα γιατί τα είχε ξεχάσει.

[Anduril]

Πολύ δυνατή η εμπειρία σου, eloxim! Πιστεύω πως πολλοί άνθρωποι πριν τον θάνατό τους έχουν διαύγεια και καθώς βρίσκονται μεταξύ αυτής της ζωής και της επόμενης (της αληθινής) οι εξωφυσικές τους ικανότητες είναι διεγερμένες, επικοινωνούν δηλαδή και βλέπουν αγγέλους, ανθρώπους που έχουν πεθάνει, ψυχοπομπούς κτλ. Εμένα ο παπούς μου παρόλο που στην υγεία του ήταν μια χαρά (αν και μεγάλος), μήνες πριν από τον θάνατό του, που προκλήθηκε από ατύχημα, έλεγε συνεχώς «εγώ σε λίγο καιρό θα φύγω».

[~*WiLdChILD*~]

Ωραια ολα αυτα..αλλα μηπως οπως ειπε και ο Τσιλοφ ολα αυτα ειναι μια αυθυποβολη μας.....?Σκεφτειτε πχ....ειναι δυνατον ενας βουδιστης στα τελευταια του να δει τον Αρχαγγελο Μιχαηλ να τον παιρνει?.....δεν το νομιζω...Ισως την αληθεια να μη την μαθουμε ποτε...αλλα ειναι ωραιο να μιλαμε για τετοιες εμπειριες μας ....Ισως η αληθεια να ειναι πολυπλευρη και να αποκαλυπτεται στον καθενα μας με το προσωπο που μας ειναι πιο οικειο......