|
|
#1
06-12-10, 13:43
|
|||
|
|||
ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑΤΑ...
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Η αφορμή για να ανοιξω το θέμα αυτό ήταν η είδηση πως σε ένα παιχνίδι στην Γερμανία όπου καποιος (διαγωνιζόμενος) πηδαγε πάνω απο ένα αμάξι εν κινήσει. Αυτό το παιχνίδι είναι πρώτο σε ακροματικότητα.... Το κακό ήλθε εχθες όπου ένας διαγωνιζόμενος χτύπησε αρκετα σοβαρά και ίσως δεν θα μπορέσει στο μέλλον να περπατήσει ξανά... Αυτό είναι μια σταγόνα στο Ωκεανό της τηλεοπτικής διασκέδασης.. Έχουμε και τα προγράμματα τηλεοπτικής κλειδαρότρυπας όπου ο τηλε-θεατής εκτονώνεται και μάλλον αποχαυνώνεται.... Ενας τηλεοπτικός κόσμος όπου κάποιοι αποφασίζουν και εμείς απλά είμαστε θεατές... Το θέμα δεν είναι μόνο η τηλεοπτική κουλτούρα που μας κυριεύει αλλά δεν υπάρχει ή δεν υπάρχουν αυτά τα φωτεινά μυαλά που να αρχίσουν ένα ΠΟΛΕΜΟ εναντίον της υπο-πολιτισμού..... Βέβαια δεν είμαστε και εμείς άμοιροι των ευθυνών μας.... Είναι μόνο τηλεοπτικο με τον όρο θεάματα που αναφέρω ????? Όχι βεβαια..... Αλλά πιστεύω πως θα συζητηθεί το παρόν θέμα ώστε ο κάθε ένας απο εμάς να δώσει ένα προχώρημα στην συζητησή και να ξεδιπλώσουμε τις σκέψεις μας και για ποιό σκοπό γίνονται. Ευχαριστώ. ΥΣ. Θα πρέπει να διευκρινίσω πως με το όρο ΘΕΑΜΑΤΑ βάζω τα τηλεοπτικά θεάματα (αλλα και τις διάφορες πολιτικές συζητήσεις) αλλά και την έλλειψη ενημέρωσης για πολιτιστικά θέματα. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη AVATARGR : 06-12-10 στις 13:45 
|
|
#2
06-12-10, 17:38
|
||||
|
||||
|
Καλησπέρα!
Την σήμερον ημέραν αυτό που μόλις περιέγραψες δεν είναι καθόλου απίθανο. Πολλοί άνθρωποι ονειρεύονται φήμη, πλούτη, καταξίωση κτλ. Αυτό το εκμεταλλεύονται πολλοί "υποχθόνιοι" οι οποίοι προσπαθούν να μας διασπάσουν την προσοχή, και έτσι ενώ εμείς βλέπουμε αυτά τα αν μη τι άλλο άχρηστα reality εκείνοι "δουλεύουν", και έτσι εμείς δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Άσε που μερικές φορές οι άνθρωποι που πηγαίνουν σε reality απογοητεύονται, τραυματίζονται, ή ακόμα και γελιοποιούνται... Επίσης, κανέναν δεν τον συμφέρει να εναντιωθεί σε όλα αυτά με ουσιαστικό τρόπο, γιατί μπορεί ακόμα και ο ίδιος ο λαός να παραπονεθεί για την έλλειψη αυτών των reality...
|
|
#3
06-12-10, 21:24
|
|||
|
|||
|
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Φίλη |Κατερίνα| σωστά αναφέρεις ότι πιθανώς να έχουμε τόσο πολύ πωρωθεί ώστε "ο λαός να παραπονεθεί για την έλλειψη αυτών των reality". Αλλά που είναι η πνευματική ηγεσία του τόπου μας ????? Ίσως να έχει βολευτεί σε κάποιο γραφείο με έμμισθη θέση του Δημοσίου.... Εκεί αναμασούν τετριμμένες γενικότητες περί πνευματικών προβλημάτων... ΑΠΟΝΤΕΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ.... Εχουμε πολλά παραδείγματα όπως του Δημητρίου Νανόπουλου μέλος της Ακαδημίας Αθηνών δεν του επέτρεψαν (βάση ψηφοφορίας 4-6) να γίνει καθηγητής του τμήματος Φυσικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.... Όταν μίλησε στην αίθουσα Παρνασσός (εαν δεν κάνω λάθος) ο Ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης με θέμα την πιθανή σύνδεση ανάμεσα στην οικονομική κρίση και στα εθνικά θέματα.... Όταν ομίλησε για το θέμα αυτό τα ΜΜΕ αφιέρωσαν όχι πάνω απο 5 λεπτα και ένα κανάλι του είχε αφιέρωμα για 20 λεπτα.... Θεωρείται, μάλιστα, μέχρι τις μέρες μας παγκόσμια αυθεντία στο Συγκριτικό Δίκαιο. Η Ελλάδα δεν τρώει τα παιδιά της αλλα τα συμφέροντα κάθε είδους που έχουμε επιτρέψει να λυμαίνονται την χώρα μας.... Ελάχιστοι έχουν υψώσει την φωνή τους και τους έσβησαν..... Αλλά βγάζουν βιβλία και εκεί θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας... Θα πρέπει στα πνευματικά σκουπίδια να αντισταθούμε.... Ευχαριστώ.
|
|
#4
06-12-10, 22:19
|
||||
|
||||
|
Είναι γενικά επικίνδυνο να πάει κάποιος και να πει τη γνώμη του. Άμα είναι ένας, τον "τρώνε", άμα είναι πολλοί, στέλνουν πρόστιμα και "λαδώνουν". Υπάρχουν επίσης και πολλοί που λένε ότι δήθεν είναι με το μέρος του λαού, έπειτα υποτίθεται ότι τους "τρώνε", και έτσι τους έχουμε μια απατηλή εμπιστοσύνη. Μετά βγάζουν και ένα βιβλίο έτσι για να 'χουμε, που το θεωρούν όλοι καλό...
Λίγοι έιναι οι πραγματικά καλοί... Και τα κανάλια προτιμούν τα talk shows. Μεγαλύτερη θεαματικότητα, βλέπεις.... Ναι, βρε παιδιά, που είναι η ηθική της Ελλάδος;;
|
|
#5
07-12-10, 11:06
|
|||
|
|||
|
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Φίλη |Κατερίνα| για να φτάξει κάποιος ομελέτα πρέπει να σπάσουν αυγά... Στην δικιά μας περίπτωση η τόσο καλομαθημένη πνευματική ηγεσία (όχι μόνο η δικιά μας αλλα και σε παγκοσμιο επίπεδο) πρέπει να έλθει σε ρήξη.... Θα πρέπει να κάνω κάποιες αναφορές σχετικα με την φράση «άρτον και θεάματα» προέρχεται από τη λατινική φράση panem et circenses. Ιστορικά την αναφέρει ο Ρωμαίος Ιουβενάλιος... Σήμερα χρησιμοποιείται αυτή η έκφραση σε περιπτώσεις όπως η εξαθλίωση ενός Λαού Κράτους ή Ομάδας όπου παρέχουν οι Κρατούντες εύπεπτες πνευματικά απολαύσεις όπου με αυτόν το τρόπο αποπροσανατολίζεται ο Λαός απο τα πραγματικά προβλήματα. Με αυτόν τον τρόπο ο Λαός ξεχνάει την πραγματική δύναμη που έχει στα χέρια του. Η Δύναμη μεταφράζεται σε απόρριψη κάθε υποκουλτούρας αλλά υπάρχει και η υποχρέωση να βρεί αυτά που του κρύβουν διαβάζοντας ψάχνοντας αλλά και απαιτώντας... Ευχαριστώ.
|
|
#6
07-12-10, 16:18
|
||||
|
||||
|
Ναι, πράγματι, τα αυγά χρειάζονται, και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αλλά, αν με αυτό εννοείς ότι πρέπει να αντιδράσουμε, για τα αυγά δεν βλέπω να υπάρχουν κότες, γι' αυτό είμαι τόσο... κατηγορηματική...
|
|
#7
07-12-10, 20:07
|
|||
|
|||
|
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Φίλοι μου όταν στην αρχή έγραψα για την όποια πνευματική ηγεσία που κάθεται έμμισθη θέση του Δημοσίου ή κάτι ανάλογο ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας ελιτίστικης κουλτούρας, που αφορά λίγους και εκλεκτούς όπου και υπάρχει εν δυνάμει ένας νεο-συντηρητισμός. Ένα φωτεινό παράδειγμα που απέφυγε τον ελιτισμό και δεν κάθησε πισω απο ένα γραφείο ειναι οΝόαμ Τσόμσκι αν και καθηγητής όπου και ήταν εκφραστής ελεύθερης σκέψης στις ΗΠΑ..... Ευχαριστώ.
|
|
#8
07-12-10, 21:19
|
|||||||||||
|
|||||||||||
|
Ωραία αυτά που λέτε.. και βλέπω ότι συμφωνείτε. Έτσι, φαντάζομαι, ότι θα μπορείτε να μου λύσετε κάποιες απορίες που δημιουργήθηκαν διαβάζοντας τα όσα γράφετε.
Παράθεση:
προφανώς ο avatargr κατάλαβε... ίσως θα μπορούσε να μου εξηγήσει αυτός.. να μου δώσει μία τάξη μεγέθους... Επίσης, και επειδή δεν μπορώ να βγάλω ένα ασφαλές συμπέρασμα για το τι λες... αυτή την φράση την λες με αρνητική (για εσένα) "έννοια"; Δηλαδή, είναι αρνητικό, είτε για εκείνους είτε γενικότερα, που αυτοί (όσοι είναι) θέλουν/ονειρεύονται φήμη, πλούτη, καταξίωση κτλ.; Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Ακόμα, γιατί θα πρέπει να γίνει κάτι από την όποια ηγεσία είτε στην μία κατηγορία που θέτεις είτε στην άλλη που λογικά δημιουργείται; Είναι σίγουρο πως κάποιος άλλος (μιας και εσύ τις δικές σου απόψεις εκφράζεις) έχει ακριβώς την αντίθετη (οχι απλά διαφορετική) άποψη από εσένα στο θέμα αυτό. Έτσι, τι θα πρέπει να κάνει η όποια ηγεσία; Για ποιον και με τι κριτήρια; Τα δικά σου ή του άλλου; Και εάν το κάνει είτε με του ενός είτε με του άλλου, σίγουρα υπάρχει ένας τρίτος που έχει διαφορετική άποψη και θα τον ενοχλήσει είτε η μία είτε η άλλη έκβαση. για αυτό δεν καταλαβαίνω τι εννοείς και τι θες να πεις/εννοήσεις όταν επικαλείσαι την όποια ηγεσία; Παράθεση:
Παράθεση:
Επίσης, δεν καταλαβαίνω τον ρόλο αυτών των παραδειγμάτων στα όσα λες εξ αρχής... πού κολλάνε; Παράθεση:
που σίγουρα υπάρχουν άλλοι για τους οποίους δεν είναι. Θα ήθελα, εάν είναι εφικτό, να μου εξηγήσει κάποιος γιατί πρέπει να είναι αφενός απόλυτα θεμιτό από όλους ό,τι θεωρεί κάποιος σωστό και αφετέρου να είναι και αυτό που θα πρέπει να επικρατήσει. Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
|
|
#9
08-12-10, 00:03
|
|||
|
|||
|
Πάλι εδώ..
Φίλε Ενώχ δεν μπορώ να απαντήσω για την φίλη |Κατερίνα| αλλά μόνο σε αυτα που αφορούν εμένα.... Σχετικά με τον ΠΑΡΝΑΣΣΟ είναι μια αιθουσα ομιλιων στο κέντρο της Αθήνας. Αναφέρω τον Δ. Νανόπουλο γιατι αρκετά απο τα πανεπιστημιά μας κυριαρχεί η οικογενειοκρατία και Καθηγητικό κατεστημένο και ένα απόστημα αυτες τις μέρες ήδη βγήκε στην επιφάνεια.... Αλλά επι την ευκαιρία να αναφέρω οταν πρίν απο 12-14 χρόνια εαν δεν με απατά η μνήμη μου ο Ιλιά Πριγκοζίν ζήτησε απο την Ελληνικη κυβέρνηση να φτιάξει μια ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ στην βόρεια Ελλάδα αλλά αλλά κάποιο κατεστημένο δεν το ήθελε αυτό.... Νομίζω να σε κάλυψα σε πολλά... Για τον Τσόμσκι βρέθηκαν άτομα που τον υποστήριξαν με θέρμη και έβγαλαν τα βιβλία του όπου διαβάσθηκαν απο εκατομμύρια άτομα..... Ποιός απο τους εχθρούς του θα μπορούσε να τον διαγράψει ??????..... Εναν άνθρωπο που με θάρρος υποστήριξε τα πιστευω του.... Πολύ αγαπητός σε πολλές αν όχι όλες τις Ακαδημαικές κοινοτητες.. Με εμάς τι γίνεται ????? Εδω δυστυχως τα πλοκάμια είναι πολλά..... Η ποδηγέτηση του πνεύματος είναι παρούσα... Ευχαριστώ. ΥΓ. Ίσως θα πρέπει να ανοιξουμε και ένα θέμα που ίσως είναι και σχετικό με το παρόν για τους "ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΣΚΟΥΣ ΤΩΝ ΜΜΕ"
|
|
#10
08-12-10, 03:28
|
|||
|
|||
|
Μιας που αναφέρθηκαν τα τηλεοπτικά θεάματα, θα αναφέρω δυό λόγια που βασίζονται σε προσωπική εμπειρία.
Το τι θα προβληθεί στην τηλεόραση μια δεδομένη σεζόν είναι αποτέλεσμα τριών πραγμάτων: - Γνωριμίες - Κόστος - Εμπορικότητα Για τις γνωριμίες νομίζω το πράγμα μιλά από μόνο του. Το ίδιο ακριβώς σενάριο, αν πάει σε κανάλι από έναν γνωστό ηθοποιό ή σκηνοθέτη και από έναν από εμάς, στην πρώτη περίπτωση θα καταλήξει πιθανώς στο γυαλί, στη δεύτερη σε ένα συρτάρι ή στον κάλαθο. Ξέρετε πόσα σενάρια και πόσες ιδέες για σειρές/τηλεπαιχνίδια/ριάλιτυ/εκπομπές κατακλύζουν καθημερινά τα κανάλια; Μπορεί να πάρει και μήνες μέχρι κάποιος να δει την ιδέα σου (εδώ μπαίνει και ο παράγοντας γνωριμίες και με ένα τηλεφώνημα λύνονται όλα) και φυσικά, υπάρχει πάντα η μεγάλη πιθανότητα να μη τη δει καν. Το κόστος αφορά φυσικά το ROI - Return on Investment και έχει να κάνει με την "απόδοση" μιας επένδυσης. Όσο μεγαλύτερο το ROI, τόσο καλύτερη η επένδυση. Πρακτικά, υπάρχουν δύο τρόποι να μεγιστοποιήσεις το ROI: μείωση του κόστους, δηλαδή να επενδύσεις λιγότερα χρήματα σε παραγωγές β' διαλογής που ομως πουλάνε, είτε να επενδύσεις πολλά χρήματα σε μια σίγουρη επιτυχία. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης, ασφαλώς και προτιμάται ο πρώτος τρόπος, δηλαδή τα κανάλια αγοράζουν φθηνές παραγωγές από το εξωτερικό (βλέπε τούρκικα σίριαλ, Πάττυ, μεξικάνικα τύπου Εσμεράλντα παλαιότερα) και με την κατάλληλη προώθηση και ανάλογα τον ανταγωνισμό, χτυπούν τρελά νούμερα τηλεθέασης και άρα βγάζουν πολλά χρήματα. Για παράδειγμα, από όσο γνωρίζω, τα τούρκικα σίριαλ κοστίζουν στα δικά μας κανάλια περίπου 250.000 δολάρια τη σεζόν. Για βάλτε 25 επεισόδια (το λιγότερο) και έχουμε χοντρικά 10.000 δολάρια το επεισόδια για να αγοραστεί, που σημαίνει γύρω στα 7.500 ευρώ. Ας βάλουμε 10.000 ευρώ να είμαστε μέσα. Ξέρετε πόσο κοστίζει το "Στην Υγειά μας" με 20 τύπους να μπεκροπίνουν γύρω από ένα τραπέζι; 65.000 ευρώ το επεισόδιο! Θα μου πείτε, είναι τα λεφτά του δύσμοιρου έλληνα φορολογούμενου που η ΕΡΤ τα κάνει πετσετάκια. Θα συμφωνήσω. Να δώσουμε άλλα παραδείγματα; ο "Γιούγκερμαν" σύμφωνα με τα όσα γράφονται, κόστιζε 160-175.000 ανά επεισόδιο, τη στιγμή που επεισόδιο του Prison Break , με δεκαπλάσια έξοδα παραγωγής και τριπλάσια τουλάχιστον εγχώρια τηλεθέαση, για να παιχτεί στην Ελλάδα κόστιζε το αστρονομικό ποσό των ... 7.000 ευρώ ανα επεισόδιο! Για να μη μακρυγορώ, μια μέτρια παραγωγή κάποτε κοστολογείτο στα 60.000 ευρώ ανα επεισόδιο. Σήμερα φυσικά ελάχιστα κανάλια μπορούν (ή θέλουν) να δώσουν αυτά τα χρήματα και τελοσπάντων, αν μπορείς να έχεις διαφημίσεις με 7.000 γιατί να δώσεις 70.000; Βέβαια έχουμε και τα εγχώρια "σκουπίδια". Big Brother, άπειρα talent shows, μαγειρικό οργασμό σε καμιά δεκαριά εκπομπές κτλ. Γιατί; Γιατί πολύ απλά αυτά θέλει να βλέπει ο κόσμος! Σεξ, βία και αίμα ήταν το παλιό τρίπτυχο. Τώρα ο κόσμος ζητά να γελάσει με "τα σούργελα" που μπαίνουν στα ριάλιτι, μόνο και μόνο για να ξεχάσει ή να κρύψει τη δική του μιζέρια. Αν μη τι άλλο, είναι αγχολυτικό να βλέπεις 10 τύπους κλεισμένους σε ένα σπίτι, ο ένας χειρότερος από τον άλλον, να τσακώνονται, να γίνονται ρόμπα, να γδύνονται (το σεξ πάντα πουλάει) και γενικά να ξεφτιλίζονται για χάρη της δημοσιότητας και του εύκολου χρήματος. Φανταστείτε την εικόνα: ένας έγγαμος εργαζόμενος σε μια εταιρεία, μετά από δωδεκάωρη βάρδια στην οποία έφαγε το βρίσιμο της αρκούδας από τον προιστάμενο του, γυρνάει σπίτι σκεπτόμενος πώς θα πληρώσει το νοίκι τη στιγμή που η τράπεζα του έστειλε ειδοποίηση κατάσχεσης για τις πιστωτικές που έχει απλήρωτες. Εσείς τι λέτε, ότι θα το γυρίσει στο History Channel και θα παρακολουθήσει εκπομπή για τη μάχη του Μαραθώνα ή ότι θα προτιμήσει το ανάλαφρο ριάλιτυ, στο οποίο θα μπορέσει να γελάσει με τη κατάντια των άλλων; Φυσικά, τα ριάλιτυ εμπεριέχουν και έναν άλλο παράγοντα, ή μάλλον πολλούς ανάλογα με το είδος τους. Ένας είναι το ψώνιο που λίγο πολλοί όλοι έχουμε. Δεν έχει σημασία αν εκφράζεται με επιθυμίες τύπου "θέλω να τραγουδήσω στα μπουζούκια", "θέλω να γίνω διάσημος" ή "θέλω να γινω ποδοσφαιριστής", το ψώνιο παραμένει ψώνιο. Για αυτόν ακριβώς το λόγο ακούμε ότι πχ το τάδε talent show είχε 50.000 συμμετοχές. Επιπλέον, τα ριάλιτυ είναι απλά. ΠΟΛΥ απλά. Απλή γλώσσα, απλές διαδικασίες που εξηγούνται διαρκώς, απλό κόνσεπτ για να το καταλαβαίνει η μάζα, απλοί "αρχετυπικοί" υποψήφιοι που αναλαμβάνουν ρόλους: η γκόμενα με το τεράστιο στήθος, η χαζή ξανθιά, ο βλακάκος, ο χωριάτης κτλ. Έχετε δει ποτέ ριάλιτυ με συγγραφείς ή ποιητές; Οχι. Για ποιό λόγο; Όχι γιατί υπάρχει έλλειψη υποψηφίων αλλά γιατί απλά κανείς δε θα το έβλεπε. Για να μη γίνομαι κουραστικός, η ποιότητα κοστίζει και ακριβώς επειδή κοστίζει, κρίνεται ως περιττή. Φυσικά αυτό δεν ισχύει μόνο στη τηλεόραση, δείτε για παράδειγμα τις εφημερίδες που πλέον αντί για δημοσιογραφία πουλάνε dvd! Από κει και πέρα, κάποιος ξεκίνησε να προβάλλει "σούργελα" κι έτσι ξεκίνησε ένας ανταγωνισμός για το ποιός θα προβάλλει τα περισσότερα! Σύντομα, όλοι η τηλεόραση γέμισε σκουπίδια. Όμως: 1ον, κανείς λογικός και νοήμων άνθρωπος δε κινδυνεύει από εκπομπές τύπου Πάνια ή Big Brother γιατί πολύ απλά δε ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ να ενημερωθεί ή να δει κάτι ποιοτικό στη τηλεόραση. Πιστεύει κανείς ειλικρινά ότι η τηλεόραση θα σώσει τον πολιτισμό μας ή έστω θα τον προωθήσει; Υπάρχουν και τα βιβλία! Και το ίντερνετ! 2ον, ο καλύτερος τρόπος αντίδρασης είναι απλός και χωρίς κόστος: κλείνουμε το ρημάδι όταν δεν έχει κάτι αξιόλογο και διαβάζουμε ένα βιβλίο ή ένα blog, αντί να συζητάμε για το "πώς κατάντησε" η τηλεόραση. Δεν κατάντησε έτσι η τηλεόραση. Έτσι ήταν πάντα. Απλά εμείς δε το βλέπαμε... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Fox_Mulder : 08-12-10 στις 03:34
|
 |
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
