ΕΛΛΑΔΑ: ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ, ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ Η ΤΙΜΩΡΙΑ

[agaliarep]

Δεν ξέρω που ταιριάζει το θέμα παρακαλώ τους συντονιστές να το τοποθετήσουν όπου εκείνοι κρίνουν σκόπιμο.


(Έκθεση [1] που διανεμήθηκε στη Συμπληρωματική Συνάντηση στα Πλαίσια της Ανθρώπινης Διάστασης του ΟΑΣΕ με Θέμα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Απάνθρωπη Μεταχείριση ή Τιμωρία, Βιέννη 27 Μαρτίου 2000)

23 Μαρτίου 2000

Εισαγωγή

Η Ελλάδα δεν είναι απαλλαγμένη από την παγκόσμια τάση που έχουν τα όργανα του νόμου να παραβιάζουν συχνά τα δικαιώματα των πολιτών κατά τη διάρκεια της σύλληψης, της ανάκρισης, της κράτησης ή της φυλάκισης. Αυτή η στάση υποβοηθείται από την πρακτική των δικαστικών αρχών οι οποίες σπάνια διώκουν αυτή την εγκληματική συμπεριφορά.. Όταν το κάνουν, οι υποθέσεις φθάνουν στο δικαστήριο πολλά χρόνια μετά τα γεγονότα. Αυτό συμβαίνει ακόμα και σε περιπτώσεις που στηρίζονται σε ιατροδικαστικά στοιχεία. Περιστασιακά, αδιάσειστα ενοχοποιητικά στοιχεία καθώς και ιατροδικαστικές βεβαιώσεις αγνοούνται από τα δικαστήρια, τα οποία τελικά αθωώνουν τους αστυνομικούς. Οι αστυνομικοί μπορούν να παραμείνουν στο σώμα κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης περιόδου των ανακρίσεων και των δικαστικών διαδικασιών και κατ' αυτόν τον τρόπο είναι σε θέση να ασκούν ανεπίτρεπτη επιρροή σε εκείνους που θα τολμήσουν να ασκήσουν δίωξη εναντίον τους. Οι πρακτικές αυτού του είδους αποθαρρύνουν πολλά θύματα αστυνομικής βίας από το να καταθέσουν μηνύσεις εναντίον αστυνομικών. Τέλος, πολλά αστυνομικά τμήματα διαθέτουν είτε ανεπαρκείς είτε υπερπλήρεις εγκαταστάσεις, με αποτέλεσμα οι κρατούμενοι να υφίστανται εξευτελιστική μεταχείριση. Πιο κάτω δίνονται μερικά πρόσφατα παραδείγματα. Οι αρμόδιες κρατικές αρχές δεν δείχνουν ιδιαίτερη ευαισθησία σε τέτοιες κατηγορίες κι έτσι έχει γίνει ελάχιστη πρόοδος μέχρι τώρα. Βασανισμοί, Κακομεταχείριση και Παραβάσεις Αστυνομικών Οργάνων, Ακολουθούμενες από Ατιμωρησία

Αστυνομική Βία Σε Βάρος Ανηλίκων

Ίσως μια από τις πλέον χαρακτηριστικές υποθέσεις αστυνομικής βίας και βασανισμού που μπορεί να παραμείνει χωρίς συνέπειες για τους δράστες αυτών των πράξεων είναι η υπόθεση δύο ανηλίκων ηλικίας 14 και 16 ετών (με αρχικά Π. Τ. και Δ. Α. αντίστοιχα). Στις 19 Αυγούστου 1994, συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα Κασσάνδρειας στη Χαλκιδική (στη Βόρειο Ελλάδα), ως ύποπτοι κλοπής 460.000 δρχ. από τους εργοδότες τους. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, τρεις αστυνομικοί, ξεχωριστά ή από κοινού, για περισσότερο από μια ώρα, ξυλοκοπούσαν τους δυο ανηλίκους με τα χέρια, τα πόδια, τα γκλομπς και τις λαβές των όπλων τους. Έφτασαν να βγάλουν το πανταλόνι του ενός και να τον υποχρεώσουν να σκύψει και να φωνάξει ''Είμαι πούστης'', ενώσω τον απειλούσαν ότι θα έβαζαν τη λαβή στα οπίσθιά του και θα του έκαναν ηλεκτροσόκ. Όλα αυτά έγιναν για να τους αποσπάσουν ομολογίες. Στο τέλος, προέκυψε ότι εσφαλμένα τους υποψιάστηκαν και αφέθηκαν ελεύθεροι. Ιατροδικαστική έκθεση επιβεβαίωσε τα τραύματα και τα πιθανά αίτια. Οι παραπάνω πράξεις περιγράφηκαν κατ' αυτόν τον τρόπο στη δικαστική απόφαση αρ. 1263/1998 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Χαλκιδικής, το οποίο καταδίκασε τους τρεις αστυνομικούς σε φυλάκιση 4 ετών τον καθένα και 5ετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων για το αδίκημα του βασανισμού (άρθρο 137 Α του Ποινικού Κώδικα). Παρά τη σοβαρότητα της πράξης τους όμως, οι τρεις αστυνομικοί αφέθηκαν ελεύθεροι μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Και το χειρότερο, δεν τέθηκαν σε διαθεσιμότητα από το αστυνομικό σώμα. Στις 3 Μαρτίου 2000 το Τριμελές Εφετείο της Θεσσαλονίκης απάλλαξε τους τρεις αστυνομικούς από τις κατηγορίες αυτές με το σκεπτικό ότι τα περιστατικά βασανισμού ''μεγαλοποιήθηκαν από τους ανηλίκους'' και τα τραύματα προκλήθηκαν από τους εργοδότες τους, προτού οι ανήλικοι μεταφερθούν στο αστυνομικό τμήμα. Ο εισαγγελέας, ο οποίος είχε ζητήσει την καταδίκη των αστυνομικών, στη συνέχεια άσκησε αναίρεση στον Αρειο Πάγο κατά της απόφασης του δικαστηρίου.

Αστυνομική Βία Σε Βάρος Ρομά

Σε ένα κλίμα επαναλαμβανόμενων καταγγελιών για υπερβολική αστυνομική βία κατά των Ρομά τα τελευταία χρόνια, ο φόνος ενός από αυτούς και ο βασανισμός δυο άλλων το 1998, παρά την ύπαρξη ενοχοποιητικών ιατροδικαστικών στοιχείων, κατέληξαν σε απουσία πειθαρχικών μέτρων εναντίον των εμπλεκόμενων αστυνομικών. Οι αστυνομικοί κατά των οποίων ασκήθηκε δίωξη για ανθρωποκτονία ή βασανισμό το 1998 έχουν παραμείνει στην υπηρεσία και οι διαδικασίες συνεχίστηκαν μέχρι τώρα. Αυτό συνέβη παρά την απαγγελία κατηγοριών από το δικαστήριο. Το Υπουργείο απλά διέταξε ατελέσφορες μέχρι τώρα ένορκες διοικητικές εξετάσεις (ΕΔΕ).

Τον Απρίλιο του 1998, ο Άγγελος Τζελάλ, ένας 28χρονος Ρομ, σκοτώθηκε από αστυνομικούς στο Παρθένι (κοντά στη Θεσσαλονίκη) καθώς προσπαθούσε να διαφύγει του αστυνομικού ελέγχου. Η ιατροδικαστική έκθεση βεβαίωσε ότι ο Τζελάλ πέθανε από τραύμα στο κεφάλι που προκλήθηκε από σφαίρα η οποία τον χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Επιπλέον, είχε κι άλλο ένα τραύμα στην πλάτη. Τον Ιούνιο, ο εισαγγελέας πληροφόρησε την αστυνομία ότι είχε ασκήσει δίωξη κατά τριών αστυνομικών για φόνο, ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και άλλες κατηγορίες. Οι αστυνομικοί δεν τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Η υπόθεση δεν έχει εκδικαστεί ακόμα.

Το Μάιο του 1998, οι Λάζαρος Μπέκος και Ελευθέριος Κοτρόπουλος (17 και 18 ετών αντίστοιχα) κακοποιήθηκαν από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της κράτησής τους σε αστυνομικό τμήμα του Μεσολογγίου. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, είχαν ''μέτριες σωματικές βλάβες από θλών όργανο.'' Τον Ιούλιο του 1998, οι δυο Ρομά κατέθεσαν μήνυση κατά της αστυνομίας και το Δεκέμβριο ασκήθηκε δίωξη κατά τριών αστυνομικών για παράβαση του άρθρου 137 Α του Ποινικού Κώδικα για ''βασανιστήρια και άλλες προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας''. Συγκεκριμένα, κατηγορήθηκαν ότι παραβίασαν την παράγραφο 3, τμήμα 1, για ''από κοινού σωματική κάκωση που τελείται από ένα άτομο, στα καθήκοντα του οποίου ανάγεται η εξέταση αξιόποινων πράξεων, με σκοπό να αποσπάσει από τρίτο πρόσωπο ομολογία, κατάθεση ή πληροφορία''. Καθ' όλη τη διάρκεια του 1998 και πάλι το 1999, οι νεαροί Ρομά παρενοχλούνταν από αυτούς τους αστυνομικούς για να ανακαλέσουν τις καταθέσεις τους. Ακόμα και μετά την ποινική δίωξή τους, οι τρεις αστυνομικοί δεν μετατέθηκαν αλλά ούτε και τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Η υπόθεση δεν έχει ακόμα εκδικαστεί.

Στις 12 Σεπτεμβρίου 1999, ο Νίκος Κατσαρής, ένας 23χρονος Ρομ από τον καταυλισμό του Χαλανδρίου, κατευθυνόταν με τον πατέρα του, το μικρό αδελφό του κι ένα ξάδελφο προς το Ναύπλιο. Εκείνη την Κυριακή ήθελαν να ρίξουν μια ματιά σε τρεις υπαίθριες αγορές αυτοκινήτων, χωρίς να έρθουν σε άμεση επαφή με τους πωλητές. Και οι τρεις υπαίθριες αγορές περιβάλλονταν από συρματόπλεγμα. Καθώς έφευγαν από την τρίτη αγορά, τρεις αστυνομικοί σταμάτησαν τους Ρομά και, με την απειλή όπλου, τους είπαν να βγουν από το αυτοκίνητο και να σηκώσουν τα χέρια ψηλά. Ένας αξιωματικός έκανε σωματική έρευνα, βρίζοντας, κλοτσώντας και χτυπώντας τους. Οι Ρομά ισχυρίστηκαν ότι είχαν πάει μόνο για να κοιτάξουν τα προς πώληση αυτοκίνητα κι όχι για να κλέψουν, όπως υποψιάζονταν οι αστυνομικοί. Σαν απόδειξη της πρόθεσής τους να αγοράσουν αυτοκίνητο, έδειξαν στους αστυνομικούς σημειώσεις με ονόματα και αριθμούς κινητών τηλεφώνων των ιδιοκτητών. Παρ' όλα αυτά, προσήχθησαν στο αστυνομικό τμήμα και κρατήθηκαν σε δυο χωριστά κελιά μαζί με δέκα άλλα άτομα, κυρίως μετανάστες προς απέλαση. Προφυλακίστηκαν διότι η αστυνομία βρήκε δικαστικές αποφάσεις κατά του Νίκου Κατσαρή και του πατέρα του που αφορούσαν απλήρωτα πρόστιμα. Οι δυο ανήλικοι νεαροί αφέθηκαν ελεύθεροι την ίδια μέρα, ενώ ο Νίκος Κατσαρής κι ο πατέρας του αφέθηκαν ελεύθεροι την επόμενη μέρα και μόνο μετά την πληρωμή της εγγύησης από τους συγγενείς τους. Στις 27 Οκτωβρίου, με την βοήθεια του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι, ο Νίκος Κατσαρής κατέθεσε μήνυση κατά των εμπλεκόμενων αστυνομικών και στη συνέχεια έκανε καταγγελία στο γραφείο του Συνηγόρου του Πολίτη. Η αστυνομία δεν θεώρησε την υπόθεση άξια ένορκης διοικητικής εξέτασης (ΕΔΕ), δηλώνοντας ότι μια εσωτερική έρευνα έδειξε ότι καμία από τις κατηγορίες δεν ήταν βάσιμη.

Αστυνομική Βία Σε Βάρος Προσφύγων και Μεταναστών

Τα τελευταία χρόνια, περίπου 500-700.000 μετανάστες έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα, οι περισσότεροι παράνομα. Τα δυο τρίτα από αυτούς είναι Αλβανοί και οι περισσότεροι ανήκουν σε μειονοτικές θρησκείες, αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία. Το 1998 ξεκίνησε μια διαδικασία νομιμοποίησης αυτών των μεταναστών, στα πλαίσια της οποίας 230.000 άτομα έκαναν τελικά αίτηση για άδειες παραμονής. Μόνο σε περίπου 35.000 είχαν χορηγηθεί άδειες μέχρι το τέλος του 1999. Οι μετανάστες υφίστανται συχνές ''επιχειρήσεις σκούπα'' οι οποίες αποσκοπούν στη συνοπτική απέλαση όλων όσοι δεν διαθέτουν νόμιμα έγγραφα. Συχνές κατηγορίες ότι οι μετανάστες υποβάλλονται σε εξευτελιστική και ταπεινωτική, μερικές φορές και βίαιη, μεταχείριση από τους αστυνομικούς κατά τη διάρκεια αυτών των επιχειρήσεων απορρίπτονται στερεότυπα χωρίς καμία έρευνα από τις αρχές.

Το γνωστότερο πρόσφατο παράδειγμα συνέβη στις 3 Ιουλίου 1999. Η αστυνομία περικύκλωσε όλους τους αλλοδαπούς που βρίσκονταν στους δρόμους και, ακόμα κι αν ήταν κάτοχοι νόμιμων εγγράφων παραμονής, τους οδήγησε σε αστυνομικά τμήματα ή ανοιχτά γήπεδα όπου πήραν τα δακτυλικά αποτυπώματά τους για να ελέγξουν αν εκκρεμούν κατηγορίες εναντίον τους. Οι λαθρομετανάστες απελάθηκαν από τη χώρα, ενώ τηλεοπτικά συνεργεία κατέγραφαν την όλη επιχείρηση. Περισσότεροι από 300 διανοούμενοι υπέγραψαν ένα έγγραφο διαμαρτυρίας, όμως μόνο η κατακραυγή των Ελλήνων αγροτών, οι οποίοι ανησύχησαν για τις σοδειές τους σε περίπτωση απουσίας φτηνών αλλοδαπών εργατικών χεριών, έπεισε την κυβέρνηση να υποχωρήσει στο θέμα των μαζικών απελάσεων. Παρόμοιες, λιγότερο γνωστές ''επιχειρήσεις σκούπα'' επαναλήφθηκαν περιοδικά σε όλη τη διάρκεια του 1999.

[agaliarep]

Συνθήκες σε Φυλακές και Κρατητήρια και Δικαιώματα των Κρατουμένων

Στις 20 Αυγούστου 1999, ο Συνήγορος του Πολίτη πραγματοποίησε ''αυτοψία'' στα κρατητήρια του Αστυνομικού Τμήματος Ομονοίας (στο κέντρο της Αθήνας), μετά από καταγγελίες πολιτών. Σε επιστολή προς τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης (7905/99/2.3-27-8-1999), ο Συνήγορος του Πολίτη ανέφερε ότι οι εγκαταστάσεις ήταν υπερπλήρεις: Υπήρχαν 55-115 κρατούμενοι σε κτίριο με –έτσι κι αλλιώς ανεπαρκή- υποδομή για 30 μόνο κρατουμένους. Συνέπεια αυτού ήταν ότι ανήλικοι και ενήλικες κρατούνταν μαζί κατά παράβαση του νόμου. Μια άλλη συνέπεια, σε συνδυασμό με την έλλειψη φωτισμού και αερισμού, ήταν ότι όλοι ήσαν αναγκασμένοι να φορούν μόνο τα εσώρουχά τους εξαιτίας της ζέστης, ''κατά παράβαση του σεβασμού προς την αξιοπρέπειά τους''. Η καθαριότητα των μοναδικών δυο αποχωρητηρίων ήταν ''τουλάχιστον απαράδεκτη''. Οι περισσότεροι κρατούμενοι είχαν δερματικές και μολυσματικές ασθένειες οι οποίες δεν είχαν καθόλου ή μόνο ανεπαρκή ιατρική παρακολούθηση. Το σοβαρότερο πρόβλημα, σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη, ήταν η μακρόχρονη (μερικές φορές μέχρι έξι μήνες) κράτηση των αλλοδαπών που επρόκειτο να απελαθούν, πράγμα που ''ανεπίσημα μετατρέπει τα κρατητήρια σε φυλακές, χωρίς να έχει προηγηθεί απαγγελία κατηγορίας για αυτούς τους κρατούμενους''. ''Σε συνδυασμό με τις επικρατούσες φρικτές συνθήκες, αυτή η κράτηση θα μπορούσε να θεωρηθεί de facto 'απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.''' Με την παρατήρηση ότι η χρήση του όρου ''επιχειρήσεις σκούπα'' [βλέπε πιο πάνω] είναι ''πολύ προσβλητική για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια'', ο Συνήγορος του Πολίτη έκανε τη σύσταση, όταν δεν υπάρχουν επαρκείς εγκαταστάσεις, να μην πραγματοποιούνται τέτοιες επιχειρήσεις που οδηγούν σε μαζικές προφυλακίσεις αλλοδαπών. Πρόσθεσε ότι οι αλλοδαποί που δεν μπορούν να απελαθούν αμέσως [από έλλειψη χώρας έτοιμης να τους δεχτεί] θα πρέπει να παίρνουν προσωρινή άδεια παραμονής στη χώρα και να αφήνονται ελεύθεροι. Μετά από αυτή την έκθεση, παρατηρήθηκαν βραχύβιες βελτιώσεις σε εκείνο το αστυνομικό τμήμα. Παρ' όλα αυτά, οι συνθήκες αυτές επικρατούν σε ολόκληρη τη χώρα σε οποιαδήποτε κρατητήρια είναι ανεπαρκώς εξοπλισμένα και/ή υπερπλήρη.


--------------------------------------------------------------------------------

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι και η Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων, εν όψει της παρουσίασης και διανομής αυτής της έκθεσης στη Συμπληρωματική Συνάντηση στα Πλαίσια της Ανθρώπινης Διάστασης του ΟΑΣΕ με Θέμα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Απάνθρωπη Μεταχείριση ή Τιμωρία, υπέβαλαν ένα τιμητικό αντίγραφο στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών στις 23 Μαρτίου 2000.


--------------------------------------------------------------------------------

[1] H Έκθεση αυτή βασίζεται κατά ένα μεγάλο μέρος στα Greek Helsinki Monitor and Minority Rights Group-Greece, Human Rights in Greece: Joint Concise Report for 1999, 7 January 2000; Greek Helsinki Monitor Reports to the European Roma Rights Center Nos.69, 11 October and 70, 15 November 1999; and International Helsinki Federation for Human Rights Torture and Inhuman Treatment or Punishment in the OSCE Region (Report to the OSCE Supplementary Human Dimension Meeting on Human Rights and Inhuman Treatment or Punishment Vienna, 27 March 2000).

[agaliarep]

Το σημαντικό ντοκουμέντο που παρουσιάζουμε σήμερα δεν κρίθηκε άξιο να απασχολήσει τα εγχώρια Μ.Μ.Ε., τα οποία εσχάτως νοστάλγησαν το ξενοφοβικό κλίμα που τόσο επιτυχώς είχαν καλλιεργήσει στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Πύκνωσαν και πάλι τον τελευταίο καιρό οι κραυγές περί αναποτελεσματικότητας της αστυνομίας και οι εκκλήσεις για περισσότερη αστυνόμευση, ενώ η ασφάλεια των γηγενών αναγορεύθηκε ακόμη μία φορά το ύψιστο εκείνο αγαθό στο βωμό του οποίου δεν χάθηκε κι ο κόσμος να θυσιάζονται στοιχειώδη δικαιώματα πολιτών που ανήκουν σε κάποιες εκ προοιμίου «ύποπτες» κατηγορίες. Στη λογική αυτή, η αστυνομική αυθαιρεσία, ακόμη και στις πιο βάναυσες εκδοχές της, συνεχίζει να παραμένει στο απυρόβλητο.

Σ' αυτές ακριβώς τις βάναυσες εκφάνσεις της αστυνομικής βίας εστιάζει το αποσιωπημένο ντοκουμέντο που ακολουθεί. Πρόκειται για το πρώτο μέρος έκθεσης που παρουσίασαν σε αρμόδια όργανα του ΟΗΕ η Παγκόσμια Οργάνωση κατά των Βασανιστηρίων (OMCT) και πέντε ανθρωπιστικές μη κυβερνητικές οργανώσεις: η Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (ΕΟΔΜ), το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), το Κέντρο Ερευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ), η Κοινωνική και Εκπαιδευτική Δράση - Κέντρο Συμπαράστασης Παιδιών και Οικογένειας και οι Συνεργαζόμενες Οργανώσεις και Κοινότητες για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ρομά στην Ελλάδα (ΣΟΚΑΔΡΕ).

Η έκθεση φέρει τον τίτλο «Η κρατική βία στην Ελλάδα. Εναλλακτική Εκθεση στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών κατά των Βασανιστηρίων», Γενεύη και Αθήνα 2005 (υπό έκδοσιν στα ελληνικά) και περιλαμβάνει τρία κεφάλαια: «Η κρατική βία στην Ελλάδα», «Η κρατική βία κατά των γυναικών στην Ελλάδα» και «Η κρατική βία κατά των παιδιών στην Ελλάδα».

Στη συνέχεια θα περιοριστούμε στο πρώτο από τα τρία αυτά κεφάλαια της έκθεσης, το οποίο, συμπληρωμένο με όσες πληροφορίες είχαν συγκεντρωθεί μέχρι τις 31 Μαρτίου 2006, έθεσε στη διάθεσή μας ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς.

Υπογραμμίζοντας ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις συνεχίζουν επί χρόνια να αρνούνται ότι η αστυνομία εμπλέκεται σε συμβάντα βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης, η έκθεση αναφέρεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες οι ελληνικές αρχές αποδείχθηκαν απολύτως απρόθυμες να ασχοληθούν με τις σχετικές καταγγελίες.

Η άρνηση των αρχών να αποδεχθούν την ύπαρξη περιστατικών αστυνομικής βίας, σημειώνεται χαρακτηριστικά, συμπληρώνεται από συνήθως εσκεμμένα ανεπαρκείς μηχανισμούς διερεύνησης των καταγγελιών και μοιάζει συχνά με ενορχηστρωμένη συγκάλυψη των αστυνομικών. Η στάση αυτή οδηγεί σε μια διαδεδομένη πρακτική ατιμωρησίας των δημόσιων λειτουργών που εμπλέκονται σε πράξεις βασανιστηρίων και απάνθρωπης μεταχείρισης, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα μέτρο που να δρα αποτρεπτικά για τη διάπραξη τέτοιων πράξεων.

Ανησυχίες εκφράζονται ακόμη στην έκθεση σχετικά με την αντικειμενικότητα των ΕΔΕ που διενεργούνται μετά από καταγγελίες για βασανισμό ή/και κακομεταχείριση από αστυνομικούς.

Το σημαντικότερο μειονέκτημα των ΕΔΕ, τονίζεται, είναι ότι πρόκειται για κλειστές, εσωτερικές αστυνομικές διαδικασίες, στις οποίες δεν συμμετέχει ουσιαστικά ο εγκαλών.


Περιπτώσεις βασανισμού και κακομεταχείρισης από αστυνομικούς: Νίκος Θεοδωρόπουλος, Ρομ, Αργοστόλι (πάνω). Ελευθέριος Κουτρόπουλος, Ρομ, Μεσολόγγι (δίπλα). Θεόδωρος Στεφάνου, Ρομ, Αργοστόλι (κάτω). Οι άλλες φωτογραφίες: Αφγανοί μετανάστες δείχνουν τα σημάδια από τα βασανιστήρια που υπέστησαν από τους αστυνομικούς του Τμήματος Αγίου Παντελεήμονα.
Ανεπάρκειες εντοπίζονται και στον ποινικό έλεγχο των καταγγελιών βασανισμού και κακομεταχείρισης, ενώ στηλιτεύονται οι συνθήκες κράτησης, κυρίως των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο. Γίνεται επίσης σαφές ότι οι πιθανότητες να υποστούν καταπάτηση των δικαιωμάτων τους ή να βασανιστούν είναι πολύ μεγαλύτερες για συγκεκριμένες εθνοτικές ή εθνικές ομάδες απ' ό,τι για τις λοιπές κατηγορίες του πληθυσμού της χώρας.

Στον πίνακα που ακολουθεί καταγράφονται 123 περιπτώσεις κακομεταχείρισης και κακής χρήσης πυροβόλων όπλων, καθώς και πέντε επιδρομές της αστυνομίας σε καταυλισμούς Ρομά.

Σημειώνεται το είδος της αστυνομικής βίας, η εθνικότητα ή εθνική καταγωγή του θύματος και η ηλικία του (το όνομα παραλείπεται), η περιοχή της παραβίασης, η πειθαρχική και, τέλος, η δικαστική δίωξη (εφόσον υπήρξαν).

Η λίστα της ντροπής


Ας σημειωθεί ότι, βάσει του συγκεκριμένου πίνακα, δύο επιτροπές του ΟΗΕ (τον Νοέμβριο του 2004 η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων, UN CAT, και τον Μάρτιο του 2005 η Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, UN HRC) ζήτησαν από την Ελλάδα συγκεκριμένες απαντήσεις μέσα σε έναν χρόνο. Σύμφωνα με την προσφιλή τακτική της, η ελληνική κυβέρνηση, μέχρι τουλάχιστον τα τέλη Μαρτίου 2006, απαξίωσε να ανταποκριθεί στη σοβαρή αυτή υποχρέωσή της.

[agaliarep]

1. Κακομεταχείριση δύο Ρομά 17 και 18 ετών, Αστυνομικό Τμήμα Μεσολογγίου (8.5.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και προτάθηκε η τιμωρία δύο αστυνομικών με αργία και πρόσκαιρη παύση. Με απόφαση του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. μόνον ένας αστυνομικός τιμωρήθηκε με πρόστιμο 60 ευρώ.

Ασκήθηκε δίωξη κατά τριών αστυνομικών, αλλά σε δίκη παραπέμφθηκε μόνον ένας, που αθωώθηκε. Τον Δεκέμβριο 2005 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση των άρθρων 3 (απαγόρευση βασανιστηρίων) και 14 (απαγόρευση διακρίσεων) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης και για δικαστικά μη αποτελεσματική ανάκριση.

2. Κακομεταχείριση έξι ατόμων (δύο Αλβανοί, οι υπόλοιποι άγνωστης εθνικότητας), Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων, Ηγουμενίτσας και Λιμεναρχείο Πειραιώς. (Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2001). Διενεργήθηκε προφορική διοικητική εξέταση μόνο για τις κατηγορίες που αφορούσαν τα περιστατικά στα Χανιά και την Ηγουμενίτσα.


Οι κατηγορίες κρίθηκαν αβάσιμες.

3. Κακομεταχείριση Ελληνα 40 ετών, στη Ρόδο (6.7.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δύο αστυνομικοί παραπέμφθηκαν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο, αντιμετωπίζοντας την ποινή της αργίας με απόλυση.

Το αποτέλεσμα είναι άγνωστο. Διενεργήθηκε προανακριτική εξέταση, με άγνωστο επίσης αποτέλεσμα.

4. Κακομεταχείριση Ρομ 21 ετών στον καταυλισμό Ρομά Αγίας Παρασκευής (15.6.2001). Διενεργήθηκε προκαταρκτική έρευνα (ΠΕ) και οι αστυνομικοί δεν βρέθηκαν υπεύθυνοι. Υποβλήθηκε μήνυση κατά των αστυνομικών, οι οποίοι απαλλάχθηκαν με βούλευμα. Προσφυγή στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.


5. Κακομεταχείριση και λεκτική κακοποίηση μιας γυναίκας και τριών ανδρών (Ρομά), 19-21 ετών, καταυλισμός Ρομά Ασπροπύργου, Αστυνομικό Τμήμα Ασπροπύργου (28.1.2002).

Η συμπεριφορά αυτή προκάλεσε αποβολή στην κοπέλα. Η ΠΕ για τις κατηγορίες της ανεστάλη εν αναμονή της ποινικής δίωξης. Υποβλήθηκε μήνυση κατά του αστυνομικού και διενεργήθηκε προανακριτική εξέταση.

Η υπόθεση αρχειοθετήθηκε με την ένδειξη «άγνωστος δράστης». Προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

6. Κακομεταχείριση τριών Αλβανών, Αστυνομικό Τμήμα Κρυσταλλοπηγής (13.6.2001).


Διενεργήθηκε ΠΕ και κανένας αστυνομικός ή συνοριοφύλακας δεν βρέθηκε υπεύθυνος.

7. Κακομεταχείριση ενός άνδρα και μιας γυναίκας αλβανικής καταγωγής στην Κακαβιά. Διενεργήθηκε ΠΕ και κανένας αστυνομικός δεν βρέθηκε υπεύθυνος.

8. Κακομεταχείριση Αλβανού 24 ετών, Αστυνομικό Τμήμα Μυτιλήνης (24.3.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δύο αστυνομικοί παραπέμφθηκαν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο αντιμετωπίζοντας ποινές απόταξης και αργίας με απόλυση. Απαλλάχθηκαν, η αστυνομία ωστόσο άσκησε έφεση και η απόφαση παραπέμφθηκε στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο.

Το αποτέλεσμα άγνωστο. Σε άλλον αστυνομικό επιβλήθηκε χρηματική ποινή. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά ενός αστυνομικού για βασανισμό.


9. Κακομεταχείριση Νιγηριανού 28 ετών, κρατητήρια Ελληνικού (25.6.2002). Η σχετική ΕΔΕ αποφάνθηκε ότι οι κατηγορίες ήταν αβάσιμες. Διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση και προανακριτική εξέταση: και οι δύο αρχειοθετήθηκαν.

10. Ηλεκτροσόκ σε Ελληνα, 20 ετών, Αστυνομικό Τμήμα Ασπροπύργου (14.8.2002).

11. Κακομεταχείριση 22 κρατουμένων (από Σρι Λάνκα, Ιράκ, Μπανγκλαντές, Σιέρα Λεόνε, Κένυα), κρατητήρια Ελληνικού (12.6.2001).

Σύμφωνα με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, «δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας».

12. Κακομεταχείριση και σε μία περίπτωση σεξουαλική κακοποίηση 11 ατόμων από την Τουρκία αιτούντων άσυλο, μεταξύ 17 και 36 ετών, Λιμενικό, Χανιά (30.5.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ: δύο λιμενικοί τιμωρήθηκαν με περιορισμό 20 ημερών και άλλοι τέσσερις με φυλάκιση 30-50 ημερών.

Μετά δύο αναβολές, η δίκη έγινε στις 15 Οκτωβρίου 2004. Ο ένας λιμενικός αθωώθηκε, ο δράστης της σεξουαλικής κακοποίησης καταδικάστηκε σε κάθειρξη 2 ετών και 6 μηνών με αναστολή, ένας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 1 έτους με αναστολή και άλλοι τρεις καταδικάστηκαν σε κάθειρξη 1 έτους και 6 μηνών με αναστολή. Αγνοείται το αποτέλεσμα της έφεσης.

13. Κακομεταχείριση δύο παιδιών 13 και 14 ετών ελληνικής καταγωγής, Αστυνομικό Τμήμα Κασσάνδρειας (19.8.1994). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δεν διαπιστώθηκε καμία ευθύνη.

Τρεις αστυνομικοί καταδικάστηκαν για κατηγορίες κατά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και καταδικάστηκαν σε κάθειρξη 4 ετών με στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Αθωώθηκαν στο εφετείο.

14. Κακομεταχείριση Αλβανού 16 ετών, Αγιος Στέφανος (8.2.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δύο αστυνομικοί τιμωρήθηκαν από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΛ.ΑΣ. με απόταξη και εξάμηνη αργία με απόλυση αντιστοίχως. Οι αστυνομικοί άσκησαν έφεση στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό αποφασίστηκε η αθώωσή τους. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά ενός αστυνομικού για επικίνδυνες σωματικές βλάβες.

15. Κακομεταχείριση πέντε Ρομά, 17 έως 23 ετών, Αστυνομικό Τμήμα Αργοστολίου (4.8.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν υπήρξε αδικοπραξία εκ μέρους των αστυνομικών. Διενεργήθηκαν δύο ΠΕ για τις κατηγορίες της συγκάλυψης και της αποκάλυψης προσωπικών στοιχείων και κανένας αστυνομικός δεν βρέθηκε ένοχος. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά τριών αστυνομικών, ωστόσο μόνον ένας παραπέμφθηκε σε δίκη, η οποία έχει προγραμματιστεί για την ερχόμενη Τετάρτη.

Μετά από μήνυση για τη συγκάλυψη παραπέμφθηκαν σε δίκη στις 12.4.2006 τρεις αστυνομικοί για πλαστογραφία και ψευδορκία.

16. Απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση δύο Ελλήνων στο κέντρο της Αθήνας (8.5.2001).

Διενεργήθηκε ΕΔΕ και ο αστυνομικός υπέστη κυρώσεις (η ποινή δεν είναι γνωστή). Ο αστυνομικός ετέθη σε διαθεσιμότητα μέχρι να εκδοθεί το πόρισμα της ΕΔΕ. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του ίδιου αστυνομικού για ψευδή κατάθεση.

17. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Ρομ 21 ετών στο Ζεφύρι (24.10.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία πρότεινε την αργία με απόλυση του αστυνομικού.

Με απόφαση του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. ο αστυνομικός παραπέμφθηκε στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό αντιμετωπίζοντας την ποινή της απόταξης, η οποία επικυρώθηκε και από το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του ίδιου αστυνομικού. Καταδικάστηκε στις 11.3.2005 σε κάθειρξη 13 ετών για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, με αναστολή. Η έφεση έχει οριστεί για τις 10.4.2006.

18. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού 20 ετών στον κέντρο της Αθήνας (21.11.2001). Η ΕΔΕ αποφάνθηκε ότι ο αστυνομικός πρέπει να τιμωρηθεί με αργία με απόλυση.

Το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό τον απάλλαξε. Στις 24 Νοεμβρίου 2003, ο αστυνομικός αθωώθηκε από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας. Εγινε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

19. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Ποντίου 18 ετών στη Θεσσαλονίκη (25.3.2000). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες εκ μέρους των αστυνομικών.

Ο αστυνομικός απαλλάχθηκε με βούλευμα, αλλά παραπέμφθηκε μετά από αναίρεση στον Αρειο Πάγο. Αθωώθηκε στις 22.6.2005.

20. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Ελληνα 32 ετών στα Ανω Λιόσια (3.11.1996). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δύο αστυνομικοί τιμωρήθηκαν με τέσσερις μήνες αργία με απόλυση και αργία με πρόσκαιρη παύση 15 ημερών.

Πρωτοδίκως, ο αστυνομικός που πυροβόλησε καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4,5 ετών με ανασταλτικό χαρακτήρα. Το εφετείο τον καταδίκασε σε μετατρέψιμη ποινή φυλάκισης 3 ετών και 3 μηνών.

[agaliarep]

21. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Ρομ 45 ετών στη Λιβαδειά (20.11.1996). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και ο αστυνομικός τιμωρήθηκε με τρίμηνη αργία με απόλυση.

Κατά τη διάρκεια της ΕΔΕ είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα. Ο αστυνομικός καταδικάστηκε σε κάθειρξη 2 ετών με αναστολή, που επικυρώθηκε στην έφεση.

22. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Σέρβου 17 ετών στη Θεσσαλονίκη (23.10.1998).

Διενεργήθηκε ΕΔΕ και ο αστυνομικός τιμωρήθηκε με δίμηνη αργία με απόλυση. Στο μεταξύ είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα. Ο αστυνομικός καταδικάστηκε σε κάθειρξη 2 ετών και 3 μηνών μετατρέψιμη σε πρόστιμο. Η ποινή παρέμεινε και μετά την έφεση.

23. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Ρομ 29 ετών στη Χαλκηδόνα, Θεσσαλονίκη (1.4.1998). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία απάλλαξε τους τρεις αστυνομικούς. Οι τρεις αστυνομικοί αθωώθηκαν στο δικαστήριο. Εκκρεμεί αγωγή αποζημίωσης.

24. Πυροβολισμός (που κατέληξε σε τραυματισμό) και κακομεταχείριση με δράστη στρατιώτη και θύμα Αλβανό 67 ετών στην Αγία Ιωάννα, ελληνοαλβανικά σύνορα (8.3.2002). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και ο στρατιώτης τιμωρήθηκε με φυλάκιση 10 ημερών.

Δύο στρατιώτες παραπέμφθηκαν σε δίκη για πρόκληση σωματικών βλαβών και κακομεταχείριση. Η δίκη έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου 2004. Ο ένας στρατιώτης καταδικάστηκε σε κάθειρξη ενός έτους με αναστολή. Το εφετείο μείωσε την ποινή σε 8 μήνες.

25. Πυροβολισμός (που κατέληξε σε παράλυση) κατά Αλβανού 15 ετών στην Καστοριά (4.6.2001).

Υπουργείο Δημόσιας Τάξης: «Δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας». Διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση και η υπόθεση αρχειοθετήθηκε. Επιδικάστηκε αστική αποζημίωση.

26. Κακομεταχείριση Αλβανού 17 ετών στην Κακαβιά, ελληνοαλβανικά σύνορα (16.11.2000). Δράστης στρατιώτης.

Υπουργείο Δημόσιας Τάξης: «Δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας».

27. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού 23 ετών στην Καστοριά (1.11.2000).

Υπουργείο Δημόσιας Τάξης: «Δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας». Διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση και η υπόθεση αρχειοθετήθηκε.

28. Κακομεταχείριση Αλβανού 26 ετών στο Αστυνομικό Τμήμα Μεγάρων (15.4.2002).

Υπουργείο Δημόσιας Τάξης: «Δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας».

29. Κακομεταχείριση Ελληνα στο Αστυνομικό Τμήμα Χίου (1.5.2001). Διενεργήθηκε ΠΕ, που απάλλαξε τους αστυνομικούς.

30. Κακομεταχείριση Ελληνα 17 ετών στη Θεσσαλονίκη (31.1.2001).

Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυψαν ευθύνες εκ μέρους των αστυνομικών. Διενεργήθηκε κύρια ανάκριση και οι αστυνομικοί απαλλάχθηκαν με βούλευμα.

31. Κακομεταχείριση Ελληνίδας στο κέντρο της Αθήνας (14.4.1995). Διενεργήθηκε προκαταρκτική έρευνα, ένας αστυνομικός τιμωρήθηκε με αργία με πρόσκαιρη παύση και μετά την καταδίκη του αντιμετωπίζει την ποινή της αργίας με απόλυση. Ο αστυνομικός καταδικάστηκε σε κάθειρξη 2 ετών και 6 μηνών με αναστολή, η οποία στην έφεση μειώθηκε στους 15 μήνες.

32. Κακομεταχείριση 5 Ρομά από 17 έως 64 ετών στον Αγ. Στέφανο.

33. Κακομεταχείριση τριών Ρομά 20, 21 και 22 ετών στο Αστυνομικό Τμήμα Ζαφειρίου (16.7.2002).

Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες εκ μέρους των εμπλεκομένων αστυνομικών.

34. Κακομεταχείριση δύο Ρομά 16 και 17 ετών στη Ζαχάρω (1.11.2001).

35. Αναγκαστική χορήγηση φαρμάκων για απέλαση ατόμου από το Μπανγκλαντές, 25 ετών, στο νοσοκομείο «Αιγινήτειο» (19.9.2001).

Ακαθόριστη διοικητική εξέταση.

36. Αναγκαστική χορήγηση φαρμάκων και κακομεταχείριση Νιγηριανού στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο (20.10.2001).

Ακαθόριστη διοικητική εξέταση.

37. Κακομεταχείριση τριών Αλβανών 41, 43 και 62 ετών στην Κρυσταλλοπηγή (15.9.2003).

Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες εκ μέρους αστυνομικών ή συνοροφυλάκων.

38. α) Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού 18 ετών στην Κρυσταλλοπηγή (23.9.2003). Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη. Διενεργήθηκε κύρια ανάκριση. Παραπέμφθηκε συνοριοφύλακας σε δίκη για ανθρωποκτονία από αμέλεια και καταδικάστηκε στις 8.6.2005 σε 2 έτη και 3 μήνες με αναστολή. Εκκρεμεί έφεση.

β) Πυροβολισμός κατά Αλβανού στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

39. Κακομεταχείριση τριών Αλβανών στην Καστοριά και στο Τμήμα Μεσοποταμίας (22.9.2003). Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη.

[agaliarep]

40. Τραυματισμός από πυροβολισμό στρατιώτη Αλβανού 35 ετών στα ελληνοαλβανικά σύνορα (27.5.2003). Αγνωστο αν υπήρξε δίωξη.

41. Τρεις Αλβανοί, αγνοούμενοι (19.9.2003).

42. Κακομεταχείριση Αλβανού στο συνοριακό πέρασμα Κρυσταλλοπηγής (4.10.2003). Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη.

43. Κακοποίηση έξι Αλβανών κατά τη διάρκεια έρευνας για την υπόθεση υπ' αριθμόν 26 (1.11.2000) στην Καστοριά.

44. Τραυματισμός τεσσάρων Αλβανών από το λιμενικό στην Κέρκυρα (26.7.2001). Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη.

Επαυσε η δίωξη κατά των λιμενικών.

45. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού στο χωριό Παλαμπά, ελληνοαλβανικά σύνορα (1.12.2001).

Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη. Δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες κατά των αστυνομικών.

46. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού 32 ετών στην Καστοριά (2.11.2002). Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη. Διατάχθηκε ανάκριση. Αποτέλεσμα άγνωστο.

47. Πυροβολισμός (οδήγησε σε ανικανότητα) κατά Ρομ 16 ετών στο Ποντισμένο Σερρών (26.1.1998). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και επιβλήθηκε σε έναν αστυνομικό πρόστιμο 90 ευρώ.

Στις 28.2.2003 δικάστηκε αστυνομικός για πρόκληση ελαφράς σωματικής βλάβης και αθωώθηκε. Στις 9.3.2006, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκανε παραδεκτή την προσφυγή κατά της Ελλάδας για ενδεχόμενη παραβίαση των άρθρων 2 (δικαίωμα στη ζωή), 3 (απαγόρευση βασανιστηρίων) και 14 (απαγόρευση διακρίσεων) και για μη αποτελεσματική ανάκριση.

48. Κακομεταχείριση Ποντίου 23 ετών στην Τούμπα (23.12.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες αστυνομικών. Διενεργήθηκαν δύο προκαταρκτικές εξετάσεις που αρχειοθετήθηκαν με εισαγγελικές διατάξεις. Προσφυγή συζητείται στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

49. Κακομεταχείριση και λεκτική κακοποίηση τεσσάρων Ρομά στο Ναύπλιο (12.9.1999).

Ακαθόριστη διοικητική εξέταση κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες αστυνομικών. Διενεργήθηκαν δύο προκαταρκτικές εξετάσεις, που αρχειοθετήθηκαν με εισαγγελικές διατάξεις. Προσφυγή στην επιτροπή ΟΗΕ.

* Ο κατάλογος, ούτως ή άλλως αφιερωμένος στη χθεσινή Διεθνή Ημέρα Ρομά, ολοκληρώνεται με πέντε επιδρομές της αστυνομίας (2000-2002) σε καταυλισμούς Ρομά (τρεις στον Ασπρόπυργο, μία στην Αλικαρνασσό της Κρήτης και μία στη Θεσσαλονίκη). Κατά τις επιχειρήσεις αυτές καταγγέλλονται κακομεταχείριση, απάνθρωπη μεταχείριση και στερεοτυπική φυλετική συμπεριφορά από πλευράς των αστυνομικών.



--------------------------------------------------------------------------------

Η ενδημική αστυνομική βία



Διαμαρτυρία για την αστυνομική βία (Διεθνής Αμνηστία, Δίκτυο, Ευρωπαϊκό Φόρουμ, Ομάδα Virus).
Με αλαλαγμούς χαράς υποδέχθηκε η πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης την πρόσφατη αστυνομική σκούπα σε περιοχές της Αττικής (επισήμως «επιχείρηση "Αρετή"»), με την οποία ο κ. Πολύδωρας θέλησε να δώσει μια πρόγευση της τακτικής που σκοπεύει να ακολουθήσει στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Τι κι αν το όλο σκηνικό -1.736 αστυνομικοί έλεγξαν μέσα σε 24 ώρες 14.312 άτομα και 616 καταστήματα- θύμιζε, πράγματι, όπως προσφυώς σχολιάστηκε, εκκαθαριστική επιχείρηση δύναμης κατοχής επί εχθρικού εδάφους; Μόνο συγχαρητήρια εισέπραξε ο νέος υπουργός για την «επιτυχή έκβαση» της σαρωτικής σκούπας του, ενώ η συσχέτιση της «αυξημένης εγκληματικότητας» με τους μετανάστες υπήρξε για μια ακόμη φορά αυτόματη. (Ουδεμία σημασία αν στις 4.942 παραβάσεις που διαπιστώθηκαν οι 4.447, για παράδειγμα, αφορούσαν τον Κώδικα Κυκλοφορίας και άλλες 258 την υγειονομική νομοθεσία.)

Με τους μετανάστες στο στόχαστρο και τους κατ' επάγγελμα «ληστευθέντες» στα τηλεοπτικά παράθυρα, το ρολόι του χρόνου μοιάζει να έχει γυρίσει πάνω από μια δεκαετία πίσω, τότε που τα μέσα ενημέρωσης πρόβαλλαν συστηματικά την εικόνα του «παραβατικού ξένου», συμβάλλοντας αποτελεσματικά στη δημιουργία του ξενόφοβου Ελληνα. Στο κλίμα αυτό, με αδιαφορία αντιμετωπίζονται πάντοτε τα συχνά κρούσματα αστυνομικής βίας εις βάρος μεταναστών, διευκολύνοντας την ατιμωρησία των αυτουργών και επιτρέποντας στις αρμόδιες αρχές να συνεχίσουν να παριστάνουν ότι δεν γνωρίζουν τίποτε για το φόνο (συχνά κυριολεκτικό).

Το κακό ωστόσο έχει παραγίνει. Οι σχετικές εκθέσεις εγχώριων ανθρωπιστικών οργανώσεων και ανεξάρτητων αρχών ή οι επανειλημμένες όσο και ρητές συστάσεις που δέχεται η χώρα από διεθνείς οργανισμούς είναι παραπάνω από σαφείς: η αστυνομική βία εις βάρος μεταναστών και «ειδικών» ενθοτικών και εθνικών ομάδων ενδημεί στην Ελλάδα και, το χειρότερο, δεν καταβάλλονται προσπάθειες για την εξάλειψη ή, έστω, τον περιορισμό της.

Σοβαρό πρόβλημα αστυνομικής βίας εντοπίζει η πρόσφατη έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την περίοδο 2002-2005, ενώ στον επίσης πρόσφατο κατάλογο που έδωσε στη δημοσιότητα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου οι ενενήντα από τις εκατό συνολικά ελληνικές υποθέσεις αφορούσαν κακομεταχείριση κρατουμένων από αστυνομικούς. Πρόκειται για τη δεύτερη χειρότερη επίδοση στην Ευρώπη, με πρώτη την τουρκική αστυνομία, με 93 καταγγελίες.

Από την πλευρά της, η τελευταία έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, αναφέρει πολλές περιπτώσεις ξυλοδαρμού και κακομεταχείρισης μεταναστών, αλβανικής κυρίως καταγωγής, καθώς και ορισμένα περιστατικά κατά τα οποία έγινε χρήση πυροβόλου όπλου από αστυνομικούς και συνοριοφύλακες. Στην ίδια έκθεση περιλαμβάνονται πληροφορίες για τις συχνά ανατριχιαστικές συνθήκες κράτησης των μεταναστών, τις δυσκολίες που συναντούν για να επικοινωνήσουν με δικηγόρο κ.ο.κ.

Με το θέμα ασχολείται και η Ετήσια Εκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, καθώς και η Ειδική Εκθεση «Πειθαρχική-διοικητική διερεύνηση καταγγελιών εις βάρος αστυνομικών υπαλλήλων». «Επιβεβαιώνεται η επανάληψη φαινομένων που είχαν επισημανθεί ως παθογενή», σημειώνει ο Συνήγορος, «όπως η αποφυγή διενέργειας ΕΔΕ, η μη προσήκουσα επιλογή και αξιολόγηση αποδεικτικών μέσων προς στήριξη των εκτιμήσεων του πορίσματος, η στήριξη του πορίσματος σε μη νόμιμες απόψεις ως προς αυτή καθαυτή τη νομιμότητα των αστυνομικών ενεργειών, η αναιτιολόγητη αποχή από την επιβολή σοβαρής κύρωσης, η παράλειψη ενημέρωσης του καταγγέλλοντος».

Σημαντικές επισημάνσεις περιλαμβάνονται και στις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, στις οποίες η ελληνική κυβέρνηση όφειλε να έχει απαντήσει μέχρι τις 31 Μαρτίου: «Η Επιτροπή εκφράζει την ανησυχία της για αναφερόμενες περιπτώσεις δυσανάλογης βίας από την αστυνομία, συμπεριλαμβανομένων θανατηφόρων πυροβολισμών και κακομεταχείρισης την ώρα της σύλληψης και κατά τη διάρκεια της αστυνομικής κράτησης», υπογραμμίζεται σχετικά.

«Η αστυνομική βία κατά των μεταναστών και των Ρομά φαίνεται να είναι επαναλαμβανόμενη. Η Επιτροπή ανησυχεί εξίσου για την αναφερόμενη αποτυχία του δικαστικού και του διοικητικού συστήματος να αντιμετωπίσουν άμεσα και αποτελεσματικά τέτοιες υποθέσεις και για την επιείκεια των δικαστηρίων στις ελάχιστες υποθέσεις όπου όργανα επιβολής του νόμου έχουν καταδικαστεί».

[agaliarep]

περίπτωση του επίορκου αρχιφύλακα ο οποίος ανήκει στη Διεύθυνση Αστυνομίας Αθηνών αποτελεί το μικρό μυστικό «ανέκδοτο» των αστυνομικών. Οταν ήταν σε σχολή αστυνομίας είχε εκδιωχθεί γιατί είχε κλέψει μια μοτοσικλέτα, κατόρθωσε όμως να επανέλθει και να ορκισθεί αστυνομικός. Αργότερα κατηγορήθηκε ότι έκλεψε ένα τροχόσπιτο και ακολούθως ότι είχε απαγάγει δύο αλλοδαπές από ένα μπαρ. Ουσιαστικά έχει αποταχθεί δύο φορές από την Αστυνομία για τα πιο σοβαρά αδικήματα, αλλά έχει επιστρέψει θριαμβευτής και υπηρετεί κανονικά στην ΕΛ.ΑΣ. Ενστολος φρουρός της τάξεως παραμένει και ο... βομβιστής υπαστυνόμος από την Κρήτη, εναντίον του οποίου έχουν ασκηθεί διώξεις για πέντε κακουργηματικές πράξεις αφού φέρεται στις 22 Ιουνίου 1998 να ανατίναξε το σπίτι δύο ηλικιωμένων συγχωριανών του στον Κάστελλο Αποκορώνου Χανίων, να έβαλε φωτιά στο αυτοκίνητό τους και να τους ξυλοκόπησε με ένα κλομπ επειδή είχε κτηματικές διαφορές μαζί τους. Ο αστυνομικός έχει κατορθώσει να «μπλοκάρει» τη διαδικασία της απόταξης και υπηρετεί κανονικά.

Αυτές είναι δύο χαρακτηριστικές υποθέσεις στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. οι οποίοι με διάφορα, ένδικα ή μη, μέσα κατορθώνουν να εκμεταλλεύονται κενά στις ελεγκτικές διαδικασίες και να διατηρούνται ή να επανέρχονται στην Αστυνομία παρ' ότι κατηγορούνται για σοβαρά αδικήματα. Υπολογίζεται μάλιστα ότι ετησίως τουλάχιστον 10-12 αστυνομικοί που εκδιώχθηκαν κακήν κακώς από το Σώμα επιστρέφουν πανηγυρικώς. Επιπλέον, σημαντικές υποθέσεις διαφθοράς που έχουν παρουσιασθεί ως... η μεγάλη «κάθαρση» της ΕΛ.ΑΣ. όταν κλείνουν τον αρχικό δημόσιο «κύκλο» τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης συρρικνώνονται και πολλοί από τους κατηγορούμενους αστυνομικούς επιστρέφουν στο Σώμα. «Το Βήμα» παρουσιάζει μια εκτεταμένη έρευνα για την άγνωστη εξέλιξη υποθέσεων * εκ των οποίων πολλές μη δημοσιοποιημένες ως σήμερα * παράνομων ενεργειών αστυνομικών και την τελική, ποινική και πειθαρχική μεταχείρισή τους, καθ' ότι πολλές υποθέσεις διαφθοράς αλλιώς ξεκινούν και αλλιώς καταλήγουν όταν πλέον έχουν σβήσει τα φώτα της δημοσιότητας.

[agaliarep]

Συνολικά, κάθε χρόνο οι προϊστάμενοι της ΕΛ.ΑΣ. πραγματοποιούν 2.500-3.000 περίπου Ενορκες Διοικητικές Εξετάσεις (ΕΔΕ) μεταξύ του κατώτερου και του ανώτερου προσωπικού της Αστυνομίας. Υπολογίζεται ότι την τριετία 1998-2000 τα πειθαρχικά συμβούλια (κατώτερων, μεσαίων και ανώτερων αστυνομικών) απέβαλαν από την Αστυνομία περίπου 200 στελέχη, ενώ σε 450 αστυνομικούς επιβλήθηκε η ποινή της αργίας με απόλυση δύο ως έξι μηνών, το οποίο σημαίνει ότι απομακρύνονται το ίδιο διάστημα από την υπηρεσία, έχουν παρακράτηση ενός μέρους του μισθού τους και υποχρεούνται να υπηρετήσουν τον χρόνο της ποινής τους στο τέλος της κανονικής θητείας τους. Ενδεικτικό της αυξητικής τάσης που υπάρχει είναι ότι (σύμφωνα με τα στοιχεία που περιέχονται στην έρευνα του αστυνόμου Β, υπευθύνου των Δημοσίων Σχέσεων της Europol κ. Ευάγγελου Στεργιούλη) ο μέσος ετήσιος όρος αποτάξεων την περίοδο 1985-96 ήταν 53 στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. και σήμερα έχει σχεδόν διπλασιασθεί. Εξ αυτών των σοβαρών πειθαρχικών ποινών το 40% αφορούν υποθέσεις διαφθοράς, το 30%-40% κραυγαλέες υποθέσεις υπηρεσιακής ανεπάρκειας και το 20% πλήθος άλλων υποθέσεων.

Παρ' ότι λοιπόν οι ηγεσίες της ΕΛ.ΑΣ. και του υπουργείου Δημόσιας Τάξης έχουν δώσει κατευθύνσεις για πάταξη της διαφθοράς και αυστηρή τιμωρία των κατηγορούμενων αστυνομικών, οι εξελίξεις είναι εντελώς διαφορετικές, τις οποίες υπαγορεύει πλήθος άλλων σκοπιμοτήτων.

* Η υπόθεση των Αχαρνών

Η εξέλιξη της περιώνυμης υπόθεσης εκτεταμένης διαφθοράς στο Πολυδύναμο Αστυνομικό Τμήμα Αχαρνών (14 αστυνομικοί αντιμετώπισαν βαρύτατες κατηγορίες), που αποκαλύφθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1999 από την έρευνα της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ., είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που θα περίμενε κανείς. Μόνο οι δύο εκ των εμπλεκομένων αστυνομικών έχουν αποστρατευθεί, ενώ τέσσερις άλλοι έχουν τιμωρηθεί με ολιγόμηνη αργία με απόλυση και συντόμως θα συνεργάζονται με τους υπόλοιπους οι οποίοι υπηρετούν κανονικά στο αστυνομικό σώμα. Οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί αναφέρθηκαν σε «ανεπαρκές κατηγορητήριο», αλλά βασικό στοιχείο της συγκεκριμένης εξέλιξης της υπόθεσης ήταν οι ανακλήσεις στις καταθέσεις βασικών μαρτύρων * όπως εκείνη του 29χρονου Αργύρη Αλεξανδρόπουλου στις 2 Δεκεμβρίου 1999 * καθώς και η περίεργη εξαφάνισή τους. Επιπλέον, στην υπόθεση των επίορκων αστυνομικών του Τμήματος Ωρωπού, οι οποίοι συνέπρατταν έναντι αμοιβής με εργολάβους για την ανέγερση αυθαίρετων κτισμάτων, οι τρεις εκ των κατηγορουμένων υπηρετούν στα αστυνομικά τμήμα Ακράτας, Αμαρουσίου και του Ολυμπιακού Σταδίου σαν να μη συνέβη τίποτε. Και εδώ υπήρξαν αναφορές των αστυνομικών για «προβληματικό κατηγορητήριο». Στη θέση τους παραμένουν και αστυνομικοί της Κορίνθου παρ' ότι είχαν εμπλακεί σε υπόθεση «προστασίας» νυκτερινών κέντρων. Εκκρεμής είναι ακόμη η υπόθεση των τεσσάρων αστυνομικών του Τμήματος Μεταγωγών που είχαν προχωρήσει σε αλλοιώσεις στοιχείων μετά την απόδραση (στις 19 Φεβρουαρίου 2001) του εγκληματία Κωνσταντίνου Πάσσαρη και έχουν σταλεί στο πειθαρχικό συμβούλιο με το ερώτημα της απόταξης. Ενας εξ αυτών έχει υποβάλει την παραίτησή του.

Οπως ανέφεραν πάντως αξιωματικοί της ΕΛ. ΑΣ. που ασχολούνται με τον έλεγχο των αστυνομικών, μόνο για το 25% περίπου εξ αυτών που αποστέλλονται στα πειθαρχικά συμβούλια με το ερώτημα της απόταξης τελικώς λαμβάνεται απόφαση εκδίωξης από το Σώμα. Επιπλέον, όταν διαπιστώθηκαν τα εκτεταμένα κρούσματα διαφθοράς στις Αστυνομικές Διευθύνσεις Τρικάλων και Καρδίτσας προτιμήθηκαν * λόγω και παρόδου των δικαστικών προθεσμιών * οι... μεταθέσεις και η διασπορά των κατηγορούμενων αστυνομικών σε απομακρυσμένες αστυνομικές υπηρεσίες.

* Η μεγάλη πληγή

Οπως επεσήμανε ανώτατος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., «η μεγάλη πληγή για την Αστυνομία είναι η επαναφορά αστυνομικών που έχουν εκδιωχθεί για σειρά αδικημάτων και ύστερα από αποφάσεις διοικητικών δικαστηρίων που εντοπίζουν τυπικά σφάλματα ή μετά από αθωωτικές αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων επανέρχονται στο Σώμα». Προσφάτως επανήλθε... μετ' επαίνων στην Αστυνομία αρχιφύλακας που είχε κατηγορηθεί για κλοπή υλικού από το αστυνομικό τμήμα, αλλά και αστυνομικός της Αμεσης Δράσης που είχε κατηγορηθεί και εκδιωχθεί για τον άγριο ξυλοδαρμό μιας συναδέλφου του.

«Θεωρούμε απαράδεκτο να επιστρέφουν και να παραμένουν στην Αστυνομία συνάδελφοι που έχουν κατηγορηθεί για κλοπές ή έχουν συλληφθεί επ' αυτοφώρω να χρηματίζονται. Δεν μπορεί να χρησιμοποιούν διάφορα "παράθυρα" των νόμων και των ελεγκτικών διαδικασιών και να επανέρχονται στην Αστυνομία. Οταν λέμε ότι πρέπει να παταχθεί η διαφθορά και να εκδιωχθούν οι επίορκοι αστυνομικοί από το Σώμα πρέπει να το εννοούμε» σημειώνει ο πρόεδρος της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής κ. Τ. Σπηλιόπουλος.

Σε ποσοστό 40% των ΕΔΕ επιβάλλεται από τα πειθαρχικά συμβούλια συνήθως πρόστιμο από 5.000 δρχ. ως την παρακράτηση τριών βασικών μισθών, σε ένα ποσοστό 40%-45% επιβάλλονται ποινές αργίας με απόλυση ή προσωρινής παύσης (μικρότερης διάρκειας υποχρεωτική αργία χωρίς επιπλέον θητεία), στο 10% υπάρχουν απαλλακτικές αποφάσεις και σε ένα ποσοστό περίπου 5%-10% αποφασίζονται αποτάξεις.

* Τα «εκτροφεία» των κρατουμένων

Αλλά στον «μαγικό κόσμο» των ΕΔΕ της Ελληνικής Αστυνομίας υπεισέρχονται πολλοί αστάθμητοι παράγοντες και πλήθος σκοπιμοτήτων. Είναι ενδεικτικό ότι παραπέμπεται με το ερώτημα της απόταξης ένας αστυνομικός του Τμήματος Νέας Χαλκηδόνας ο οποίος είχε καταγγείλει προ μερικών εβδομάδων στον εισαγγελέα κ. Γ. Γεράκη ότι αξιωματικοί του συγκεκριμένου Τμήματος εισέπρατταν τα λεγόμενα «εκτροφεία» των κρατουμένων. Πρόκειται για ένα ποσό της τάξεως των 1.000 δρχ. που καταβάλλεται στους αστυνομικούς του Τμήματος για να αγοράζονται φαγητά για τους κρατουμένους. Ο αστυνομικός κατήγγειλε ότι εισπράττονταν ποσά χωρίς να δίδεται αντιστοίχως φαγητό στους κρατουμένους. Η υπόθεση ανατέθηκε στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων και ύστερα από τις διαψεύσεις των αξιωματικών προωθήθηκε η διαδικασία εκδίωξης του καταγγέλλοντος αστυνομικού από το Σώμα!

Αλλη χαρακτηριστική υπόθεση που αναστάτωσε την τελευταία τριετία την ΕΛ.ΑΣ. ήταν αστυνομικού φρουρού βουλευτή από την Κρήτη. Ο αστυνομικός είχε κατηγορηθεί ότι... παρενοχλούσε την κόρη γνωστού εφοπλιστή (παντρεύτηκε προσφάτως) και είχε πυροβολήσει φρουρό των γραφείων του επιχειρηματία στη μεγαλόνησο. Υπήρξαν πολλαπλές εκατέρωθεν πιέσεις για την εκδίωξη ή την παραμονή του. Τελικά, πολλούς μήνες αργότερα αποφασίστηκε να προωθηθεί η διαδικασία απόταξής του με συμπληρωματικό λόγο τη μη εμφάνισή του σε... γιατρό της Αστυνομίας μετά από ένα κάταγμα που είχε υποστεί! Ακόμη, συντόμως θα εξετασθεί από τα πειθαρχικά συμβούλια αίτημα επανόδου αρχιφύλακα ο οποίος υπηρετούσε στο Αστυνομικό Τμήμα Αιγάλεω και μαζί με έναν υπαστυνόμο είχαν επιβιβάσει στις 13.9.1997 σε περιπολικό δύο αλλοδαπές που είχαν συλλάβει. Οι δύο αστυνομικοί μετέφεραν τις δύο γυναίκες σε ένα διαμέρισμα, όπου είχαν μαζί τους σεξουαλική επαφή.

* Οι οικονομικές συναλλαγές

Σε έναν μεγάλο αριθμό ΕΔΕ * υπολογίζεται σε τουλάχιστον 300 ετησίως * ερευνώνται υποθέσεις κακής συμπεριφοράς των αστυνομικών προς πολίτες, μετά από καταγγελίες των τελευταίων. Υπολογίζεται ότι σε ποσοστό 30%-40% αυτών των υποθέσεων τιμωρούνται οι αστυνομικοί. Ακόμη, περίπου 100 εξ αυτών των ΕΔΕ αφορούν πειθαρχικό έλεγχο αστυνομικών για διάφορες οικονομικές συναλλαγές. Πολλές φορές τράπεζες ή άλλοι συναλλασσόμενοι αποστέλλουν στο αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. ή στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης έγγραφες καταγγελίες για τη μη καταβολή από αστυνομικούς... δόσεις δανείων ή για άλλες οικονομικές εκκρεμότητές τους. Και όπως επιβάλλει ο νόμος, η Ελληνική Αστυνομία οφείλει να διεξάγει έρευνα για ενέργειες των αστυνομικών που «προσβάλλουν το αστυνομικό σώμα και δεν συνάδουν με την ιδιότητά τους».

«Κρίνω ότι πολλές παραπομπές είναι υπερβολικές, ενώ υπάρχει σειρά παραλείψεων στις διαδικασίες πειθαρχικού ελέγχου των αστυνομικών» επισημαίνει ο δικηγόρος κ. Περικλής Σταυριανάκης, ο οποίος χειρίζεται σειρά υποθέσεων με κατηγορουμένους αστυνομικούς. Από την άλλη πλευρά όμως αξιωματικοί επεσήμαναν ότι σε ελάχιστες περιπτώσεις ασκείται πειθαρχικός έλεγχος σε αστυνομικούς οι οποίοι παράλληλα εργάζονται παρανόμως στη φρούρηση επιχειρηματιών ή ως μπράβοι σε νυκτερινά κέντρα. Και αυτό γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν... άνωθεν καλύψεις.




Το ΒΗΜΑ, 02/09/2001 , Σελ.: A34

[agaliarep]

Με αγάπη Άρης....

[Βελλερεφόντης]

Agaliarep 2 ερώτήσεις....
Έχεις ποτέ συζητήσει με αστυνομικό....
και αν ποτέ σε ληστέψουν σε χτυπήσουν (΄καταστάσεις που απεύχομαι) ποιόν θα πάρεις τηλέφωνο να έρθει μα σε προφυλάξει να καθαρίσει.....

και άλλη μια πόση αγάπη έδειξε ο Αρης στο Μελιγαλά και γιατί άλλαξε το όνομα του....

Ευχαριστώ.