#1
|
||||
|
||||
Μεταφυσικά φαινόμενα στην Ιαπωνια (Mundobasket 2006)
Μεταφυσικά φαινόμενα απο ομάδα 15 ατόμων στην Ιαπωνία!!
Ναι κύριοι μπορεί να χαρακτηριστεί μεταφυσικό η Ελλάς στους τέσσερις του κόσμου... Σειρά έχουν οι Αμερικανοί και το τόπι μοιάζει να είναι μικρό ενώ το καλάθι μεγάλο όσο και αν τα φαινόμενα του αγώνα εξαπατούσαν αρχικά τους θεατές. |
#2
|
||||
|
||||
Ολύμπιοι εναντίων Τιτάνων
Κι όμως είναι αλήθεια, καταφέραμε να γίνουμε η Nightmare Team της Dream Team!!
Μαζί μας κι όλος ο αραβικός κόσμος [κι όχι μόνον] πανηγυρίζει το ανέλπιστο που για τον Ελληνα με ψυχή είναι πάντα πιθανό, πάντα δυνατό! Αλήθεια, τί παραπάνω μπορούμε να κάνουμε;......
__________________
Για τα λεφτά τα κάνεις όλα..[?] Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Drymonia : 01-09-06 στις 20:22 |
#3
|
||||
|
||||
Να πάρουμε το χρυσό και μετά...το μουντιάλ το μουντιάλ. Για την αναγέννηση της ανθρωπότητας έχουμε ακόμα καιρό......
|
#4
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Παράθεση:
Έφτασε η ώρα της στέψης. Την Κυριακή, η Εθνική Ελλάδος, η αγαπημένη όλων, θα στεφθεί πρωταθλήτρια κόσμου. Όπως ακριβώς περίπου 1 χρόνο πριν στον Βελιγράδι . Ετοιμαζόμαστε όλοι σωματικά κ ψυχολογικά για τις 3/11 αφού όλοι οι Έλληνες πρέπει να βγούμε στους δρόμους κ να πανηγυρίσουμε την μεγάλη αυτή επιτυχία που θα μας χαρίσουν οι διεθνείς μας!!!!
__________________
Η Ελλάδα και το εξωτερικό κατακλύζονται από όμορφους και μυστήριους τόπους. Αυτοί συνοδεύονται από μυστήρια που ζητάνε την ανακάλυψή τους...
Βάλτε την φαντασία σας, βγείτε έξω και εξερευνήστε κάθε γωνιά του πλανήτη μας και δείτε τα πράγματα με διαφορετική "ματιά" . . . Μείνετε, ακόμη, ενημερωμένοι με οτιδήποτε παράξενο συμβαίνει στον πλανήτη μας! --> Κυκλοφορεί το βιβλίο μου 88 Μύθοι & Αλήθειες (περισσότερες πληροφορίες καθώς και online παραγγελίες εδώ) <-- --> ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ: Σεπτέμβριος [αστυνομικό μυθιστόρημα] (εκδόσεις Πηγή). Περισσότερα δείτε εδώ <-- |
#5
|
|||
|
|||
Η συντριβή του τυφώνα
Παράθεση κειμένου από το ιστολόγιο μου
Δεν κέρδισε το ελληνικό μπάσκετ το αμερικάνικο. Δεν αντιπαρατέθηκε μόνο η ψυχή ενάντια σε μια οιονεί μηχανή παραγωγής θεάματος. Η “αδόκητη” νίκη της Εθνικής Ελλάδας αποκρύβει εν τέλει μια τελεολογική ανακατεύθυνση που έχει να κάνει με το ίδιο το μπάσκετ κι όχι με τον “εθνικισμό” των ομάδων. Δεν νίκησαν οι Έλληνες του Αμερικανούς, το μπάσκετ είναι που τελικά εξελίχτηκε σε τέτοιο βαθμό που πρώτη πρόλαβε η ελληνική ομάδα να δρέψει τους καρπούς της αθλητικής ωριμότητας. Αντιθέτως, η αμερικανική Dream Team έμεινε στάσιμη όσο κι απολιθωμένη μέσα στο μύθο που δημιούργησε η ίδια και την περιέβαλλε. Μοιραία, αυτός ο μύθος έφερε την φθορά μέσα από την ωραιοπάθεια και την επιδειξιομανία και παγιδευμένη η ομάδα του ΝΒΑ μέσα στον ιδιότυπο ρατσισμό του αθλητή-κολλεγιόπαιδου, δεν φρόντιζε να ανανεώσει το έμψυχο υλικό της στον ίδιο βαθμό που οι άλλες ομάδες όλων των αθλημάτων αναζητούν τα αυριανά ταλέντα στις φαβέλες της Βραζιλίας και στις εξειδικευμένες ευρωπαϊκές ακαδημίες. Η επίφαση αυτής της αμερικανικής λάμψης δεν επρόκειτο να έχει διάρκεια και ήταν ζήτημα χρόνου να ξεθωριάσει από έναν αντίπαλο που δεν θα αλλοιθώριζε μπροστά στη λάμψη αυτή. Παρακολουθώντας ψύχραιμα την απογευματινή επανάληψη του αγώνα διαπίστωνε κανείς εύκολα την τεχνική αρτιότητα κι ανωτερότητα της ελληνικής ομάδας. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης καθαίρεσε καθαρά την γνωστή λαϊκή ρήση: έβγαλε πρώτα το χούι από τον κακό εαυτό του Έλληνα κι άφησε την ψυχή να συμμετάσχει ως εύγεστο άρτυμα στην επιμελημένη τεχνική της ελληνικής ομάδας. Οι Αμερικάνοι φάνηκαν εξαρχής, ακόμη κι όταν βρέθηκαν 12 πόντους μπροστά, πως ήταν μπερδεμένοι. Περίμεναν προφανώς έναν αγώνα κάπως περίπατο κι αντιμετώπισαν μια ομάδα που είχε μάθει καλά τα τρωτά τους σημεία. Και το κυριότερο, αυτή η ομάδα, η ελληνική, δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα του παρελθόντος, όντας εξαιρετικά καλογυμνασμένη και πλήρως ενημερωμένη κι εξασκημένη τεχνικά. Από μια άλλη μεριά, η έξυπνη κίνηση της FIBA να ενσωματώσει το αμερικανικό σύστημα παιχνιδιού ήταν η απαρχή της ταφόπλακας του μύθου του ΝΒΑ, αφού από τότε, οι ευρωπαϊκές κυρίως ομάδες είναι υποχρεωμένες να αναβαθμίσουν ριζικά το στυλ του παιχνιδιού τους. Άλλη τακτική έχουν δύο ημίχρονα, κι άλλη οι τέσσερεις περίοδοι του αγώνα. Ήταν φυσική συνέπεια να αποδειχτεί η επίπλαστη εικόνα του ΝΒΑ αφού οι υπόλοιπες ομάδες μαθαίνουν πλέον να προσαρμόζουν το παιχνίδι τους. Κι εδώ η πρωτιά ανήκει δικαίως στην ελληνική ομάδα επειδή νωρίς κατάφερε να αφομοιώσει τα διδάγματα των αλλαγών και να προβλέψει επιτυχώς τις συνέπειες τους. Με άλλα λόγια ακολούθησε μια τελεολογική ροή, δηλαδή από τον σκοπό των πραγμάτων έχτισε μια ισχυρή ομάδα κι όχι από το προϋπάρχον υλικό που διέθετε. Δεν έχει παίκτες που παίζουν μόνο και μόνο επειδή είναι ακούνητα γομάρια. Είναι παίκτες που κινούνται. Που κάνουν όλοι τους ασίστ, ρημπάουντ, κλεψίματα και βάζουν όλοι καλάθια. Βρισκόμαστε σε μια μετα-Γκάλη εποχή, με την έννοια πως δεν περιμένουμε μόνο από τον εκάστοτε Γκάλη να βάζει τα σωτήρια καλάθια. Όλοι πρέπει να κάνουν όλες τις δουλειές μαζί και γι αυτό δεν είναι τυχαίο που ούτε ένας από τους σημερινούς παίκτες δεν έχει αυτή την καταραμένη αύρα του σούπερ σταρ, πράγμα ανεπίτρεπτο για ομαδικά αθλήματα. Δεν υπάρχει DNA Ελλήνων, δεν υπάρχει πείσμα, ούτε τύχη και εύνοια, αλλά μια δουλειά στα παρασκήνια - που ευτυχώς αυτά έμειναν τα τελευταία χρόνια πολύ μακριά, κι αποκαθάρθηκαν σχετικά καλά από την αρρώστια ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού που τα ταλάνιζε από δέκα σχεδόν χρόνια πριν, όταν πια ξέφτιζε η αίγλη του ελληνικού μπάσκετ - η οποία είναι απότοκος μιας, επιτέλους, επαγγελματικής συνειδητοποίησης: πρέπει να είμαστε επαγγελματίες για να τιμούμε τίμια τα ελληνικά χρώματα της σημαίας μας! Μπράβο στον Παναγιώτη Γιαννάκη, μπράβο και στα “παιδιά του”. Ο χαρακτηρισμός αυτός τους αξίζει ακροβοδίκαια όσο και τους τιμά με το παραπάνω. Κι όλα αυτά που γράφονται εδώ, δεν έχουν καμία σχέση με το κυριακάτικο αποτέλεσμα, η σημερινή νίκη ήταν από μόνη της ένας τελικός παγκόσμιου αθλητισμού, οφειλούμενος στη χρόνια υπεροψία κι αλαζονεία του δήθεν αμερικανικού ονείρου. Να το πω αλλιώς, νικήθηκε ο αντίπαλος από τα δικά του όπλα. ΥΓ Και δεν αντέχω αυτές τις, υποτιμητικές κι από τους δικούς μας, σαχλαμάρες για “άμυνα Ρεχάγκελ”. Σαχλαμάρες ολκής! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη JustAnotherGoneOff : 02-09-06 στις 00:25 |
#6
|
||||
|
||||
Μεγαλες στιγμες για τον ελληνικο αθλητισμο και οι φετινες.
Θα σταθω σε ορισμενες δηλωσεις ή επινικια που αλιευσα απο το διαδικτυο και μου εκαναν εντυπωση: Γιαννης Ιωαννιδης (πρωην προπονητης της Εθνικης, βουλευτης): Αλλοι κερδιζουν με τον πολεμο, εμεις με τον αθλητισμο. Εφημεριδα Goal(2/9/2006): Σοκ και δεος στο Λευκο Οικο: Ο Μπους ανακαλυψε... πυρηνικα οπλα και στη Σαϊταμα και εδωσε εντολη να συλληφθουν οι "τρομοκρατες" Ελληνες Μπασκετμπολιστες. Εφημεριδα Sportime (2/9/2006): Δύο ατομικές βόμβες έριξαν οι Αμερικανοί πριν 61 χρόνια στην Ιαπωνία, αλλά τα πρόβατα παραμένουν πρόβατα. Κι όχι μόνο δεν πήραν το μέρος του αουτσάιντερ, αλλά εμφανίστηκαν στο γήπεδο με φανέλες των Αμερικάνων, αποδοκίμαζαν την Ελλάδα και επιδοκίμαζαν τις προσπάθειες των φονιάδων των προγόνων τους. Μυαλό κουκούτσι… Eφημεριδα Φιλαθλος (1/9/2006): "Το θαυμα δεν ειναι πουθενα παρα κυκλοφορει μεσα στις φλεβες του ανθρωπου" , Γιωργος Σεφερης Καλη επιτυχια στα παιδια του Γιαννακη!
__________________
EN TO ΠΑΝ Ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος επικοινωνίας Gateway Team Ιδρυτικό μέλος Κέντρου Αναζήτησης Πανεπιστημίου Αιγαίου ---------------------------------------- meta Journalist Αγαλματένια Κρίνα Μυθικισμός Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού Δούρειος Ίππος (Β' έκδοση!) Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη beetlejuice : 02-09-06 στις 09:26 |
#7
|
||||
|
||||
Πριν από λίγο διάβαζα διάφορα forum στην Αμερική…
Συζητήσεις είχαν αρχίσει από την αρχή του Μουντομπάσκετ και όλοι έλεγαν ότι δεν μπορούν οι Αμερικανοί να χάσουν από κανέναν. Μπορεί να έχουν δίκιο. Τώρα πια δεν θα το μάθουμε ποτέ. Οι Αμερικανοί δεν έχασαν το ματς, έχασαν την μπάλα. Οι Αμερικανοί δεν έχασαν το ματς, εμείς τους κερδίσαμε. Μίλησα αρχικά για μεταφυσικά φαινόμενα, αλλά δεν είναι. Είναι μια νίκη που ουσιαστικά δείχνει ότι ήθελε να πει στους Αμερικανούς όλος ο πλανήτης. Ότι όλα έχουν μια αρχή αλλά και ένα τέλος. Έτσι θα έχουν και αυτοί ένα τέλος. Μπορεί να μην είναι άμεσο, αλλά είναι σίγουρο. Και δυστυχώς ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τα πράγματα θα έχει πολύ δυσάρεστες εξελίξεις στο μέλλον. Οι Έλληνες χαιρόμαστε γιατί κερδίσαμε αυτούς που έλεγαν ότι ήταν οι καλύτεροι. Και ήταν οι καλύτεροι πριν από χρόνια. Η ομάδα που κατέβασαν στο μουντομπάσκετ δεν έχει… συγνώμη δεν είχε, καμία σχέση με την ομάδα του Τζορνταν, του Magic Τζονσον, του Λάρυ Μπερτ, του Καρλ Μαλόουν, Γιουιν, Μπάρεκλει κ.α. Αλλά και το μπάσκετ δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ήταν πριν 10 χρόνια. Ο κόσμος δεν είναι ο ίδιος. Οι Έλληνες χαιρόμαστε γιατί κερδίσαμε, γιατί κερδίσαμε τους «καλύτερους» και ο υπόλοιπος κόσμος γιατί δείξαμε ότι τίποτα δεν είναι απίθανο και κανείς δεν είναι ανίκητος. Συνολικά στην ιστορία μας έχουμε αποδείξει με πολλούς τρόπους και έχουμε «διδάξει» (το λέω χωρίς ίχνος εγωισμού, εγωκεντρισμού και αλαζονείας) αυτό που μάλλον δεν έχουμε καταλάβει καλά, καλά οι ίδιοι. Ότι δεν έχει σημασία πόσοι είμαστε αλλά ποιοι είμαστε. Δεν το λέω για τους Έλληνες αλλά για όλους αυτούς τους λεγόμενους «μικρούς» του κόσμου. Το λέω για όλους αυτούς που νομίζουν ότι η νίκες σε όλα τα επίπεδα έχουν σχέση με το πόσοι είμαστε ή με το πόσα λεφτά χαλάμε, ή με το πόσο εξελιγμένα μηχανήματα έχουμε, ή με το πόση τεχνολογία. Μπορεί όλα αυτά να είναι απαραίτητα αλλά η ζωή είναι κάτι άλλο. Είναι ένας αγώνας και ένα ταξίδι για να κατακτήσεις την κορυφή και η κορυφή κερδίζεται με πόνο, προσπάθεια, αίμα αλλά και αγώνα. Και τελικά δεν έχει αξία η Ιθάκη αλλά το ταξίδι προς αυτην και η «ηδονή» ή καλύτερα η ολοκλήρωση όταν τελικά φτάνεις σε αυτήν. Χτες δεν κέρδισε μόνο η Ελλάδα κέρδισαν οι διαφορετικές αντιλήψεις. Η αντίληψη του παλεύουμε μέχρι τελευταία στιγμή όποιος και να είναι ο αντίπαλος, μέχρι το τελευταίο λεπτό κέρδισε την αντίληψη του κάνω ότι μπορώ για να κερδίσουμε και επειδή είμαστε οι καλύτεροι, οι πιο δυνατοί θα κερδίσουμε. Χτες για άλλη μια φορά δείξαμε, σε όλους ότι αν και λίγοι, μπορούμε να είμαστε στο τελικό του μουντομπασκετ, μπορούμε να είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης σε μπάσκετ αλλά και ποδόσφαιρο, να κάνουμε σωστούς Ολυμπιακούς (άλλο ότι θα πληρώνουμε μια ζωή) να είμαστε μέσα σε όλα τα αθλητικά γεγονότα. Γιατί και οι λίγοι όταν έχουν θέληση, αγωνιστικότητα, πίστη αλλά και αγωνιστικότητα, όταν κάνουμε κάτι σαν ομάδα, παρέα, «οικογένεια» μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Και αυτό που έγινε χτες ήταν μόνο η αρχή του παντοτινού. |
#8
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Πάμε για το αυριανό για να γίνουμε ακόμη μια φορά "γνωστοί" παγκοσμίως... (Παρόλο που μου "κλέψαν" την υπογραφή και την κάναν προ ημερών, σλόγκαν... Άντε και.... Τα καλύτερα έρχονται!!! )
__________________
Quid tibi opus est, ut sis bonus? Velle! blog: mantri blog: adioristos radio station dRadio Τα καλύτερα έρχονται ! ! ! |
#9
|
||||
|
||||
Επειδή τον τελευταίο καιρό ακούω πολλούς που συνδέουν τη νίκη της εθνικής στο μπάσκετ με το euro του ποδοσφαίρου κτλ, ας ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής κάτι. Το μπάσκετ δεν είναι σαν το ποδοσφαιράκι. Και το λέω συχνά αυτό δίχως ωστόσο να βλέπω (δυστυχώς) πολλούς να έχουν την ίδια γνώμη. Λοιπόν, η εθνική νίκησε εχθές επειδή έπαιξε καλύτερα. Στο μπάσκετ κερδίζει ΠΑΝΤΑ όποιος παίζει καλύτερα. Στο ποδόσφαιρο δεν συμβαίνει το ίδιο. Πάει αυτό.
Η εθνική έπαιξε στο ματς με τις Η.Π.Α καλύτερα κυρίως λόγο Γιαννάκη. Οι παίχτες της ελλάδας σαν μονάδες δεν έχουν απολύτως καμιά σχέση με τους αμερικάνους που είδαμε. Η τακτική του καλού ευρωπαικού μπάσκετ έδωσε τη νίκη που όλοι χαιρόμαστε. Όποιος παρακολουθεί NBA καταλαβαίνει για τι ακριβώς μιλάω. Κοντολογίς, η "ζώνη" έσωσε την ελλάδα (την οποία δεν την ξέρουν οι αμερικανοί επειδή στο NBA μέχρι πριν λίγα χρόνια απαγορευόταν και τώρα που επιτρέπεται χρησιμοποιήται σπάνια έως καθόλου από τους προπονητές . Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο (για μένα). Πολλά μπράβο στους έλληνες παιχταράδες και σε λίγες ώρες με το χρυσό στο στέρνο! Τώρα τα περι ιαπώνων τα θεωρώ αστεία. Καλά έκαναν και πανηγύριζαν. Το ΝΒΑ γνωρίζουν και παρακολουθούν και με αυτό μεγάλωσαν και έμαθαν τί σημαίνει μπάσκετ. Mε air μάικ, στάρκς και ντρέξλερ, όπως όλος ο κόσμος. Για φανταστείτε τον ιάπωνα με γιγαντοαφίσα του μποσγανά και του παταβούκα Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη KANE : 03-09-06 στις 02:42 |
#10
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Σε μισή ώρα, σε μισή ώρα... |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|