#1
|
|||
|
|||
Ιούλιος Έβολα - Ενάντια στον Σύγχρονο Κόσμο
Το βιβλίο του μεγάλου φιλοσόφου της παράδοσης, Ιούλιου Έβολα, μπορεί να βρεθεί παρακάτω στα αγγλικά(σε pdf και σε άλλα φόρματ)
https://ia700505.us.archive.org/31/i...heModernWorld/ Το βρήκα σε βιβλίο στα ελληνικά αλλά έχω σκανάρει μόνο μερικές σελίδες γιατί ειναι τεράστιο. Είναι ένας μικρός ιστορικός θησαυρός που μας βοηθάει να κατανοήσουμε πως φθάσαμε έως εδώ. Μια υπέροχη ανάλυση των θεμελιώδων διαφορών μεταξύ του παραδοσιακού και του σύγχρονου κόσμου, παρουσιάζοντας όλες τις ενδιάμεσες φάσεις της σταδιακής παρακμής που οδήγησαν στο σήμερα. Τα quotes που θα δίνω κατά περιόδους στα αγγλικά, θα τα εξηγώ έτσι ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα με την αγγλική. |
#2
|
|||
|
|||
Παράθεση:
|
#3
|
|||
|
|||
Πρέπει να μην το έχεις διαβάσει, αλλά να έχεις ακούσει μόνο αρνητικά γι' αυτόν. Δεν έχει καμμιά σχέση με το φαινόμενο νέα εποχή/Μπλαβάτσκυ και με τον σύγχρονο εθνικισμό.
Δεν είναι όντως χριστιανός, αλλά αυτό δεν μειώνει το έργο του. Αν και δεν συμφωνώ σε αρκετά πράγματα που γράφει για τον πρωταρχικό Χριστιανισμό, συμφωνώ σε πολλά άλλα. Έχει κάνει καταπληκτική έρευνα πάνω στην ιστορική πορεία των πολιτισμών. Είναι ένας υπέρμαχος της παράδοσης των κλασικών πολιτισμών και θρησκειών, έναντι στην πνευματική μηδαμινότητα και τον αθεισμό του σύγχρονου κόσμου που ζούμε. Αλλά αυτά δεν λένε κάτι, αν δεν αναλυθεί το έργο του για να καταλάβουμε για τί μιλάμε. Με βοήθησε να μάθω πολλά σημαντικά πράγματα τα οποία αγνοούσα. Θέλει υπομονή και θέληση για γνώση. Και φυσικά είναι για λίγους τέτοια αναγνώσματα. Δεν πρόκειται σίγουρα για κάτι που θα λατρέψουν οι μάζες. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Χρίστος Έλ : 06-10-14 στις 16:38 |
#4
|
|||
|
|||
Λίγα εισαγωγικά λόγια.
Την σημερινή εποχή, ο "βασιλιάς" φαντάζει σαν εκείνον που κέρδιζε στην αρχαιότητα την εξουσία διά της βίας, διά της σοφίας ή άλλων ανθρώπινων ικανοτήτων. Πολλές φορές ταυτίζεται με τον τύραννον και τον εκμεταλλευτή της "αμάθειας" των αρχαίων ανθρώπων, που λάβαινε την δύναμή του από τον όχλο. Για τον παραδοσιακό κόσμο όμως, ο βασιλιάς ήταν ο pontifex maximus, τίτλο που αργότερα απέσπασε ο Πάπας. Τί σημαίνει αυτό; Για τον άνθρωπο της παράδοσης αλλά και κάθε πιστό στον Θεό/Θεούς υπάρχουν δυο κόσμοι: ο κόσμος του γίγνεσθαι και ο κόσμος του υπάρχειν, η φυσική και η μεταφυσική πραγματικότητα. Ο Θεός βρίσκεται στον κόσμο του υπάρχειν, σε εκείνον τον κόσμο της σταθερότητας και πραγματικής ύπαρξης, που δεν επέρχεται μεταβολή. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο Θεός βρίσκεται στην κατάσταση της νιρβάνα(μη ταραχή), ενώ ο άνθρωπος είναι στο ρεύμα της σαμσάρα, στον κύκλο του γίγνεσθαι. Ο βασιλιάς λοιπόν της μακρινής μυθικής εποχής ήταν ο pontifex maximus - μέγιστος γεφυροποιός - που σημαίνει ότι ήταν η προσωποποίηση του Θεού και του κόσμου του υπάρχειν μέσα στον κόσμο του γίγνεσθαι. Ας θυμηθούμε τους Αιγύπτιους βασιλείς που θεωρούνταν η προσωποποίηση του Ώρου ή του Ρα. "Βασιλεύς και ιερέας κατά την τάξη Μελχισεδέκ" διαβάζουμε στην Βίβλο για τον Ιησού. Βασιλεύς ειρήνης και δικαιοσύνης - η λέξη ειρήνη εδώ δείχνει την εσωτερική γαλήνη και ηρεμία. Λάβαινε δηλαδή ο βασιλιάς την δύναμή του εκ των άνω και όχι εκ των κάτω(του όχλου). Ήταν ο χρισμένος, ενώ αρχικά ο κλήρος περιοριζόταν μόνο στο να αναγνωρίσει την θεική προέλευση, το θεικό ρευστό του βασιλέως. Θρόνος, σκήπτρο, στέμμα όλα αυτά τα σύμβολα μεταφέρουν την σταθερότητα του θεικού κόσμου. Ο βασιλιάς λοιπόν ήταν ΚΛΑΣΙΚΑ η ενσάρκωση του Θεού και ήταν ο κύριος υπεύθυνος για την διατήρηση του κόσμου, ενάντια στις δυνάμεις του χάους, μεταφέροντας και εφαρμόζοντας τον θεικό νόμο και τάξη. Αυτό το μακρινό μυθικό παρελθόν φαντάζει ουτοπία, υπάρχει όμως σε όλες τις αρχαίες παραδόσεις των λαών(Ινδία, Ελλάδα, Περσία, Αίγυπτος κτλ). Η λεγόμενη Χρυσή Εποχή των Ελλήνων. Ο χρυσός και ο ήλιος είναι βασιλικά σύμβολα. Έτσι γίνεται φανερό πως οι παραδόσεις των λαών μιλούν για ενδέλιξη και όχι εξέλιξη σε κάθε της μορφή. Υπήρχε η Χρυσή Εποχή, σταδιακά όμως φθάσαμε στο Σιδηρό Γένος. Με την πτώση και με το πέρασμα των αιώνων, η έννοια του βασιλέα σταδιακά εκφυλίστηκε και κατάντησε να σημαίνει απλώς τον πολιτικό αρχηγό και τύραννο που εισάγει νόμους της αρέσκειάς του. |
#5
|
|||
|
|||
Υπάρχουν δυο είδη παγανιστών.
Οι πρώτοι είναι στην ουσία νεοπαγανιστές και αντιχριστιανοί, των οποίων ο νους απέχει μίλια από την σκέψη των αρχαίων παγανιστών. Αυτοί είναι περισσότεροι παγανιστές στα λόγια, λόγω αντιχριστιανικού πνεύματος και εθνικιστικής μόδας των καιρών. Οι δεύτεροι είναι πράγματι λάτρεις των αρχαίων θρησκειών και δεν αναθεωρούν ούτε καλλωπίζουν αρχαία πιστεύω έτσι ώστε να ταιριάζουν με τις πεποιθήσεις της εποχής. Υπάρχουν λάτρεις των χθόνιων θρησκειών/θηλυκών οντοτήτων και λάτρεις των ουράνιων θρησκειών/αρσενικών οντοτήτων. Όπως υπάρχουν δυο είδη εθνικιστών. Οι πρώτοι πιστεύουν στον εθνικισμό της ράτσας και του αίματος, είναι ένας βιολογικός εθνικισμός με υλιστικά πιστεύω. Αυτός ο εθνικισμός δεν βλέπει τους πολιτισμούς με κοινή καταγωγή, θεωρεί το δικό του έθνος μοναδικό και όλους τους άλλους εχθρούς του. Συνήθως αυτός ο εθνικισμός συνοδεύεται από βίαιες επιδείξεις και από έναν φαλοκρατικό και μυώδη ανδρισμό που είναι καθυστερημένος. Έχει επίσης πολλά λαικιστικά δημοκρατικά στοιχεία και πιστεύει στην ισότητα και κοινοκτημοσύνη. Οι δεύτεροι πιστεύουν σε ένα γενικότερο εθνικισμό, εκείνο του πνεύματος και όχι των γονιδίων. Αυτός ο εθνικισμός βλέπει τους πολιτισμούς με κοινή καταγωγή και πιστεύει στην υπερεθνικότητα και στις αυτοκρατορίες. Πιστεύει στον αληθινό ανδρισμό που είναι πνευματικός και όχι σε εκείνον τον εικονικό και φαλοκρατικό που είναι παραδεδομένος στα πάθη που δημιουργεί το θυληκό στοιχείο. Δεν δέχεται τον νεο-εθνικισμό των μαζών, αλλά σέβεται τον παραδοσιακό θεσμό των καστών. Ο συγγραφέας ανήκει στην κατηγορία των παραδοσιακών παγανιστών και επίσης αντίθετος με τα λαικά νεοθνικιστικά κινήματα του 20ου αιώνα. |
#6
|
|||
|
|||
διαλογισμοι επι των κορυφων αρχηγε μου
|
#7
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#8
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Τα παραπάνω συμπεράσματα έχουν βγει μετά από μελέτη ανθρώπων όπως ο Γιόχαν Γκοντφριντ Χέρντερ, ο Γιόχαν Γκοτλιμπ Φίχτερ, ο Άνταμ Μίλλερ, ή ο Τόμας Καρλάϊλ; Έχει γίνει κάποια σύνδεση με το κίνημα του Ρομαντισμού; Έχει μελετηθεί και απορριφθεί η άποψη πως το πολιτικό υποκείμενο της Ιστορίας είναι το Έθνος και όχι το άτομο ή η πάλη των τάξεων κλπ; Γενικώς, υπάρχει ΚΑΙ κάτι άλλο για μελέτη πέραν της άποψης του mega channel για το τι είναι Εθνικισμός; |
#9
|
|||
|
|||
PUCK ναι,,, υπαρχει και η αποψη του σκαι,,,
και γενικως ολης της DIGEA,,,,,,, |
#10
|
|||
|
|||
Παράθεση:
http://en.wikipedia.org/wiki/Nationa...rty_of_Germany Ο εθνικισμός του Έβολα έχει να κάνει περισσότερο με το πνεύμα παρά με το αίμα. Είναι πνευματικός ρατσισμός(ρατσισμός όχι με την κακή έννοια του μίσους για άλλους) Από εκεί και πέρα, ποιο είναι καλύτερο πολίτευμα είναι ένα δύσκολο φιλοσοφικό θέμα. Δημοκρατία, ολιγαρχία ή βασιλεία; Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Χρίστος Έλ : 29-11-14 στις 15:25 |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|