Xρονοπύλες

[lana]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10- Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΑΛΦΟΝΣΟ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

Σε λίγες μέρες επιστρέψαμε και πάλι στο κάστρο, επιτέλους είχα ξανά το χώρο μου και ένιωθα πιο ασφαλής επειδή είχα μάθει την περιοχή.
Ο Μάρκος καθόταν στην βιβλιοθήκη παρά την ευγνωμοσύνη στον Δημήτρη για τη διάσωση Μου ήταν αδύνατο να τον συμπαθήσει...σκεφτόταν για ώρες πόσα είχαν αλλάξει μέσα του και μέσα στο μυαλό του από την στιγμή που με γνώρισε.
-τι σκέφτεσαι γιε μου?, τον ρώτησε η βασίλισσα βλέποντας τον σκεπτικό
-τίποτα μητέρα σκέφτομαι να οργανώσω ένα ταξίδι για την ανακάλυψη μιας νέας χώρας...
-πώς σου ήρθε τώρα αυτό?
-απλώς η Ζοζεφίνα έχει μαζί της ένα χάρτι που της το έδωσαν οι γονείς της μου το έδειξε μόνο εμένα και έχει και άλλα μέρη πέρα απ΄αυτά που ξέρουμε
-πάλι αυτή? δεν μ΄αρέσει αυτή η κοπέλα για σένα γιέ μου εσύ είσαι όμορφος , καλός και γενναίος εκείνη είναι κινική δεν έχει σεβασμό είδες πως μου μίλησε μπροστά στο κόσμο?!
-την προκάλεσες μητέρα, γιατί δεν την συμπαθείς? είναι πολύ ξεχωριστή μια άξια πριγκίπισσα να σταθεί δίπλα μου!
-νιώθω να μας λέει ψέματα και είναι σαν να τους μαγεύει όλους να την συμπαθήσουν ίσως είναι μάγισσα!!!
-χαχαχαχα υπερβάλεις!
Εκείνη την στιγμή μπήκα μέσα με την Σελίν, υποκλίθηκα στην βασίλισσα χαμογέλασα στον Μάρκους και κάτσαμε σε ένα τραπεζάκι και της έδειχνα κάποια πράγματα. εκείνη γελούσε δεν με πίστευε. που να ήξερε πόσο θα αλλάξει ο κόσμος μακάρι να μπορούσα να την πάρω μαζί μου, ίσως αν μου έδειχνε απόλυτη εμπιστοσύνη να της έδειχνα και εγώ και κάποτε να της τα έλεγα όλα, αλλά προς το παρόν δεν εμπιστευόμουν κανέναν....
-μπορείς να φύγεις Σελίν είπε ο Μάρκους θα κάτσω εγώ με την Ζοζεφίνα
-μάλιστα είπε ντροπαλά και μας άφησε μόνους
εγώ συνέχισα να κοιτάω κάτι εικόνες, και τα ξεφύλλιζα
-μου έχεις θυμώσει και δεν μου μιλάς?
-όχι απάντησα απλώς ξέρω ακριβώς τι σου έλεγε μητέρα σου τώρα...και δεν μ αρέσει αυτό..δεν της έχω κάνει τίποτα!
-αγάπη μου γλυκιά που μου στεναχωριέσαι έτσι είναι η μητέρες
-ναι συγγνώμη έχεις δίκιο δεν μου φταίς εσύ!
-σε μια εβδομάδα θα πάω στην χώρα μου Νορμανδία θέλω να έρθεις μαζί μου... θα κάνουμε ένα ταξίδι θα είναι πολύ ωραία.
-δεν ξέρω Μάρκους δεν νιώθω καλά τελευταία και με όλα αυτά θα είναι κουραστικό ταξίδι.
-θα είναι κουραστικό ένα ταξίδι με τον αρραβωνιαστικό σου ??? δεν σε καταλαβαίνω είπε και σηκώθηκε και έφυγε, ο δάσκαλος μου, ήταν ένας γέρος γύρω στα 74 αλλά κρατιόταν καλά ήρθε και με πλησίασε
-κύριε Αλφόνσο του είπα χαμογελαστά
-τι κάνεις πριγκίπισσα Ζοζεφίνα ?
-η αλήθεια είναι οτι ήθελα να σας ρωτήσω κάτι, αλλά δεν θέλω να γελάσετε και να μείνει μεταξύ μας
-βέβαια αγαπητή μου, πείτε μου