|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#11
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Στον διάλογο επίσης που ούτε ο Σωκράτης ούτε κανείς άλλος αντιδρά ο Τίμαιος δεν χρησιμοποιεί κάποια λογική για να αποδείξει ότι ο Θεός είναι ένας. Το αναφέρει σαν δεδομένο λες και το ξέρουν όλοι χωρίς να το αναλύει και ασχολείται με το να αναλύσει πχ το θέμα ότι ένας είναι ο κόσμος που δημιούργησε. Συγνώμη λοιπόν για το τσουβάλιασμα πες μου όμως. Ποιος φιλόσοφος αρχαίος είπε ότι οι 12 θεοί δημιούργησαν τον κόσμο. |
#12
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#13
|
||||
|
||||
Κατ' αρχας σε καμια περιπτωση το υφος μου δεν ηταν επιθετικο και θελω να με συγχωρησεις αν σου προκαλεσα αρνητικα συναισθηματα.
Οι Ελληνες δεν πιστευαν σε 12 Θεους. Συνολικα υπαρχουν πανω απο 3000 θεοτητες τις οποιες οι Ελληνες τιμουσαν. Οι συγχρονες μονοθεϊστικες κοσμοθεασεις δεν εχουν απολυτως καμια σχεση με τη θεαση του κοσμου. Πως δηλαδη δημιουργηθηκε. Το εξηγησα και παραπανω και οπως θα εχεις διαπιστωσει οι διαφορες ειναι χαοτικες. Καθε αποψη φιλοσοφικη λοιπον πρεπει να την εξεταζεις μεσα απο το πρισμα ή τα ματια εκεινης της εποχης και οχι με τα σημερινα τα οποια και ειναι φιλτραρισμενα απο αλλοτρια δογματα.. Μελετησε λοιπον την εννοια του "Οντος Ον" που καμια σχεση εχει με τον μονοθεϊστικο θεο και τον ορισμο των Θεων κατα τους αρχαιους οτι δλδ Θεοί λοιπόν είναι μη προσωπικά όντα που κατέχουν την Αθανασία και τη Γνώση. Περιρρέουν / διαρρέουν απρόσκοπτα όλον τον υλικό κόσμο και επιδρούν επάνω του. Ως λειτουργοί των ιερών Μυστηρίων, συμμετέχουν στην αειγενεσία, δηλαδή τη συνεχή σύνθεση και αποσύνθεση των μορφών. Δεν εμπλέκονται σε ζώνες δράσεως άλλων Θεών. Υπόκεινται στη νομοτέλεια του Φυσικού Κόσμου και υπηρετούν τους Νόμους του. Δρουν ανελλιπώς και φυσικά δεν «αποσύρονται», δεν «συνενώνονται σε ένα πρόσωπο», δεν «αντικαθίστανται», δεν «παύουν να υπάρχουν». Και κατι ακομα..Οι φιλοσοφοι δεν ηταν οι...παπαδες της εποχης
__________________
EN TO ΠΑΝ Ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος επικοινωνίας Gateway Team Ιδρυτικό μέλος Κέντρου Αναζήτησης Πανεπιστημίου Αιγαίου ---------------------------------------- meta Journalist Αγαλματένια Κρίνα Μυθικισμός Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού Δούρειος Ίππος (Β' έκδοση!) |
#14
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Τίμαιος 40 d (μετάφραση) "...Η συζήτηση πάλι σχετικά με τις υπόλοιπες Θεότητες και την προέλευση τους είναι πολύ βαρύ έργο για τις δυνάμεις μας. Ας δείξουμε λοιπόν εμπιστοσύνη σε εκείνους που μίλησαν γι αυτές πριν από μας και που, όπως έλεγαν, ήταν απόγονοι θεών και ήξεραν χωρίς αμφιβολία πολύ καλά τους προγόνους τους. Είναι αδύνατο να απιστούμε σε παιδιά θεών, έστω κι αν όσα λένε στερούνται επαρκών αποδείξεων, αλλά, αφού μιλάνε για οικογενειακά τους θέματα, ας δεχτούμε αυτά που υποστηρίζουν, ότι δηλαδή από τη Γη και τον Ουρανό γεννήθηκαν ο Ωκεανός και η Τηθύς, κι απ’ αυτούς ο Φόρχυς, ο Κρόνος, η Ρέα και αρκετοί άλλοι μαζί τους κι ότι από τον Κρόνο και τη Ρέα γεννήθηκαν ο Δίας και η Ήρα και όλοι εκείνοι τους οποίους θεωρούμε αδελφούς και απογόνους τους". 'Όταν γεννήθηκαν λοιπόν όλοι οι θεοί, κι εκείνοι που περιφέρονται φανερά κι εκείνοι που εμφανίζονται όποτε θέλουν, ο δημιουργός του σύμπαντος τους είπε: «Θεοί Θεών, που εγώ δημιούργησα και γέννησα, θα είστε άφθαρτοι όπως τα έργα μου, όσο θέλω να υπάρχετε και να μην εξαφανιστείτε. Ότι είναι συναρμολογημένο μπορεί να λυθεί, αλλά αυτός πού θα επιχειρήσει να χαλάσει κάτι φτιαγμένο σωστά ασφαλώς κάνει κακή πράξη. Επομένως κι εσείς, επειδή ακριβώς γεννηθήκατε κάποτε, δεν είστε ούτε αθάνατοι ούτε άφθαρτοι. Δεν θα φθαρείτε όμως ποτέ ούτε θα υποκύψετε στον θάνατο, γιατί με τη θέλησή μου διαθέτετε δεσμό πολύ μεγαλύτερο και στερεότερο από εκείνους με τους οποίους συνδεθήκατε τη στιγμή της γέννησής σας. Ακούστε λοιπόν τι έχω να σας πω. Απομένουν αγέννητα ακόμη τρία θνητά γένη, που αν δεν δημιουργηθούν ο Κόσμος δεν θα είναι τέλειος, καθώς θα του λείπουν πολλά είδη πλασμάτων. Πρέπει λοιπόν να δημιουργηθούν, αν θέλουμε να είναι απόλυτα τέλειος". Αν αυτά τα γένη γίνουν από μένα και τους δώσω εγώ ζωή, θα είναι ίδια με τους θεούς. Για να γίνουν θνητά και για να είναι το σύμπαν πραγματικό σύμπαν, πρέπει ν' αναλάβετε εσείς, όπως προστάζει η φύση, να δημιουργήσετε τα ζωντανά πλάσματα, έχοντας για παράδειγμα τη δική μου ενέργεια, όταν σας δημιούργησα. Θα σπείρω όμως, θα προετοιμάσω και θα σας παραδώσω εκείνο το μέρος τους που πρέπει να χαρακτηρίζεται αθάνατο, να θεωρείται θείο και να επιβάλλεται σε όσα θέλουν να υπακούουν πάντα στη δικαιοσύνη και σε σας τους ίδιους. Όσο για το υπόλοιπο, φτιάξτε το εσείς συνδυάζοντας το θνητό με το αθάνατο, δημιουργήστε ζωντανά όντα, θρέψτε τα για να μεγαλώσουν και, όταν πεθάνουν, πάρτε τα πάλι πίσω» Αφού τα είπε αυτά, ανακάτεψε πάλι στο ίδιο δοχείο και με τον ίδιο τρόπο ό,τι είχε απομείνει από τις ουσίες που είχε χρησιμοποιήσει πιο πριν, και έφτιαξε την ψυχή των πάντων. Αυτή τη φορά όμως δεν χρησιμοποίησε εντελώς καθαρές και αμετάβλητες ουσίες, αλλά δεύτερης και τρίτης ποιότητας. Αφού έφτιαξε το μείγμα, το χώρισε σε τόσα μέρη όσα και τ' άστρα, για να δώσει στο καθένα από μια ψυχή. Ύστερα έβαλε τις ψυχές σαν μέσα σε όχημα, τους έδειξε τη φύση του σύμπαντος και τους είπε τους νόμους της μοίρας, ότι δηλαδή η πρώτη γέννηση θα είναι μία και αυτή για όλα τα πλάσματα. ώστε καμιά να μην αδικηθεί από αυτόν’ ότι οι ίδιες οι ψυχές αφού τοποθετηθούν καθεμιά στο κατάλληλο όργανο του χρόνου, θα δημιουργήσουν το πιο θεοσεβούμενο απ' όλα τα όντα και οτι, επειδή η ανθρώπινη φύση είναι διπλή, ανώτερο φύλο θα είναι εκείνο που θα ονομαστεί στη συνέχεια ανδρικό. Αφού οι ψυχές θα τοποθετούνται αναγκαστικά στα πλάσματα, οπότε ένα μέρος τους θα προστίθεται κι ένα θα αφαιρείται από το σώμα τους, στην αρχή θα δημιουργηθεί σε όλα τα πλάσματα αναγκαστικά μια έμφυτη και κοινή εντύπωση εξαιτίας αυτών των βίαιων μεταβολών. Δεύτερον, θα υπάρχει επιθυμία ανακατεμένη με απόλαυση και λύπη. Τρίτον, θα προκαλείται φόβος και θυμός και όλα τα άλλα πάθη που είναι είτε συγγενικά είτε αντίθετα με αυτά. Αν οι ανθρώπινες ψυχές υποτάξουν τα πάθη αυτά, θα ζήσουν με δικαιοσύνη’ διαφορετικά θα βουτηχτούν στην αδικία. Κι όποιος περάσει σωστά τον χρόνο που έχει οριστεί γι αυτόν, θα επιστρέψει μετά τον θάνατό του στο άστρο απ' όπου ξεκίνησε για να ζήσει εκεί ευτυχισμένα. Αν όμως δεν γίνει αυτό, τότε στη δεύτερη γέννησή του θα γίνει γυναίκα. Αν, ακόμα και τότε, δεν σταματήσει να κάνει κακό, θα συνεχίσει να μεταβάλλεται ανάλογα με το είδος της κακίας του στο αντίστοιχο άγριο θηρίο. Αυτές οι μεταμορφώσεις δεν θα σταματήσουν παρά μόνο όταν υποταχτεί στην περιφορά του αμετάβλητου και αναλλοίωτου που έχει μέσα του και, κυριαρχώντας με τη λογική σ' εκείνη τη φοβερή μάζα φωτιάς, νερού, αέρα και γης που του δόθηκε μετά τη γέννησή του, θυελλώδη και παράλογη μάζα, επιστρέψει και πάλι στην αρχική άριστη μορφή του. Αφού λοιπόν ο θεός τους έδωσε χυτές τις εντολές, ώστε να είναι ανεύθυνος για τις μελλοντικές κακίες τους, συνέχισε να σπέρνει κι άλλες ψυχές στη γη, στο φεγγάρι και στα υπόλοιπα όργανα του χρόνου. 'Ύστερα ανέθεσε στους νέους θεούς τα θνητά σώματα, να ελέγχουν το υπόλοιπο της ανθρώπινης ψυχής, που έπρεπε να προστεθεί, και να κυβερνούν τα θνητά πλάσματα με τον καλύτεροι και ωραιότερο δυνατό τρόπο που είχαν στη διάθεσή τους, εκτός πια κι αν αυτά γίνονται μόνα τους αίτια συμφορών για τον εαυτό τους. 'Οταν έδωσε αυτές τις εντολές, ο δημιουργός κλείστηκε πια στον εαυτό του με τον συνηθισμένο του τρόπο. Κι όσο βρισκόταν σ' αυτή την ήρεμη κατάσταση, τα παιδιά του κατανόησαν τις διαταγές που είχαν πάρει και υπάκουσαν σ' αυτές. Πήραν λοιπόν την αθάνατη αρχή του θνητού πλάσματος και, με παράδειγμα τον πατέρα τους, δανείστηκαν από τον Κόσμο τμήματα φωτιάς, γης, νερού και αέρα, με την υπόσχεση να του τα επιστρέψουν πάλι αργότερα, κι άρχισαν να τα συνδέουν μεταξύ τους, για να φτιάξουν ένα ενιαίο σύνολο, όχι με τους αδιάλυτους δεσμούς που είχαν δεθεί εκείνα τα ίδια αλλά στερεώνοντας τα υλικά με αμέτρητα καρφιά, τόσο μικρά που ήταν αόρατα. Έτσι έφτιαξαν κάθε σώμα ανεξάρτητο από τα άλλα και μέσα του έβαλαν τις περιφορές της αθάνατης ψυχής......" Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ποσειδώνιος : 14-08-06 στις 01:58 |
#15
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Δεν ξέρω από που προέρχεται ο παραπάνω ορισμός αλλά δεν νομίζω πως μπορεί να λέγεται πως αποτελεί ορισμό "κατά τους αρχαίους" γενικά.
__________________
Ιστολόγιο Ε Π Ο Π Τ Η Σ ετεηι δε ατομα και κενον - Δημόκριτος ο Αβδηρίτης tantum religio potuit suadere malorum - T. Lucretius Carus entia non sunt multiplicanda praeter necessitatem - William of Occam We are survival machines--robot vehicles blindly programmed to preserve the selfish molecules known as genes - Richard Dawkins |
#16
|
|||
|
|||
Συμφωνώ πλήρως με το άρθρο του Voel και έρχομαι να συμπληρώσω για την αρχέγονη θρησκεία, στοιχεία της οποία παρατηρούμε σε κάθε πολιτισμό και κάθε θρησκευτικό σύστημα (όσοι τουλάχιστον είναι αρκετά ανοιχτόμυαλοι για να δουν αυτά τα στοιχεία), πως σαν μονοθεϊστικό σύστημα δεν απέχει από την πρώτη θρησκεία των Ελλήνων. Πιθανόν όλοι θα γνωρίζουμε το θεό Κρόνο, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος θεός των Ελλήνων και αποτέλεσε μία μονοθεϊστική προσέγγιση.
Σύμφωνα με κάποιες θεωρίες, ο ίδιος θεός (Κρόνος), μεταφέρθηκε στους λαούς της Ανατολής μέσω των Φοινίκων και μάλιστα αποτέλεσε τον θεό της βίβλου, που οι εβραίοι λάτρευαν σαν Γιεχβά. Αυτή η θεωρία ενισχύεται με το γεγονός ότι ι ιερή μέρα των Εβραίων είναι το Σάββατο, το οποίο υιοθετήθηκε από τους Ρωμαίους ή οι ίδιοι το μετέδωσαν στους Εβραίους, αφού τιμιούσαν τον ίδιο θεό. Εξού και η λέξη Σάββατο η οποία στα Αγγλoσαξωνικά, μία διάλεκτο με λατινικές ρίζες, ονομάζεται Satur-day (εκ του Saturnus Day), δηλαδή "μέρα του Κρόνου". |
#17
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Ο Ηράκλειτος δεν έλεγε ότι ο κόσμος-σύμπαν δημιουργήθηκε από θεό ή θεούς ή ανθρώπους ή δαίμονες ή οτιδήποτε. Αντικατόπτριζε την γενική πίστη των αρχαίων ελλήνων όταν έλεγε ότι ο κόσμος-σύμπαν υπήρχε και θα υπάρχει για πάντα. Αυτά έλεγε ο Ηράκλειτος: "κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν, αλλ'ήν αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα" (= Τούτο τον κόσμο όπου ζούμε δεν τον δημιούργησε κανένας θεός ούτε άνθρωπος, αλλά ο κόσμος αυτός υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, φωτιά άσβεστη που ζει παντοτινά). Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη skeptic : 19-08-06 στις 18:23 |
#18
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Ο Ηράκλειτος ειδικά είναι μια αινιγματική προσωπικότητα και πίστευε και αυτός στην μια αρχή το «Εν» που είναι ίδιο με τα «Πολλά». «Εν» ως ενότητα αντιθέσεων και «Πολλά» σαν σύνολο αντιθέσεων. Αυτό βέβαια ερχόταν σε αντίθεση με τους ελεάτες φιλοσόφους τον Ξενοφάνη και τον θεμελιωτή της ελεατικής φιλοσοφίας Παρμενίδη. Λέει κάπου αλλού λοιπόν ο Ηράκλειτος «ο θεός ημέρη ευφρόνη, χειμών θέρος, πόλεμος ειρήνη, κόρος λιμός’ αλλοιούται δε οκώσπερ πυρ, οπότε συμμιγήι θυώμασιν, ονομάζεται καθ’ ηδονήν εκάστου.» Μεταφρασμένο «ο θεός είναι μέρα νύκτα, χειμώνας καλοκαίρι, κόρος λιμός’ αλλοιώνεται όπως η φωτιά που όταν σμίξει με θυμιάματα ονομάζεται κατά τη μυρωδιά του καθενός.» Στον Πλάτωνα βέβαια συναντάμε αυτές τις θεωρίες των αντιθέσεων του Ηράκλειτου όπως στο Φαίδωνα που ο Σωκράτης χρησιμοποιεί τις αντιθέσεις για να αποδείξει την αθανασία της ψυχής. Εν κατακλείδι νομίζω ότι η φιλοσοφία του Πλάτωνα ξεκίνησε σαν ένα μίγμα και ένας συγκερασμός όλων των φιλοσοφιών των Ίώνων φιλοσόφων με έμφαση στους Πυθαγόρειους που και αυτοί στηρίζονται στους προηγούμενους Ίωνες. Τώρα κατά πόσο έιδικά ο Ηράκλειτος αντικατόπτριζε την γενική πίστη των αρχαίων και ποια ακριβώς γενική πίστη...... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ποσειδώνιος : 21-08-06 στις 13:28 |
#19
|
|||
|
|||
Να συμπληρώσω για τον Ηράκλειτο οτι θαυμάστηκε εξαιρετικά απο τους πρώτους πατέρες του χριστιανισμού που μίλησαν με κολακευτικά λόγια για το πρόσωπο του θεωρούμενος σάν - πρό Χριστού χριστιανός -
Θεωρήθηκε σάν ο σημαντικότερος σύνδεσμος για την σύνδεση του Χριστιανισμού με την αρχαία Ελληνική φιλοσοφία. Ο Ιουστίνος ο Μάρτυς, ο οποίος ενδιατρίψας επί μακρόν εις την φιλοσοφίαν, υποστηρίζων, ότι ο Χριστιανισμός είναι «η μόνη ασφαλής και σύμφορος φιλοσοφία» διετείνετο, ότι o Ηράκλειτος, τόσον διά την περί Λόγου διδασκαλίαν του όσον και διά την αποφυγήν της κακίας και τον ενάρετον βίον του, είναι Χριστιανός όπως και όλοι «οι μετά Λόγου βιώσαντες». Διά τον λόγον αυτόν, ο Ηράκλειτος, ως φορεύς του σπερματικού λόγου, εμισήθη και εδιώχθη υπό των συγχρόνων του. Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς εκτιμά ιδιαιτέρως το έργον του Ηρακλείτου, τον οποίον αποκαλεί «γενναίον», επαινών την αντίθεσιν του προς τα είδωλα, εξαίρων τον ελεύθερον, δίκαιον και συνεπή προς τας αρχάς του βίου του, υπογραμμίζων την υπερήφανον άρνησιν του να επισκεφθή τον Δαρείον. Αναφερόμενος εις τον λόγον του Ηρακλείτου «άνθρωποι θεοί, θεοί άνθρωποι, λόγος γάρ ωυτός» διαβλέπει εις αυτόν την προφητικήν αποκάλυψιν του μυστηρίου της ενανθρωπίσεως του Κυρίου. Εν γένει αι πολυάριθμοι αναφοραί του Κλήμεντος εις τους λόγους του Ηρακλείτου καταδεικνύουν την επίδρασιν την οποίαν ήσκησεν ούτος εις την διαμόρφωσιν του φιλοσοφικού κλίματος, το οποίον εύρεν ο Χριστιανισμός κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους. Ο Άγιος Αυγουστίνος, χαρακτηριζόμενος διά την δεινότητα του στοχασμού του και διά το βάθος της αυτογνωσίας και της αυτοαναλύσεως, ακολουθεί εμφανώς το «εδιζησάμην εμεωυτόν» του Ηρακλείτου, ως τούτο καταδεικνύεται εις τας «Εξομολογήσεις» του, εις τας οποίας εκφράζεται όλος ο αγών του διά εσωτερικήν αναγέννησιν και η συνεχής εσωτερική ροή των σκέψεων και των συναισθημάτων του εις την πορείαν ενός αδιαλείπτου «Γίγνεσθαι» εν Χριστώ. Η εσωτερική αναζήτησις του αιωνίου και η αίσθησις, ότι η προσωρινότης ή η αιωνιότης αποτελούν εσωτερικάς διαστάσεις, αι οποίαι μεταβάλλονται, μεταβαλλομένου του μέτρου της πνευματικής ζωής του ατόμου, δύνανται να παραλληλισθούν προς τας αρχάς της Ηρακλειτίου φιλοσοφίας. |
#20
|
||||
|
||||
Παράθεση:
οπότε μη πολυπιστεύεις ότι διαβάζεις από αυτούς, είχαν εγκληματικές τάσεις και μισούσαν κάθε τι όμορφο και ανθρώπινο. Διασταυρωμένο αυτό που σου λέω , ρώτα και τον παθοκτόνο αν θες . Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Μιχάλης : 25-08-06 στις 22:58 Αιτία: το αντιχριστιανικό σου μένος το έχουμε εμπεδώσει και με τον πλέον βαρετό τρόπο μάλιστα. Την επόμενη φορά που θα σχολιάσεις κάτι άσχετο με αυτό που συζητάμε, το μήνυμά σου θα διαγραφεί. |
|
|