Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Η πόλη της FantasyGate > Το ανεξήγητο στο χώρο των τεχνών

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 25-10-06, 14:55
Το avatar του χρήστη LuX
LuX Ο χρήστης LuX δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 04-05-2006
Μηνύματα: 1.811
Προεπιλογή Ο μαστός στην Ελληνική Τέχνη

Ο μαστός είναι όργανο που η σοφία της φύσης τοποθέτησε στο πιο εμφανές μέρος του σώματος, την πρόσθια και επάνω επιφάνεια. Ειδικότερα ο γυναικείος μαστός είναι εμφανής και λόγω μεγέθους.

Κυκλαδικό ειδώλιο. Παρά την αφηρημένη τεχνική ποτέ δεν παραλείπονται από το πρόσωπο η μύτη και από τον κορμό οι μαστοί.

Έτσι, δεν είναι τυχαίο ότι ο άνθρωπος όχι απλώς παρατήρησε, αλλά και αναπαράστησε τον μαστό ήδη στις αρχαιότερες καλλιτεχνικές του αναζητήσεις. Και αναφέρθηκε σ’αυτόν ήδη από τα πιο πρώιμα μνημεία του λόγου.

Μινωική θεότης με τα φίδια, ίσως ιαματική. Από τα Ανάκτορα της Κνωσού. Μουσείο Ηρακλείου (Κρήτης).

Το ίδιο πρώιμα αναφέρθηκε στη μοναδική του αξία για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Αυτό εξηγεί ίσως γιατί στις κοσμογονικές αντιλήψεις όλων των αρχαίων λαών οι πρώτες Θεότητες είναι γυναίκες και απεικονίζονται με μεγαλομαστία ή πολυμαστία.

Μινωική θεότης από τα Ανάκτορα της Κνωσού. Μουσείο Ηρακλείου (Κρήτης).

Σύμφωνα με την Ελληνική κοσμογονική παράδοση που διασώζει στη "Θεογονία" του ο Ησίοδος (8ος αι. π.Χ.) στην αρχή ήταν το Χάος και μετά έγινε η Γαία, μητέρα όλων των Θεών. Η Γαία είναι η μόνη θεότητα μαζί με τον Έρωτα που προκύπτουν χωρίς γέννηση, ως τα πρώτα στοιχεία του κόσμου μετά το Χάος.

Μινωικός σφραγιδόλιθος με δυο γυμνόστηθες γυναικείες φιγούρες.

Δ.
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 25-10-06, 15:07
Το avatar του χρήστη LuX
LuX Ο χρήστης LuX δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 04-05-2006
Μηνύματα: 1.811
Προεπιλογή

Το γνώρισμα της μητρικής αυτής θεότητας ήταν, κατά τον ποιητή, οι μεγάλοι της μαστοί. Αλλά και κάθε άλλη γυναικεία μορφή απεικονίζεται με τους μαστούς της. Πανάρχαια Κυκλαδικά ειδώλια κατασκευασμένα ανάμεσα στο 5000 και το 2000 π:Χ, παρά την αφαιρετική τεχνική της κατασκευής τους, δεν παραλείπουν τα εξέχοντα στοιχεία που είναι στο πρόσωπο η μύτη και στον κορμό οι μαστοί.

Πήλινο ειδώλιο γυναικείας μορφής, του τύπου της θεάς με υψωμένα τα χέρια. Τίρυνθα, κάτω ακρόπολη. 12ος αιώνας π.Χ. Αρχαιολογικό μουσείο, Ναύπλιο.

Στα Κυκλαδικά ειδώλια οι μαστοί δεν είναι μόνο ανατομικό στοιχείο δηλωτικό του φύλου, αλλά και σύμβολο του γυναικείου κάλλους.

Αναπαράσταση της Νίκης του Παιωνίου. Μουσείο Ολυμπίας.

Πήλινα ειδώλια με επιδεικτική τοποθέτηση των μαστών σε γυναικείες μορφές από τις Μυκήνες του 14ου αιώνα π.Χ. ίσως θέλουν να υποδηλώσουν θεότητα που αποτελούσε το σύμβολο της μητρότητας και της γονιμότητας. Αλλά η μητρότητα και η γονιμότητα είναι ιδιότητα κάθε γυναίκας, που στην προέκταση αυτή της σκέψης αποτελεί μία εν δυνάμει θεότητα

Αμαζών. Από τα ψηφιδωτά της κάτω Πάφου, Κύπρος.

Πλήθος γλυπτών της περιόδου από τον 5ο ως τον 3ο αιώνα π.Χ., αλλά και ανάγλυφα και αγγειογραφίες της εποχής που παριστάνουν Θεές ή θνητές γυναίκες έχουν κοινό χαρακτηριστικό την αποκάλυψη του μαστού. Νηρηίδες και Αύρες, σύμβολα εννοιών όπως η Νίκη, μυθικά πρόσωπα όπως οι Αμαζόνες, απεικονίζονται γυμνόστηθες.

Αύρα ή Νηρηίδα, 385-380 π.Χ. Από το Ακρωτήριον του ναού του ασκληπιού. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα.

Δ.
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 25-10-06, 15:25
Το avatar του χρήστη LuX
LuX Ο χρήστης LuX δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 04-05-2006
Μηνύματα: 1.811
Προεπιλογή

Ως Ταναγραίες χαρακτηρίζονται πήλινα αγαλματίδια από τη Βοιωτία κατασκευασμένα μεταξύ 4ον και 2ον αιώνα π.Χ. Σε αρκετές από τις Ταναγραίες ο μαστός απεικονίζεται ως σύμβολο της μητρότητας και ως όργανο του θηλασμού, υπάρχουν δε και αγαλματίδια με θηλάζουσες Ταναγραίες.

Λεπτομέρεια από της Κενταυρομαχίες. Από τη ζωφόρο του ναού του Επικουρείου Απόλλωνα στη Φιγαλεία. Περίπου 410 π.Χ. Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο.

Εξαιρετικής τέχνης είναι και το σύμπλεγμα της Αφροδίτης με τον Πάνα, που προέρχεται από την ιερά νήσο Δήλο και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών. Στο έργο αυτό του 1ου αιώνα π.Χ. ο τραγοπόδης Θεός Παν παρενοχλεί με προφανή σεξουαλική διάθεση την Αφροδίτη που τον απειλεί με το σανδάλι της.

Αφροδίτη. Έργο του 410 π.Χ. περίπου. Ρωμαϊκό αντίγραφο. Μουσείο Λούβρου, Παρίσι.

Είναι όμως πολύ πιθανό, αν κρίνουμε από την έκφραση της Θεάς, ότι η απειλή είναι τυπική και η Αφροδίτη στο τέλος θα ενδώσει. Το ίδιο συμπεραίνεται και από το γελαστό ύφος του μικρού γιου της Αφροδίτης, του Έρωτα, που παίζει με το κέρατο του αποκρουστικού στην όψη θεού.

Η Αφροδίτη της Μήλου. Έργο του [Αγης]άνδρου ή [Αλεξ]άνδρου, 150-125 π.Χ. Μουσείο Λούβρου, Παρίσι.

Τους αιώνες που ακολούθησαν αρχίζει να αναπτύσσεται ο Χριστιανισμός. Αρχικά οι δύο θρησκείες συνυπάρχουν στην Ελλάδα που ήδη έχουν καταλάβει οι Ρωμαίοι. Σε μια γωνιά του Ελληνισμού, την Κύπρο, πολλοί είναι εκείνοι που εξακολουθούν να εμπνέονται από την Ελληνική μυθολογία, από το Δωδεκάθεο, από τις φωτεινές μορφές της πατρίδας.
Η Κνιδία Αφροδίτη, έργο του Πραξιτέλη, περίπου 330-320 π.Χ. Ρωμαϊκό αντίγραφο. Μουσείο Vaticano.

Δ.
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 25-10-06, 15:38
Το avatar του χρήστη LuX
LuX Ο χρήστης LuX δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 04-05-2006
Μηνύματα: 1.811
Προεπιλογή

Διατηρούν την ίδια θεματογραφία στην Τέχνη και χρησιμοποιούν τις κλασικές μορφές και τεχνικές. Οι Ρωμαίοι έχοντας κατακτήσει με τα όπλα, κατακτώνται από τον πολιτισμό των κατακτημένων. Στις βίλες των πλούσιων Ρωμαίων, στην Πάφο, ο Έλληνας καλλιτέχνης φτιάχνει Ελληνικά ψηφιδωτά.

Σύμπλεγμα Αφροδίτης, Πάνα και Έρωτα από τη Δήλο. Ρωμαϊκό αντόγραφο του 1ου αιώνα π.Χ. Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα.

Σε ένα από αυτά, τυπικό δείγμα, η νύμφη Ακμή πίνει μαζί με τον Διόνυσο και δύο χωρικούς το κρασί που τους προσφέρει o Αθηναίος άρχοντας Ικάριος. Λόγω της μέθης που ακολούθησε δεν είναι πιθανό ότι κάποιος εκμεταλλεύθηκε την ομορφιά της Νύμφης που απεικονίζεται

Η Νύμφη Ακμή από ψηφιδωτό στην «Οικοία Διονύσου», κάτω Πάφος (Κύπρος). Έργο του 3ου αιώνα μ.Χ.

Με την επικράτηση του Χριστιανισμού η Σε ένα από αυτά, τυπικό δείγμα, η νύμφη Ακμή πίνει μαζί με τον Διόνυσο και δύο χωρικούς το κρασί που τους προσφέρει o Αθηναίος άρχοντας Ικάριος. Λόγω της μέθης που ακολούθησε δεν είναι πιθανό ότι κάποιος εκμεταλλεύθηκε την ομορφιά της Νύμφης που απεικονίζεται σεμνοτυφία στην τέχνη αυξάνεται. Οι μαστοί των γυναικείων αγαλμάτων και τα γεννητικά όργανα των ανδρικών αγαλμάτων ακρωτηριάζονται από φανατικούς.
Αγνώστου «Παναγία η Γαλακτοτροφούσα» (1783). Βυζαντινό Μουσείο, Αθήνα.

Υπάρχουν λίγες ακόμα περιπτώσεις εκκλησιαστικής ζωyραφικής που απεικονίζουν γυμνούς γυναικείους μαστούς. Αναφέρουμε απεικονίσεις γυναικών αγίων που καλούνται "παρθενομάρτυρες" οι οποίες μεταξύ των βασανιστηρίων τους υπέστησαν και μαστεκτομή.

«Οδαλίσκη με καθρέφτη στο χέρι» ελαιογραφία του Συμ. Σαββίδη. Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα.

Δ.
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 25-10-06, 15:45
Το avatar του χρήστη LuX
LuX Ο χρήστης LuX δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 04-05-2006
Μηνύματα: 1.811
Προεπιλογή

Σε μερικές από τις απεικονίσεις της η Αγία Αγαθή παρουσιάζεται να ακρωτηριάζεται στους μαστούς και σε άλλες να προσφέρει σε δίσκο τους ακρωτηριασμένους της μαστούς στο βρέφος Ιησού.
Σκηνή από την έξοδο του Μεσολογγίου. Πινακοθήκη του Δήμου Μεσολογγίου.

Η Ευρώπη γύρω στον 14ο αιώνα αναπτύσσει την περίοδο που ονομάστηκε "Αναγέννηση". Πρότυπα και αξίες της αρχαιότητας επανέρχονται και ο πολιτισμός γνωρίζει μια νέα άνθηση. Κατά την περίοδο αυτή η τέχνη αποενοχοποίησε το ανθρώπινο σώμα και το ανέδειξε γυμνό, με τον μαστό να κατέχει πρωτεύουσα θέση.

«Η λεία» ελαιογραφία του Θεοδ. Ράλλη. Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα.

Η ξεχωριστή αυτή θέση του μαστού οφείλεται στο ότι το μέλος αυτό του σώματος μπορεί να εκπροσωπήσει πλήρως τη γυναίκα ως κάλλος, ως μητρότητα, ως ερωτισμό χωρίς να προκαλεί την αιδημοσύνη, όπως θα συνέβαινε με άλλα όργανα χαρακτηριστικά του φύλου.

Γυναικείο ημίγυμνο. Ελαιογραφία του Πολυχρόνη Λεμπέση. Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα.

Δ.
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 25-10-06, 15:58
Το avatar του χρήστη LuX
LuX Ο χρήστης LuX δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 04-05-2006
Μηνύματα: 1.811
Προεπιλογή

Στην Ελλάδα δυστυχώς τέτοια περίοδος δεν υπήρξε. Οι αιώνες που για τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες σήμαναν την πολιτιστική τους αναβάθμιση και την κοινωνική τους οργάνωση για την Ελλάδα ήταν αιώνες με βαθύ σκοτάδι καθώς ο ευρύτερος Ελληνικός χώρος, Ελλαδικός και εξωελλαδικός, υποδουλώθηκε μετά την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στα δυναμικά Τουρκικά φύλα. Το σημαντικό αυτό πλήγμα και μια σκλαβιά που κράτησε τετρακόσια ολόκληρα χρόνια είχαν σημαντικές επιπτώσεις σε όλους τους τομείς της ζωής, στις επιστήμες και στις τέχνες.

«Άνοιξη». Ελαιογραφία (1927) του Γεωργ. Ιακωβίδη. Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα.

Οι μεταγενέστεροι ζωγράφοι έχουν κινηθεί στους ίδιους άξονες με νεώτερα υλικά και τεχνικές και τεχνοτροπίες. Αλλά η παράθεση και άλλων δειγμάτων δεν θα είχε να προσθέσει διαφορετικά στοιχεία σ' αυτή τη γρήγορη επισκόπηση του θέματος.Αλλά και στη λογοτεχνία των Ελλήνων ο μαστός αναφέρεται από τα πανάρχαια χρόνια.

«Η Ανδρομέδα δεμένη στους βράχους». Ελαιογραφία του Νικ. Κουνελάκη. Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα.

Μύθοι και Θρύλοι των αρχαίων αναφέρονται στο μαστό ως όργανο θηλασμού, αλλά και ως ερωτικό σύμβολο. Ακόμα και κοσμογονία αποδίδεται στον μαστό. Από το χυμένο γάλα της θεάς Ήρας, όταν βίαια απέσπασε τον Ηρακλή από τη θηλή της, σχηματίστηκε στους ουρανούς ο Γαλαξίας. Ο μέγιστος ποιητής, ο Όμηρος, αναφέρεται αρκετές φορές στο μαστό. Επίδειξη του μαστού αποτελούσε επίκληση στα υϊκά αισθήματα.

Η πληγωμένη Αμαζόνα του Πολυκλείτου (440-430 π.Χ.). Ρωμαϊκό αντίγραφο, Μουσείο Καπιτωλίου, Ρώμη.

Δεν είναι λίγα βεβαίως τα Ελληνικά λογοτεχνικά κείμενα των τελευταίων εκατόν πενήντα χρόνων τα οποία αναφέρονται σε πιο ευτυχείς καταστάσεις. Ποιήματα και πεζά, ύμνοι αληθινοί έχουν γραφεί για το μαστό. Τον μαστό που τρέφει και αναπτύσσει το βρέφος, το μαστό που βεβαιώνει για την τρυφερότητα και την αγάπη της συντρόφου, τον μαστό που βεβαιώνει για τη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής, αυτό το σύμβολο του κάλλους, της αγάπης, του έρωτα, της γονιμότητας τον μαστό που αποτελεί αιώνιο, αναντικατάστατο και μοναδικό στοιχείο της γυναικείας φύσης.

Δ.
__________________
προσωπικη σελιδα - http://ΩΚΥΑΛΟΣ & ΟΡΕΙΘΥΙΟΣ.com
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 21:43.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.