Πνευμα μεσα στο σπιτι.

[Θλιμμένος Μπούφος]

Αχχχ, εγώ το είπα, δεν το είπα;
Να και οι ανούσιες-βαρετές αντιπαραθέσεις, να και η εφηβική τάση οπαδοποίησης: Πρέπει να υποστηρίξουμε την ομάδα μας με κάθε μέσον.

Συμπαθέστατό μου παιδί,
μακάρι να είχε αντίκρυσμα η προσφόνησή σου "μικρέ μου φίλε", με την οποία κλείνεις τον διάλογό μας. Και τι δε θα έδινα να είχα το δικαίωμα αυτό..

Τώρα όσον αφορά τη δημοσίευσή σου.
Ένας από τους σημαντικότερους φιλόσοφους του αιώνα μας, ο Wittgenstein,
έλεγε πως η πλειοψηφία των διαφωνιών οφείλεται σε λάθος ερμηνείες των θεμελιωδών εννοιών. Δηλαδή στο ότι δίνουμε λίγο διαφορετικό νόημα στις βασικές έννοιες που χρησιμοποιούμε, από το νόημα που δίνει ο συνομιλιτής μας.

Νομίζω λοιπόν ότι, εάν πρώτα καταλάβεις τη διαφορά των εννοιών φύση ή ουσία από τις πρόσωπο ή υπόσταση και ξαναδιαβάσεις τα κείμενά μου, θα βοηθηθείς περισσότερο.


Εάν πάλι από όλους τους διαλόγους μας σου έμεινε η ερώτηση του Trithemius:

Όχι, δεν αναφέρομαι σε συμπεριφορές κλπ, αναφέρομαι στα δομικά τους στοιχεία. Όπως πχ ο άνθρωπος είναι φτιαγένος από ύλη και πνεύμα. Από τι λοιπόν θεωρείς ότι είναι "φτιαγμένο" ένα πνεύμα?

τότε η απάντηση είναι προφανής (και νομίζω πως και ο Trithemius αντιλήφθηκε εγκαίρως το άτοπο γιαυτό και δεν επέμενε-εάν το έκανε θα απαντούσα, όπως κάνω σε σένα).

Η απάντηση είναι: Από μη-ύλη!!!

Έχουμε μάθει να περιγράφουμε οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας και ανα πάσα στιγμή μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτό ως παρατηρητές.

Για παράδειγμα..το νερό.
Μπορούμε να το περιγράψουμε επειδή μπορέσαμε όποτε θέλαμε να το μελετήσουμε. Έτσι διαπιστώσαμε μια σειρά χαρακτηριστικών τα οποία είναι τα ίδια-αναλλοίωτα- για τον κάθε παρατηρητή, όσες φορές στον χωρο-χρόνο και αν επιχείρησε να τα ανιχνεύσει.
Τι γίνεται όμως με..την αγάπη; Ή..τον έρωτα; Ή ..το φιλότιμο; Ή ..την ψυχή;
Μπορούμε πάντα να αντιλαμβανόμαστε πότε ερωτευόμαστε ή πότε αγαπάμε και να μετράμε την ποσότητα του έρωτα, της αγάπης, του φιλότιμου;
Και όποτε θέλουμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτά ως παρατηρητές;

Αυτή είναι η διαφορά της ύλης από την μη-ύλη.

[Ermhs]

Αν δεν κάνω λάθος όπως ο θεός μας είναι τριαδικός, πατήρ, ιός και Άγιο πνεύμα, έτσι και ο άνθρωπος είναι από υλη – πνεύμα – ψυχή

Η ψυχή και το πνεύμα είναι 1 και σε σπάνιες περιπτώσεις αποκολλάτε το ένα από το άλλο και έχουμε τις περιπτώσεις που το πνεύμα στοιχειώνει ένα συγκεκριμένο χώρο (Όχι η ψυχή).. είναι αυτό που λέμε ότι ζούμε ξανά και ξανά μια κατάσταση που δεν καταφέραμε να ξεπεράσουμε εν ζωή.. κάτι σαν προσωπική κόλαση. Ενώ αντιθέτως όταν φεύγει η ψυχή μαζί με το πνεύμα (συνείδηση), μπαίνει σε μια ανώτερη συνειδητοτητα.

Μερικοί επιμένουν ότι η ψυχή ξεχνά και ξαναγεννιέται.. αλλά αυτό απορρίπτετε από μόνο του, διότι δεν υπάρχει αναβάθμιση.. σαν να μας λένε ζώο ήταν, ζώο θα μήνη και ταυτόχρονα αυτή που το υποστηρίζουν αυτό απορρίπτουν ένα από τα χαρακτηριστικά του θεού.. το πνεύμα/συνείδηση.

Γιαυτο και έχουμε 3 ειδών εμφανίσεις νεκρών σε ανθρώπους.
1ον αφού πεθάνει και ακόμη βρίσκετε σε ένα επίπεδο μεταξύ αυτού του κόσμου και του αλλού. Και πόλοι βλέπουν τον αγαπημένο τους να τους δίνει μήνυμα ελπίδας..
2ον όταν στοιχειώνει ένα σπίτι και μπορεί να παραμένει το πνεύμα του εκεί για πάρα πολλά χρόνια.
3ον προφητικά, όραμα, προειδοποίηση για κάτι.. Έχει μπει σε ανώτερη σηνειδητοτητα και μας προσέχουν/προειδοποιούν

Αν έχω λάθος, διορθώστε με.

[Θλιμμένος Μπούφος]

Κανείς δεν μπορεί να σου πεί εάν κάνεις λάθος ή όχι αγαπητέ Ermhs.

Απλά, η Τριαδικότητα είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και θέλει πολύ προσοχή όταν "μεταφέρεται" ανθρωπομορφικά.

Για παράδειγμα, ο Δυτικός Χριστιανισμός (Ρωμαιοκαθολικοί, Προτεστάντες), ερμηνεύει την Τριαδικότητα με βάση τον Αυγουστίνο.
Βλέπουν τη μια θεότητα στην ουσία και τα τρία πρόσωπα (Πατήρ, Υιός, Πνεύμα) ως εκφράσεις αυτής της ουσίας.
Όπως σε έναν άνθρωπο, έχουμε μία ουσία (ανθρώπινη φύση) και τις εκφράσεις της (μνήμη, νού, αγάπη).

Στον Χριστιανισμό της Ανατολής (Ορθόδοξοι, Κόπτες) ερμηνεύουν την Τριαδικότητα με βάση τους Καππαδόκες ιεράρχες.
Ο ένας Θεός είναι ο Πατήρ.
Και η θεότητα είναι ο τρόπος που θέλει να υπάρχει ο Πατήρ.
Και ο τρόπος που θέλει να υπάρχει ο Θεός είναι ως Τριάς.
Δηλαδή, ο Υιός και το Πνεύμα είναι κατά κάποιον τρόπο "υποδιέστεροι" του Πατρός, όχι όσον αφορά την ουσία (θεότητα), αλλά όσον αφορά το Αίτιόν Της - " ὅτι ὁ πατήρ μου μείζων μού ἐστι· " λέει ο Χριστός (Ιωάν, 14-28).

Δηλαδή, για να δώσω μια πιο μεταφορική εικόνα, στη Δύση ο Θεός είναι ένα δέντρο με τρία κλαδιά. Κάθε κλαδί είναι ένα πρόσωπο.
Στην Ανατολή, ο Θεός είναι τρία δέντρα με κοινή ρίζα.
Τα δύο από αυτά προέκυψαν από τη ρίζα του πρώτου.

Πίσω από αυτήν την διαφορετική κοσμοθέαση υπάρχουν τεράστιες εκκλησιολογικές και φιλοσοφικές συνέπειες, για τουλάχιστον 13 αιώνες.
Σήμερα και μετά την επιρροή της Δυτικής θεολογίας από τους Ορθόδοξους Ρώσσους θεολόγους που εκδιώχτηκαν κατά την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 στη Δύση, υπάρχει έντονος προβληματισμός και γίνονται ζυμώσεις για προσέγγιση της Δυτικής θεολογίας προς την Ορθοδοξία.
Ήδη οι Ρωμαιοκαθολικοί έχουν σχεδόν εγκαταλείψει το "αλάθητο του πάππα"..

[Ermhs]

Αυτό που έγραψα εγώ προκύπτει από τις 1000000000000000000000000 αναφορές/μαρτυρίες και τα τελευταία χρόνια μερικά ντοκουμέντα σε οπτικοακουστικό υλικό με εμφανίσεις νεκρών. Όσο για την τριαδικότητα του ανθρώπου εγώ το θεωρό απόλυτα φυσιολογικό και με αμέτρητα παραδείγματα που βρίσκονται ακόμη και σε ερευνητικό στάδιο από μερικούς επιστήμονες. Oπως για παράδειγμα αστρική προβολή, προφητικά όνειρα, ακόμη και η μνήμη μας, η συνείδηση μας είναι κάτω από μικροσκόπιο γιατί πολύ επιστήμονες πιστεύουν ότι βρίσκετε εξωτερικά του εγκεφάλου! Άρα εγώ δεν απορρίπτω το θεολογικό στοιχείο αλλά βασίζομαι πάνω σε έρευνες μερικών και μαρτυρίες εκ. ανθρώπων.

Ταυτόχρονα δεν απορρίπτετε το θεολογικό κομμάτι.. ίσως στο κομμάτι τις μετεμψύχωσης που και αυτό υποστηρίζετε με χιλιάδες μαρτυρίες.. Το θέμα είναι γιατί η εκκλησία απορρίπτει την μετεμψύχωση? Έχει έγραφα που αποδεικνύουν την άρνηση του Ιησού στο θέμα αυτό κατά την περίοδο δράσης του? Η μήπως η ιδέα στο ότι έχουμε μόνο μια ευκαιρία ζωής, μας προκαλεί φόβο και πανικό. (κλασικό φαινόμενο).

Μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι κατ' εικόνα και προσπαθεί στην ζωή του, ζωές του να καταφέρει να γίνει καθ' ομοίωσιν, να αναβαθμιστεί. (όχι να γίνει θεός, αλλά να ανέβει σε ένα επίπεδο γνώσεις και σοφίας που να μην χρειάζεται πλέον να μπαίνει σε δοκιμασίες). Άρα δεν υπάρχει λόγος να απορρίπτουμε ούτε την τριαδικότητα του ανθρώπου. Γιαυτο άλλωστε απορρίπτονται όσοι λένε ότι ξεχνάμε κτλ..

Τώρα το τι πραγματικά υσχιη όταν πεθαίνουμε.. ούτε η εκκλησία μπορεί να στο απαντήσει με απόλυτη σιγουριά, γιαυτο και δεν είναι υποχρεωμένος κανείς να πιστεύει τις εικασίες. Θα το δούμε όταν φύγουμε..
Προσωπικά πιστεύω ότι τα πάντα εξελίσσονται σε όλα τα επίπεδα, πνευματικά και υλικά.. Ένας καλός άνθρωπος θα γίνει κάλλιστος και ένας κακός άνθρωπος εξελίσσετε σε κάκιστος, με μερικές εξαιρέσεις.. πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις.

[Θλιμμένος Μπούφος]

Αρχική Δημοσίευση από Ermhs

Ταυτόχρονα δεν απορρίπτετε το θεολογικό κομμάτι.. ίσως στο κομμάτι τις μετεμψύχωσης που και αυτό υποστηρίζετε με χιλιάδες μαρτυρίες.. Το θέμα είναι γιατί η εκκλησία απορρίπτει την μετεμψύχωση? Έχει έγραφα που αποδεικνύουν την άρνηση του Ιησού στο θέμα αυτό κατά την περίοδο δράσης του? Η μήπως η ιδέα στο ότι έχουμε μόνο μια ευκαιρία ζωής, μας προκαλεί φόβο και πανικό. (κλασικό φαινόμενο).

Μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι κατ' εικόνα και προσπαθεί στην ζωή του, ζωές του να καταφέρει να γίνει καθ' ομοίωσιν, να αναβαθμιστεί. (όχι να γίνει θεός, αλλά να ανέβει σε ένα επίπεδο γνώσεις και σοφίας που να μην χρειάζεται πλέον να μπαίνει σε δοκιμασίες). Άρα δεν υπάρχει λόγος να απορρίπτουμε ούτε την τριαδικότητα του ανθρώπου. Γιαυτο άλλωστε απορρίπτονται όσοι λένε ότι ξεχνάμε κτλ..

Τώρα το τι πραγματικά υσχιη όταν πεθαίνουμε.. ούτε η εκκλησία μπορεί να στο απαντήσει με απόλυτη σιγουριά, γιαυτο και δεν είναι υποχρεωμένος κανείς να πιστεύει τις εικασίες. Θα το δούμε όταν φύγουμε..
Προσωπικά πιστεύω ότι τα πάντα εξελίσσονται σε όλα τα επίπεδα, πνευματικά και υλικά.. Ένας καλός άνθρωπος θα γίνει κάλλιστος και ένας κακός άνθρωπος εξελίσσετε σε κάκιστος, με μερικές εξαιρέσεις.. πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις.

Εμένα προσωπικά, δε με πείθουν οι μαρτυρίες περι μεταψύχωσης που έχω παρακολουθήσει. Και δε με πείθουν, επειδή μπορούν να ερμηνευτούν χωρίς να στηριχτούμε σε αυτήν.

Ο Χριστιανισμός δεν δέχεται τη μεταψύχωση, επειδή όχι μόνο δεν υπάρχει καμμία τέτοια αναφορά στη Γραφή, αλλά κυρίως επειδή το δόγμα "μεταψύχωση" έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το δόγμα περί "Βασιλείας", και γενικότερα με όλη τη λογική της ζωής και διδασκαλίας του Ιησού.

Το καθ'ομοίωσιν δεν έχει να κάνει με αυτό που γράφεις:

αλλά να ανέβει σε ένα επίπεδο γνώσεις και σοφίας που να μην χρειάζεται πλέον να μπαίνει σε δοκιμασίες

Κατά το Χριστιανισμό, στη Βασιλεία του Θεού, δεν εισέρχονται ούτε ο εξυπνότεροι, ούτε οι πιο μορφωμένοι.
Άλλωστε, ο ίδιος ο Χριστός και στη συνέχεια οι Απόστολοι που είχαν πλήρη γνώση του θεού, είχαν όλοι (εκτός του Ιωάννη) μαρτυρικό θάνατο.

Τέλος, σωστά καταλήγεις ότι κανείς δε γνωρίζει τι μας περιμένει όταν πεθαίνουμε.
Εάν το γνωρίζαμε, θα είχαμε όλοι την ίδια πίστη.
Θα είμασταν όλοι είτε Χριστιανοί, είτε Μουσουλμάνοι, είτε Ινδουιστές,..,είτε άθεοι.

[naeb]

Αρχική Δημοσίευση από Θλιμμένος Μπούφος

Ο Χριστιανισμός δεν δέχεται τη μεταψύχωση, επειδή όχι μόνο δεν υπάρχει καμμία τέτοια αναφορά στη Γραφή, αλλά κυρίως επειδή το δόγμα "μεταψύχωση" έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το δόγμα περί "Βασιλείας", και γενικότερα με όλη τη λογική της ζωής και διδασκαλίας του Ιησού.

Μπορείς να πεις τι εννοείς με το "έρχεται σε αντίθεση με τη ζωή του Ιησού"
και για το δόγμα περί "Βασιλείας";

Αρχική Δημοσίευση από Θλιμμένος Μπούφος

Τέλος, σωστά καταλήγεις ότι κανείς δε γνωρίζει τι μας περιμένει όταν πεθαίνουμε.
Εάν γνωρίζαμε, θα είχαμε όλοι την ίδια πίστη.
Θα είμασταν όλοι είτε Χριστιανοί, είτε Μουσουλμάνοι, είτε Ινδουιστές,..,είτε άθεοι.

Αν το γνωρίζαμε τι συμβαίνει μετά θάνατον δεν θα είχαμε πίστη ή ανάγκη για κάποια θρησκεία αλλά πραγματική γνώση.

[Ermhs]

Επειδή είναι δύσκολο σε μερικούς να με καταλάβουν.. άλλο τόσο δεν μπορώ να καταλάβω και εγώ μερικούς.. χαχαχα..

Γράφεις ότι ο χριστός δεν βάζει στο βασίλειο του μορφωμένους ανθρώπους (Το δόγμα τις βασιλείας).. Εγώ δεν σου μίλησα για μορφωμένους ανθρώπους.. για φωτισμένες ψυχές σου μίλησα. Αυτός δεν είναι ο στόχος? Η ψυχή να βρει το φως? Πως θα το βρει?

Περνώντας δοκιμασίες, μαθαίνοντας, ερευνώντας, μελετώντας κτλ..
Άρα παραδέχεσαι και εσύ ότι το βασίλειο του θεού καθορίστηκε ΟΧΙ από τον Ιησού αλλά από τους ανθρώπους, χωρίς να είναι σίγουροι ότι αυτό είναι σωστό η λάθος.

Ο μαρτυρικώς θάνατος προήρθε από ανθρώπους, άνθρωποι σκοτώνουν άνθρωποι. Αν ίσχυε αυτό που έγραψα εγώ στο «δόγμα», κανείς δεν θα είχε μαρτυρικό θάνατο.. Δεν είναι συμβόλαιο ότι για να βρεις το φως πρέπει να πεθάνεις μαρτυρικά!! Είναι σαν να λες ότι ο μαρτυρικώς θάνατος είναι δώρο.
Φως σημαίνει γνώση, αποκάλυψη στα πάντα, αναβάθμιση, έρευνα, αλήθεια, αγάπη και πολλά άλλα. Δεν σημαίνει αίμα!.

Τα μαρτύρια, η μαυρίλα, η κακία, η άρνηση στο να πάρεις γνώση και πολλά άλλα, τα συναντάμε στους λαούς εκεί κάτω.. (ας μην αναφερθώ συγκεκριμένα). Από την άλλη αν επιτρέψουμε σε αυτά τα χαρακτηριστικά να υπερισχύουν, τι μας μένει??? Ζήλεια, ψέμα, αγραμματοσύνη, φόνος, φθόνος, δόγμα, τύφλωση, σκοτάδι και πολλά άλλα που πραγματικά εκεί βρισκόμαστε τώρα..

Βρε καλά τα λέω εγώ.. σκούπα 100000 κιλοβατ..

Ρώτησα αν υπάρχει κάποιο γραπτό που να αναφέρει την άρνηση του Ιησού στην μετεμψύχωση και μου είπες όχι.. το ήξερα.. Γιαυτο και εγώ πιστεύω στην αναβάθμιση τις ψυχής.. Και είμαι χριστιανός..
Διότι τα περισσότερα κείμενα τα έχουν βγάλει αιρετικά έτσι δεν είναι? Οι εκκλησίες.
Τα ποιο κοντινά σε χρονολογία στην δράση του χριστού κείμενα απορρίπτονται, ενώ τα κείμενα που γίνονται δεκτά είναι 70-500 χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού.
Γιαυτο και εγώ.. κόβω ράβω.. το έχω το δικαίωμα.

[Ενώχ]

Αρχική Δημοσίευση από Θλιμμένος Μπούφος

Συμπαθέστατό μου παιδί,
μακάρι να είχε αντίκρυσμα η προσφόνησή σου "μικρέ μου φίλε", με την οποία κλείνεις τον διάλογό μας. Και τι δε θα έδινα να είχα το δικαίωμα αυτό..

Ξέρεις ποιο είναι το αστείο....

ότι κάτι τέτοιο δεν το εύχεσαι μόνο εσύ...
Το θέμα είναι...

πως όλα αυτά περί ηλικών και τα ρέστα.... τα απαντάει συνήθως κανείς σε
ανρθρώπους που το μόνο που έχουν.. είναι μία αυτόκλητη πείρα...

και αυτή ερμηνευμένη λάθος...

Αρχική Δημοσίευση από Θλιμμένος Μπούφος

Τώρα όσον αφορά τη δημοσίευσή σου.
Ένας από τους σημαντικότερους φιλόσοφους του αιώνα μας, ο Wittgenstein,
έλεγε πως η πλειοψηφία των διαφωνιών οφείλεται σε λάθος ερμηνείες των θεμελιωδών εννοιών. Δηλαδή στο ότι δίνουμε λίγο διαφορετικό νόημα στις βασικές έννοιες που χρησιμοποιούμε, από το νόημα που δίνει ο συνομιλιτής μας.

1ον
Το ότι κάποιοι έπρεπε να το διαβάσουν από τον Wittgenstein... δεν σημαίνει
ότι ήταν το ίδιο δύσκολο και για άλλους... οπότε μην κάνει πάταγο με ονόματα
και βαθμούς "σημαντικότητας" για κάτι τόσο απλό....

Πολύ χαμός για το τίποτα...

2ον
Καλός ο Witt.... αλλά όταν βγήκε η fuzzy logic, η δυαδική του σκέψη πήγε
περίπατο....

Αρχική Δημοσίευση από Θλιμμένος Μπούφος

Νομίζω λοιπόν ότι, εάν πρώτα καταλάβεις τη διαφορά των εννοιών φύση ή ουσία από τις πρόσωπο ή υπόσταση και ξαναδιαβάσεις τα κείμενά μου, θα βοηθηθείς περισσότερο.


Εάν πάλι από όλους τους διαλόγους μας σου έμεινε η ερώτηση του Trithemius:

τότε η απάντηση είναι προφανής (και νομίζω πως και ο Trithemius αντιλήφθηκε εγκαίρως το άτοπο γιαυτό και δεν επέμενε-εάν το έκανε θα απαντούσα, όπως κάνω σε σένα).

Η απάντηση είναι: Από μη-ύλη!!!

Το αρκετά αστείο (και εδώ θα πρέπει να σε ευχαριστήσω για τις ωραίες στιγμές)
είναι ότι αφενός αρχίζεις με ένα πρόλογο του τι είναι η φύση και τη η υπόσταση και από την άλλη... ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ κουβέντα...

ακόμα και όταν, σεβόμενος την νοημοσύνη των άλλων, παρέθεσα την φράση
του trithemius που λέει....:

δεν αναφέρομαι σε συμπεριφορές

Μιας και η μόνη απάντηση που είχες δώσει είναι "άρνηση", στην ερώτηση
για το ποια είναι η τόσο συγκεκριμένη υπόσταση...

άρα... μπορεί (κατ' εσέ) ένα πνεύμα να είναι από μη-ύλη (θα το αναλύσουμε
μετά αυτό) και να συμπεριφέρεται αρνητικά...

Αλλά στην ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΡΩΤΗΣΗ:

Εφόσον είναι συγκεκριμένη και όχι αόριστη υπόσταστη... και αφού την δηλώνεις
σημαίνει ότι την ξέρεις..

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ;


Που έχει γίνει αρκετές δημοσιεύσεις πίσω... ακόμα να απαντήσεις...

Χμ... να δεις κάπου, τώρα τελευταία, διάβασα ότι εάν πρώτα καταλάβεις τη διαφορά των εννοιών φύση ή ουσία από τις πρόσωπο ή υπόσταση και ξαναδιαβάσεις τα κείμενά μου, θα βοηθηθείς περισσότερο.

Αρχική Δημοσίευση από Θλιμμένος Μπούφος

Έχουμε μάθει να περιγράφουμε οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας και ανα πάσα στιγμή μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτό ως παρατηρητές.

Για παράδειγμα..το νερό.
Μπορούμε να το περιγράψουμε επειδή μπορέσαμε όποτε θέλαμε να το μελετήσουμε. Έτσι διαπιστώσαμε μια σειρά χαρακτηριστικών τα οποία είναι τα ίδια-αναλλοίωτα- για τον κάθε παρατηρητή, όσες φορές στον χωρο-χρόνο και αν επιχείρησε να τα ανιχνεύσει.
Τι γίνεται όμως με..την αγάπη; Ή..τον έρωτα; Ή ..το φιλότιμο; Ή ..την ψυχή;
Μπορούμε πάντα να αντιλαμβανόμαστε πότε ερωτευόμαστε ή πότε αγαπάμε και να μετράμε την ποσότητα του έρωτα, της αγάπης, του φιλότιμου;
Και όποτε θέλουμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτά ως παρατηρητές;

Το ότι εσύ δεν ξέρεις τι γίνεται.. αφενός δεν σημαίνει ότι δεν γίνεται τίποτα
και αφετέρου δεν σημαίνει ότι δεν το ξέρουν άλλοι...

Έτσι... υπάρχουν χαρακτηριστικά ίδια και αναλοίωτα στον φόβο, την χαρά,
την λύπη κ.α.... άμεσα ανιχνεύσιμα. Οπότε, σαν παρατηρητές (και για να μην
αναφερθώ στα λογικά λάθη που προκύπτουν από τις ασταμάτητες άσχετες συσχετίσεις)
μπορούμε να ξέρουμε πότε χαιρόμαστε (π.χ.)... εάν έχουμε τα κατάλληλα όργανα
όπως είχαμε για το νερό (π.χ. μικροσκόποιο)


Κοίτα να δεις.. που πάλι κάτι θυμήθηκα που διάβαζα... χμμμ
α! ναι ναι ναι.. έλεγε ότι Αχχχ, εγώ το είπα, δεν το είπα;
Να και οι ανούσιες-βαρετές αντιπαραθέσεις, να και η εφηβική τάση οπαδοποίησης: Πρέπει να υποστηρίξουμε την ομάδα μας με κάθε μέσον.



Όσο για τα ερωτήματά σου... περί ύλης και μη-ύλης..
διάβασε Γοργία...

μπορεί να μην είναι Wittgenstein, που τόσο σου αρέσει να διαβάζεις....
αλλά κάτι έχει πει και αυτός...

[Θλιμμένος Μπούφος]

Απαντήσεις κατά ριπάς....

Για τον naeb:
Το δόγμα της μεταψύχωσης είναι ένα δόγμα δεύτερης ευκαιρίας.
Και συνυπάρχει με το δόγμα του κάρμα (την αποθήκη των εν ζωή πράξεών μας και την ανταπόδοση με βάση αυτές στην επόμενη ζωή).

Ο Χριστός (όπως περιγάφεται η ζωή του στη Γραφή) περιφρονεί-αγνοεί αυτόν τον νόμο.
Πως;
Επεμβαίνοντας ολοκληρωτικά στη ζωή ανθρώπων με "αρνητικό κάρμα" (παράλητους, πόρνες, φιλάργυρους τελώνες, λεπρούς, δαιμονισμένους, νεκρούς), όχι μόνο θεραπεύοντάς τους σωματικά, αλλά κάνοντας και κάτι εντελώς παράλογο και υπερβατικό: Συγχωρεί τις αμαρτίες τους.

Και η αμαρτία είναι ασθένεια όχι της ύλης (σώματος), αλλά του πνεύματος.

Εάν μετά θάνατον "βλέπαμε" την αλήθεια του Ινδουισμού, και έπειτα μας δίνονταν η δεύτερη ευκαιρία τι θα είμασταν, Χριστιανοί, ή Μουσουλμάνοι, ή ..υπεράνω;


Για τον Ermhs:
Δεν εννοώ αυτό που νομίζεις ότι εννοώ.
Ο μαρτυρικός θάνατος δεν είναι απαραίτητος.
Απλά, προσπάθησα να σου δείξω ότι όποιος αποκτά "υψηλό πνευματικό επίπεδο" δε σημαίνει ότι γλιτώνει και από "δοκιμασίες"..


Για τον Ενώχ:
Όρισέ μου τι είναι υπόσταση;
(Με συντομία και σαφήνεια)

[Ενώχ]

Αρχική Δημοσίευση από Θλιμμένος Μπούφος

Απαντήσεις κατά ριπάς....



Για τον Ενώχ:
Όρισέ μου τι είναι υπόσταση;
(Με συντομία και σαφήνεια)

Internet έχεις... λεξικά υπάρχουν...

Κάτι καλύτερο δεν βρήκες για να μην απαντήσεις πάλι...;
Όχι ότι θα το κάνεις ποτέ (να δεις.. κάπου είχα διαβασει για
τύπους ανθρώπων..) ... αλλά.. έτσι.. μπας και...