Περίεργη εμπειρία αναζητά ερμηνεία..

[Witch Shadow]

Τι να κανουμε βρε Belthazor?....δεν γεννηθηκαμε δαιμονες για να εχουμε υπομονη....χιχιχιχ

[Belthazor]

Αρχική Δημοσίευση από Witch Shadow

Τι να κανουμε βρε Belthazor?....δεν γεννηθηκαμε δαιμονες για να εχουμε υπομονη....χιχιχιχ

Χαχαχαχα... lol.... Η υπομονη ομως ειναι αρκετα καλη.. και αξιζει να κανεις... δεν συμβαινουν καθε μερα τετοια πραγματα..

[Φάος & Χάος]

Witch Shadow "..να μουδιαζεις και να κλεινεις τα ματια απο το τιναγμα με το φοβο τι θα αντικρισεις....αν ειναι παρελθον ή μελλον..."

Οι ψυχολόγοι της κλασικής σχολής έχουν σαν στόχο να απομακρύνουν το άτομο από τις προσωπικές ιδιορυθμίες ωστε να γίνει "φυσιολογικό"... Δεν του εξαφανίζουν τους φόβους, ούτε τους πόνους, απλά εντάσουν τα ζόρικα στα μέχρι σήμερα γνωστά πρώτυπα - καλούπια...
Δηλαδή "απαγορεύεται" να φοβάσαι αυτό που δεν βλέπουν οι άλλοι, όμως είναι "επιτρεπτό" να πανικοβάλεσαι αν έχεις αργοπορήσει από ένα σημαντικό ραντεβού...
Αξίζει να πονάς για όσα αντιλαμβανόμαστε όλοι μας κι όχι γιαυτά που δεν αντιλαμβάνονται οι άλλοί? (αν και κατα την γνώμη μου δεν χρειάζεται να υπάρχει πόνος εκεί πέρα...)
Φόβος και πόνος είναι αναγκαία "κακά" για να επιβιώσει το σώμα μας. Είναι μια προειδοποίηση να προσέξουμε, επειδή κάτι δεν μας αφήνει να λειτουργούμε υλικά - σωματικά και χρειάζεται να το αλλάξουμε...
Αν δεν πονούσαμε, πιάνοντας το αναμμένο σπιρτόξυλο ίσως να μην είχαμε δάχτυλα, αφού θα είχαν καεί... Κι ο φόβος είναι προειδοποίηση για να αναπτύξουμε τις δυνατότητές μας την στιγμή που οι συνθήκες διαφέρουν απ΄τα συνηθισμένα...
Πόνος και φόβος κατα την γνώμη μου είναι απόλυτα χρήσιμα εργαλεία για να λειτουργεί το σώμα μέσα στον κόσμο της ύλης. Όμως εμείς συμμετέχουμε και σε άλλους κόσμους, άυλους.
Εκεί το υλικό σώμα δεν μπορεί να συμμετέχει. Εμείς γιατί να μεταφέρουμε τα εργαλεία του στους άλλους κόσμους που είναι άχρηστα?
Ο τρόπος που βιώνεις αυτό που ζεις είναι επώδυνος γιατί είναι μέσα από τον Νου. Ο Νούς δεν σταματάει στα όρια της ύλης. Συμμετέχει μαζί μας και σε άυλους κόσμους. Έχει όμως την "κακιά" συνήθεια να μεταφέρει - μπερδεύει τα του ενός στον άλλο... Δεν καταλαβαίνει ότι οι κωδικοί είναι διαφορετικοί... Πιστεύει ότι κάθε τι που επαναλαμβάνεται είναι το ίδιο. 'Ομως τίποτα δεν μπορεί να είναι ίδιο, μόνον όμοιο. Γιαυτό η ρουτίνα στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη. Υπάρχει χάρη στον Νου.
Αν θες δοκίμασε. Ξέχνα όσα έμαθες μέχρι σήμερα και ζήσε αυτό που λειτουργεί μέσα σου χωρίς γιατί, χωρίς να ταξινομείς ότι αντιλαμβάνεσαι με αυτά που σου έμαθαν.. Πλησίασε με τρόπο "εξωπραγματικό". Δίχως χρόνο, πόνο, φόβο, τύψεις, ενοχές.. Ανακάλυψε αυτά που υπάρχουν στη δικιά τους νομοτέλεια, μέσα στον δικό τους τρόπο... Μη γεμίζεις το ποτήρι με τα γνωστά, μορφοποιώντας.. Άσε το ποτήρι άδειο, να γεμίσει μόνο του... Στην αρχή μπερδεύονται. Μετά ξεχωρίζουν. Αρκεί να αφήσεις τα τερτίπια του Νου στην άκρη...
Στην στεριά είναι σημαντικό το περπάτημα, αλλά στην θάλασσα άχρηστο... Κι αν από άγνοια προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο μέσα στο νερό το μόνο που θα γίνει είναι να περπατάμε στο βυθό...!
Και μάλιστα ζορισμένοι που δυσκολευόμαστε στο.. περπάτημα(!) αξίζει να αρνηθούμε την ομορφιά του θαλάσσιου κόσμου?

[Witch Shadow]

Αρχική Δημοσίευση από Φάος & Χάος

Witch Shadow "..να μουδιαζεις και να κλεινεις τα ματια απο το τιναγμα με το φοβο τι θα αντικρισεις....αν ειναι παρελθον ή μελλον..."

Οι ψυχολόγοι της κλασικής σχολής έχουν σαν στόχο να απομακρύνουν το άτομο από τις προσωπικές ιδιορυθμίες ωστε να γίνει "φυσιολογικό"... Δεν του εξαφανίζουν τους φόβους, ούτε τους πόνους, απλά εντάσουν τα ζόρικα στα μέχρι σήμερα γνωστά πρώτυπα - καλούπια...
Δηλαδή "απαγορεύεται" να φοβάσαι αυτό που δεν βλέπουν οι άλλοι, όμως είναι "επιτρεπτό" να πανικοβάλεσαι αν έχεις αργοπορήσει από ένα σημαντικό ραντεβού...
Αξίζει να πονάς για όσα αντιλαμβανόμαστε όλοι μας κι όχι γιαυτά που δεν αντιλαμβάνονται οι άλλοί? (αν και κατα την γνώμη μου δεν χρειάζεται να υπάρχει πόνος εκεί πέρα...)
Φόβος και πόνος είναι αναγκαία "κακά" για να επιβιώσει το σώμα μας. Είναι μια προειδοποίηση να προσέξουμε, επειδή κάτι δεν μας αφήνει να λειτουργούμε υλικά - σωματικά και χρειάζεται να το αλλάξουμε...
Αν δεν πονούσαμε, πιάνοντας το αναμμένο σπιρτόξυλο ίσως να μην είχαμε δάχτυλα, αφού θα είχαν καεί... Κι ο φόβος είναι προειδοποίηση για να αναπτύξουμε τις δυνατότητές μας την στιγμή που οι συνθήκες διαφέρουν απ΄τα συνηθισμένα...
Πόνος και φόβος κατα την γνώμη μου είναι απόλυτα χρήσιμα εργαλεία για να λειτουργεί το σώμα μέσα στον κόσμο της ύλης. Όμως εμείς συμμετέχουμε και σε άλλους κόσμους, άυλους.
Εκεί το υλικό σώμα δεν μπορεί να συμμετέχει. Εμείς γιατί να μεταφέρουμε τα εργαλεία του στους άλλους κόσμους που είναι άχρηστα?
Ο τρόπος που βιώνεις αυτό που ζεις είναι επώδυνος γιατί είναι μέσα από τον Νου. Ο Νούς δεν σταματάει στα όρια της ύλης. Συμμετέχει μαζί μας και σε άυλους κόσμους. Έχει όμως την "κακιά" συνήθεια να μεταφέρει - μπερδεύει τα του ενός στον άλλο... Δεν καταλαβαίνει ότι οι κωδικοί είναι διαφορετικοί... Πιστεύει ότι κάθε τι που επαναλαμβάνεται είναι το ίδιο. 'Ομως τίποτα δεν μπορεί να είναι ίδιο, μόνον όμοιο. Γιαυτό η ρουτίνα στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη. Υπάρχει χάρη στον Νου.
Αν θες δοκίμασε. Ξέχνα όσα έμαθες μέχρι σήμερα και ζήσε αυτό που λειτουργεί μέσα σου χωρίς γιατί, χωρίς να ταξινομείς ότι αντιλαμβάνεσαι με αυτά που σου έμαθαν.. Πλησίασε με τρόπο "εξωπραγματικό". Δίχως χρόνο, πόνο, φόβο, τύψεις, ενοχές.. Ανακάλυψε αυτά που υπάρχουν στη δικιά τους νομοτέλεια, μέσα στον δικό τους τρόπο... Μη γεμίζεις το ποτήρι με τα γνωστά, μορφοποιώντας.. Άσε το ποτήρι άδειο, να γεμίσει μόνο του... Στην αρχή μπερδεύονται. Μετά ξεχωρίζουν. Αρκεί να αφήσεις τα τερτίπια του Νου στην άκρη...
Στην στεριά είναι σημαντικό το περπάτημα, αλλά στην θάλασσα άχρηστο... Κι αν από άγνοια προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο μέσα στο νερό το μόνο που θα γίνει είναι να περπατάμε στο βυθό...!
Και μάλιστα ζορισμένοι που δυσκολευόμαστε στο.. περπάτημα(!) αξίζει να αρνηθούμε την ομορφιά του θαλάσσιου κόσμου?

Φιλε μου ειναι λογικο να εχω αυτα τα συναισθηματα εκεινη τη στιγμη....οπως επισης και τα συναισθηματα που εχω για αυτη τη δυναμη....πιθανα υπαρχουν καποιοι σαν εμενα οι οποιοι δεν ηταν προετοιμασμενοι για αυτο το χαρισμα....και παιζει σημαντικο ρολο και ο χαρακτηρας του χρηστη....εσυ πιθανα να το αντιμετωπιζες αλλιως....ειναι ο φοβος του αγνωστου.....αλλα σε ευχαριστω για τη συμβουλη σου....θα προσπαθησω να τη θεσω σε λειτουργια....