Πλήρης στασιμότητα

[Johnkokk]

Καλημέρα

Εδώ και πολύ καιρό βρίσκομαι σε μια κατάσταση-συμπεριφορά που με προβληματίζει. Ίσως και άλλοι να βρίσκονται ή να έχουν βρεθεί σε αυτή την κατάσταση οπότε θα με ενδιέφερε να ακούσω και άλλες απόψεις-συμβουλές-εμπειρίες.

Όπως δηλώνει και ο τίτλος η μη κανονική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι είναι η πλήρης στασιμότητα.Και θα εξηγήσω τι εννοώ. Εδώ και τέσσερα χρόνια(από τότε που ξεκίνησα τις σπουδές μου) έχω σταματήσει να έχω στόχους,δεν έχω όρεξη για τίποτα,είμαι σε μια συνεχή κατάσταση οκνηρίας.

Δεν έχω όρεξη και κουράγιο για διάβασμα, όποιες σχέσεις είχα από τότε μέχρι σήμερα ήταν εντελώς <<κενές>> και αρκετά σύντομες γιατί μετά από λίγο βαριόμουν, έχω παντελή έλλειψη προγράμματος,γενικά είμαι σε περίεργη φάση.

Ενώ λοιπόν λίγο πολύ αντιλαμβάνομαι την κατάστασή μου,δεν μπορώ να κάνω κάτι για να την αλλάξω. Ίσως να είμαι απλά ρεμάλι,αλλά δεν είμουν πάντα έτσι. Πριν τις σπουδές είμουν μελετηρός,υπεύθυνος,συναισθηματικός και ειλικρινής. Τώρα είμαι σε φάση που ακόμη και ένα πεντάχρονο είναι πιο υπεύθυνο από μένα,ενώ τα ψέματα και τις δικαιολογίες τις έχω για παιχνιδάκι(όχι,πραγματικά παίζει να είμαι από τους καλύτερους ψεύτες παγκοσμίως χαχαχαχα),

Φτάνω λοιπόν στον επίλογο.Τι μπορεί να φταίει για αυτή την κατάσταση που βρισκομαι,έχετε βιώσει τα ίδια και αν ναι πώς το ξεπεράσατε ?

Υ.Σ δυστυχώς δεν υπάρχει τμήμα ψυχοθεραπείας στο φόρουμ οπότε άνοιξα τη συζήτηση στην εσωτερική αναζήτηση χαχαχαχ