Έρευνα και Ερευνητές

[Antonia]

Μάλλον αυτό που θέλεις να πεις φίλε Cap-10, είναι πού βρίσκουν το χρόνο και τα ψάχνουν όλα αυτά τα οποία μετά από λίγο καιρό τα δημοσιεύουν. Εύλογο ερώτημα, αλλά αν κάποιος το μόνο που κάνει είναι αυτό, είναι το επάγγελμά του, με αυτό ασχολείται συνεχώς και στον ελεύθερο χρόνο του, τότε νομίζω πως μπορεί να τα καταφέρει και να προλαβαίνει. Εξάλλου, πού ξέρεις, μπορεί από πολύ μικρός να έψαχνε γενικότερα και να είχε ήδη φτάσει σε ένα επίπεδο γνώσης, μέχρι την ηλικία των 25 ας πούμε. Οπότε, μπορεί στα 35 του να είναι ήδη σε προχωρημένο στάδιο και με "λίγη" προσπάθεια και έρευνα να είναι σε θέση να συγγράψει ένα βιβλίο.

[Jonathan Bright]

Το θέμα είναι αρκετά λεπτό, αλλά μια που αναφέρθηκε και τ' όνομά μου, και ταυτόχρονα, ως συνεργάτης του περιοδικού "Μυστική Ελλάδα", οφείλω νομίζω να λάβω θέση κι εγώ.
Καταρχήν, ευχαριστώ για τα θετικά σχόλια, αν και αυτά μεταφέρουν υποκειμενικές εκτιμήσεις -κάποιοι άλλοι, μπορεί να έχουν αντίθετη άποψη, αλλά γενικά υποθέτω πως κάθε "ερευνητής" πολύ λίγο επηρεάζεται από τις απόψεις των άλλων, αφού συνήθως, κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, ακολουθεί ένα προσωπικό όραμα, που ουσιαστικά τον απομονώνει από το περιβάλλον του. Από τη στιγμή φυσικά που αποφασίζει να την μοιραστεί με τον κόσμο (αν το κάνει), τότε οι λόγοι που τον οδηγούν σε μια τέτοια απόφαση μπορούν να είναι: για να κερδίσει χρήματα (μερικές φορές, όσα η έρευνα του έχει κοστίσει, ή όσα απαιτούνται για να συνεχίσει να κάνει άλλες έρευνες), για να κερδίσει δόξα, για να νικήσει το θάνατο (αφήνοντας μια παρακαταθήκη πίσω του), ή επειδή πιστεύει πως η έρευνά του, είναι χρήσιμη για τον κόσμο. Ή ακόμα, και μάλλον αυτό συμβαίνει συνήθως, μια δόση από κάποια, ή όλα απ' τα παραπάνω.
Τότε αποκτά σημασία η κρίση του αποδέκτη-κοινού, και τότε το έργο του σε κάποιον τουλάχιστον βαθμό, κρίνεται από την απήχησή του.
Στην Ελλάδα, ο "ερευνητής συγγραφέας" ξεκινάει έχοντας να αντιμετωπίσει μια κατάσταση που δυστυχώς δεν ευνοεί κανέναν από τους παραπάνω στόχους. Οι αναγνώστες είναι λίγοι, με αποτέλεσμα τα χρήματα που βγαίνουν συχνά να μην αρκούν για να ζήσει κανείς απ' αυτό, η δόξα (για όσους τέλος πάντων ενδιαφέρονται) είναι μικρή και πάντως δυσανάλογη του έργου, και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται π.χ. με αυτήν που κερδίζουν κάποιοι στο 'big brother', ή στο'fame story', απλά με το να βρίζονται και να αλευρώνονται (ή να ανακατεύουν γαβάθες με σκουλήκια) δημοσίως, η επίδραση στον κόσμο σχεδόν ουτοπική (και μόνο πολύ μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να κριθεί), και τελικά το μόνο που μένει, είναι η ικανοποίηση πως έμεινε κάτι πίσω, για όσους αυτό έχει κάποια σημασία. (Για μένα προσωπικά έχει, αλλά με έναν κάπως διαφορετικό τρόπο... Επειδή έτσι κι αλλιώς πιστεύω στους κύκλους, στη μετενσάρκωση, στους ρόλους, το κάρμα κλπ, θεωρώ πως, όπως σε προηγούμενες ζωές, έτσι και σε πιθανές επόμενες, θα είμαι πάλι "ερευνητής", και πάλι θα αναζητώ βιβλία από παλαιότερες εποχές, και πάλι από κάποια στιγμή και μετά θα έχω παρόμοια ενδιαφέροντα, και έτσι θεωρώ πιθανό, να βρω, έστω και χωρίς να το ξέρω, κάποιο... βιβλίο μου.)

Λαμβάνοντας λοιπόν αυτό σαν δεδομένο, νομίζω πως θα πρέπει γενικά να είμαστε πιο επιεικείς απέναντί τους...
Στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να κερδίσεις τόσα χρήματα απ' το γράψιμο που να μπορείς να ζήσεις απ' αυτό. Θεωρώ τραγικό, για παράδειγμα, κάποιο από τα αγαπημένα μου βιβλία, ενός ερευνητή που ανήκει στους πολύ λίγους που ξεχωρίζω, να έχει πουλήσει μόλις χίλια αντίτυπα (και ο εν λόγω συγγραφέας είναι από τους λίγους που χαίρουν γενικής εκτίμησης, στο χώρο).
Όταν λοιπόν αποφασίζει κανείς να ζήσει απ' αυτό, απ' τη μια ελευθερώνει το χρόνο του, κάτι που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να συμβαίνει, για να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες, ώστε η έρευνα να μπορεί να αποδώσει, κι απ' την άλλη βρίσκεται εξαρτημένος από την απήχηση που θα έχει το έργο του, κάτι που μερικές φορές, τον οδηγεί σε κάποιους συμβιβασμούς. (Προσωπικά θεωρώ ευτύχημα που δεν έχω βρεθεί σ' αυτήν την θέση, αλλά το κόστος είναι φανερό, από τη στιγμή που για να κάνω την έρευνά μου, πρέπει να κλέβω χρόνο από τα άτομα του περιβάλλοντός μου και κυρίως από τον ίδιο μου τον εαυτό, και θέλοντας να ρίξω το βάρος στον δεύτερο, συνήθως ασχολούμαι με την έρευνα από τα μεσάνυχτα μέχρι τις 6 το πρωί, αφήνοντας έτσι περιθώριο για τέσσερις ώρες ύπνο...)

Το να χρησιμοποιούνται φαμφάρες του τύπου "Μυστικά", "Μυστήρια", κλπ, που τραβούν την προσοχή κάποιας συγκεκριμένης μερίδας κόσμου, στα πλαίσια μιας κοινωνίας που αρχοκρατείται απ' το marketing, είναι νομίζω ένας απ' τους μικρότερους τέτοιους συμβιβασμούς. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, που οι συγκεκριμένες αυτές λέξεις χρησιμοποιούνται γιατί το άτομο που τις χρησιμοποιεί, χαρακτηρίζεται από το ειδικό βάρος και τη σημασία που έχουν μέσα του. Είναι κάποιοι ερευνητές, που από τη ρομαντική φύση τους ζουν και αναπνέουν γι' αυτό, αναζητούν πάντα το "Μυστήριο", κάποιοι που ψάχνουν πάντα για "Μυστικά", και καθώς μοιράζονται το έργο τους, ως κομμάτι του εαυτού τους, είναι λογικό να το μεταδίδουν έτσι, συμπεριλαμβάνοντάς τέτοιες έννοιες, στην περιγραφή του.
Γνωρίζω άτομα που λειτουργούν έτσι, όπως επίσης γνωρίζω και άτομα που το κάνουν για καθαρά εμπορικούς σκοπούς, άτομα δηλαδή κι από τις δύο περιπτώσεις, με τίτλους κάποιων έργων τους, να περιέχουν και τις λέξεις αυτές. Καταλαβαίνω και τις δύο περιπτώσεις, αν και φυσικά εκτιμώ περισσότερο τα άτομα της πρώτης. Εκείνο που με χαλάει είναι οι συμβιβασμοί που γίνονται όχι στο εξώφυλλο, αλλά στο περιεχόμενο ενός βιβλίου.

Όσον αφορά το θέμα της ηλικίας, αναμφίβολα παίζει κάποιο ρόλο, με την έννοια πως η γνώση (τουλάχιστον αυτή που προέρχεται από τη μελέτη) και οι εμπειρίες, συνήθως απαιτούν χρόνο, αν και αυτό πάλι είναι σχετικό και εξαρτάται από τον χρόνο που αφιερώνει κανείς στην έρευνα.
Απ' την άλλη, σίγουρα υπάρχουν σοβαροί ερευνητές και ταλαντούχοι συγγραφείς κάθε ηλικίας (και τα γράφω μαζί, γιατί όπως είπαμε, τουλάχιστον όσον αφορά το θέμα που εδώ εξετάζεται, η μεταδοτικότητα ενός ερευνητή, έχει σημασία). Απλά αυτοί που ξεχωρίζουν, συνήθως με την πάροδο του χρόνου γίνονται ακόμα "καλύτεροι", όσο ζουν...
Ο Πόε κι ο Λάβκραφτ δεν έφτασαν ποτέ να γίνουν μεσήλικες, και τους αναφέρω εδώ, γιατί, παρόλο που ήταν συγγραφείς του φανταστικού ήταν επίσης ερευνητές (της ιστορίας, της επιστήμης, των παραδόσεων) και βέαια, το έργο τους έγινε το ίδιο για πολλούς άλλους αντικείμενο ερευνών...

ΥΓ:-Περί Σκιάς: Αν και ο Μπαλάνος είναι ένας από τους λίγους (3-4) συγγραφείς του χώρου που ξεχωρίζω, δεν θεωρώ πως είμαι συνεχιστής του έργου του, ούτε καν όσον αφορά το θέμα της Σκιάς. Ίσως αυτό να φαίνεται, επειδή ελάχιστοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα, αλλά η έρευνα που κάνω δεν στηρίζεται σ' αυτό (όχι τουλάχιστον περισσότερο απ' ό,τι στα δύο-τρεις εκατοντάδες άλλα βιβλία που αναφέρω στη βιβλιογραφία), η προσέγγιση που γίνεται είναι διαφορετική και αν κάπου στηρίζεται περισσότερο, αυτό μάλλον είναι στις προσωπικές μαρτυρίες, και γενικά, όσον αφορά το έργο του, θα έλεγα πως ούτε το αναιρεί, ούτε απόλυτα το συμπληρώνει.

[Cap-10]

Γεια στον Jonathan και στους άλλους αξιότιμους συνομιλητές.
Ειλικρινά χαίρομαι με την τροπή της συζήτησης, όπου νηφάλια και με ταπεινότητα οι συνομιλητές τοποθετούνται επί του θέματος.
Ανοίγοντας αυτή τη συζήτηση δεν είχα σκοπό να ξεκινήσουμε μια ιερά εξέταση αλλά να συζητήσουμε το θέμα και να δούμε τι είναι η έρευνα, ποιος θεωρείται ερευνητής και εάν υπάρχουν αξιόλογα έργα να τα αναδείξουμε. Δεν ζητώ να τοποθετηθούμε αρνητικά κατά κάποιον, απλώς να αναφέρουμε τους καλύτερους και να αναδείξουμε εργασίες που έχουν κάνει.
Αλλά από την άλλη πλευρά ειλικρινά και χωρίς καμιά υστεροβουλία θέλησα να ανοίξω τη συζήτηση αυτή διότι έχω προβληματιστεί με το θέμα Έρευνα και Ερευνητές. Γνωρίζω καλά πως εάν πιστεύω κάτι και αυτό που πιστεύω είναι λάθος, αλλά δεν βρέθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσω το λάθος μου, τότε οδηγούμαι σε λάθος κατεύθυνση και όλα μου τα συμπεράσματα στηρίζονται σε λάθος βάσεις. Για να μην οδηγήσω τον εαυτό μου σε μια τέτοια κατεύθυνση άνοιξα αυτό το θέμα.
Οι τοποθετήσεις όλον εδώ μέσα είναι πολύ χρήσιμες ως προς τη διαμόρφωση μιας κοινής συνισταμένης ως προς το Έρευνα και Ερευνητές.

Επίσης θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι που ίσως ερμηνεύθηκε λάθος από τον J.Bright.
Πριν από μερικά χρόνια διάβαζα από τα έργα του κυρίου Μπαλάνου σχετικά με τη Σκιά. Στη συνέχεια παρατήρησα μια σιωπή και δεν είδα κανέναν να ασχολείται με το θέμα και ξαφνικά βρίσκω μπροστά μου το κύριο Bright που μιλάει για το θέμα αυτό.
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πως ο κύριος Bright είναι συνεχιστής του έργου του κ. Μπαλάνου, εξάλλου πως μπορώ να τον χαρακτηρίσω συνεχιστή όταν δεν έχω διαβάσει ολοκληρωμένα το έργο του. Απλώς το θέμα ΣΚΙΑ δεν έπαψε να υφίσταται αλλά συνεχίζεται.

Cap-10

[CaveMan]

Αρχική Δημοσίευση από Cap-10

Ως παράδειγμα μπορώ να φέρω το κύριο Ιωάννη Τριανταφύλλη που πραγματικά έκανε μια σπουδαία δουλειά με θέμα τη Πεντέλη,

Αρχική Δημοσίευση από Μιχάλης

Συμφωνώ, ωστόσο με τον Κάπταιν για τους δύο ερευνητές που αναφέρει και για το έργο τους. Επειδή, μάλιστα και οι δύο δεν είναι μεγάλης ηλικίας, θεωρώ ότι αυτό υποστηρίζει το επιχείρημά μου περί ηλικίας.

Φίλε μου, το συμπέρασμά σου το βγάζεις από αυτή την φωτογραφία ? (http://www.johnniebegood.gr/logo.gif )



Αν ναί, τότε μπορώ να σου ομολογήσω οτι έχεις απόλυτο δίκιο....

*** Άλλο τι είναι και άλλο τι φαίνεται ***

Vril

Σχετικά με την αποδοχή που λέει ο Κάπταιν, ας κάνει έναν κόπο να διαβάσει το τόπικ της Πεντέλης ΟΛΟΚΛΗΡΟ, και όταν φτάσει στο σημείο που μιλάνε κάποιοι για τους "Γκουρού της Πεντέλης" και κάνει ένα άλμα μπροστά στο τόπικ, θα διαπιστώσει ενδιαφέρουσες ταυτοπρωσωπίες και αερότουμπες... και συγχαρητήρια.
(και να σε ενδιαφέρει "φίλε μου", στείλε μέηλ να στο κάνω πιο λιανά. Έχει πολύ ενδιαφέρον το θέμα, και άφθονο γέλιο)


Όσο αφορά στις παρατηρήσεις σχετικά με τα τούνελ, όταν τα έγραφα εγω εδώ μέσα ώς Vril, οι απαντήσεις που πήρα ήταν ανάλογου επιπέδου, δηλ. σχετικά με καλικάτζαρους και άλλα τέτοια. Όχι, δεν γράφω σε περιοδικά, γιατί δεν μπορώ να γράψω για καλικάτζαρους. Δεν μου πάει...
Αμ έλα, που αυτά είναι που θέλει να διαβάζει ο κόσμος... !

CaveMan
ή ευρύτερα γνωστός ώς Ανδρέας "Βρίλ"

(το έχω ξαναπεί και παλαιότερα άλλωστε)

Υ.Γ. Αλήθεια Cap-10, αφού είσαι κακός με τους κακούς, ποιοί είναι αυτοί οι κακοί που σε παίρνει ?

[Μιχάλης]

Όχι, δεν βγάζω το συμπέρασμα από αυτή τη φωτογραφία αλλά από ένα σημείο του κειμένου του. Όσο για τον Τζόναθαν, έτυχε να τον γνωρίσω προσωπικά οπότε μπορώ να έχω άποψη. Αλλά αυτό είναι το θέμα μας, αν δηλαδή είχα δίκιο να χαρακτηρίζω σχετικά μικρούς στην ηλικία τους δύο συγκεκριμένους ερευνητές?
Επειδή φαντάζομαι πως κι εσύ καταλαβαίνεις ότι δεν είναι αυτό το θέμα μας, ας συνεχίσουμε τη συζήτηση. Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες ότι η ηλικία παίζει ένα σχετικό ρόλο αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως δεν παίζει τον καθοριστικό και αυτό όχι μόνο στον τομέα της έρευνας αλλά σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Η "προχωρημένη" ηλικία σίγουρα προσφέρει εμπειρία αλλά για να υπάρξει αυτή, πρέπει η ενασχόληση με το οτιδήποτε να έχει ξεκινήσει από πριν.

[CaveMan]

Μιχάλη, βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα και αναλώνεσαι άδικα σε γενικεύσεις.

Και ο Μότσαρτ ήταν πιτσιρικάς όταν έγραφε τα δικά του και άλλοι συνθέτες δεν τον έφτασαν ούτε στα 80 τουs. Σαλιέρι λεγόταν ο τύπος ????

Παρόλα αυτά ο Μότσαρτ πέθανε σε ηλικία (ας πούμε) 33, και σε διαβεβαιώ ότι και εγώ και περισσότερο ο Johnnie πρέπει να θυμόμαστε αυτές τις ηλικίες, άλλος περισσότερο και αλλος λιγότερο ... μακράν !

Σε κάλυψα ?

[Μιχάλης]

Μήπως όλα αυτά που λες υποστηρίζουν απλά την άποψή μου ότι δεν είναι τα πάντα θέμα ηλικίας αλλά υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες? Στην περίπτωση του Μότσαρτ που αναφέρεις και τυγχάνει και να λατρεύω, έχουμε να κάνουμε με την περίπτωση μιας ιδιοφυϊας, που έζησε σε ένα μουσικό περιβάλλον, όπου ασκούνταν καθημερινά. Ο Μπετόβεν είναι άλλο ένα παρόμοιο παράδειγμα.Υπάρχει επίσης και ο Χάυντν, ο οποίος ευτύχησε να ζήσει πολύ περισσότερο από τους προαναφερόμενους και δεν ξέρω αν κατάφερε να τους φτάσει (κατά τη γνώμη μου οι δυο τους είναι πολύ "μεγαλύτεροι" από αυτόν), παρόλα αυτά θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους κλασικούς συνθέτες. Και η λίστα δεν έχει τέλος.
Εάν κάνω λάθος για την περίπτωση της ηλικίας του Τζόνι, εντάξει, εσύ ίσως τον γνωρίζεις για αυτό μου το λες και δεν έχω λόγο να σε αμφισβητήσω. Ίσως έκανα λάθος, όμως υπάρχουν τόσα άλλα παραδείγματα.

[CaveMan]

Για να μην ξεφύγουμε από το θέμα, ας μείνω σε δύο σημεία.

- Αν καταφύγουμε σε γενικεύσεις, θα χαθούμε τελικά στο πέλαγος. Ο Τζώνυ το λέει ο ίδιος σε κάποιο σημείο του βιβλίου του, ότι
α. δεν ασχολήθηκε από μικρός
β. δεν θεωρεί τον εαυτό του ούτε ερευνητή αλλα ούτε και συγραφέα
γ. το βιβλίο είναι μια συλλογή από πληροφορίες που του είπαν κάποιοι (γκούχ) και τις επεξεργάστηκε και τις παρουσίασε με τον δικό του τρόπο.

- Υπάρχουν ερευνητές και συγραφείς βιβλίων (κάποιοι) που όντως γράφουν πάρα πολλά, εκ των οποίων τα περισσότερα είτε είναι αναμασήματα ή στερούνται βάθους ή είναι απλά υπερβολές, για να πουλήσουν. Αυτό είναι αδιαμφησβήτητο γεγονώς, που στάθηκε αντικείμενο δικής μου έρευνας και τα στοιχεία και οι αποδείξεις μιλούν από μόνες τους.

Κάποιο σημείο και ειδικά στην τοποθέτηση του Τζώνη, γενικά αλλά και ειδικά για το βιβλίο του είναι ότι λέει ξεκάθαρα, κάντε κριτική. Βρέστε κάτι που σας άρεσε ή δεν σας άρεσε και πέστε το. Πέστε γιατί το βλέπετε έτσι ή γιατί δεν το βλέπετε έτσι και πέστε το.
Δυστυχώς όμως, τίποτε.
Και αυτό είναι πάλι το ζητούμενο, οτι έχουμε απομυθοποιήσει κάποιους συγραφείς-ερευνητές, έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε defacto τις απόψεις τους, μας έχει μαγέψει ο τρόπος με τον οποίο γράφουν τα βιβλία τους και έχουμε ξεχάσει να ασκούμε κριτική σε αυτά που γράφουν. Για΄τι είναι ο τάδε και το είπε ο έτσι. Και όλοι μαζί σε ένα καζάνι.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ
Δυστυχώς ... !


CaveMan
ή ευρύτερα γνωστός ώς Ανδρέας "Βρίλ"

(το έχω ξαναπεί και παλαιότερα ... )
(το έχει ξαναπαίξει το έργο και παλαιότερα ... )

[Μιχάλης]

Σε αυτά που λες έχεις δίκιο. Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα κόσμου που δέχεται αδιαμαρτύρητα και χωρίς να ασκεί κριτική το καθετί που ισχυρίζεται ο οποιοσδήποτε χαρακτηρίζεται ή αυτοχαρακτηρίζεται ως ερευνητής και αυτό σαφώς δεν είναι ελληνικό προνόμιο μόνο.
Πολλές φορές, όμως, δεν έχουμε τις απαραίτητες γνώσεις για να ασκήσουμε κριτική, για αυτό και δεν το κάνουμε, χωρίς να σημαίνει ότι το δεχόμαστε και αμάσητο. Για παράδειγμα, εγώ που έχω κάποιες ιατρικές γνώσεις μπορώ να ασκήσω κριτική σε ένα τέτοιο θέμα αλλά δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη για την αστρονομία, μιας και οι γνώσεις μου είναι εντελώς βασικές πάνω σε αυτό τον τομέα.

[Cap-10]

Αγαπητέ Μιχάλη
Απ΄όσα λες συμπεραίνω πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα υπόθεση Παιδιά του 83 αλλά με μια διαφορετική ετικέτα Γενιά του 60. Γεννήθηκαν παιδιά genius που δεν έκαναν τίποτε άλλο από την έρευνα και είχαν πληθώρα πληροφοριών, συγγραμμάτων, Internet κλπ και ασχολήθηκαν με την έρευνα με το που άρχισαν να διαβάζουν.
Κάτι δε μου πάει καλά.
Λίγοι οι πραγματικοί ερευνητές και πολλοί κοπτοραπτούδες σε φασόν βιοτεχνίες.

Cave man συμφωνώ μαζί σου...Βρισκόμαστε σε μια φάση που τα media του χώρου μας και κυρίως τα περιοδικά άρχισαν να δημιουργούν τους νέους ερευνητές του χώρου. Στάθηκα ιδιαίτερα στο Johnnybegood διότι ο άνθρωπος παρουσίασε μια εργασία βασισμένη σε συνεργασία, δεδομένα επιστημονικά και επιτόπου έρευνα και όλα αυτά χωρίς χορηγό και μπάρμπα και με γνώμονα πως όλα όσα έκανε ήταν εις βάρος της οικογένειας του (λίγος χρόνος) και εις βάρος της τσέπης του. Επίσης στάθηκα στον J.Bright διότι με εντυπωσίασε η διάθεση και η προσπάθεια του να επικοινωνήσει με το κόσμο, να ενημερώσει και να ενημερωθεί και πιστεύω πως θα δούμε ένα αξιόλογο αποτέλεσμα.

Cap-10