Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Η πόλη της FantasyGate > Το ανεξήγητο στο χώρο των τεχνών

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #181  
Παλιά 27-01-07, 09:52
Το avatar του χρήστη agaliarep
agaliarep Ο χρήστης agaliarep δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-08-2005
Περιοχή: Mandri
Μηνύματα: 1.621
Προεπιλογή



Κανένα φυλαχτό, δεν είχε ρόλο στη ζωή μου η τύχη
δικτάτορα είδα τον τρελό
και την αμόρφωτη εξουσία συμβουλές να δίνει
Το κράτος νόμιμο ληστή
και τη βλακεία εξυπνάδα να πουλάει στους δρόμους

σε τραγωδία να παίζουν κωμικοί
και για την Μήδεια να διαδηλώνουν
μανάδες και να την αθωώνουν
είδα αδύναμους να ξεσπιτώνουν
και τη γη να ισοπεδώνουν

Οταν το σήμερα σωστό
την άλλη μέρα βγαίνει λάθος
Στην Αφρική veto λευκό
μα στη ζωή σου το χαρτί είναι μαύρο
όταν η αλήθεια μια διπλή
μια πληρωμένη γνώση απ' άκρη σ' άκρη
τον αυστηρό όταν κριτή
στην εξουσία συναντάς αυλάρχη
τον επαναστάτη κομματάρχη
την αποκάλυψη ρουτίνας μάχη
την αποκάλυψη ρουτίνας μάχη

Βλέπω λαούς
εμπόρευμα να κρέμονται σαν τα σφαχτάρια

ναό του Σολωμόντα κι αρχηγούς
να παίζουν τη ζωή μας στην αυλή στα ζάρια
βλέπω χιλιάδες πια Χριστούς
που την αγάπη τους μ' ένα μαστίγιο αλλάζουν
αγαπάτε αλλήλους ως εαυτούς
σε βιτρίνα του μουσείου σκουριάζουν
τα θεμέλιά μας τα τραντάζουν
και τέσσερις ιππότες να καλπάζουν
την Αποκάλυψη φτιάχνουν






Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη agaliarep : 27-01-07 στις 10:04
Απάντηση με παράθεση
  #182  
Παλιά 27-01-07, 09:52
Το avatar του χρήστη agaliarep
agaliarep Ο χρήστης agaliarep δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-08-2005
Περιοχή: Mandri
Μηνύματα: 1.621
Προεπιλογή



Δώδεκα μέτρα από την πόρτα σας
και σας πέρα βρέχει
με το γνωστό τροπάριο
του λόγος δεν πέφτει
κι ο μήνας εννιά
να 'στε καλά
κι ας πάει να φάει τα μούτρα της
κι ετούτη η γενιά

Βρασίδα Λούλη και Τέλη
αρκεί να τρώτε απ' το μέλι
της μόδας ρεμπέτ-ασκέρι
αρκεί να τρώτε καλά

Δώδεκα μέτρα από την πόρτα σας
φωτιά στο χημείο
κι αυτοί που ξεχαστήκανε
στο Πολυτεχνείο
φαντάσματα, πια αντιστασιακά
πλανιώνται στην πλατεία
πρώην Ε.Α.Τ.-Ε.Σ.Α.

Βρασίδα Λούλη και Τέλη
μπορεί να τρώτε απ' το μέλι
μα που και που να σας μέλλει
αν κάτι πάει στραβά

Δώδεκα μέτρα από την πόρτα σας
κι ο νους ταξιδεύει
μπουχτίσατε απ' αντίσταση
και δε σας περισσεύει

Επληροφορήθην
ότι ομάς αναρχικών
ενεκλείσθη εις το Πολυτεχνείον
με σκοπό τη δημιουργία
ψευδών εντυπώσεων
όσον αφορά την τάξιν
ασφάλειαν και ήπιον κλίμα
των πολιτών.

Χρόνια πολλά, στο σπίτι καλά
και στου κουφού την πόρτα βρόντα ξανά μανά

Βρασίδα Λούλη και Τέλη
αφού η μαμά σας το θέλει
να φάμε απ' το ίδιο καρβέλι
με τη γενιά του ΕΑΜ
να φάμε απ' το ίδιο καρβέλι
με τη γενιά του ΕΔΕΣ ... κάτι πράγματα.



Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη agaliarep : 27-01-07 στις 10:16
Απάντηση με παράθεση
  #183  
Παλιά 27-01-07, 10:07
Το avatar του χρήστη agaliarep
agaliarep Ο χρήστης agaliarep δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-08-2005
Περιοχή: Mandri
Μηνύματα: 1.621
Προεπιλογή



Ποιοί είσαστε εσείς
που τα λόγια μας
τα κάνετε μπροσούρες
οτοβλεψίες, κρυπτομούρες
μ' ένα καλάμι στα μπαλκόνια
για άνοιξης λέτε χελιδόνια
Ποιοί είσαστε εσείς

Ποιοί είσαστε εσείς
που τα λόγια μας
συνεντεύξεις σε φυλλάδες
και άρες μάρες κουκουνάρες
να σας το πω κωλοαγάδες
απόκληροι παραμυθάδες
Ποιοί είσαστε εσείς

Ποιοί είσαστε εσείς
που τα λόγια μας
κάνετε σύνθημα για βία
τρελή μυθολογία
κράτος εν κράτη αστυνομία
πρόσεχε φίλε τη γωνία
μη συγκρουστείς

Ποιοί είσαστε εσείς

Βία στη βία
βία μη βία
η αμοιβή χα
Βία στη βία
η αμοιβή χα
βία μη βία
Μη μπερδευτείς
η αμοιβή χα
βία στη βία
Ποιοί είσαστε εσείς



Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη agaliarep : 27-01-07 στις 10:16
Απάντηση με παράθεση
  #184  
Παλιά 27-01-07, 10:23
Το avatar του χρήστη agaliarep
agaliarep Ο χρήστης agaliarep δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-08-2005
Περιοχή: Mandri
Μηνύματα: 1.621
Προεπιλογή



Πήρε σβάρνα κι αρμενίζει παλικάρι απ' τη γωνιά
σαν παλιό καράβι τρίζει που στον ύφαλο χτυπά
μοιάζει πλοίο στοιχειωμένο
στου πελάγου τ' ανοιχτά

Εχει χάσει τιμονιέρη κι η φουρτούνα το χτυπά
κι ένα αόρατο μαχαίρι μπαίνει όλο πιο βαθειά
μοναχός, μοναχός και δίχως πρύμα
βάζει πλώρη, πλώρη για το πουθενά

Μια ψευδαίσθηση ήταν ότι είχε από τη φυλακή
με το διάολο εργοδότη για να πιάσει την καλή
είν' αργά και στου χάρου το λιμάνι
άραξε τώρα να ξεκουραστεί


Απάντηση με παράθεση
  #185  
Παλιά 27-01-07, 10:28
Το avatar του χρήστη agaliarep
agaliarep Ο χρήστης agaliarep δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-08-2005
Περιοχή: Mandri
Μηνύματα: 1.621
Προεπιλογή



Η γκόμενά σου είναι χαζή
και συ μοιάζεις με τσόντα
υπαλληλάκος δηλαδή της τάξης 3 και 80
Εγινες σοβαρό παιδί μ' αφεντικού μουσούδα
βαρύ πεπόνι δηλαδή και με χοντρή τη φλούδα

Βρε ώπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ασ' την καρδιά σου να τα πει- κι αμόλησε καλούμπα

Απ' τό πρωί απ' τις 7 μου ντύνεσαι στην πένα
και τρέχεις φίλε για δουλειά στου ταύρου την αρένα
Μοιάζεις με μούμια Αιγυπτιακή - με μαραμένο φύλλο
πιες να ξεδώσεις βρε παιδί - κι αν θες παίξε και ξύλο

Βρε ώπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ασ' την καρδιά σου να τα πει- στο χθεσινό σου φίλο

Ξημέρωμα ζητάω καιρό να σούρθω με κιθάρες
τω καίσαρι του καίσαρος καιρός γι' ανωμαλάρες
άσε τα πως και τα γιατί και πάμε γι' αμαρτία
για να αιστανθούμε δηλαδή εν πλήρει απαρτία

Βρε ώπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ασ' την καρδιά σου να τα πει- εδώ στην κομπανία


Απάντηση με παράθεση
  #186  
Παλιά 27-01-07, 10:56
Το avatar του χρήστη agaliarep
agaliarep Ο χρήστης agaliarep δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-08-2005
Περιοχή: Mandri
Μηνύματα: 1.621
Προεπιλογή



Με κομμένη αναπνοή - ιδρωμένο το κορμί
σε πλησιάζω ακροβατώντας - με ρυθμό σιωπής
Η αυπνία μου υγρή - ράβει νύχτα την πληγή
μην τυχόν την ψηλαφίσεις και μου φοβηθείς

Το έργο μοιάζει να 'ναι ατέλειωτο
και μόνο εγώ είμαι θεατής
στους διαδρόμους του θεάτρου σου
να μαζεύω τα κομμάτια σου
να στα δώσω όταν θαρθείς

Αλλοτε κι αλλού μην πεις
θα χαθούμε μην αργείς
Με λυγμό που μοιάζει ανώδυνος
προσπαθείς να μ' αρνηθείς

Κι είναι ο φόβος μου διαρκής
με φωνάζεις κι απορείς
Ξέρω θες να μ' αγαπήσεις
και κλαις που δεν μπορείς

Το έργο μοιάζει να 'ναι ατέλειωτο
και μόνο εγώ είμαι θεατής
στους διαδρόμους του θεάτρου σου
να μαζεύω τα κομμάτια σου
να στα δώσω όταν θαρθείς


Απάντηση με παράθεση
  #187  
Παλιά 27-01-07, 11:13
Το avatar του χρήστη agaliarep
agaliarep Ο χρήστης agaliarep δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-08-2005
Περιοχή: Mandri
Μηνύματα: 1.621
Προεπιλογή



Αυτοί μιλάν την ώρα που ο ήλιος
έγυρε το χάος ν' ακουμπήσει
την ώρα που εγώ σε προσκυνούσα απελπισμένος
για ζωή
Και μιλάν την ώρα που άλλος
ένοιωθε το φως που πάει να σβύσει
την ώρα που το χάος την αγάπη του ήλιου
αυτό θα τη χαρεί
Οι συντεταγμένοι, μετέωρη λογική
το χρόνο με σκοτάδι στα υπόγεια μετράνε οι ειδικοί
Αυτοί μιλάν κι εγώ μαθαίνω πως να ψηλαφίζω
το σκοτάδι
Σημείο αναγνώρισης μονάχα θα 'ναι η σαρκική επαφή
Πριν λουφάξει ο ήλιος, και στο χάος δώσει
το ρόλο του πατέρα

Σε μας να μείνει άγιο κάλεσμα
η ανθρώπινη φωνή
Σκύβει το κεφάλι η σκέψη να οξυνθεί
Η γλώσσα μας απ' αύριο
σε διάλεκτο θα είναι της σιωπής


Απάντηση με παράθεση
  #188  
Παλιά 27-01-07, 11:32
Το avatar του χρήστη agaliarep
agaliarep Ο χρήστης agaliarep δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 09-08-2005
Περιοχή: Mandri
Μηνύματα: 1.621
Προεπιλογή




Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν σ' αγαπούν
και πως σε θένε
Εχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε

Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Εχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί
θα σε πουλήσουν

Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβύσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα

~~~~~~~~~~~~~

Όλα τα παραπάνω του του Παύλου Σιδηρόπουλου.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος o σημαντικότερος εκπρόσωπος της Ελληνικής ροκ, ήταν δισέγγονος του Ζορμπά και ανηψιός της Ελλης Αλεξίου. Σε αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σε αυτόν του rocker και του σκεπτικιστή.

Ο Π.Σ. γεννήθηκε στις 20/7/1948 (ή 28/7/1948, οι πηγές μου διαφωνούν) στην Αθήνα και ως τα επτά του χρόνια έζησε στην Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του είχε έρθει από τον Πόντο και κατέληξε στην Αθήνα όπου άνοιξε εργοστάσιο παραγωγής χαρτιού για φωτογραφίες.

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1970 από τη Θεσσαλονίκη όπου είχε πάει για σπουδές στο Μαθηματικό. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δελληγιαννίδη (κιθαρίστα των Olympians) και φτιάχνουν το ντουέτο "Δάμων και Φιντίας". Κυκλοφορούν το 7" "Το ξέσπασμα/Ο κόσμος τους" και συμμετέχουν με δύο κομμάτια στο δίσκο "Ζωντανοί στο Κύτταρο".

Στο Κύτταρο γνωρίζονται και με τα "Μπουρμπούλια" που έπαιζαν με τον Σαββόπουλο. Το ντουέτο ενσωματώνεται με τα "Μπουρμπούλια" και το νέο σχήμα (Π.Σ., φωνή, Παντελής Δελληγιαννίδης,κιθάρα, Νίκος Τσιλογιάννης, ντραμς, Βασίλης Ντάλας, μπάσο) βγάζει ένα 7", το "Ο Ντάμης ο ληστής" λογοκριμένο σε "Ο Ντάμης ο σκληρός". Μαζί είναι από το 1972 εώς το 1974.

Με αυτό το σχήμα ο Παύλος Σιδηρόπουλος άρχισε τα πρώτα του πειράματα για να παντρέψει το ροκ με την Ελληνική μουσική.Ο Πάνος Ηλιόπουλος γράφει χαρακτηριστικά στο σημείωμα του δίσκου "Τα μπλουζ του πρίγκιπα":

"όμως αν γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω θα βρούμε τον Παύλο μαζί με τα "Μπουρμπούλια" να δουλεύουν πάνω σε ένα ROCK με εθνικά στοιχεία. Τζαμαρίσματα - με την πλήρη έννοια του όρου - που έπαιρναν την μορφή μιας πολύ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Ηταν τότε που ο Νίκος στα τύμπανα και ο Βασίλης στο μπάσο κράταγαν ένα τέμπο που όμοιό του δεν ακούστηκε ποτέ ξανά από Ελληνική μπάντα... Ηταν τότε που στην κιθάρα ήταν ο Παντελής... Ηταν τότε που η φωνή του Παύλου ροκάριζε πάνω στις μουσικές μνήμες της Θράκης, της Ηπείρου και της Σμύρνης... Ηταν τότε που ο Παύλος άρχιζε να φανερώνει όχι μόνο την αγάπη του για την Ελληνική μουσική αλλά και την ΑΠΟΨΗ του. Μια άποψη σοβαρή που ποτέ δεν κατάφερε να παρουσιάσει - όπως αυτός οραματιζόταν - στο κοινό του."

Κάτω από αντίξοες συνθήκες (οι αρχές της δικτατορίας τους χαρακτηρίζουν επικίνδυνους και απόβλητους) το σχήμα διαλύεται και τα "Μπουρμπούλια" ακολουθούν τον Διονύση Σαββόπουλο. Κατόπιν συνεργάστηκε με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, ως τραγουδιστής, στα έργα του "Οροπέδιο" και "Θεσσαλικός κύκλος".

Το 1976 μαζί με τους αδερφούς Σπυρόπουλους έφτιαξε το γκρούπ "Σπυριδούλα". Με αυτό το σχήμα δημιούργησε τον σημαντικότερο ίσως δίσκο στην περίεργη ιστορία του Ελληνικού rock το "Φλού". Αξίζει πιστεύω να σημειώσουμε πως για τον δίσκο αυτό ο Π.Σ. δεν υπέγραψε συμβόλαιο αλλά ένα "χαρτί" που έγραφε ότι αποποιείται πάσης οικονομικής απαιτήσεως από τον δίσκο. Η "Σπυριδούλα" υπέγραψε συμβόλαιο εκτελεστού με ποσοστό 4% . Το σχήμα διαλύεται αφήνοντας πίσω του έναν ολοκληρωμένο rock ήχο και μια σειρά συναυλιών.

Το 1979 μαζί με Παπαντίνα, Νέστορα, Τζιμόπουλο (παλιά μέλη Μακεδονομάχων, IDOLS κ.α.) φτιάχνει το σχήμα "Εταιρία Καλλιτεχνών" με αγγλικό στίχο. Το σχήμα αυτό δεν κυκλοφορεί δίσκο. Ενα όμως τραγούδι από αυτήν την περίοδο περιλαμβάνεται στον κατοπινό του δίσκο "Zorba the freak" πρόκειται για το τραγούδι "Clown".

Εκείνη την περίοδο κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου "Ο Ασυμβίβαστος" όπου και ερμηνεύει τα τραγούδια του soundtrack. Τον ίδιο καιρό πρωταγωνιστεί και σε μία ακόμη ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου με τίτλο "Αλδεβαράν" και με συμπρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία προβλήθηκε μόνο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Στην μικρή καριέρα του ως ηθοποιού περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη "Οικογένεια Ζαρντή" που προβλήθηκε στην ΕΡΤ-1.

Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980 όπου ο Π.Σ. καταλήγει σε ένα σχήμα που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί του μέχρι το τέλος, τους "ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΣ". Μαζί ηχογραφούν μιά σειρά σημαντικών δίσκων και με συνεχή παρουσία μέσω ζωντανών εμφανίσεων δημιουργούν τον μύθο ενός πραγματικού Ελληνικού rock συγκροτήματος, μακρυά από ερασιτεχνισμούς και μιμητισμούς. Το 1982 κυκλοφορούν το "Εν λευκώ" με αρκετές αναφορές στην εμπειρία του με την ηρωίνη (γιά άλλη μιά φορά αντιμετωπίζει προβλήματα λογοκρισίας. Με τα τραγούδια "Η" και "Ανταργκράουντ με στράς" για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και "Υστατη στιγμή" για προσβολή της δημοσίας αιδούς).

Το 1985 κυκλοφορούν το "Zorba the freak" ένα δίσκο μπολιασμένο με το χιούμορ του Δημήτρη Πουλικάκου που έχει κάνει την παραγωγή.

Το 1989 κυκλοφορεί το "Χωρίς μακιγιάζ" που είναι ένας δίσκος ηχογραφημένος ζωντανά στο Μετρό. Τα τραγούδια αυτού του δίσκου το συγκρότημα τα έπαιζε τα προηγούμενα χρόνια στις ζωντανές του εμφανίσεις ( κυρίως στο club "Αν" στα Εξάρχεια μόνιμο στέκι των τελευταίων χρόνων ). Τον δίσκο αυτό χαρακτηρίζουν τα blues κομμάτια που πάνω στις στενές του φόρμες ο Π.Σ. εκφράζεται με τον δικό του τρόπο.

Το καλοκαίρι του 1990 ξαφνικά άρχισε να παραλύει το δεξί του χέρι. Οι γιατροί υπέθεταν πρόβλημα στα αγγεία, αλλά κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε. Αυτή η ιστορία τον έκανε ψυχολογικό ράκος. Το φθινόπωρο το συγκρότημα άρχισε τις συνηθισμένες του εμφανίσεις στο Αν. Ο Παύλος άρχισε να εμφανίζεται με το χέρι δεμένο.

Εχοντας αρκετά νέα τραγούδια (τα οποία σταδιακά παρουσίαζαν στο κοινό των συναυλιών) και μερικά παλιά ακυκλοφόρητα σε νέες ενορχηστρώσεις (το συγκρότημα πειραματιζόταν με funk στοιχεία στον ήχο του) άρχισαν να ηχογραφούν το υλικό αυτό, ενώ συγχρόνως είχαν προγραμματίσει σειρά ζωντανών εμφανίσεων για το Δεκέμβριο.

Ομως το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από χρήση ηρωίνης στο πατρικό του σπίτι. Κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.



Τον επόμενο χρόνο οι Απροσάρμοστοι κυκλοφορούν τον δίσκο "Αντε και καλή τύχη μάγκες", όπου ορισμένα τραγούδια είχε προλάβει να τα ηχογραφήσει ο Π.Σ. και τα υπόλοιπα τα ερμήνευαν διάφοροι καλλιτέχνες.
Το 1992 κυκλοφορεί ο δίσκος "Τα μπλουζ του πρίγκηπα". Ο δίσκος αυτός περιέχει πειραματικές ηχογραφήσεις, που γίναν από το 1979 ως το 1981. Ηταν ο καρπός των προσπαθειών που είχαν ξεκινήσει από το 1972. Εδώ ο Π.Σ. παντρεύει το μπλουζ με το ρεμπέτικο. Ο Πάνος Ηλιόπουλος γράφει στο σημείωμα του δίσκου: "Γύρω στο '81 έχουν γραφτεί 13 τραγούδια που δημιουργήθηκαν στα Νέα Στύρα, τη Σαντορίνη και την Αθήνα. Γίνεται μια πρόχειρη ηχογράφηση με πιθανό σκοπό κάποια πιθανή συνεργασία με την Οπισθοδρομική Κομπανία ("Ας την καρδιά σου να τα πει εδώ στην Κομπανία"). Αυτή η πρόχειρη ηχογράφηση γέννησε τον δίσκο "Τα μπλουζ του πρίγκηπα". Ομως ούτε αυτή η (πιθανή) συνεργασία γίνεται πραγματικότητα."

Ολες οι προσπάθειές του να ηχογραφήσει αυτό το υλικό (εν ζωή), απέβησαν λοιπόν, άκαρπες. Στις ζωντανές εμφανίσεις του τραγουδούσε τα "Σιγανά ποτάμια" και τους τελευταίους μήνες της ζωής του, μερικά ακόμα σε funk - rock ενορχηστρώσεις.

Το 1994 κυκλοφορεί ο διπλός δίσκος "Εν αρχή ην ο λόγος" με ζωντανές ηχογραφήσεις από το 1978 μέχρι το 1989, την απαγγελία ενός κειμένου που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Μουσική" και απόσπασμα από μια συνέντευξή του στην Ε.Τ.2. Πολλά από τα τραγούδια του δίσκου εκδίδονται για πρώτη φορά.


ΠΗΓΕΣ
Για το κείμενο αυτό χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από το άρθρο του Θοδωρή Κριθάρη στο περιοδικό "Στις σκιές του Β-23", τεύχος 4, από το σημείωμα της Κατερίνας Ρεμούνδου στο Ποπ+Ροκ τεύχος Ιανουαρίου 91, από τα σημειώματα των δίσκων γραμμένα από τον Πάνο Ηλιόπουλο, από το αφιέρωμα στον Π.Σ. των Αποστόλη Μπατσιακούρα και Μάνου Κεφάλα στην μουσική εφημερίδα "In Rock" τεύχος 44 Δεκέμβρη 95 και από κείμενα του Π.Σ.
Οι φωτογραφίες είναι της Μαρίας Πετράκη και είχαν δημοσιευτεί στο προαναφερθέν τεύχος του περιοδικού Β-23



Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη agaliarep : 27-01-07 στις 11:33
Απάντηση με παράθεση
  #189  
Παλιά 28-01-07, 21:47
Το avatar του χρήστη Hedwig
Hedwig Ο χρήστης Hedwig δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 07-01-2007
Μηνύματα: 145
Προεπιλογή

"Η πιο παλιά μάχη - FFC"

Η ώρα είναι περασμένη κι όμως εσύ δεν κοιμάσαι
απλά κάθεσαι, σκέφτεσαι και κάπου-κάπου θυμάσαι
Αναπολείς τώρα με δέος λάθη απ' το παρελθόν
μα δυστυχώς όπως βλέπω δεν έχεις βάλει μυαλό
Κι έτσι λοιπόν μπαίνω πάλι μες το δικό σου κεφάλι
μες στο κακό το καλό κι η μάχη αρχίζει και πάλι
Είμαι αυτός που φοβάσαι κι ας μη το λες τόσα χρόνια
είμαι η πιο καλή πράξη που ανταμείβεται αιώνια
Είμαι αυτός που τον τρέμεις και όλο τον αποφεύγεις
είμαι ο φύλακας άγγελος σε σώνω σαν κινδυνεύεις
Το άσπρο μέσα στο μαύρο και σκέφτομαι τι να κάνω
να βρω επιτέλους τον τρόπο και το κακό να ξεκάνω

Κι έτσι πέφτω χαμηλά, ο ήλιος γίνεται σκοτάδι
κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε παράδεισο και ʼδη
Ξανακάνω μια αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι
μία μάχη πιο παλιά απ' τη γη και το φεγγάρι

Είμαι ο κάθε πειρασμός προσφέροντας ηδονή
μοναδικό αντίτιμο η δικιά σου ψυχή
Σκλάβο της σάρκας σε κάνω κι έτσι σε παρασέρνω
μάθε λοιπόν καλά πως ότι θέλω πάντα το παίρνω
Και μην τολμήσεις καν να σκεφτείς έστω ν' αντισταθείς
αλλιώς μες τις αδυναμίες σου σίγουρα θα χαθείς
Γυναίκες λεφτά, παντού υλικά αγαθά,
αρκείσαι μόνο σ' αυτά, είσαι ένα τίποτα πια
Βλέπεις ξέρω πότε, που, πως και γιατί
την πιο ευάλωτη στιγμή είμαι πάντα εκεί,
και είμαι πάντα εκεί, πάντα όταν θες να σκοτώσεις
και όταν τον καλύτερο σου φίλο πας να προδώσεις
Ακόμα κι όταν μισείς τον ίδιο σου τον εαυτό
τότε είναι που έχω πετύχει το δικό μου σκοπό
Δεν υπάρχει βλέπεις τρόπος για σένα πια να σωθείς
η ζωή σου ταξίδι άνευ επιστροφής

Κι έτσι πέφτω χαμηλά, ο ήλιος γίνεται σκοτάδι
κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε παράδεισο και Αδη
Ξανακάνω μια αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι
μία μάχη πιο παλιά απ' τη γη και το φεγγάρι

Μπορείς να τρέξεις, μα δε μπορείς να κρυφτείς
όσο και αν προσπαθείς, στην παγίδα μου πάλι θα πιαστείς
Βλέπεις σε έχω παγιδεύσει ω, ναι
σ' έχω δεσμεύσει στον ιστό της αμαρτίας δες πάλι πως έχεις μπλέξει
Και να ξέρεις καλά πως έχω κι άλλα να σου δώσω:
εξουσία, δύναμη, και ούτε καν ιδρώσω
Μην τον ακούς, μην τον ακούς, έι, μόνο εμένα άκου
το ξέρω πως η πίστη είναι βαθιά κρυμμένη κάπου
μέσα σου, πού; κάπου εκεί βαθιά μεσ' στην ψυχή
είναι εκεί; ναι μα πρέπει να ψάξει κανείς για να τη βρει
βλέπεις υπάρχω, κι εγώ εκπροσωπώ το καλό
τη μάχη όμως έχεις χάσει στον αιώνα αυτό

Κι έτσι πέφτω χαμηλά, ο ήλιος γίνεται σκοτάδι
κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε παράδεισο και Άδη
Ξανακάνω μια αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι
μία μάχη πιο παλιά απ' τη γη και το φεγγάρι
Απάντηση με παράθεση
  #190  
Παλιά 28-01-07, 21:51
Το avatar του χρήστη Hedwig
Hedwig Ο χρήστης Hedwig δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 07-01-2007
Μηνύματα: 145
Προεπιλογή

"Παραμύθι - FFC"

Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν πει ένα παραμύθι ότι αυτό που λέγεται φιλία υπάρχει και ζει σ' αυτόν τον πλανήτη .
Μου 'χαν πει και για κάτι σπουδαίο που το λέγανε ιδεολογία και να 'μαι πιστός σε ιδανικά όπως πατρίδα, οικογένεια , θρησκεία .
Μου 'χαν πει για μια γενιά εκεί γύρω στο '60 με '70 για μια επανάσταση κι αν χρειαζότανε η γενιά μου θα έκανε τα ίδια.
Μου 'χαν πει και για κάτι παράξενους με καπέλο και μπλε στολή, αυτοί θα με έσωζαν αν κάποιος κλέφτης στο σπίτι μου μέσα είχε μπει.
Μου 'χαν πει για μια χούντα και για μια αριστερά μου 'παν για κάποιες χαμένες πατρίδες και 400 χρόνια σκλαβιά .
Μου 'παν ότι ήμουν τυχερός γιατί τώρα έχουμε δημοκρατία, για κάτι που το 'λεγαν σοσιαλισμό και έμοιαζε μ' ελευθερία.
Μου 'παν τα πράγματα έχουν αλλάξει για τη δική μου τη γενιά κι αφού έχουμε ένα πιάτο να φάμε όλα είναι μια χαρά.
Μου 'παν να βάλω γρήγορα μυαλό και να συμβιβαστώ γιατί κάπου εκεί είναι το νόημα της ζωής, αν το ψάξω θα το βρω!

Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν πει ένα παραμύθι ,
μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν διδάξει μια ιστορία,
τώρα μου την λένε αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία.

Τώρα όμως που μεγάλωσα το παραμύθι έχει αλλάξει, δε φοβάμαι πια τους εχθρούς γιατί οι φίλοι μ' έχουνε κάψει
κι εκείνο το σπουδαίο που το λέγανε ιδεολογία έχει καταντήσει γραφικό κι ανήκει πια στην ιστορία
κι όσο για την επανάσταση που θα έκανε η δική μου η γενιά, την κάνει μέσα από ακριβά αμάξια, ρούχα, μόδα και λεφτά,
κι αυτοί οι παράξενοι που λέγονται αστυνομικοί είναι οι περισσότεροι ίδιοι κλέφτες κι επικίνδυνα κομπλεξικοί.
Τώρα όλες οι πολεμικές παρατάξεις έχουνε γίνει ένα, η εξουσία είναι γλυκιά κι ελκυστική για τον καθένα ,
εμείς δε βιώσαμε τον πόλεμο ούτε τη δικτατορία, ίσως φταίει τελικά αυτό που ακόμα δε νιώθω ελευθερία
κι αμφισβητώ ότι τα πράγματα είναι καλύτερα για μας έχουμε υλικά αγαθά άλλα μας λείπουνε άλλα πολλά,
μου λείπει κάτι αληθινό να μπορώ να πιστέψω ακόμα σ' αυτό, νιώθω πως έχω γεράσει πριν ακόμα μάθω να ζω!

Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν πει ένα παραμύθι ,
μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν διδάξει μια ιστορία,
τώρα μου την λένε αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία.

Δώσε μου φώτιση Θεέ μου υπάρχει εθνική συσκότιση χιλιάδες τα χτυπήματα σε κάθε μου ανόρθωση
ή ο κόσμος έχει αλλάξει ή δεν τον έμαθα ποτέ, πουτανιά, ψέμα και απάτη θεωρούνται κυριλέ.
Κάποτε πίστεψα σε κάτι σε μια ιδεολογία, πίστεψα στη μουσική μου σαν να ήτανε θρησκεία τώρα πια με το hip-hop κάνω στριπτήζ μες στα πορνεία,
ζούσα χρόνια μέσα στο ψέμα, τώρα νιώθω αηδία,
ένα μάτσο εγωπαθείς και επιεικώς κωλόπαιδα, μια παράσταση κλισέ αρνητικά όλα τα πρότυπα,
άμα κάτι δεν μου κάνει απλώς φεύγω μακριά δεν ανήκω σε κανέναν δεν ανήκω πουθενά
ο κόσμος έχει φοβηθεί δεν τον νοιάζει πια η αλήθεια είναι λέξη ντεμοντέ, η ψευτιά του έγινε συνήθεια,
η παράδοση πεθαίνει, η Ελλάδα που να ζει, βάλανε στο φέρετρο της ευρωπαϊκή επιγραφή,
η Μασονία αλωνίζει μέσα στην ελληνική βουλή, σοσιαλισμός και χούντα τώρα 'γιναν ασορτί, ψεύτικες δημοσκοπήσεις και αλλοδαποί σ' απογραφή,
μα η κυβέρνηση θέλει ψήφους θέλει από κάπου να τους βρει,
σάπια λόγια και ιδέες κι η πουτανιά σαν αρετή και μετά τα 15 η παρθενιά είναι ντροπή,
τι πειράζει όμως αυτό τώρα είμαστε Ευρωπαίοι , ψάξε να βρεις τον ανδρισμό σου, σ' ένα αμάξι που να λέει,
βρες κι ένα καλό τσουλί για να συμπληρώσεις την εικόνα, γίνε λίγο κουνιστός στην Ευρώπη είναι μόδα,
ας χαρούμε χωρίς λόγο έχουμε 21ο αιώνα,
αν το ήξερε ο Σωκράτης θα είχε αλλάξει χώρα
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 20:22.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.