Εις μνήμην του Γιώργου Ντούρου

[Απέριττος]

Αγαπητοί φίλοι του φόρουμ του μεταφυσικού…
αυτό το μήνυμα το γράφω εις μνήμην ενός εξαιρετικού ανθρώπου που έφυγε από την ζωή αυτές τις μέρες. Ο άνθρωπος αυτός λεγόταν Γιώργος Ντούρος και υπήρξε προϊστάμενος του δασαρχείου Πάρνηθας την περίοδο 1988 – 1996.
Επειδή όλοι έχουμε συνηθίσει να χαρακτηρίζουμε τους κρατικούς υπαλλήλους με πολύ κακά κοσμητικά επίθετα, δεν σημαίνει ότι όλοι είναι το ίδιο.
Αυτό το κράτος κρατιέται ακόμα χάρη στο φιλότιμο, τον μόχθο και την εντιμότητα ανθρώπων όπως ο Γιώργος Ντούρος, ο οποίος δεν εκμεταλλεύτηκε την θέση του για να αποκτήσει μια μεζονέτα στα βόρεια προάστια και ένα ακριβό αυτοκίνητο, αν και θα μπορούσε να το κάνει.
Υπήρξε ένας αξιόλογος Άνθρωπος με απίστευτη οικολογική συνείδηση, ο οποίος γνώριζε και εκτιμούσε την πραγματική αξία της φυσικής κληρονομιάς. Ήταν ο άνθρωπος που αντιστάθηκε με σθένος σε όλες τις πιέσεις για αποχαρακτηρισμούς περιοχών της Πάρνηθας προκειμένου να τσιμεντοποιηθούν και δεν υποχώρησε σε κανέναν που του ζητούσε να κάνει πράγματα που με οποιονδήποτε τρόπο θα έβλαπταν το αγαπημένο του βουνό.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ήταν αγαπητός από όλες τις οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα μέλη τους.
Δυστυχώς μετά την αποχώρησή του είδαμε τις πληγές που άρχισαν σιγά σιγά να ανοίγουν επάνω στο βουνό τα επόμενα χρόνια, με αποκορύφωμα τις πυρκαγιές
του καλοκαιριού, οι οποίες κόστισαν πολύ στην ψυχή αυτού του εξαίρετου ανθρώπου. Ίσως… δεν ξέρω… αλλά λέω ίσως, αυτός να ήταν ακόμα ένας λόγος για τον οποίο αυτός ο άνθρωπος «έφυγε» τόσο νέος από κοντά μας…
Νομίζω ότι όλοι μας που αγαπάμε την μητέρα φύση σε ότι και αν πιστεύουμε, οφείλουμε να ανάψουμε ένα κερί, να σιωπήσουμε για ένα λεπτό ή να πιούμε ένα ποτήρι κρασί εις μνήμην αυτού του εξαίρετου συνανθρώπου και μακάρι το παράδειγμά του να βρει μιμητές στην πράξη και όχι στα λόγια…
Φιλικά…

[dasologos12]

Καλό ταξίδι Συνάδελφε