Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Συζητήσεις > Ανεξήγητα Φαινόμενα - Παγκόσμια μυστήρια

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #221  
Παλιά 12-01-07, 03:51
Το avatar του χρήστη Jonathan Bright
Jonathan Bright Ο χρήστης Jonathan Bright δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 10-03-2005
Μηνύματα: 236
Προεπιλογή

Φίλε, ματριξόπουλε. Αν και έχω εδώ και καιρό σταματήσει να μετέχω ενεργά στο forum, επειδή παραθέτεις μια σειρά ερωτήσεων που απευθύνονται προσωπικά σ' εμένα και επειδή και σε άλλους έχουν πιθανότατα κατά καιρούς δημιουργηθεί ανάλογα ερωτηματικά, αποφάσισα να κάνω αυτήν την μικρή παρέμβαση...

Καταρχήν το βιβλίο δεν έχει εκδοθεί, γιατί δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Πιστεύω και ελπίζω ότι αυτό αισίως θα συμβεί μέσα σ' αυτήν την χρονιά, αν και δεν έχω αποφασίσει ακόμα την μορφή που τελικά θα έχει, αν θα βγεί ένα βιβλίο, ή σε δύο, ή και περισσότερα μέρη, μια και ούτε λίγο, ούτε πολύ, φαίνεται να έχει ήδη ξεπεράσει τις 1500 σελίδες... Από την εποχή που αναφέρεις, μέχρι σήμερα, δεν έχω σταματήσει καθημερινά να ασχολούμαι με το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό, γιαυτό και θέλω να είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από το τελικό αποτέλεσμα. Για την ώρα υπάρχουν ακόμα προς ανάγνωση κάποια αξιόλογα βιβλία στην βιβλιοθήκη μου, που δεν θα μπορούσα να παραβλέψω και να μην λάβω υπόψην, κι απ' την άλλη, η καθυστέρηση αυτή έχει βοηθήσει στο να εμπλουτιστεί το έργο με πολλά σημαντικά στοιχεία, όπως για παράδειγμα ένα ταξίδι με σκοπό την επιτόπια διερεύνηση των πολυάριθμων σχετικών θρύλων σε μια ιδιαίτερα "στοιχειωτική" περιοχή της Βρετανίας, εκτενείς συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων με σημαντικά πρόσωπα από το εξωτερικό που έχουν επίσης ασχοληθεί πολύ σοβαρά (και ασχολούνται ακόμα) με το θέμα, όπως τους φίλους πλέον, David Hufford και Andrew Collins, αλλά και την ευκαιρία εξέτασης νεώτερων επιστημονικών απόψεων και θεωριών, που διαφαίνεται πως σύντομα θα αντικαταστήσουν την θεωρία περί "υπνικής παράλυσης και υπναγωγικών/υπνοπομπικών παραισθήσεων", η οποία νομίζω πως ήδη έχει αρχίσει να καταρρέει...

Πιο σημαντικό όμως είναι το ερώτημά σου σχετικά με την επίδραση που μπορεί να έχει να το βιβλίο στον αναγνώστη. Και πιο συγκεκριμένα, το ενδεχόμενο η ανάγνωσή του να καλέσει "δαιμόνια" στον χώρο εκείνου που το διαβάζει, που δεν υπήρχαν νωρίτερα.
Καταρχήν πρέπει να σου πω πως το ερώτημα αυτό το έχω ξανακούσει (και μάλιστα το παραθέτω και το απαντώ στην εισαγωγή του βιβλίου), με τη μορφή, αν είναι όλοι έτοιμοι να μάθουν αυτά που αποκαλύπονται στις σελίδες που ακολουθούν και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αυτής της γνώσης...
Φυσικά το βιβλίο δεν απευθύνεται σε μικρά παιδιά (αν και θα ήθελα κάποτε να καταφέρω να γράψω μια εκδοχή και για παιδιά), που ωστόσο πιστεύω ότι θα βοηθηθούν μέσα απ' αυτό, αφού ίσως κάποιοι γονείς αρχίσουν επιτέλους να δίνουν μεγαλύτερη σημασία σ' αυτά που τα παιδιά προσπαθούν να τους πουν, ιστορίες σαν κι αυτήν που κι εσύ στην ευαίσθητη ηλικία των τεσσάρων ετών προσπαθούσες να εξηγήσεις στην μητέρα σου... Από κει και πέρα, προτιμώ να μην κάνω κανέναν άλλον διαχωρισμό. Τάασομαι ευθέως ενάντια του μυστικοπαθή "ελιτισμού", (η "γνώση είναι για λίγους εκλεκτούς"), που κατά την άποψή μου εδώ και χιλιάδες χρόνια κρατάει σκλαβωμένη την ανθρωπότητα... Το "δεν είμαι έτοιμος", μερικές φορές, τις περισσότερες θα λεγα, τείνει να διαρκεί μια ολόκληρη ζωή και τελικά μοιάζει με φτηνή δικαιολογία-υπεκφυγή που επιφέρει ένα πνευματικό βάλτωμα, και αφήνει ένα τεράστιο κενό και ένα αιωνίως ανολοκλήρωτο σχέδιο...
Γι' αυτό λοιπόν το έργο δεν απευθύνεται σ' εκείνους μόνο που αρέσκονται στο να διαβάζουν βιβλία του Lovecraft και του Stephen King, (σε αυτούς προτείνω to 'The Dark' του James Herbert, που διαβάζω αυτές τις μέρες), και να βλέπουν μόνο θρίλλερ και ταινίες τρόμου, αλλά σε όλους.

Όσο προσεχτικά κι αν γράφεται το έργο, (και ασφαλώς έχει μια πολύ πιο προσεγμένη ανάπτυξη από μια τυχαία σειρά ερωταπαντήσεων μέσα στο topic ενός forum) το θέμα του είναι τέτοιο, που σε πολλές περιπτώσεις θα ξυπνήσει "δαιμόνια". Και λέω θα ξυπνήσει, και όχι θα "καλέσει", γιατί όπως και εσύ τα είχες ήδη βιώσει πολλά χρόνια πριν διαβάσεις αυτές τις σελίδες (και εξακολουθείς να τα βιώνεις, έστω κι αν ο κοκκινομάτης "σκιερός", κάποια στιγμή μετατράπηκε σε γκριζομάτα "γριά"), έτσι και οι υπόλοιποι αναγνώστες (όλοι, κατά την άποψή μου), έχουν αντίστοιχα, ή σχετικά βιώματα (και δεν αναφέρομαι μόνο στην περίπτωση που παραδοσιακά αποκαλείται "Μόρα"), που τα έχουν αντιμετωπίσει αφήνοντας τα "δαιμόνια" να κοιμώνται μέσα τους. Ή, πέφτοντας οι ίδιοι σε ύπνο, ώστε να μην παρατηρούν την παρουσία τους...

Υπάρχουν δύο τρόποι να ζεις σ' αυτήν την ζωή. Ο ένας είναι ο "ραγιάδικος", με το κεφάλι σκυμμένο, ο υποτακτικός, αυτός που επιβάλλει την αναγωγή σε "θεό" κάθε δύναμης που φοβίζει και τρομάζει, κι ο άλλος είναι ο ηρωικός -όχι ως προς τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά προς τον ίδιο σου τον εαυτό... Μ' αυτόν τον δεύτερο τρόπο έχω επιλέξει να θεωρώ και να αντιμετωπίζω τους ανθρώπους, και το βιβλίο γράφεται με τέτοιο τρόπο ώστε να απευθύνεται σε ανθρώπους που απ' όποια μεριά κι αν βρίσκονται όταν διαβάσουν τις πρώτες σειρές, κατά τη διάρκειά του, όπου χρειαστεί, θα πολεμήσουν, τιμώντας την λέξη που τους χαρακτηρίζει ως είδος...

Δυστυχώς φίλε μου η έρευνα που έχω κάνει στην Ελλάδα και το εξωτερικό μου έχει αποδείξει πως τα "δαιμόνια" που αναφέρεις, πολύ συχνά αναγκάζουν αυτούς που τα βιώνουν να ζητήσουν τη βοήθεια των ψυχιάτρων και να "παστωθούν" με ένα σωρό φάρμακα, που κατά ομολογία των περισσοτέρων είτε δεν λειτουργούν, είτε επιφέρουν άλλα αποτελέσματα, είτε πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που καταδεικνύεται μέσα στο ίδιο το βιβλίο, επομένως αναμένεται να πετύχει το αντίθετο από αυτό για το οποίο ανησυχείς.
Κι έπειτα σύμμαχοι και όπλα προτείνονται συνεχώς, τόσο για άμεση, όσο και για ολική καταπολέμιση, όπως προτείνονται και τρόποι, από κει και πέρα όμως θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσει ο καθένας μόνος του...

Αυτά νομίζω πως ξεκαθαρίζουν τη θέση μου.

Για περισσότερες απορίες, καθώς όπως ανέφερα και νωρίτερα, έχω σταματήσει να γράφω στο forum, το email μου παραμένει πάντα ευπρόσδεκτο σε ερωτήσεις.

ΥΓ: Ο "άντρας με τα ματωμένα μάτια" δεν αποτελεί κάποια εξαίρεση σε τέτοιες μαρτυρίες. Όπως είχα εξηγήσει και νωρίτερα, η μορφοποίηση της Σκιάς σε κάποιον βαθμό (που εξαρτάται από διάφορες συνθήκες) οφείλεται και στον ίδιο τον μάρτυρα. Στις περιπτώσεις που παρατηρούνται μάτια, σχεδόν πάντα αυτά είναι κόκκινα ή πράσινα. Η κοπέλα μου έχει την ενδιαφέρουσα θεωρία (που με βρίσκει σύμφωνο) πως όταν τα μάτια είναι κόκκινα, ο μάρτυρας αντιλαμβάνεται την σκιερή παρουσία ως κάτι "δαιμονικό" (σου θυμίζω άλλωστε και tη λέξη 'δαιμόνια' που ο ίδιος έσπευσες να χρησιμοποιήσεις), ενώ όταν είναι πράσινα, η παρουσία αποδίδεται σε κάτι "εξωγήινο"...
__________________
Be behind what there may - I raise the veil
( jonybright@yahoo.com )

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Jonathan Bright : 12-01-07 στις 04:05
Απάντηση με παράθεση
  #222  
Παλιά 12-01-07, 05:41
Ματριξοπουλος Ο χρήστης Ματριξοπουλος δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 11-01-2007
Μηνύματα: 3
Προεπιλογή

Ευχαριστω για την ταχεια απαντηση Jonathan. Αυτα που γραφω δε χρειαζεται να απαντηθουν, ειναι απλα συμπερασματα μου, τα οποια προτιμω να τα γραψω εδω για να τα δουνε οσοι διαβαζουν το forum παρα να σου τα μεταφερω ιδωτικα σε e-mail. Δεν ηξερα οτι δε γραφεις πλεον εδω αλλα δε μου πεφτει κανενας λογος επι του θεματος.

Αναφερθηκα λοιπον σε "ξυπνημα δαιμονιων" εξαιτιας της χθεσινοβραδυνης εμπειριας μου η οποια πυροδοτηθηκε (η ηρθε στην επιφανεια?) απο το διαβασμα αυτου του θεματος και επισης θυμηθηκα πως και ενας αλλος αναγνωστης του θεματος, του οποιου το ψευδωνυμο δε θυμαμαι, ειχε παρομοιες εμπειριες και ειπε πως χρειαστηκε να κανει "αναβαθμιση" μετα την αναγνωση αυτων των σελιδων. Και ερχεσαι και εσυ τωρα να επικυρωσεις πως κατι τετοιο οντως μπορει να συμβει.

Βεβαια απο τη στιγμη που λες οτι προειδοποιεις στην πρωτη σελιδα τους αναγνωστες σου εγω "παω πασο", απο κει και περα ο καθενας εχει την ευθυνη των πραξεων του. Αρκει να γινεται μια σαφης αναφορα στο γεγονος οτι η αναγνωση του βιβλιου μπορει να ελκυσει-ξυπνησει οντοτητες τις οποιες ο αναγνωστης ισως να μην ειναι ετοιμος να αντιμετωπισει, και οχι μια γενικη αοριστη προειδοποιηση. Παρολο που τωρα που το σκεφτομαι καλυτερα, αυτο θα τραβηξει ακομα περισσοτερο τον κοσμο.. Επισης ειχες πει πως περιγραφεις τροπους αντιμετωπισης μεσα στο βιβλιο και αυτο ειναι ενα μεγαλο συν, ενω η απλη περιγραφη του φαινομενου ισως θα ηταν καταστροφικη. Ετσι τουλαχιστον νομιζω.

Προσωπικα δεν πιστευω πως ειναι δαιμονες με την κλασικη χριστιανικη θεωρηση. Μαλλον πιστευω οτι ειναι οντα-βρυκολακες που τρεφονται απο εμας, συμπερασμα στο οποιο κατεληξα και απο την αναγνωση του θεματος αλλα και απο αυτα που ειχα δει χρονια πριν.

Δεν εχω προβλημα να ερθει η σκια και να την πολεμησω.Τη βλεπω περισσοτερο ως ανεπιλυτη παιδικη φοβια παρα ως απειλη. Αν και δεν ειχα στα σχεδια μου να κανω κατι τετοιο, και παρολο που δεν ασχολουμαι με μεταφυσικα, παρα μονο εχω γενικες γνωσεις επι του θεματος που προερχονται απο το γεγονος οτι ειμαι βιβλιοφιλος, καλως να μου συμβει γιατι εχω αρχισει να πλητω ασχημα τωρα τελευταια εξαιτιας της καθημερινης ρουτινας. Και βεβαια παντα εχω ορεξη για λιγη παλη.

Δηλαδη Jonathan αν δεν το καταλαβες περιμενω εναγωνιως το βιβλιο σου!

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ματριξοπουλος : 12-01-07 στις 05:59
Απάντηση με παράθεση
  #223  
Παλιά 13-01-07, 14:45
Το avatar του χρήστη Hedwig
Hedwig Ο χρήστης Hedwig δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 07-01-2007
Μηνύματα: 145
Προεπιλογή

Απλά να αναφέρω κι εγώ την εμπειρία μου με τέτοιες "συναντήσεις"...
Είναι κάτι το οποίο το βιώνω από παιδική ηλικία. υπήρχαν στιγμές που πραγματικά την έβλεπα τη σκιά και άλλες που απλά την ένιωθα. Δηλαδή, ενώ κοιμόμουν στο πλάι, δεν με άφηνε να γυρίσω από την άλλη πλευρά, είτε με στήριζε, είτε με έσπρωχνε. Και εννοείται ότι δεν μπορούσα να βγάλω φωνή και να κουνηθώ.
Η πιο πρόσφατη "συνάντηση" ήταν πριν ένα χρόνο περίπου και μάλιστα πρωινή ώρα. Δηλαδή, ξύπνησα γύρω στις 7 που έφευγε ο φίλος μου για δουλειά και μετά έπεσα για ύπνο και καθώς κοιμόμουν ένιωσα κάτι να με παρακολουθεί. Ξυπνάω και βλέπω μπροστά από το κρεβάτι μου μια μαύρη μορφή με κάπα και κουκούλα να με κοιτάζει, χωρίς όμως να μπορώ να διακρίνω το πρόσωπό του/της. Και πάλι δεν μπορούσα να κουνηθώ και να μιλήσω. Στην αρχή τρόμαξα, αλλά στη συνέχεια εκνευρίστικα επειδή με ξύπνησε. Έκλεισα τα μάτια και μετά ανοίγοντάς τα πάλι, είχε εξαφανιστεί. Η ώρα ήταν 8:30, οπότε απλά συνέχισα να κοιμάμαι.
Από τότε, δεν θυμάμαι να μου έχει ξανασυμβεί. Δεν ξέρω πως αντιμετωπίζεται, αλλά συνήθως σε εμένα φεύγει όποτε εκνευρίζομαι. Δεν θέλω να μου διακόπτουν τον ύπνο μάλλον
Απάντηση με παράθεση
  #224  
Παλιά 15-01-07, 09:43
Το avatar του χρήστη Μιχάλης
Μιχάλης Ο χρήστης Μιχάλης δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 22-06-2004
Περιοχή: Αργολίδα
Μηνύματα: 1.893
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Jonathan Bright
Τάσσομαι ευθέως ενάντια του μυστικοπαθή "ελιτισμού", (η "γνώση είναι για λίγους εκλεκτούς"), που κατά την άποψή μου εδώ και χιλιάδες χρόνια κρατάει σκλαβωμένη την ανθρωπότητα... Το "δεν είμαι έτοιμος", μερικές φορές, τις περισσότερες θα λεγα, τείνει να διαρκεί μια ολόκληρη ζωή και τελικά μοιάζει με φτηνή δικαιολογία-υπεκφυγή που επιφέρει ένα πνευματικό βάλτωμα, και αφήνει ένα τεράστιο κενό και ένα αιωνίως ανολοκλήρωτο σχέδιο...
Συμφωνώ μαζί σου φίλε Johny και δεν είναι λίγες οι φωνές, από κάθε χώρο, που προσυπογράφουν αυτό.

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Jonathan Bright
Δυστυχώς φίλε μου η έρευνα που έχω κάνει στην Ελλάδα και το εξωτερικό μου έχει αποδείξει πως τα "δαιμόνια" που αναφέρεις, πολύ συχνά αναγκάζουν αυτούς που τα βιώνουν να ζητήσουν τη βοήθεια των ψυχιάτρων και να "παστωθούν" με ένα σωρό φάρμακα, που κατά ομολογία των περισσοτέρων είτε δεν λειτουργούν, είτε επιφέρουν άλλα αποτελέσματα, είτε πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που καταδεικνύεται μέσα στο ίδιο το βιβλίο, επομένως αναμένεται να πετύχει το αντίθετο από αυτό για το οποίο ανησυχείς.
Αυτό είναι μια αλήθεια και απολύτως δικαιολογημένη είναι η στάση όλων αυτών των ανθρώπων, φυσικά. Μην ξεχνάς, πως σε ανάλογη περίπτωση (αν και δεν ήταν μόνο αυτό που με ώθησε), κατέφυγα και εγώ σε μια τέτοια βοήθεια, την οποία σαφώς και δεν θα χαρακτήριζα ως άχρηστη. Είναι πολλοί εκείνοι που αναρωτιούνται για το εάν η προσέγγιση της ψυχιατρικής σε διάφορες καταστάσεις είναι και η απολύτως σωστή, δεδομένου πως υπάρχουν διάφορες αποτυχίες στη θεραπεία. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, όμως, πως τέτοιες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις οφείλονται σε διάφορους παράγοντες και απαιτούν μια περισσότερο ολιστική προσέγγιση. Οι περισσότεροι ψυχίατροι που γνωρίζω τόσο προσωπικά όσο και μέσω του έργου τους (και η μοίρα το έφερε να γνωρίσω αρκετούς), θεωρούν πως η φαρμακοθεραπεία δεν ενδείκνυται σε όλες τις περιπτώσεις πάντως. Υπάρχουν ψυχίατροι που σαφώς εξετάζουν το θέμα πιο σφαιρικά και μερικοί δέχονται και άλλου τύπου ερμηνείες, πάντως είναι υποχρεωμένοι όταν κάποιος τους αναφέρει μια τέτοια εμπειρία, να ελέγξουν την ακεραιότητα του ψυχισμού, αν μπορώ να το πω έτσι.
Το σίγουρο είναι πως η ψυχιατρική θα μπορούσε να προσφέρει τα μέγιστα στη μελέτη τέτοιων φαινομένων, αρκεί η έρευνα να γινόταν μακριά από δογματισμούς.
Απάντηση με παράθεση
  #225  
Παλιά 25-02-07, 15:50
mikaela Ο χρήστης mikaela δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 31-01-2007
Περιοχή: ΑΔΗΣ
Μηνύματα: 20
Προεπιλογή

θα ηθελα και εγω με τη σειρα μου να αναφερω μια παρομοια εμπειρια.. με την λεγομενη σκια!εγινε πριν απο 5 χρονια,δηλαδη σε ηλικια 17 χρονων και ηταν χειμωνας,η ωρα 2 το βραδυ!Τα φωτα σβηστα και η μπαλκονοπορτα κλειστη με τις κουρτινες μισοκλειστες!μολις εχω ξαπλωσει για να κοιμηθω οταν βλεπω μια σκια να τρεχει εξω στο μπαλκονι!θεωρησα οτι ειναι της φαντασιας μου!μετα απο λιγα δευτερολεπτα η κουρτινα ανεμιζε και ακουστηκε ενας μικρος κροτος στη μπαλκονοπορτα!συνεχιζα να το δικαιολογω βαση λογικης.. δυστιχως για μενα δεν αργησα να δω την σκια.. η περιγραφη παρομοια με αυτες που εχουν ηδη τυπωθει.. μαυρα ρουχα με κουκουλα!με κρατουσε απο το λαιμο και δεν μπορουσα να παρω ανασα.. ειχα παγωσει απο το φοβο μου!και να μπορουσα δεν ηθελα να φωναξω γιατι θα ξυπνουσαν οι γονεις μου!οσο παραλογο και να ακουστει,την σκια δεν την εβλεπα μονο εγω.. αλλα και ο σκυλος μου!!! ο οποιος ειχε μπει στο δωματιο καθοταν σε μικρη αποσταση απο το κρεβατι και για πρωτη φορα τον ειχα δει με τα δοντια εξω ετοιμο,να ορμησει...!!αμεσως και με μεγαλη δυσκολια προσπαθησα να καταπολεμησω τον φοβο που με κυριευε και να αντιμετωπισω την σκια που δεν με αφηνε να αναπνευσω(μακρυλογω αλλα ολα αυτα εγιναν μεσα σε πολυ λιγα λεπτα)!η ολη κατασταση εκφραστηκε σε θυμο και τοτε με αφησε.. οπως πηγε να φυγει απο την μπαλκονοπορτα ο σκυλος μου τον ακολουθουσε αγριεμενος και τον "αποχαιρετησε" με ενα γαβγισμα!εκεινη την νυχτα κοιμηθηκα με ανοιχτα τα φωτα και τον σκυλο μου αγκαλια γιατι δεν ελεγε να ξεκολλησει απο πανω μου!
Απάντηση με παράθεση
  #226  
Παλιά 15-05-07, 14:30
Το avatar του χρήστη lifo
lifo Ο χρήστης lifo δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 14-05-2007
Περιοχή: Βόλος
Μηνύματα: 320
Προεπιλογή

Να ρωτήσω κάτι; Ξέρω πως οι ψυχικοί βρυκόλακες επιτίθονται μέσω αστρικού δρόμου. Αλλά όταν κάποιο σώμα βρίσκεται σε αστρική προβολή τότε δεν μπορούμε να αντιληφτούμε να είναι κοντά μας ή όχι. Πώς γίνεται λοιπόν να δούμε την οντότητα που μας επιτίθεται εφ΄όσον είναι στο αστρικό κόσμο. Έχω διαβάσει πως αν το θύμα ξυπνήσει το αποτέλεσμα δεν είναι καλό τόσο για το ίδιο όσο και για τον θύτη. Τότε πιθανόν έχει αποτύχει η επίθεση. Πως δηλαδή μπορούμε εφ΄όσον βρισκόμαστε στον υλικό κόσμο να αντιλαμβανόμαστε έστω και για μια στιγμη τί συμβαίνει στον αστρικό.
Απάντηση με παράθεση
  #227  
Παλιά 23-08-07, 12:17
Δημήτρης Μπρικιάτης
Guest
 
Μηνύματα: n/a
Προεπιλογή

H αλήθεια είναι πως κι εγώ είχα μία παράξενη εμπειρία κανα δύο φορές. Μπορεί βέβαι να οφείλεται σε παραίσθηση...Μα ας το αναφέρω...

Πρίν κάμποσο καιρό είχα ξυπνήσει απότομα μέσα στη νύχτα και είδα μέσα στο σκοτάδι δύο περίεργες οντότητεσ να αιωρούνται στον αέρα. Η μία έμοιζε με...γαρίδα ή χταπόδι ή φρούτο ή..κάτι τέτοιο, ένα ακαθώριστο πράγμα τέλως πάντων και μετά απλά χάθηκε. Η άλλη ήταν πιό γνώριμη. έμοιαζε με μία ελλιπτικού σχήματος οντότητα σαν...τρισδιάστατο μοντέλο υπολογιστή. (Ξέρετε...Σαν δίχτυ.) Την δεύτερη την είχα δει παλαιότερα απο πάνω μου όταν είχα ξθπνήσει το βράδυ ξανά απότομα.

ίσως υπάρχει κάποια σχέση με έναν θρύλο ιδιαίτερα παλίο που λέει πως κάθε άνθρωπος και κάθε πόλη έχει ένα προσωπικό και ξεχωριστό "δεμώνιο" που το προωστατεύει...

Πάντως δεν νομίζω να ήταν η Μόρα. Μπορούσα να κουνηθώ όλες τις φορές. Απλά πιστεύω δύο πράγματα.

1)Στο διάστημα ύπνου-αφύπνισης ο εγκεφαλός μου μπήκε σε μία ιδιαίτερη συχνότητα ώπου μπόρεσα να δώ...κάποιες άλλες οντότητες γύρω μου...

ή

2)Βαρυστομαχιά και παραισθήσεις. Εφιάλτες πάντως έχω καιρό να δώ...
Απάντηση με παράθεση
  #228  
Παλιά 15-09-07, 23:51
Το avatar του χρήστη schooligan
schooligan Ο χρήστης schooligan δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 16-02-2006
Περιοχή: Stin Xwra tou Pote
Μηνύματα: 549
Προεπιλογή

γεια και χαρα παιδια,

διαβασα ολα τα ποστ σας αλλα εχω και εγω μια παρομοια εμπειρια η τουλαχιστον εχω την εντυπωση πως δεν ηταν της φαντασιας μου.
Ενα βραδυ που ημουν στο γραφειο εως αργα, ειχα σταματησει την δουλεια να κανω ενα τσιγαρο και διαβαζα στο ιντερνετ κατι αρθρα. Ξαφνικα ενιωσα κατι, ενα συνεσθημα φοβου να με γεμιζει και να κρυωνω και με τιν ακρη του ματιου μου, νομιζω πως ειδα μια σκια να απλωνεται στους τοιχους. Ξερω οτι ενιωσα μια ανατριχιλα να με διαπερνα, ενα αισθημα απροσδιοριστου φοβου και σαν να ειχε πεσει παγωνια. Ηταν αρχες Γενναρη, εκανε κρυο εξω, μεσα τα καλοριφερ ηταν στο φουλ. Με το που ειδα αυτη την σκια μπορω να πω κοσμια πως "τα εκανα πανω μου". Περιττο να πω πως πεταχτηκα πανω, αναψα ολα τα φωτα σε ολο το γραφειο, εψαξα καθε γραφειο μηπως ηταν ενα αρρωστημενο αστειο απο καποιον συναδελφο που θα ειχε γυρισει κρυφα στο γραφειο (ειχαν σχολασει ολοι και εγω λογο θεσεις ειχα μεινει να τακτοποιησω εκκρεμεοτητες) να παρει τιποτα που θα ειχε ξεχασει και ειπε να κανει καποια πλακα. Δεν υπηρχε ψυχη στο γραφειο. Γυρισα να τα μαζεψω και να φυγω αλλα ενιωθα ηρεμα παλι, δεν κρυωνα και δεν υπηρχε καποια σκια η κατι που να με φοβισει.
Δεν ξερω τι ηταν αλλα πραγματικα παιδια τα ειχα κανει πανω μου, διοτι δεν ειναι απλα οτι ειδες μια σκια αλλα μου προξενισε ενα σκιρταρισμα φοβου. Εμπας περιπτωση δεν το ξανα ενιωσα αυτο το πραγμα. Δεν ξερω αν ειναι η ΣΚΙΑ που ειχε κατα νου ο συγγραφεας του τοπικ αυτου αλλα εμπας περιπτωση αυτη ειναι η ιστορια μου.
Απάντηση με παράθεση
  #229  
Παλιά 09-10-07, 01:23
Το avatar του χρήστη mata xari
mata xari Ο χρήστης mata xari δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 26-03-2007
Περιοχή: Χώρα του πάλαι ποτέ
Μηνύματα: 57
Προεπιλογή

Ας μοιραστώ κι εγώ την δική μου ιστορία.
Την πρώτη φορά που ένιωσα τη "Σκιά" ήμουν μαθήτρια Γυμνασίου ακόμη. Το αστείο είναι ότι δεν γνώριζα την "ύπαρξή" της μέχρι τότε. Είχα ξαπλώσει μπρούμυτα όταν ένιωσα ένα βάρος ασήκωτο, τόσο που νόμιζα ότι θα άκουγα τα κόκκαλά μου να σπάνε σε κομμάτια ένα-ένα. Φυσικά, λόγω της θέσης μου, δεν μπορούσα να δω αν όντως κάτι ή κάποιος με πίεζε.
Καθώς η ώρα περνούσε και το βάρος δεν έλεγε να φύγει, είπα μέσα μου: "αυτό ήταν, πεθαίνω". Τότε, άρχισα να φωνάζω τη μητέρα μου (τουλάχιστον έτσι νόμιζα) αλλά...φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Όταν τελικά σταμάτησε, της παραπονέθηκα, αλλά με διαβεβαίωσε ότι δεν είχε ακούσει κιχ!
Αργότερα άκουσα διάφορες μαρτυρίες για τη "Σκιά" και θεώρησα τον εαυτό μου τυχερό που δεν θέλησε ξανά να με επισκεφτεί. Ένα βράδυ, χρόνια αργότερα και πλέον φοιτήτρια, ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου κοιτούσα έξω από το παράθυρο (ανοιχτή μπαλκονόπορτα) και έκανα ένα review μιας υπέροχης μέρας. Τότε γύρισα το βλέμμα μου και είδα στην άκρη του κρεβατιού μου μια μαυροφορεμένη μορφή εξαιρετικά μεγαλόσωμη (χωρίς κουκούλα, λόγω ζέστης μάλλον ) να με κοιτάζει. Μάλιστα ήταν γερμένη ελαφρώς προς το μέρος μου σαν να με περιεργαζόταν . Για κάποιο λόγο δεν μου επιτέθηκε (τη σκαπούλαρα πάλι!), απλά με κοίταζε. Σαν να ήρθε για να δηλώσει την παρουσία του. Ίσως πάλι οι θετικές μου σκέψεις τη δεδομένη στιγμή να απέτρεψαν την επίθεση (λέω τώρα εγώ).
Πέρα από την όποια πλάκα μπορεί να κάνω τώρα, τότε είχα τρομοκρατηθεί, μιας και δεν έλεγε να κουνηθεί μέχρι που μάζεψα όλο μου το κουράγιο, σηκώθηκα και άναψα το φως. Η δεύτερή μου κίνηση ήταν να ραντίσω όλο το σπίτι με αγιασμό!!!, να φωταγωγήσω στην κυριολεξία το σπίτι (τώρα που το σκέφτομαι, έπρεπε να καλέσω τους ξενύχτηδες συμφοιτητές για παρέα) και...φυσικά να μην πέσω ξανά για ύπνο. Όπως κι άλλοι, έτσι κι εγώ, λέω ότι υπάρχει για το έζησα.
__________________
Η Αλήθεια μπορεί να σε ελευθερώσει!
Απάντηση με παράθεση
  #230  
Παλιά 23-10-07, 13:12
Το avatar του χρήστη beetlejuice
beetlejuice Ο χρήστης beetlejuice δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος της ομάδας Gateway
 
Εγγραφή: 07-06-2005
Περιοχή: Athens
Μηνύματα: 4.903
Προεπιλογή

Ενημερωνω τα μελη της κοινοτητας πως απο σημερα εχουμε ανεβασει τη συνεντευξη που παραχωρησε ο Jonathan Bright στο μελος της ομαδας Gateway, Μιχαλη. Το κεντρικο θεμα της ειναι η σκια. Μπορειτε να την αναγνωσετε στο http://www.metafysiko.gr/interviews.php?id=34 .
__________________
EN TO ΠΑΝ

Ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος επικοινωνίας Gateway Team
Ιδρυτικό μέλος Κέντρου Αναζήτησης Πανεπιστημίου Αιγαίου
----------------------------------------
meta Journalist

Αγαλματένια Κρίνα

Μυθικισμός

Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού

Δούρειος Ίππος (Β' έκδοση!)
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 16:36.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.