Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Συζητήσεις > Προσωπικές Εμπειρίες

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 11-06-07, 23:04
lili Ο χρήστης lili δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 09-06-2007
Μηνύματα: 7
Question Μεταθανατεια συναντηση και το νοημα της

Ολα τα πραγματα που θελουμε στην ζωη δεν μπορουμε να τα εχουμε παρα μονο αμα παλεψουμε και καταλαβουμε ποιο πραγμα χρειαζομαστε στην ζωη μας πραγματικα.
Αυτος ο τιτλος αντιπροσωπευει ενα αγορι,ενα αγορι με ονειρα,καλυτερη ζωη και ονειρευοντας να βρει εναν φιλο,φιλο πολλη απροσμενο.
Ολα αρχιζουν το 2000,οπου αυτο το αγορι και συγκεκριμενα ο Ραφαηλ προσπαθει να ανακαλυψει τη κρυβαιτε πισω απο εμας,τη ζωη και το συμπαν,και να βρει εναν φιλο οπου 8α τον εμπιστευτει και θα ανακαλυψουν τη κρυβαιτε πισω απο τη ζωη και τα ανεξηγητα πραγματα που γινονται γυρω μας.
Θυμαμαι οταν ημουν 14 χρονων,εκεινη την μερα πηγαινα σχολειο και κατα τη δειαρκεια που πηγαινα ερχονται κατι παιδια και αρχιζουν να με πειραζουν και εγω αμεσως το βαζω στα ποδια με σκοπο να παω σπιτι μου,στο πιο ασφαλες μερος.
Μολις εφτασα πηγα αμεσως στο δωματιο μου,προσπαθησα να κλεισω τα ματια μου,και εκεινη τη στιγμη εμφανιζεται ενα φως,ενα φως ασπρο να με περιτριγυριζει και μετα απο 2 λεπτα εμφανιστηκε ενα παιδι,ενα παιδι οπου ηταν πνευμα.
Εκεινη τη στιγμη τα ειχα χασει,ειχα ακουσει κατι για πνευματα αλλα δεν πολυπιστευβα,τον ρωτησα πως τον λενε και μου απαντησε οτι τον λεγανε αποστολη.
Μετα απο λιγες μερες ο Αποστολης και εγω καναμε στενοι παρεα,οπου μπορουσε να τον βλεπω μονο εγω και κανενας αλλος.
Θυμαμαι ηταν βραδυ,και κεινη την μερα χιονιζε και ειχε πολλη κρυο.
Μου προτεινη ο Αποστολης να εξερευνησουμε τον κοσμο και να πρωσπαθησουμε να παμε σε εαν αλλο κοσμο,εναν κοσμο που δεν το ξερουμε εμεις οι ανθρωποι.
Εκεινη τη στιγμη του απαντησα αφθορμητα ναι φιλε ας το κανουμε,ηταν σαν να εβγαινε κατι απο το στομα μου να το πω.
Πηγα αμεσως στην μητερα μου,οπου ζουσαμε μαζι επηδει ο πατερας μου ειχε πεθανει απο τροχαιο με αμαξι,και πηγα και της ειπα μαμα να ξερεις οτι σ΄αγαπαω και θα εισαι παντα στην καρδια μου,να σας πω την αληθεια δεν ξερω γιατι το εκανα τοσο δραματικο.
Πηγα ξανα στο δωματιο μου και αρχισαμε,τον ρωτησα τι θα κανουμε και μου ειπε οτι το πρωτο πραγμα που θα κανεις ειναι να κανεις αστρικη προβολη και εγω δεν ειχα ιδεα τι σημαινε αλλα δεν του το ειπα,και μου ειπε τα βηματα που πρεπει να ακολουθησω δηθεν οτι το ξεχασα.
Ξαπλωσα στο κρεβατι,εκλεισα τα ματια μου και πρωσπαθουσα να μην σκεφτομαι τιποτα και να μην φοβαμαι,παρα μονο να συγκεντρωθω.
Εκεινη τη στιγμη κατι αισθανομαι μεσα μου,κατι σαν να ενα αερακι να με ακουμπαει παντου στο σωμα μου,σαν να αερουμε αισθανομουν και πηγαινα ολο και ποιο ψηλα και με εβλεπα εμενα κατω,σαν να κοιμαμαι.
Εκει ξαφνικα βρηκα και τον φιλο μου,τον Αποστολη και με επιασε απο το χερι και μπηκαμε μεσα απο μια πορτα,μια πορτα οπου απο οτι θαμαμαι ηταν ασπρη και πολλη φωτηνει.
Καθως μπαιναμε μεσα ειδα ενα τοπιο που ηταν ολο ασπρο και μεσα ειχε εκκατομυρια ανθρωπους,καποια στιγμη ο φιλος μου,μου αφηνει ξαφνικα το χερι μου και εξαφανιζομαι μεσα στο πληθος.
Εβλεπα τοσο κοσμο που ειχα τρομοκρατησει.δεν ηξερα σε ποιον να μιλησω,αλλα μετα τον ξαναβρηκα.
Πηγαιναμε μεσα στο πλυθος και βλεπαμε κατι περιεργα οντα,και αμεσως μετα πηγαμε σε ενα δωματιο οπου ηταν ολο με κατι σαν τηλεορασεις που αιωρουνταν και παρακολουθουσαν εμας τους ανθρωπους.
Φυγαμε απο εκει,και πηγαμε σε ενα αλλο μερος οπου ειχε πολλα χρωματα και φωτεινα και μεσα εκει εβλεπες μονο παιδια,παιδια που ηταν χαρουμενα και επαιζαν ανεμελα με κατι αορατα πραγματα που δεν μπορουσαν να δω.
Εκεινη τη στιγμη κατι παθαινω,κατα σαν να με φορτωνει,σαν να αισθανομαι οτι ηταν κατι διπλα μου,και ακολουθησα το εστικτομου,και ξαφνικα βλεπω τον πατερα μου,ντημενα στα ασπρα,και αρχιζω να βαζω τα κλαματα και να τρεχω να τον αγκαλιαζω και αρχησα αμεσως να του μιλαω αλλα εκεινος δεν μπορουσε να με ακουσει,και ειπα ταραγμενος στον φιλο μου γιατι δεν μου μιλαει ο πατερας μου και μου απανταει οτι επηδει ειναι πεθαμενος δεν μπορει γιατι δεν εχεις πεθανει ουτε και εσυ.
Αρχισα εκεινη τη στιγμη να φωναζω και ειπα αμεσως στο φιλο μου θελω να πεθανω,και μου ειπε αυτο εκξαρταται απο εσενα,και μετα με πηγαι σε ενα δωματιο οπου και εκει ειδα ενα κατι σαν ενα φως.
Και τοτε εκει βλεπω τον πατερα μου να μου μιλαει και το μονο που τον ρωταω ειναι ενα ΓΙΑΤΙ?,γιατι με αφησες,και μου απανταει οτι ειχε ερθει η σειρα μου,ειχα ολοκλειρωσει την αποστολη μου,οπου ηταν να σε φερω σε αυτο τον κοσμο και τοτε αρχησα να βαζω τα κλαματα και τον αγκαλιασα οσι σφικτα μπορουσα.
Μετα απο λιγη ωρα κουβεντα μου ειπε : παιδι μου πρεπει να γυρησεις εκει που ανηκεις,ωστε να κανεις την αποστολη σου και να πρωσπαθησεις να κανεις ενα καλυτερο κοσμο,ενα καλυτερο μελλον για την γενια σου αλλα κυριως για την μητερα σου που σε χρειαζεται διπλα σου.
Και εγω του απαντησα μπαμπα αμ γυρησω πισω στον κοσμο θα με αγαπας και θα με βλεπεις? και μου απαντησε οτι παντα θα σε αγαπουσα και θα σε αγαπω και οτι δεν χρειαζεται να ερχεσαι σε αυτο τον κοσμο γιατι μπαντα ειμαι στην καρδια μου οπως και εσυ στην δικια μου.
Τοτε μετα απο 2 ωρες εξερευνηση επεστεψε παλι στο σωμα του.Και οταν σηκωθηκε ειδε οτι δεν ηταν ετος 2000 αλλα 2010 και καταλαβε οτι αυτο εγεινε επηδει ειχε πεθανει ωστε να δει τον μιλησει στον πατερα του.Και μολις ειχα σηκωθει δεν με βλεπω στο δωματιο μου,αλλα σε νοσοκομειο και πιο μεγαλος.
Εκεινη τη στιγμη εψαχνα αμεσως την μητερα μου,αλλα δεν την βρικα πουθενα και βλεπω το θειο μου τον Δημητρη ντυμενος στα μαυρα και τον ρωταω που ειναι η μητερα μου?Και μετα απο πολλυ κοπο,μου λεει οτι εγεινε αγγελακη.
Λιγες μερες μετα την αναρωση μου,οπου και εμενα με τον θειο Δημητρη του ζητησα να μου τα εξηγησει ολα,οπου και αυτο εκανε.
Τρομοκρατηθηκα με αυτ που μου ειπε και αρχισα μετα να λεω σε ολους το εξης: οτι η ζωη ειναι κατι σαν ενα κλειδη,ενα κλειδη οπου ανοιγει λιγες πορτες και αυτες οι πορτες που ανοιγει ειναι η ζωη,η αποστολη μας,να ανακαλυπτουμε και ο θανατος αλλα τους ειπα οτι υπαρχει και μια αλλη πορτα,μια πορτα οπου εμεις οι ανθρωποι δεν προκειτε να την μαθουμε ποτε.
Και καθε βραδυ που κοιμωμουνα ονειρευομουνα τον πατερα μου,και εναν φιλο οπου δεν τον ξαναειδα ποτε και δεν καταλαβα ποιος ηταν.
Και που ξερετε μπορει μερικα σημεια να ειναι και αληθηνα..... αυτο εσεις θα το κρινετε με της εμπιρειες.... της ζωη σας
__________________
πιστεψε στον εαυτο σου, και στα γυρω πραγματα που γινονται γυρω σου
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 16-06-07, 08:51
Το avatar του χρήστη Μιχάλης
Μιχάλης Ο χρήστης Μιχάλης δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 22-06-2004
Περιοχή: Αργολίδα
Μηνύματα: 1.893
Προεπιλογή

Το παραπάνω κείμενο μεταφέρεται στην κατηγορία "προσωπικές εμπειρίες" επειδή σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ιστορία της πολυσυγγραφίας. Παρακαλούνται οι νέοι χρήστες να πλοηγούνται λίγο στο φόρουμ πριν ξεκινήσουν ένα νέο θέμα, ώστε να αντιλαμβάνονται σε ποιά κατηγορία συζητήσεων ανήκει...
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 19-06-07, 14:38
nekrh Ο χρήστης nekrh δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 27-02-2007
Περιοχή: larisa
Μηνύματα: 34
Προεπιλογή

βασικα πολυ μπερδεμενο ολο αυτο που εγραψες..τι θελεις να πεις με αυτο?εχεις ζησει κατι απο ολα αυτα ή ειναι απλα μια ιστορία που εβγαλες και ηθελες να την μοιραστεις μαζι μας?
__________________
μπροστά στο παρελθόν να υποκλίνεις το κεφάλι..μπροστά στο μέλλον να σηκώνεις τα μανίκια..
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 23:50.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.