#221
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#222
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Σκέψου μόνος σου. Αν σε κοιμήσουν και σε πάνε να ακούσεις μια συναυλία κοιμησμένος έχεις κέρδος; Αν ενώ κοιμάσαι σε μεταφέρουν στη Νέα Υόρκη θα λές μετα ότι "πήγες στη Νέα Υόρκη;" ή ότι κέρδισες κάτι; Δεν αρνούμαι το τι λένε οι περικοπές που αναφέρεις (και δε μιλάμε για Παράδεισο τώρα), αλλά υπό το φως του τι λέει ο Παύλος η ιδέα της αφασίας είναι αβάσιμη. Σημ. στην ιστορία του Λαζάρου πολλά στραβά φαίνεται να "ήξεραν" οι δυο αδελφές αλλά για τον Ιησού δεν είχε σημασία και προσεκτικά τις διόρθωνε. (Είπε τότε η Μάρθα προς τον Ιησού: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα πέθαινε ο αδελφός μου. 22 Αλλά και τώρα ξέρω ότι όσα ζητήσεις από το Θεό, θα σου τα δώσει ο Θεός». 23 Της λέει ο Ιησούς: «Θα αναστηθεί ο αδελφός σου». 24 Του λέει η Μάρθα: «Ξέρω ότι θα αναστηθεί κατά την ανάσταση, την έσχατη ημέρα». 25 Της είπε ο Ιησούς: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Όποιος πιστεύει σ’ εμένα κι αν πεθάνει θα ζήσει,) - Ξέρω λέει η Μάρθα αλλά ο Ιησούς τη διορθώνει: δεν είναι το θέμα τι θα γίνει την έσχατη ημέρα. Το θέμα είναι ότι ο Ιησούς "η ανάσταση και η ζωή. "Όποιος πιστεύει" "κι αν πεθάνει θα ζήσει" - θα ζήσει, όχι "θα είναι σε αφασία". Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Pholarchos : 05-08-14 στις 13:09 |
#223
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#224
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Τι βγαίνει από τα λόγια του Ιησού ότι όποιος πεθάνει πιστευοντας σ'αυτόν θα ζήσει; Ότι θα ζήσει! Τι άλλο; όχι σε αφασία... |
#225
|
|||
|
|||
Ο Θεός, λοιπόν, δεν είναι των νεκρών (ούτε των κοιμισμένων σε αφασία) αλλά των ζωντανών, γιατί όλοι σε αυτόν ζουν - Λέει ο Ιησούς: Ο Θεός, λοιπόν, δεν είναι των νεκρών αλλά των ζωντανών - των ζωντανών, όχι των κοιμισμένων σε αναμονή.
κατά Λουκά κεφ 20 27 Πλησίασαν τότε μερικοί από τους Σαδδουκαίους, που λένε αντίθετα από τους άλλους πως δεν υπάρχει ανάσταση, και τον επερώτησαν, 28 λέγοντας: «Δάσκαλε, ο Μωυσής μάς έγραψε: Αν ο αδελφός κάποιου πεθάνει έχοντας γυναίκα, και αυτός είναι άτεκνος, να λάβει ο αδελφός του τη γυναίκα του και να φέρει απογόνους στον αδελφό του. 29 Ήταν λοιπόν εφτά αδελφοί. Και ο πρώτος, αφού έλαβε γυναίκα, πέθανε άτεκνος. 30 Και ο δεύτερος 31 και ο τρίτος την έλαβαν, ομοίως μάλιστα και οι εφτά, που δεν εγκατέλειψαν παιδιά, και πέθαναν. 32 Ύστερα, και η γυναίκα πέθανε. 33 Η γυναίκα, λοιπόν, κατά την ανάσταση, ποιανού από αυτούς θα γίνει γυναίκα; Γιατί και οι εφτά την είχαν γυναίκα». 34 Και είπε σ’ αυτούς ο Ιησούς: «Οι γιοι του αιώνα τούτου νυμφεύονται και παντρεύονται, 35 αλλά εκείνοι που θα καταξιωθούν να επιτύχουν να ζήσουν σ’ εκείνον τον αιώνα και στην ανάσταση που είναι από τους νεκρούς ούτε νυμφεύονται ούτε παντρεύονται. 36 Γιατί ούτε να πεθάνουν πια δύνανται, επειδή είναι ίσοι με αγγέλους και είναι γιοι του Θεού, αφού είναι γιοι της ανάστασης 37 Αλλά ότι εγείρονται οι νεκροί το μήνυσε και ο Μωυσής εκεί που μιλάει για τη βάτο, καθώς λέει ΚΥΡΙΟ το Θεό του Αβραάμ και Θεό του Ισαάκ και Θεό του Ιακώβ. 38 Ο Θεός, λοιπόν, δεν είναι των νεκρών αλλά των ζωντανών, γιατί όλοι σε αυτόν ζουν». 39 Αποκρίθηκαν τότε μερικοί από τους γραμματείς και του είπαν: «Δάσκαλε, καλά τα είπες». 40 Γιατί δεν τολμούσαν πια να τον επερωτήσουν τίποτα. |
#226
|
||||
|
||||
Τα ιδια λεμε αδελφε, Πεθαινω [ ειμαι σε υπνο τελειως αναισθητος ]. Μετα Δευτερα Παρουσια [ ανασταση-αν ειμαι δικαιος- Αιωνια ζωη ] ειναι πολυ απλο.
|
#227
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Ο Ιησούς είπε «εκ του θανάτου, εις την ζωήν» από το 0 στο 1 καμιά αναφορά για ενδιάμεση αφασία ή ύπνο ή αναισθησία. ΥΓ μεταξύ μας δε με νοιάζει αν ο Θεός έχει κανονίσει το ένα ή το άλλο. Αλλά με όσα βλέπουμε στις Γραφές η αφασία δεν στηρίζεται τόσο όσο μια κατάσταση εγρήγορσης, μακαριότητας και προσμονής "εν Χριστώ" Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Pholarchos : 05-08-14 στις 13:37 |
#228
|
||||
|
||||
Παράθεση:
|
#229
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Ασθενής που υπέφερε όταν κοιμώταν δεν υπέφερε (δεν είχαν ασπιρίνη) δε μιλούσαν για θάνατο οι μαθητές. Άρα οι γραφές δεν συγχέουν θάνατο και ύπνο, απλά μερικές φορές «ποιητικά» αποκαλείται ο θάνατος «κοίμηση» (από την πλευρά των ζώντων στη σάρκα) γιατί ο Ιησούς και τους νεκρούς στο Θεό, ζώντες τους έλεγε. |
#230
|
|||
|
|||
Δύο αφηγήσεις ανθρώπως που διάβασα πρόσφατα στο internet πάντως είπαν ότι όταν πέθαναν είχαν την αίσθηση του τίποτα,δηλαδή μαύρο σκοτάδι και καμία αίσθηση.Και ένας φίλος του πατριού μου την ίδια αίσθηση είχε.
|
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|