"Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΑ ΠΡΙΜ"

[ELPINIKI]

αυτες τις ημερες διαβαζω το βιβλιο "Ο Διαβολος Και Η Δεσποινιδα Πριμ"(PauloCoelho)

μου εκανε εντυπωση ενα κομματι του βιβλιου και μου δημιουργηθηκε η απορια...
συμφωνα με το αποσπασμα απο το βιβλιο

<<Οι βαθιες αλλαγες στον ανθρωπο και στη κοινωνια συμβαινουν σε πολυ συντομα χρονικα διαστηματα. Τη στιγμη που το περιμενουμε λιγοτερο, η ζωη πεταει μπροστα μας μια προκληση για να δοκιμασει το θαρρος και την επιθυμια μας για αλλαγη, τη στιγμη αυτη καθολου δεν ωφελει να προσποιηθουμε οτι δε συμβαινει τιποτα ή να δικαιολογησουμε λεγοντας οτι δεν ειμαστε ακομοι ετοιμοι.
Η προκληση δεν περιμενει. Η ζωη δεν κοιταζει πισω. Μια βδομαδα ειναι διαστημα περισσοτερο απο αρκετο για να αποφασισουμε αν θα δεχτουμε ή οχι το πεπρωμενο μας>>.

1.Αν δεχτουμε την παραπανω θεωρια, κατα ποσο μπορουμε να καταλαβουμε οτι εχει ερθει η στιγμη να αποφασισουμε για κατι?
δηλαδη κατα ποσο μπορουμε να καταλαβουμε οτι εχει ερθει η καταλληλη στιγμη για αλλαγη?

2.Και αν αποφασισουμε να μην ακολουθησουμε το πεπρωμενο μας την δεδομενη στιγμη λογω αδυναμιας κ.τ.λ. θα υπαρξει μια δευτερη ευκαιρια αργοτερα?

[esthir]

1.Αν δεχτουμε την παραπανω θεωρια, κατα ποσο μπορουμε να καταλαβουμε οτι εχει ερθει η στιγμη να αποφασισουμε για κατι?
δηλαδη κατα ποσο μπορουμε να καταλαβουμε οτι εχει ερθει η καταλληλη στιγμη για αλλαγη?

θέλω να πιστεύω ή καλύτερα ελπίζω να έχουν σταλθεί την συγκεκριμένη φάση στην ζωή μας μαζί με την απόφαση για αλλαγή και κάποια σημάδια έτσι ώστε να μπορέσουν να μας ''ανοίξουν'' τα μάτια, για να καταλάβουμε αυτή την πρόκληση και αναλόγως να πράξουμε..... τώρα αν δεν δούμε αυτά τα σημάδια αυτό είναι άλλο πακέτο...... πρέπει να έχουμε σε ετοιμότητα όλες μας τις αισθήσεις...

2.Και αν αποφασισουμε να μην ακολουθησουμε το πεπρωμενο μας την δεδομενη στιγμη λογω αδυναμιας κ.τ.λ. θα υπαρξει μια δευτερη ευκαιρια αργοτερα?

Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.....
αν έχουμε δει όλα τα σημάδια για την αλλαγή και εν γνώση μας δεν την δεχόμαστε τότε μάλλον (δεν είμαι και σίγουρη....) δεν θα μας εμφανιστεί δεύτερη ευκαιρία....

τώρα αν ήμαστε τόσο τυφλοί και δεν έχουμε πάρει γραμμή τίποτα πιστεύω ότι θα μας δοθεί ακόμη μια ευκαιρία γιατί έτσι πρέπει να γίνει (αυτό είναι το πεπρωμένο μας)....
απλά την επόμενη φορά θα μας ρίξει σφαλιάρα για να μας ξυπνήσει για τα καλά.....

[leo morpheus]

Οι ανθρωποι φοβουνται να αλλαξουν.Νομιζουν πως ολα αυτα που με κοπο εχουν κατακτησει,η ηρεμια,η δουλεια,ενας γαμος,οι υποχρεωσεις...θα ερθουν αναποδα και δεν το θελουν αυτο.

Η ψυχη των ανθρωπων διψαει για αλλαγη,ειτε αυτη ειναι ανεκπληρωτα ονειρα,ειτε η διψα για αγαπη...Βαθια μεσα μας μας απασχολουν πολλα πραγματα που αναζητουμε,που θελουμε να κατακτησουμε...και το Συμπαν απλα βαζει σημαδια στο δρομο μας,με στοχο να μας αφυπνισει και να κανουμε οτι φοβομαστε.

Καποιοι βλεπουν αυτα τα σημαδια και τα ακολουθουν με ρισκο της προσωπικης και ψυχικης τους υγειας.Αλλοι ενω τα βλεπουν, εσκεμμενα τα αγνοουν με το φοβο μην αλλαξουν τη ζωη τους.Οπως και να εχει τα σημαδια θα μεινουν να τους υπενθυμιζουν για παντα αυτα που δεν εκαναν...Μετα απο λιγο θα χαθουν και τοτε το ποταμι σταματα να κυλαει...

Οι μεγαλες αλλαγες οπως αναφερει η Ελπινικη,ερχονται σε στιγμες που απλα δεν περιμενουμε.Ενα ανιαρο πρωινο στη δουλεια,μπορει να φερει κατα τη διαρκεια της ημερας μια ριζικη αλλαγη.Το Συμπαν δεν προειδοποιει...πεταει την ευκαιρια μπροστα μας και μεις μενει μονο να μη δειλιασουμε και να την αρπαξουμε.Παντα γνωριζουμε ποια αποφαση θα παρουμε.Αυτη που υπαγορευει η καρδια μας.Οι πιο πολλοι συμβουλευονται τη κοινη λογικη,ετσι οπως μας τη επεβαλλαν βεβαια και οχι οπως θα θελαμε να ειναι...Ο καιρος παντα μα παντα ειναι σωστος...εμεις δικαιολογουμε τον εαυτο μας,λεγοντας πως...''δεν ειναι η καταλληλη στιγμη,δεν εχω χρονο...'' και αλλα τετοια.

Πιστευω πως δευτερες ευκαιριες υπαρχουν.Αλλα οχι ατελειωτες...Καταλαβαινω την δυσκολια να παρουμε τετοιες αποφασεις,το φοβο μπροστα στο μεγαλο αγνωστο,την δειλια που μας χαρακτηριζει γιατι ειναι ανθρωπινα συναισθηματα.
Ας δοκιμασουμε μια φορα λοιπον να δρασουμε ''απερισκεπτα'' και ισως οδηγηθουμε σε μονοπατια και κοσμους πρωτογνωρους,ανακαλυπτοντας λιγο ακομα αυτο το μεγαλο μυστηριο που λεγεται ζωη...

Και εγω εχει τυχει να φοβηθω μπροστα σε τετοιες κατασταστεις.Δειλιασα μερικες φορες ενω αλλες ακολουθησα το μονοπατι μου.Η διαφορα ειναι πως στη δευτερη περιπτωση,εχω ακομα αναμνησεις και εμπειριες...


''Μπροστα μου ανοιγονταν δυο δρομοι,
εγω διαλεξα αυτον που ειχε περπατηθει λιγοτερο,
κι αυτη ηταν η διαφορα...''

Ρομπερτ Φροστ.

[Witch Shadow]

Θεωρω οτι αυτες οι γραμμες κρυβουν πολυ βαθυτερα νοηματα. Σε γενικες γραμμες θελει να πει να αφησουμε το χθες,το παρελθον, να ζησουμε το σημερα, το παρον και να ελπιζουμε για ενα καλυτερο αυριο. Ερχονται καποιες στιγμες στη ζωη ενος ανθρωπου που τον κανουν να δει τα πραγματα ετσι οπως ειναι. Να ριξει τις παροπυδες και να αντιμετωπισει τη ζωη οπως ειναι. Οι ευκαιριες ερχονται οταν οι αμυνες μας ειναι πεσμενες και δεν εχουμε απο καπου να κρατηθουμε. Το θεμα ειναι μπορουμε να τις πιασουμε τις ευκαιριες αυτες? Μπορει να ερχονται σε συντομα διαστηματα αλλα δεν ειναι παντα οι ιδιες.

[Μιχάλης]

Αρχική Δημοσίευση από ELPINIKI

<<Οι βαθιες αλλαγες στον ανθρωπο και στη κοινωνια συμβαινουν σε πολυ συντομα χρονικα διαστηματα. Τη στιγμη που το περιμενουμε λιγοτερο, η ζωη πεταει μπροστα μας μια προκληση για να δοκιμασει το θαρρος και την επιθυμια μας για αλλαγη, τη στιγμη αυτη καθολου δεν ωφελει να προσποιηθουμε οτι δε συμβαινει τιποτα ή να δικαιολογησουμε λεγοντας οτι δεν ειμαστε ακομοι ετοιμοι.
Η προκληση δεν περιμενει. Η ζωη δεν κοιταζει πισω. Μια βδομαδα ειναι διαστημα περισσοτερο απο αρκετο για να αποφασισουμε αν θα δεχτουμε ή οχι το πεπρωμενο μας>>. 1.Αν δεχτουμε την παραπανω θεωρια, κατα ποσο μπορουμε να καταλαβουμε οτι εχει ερθει η στιγμη να αποφασισουμε για κατι?
δηλαδη κατα ποσο μπορουμε να καταλαβουμε οτι εχει ερθει η καταλληλη στιγμη για αλλαγη?
2.Και αν αποφασισουμε να μην ακολουθησουμε το πεπρωμενο μας την δεδομενη στιγμη λογω αδυναμιας κ.τ.λ. θα υπαρξει μια δευτερη ευκαιρια αργοτερα?

Ομολογώ ότι για κάποιον λόγο δεν μου αρέσει καθόλου ο Coelho αλλά αυτό είναι άσχετο με το θέμα μας
Παρ' όλα αυτά νομίζω ότι ως προς αυτό έχει δίκιο. Υπάρχει μεν η άποψη που λέει ότι οι αλλαγές χρειάζονται κάποιο χρονικό διάστημα ωρίμανσης της ιδέας και των συνθηκών που σχετίζονται με αυτές, ωστόσο υπάρχει και κάτι άλλο που εγώ ονομάζω "Οριακή Στιγμή".
Η οριακή στιγμή είναι το σημείο εκείνο στο οποίο, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων, μπορεί να συμβεί η μεγάλη ανατροπή, η αλλαγή και όλα να έρθουν πάνω κάτω. Η στιγμή εκείνη πιθανώς να έχει προετοιμαστεί μέσα μας ασυνείδητα για κάποιο χρονικό διάστημα αλλά είναι πιθανόν και η επεξεργασία των δεδομένων μας να γίνει σχεδόν αυτοστιγμί.
Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι στον άνθρωπο δίνονται πολλές και διάφορες ευκαιρίες στη ζωή του, προκειμένου να αλλάξει είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο.

[Litsa]

Φίλε Μιχάλη πολύ χαίρομαι που αποφάσισες να παραμείνεις και
να συνεχίσεις να γράφεις στο μεταφυσικό.

Οι παρατηρήσεις σου ήταν πάντα "αιφνιδιαστικές" και πρωτότυπες
αν και σε μερικά θεματάκια απέφυγες να συνεχίσεις την κουβέντα
ενώ είχαν πέσει καινούργιες ιδέες στο τραπέζι

[Μιχάλης]

Αρχική Δημοσίευση από Litsa

Φίλε Μιχάλη πολύ χαίρομαι που αποφάσισες να παραμείνεις και
να συνεχίσεις να γράφεις στο μεταφυσικό.

Οι παρατηρήσεις σου ήταν πάντα "αιφνιδιαστικές" και πρωτότυπες
αν και σε μερικά θεματάκια απέφυγες να συνεχίσεις την κουβέντα
ενώ είχαν πέσει καινούργιες ιδέες στο τραπέζι

Γουελ, Λίτσα, εξαρτάται για ποιά θέματα μιλάς και για ποιούς λόγους αποφάσισα εγώ να μη μιλήσω Ωστόσο το συγκεκριμένο θεματάκι που αναπτύσσουμε εδώ, για όσο θα μπορώ φυσικά, το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον για μια σειρά από λόγους που δεν είναι της παρούσης.

[ELPINIKI]

Ομολογώ ότι για κάποιον λόγο δεν μου αρέσει καθόλου ο Coelho αλλά αυτό είναι άσχετο με το θέμα μας

με εκπλησει το παραπανω που γραφεις Μιχαλη γιατι διαβαζοντας τοσο τις αποψεις σου στα διαφορα θεματα αλλα και τις ιστοριες σου...το υφος σου ταιριαζει κατα πολυ με το δικο του...anyway

Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι στον άνθρωπο δίνονται πολλές και διάφορες ευκαιρίες στη ζωή του, προκειμένου να αλλάξει είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο.

πιστευω οτι ευκαιριες μας δινονται μονο για το καλυτερο...το χειροτερο μπορει να ερχεται οταν απομακρυνουμε τις ευκαιριες απο τον δρομο μας...
και παλι δεν ειμαι σιγουρη

[Litsa]

Αρχική Δημοσίευση από Μιχάλης

Ωστόσο το συγκεκριμένο θεματάκι που αναπτύσσουμε εδώ, για όσο θα μπορώ φυσικά, το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον για μια σειρά από λόγους που δεν είναι της παρούσης.

Τι εννοείς λέγοντας «για όσο θα μπορώ φυσικά» ;

It's just a forum

Μήπως φοβάσαι βαθιες αλλαγες σε ανθρώπους και κοινωνίες που θα συμβουν σε πολυ συντομα
χρονικα διαστηματα και σε στιγμές που θα το περιμένεις λιγοτερο, ;
Όπως φοβάται και ο Κοέλιο;

[Μιχάλης]

Αρχική Δημοσίευση από Litsa

Τι εννοείς λέγοντας «για όσο θα μπορώ φυσικά» ;

It's just a forum

Μήπως φοβάσαι βαθιες αλλαγες σε ανθρώπους και κοινωνίες που θα συμβουν σε πολυ συντομα
χρονικα διαστηματα και σε στιγμές που θα το περιμένεις λιγοτερο, ;
Όπως φοβάται και ο Κοέλιο;

Well, δεν ήθελα να πω κάτι τέτοιο. Ήθελα απλά να πω για όσο θα έχω τη δυνατότητα να γράφω τις απόψεις μου εδώ. Και αυτό δεν αποτελεί κληρονομικό χάρισμα αλλά βαθιά γνώση τρόπων και τακτικών.
Κατά τα άλλα, οι αλλαγές θα γίνονται στην ώρα τους σαν κλεισμένα ραντεβού. Μόνο που κανείς δεν ξέρει την ώρα εκείνη. Ή μήπως την ξέρει;