Οι δυστυχίες μου

[valhalla]

Mary τι ηλικία έχεις αν επιτρέπεται; Ο σύντροφος σου είναι πολύ μεγαλύτερος;

[Litsa]

Λοιπόνε
Εγώ λέω να φύγεις Mary Rose και να μην τον ξαναδεις.
Ούτε αυτόν ούτε την μητέρα του.

Να κάνεις γυμναστική, αεροβική περπάτημα και σωστή διατροφή.
Να χάσεις όσα πρέπει να χάσεις και να κερδίσεις αυτοπεποίθηση.
Να συναντήσεις τον λεγάμενο "τυχαία".
Δες τις αντιδράσεις του.


Τα υπόλοιπα θα στα πω άλλη ώρα

Το παραπάνω σχέδιο, μπορεί να υλοποιειθεί εντός 8 εως 10 μήνες.
Αν αρχίσεις από τώρα σωστή διατροφή και άσκηση, μπορείς να χάνεις και 1,5~2 κιλά το μήνα, σε 8 μήνες είσαι αγνώριστη.

[heretic]

Εγώ έχω να προτείνω και πιο extreme σενάριο. Γίνεσαι θεογκόμενα (τα σκας ακόμα και σε πλαστικές), βρίσκεις έναν πρόθυμο αντίστοιχο, γυρίζετε μερικά amateur βιντεάκια (soft για αρχή), τα ανεβάζετε στο redtube και φροντίζεις όλως τυχαίως να τα δει. Στο ατυχές σενάριο που τελικά σκάει από τη ζήλια του (κυριολεκτικά), φροντίζεις να πας στη κηδεία του με μαύρο μίνι see-through και ψηλοτάκουνα. Έτσι μπορεί να τον στείλεις (ακόμα παραπέρα), αν και πνεύμα.

ps φεύγοντας, κολλάς τη τσίχλα που μασούσες στο μνήμα

[Gabriell]

Mary_Rose αυτά που αναφέρεις και ο τρόπος που τα αναφέρεις, είναι ενδεικτικά μεγαλύτερων προβλημάτων... τα οποία δεν αναφέρεις (τα αναφέρουν όμως αυτοί που σε διαβάζουν εδώ). Εφόσον λοιπόν υποθέσουμε οτι αυτά τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι υπαρκτά και δεν είναι απλά μια εντύπωση των αναγνωστών, τότε οτιδήποτε άλλο και να πούμε σε ο,τι αφορά τα μικρότερας αξίας (και ισως μη-υπαρκτα) προβλήματα για τα οποία ζητάς συμβουλή, δεν θα ήταν παρά μικρο-διαχείριση
Η ζωή δεν αλλάζει με μικροδιαχείριση, αλλάζει λύνοντας τα μεγάλα
Άρα αυτό που λένε όλοι, είναι να εστιάσεις στα μεγάλα

[Raxil]

Mary Rose, μπήκα μετά από πολύ καιρό στο φόρουμ, δεν διάβασα όλες τις απόψεις, διότι αντελήφθην αμέσως ότι άπαντες κινούνται στην ίδια αντίληψη και κατεύθυνση. Θα ήθελα να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να σου απαντήσω, όπως θα άρμοζε σε κάποια που έχει τελειώσει τουλάχιστον ένα ρημάδι πανεπιστήμιο, έτσι για να τιμήσω το πτυχίο μου. Όμως, εξοργιστηκα τοοοοσο πολύ μαζί σου, γεγονός που καθιστά ανέφικτη μια τέτοια προοπτική. Ποιος είναι, κορίτσι μου, θεός????? Κι όλα τα άλλα που θέλεις να πιστεύεις??? Αναρωτιέμαι, αν σου πέρασε από το μυαλό, να αρχίσεις συνεδρίες με έναν καλό ψυχολόγο, διότι ΕΣΥ έχεις πρόβλημα και μάλιστα πολύ μεγάλο. Τόση ανοησία, δεν την αντέχω, συγχωρήστε με όλοι σας. Κάνε κάτι για σένα πριν είναι πολύ αργά. Προβλέπω να γίνεσαι η ατυχησασα"της ταινίας... Έλεος, ξύπνα, συντονίσου με την πραγματικότητα!!!Διαφορετικά, θα είσαι αξια της μοίρας σου. Όλα έχουν ένα τέλος, εκτός απ την ανθρώπινη βλακεια. -

[R-b-t3r]

Αρχική Δημοσίευση από Mary_Rose

Γεια σας και πάλι. Επειδή είδα ότι κάποιοι ενοχληθήκατε με το θέμα μου, αποφάσισα να μην ξαναγράψω μέχρι να έχω μια οριστική κατάληξη. Καλή ή κακή. Θέλω για ακόμη μια φορά να ευχαριστήσω όσους ξόδεψαν χρόνο και φαιά ουσία. Ήταν πρωτόγνωρο συναίσθημα να έχω ανθρώπους να με ακούν. Ήταν σαν να είχα για πρώτη φορά στη ζωή μου φίλους .
Deadite, valhalla, johnkokk, dolphin,Κασσάνδρα, Mirella S, radical ,σας ευχαριστώ
Heretic σας ευχαριστώ κι εσας για τον χρόνο σας. Σεβόμενη την προχωρημένη ηλικία σας ( όπως δηλώσατε ) έχω να σας πω ότι με αδικείτε. Δεν διάλεξα το αγόρι μου επειδή ειναι πολύ ωραίος, αλλά για την ψυχή του και την γλυκιά του την καρδιά. Επίσης, είναι πολύ άσχημο να λέμε εκφράσεις τύπου 'Οι χοντροί με τους χοντρούς' . Άλλα έχω συνηθίσει από την ίδια μου την μητέρα , ολη την ώρα μου πετάει ατάκες όπως ' στα λεγα, θα βρεθεί καμιά να στον ξεμυαλίσει ' ή 'Δεν είναι για σένα κορίτσι μου τέτοιο ομορφόπαιδο ' Μαθημένη λοιπόν...

Καμία σχέση.
Απλά παράτα τον.
Έχει μια εξαιρετικά νοσηρή σχέση με την μάνα του. Αυτό δεν θα αλλάξει ΠΟΤΕ. Μην νομίζεις ότι αν "ξεκουμπηστεί" αυτή θα εξελιχθεί η σχέση σας σε ιδανική γιατί τότε αυτός θα νιώθει χαμένος.

Σκέψου το καί αλλιώς: χτυπά ξύλο πες ότι ο μαμάκιας μας αφήνει χρόνους, τι θα κάνεις; Θα πεθάνεις; Να ξεκοψεις μια ώρα αρχήτερα! Να ξέρεις οτι αν μείνεις σε αυτή την σχέση θα είσαι πάντα δυστυχισμένη.

[R-b-t3r]

Επίσης καλό είναι να δεις ψυχολόγο. Αναφέρεις συνέχεια τα κιλά σου. Έχεις περάσει από την αυτογνωσία στο κόμπλεξ. Εφόσον σε ενοχλεί τόσο πολύ, πρέπει να κάνεις κάτι για αυτό. Κανε γυμναστική με κετογενική δίαιτα και σε 6 μηνες θα είσαι αγνώριστη στο υπογράφω. Επιμονή και υπομονή θέλει τα άλλα είναι δικαιολογίες.

Τον ψυχολόγο θα τον χρειαστείς για να διαχειριστείς τον χωρισμό. Πίστεψέ με καλό θα του κάνεις γιατί υπάρχει περίπτωση να ταρακουνηθεί και να συνέλθει. Μην περιμένεις η μέγαιρα να αλλάξει ,ματαιοπονείς.