Το forum του μεταφυσικού  

Επιστροφή   Το forum του μεταφυσικού > Στα ίχνη της Πυθέας > Θρύλοι και παραδόσεις

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #21  
Παλιά 03-07-08, 08:03
Το avatar του χρήστη Immortal
Immortal Ο χρήστης Immortal δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 16-02-2008
Μηνύματα: 17
Προεπιλογή

Πολύ καλό κια ενδιαφέρον το θέμα με τους Βρυκόλακες στην Ελλάδα, υπάρχουν ιστορίες απο τον Ν. Πολίτη που τις έχει καταγράψει στο "Παραδόσεις του Ελληνικού Λαού" και ακόμη υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Μόνταγκ Σάμμερς με τίτλο "Ο έλλην Βρυκόλαξ" που περιγράφει παράδοξα γεγονότα με Βρυκόλακεσ στην Ελλάδα.
Ενα αρκετά ενδιαφέρον σημείο αναφέρει ότι κάποια εποχή η Ύδρα είχε "γεμίσει" απο Βρυκόλακες αλλά ο επίσκοπος της -εκείνη της εποχής- κατάφερε μέσω κάποιου πλοίου να τους φορτώσει και να τους μεταφέρει στην Σαντορίνη...
__________________
Η Αγάπη είναι ο Νόμος...
Απάντηση με παράθεση
  #22  
Παλιά 07-07-08, 12:10
elinor Ο χρήστης elinor δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 30-05-2007
Περιοχή: Αθήνα
Μηνύματα: 35
Προεπιλογή

Τα πολύ παλιά χρόνια στην Κρήτη, σε μια επαρχία του Νομού Ηρακλείου, υπήρχε ένας άνθρωπος, τόσο πολύ άσχημος και τόσο πολύ βρωμιάρης, που καμία κοπέλα δεν ήθελε να τον παντρευτεί, παρά την τεράστια περιουσία που είχε. Σιγά σιγά, ο άνθρωπος έγινε τόσο κακός και τόσο παράξενος από τις αρνήσεις που έπερνε από τις κοπελιές που ζητούσε σε γάμο, που δεν τον ήθελε κανένας στο χωριό. Έτσι, πέθανε από τον καημό του, σε νεαρή ηλικία. Στην κηδεία του όμως, επειδή οι συγχωριανοί του δεν τον νοιάζονταν, ο παπάς δεν τον διάβασε σωστά (δεν διαβάσανε όλα τα γράμματα - δεν ξερω τι σημαίνει αυτό) και ο άνθρωπος αυτός "κακανθρώπησε" που λένε στην Κρήτη. Από τότε, και για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, όποτε γινόταν γάμος στο χωριό αλλά και στα γύρω χωριά, έβρισκαν τους νιόπαντρους στραγγαλισμένους. Αγριέυτηκαν λοιπόν κάποια στιγμή οι κάτοικοι, και άρχισαν να ανοίγουν τους τάφους, όσων πίστευαν ότι θα μπορούσαν να είχαν βρυκολακιάσει αλλά δεν βρήκαν τίποτα....ώσπου άνοιξαν τον τάφο αυτού του ανθρώπου και αντίκρυσαν ένα απίστευτο θέαμα....αυτός ήταν λες και ήταν ζωντανός, είχαν μακρύνει πολύ τα μαλλιά του και τα νύχια του και ήταν γεμάτος αίματα, έτσι τον πήραν και τον έκαψαν έξω από την εκκλησία του χωριόυ για να γλιτώσουν....και έτσι και έγινε!

Την παραπάνω ιστορία, μου την εξιστόρησε η πεθερά, καθως και πολλές άλλες που θα ανεβάσω και στο θέμα που έχω ανοίξει "ΘΡΥΛΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ"

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη elinor : 07-07-08 στις 12:21
Απάντηση με παράθεση
  #23  
Παλιά 20-08-08, 08:28
Το avatar του χρήστη Andrew
Andrew Ο χρήστης Andrew δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 09-08-2004
Μηνύματα: 71
Προεπιλογή

Δεν υπάρχει κάτι το μεταφυσικό που εννοώ στο νησί του Μπάου. Εννοώ φυσιολογικά θα πάθεις κάτι από τους κατόχους του!
Απάντηση με παράθεση
  #24  
Παλιά 20-08-08, 09:41
Το avatar του χρήστη labros
labros Ο χρήστης labros δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-08-2004
Περιοχή: Hellas
Μηνύματα: 275
Προεπιλογή Πούλιθρα Αρκαδίας

Έχω ακούσει πολλές μαρτυρίες από συγγενείς στην νοτιοανατολική Αρκαδία.
Τα Πούλιθρα είναι κοντά στα σύνορα με την Λακωνία. Περιοχή δυσπρόσιτη, με βουνά και δοκιμασμένο κόσμο.
Ακόμα και η γιαγιά μου, μου έλεγε ιστορίες για παράξενους ανθρώπους. Η κοινωνία ήταν πολύ κλειστή τότε και ο κόσμος μετά την δύση του ήλιου, προσπαθούσε να αποφεύγει να είναι έξω εκτός και ήταν σε μεγάλες ομάδες.
Επίσης και η μητέρα μου που έζησε τα πρώτα της χρόνια στην περιοχή και μίλαγε την τοπική Τσακώνικη διάλεκτο, που έλεγε παλαιότερα ιστορίες.

Υπήρχαν και μαρτυρίες για λυκάνθρωπους (αλλά μάλλον τραβηγμένο, θα το θεωρήσω), γιατί κάτι τέτοιο το άκουσα μόνο από ένα άτομο.

Τώρα, μιας και τα παλαιότερα χρόνια η έννοια βρυκόλακας ίσως είχε άλλες εκδοχές από τις σημερινές ή μοντέρνες να πω, ίσως οι άνθρωποι τότε ήθελαν να προσδιορίσουν τους παράξενους ανθρώπους, τους απόμακρους και τελικά ίσως τους κακούς.
__________________
Αγάπα τον πλησίον σου, πρόσεχε τον εαυτό σου
Απάντηση με παράθεση
  #25  
Παλιά 17-09-08, 14:34
Το avatar του χρήστη Banshee
Banshee Ο χρήστης Banshee δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 16-09-2008
Μηνύματα: 39
Προεπιλογή

Όσον αφορα το Σοφικό αλλα και για ενα χωριό που βρισκόταν στον Υμμητό στο οποίο κατόπιν έρευνας βρέθηκαν τα οστά του ιποτιθέμενου βρυκόλακα καρφωμενο στο φερετρό του.
θα ψάξω το περιοδικό στο οποίο είχα βρεί τα σχετικά αρθρα κ θα σας ενημερώσω.
όσον αφορά μια άλλη ιστορία αυτή αφορά κάποια χωριά της Ηπείρου χρονολογείτε πολύ πριν τον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο.
Καισώζετε με την προφορική μετάδοση.Ήταν κάποτε μια κοπέλα η οποία σε κάποιο πανηγύρι γνώρισε έναν νέο.Ερωτευτηκανε κ παντρευτήκανε.Υπήρχε όμως το εξής παράδοξο.Ο νέος βλεπότανε με τη νύφη μόνο μετα τη δύση του ηλίου.Όταν τον ΄ρωτησαν είπε ότι δούλευε οπότε όλη τη μέρα ταξίδευε (με τα πόδια άντε κανα γαιδουράκι στη καλύτερη) και γιαυτό γύριζε βράδυ κ έφευγε πριν χαράξει.Ακόμα αιτιολόγησε το γεγονός ότι δεν τον ξέρουν επειδή ήταν απο ένα χωριό αρκετά μακριά απο το δικό τους.
Κάποια στιγμή η κοπέλα έμεινε έγκυος.Όμως όταν έφτασε η ώρα να γεννήσει αυτό που αντίκρυσαν ήταν μια άμορφη μάζα απο σάρκα κ καθόλου κόκκαλα.Σοκαριστήκανε όλοι.Και είπαν να εντείνουν τις έρευνες έτσι κ έγινε.ώσπου να ανακάλυψαν σε ένα διπλανό χωριο το τάφο του νέου κ στο σημείο του κεφαλιού μια μεγάλη τρύπα στο χώμα.(Πιστεύεται ότι είναι σημάδι βρυκολακιάσματος.)Τα ρούχα του νεκρού ήταν τα ρούχα με τα οποία τον έβλεπαν.Έτσι πήρανε παπά τον ψάλανε κανονικά κ ρίξανε ζεματιστό νερό στη τρύπα.Απο τότε δεν ξαναεμφανίστηκε.
Απάντηση με παράθεση
  #26  
Παλιά 23-09-08, 14:04
Το avatar του χρήστη Elfelia
Elfelia Ο χρήστης Elfelia δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 07-09-2008
Μηνύματα: 124
Προεπιλογή

Παντα θεωρουσα πολυ παραξενους κ ενδιαφερον τις ιστοριες για βρυκολακες κ ποτε δεν μπορουσα να βρω λογικη εξιγηση.Αλλα μετα την επισκεψη μου στο http//:www.supernatural.gr/ νομιζω οτι πhρα μια πολυ λογικη απαντηση.
__________________
Κοιτα μεσα σου...
θα δεις...
οτι δεν εισαι αυτο που βλεπεις στον καθρεφτη...
Απάντηση με παράθεση
  #27  
Παλιά 24-09-08, 11:08
AVATARGR
Guest
 
Μηνύματα: n/a
Προεπιλογή

Φίλοι μου καλημέρα σας.

Φίλε Banshee η αναφορά σου στην περιοχή ΣΟΦΙΚΟΥ Κορινθίας με έκανε
να απαντήσω σε αυτο το θέμα...

Γνωρίζω πολύ καλά την περιοχή αλλά και τους μύθους (????) που
κυκλοφορούν εκεί...

Πράγματι εκεί υπάρχει απο παλαιά αναφορές για τους ΑΠΕΘΑΝΤΟΥΣ ...
Αναφορές πολλές και τα στόματα κλειστά....
Αναφέρομαι όχι μόνο στο χωρίο αλλά και στις γύρο περιοχές....

Ευχαριστώ.
Απάντηση με παράθεση
  #28  
Παλιά 09-10-08, 19:34
Το avatar του χρήστη shadow
shadow Ο χρήστης shadow δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 21-03-2008
Μηνύματα: 12
Προεπιλογή

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης: Θανάσης Βάγιας (Ο Βρυκόλακας)

-"Πες μου τι στέκεσαι Θανάση, ορθός,
βουβός σα λείψανο, στα μάτια μπρος;
Γιατί Θανάση μου, βγαίνεις το βράδυ;
Ύπνος για σένανε δεν είν' στον 'Αδη;

Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Βαθιά σε ρίξανε μέσα στη γη...
Φεύγα, σπλαχνίσου με. Θα κοιμηθώ.
'Ασε με ήσυχη ν' αναπαυθώ.

Το κρίμα που 'καμες με συνεπήρε.
Βλέπεις πως έγινα; Θανάση σύρε.
Όλοι με φεύγουνε, κανείς δε δίνει,
στην έρμη χήρα σου, ελεημοσύνη.

Στάσου μακρύτερα... Γιατί με σκιάζεις;
Θανάση τι έκαμα και με τρομάζεις;
Πως είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα...
Πες μου... δεν έλυωσες, Θανάση, ακόμα;

Λίγο συμάζωξε το σάβανό σου...
Σκουλήκια βόσκουνε στο πρόσωπό σου.
Θεοκατάρατε, για δες... πετάνε
κι έρχονται πάνω μου για να με φάνε.

Πες μου πουθ' έρχεσαι με τέτοια αντάρα;
Ακούς τι γίνεται; Είναι λαχτάρα.
Μες απ' το μνήμα σου γιατί να βγεις;
Πες μου πουθ' έρχεσαι; Τι 'λθες να δεις";

Ε'

-"Μέσα στου τάφου μου τη σκοτεινιά
κλεισμένος ήμουνα, τέτοια νυχτιά
κι εκεί οπού 'στεκα σαβανωμένος,
βαθιά στο μνήμα μου συμαζωμένος,

έξαφνα πάνω μου, μια κουκουβάγια
ακούω που φώναξε: -Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α
σήκω και πλάκωσαν χίλιοι νεκροί
και θα σε πάρουνε να πάτε κει-.

Τα λόγια τ' άκουσα και τ' όνομά μου.
Σκάνε και τρίβονται τα κόκαλά μου.
Κρύβομαι, χώνομαι όσο μπορώ
βαθιά στο λάκο μου, να μη τους δω.

-Έβγα και πρόβαλε Θανάση Βάγια,
έλα να τρέξωμε πέρα στα πλάγια.
Έβγα μη σκιάζεσαι, δεν είναι λύκοι.
Το δρόμο δείξε μας για το Γαρδίκι-.

Έτσι φωνάζοντας σα λυσσασμένοι
πέφτουν επάνω μου οι πεθαμένοι.
Και με τα νύχια τους και με το στόμα
πετάνε, σκάφτουνε το μαύρο χώμα.

Και σα με βρήκανε όλοι με μια
έξω απ' του τάφου μου την ερημιά,
γελώντας, σκούζοντας, άγρια με σέρνουν
κι εκεί που είπανε με συνεπαίρνουν.

Πετάμε, τρέχομε, φυσομανάει,
το πέρασμά μας κόσμο χαλάει.
Το μαύρο σύγνεφο, όθε διαβεί,
οι βράχοι τρέμουνε, ανάφτ' η γη.

Φουσκώνει ο άνεμος τα σάβανά μας
σα ν' αρμενίζουμε με τα πανιά μας.
Πέφτουν στο δρόμο μας και ξεκολάνε
τα κούφια κόκαλα, στη γη σκορπάνε.

Εμπρός μας έσερνε η κουκουβάγια
πάντα φωνάζοντας: -Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α-.
Έτσι εφτάσαμε σ' εκειά τα μέρη,
που τόσους έσφαξα μ' αυτό το χέρι.

Ω τι μαρτύρια! Ω τι τρομάρες!
Πόσες μου ρίξανε σκληρές κατάρες!
Μου 'δωκαν κι έπια αίμα πηγμένο.
Για δες το στόμα μου, το 'χω βαμένο.

Κι ενώ με σέρνουνε και με πατούνε
κάποιος εφώναξε... στέκουν κι ακούνε.
-Καλώς σε βρήκαμε Βιζίρη Αλή-.
Εδώθε μπαίνουνε μες την αυλή.

Πέφτουν επάνω του οι πεθαμένοι.
Με παρατήσανε... Κανείς δε μένει.
Κρυφά τους έφυγα και τρέχω 'δω,
με σε γυναίκα μου να κοιμηθώ".

ΣΤ'

-"Θανάση σ' άκουσα, τραβήξου τώρα.
Μέσα στο μνήμα σου να πας είν' ώρα".

-"Μέσα στο μνήμα μου για συντροφιά,
θέλω απ' το στόμα σου τρία φιλιά".

-"Όταν σου ρίξανε λάδι και χώμα
ήλθα, σε φίλησα κρυφά στο στόμα".

-"Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Μου πήρ' η κόλαση κειό το φιλί".

-"Φέυγα και σκιάζομαι τ' άγρια σου μάτια.
Το σάπιο κρέας σου, πέφτει κομάτια.
Τραβήξου, κρύψε τα, κείνα τα χέρια.
Απ την αχάμνια τους λες κι είν' μαχαίρια".

-"Έλα γυναίκα μου, δεν είμαι 'γω
κείνος π' αγάπησες, ένα καιρό;
Μη με σιχαίνεσαι, είμ' ο Θανάσης".
-"Φεύγ' απ' τα μάτια μου, θα με κολάσεις".

Ρίχνεται πάνω της και τήνε πιάνει,
μέσα στο στόμα της τα χείλη βάνει.
Στα έρμα στήθια της τα ρούχ' αρχίζει,
που τη σκεπάζουνε, να τα ξεσχίζει.

Τήνε ξεγύμνωσε... το χέρι απλώνει...
Μέσα στο κόρφο της άγρια το χώνει...

Μένει σα μάρμαρο. Κρύος σα φίδι
τρίζει απ' το φόβο του, στο κατακλείδι.
Σα λύκος ρυάζεται, τρέμει σα φύλλο...
Στα δάχτυλα έπιασε το Τίμιο Ξύλο.

Τη μαύρη γλύτωσε, το φυλαχτό της,
καπνός, εσβήστηκεν απ' το πλευρό της.
Τότε ακούστηκε κι η κουκουβάγια
έξω, που φώναζε: -Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α-!

Ζ'

-"Ξύπνα παιδί μου κι η αυγή απ' το βουνό προβαίνει,
ξύπνα ν' ανάψωμε φωτιά κι η ξένη μας προσμένει".

-"Καλή σου μέρα μάνα μας, ησύχασες κομμάτι";
-"Λίγο κοιμώμαι η δύστυχη, δεν έκλεισα το μάτι.
Έχετε γεια, έχετε γεια, πρέπει να σας αφήσω.
Είναι μακρύς ο δρόμος μου και πότε θα κινήσω";

-"Γιατί δε μας εξύπνησες κι έμεινες μοναχή σου;
Σύρε μανούλα στο καλό και δος μας την ευχή σου".

-"Για το καλό που κάματε, για την ελεημοσύνη,
ύπνο γλυκό ο Κύριος κι ήσυχο να σας δίνει.
'Αλλο καλό να σας 'φχηθώ στο κόσμο μας δε ξέρω,
νύχτα και μέρα το ζητώ και δε μπορώ να εύρω".

-"Μάνα, η φτώχεια είναι κακή γιατί έχει καταφρόνια".
-"Τα πλούτη τα δοκίμασα, περάσαν με τα χρόνια".

-"Μέσα στο λόγγο οι δύστυχοι ζούμε κι εμείς σα λύκοι,
απ' το καιρό που χάλασε το έρμο το Γαρδίκι".

Ω δυστυχιά μου! Ω δυστυχιά! Ο κόσμος θα χαλάσει!
Και ποιόνε μελετήσανε; Το Β ά γ ι α το Θ α ν ά σ η!

-"Κι εγώ είμ' η γυναίκα του. Κάμετε το σταυρό σας,
πάρτε λιβάνι, κάψετε, να διώξτε τον εχτρό σας.
Εψές τη νύχτα μπήκε 'δω, εστάθηκε σιμά μου...
Σχωρέστε τόνε, Χριστιανοί, κλάψτε τη συμφορά μου..."

Παίρνει το λόγγο. Το παιδί κι η μάνα ανατριχιάζουν
και το σταυρό τους κάνοντας, τρέμουν που τη κοιτάζουν.

http://www.peri-grafis.com/ergo.php?id=469
Απάντηση με παράθεση
  #29  
Παλιά 09-10-08, 19:54
Το avatar του χρήστη shadow
shadow Ο χρήστης shadow δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 21-03-2008
Μηνύματα: 12
Προεπιλογή

θα σας παραθεσω ιστορια του χωριου μου (στην Κερκυρα) καταγεγραμμενη απο λαογραφο,με μαρτυρα γεροντα του χωριου ο οποιος δυστυχως πεθανε πριν μερικα χρονια.

Ο γεροντας δεν ηταν παντα γεροντας αλλα ηταν και παιδι και μαλιστα παπαδοπαιδι.Αρχες περιπου του 1900 καποιος χωριανος ο οποιος ηταν πολυ σκληρος με την οικογενεια (χωρις περισσοτερα στοιχεια) του αποδημει εις Κυριον.Αμμεσως αρχιζουν οι κατ οικον νυχτερινες παρενοχλησεις ,με κυριο αιτημα του μακαριτη (λεμε τωρα) να μπει μεσα.Φυσικο επακολουθο να παει η οικογενεια στον παπα του χωριου για παραπονα (δεν τον εστειλες για τα καλα εκει που πρεπει κτλ).Περνει λοιπον ο πατερ το παπαδοπαιδι του ,αφου το βαζει να ορκιστει οτι οτι δει δεν θα το πει ποτε στην ζωη του (τελικα το ειπε λιγο πριν πεθανει) και πανε στον Αι Γιωργη στο νεκροταφειο του χωριου.Βαζει ο πατερ 4 κερια δεμενα με κοκκινες κορδελες περιμετρικα στον ταφο και ενα στο κεντρο και αρχιζει τον εξορκισμο.Κατα την μεση της τελετης αρχιζει το χωμα να αναδευεται με ενα βουητο να ακουγεται μεσα απο τον ταφο.Με την ληξη αυτης το εδαφος πανω απο τον ταφο πεφτει μισο μετρο κατω απο το επιπεδο του υπολοιπου .Οι επισκεψεις σταματησαν

υπαρχουν και αλλες ιστοριες στο χωριο οι οποιες δεν αφορουν ολες βρυκολακες αλλά και άλλες "εμφανισεις"-" φαινομενα", καποιες απο αυτες με παραπανω απο ενα μαρτυρες ,οι περισσοτεροι λογικοι και θα ελεγα αξιοπιστοι.
θα τις γραψω καποια φορα

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη shadow : 09-10-08 στις 20:00
Απάντηση με παράθεση
  #30  
Παλιά 12-10-08, 23:16
romano78 Ο χρήστης romano78 δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 19-08-2008
Μηνύματα: 6
Προεπιλογή

παντως αφου λεμε για νησακια μην ξεχναμε και το βατραχονησι στην Αθηνα..προσβασιμο και χωρις βαρκα ;-)
__________________
There's a War Going On Undergroung
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα

Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
Δεν μπορείτε να προσθέσετε νέα threads
Δε μπορείτε να απαντήσετε
Δεν μπορείτε να προσθέσετε συνημμένα
Δεν μπορείτε
BB code είναι σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 11:32.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.