ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΝΑΔΡΟΜΩΝ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΖΩΕΣ.

[αγγελική]

ΕΧΕΤΕ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΩΝ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΣΑΣ ΖΩΕΣ?
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΑΘΩ ΕΑΝ ΣΑΣ "ΑΝΟΙΞΕ" Η ΜΝΗΜΗ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΖΗΣΑΤΕ?
ΕΓΙΝΕ ΣΕ ΑΝΥΠΟΠΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΧΩΡΟ?
ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΤΕ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΑΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΤΕ. ΕΑΝ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΣΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΘΗΚΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΠΩΣ?

[Ermhs]

Έχει ενδιαφέρων το θέμα και ανυπομονώ να διαβάσω επίσης.

Ταυτόχρονα να αναφερθώ σε ένα από τα πρόσφατα σοου από την εκπομπή του χαρδαβελα με ένα ενδιάμεσο που ζωγράφιζε πορτρέτα νεκρών. Αυτό που μου ξίνισε ΕΝΤΕΛΟΣ και με έκανε να αμφιβάλω ότι μιλά πραγματικά με ψυχές, ήταν το κομμάτι που την ρώτησαν πώς είναι ο άλλος κόσμος, ταυτόχρονα δεν μπορούσε να απαντήσει με ακρίβεια (το απάντησε περισσότερο αμυντικά η ως πολιτικός..λολ) αν υπάρχει μετενσάρκωση.

Θυμάμαι είχε παρουσιάσει την άλλη πλευρά ως κάτι το εικονικό και ψεύτικο! Δηλαδή.. Όπως εσύ η εγώ το φαντάζομαι, έτσι θα είναι.. ! Ποιο συγκεκριμένα αν εγώ φαντάζομαι να είμαι μέσα στο κόσμο του world of warcraft, final fantasy, θα είμαι.. Αυτό μου ξίνισε λίγο την γνώση της και αυτό που κάνει.
Το φινάλε ήταν ότι έδωσε σεμινάριο στο κτίριο μιας αίρεσης (η κάτι τέτοιο), κάτι είχε σχέση με Άνοιξη. Ποιο πολύ εμπορικό μου φάνηκε παρά πραγματικό. Και αν όντος έπιανε, το έπιανε από την μνήμη, υποσυνείδητο τον ζώντων.

Και να μια ερωτησουλα για όποιους ασχολούνται με αυτό. Γιατί στης αναδρομές δεν θυμόμαστε το διάστημα ανάμεσα σε 2 ζωές? (δηλαδή τον άλλο κόσμο)

Τουλάχιστο εγώ προσωπικά δεν έχω εντοπίσει κάποια αναφορά σε αναδρομή που να αναφέρει το διάστημα αυτό. Διότι αν το σκεφτείς, ξεχνάμε όταν γεννιόμαστε. Ξεχνάμε και όταν πεθαίνουμε?
Δεν θα ήθελα να ακούσω απάντηση, όπως? Δεν επιτρέπεται να θυμόμαστε.. Αλλιώς δεν θα υπήρχε ούτε μια μεταθανάτια εμπειρία, έτσι δεν είναι?

[Stefani Forester]

Νιώθω ότι είναι λίγο ρίσκο να δηλώσω ότι μια εμπειρία που είχα στο παρελθόν εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία, καθώς δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι ήταν αναδρομή ή κάτι άλλο. Τελοσπάντων, θα ρισκάρω να εκτεθώ και ό,τι γίνει γιατί το αισθάνομαι σαν πολύ προσωπικό βίωμα.
Πρίν πολλά χρόνια, όταν ήμουν 18, ένα μεσημέρι του Ιούνη ενώ καθάριζα το σπίτι ξάπλωσα για 5 λεπτά στο κρεββάτι, όχι για να κοιμηθώ αλλά να τεντωθώ. Το μυαλό μου είχε αδειάσει από σκέψεις, γιατί όταν καθαρίζω ξεχνάω τα πάντα και επικεντρώνομαι σε πολύ καθορισμένες κινήσεις με πολύ καθορισμένη σειρά και μπορεί να κουράζομαι σωματικά, αλλά ταυτόχρονα χαλαρώνω. Όπως είχα ξαπλώσει ,έπεσα σε -λήθαργο να το πω; Δεν ξέρω πως μπορεί να περιγραφεί γιατί κοιμόμουν, αλλα είχα συνείδηση ότι κοιμομουν, παράλληλα δεν μπορούσα και να ξυπνήσω από αυτό, ούτε και να επέμβω σε αυτά που έβλεπα. Το τι είδα δεν είναι κάτι που θέλω να κοινοποιήσω.Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ήμουν ένας απλός άνθρωπος. Το ενδιαφέρον είναι ότι ό,τι διαδραματίστηκε ήταν σε παλιότερη εποχή και με αρκετό ρεαλισμόαπό όσο μπορώ να κρίνω. Επίσης δεν υπήρχε αυτή η υπερβατικότητα του ονείρου. Ό,τι συνέβαινε είχε αρχη, μέση,τέλος και ειρμό.Τα έβλεπα μέσα από τα μάτια ενός ατόμου που είχα συνείδηση ότι ήμουν εγώ, αλλά εκείνη την εποχή.Δηλαδή δεν ήμουν από απέναντι και να 'με' βλέπω. Είχα όλα τα συναισθήματα, αλλά παράλληλα ήξερα ότι από τότε έχω 'εξελιχθεί'. Ουσιαστικά όλο κι όλο ήταν μια σύντομη σκηνή.
Όπως εντελώς φυσικα συνέβη, έτσι ομαλότατα τελίωσε. Όταν σηκώθηκα αρχικά ένιωσα χαλαρά, αλλά και συγκλονισμένη από την 'εμπειρία', όταν όπως ξυπνάς από έντονο όνειρο.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν δεν μου έχει ξανατύχει κάτι παρόμοιο.
Το αν ήταν αναδρομή ή όχι δεν μπορώ να το πώ και πιστεύω και κανένας άλλος. Από μικρή είχα κόλημα με εκείνη την ιστορική περίοδο και τη μουσική της. Αλλά επειδή έχω και οικογενειακές καταβολές από εκείνη την περίοδο, σκέφτομαι ότι όλα αυτά με επηρρέασαν και το είδα.
Πάντως η αίσθηση ήταν ότι ήμουν μέσα σε ταινία από το παρελθόν έχοντας συναίσθηση ότι ήταν 'δευτερη προβολή'.

[cydox]

Πολύ όμορφη ε εμπειρία σου! Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες. Πάντως το ότι είχες εμμονή με την τότε περίοδο και την μουσική της, είναι κάποιες ενδείξεις αν μη τι άλλο.

[Stefani Forester]

Αρχική Δημοσίευση από cydox

Πολύ όμορφη ε εμπειρία σου! Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες. Πάντως το ότι είχες εμμονή με την τότε περίοδο και την μουσική της, είναι κάποιες ενδείξεις αν μη τι άλλο.

Ενδείξεις είναι αλλά προς τα που δείχνουν;
Μου αρέσει αυτή η μουσική επειδή 'έζησα' τότε ή επειδή μου αρέσει αυτή η μουσική και εκείνη η περίοδος επηρεασμένη είδα αυτό το 'όνειρο';
Ανάλογα με τα πιστεύω του καθενας θα αποδεχτεί τη μια ή την άλλη ερμηνεία.
Προσωπικά είμαι σκεπτικίστρια. Δεν αποδέχομαι ελαφρά τη καρδία την οποιαδήποτε ερμηνεία, από την άλλη δεν μπορώ και να απορρίψω αυτή η όποια άλλη εμπειρία σαν οργιάζουσα φαντασία (αν και θα με βόλευε αφάνταστα).

[Mirella_S]

Θα ηθελα να αναφερθω σχετικα, κατ' αρχην για προσωπικη μου εμπειρια και κατα δευτερον για το γιατι δεν θυμομαστε τιποτε για την "αλλη" πλευρα οπως πολυ σωστα ρωτησε ο Ερμης.
Και ξεκινω, οταν ημουν μικρη, γυρω στα 12 η μητερα μου ειχε στο σπιτι επισκεψεις.
Τριγυριζοντας, αφου οι "μεγαλοι" συζητουσαν, βρεθηκα στην βιβλιοθηκη, στο γραφειο του πατερα μου συγκεκριμενα.
Ανεβηκα σε μια καρεκλα και κατεβασα ετσι τυχαια εναν τομο της εγκυκλοπαιδειας "Παπυρος-Λαρους".
Ξεφυλλιζοντας τον εφτασα στην Ρωσια, φωτογραφιες, κλπ, κλπ.
Ενοιωσα κατι σαν περιεργη νοσταλγια, σαν μελαγχολια και αρχισα να κλαιω.
Ακομη και σημερα οταν ακουω τον ρωσικο εθνικο υμνο συγκινουμαι μεχρι δακρυων!
Δεν εχω παει ποτε στην Ρωσια και κανεις συγγενεις μου δεν ηταν απο εκει.
Σε αυτο που ρωτησε ο Ερμης θα αναφερθω σε μαρτυριες "ειδικων" που εχω μονο ακουσει.
Συμφωνα λοιπον με τις μαρτυριες αυτες η ψυχη εχει αυτεξουσιο, ελευθερη βουληση δηλαδη.
Μπορει να "προχωρησει" κρατωντας τις αναμνησεις αυτης της ζωης, ή αν θελει μπορει να ξαναγεννηθει.
Οταν ομως επιλεξει το δευτερο αποβαλλει την οποιαδηποτε παλια μνημη και επανερχεται απαλλαγμενη πλεον στον κοσμο αυτο.
Καποιες φορες ομως, ιχνη-ψηγματα δηλαδη απο τις μνημες εκεινες τις...προηγουμενες, παραμενουν σαν καταλοιπα και "συνοδευουν" την ψυχη και οταν ξαναγεννηθει.
Αυτα τα καταλοιπα λοιπον, αλλες φορες ειναι ανεπαισθητα και αλλες πιο εντονα.
Εκεινο που μου ξενισε στην εκπομπη του Κ.Χαρδαβελλα με το ενδιαμεσο που ζωγραφιζε τα προσωπα απο την "αλλη" πλευρα ηταν το εξης:
Στο ερωτημα, "πως ειναι τελικα ο κοσμος των πνευματων?", απαντησε μεσω της ταινιας, "What dreams may come" ή αλλιως "Θα σε βρω στον Παραδεισο", λεγοντας πως στην αλλη αυτη "πλευρα" βλεπουμε αυτο που θελουμε να δουμε, ή πως ο κοσμος εκει ειναι ακριβως οπως εμεις τον ονειρευομαστε πως ειναι.
Το θεμα της ταινιας αυτης δηλαδη.

[BreakDowN09]

Διαβάζοντας τις αναδρομές σας λέω να πω και εγώ να περιστατικό που σχετίζεται με αυτό το θέμα και έγινε πριν μερικούς μήνες.

Ήταν Σάββατο αν θυμάμαι καλά και είδα ένα όνειρο ότι ήμουν στην αρχαία Ρώμη, ντυμένος με τα ρούχα τις εποχής, τα κτήρια κλπ. Επίσης θυμάμαι ότι είχα κάποιο αξίωμα εκεί καθώς φορούσα ένα στέμμα. Την γλώσσα δεν την θυμάμαι αλλά εγώ δεν μιλούσα καθόλου...Άκουγα μόνο τους γύρω μου να μιλάνε....Μετά ξύπνησα ξαφνικά αν και το όνειρο το θυμόμουν για 1-2 μέρες ακόμα....Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται αναδρομή απλώς ήταν μια εμπειρία

[Mirella_S]

Οι αναδρομες σε προηγουμενες ζωες ειναι ενα θεμα συχνα παρεξηγημενο.
Και αυτο διοτι καποιοι, διασπαρτοι ανα τον κοσμο, αντρες οι γυναικες, ισως απο υπερηφανεια, ισως, ισως, ισως, ελεγαν πως ηταν ή βασιλεις, ή τσαροι, ή αυτοκρατορες. Βεβαια τιποτε δεν ειναι απολυτο και
ΔΕΝ αναφερομαι στον BreakDown09.
Σπανιως καποιοι εδεχοντο πως πιθανον να ειχαν υπαρξει σαν απλοι ταπεινοι ανθρωποι.
Εκεινο που εχω ξαναδιατυπωσει σε αλλη ενοτητα νομιζω, ειναι πως: Εαν εχουμε ξαναζησει σε προηγουμενες ζωες και δεν ανηκαμε σε δογμα που αρεσκοταν στην αποτεφρωση, τοτε καπου στον κοσμο υπαρχουν οι ταφοι μας ή εστω τα οστα μας απο το προηγουμενο υλικο μας σωμα.

[αγγελική]

Αρχική Δημοσίευση από Ermhs

Έχει ενδιαφέρων το θέμα και ανυπομονώ να διαβάσω επίσης.

Τ
Και να μια ερωτησουλα για όποιους ασχολούνται με αυτό. Γιατί στης αναδρομές δεν θυμόμαστε το διάστημα ανάμεσα σε 2 ζωές? (δηλαδή τον άλλο κόσμο)

Τουλάχιστο εγώ προσωπικά δεν έχω εντοπίσει κάποια αναφορά σε αναδρομή που να αναφέρει το διάστημα αυτό. Διότι αν το σκεφτείς, ξεχνάμε όταν γεννιόμαστε. Ξεχνάμε και όταν πεθαίνουμε?
Δεν θα ήθελα να ακούσω απάντηση, όπως? Δεν επιτρέπεται να θυμόμαστε.. Αλλιώς δεν θα υπήρχε ούτε μια μεταθανάτια εμπειρία, έτσι δεν είναι?

Aπο όσο γνωριζω θα σου απαντήσω στην ερώτησή σου ότι όταν πεθαίνουμε δεν περνάμε από "το άνδρο της λήθης" αλλά μόνο όταν είναι να ενσαρκωθούμε ξανά, ετσι δεν θυμόμαστε ούτε τις προηγούμενες ζωές μας αλλά ουτε και το μεσοδιάστημα αυτών τότε που είμασταν χωρις σκηνωμα, ασαρκες υποστάσεις.
Το ότι δεν το θυμόμαστε ούτε και στις αναδρομές μας αυτό το μεσοδιάστημα είναι γιατί αυτό που χρειαζεται να θυμηθούμε είναι γεγονότα που συνεβησαν όταν έιχαμε σώμα στην γη γιατί αυτά διαμορφωνουν το καρμα μας, αυτά ειναι που πρεπει να δούμε για να πάρουμε καποιες απαντήσεις και να κανουμε καποιες αλλαγές ισως μεσα μας.
Είναι μεγαλο το θέμα αυτό αλλά εάν εχεις καποιες απορίες με μεγάλη μου χαρά να σου απαντήσω ότι γνωρίζω.
Επίσης να σου πω ότι υπάρχουν πολλες μαρτυρίες για τον "άλλο κοσμο" από υποστάσεις που φυγανε και ξαναγύρισαν αλλά και απο βιώματα ζωντων που πήγαν στα πνευματικά πεδία στον ύπνο τους. Υπαρχουν και καποια βιβλία με τέτοιες μαρτυρίες.
Με αγαπη , αγγελική.

Πολυ χαιρομαι που γραψατε για το θέμα ολοι σας!!!!
Θα παραθέσω λοιπόν και εγώ την δική μου εμπειρία.
Ημουνα 20 ετων όταν πήγαινα στην Σχολή μου. Εκανε πολύ κρύο απόγευμα κατηφόριζα απο τα Κάστρα στην Θεσσαλονίκη με τα πόδια για το Κέντρο της Πόλης. Δεν είχα περπατήσει ούτε 20 μέτρα και κρύωνα. Ξαφνικά νιώθω να ανεβαζω θερμοκρασία σαν να έχω πυρετό, μου φάνηκε πολυ περίεργο αλλά μου ηταν πολύ ευχάριστο συναισθημα και ενω ανοιγα το παλτό μου βλέπω σαν όραμα καποιες σκηνές στις οποιές δεν ακουγα κατι να μου λέει κανεις αλλα απλά ήξερα ότι έβλεπα τον εαυτό μου σαν ένα ενηλικα γέρο με κοτσιδα και λίγη φαλακριτσα, γενια ως λόγιο στην Ρωσία μέσα σε μια βιβλιοθήκη από ένα παλάτι να καθομαι σε μια καρέκλα και να διαβάζω ένα βιβλίο περιμένοντας να ερθουν καποιοι επαναστατες της Ρωσικης Επανάστασης για να με σκοτώσουν όπως ειχαν κανει σε όλους τους οικιους μου. Ηξερα οτι τους ειχαν σκοτώσει και ότι ήταν θεμα χρόνου να βρουνε και εμένα. Βλεπω λοιπον οτι μπαινουν τρεις ανδρες στην αιθουσα που ημουνα και με σκοτωνουν πισωπλατα αλλά δεν μπορούσα να δω με ποιο τρόπο με σκοτώνουν.
Στην συνεχεια, εκανα την σκεψη ότι από το βίωμα αυτό μου είχε μεινει η φοβία μηπως βρω στο σπιτι την οικογένεια μου σφαγμενη όταν γυριζα τα βραδια από τις εξοδους μου.
Απο τότε δεν ξαναφοβηθηκα για κατι τέτοιο, ήταν σαν λύτρωση για μένα.
Πριν να δω ολα αυτά νομιζα οτι είχα επηρεαστει απο θριλερ που εβλεπα αλλά δεν μου εφευγε αυτή η φοβία με τίποτα.
Το πιο συγκλονιστικό για μένα ήταν ότι δεν γνωριζα οτι ειχε γινει Ρωσικη επανασταση και ουτε οτι υπήρχαν λόγιοι στην Ρωσία. Ηξερα από το σχολείο μόνο για την Γαλλική επανασταση ,για αυτό οταν συναντηθηκα με τους φίλους μου τους ρώτησα εαν γνωριζαν αν ειχε γίνει ποτέ Ρωσικη επανασταση και τι ακριβώς είχε γίνει και οταν ακουσα την θετική τους απάντηση παραξενευτικα πολύ γιατι τότε δεν είχα ασχοληθεί καθόλου με ολα αυτά τα θέματα και ουτε εψαχνα για μετενσάρκωση και αλλες ζωές.

Μετά απο 2 χρόνια γνωρισα το Πνευματικό μου Δασκαλο ο οποίος οταν ειδε την ψυχοπνευματική μου υποσταση είδε πίσω στην πλάτη μου μια οπή, σαν από μια μεγάλη μαχαιριά. Αργοτερα θυμηθηκα αυτο που ειχα δει και καταλαβα ότι ήταν πραγματι αναδρομη σε αλλη μου ζωή.
Αυτή ήταν η δική μου εμπειρία που μου έδωσε την βεβαιότητα ότι η μετενσάρκωση είναι μια πραγματικότητα και όχι απλά μια θεωρεία για ρομαντικους.
Ελπιζω να μην σας κουρασα και περιμένω κι αλλες τετοιες μαρτυρίες.
ευχαριστω.

Αρχική Δημοσίευση από BreakDowN09

Διαβάζοντας τις αναδρομές σας λέω να πω και εγώ να περιστατικό που σχετίζεται με αυτό το θέμα και έγινε πριν μερικούς μήνες.

Ήταν Σάββατο αν θυμάμαι καλά και είδα ένα όνειρο ότι ήμουν στην αρχαία Ρώμη, ντυμένος με τα ρούχα τις εποχής, τα κτήρια κλπ. Επίσης θυμάμαι ότι είχα κάποιο αξίωμα εκεί καθώς φορούσα ένα στέμμα. Την γλώσσα δεν την θυμάμαι αλλά εγώ δεν μιλούσα καθόλου...Άκουγα μόνο τους γύρω μου να μιλάνε....Μετά ξύπνησα ξαφνικά αν και το όνειρο το θυμόμουν για 1-2 μέρες ακόμα....Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται αναδρομή απλώς ήταν μια εμπειρία

πολλες φορες στον υπνο μας βιωνουμε καταστασεις από αλλες μας ζωες που μας έχουν σημαδεψει. τιποτα δεν ειναι τυχαιο. μπορει να σου αποκαλυφθει αργοτερα εαν ηταν οντως αναδρομή και γιατί το ειδες, τι πρεπει να προσεξεις για να το αλλάξεις ή για να σου δωθεί καποια απάντηση σε κατι που σε προβληματιζει.
με αγαπη αγγελικη

*τα τρία διαδοχικά μηνύματα του μέλους "αγγελικη" συγχωνεύτηκαν χωρίς άλλη τροποποίηση.
Εκ του Συντονισμού

[BreakDowN09]

Αρχική Δημοσίευση από αγγελική

πολλες φορες στον υπνο μας βιωνουμε καταστασεις από αλλες μας ζωες που μας έχουν σημαδεψει. τιποτα δεν ειναι τυχαιο. μπορει να σου αποκαλυφθει αργοτερα εαν ηταν οντως αναδρομή και γιατί το ειδες, τι πρεπει να προσεξεις για να το αλλάξεις ή για να σου δωθεί καποια απάντηση σε κατι που σε προβληματιζει.
με αγαπη αγγελικη

*τα τρία διαδοχικά μηνύματα του μέλους "αγγελικη" συγχωνεύτηκαν χωρίς άλλη τροποποίηση.
Εκ του Συντονισμού

Ας το πάρουμε με την λογική...Το ότι δεν μου μιλούσε κανείς σημαίνει ότι θα περάσω μοναξιά? και το ότι είχα ένα αξίωμα (για το όποιο δεν είμαι σίγουρος) σημαίνει ότι θα έχω κάποια επιβράβευση? Ίσως να είναι και έτσι... Πως όμως θα καταλάβω ότι αυτό που είδα έχει βγει αληθινό ή θέλει να μου δείξει κάτι ?