ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΝΑΔΡΟΜΩΝ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΖΩΕΣ.

[αγγελική]

Αρχική Δημοσίευση από Mirella_S

Ο,τι θα αναφερω αποτελει εμπειρια πολυ γνωστου μου προσωπου που το εμπιστευομαι απολυτα.
Ανδρας σημερα γυρω στα 58.
Καποτε νεος ακομη, γυρω στα 24, θελησε να κανει ενα τουριστικο ταξιδι με φιλους στο Αμστερνταμ.
Φτανοντας εκει διαπιστωσε εκπληκτος τοσο αυτος οσο και οι φιλοι του που τον συνοδευαν πως ηξερε δρομους και μερη της πολης αυτης στην Ολλανδια στην οποια ομως δεν ειχε ξαναβρεθει ή επισκεφτει ποτέ!
Μεσα του αρχισαν σιγα- σιγα να "ξυπνουν" μνημες για την "προηγουμενη" ζωη του.
Αρχισε να θυμαται πως πριν καποια χρονια, οχι πολλα, ζουσε στο Αμστερνταμ και ειχε την ατυχια να πνιγει σε ενα καναλι πολυ κοντα στο σπιτι του.
Μαλιστα οδηγησε τους φιλους του στο σημειο που ηταν το πρωην πατρικο του σπιτι πεπεισμενος πως οι γονεις του εκεινης της "προηγουμενης" ζωης, εαν δεν ειχαν αρρωστησει και πεθανει απο καποια ξαφνικη αρρωστεια ή ατυχημα θα πρεπει να ζουσαν ακομη.
Και οντως ετσι ηταν!
Οι γονεις του, μεγαλυτερης ηλικιας πλεον , γηραιοι και οι δυο, ζουσαν εκει! Τους ειδε, τους αναγνωρισε!
Τους ειδε να μπαινοβγαινουν στο σπιτι, ομως οπως υποστηριζει ο ιδιος, δεν τολμησε να τους μιλησει οσο και αν το λαχταρουσε.
Να τους πλησιασει και να τους πει τι?????
"Γεια σας, ειμαι το παιδι σας που πνιγηκα νηπιο ακομη στο καναλι"?????
"Εαν δεν με περνουσαν για τρελλο σιγουρα θα πιστευαν πως κατι εχω ακουσει για την τραγικη ιστορια και τους "δουλευω", υποστηριξε.
Ετσι εκανε μεταβολη και εφυγε.
Εκεινο που δεν θα ξεχασει ποτέ ειναι πως ενω στον δρομο αυτον περνουσε πολυς κοσμος ή στεκοταν και χαζευε το καναλι, εν τουτοις η γηραια πλεον μητερα του οποτε εβγαινε στην αυλη μπροστα στο σπιτι, κοντοστεκοταν και κοιτουσε επιμονα προς το μερος του, λες και καποιο μυστικο ενστικτο της υπαγορευε πως καποιο πολυ αγαπητο ή εστω πολυ οικειο προσωπο βρισκοταν εκει και την κοιτουσε επισης.

Πολύ συγκινητική ιστορία αυτή!

[Mirella_S]

Θα ηθελα να εκφρασω μια προσωπικη μου αποψη πανω στο ερωτημα του γιατι δεν εχουμε μνημες της "αλλης" πλευρας παρ' οτι εχουμε καποιοι μνημες απο προηγουμενες ζωες.
Ενας ανθρωπος λοιπον, γεννιεται, μεγαλωνει και καποια στιγμη ειτε απο φυσικα αιτια, ειτε απο μη φυσικα πεθαινει.
Υστερα απο καποια χρονικη περιοδο, (αγνωστο πόσο), ο ανθρωπος αυτος ξαναγεννιεται εχοντας ενα αλλο υλικο σωμα φυσικα.
Υποθετικα παντα, ο ανθρωπος αυτος αρχιζει να εχει μνημες (εντονες ή μη), απο προηγουμενες ζωες.
Τι ειναι ομως κοινο τοσο σε αυτην την ζωη που τωρα ζει και στις προηγουμενες???
Ενας υλικος εγκεφαλος, ενα υλικο οργανο δηλαδη, με τραπεζες μνημης και με την ικανοτητα να καταχωρει σαν ενας σαρκινος σκληρος δισκος, εικονες, πληροφοριες, κλπ.
Οταν ομως η ψυχη, η ενεργεια αν θελετε, αποχωριστει το υλικο σωμα, χανει τον σαρκινο αυτο σκληρο δισκο.
Εαν λοιπον υποθεσουμε πως "κουβαλα" μαζι της ιχνη μνημων της ζωης που εζησε, τα ιχνη αυτα θα ειναι απολυτα συμβατα με τον επομενο εγκεφαλο (σαρκινο σκληρο δισκο), που πιθανον να αποκτησει.
Οι μνημες ομως της ψυχης απο την "αλλη" πλευρα, (στην οποια ασφαλως υλικο εγκεφαλο δεν διαθετει), ειναι μαλλον ΜΗ συμβατες με τον νεο υλικο εγκεφαλο, υπαρχουν δηλαδη μαζι με την ενεργεια, την ψυχη δηλαδη, ομως επειδη δεν ειναι συμβατες ΔΕΝ καταχωρουνται στις τραπεζες μνημης του νεου σαρκινου εγκεφαλου.
Καταχωρουνται ομως τα "ιχνη" των μνημων των προηγουμενων ζωών αφου προηλθαν απο ενα υλικο οργανο απολυτα ιδιο και συνεπως συμβατο με το τωρινο.
Μια αναδρομη που διαβασα καποτε και μου εκανε εντυπωση ηταν καποιας αμερικανιδας που ελεγε στον συζυγο της πως ηταν γερμανοεβραια στην προηγουμενη ζωη της και πως ειχε βρει τον θανατο σε στρατοπεδο θανατου των ναζί.
Του μιλουσε μαλιστα απταιστα γερμανικα, χωρις να τα εχει ποτέ διδαχτει, ή εστω να εχει επισκεφθει εστω και μια φορα την Γερμανια.

[Ermhs]

Μπορώ να πω ότι δεν με καλύπτει, ο λόγος ότι η ψυχή, ενέργεια, όπως αποκαλείται από πολλούς, αντιθέτως διαθέτη μεγαλύτερες τράπεζες μνήμης και συνοδικότητας. Έτσι δεν είναι? Και αν σκεφτούμε ότι ως άνθρωποι μεγαλώνοντας μαθαίνουμε από «τα λάθη μας» και καλυτερεύουμε η χειροτερεύουμε, φαντάσου η ψυχή που έχει μια τεράστια ακολουθία επιστροφής στην γη. Για να καλυτερέψεις σε όποια μορφή η αναβαθμιστείς, οφείλεται στην γνώση και όχι στην αμνησία.

Δεν αναφέρομαι στην μνήμη ζωών και πράξεων σε προηγούμενες ζωές στα καλά καθούμενα, αλλά μέσω ύπνωσης, κτλ. Δέχομαι ότι ερχόμαστε για συγκεκριμένο σκοπό και κάθε μνήμη ύπαρξης στο παρελθών, προσωρινά διαγράφεται για να μην επηρεάζει το τωρινό αποτέλεσμα.. Άλλο είναι το ζητούμενο.

Και μια ερώτηση μέσα στην ερώτηση για όσους ασχολούνται και δοκιμάζουν.
Φταίει ο τωρινός τομέας ψυχολογίας? Δηλαδή, δεν δέχεται την ύπαρξη μας μετά τον θάνατο και δεν ασχολείτο με την έρευνα του υπέρ πέραν.
Φταίει κάτι άλλο?

Αν θεωρούμε επικίνδυνη σε εισαγωγικά μια αναδρομή και απαιτείτε ειδικώς για το θέμα αυτό, είναι ακόμη ποιο επικίνδυνο να εξετάζουμε ύπαρξη εμπειριών μετά το θάνατο?


ps:
Χαριτολογώντας εγώ αναδρομές δεν κάνω, όμως τα όνειρα που βλέπω από μικρό παιδί, πάντα με βλέπω ντυμένο στα λευκά και με πολύ ωραία ρούχα, κάτι σαν στολή. Μου αρέσει και η κάπα- μπέρτα που φορώ, πάντα κάτι σαν άρχοντας. «ΧΑΧΑΧΑ ψωνάρα», και πάντα έχω να κάνω μεταξύ καλού κακού kαι όχι μεταξύ αρχόντων και αυλικών.. Αλλά ταλαιπωρημένες ψυχές, αγγέλους και το αντίθετο , άσπρα όνειρα, κτλ.. Λολ
Προς θεού αυτά είναι όνειρα (πολλά), όχι αναδρομές.

[Mirella_S]

Και μια ερώτηση μέσα στην ερώτηση για όσους ασχολούνται και δοκιμάζουν.
Φταίει ο τωρινός τομέας ψυχολογίας? Δηλαδή, δεν δέχεται την ύπαρξη μας μετά τον θάνατο και δεν ασχολείτο με την έρευνα του υπέρ πέραν.
Φταίει κάτι άλλο?

[/QUOTE]


Αχ, Ερμη, αληθεια δεν ξερεις τι φταιει??????????????
Να σου πω αμεσως!
Φταιει το οτι ο ανθρωπος αυτοανακυρηχθηκε Θεος και μαλιστα διαδικος, οπου η μια υποσταση ειναι ο ανθρωπος και η αλλη το χρημα.
Αφου δολοφονησε τα ζωα, αφου "βιασε" κατ' εξακολουθησην την Φυση, αμφισβητει και απορριπτει ο,τι δεν καταλαβαινει και ο,τι δεν τον συμφερει.

[αγγελική]

Αρχική Δημοσίευση από Mirella_S

Και μια ερώτηση μέσα στην ερώτηση για όσους ασχολούνται και δοκιμάζουν.
Φταίει ο τωρινός τομέας ψυχολογίας? Δηλαδή, δεν δέχεται την ύπαρξη μας μετά τον θάνατο και δεν ασχολείτο με την έρευνα του υπέρ πέραν.
Φταίει κάτι άλλο?

απο όσο ξέρω οι κλασικοί ψυχολόγοι δεν πιστεύουν οτι η ψυχή του ανθρώπου ζει αιώνια και πόσο μάλλον οτι ντυνεται και ξαναντύνεται σώμα.
τωρα τελευταία μερικοί έχουν αρχίσει να πιστεύουν στην μετενσάρκωση και να κάνουν θεραπείες μέσω ύπνωσης.

[Ermhs]

Αγγελική, ας με διαψεύσουν αν έχω λάθος, θεωρείτε κάτι «σαν» εγκεφαλική βλάβη? Δηλαδή ο φόβος σε προσωποποίηση ονειρικών καταστάσεων.. κάτι τέτοιο!!Η ένα είδος φανταστικών καταστάσεων που σε θεραπεύουν μέσα από αυτό. Πχ μπορεί να έχεις δει να λένε.. : κατεβαίνεις μια σκάλα και σταματάς στο προ τελευταίο πάτωμα.. κτλ κτλ.. Αυτό σημαίνει ότι σου δημιουργούν εικόνες.. και ότι λες εσύ μετά… θεωρείτε μέρος της θεραπείας.. Όχι ότι όντος επρόκειτο για άλλες ζωές.

Είναι ένας στην Αθήνα που διαφημίζει ότι κάνει αναδρομές σε άλλες ζωές, αλλά δεν θεραπεύει, άρα ο καθένας θα μπορούσε να το κάνει αν μάθει υπνωτισμό!.. Το θέμα είναι να μπορεί να θεραπευτεί κάποια αδυναμία..

[Mirella_S]

Καποτε, σε μια συνομιλια με καποιον που ΔΕΝ γνωριζε ο ιδιος υπνωτισμο, ηξερε ομως καποιους που ηξεραν να υπνωτιζουν, μου ανεφερε το εξης:
"Το να υπνωτισεις καποιον, εαν φυσικα γνωριζεις το πως, ειναι ευκολο. Δυσκολο ομως και ακρως επικινδυνο ειναι το να τον επαναφερεις"
Δεν γνωριζω φυσικα εαν ισχυει κατι τετοιο.
Παρ' ολα αυτα, ο αδελφος μου ο οποιος ειναι γιατρος και μαλιστα λαμπρος ομολογω επιστημονας σε νοσοκομειο της Ιταλιας, πιστευει ακραδαντα στην μεταθανατον ζωη.
Ισως γιατι εχει δει και εχει ακουσει πολλα λογω της φυσης της δουλειας του, της ειδικοτητας του συγκεκριμενα, που τον θελει κοντα σε ατομα που ή οδευουν προς τον θανατο, ή που τον πλησιαζουν πολυ.
Επειδη κατα την διαρκεια της ζωης μου βρεθηκα κοντα σε ετοιμοθανατους συγγενεις, με πρωτους την μητερα μου και τον πατερα μου, θα ηθελα να ρωτησω το εξης και οποιος γνωριζει ας απαντησει:
Γιατι παραμονες πριν πεθανουν ακουν, ή εστω νομιζουν πως ακουν, νεκρους ηδη συγγενεις να τους φωναζουν, να συνομιλουν γυρω τους και να τους καλουν?
Γιατι (εαν υποθεσουμε πως εχουν ψευδαισθησεις, που πολυ αμφιβαλω), δεν ακουν ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ συγγενεις, ή εστω ανθρωπους κοινους, αλλους, που βρισκονται γυρω τους ειτε σαν επισκεπτες, ή απλα σαν παρουσιες στον χωρο???
Γιατι αντιλαμβανονται μονον τους ηδη νεκρους?

[ΙΑΝΕΙΡΑ]

Αυτό ακριβώς συνέβη στον πατέρα μου, αλλά πρέπει να σας πω ότι δεν ήταν σε πλήρη πνευματική διαύγεια. Λίγες μέρες πριν πεθάνει, έβλεπε όλο νεκρούς συγγενείς (γονείς και αδέλφια), ειδικά τη νύχτα και τους μιλούσε. Μήπως έχει κάποια λογική εξήγηση; Δηλαδή προαισθάνεσαι ότι πεθαίνεις και σκέφτεσαι έντονα ότι θα συναντήσεις αγαπημένα πρόσωπα στον άλλο κόσμο, άρα τα "μορφοποιείς" κατά κάποιο τρόπο.

[Mirella_S]

Αρχική Δημοσίευση από ΙΑΝΕΙΡΑ

Αυτό ακριβώς συνέβη στον πατέρα μου, αλλά πρέπει να σας πω ότι δεν ήταν σε πλήρη πνευματική διαύγεια. Λίγες μέρες πριν πεθάνει, έβλεπε όλο νεκρούς συγγενείς (γονείς και αδέλφια), ειδικά τη νύχτα και τους μιλούσε. Μήπως έχει κάποια λογική εξήγηση; Δηλαδή προαισθάνεσαι ότι πεθαίνεις και σκέφτεσαι έντονα ότι θα συναντήσεις αγαπημένα πρόσωπα στον άλλο κόσμο, άρα τα "μορφοποιείς" κατά κάποιο τρόπο.

Υπαρχει μια θεωρια που αναφερει πως:
"Οταν καποιος πλησιαζει προς τον θανατο του, μπορει τοτε να "ριξει" μια ματια στον κοσμο αυτων που δεν ζουν πλεον, δηλαδη των νεκρων".
Η μητερα μου, μια μερα πριν πεθανει ακουγε την μητερα της και τον αδελφο της, (νεκροι και οι δυο), να συνομιλουν στο διπλανο δωματιο, οπως ελεγε.
Εκεινο που προκαλει εντυπωση ειναι πως ενω ηταν στο νοσοκομειο, "εβλεπε" την κρεβατοκαμαρα της στο σπιτι με διαφορετικη ομως διαταξη των επιπλων μεσα σε αυτην .
Αντιθετα ο αδελφος της και θειος μου οταν πεθανε, την παραμονη δηλαδη και ενω ηταν βυθισμενος σε τοσο βαθυ κωμα που μονο μια αρτηρια που "χτυπουσε" στον λαιμο του εδειχνε πως ακομη ζουσε, ανοιξε ξαφνικα τα ματια του και κοιταζοντας στο κενο αναφωνησε: "Ερχομαι μανα μου, ερχομαι"!
Απευθυνομενος προφανως στην ηδη τοτε νεκρη γιαγια μου και μητερα του.
Υστερα ξαναβυθιστηκε στο ατερμονο αυτο κωμα για να πεθανει τελικα την επομενη ημερα.

[Ermhs]

Αν και ξεφεύγει το θέμα,
Πρόσφατα έβαλα μια περίεργη φωτογραφία εδώ, είχα αναφέρει ότι είχε πεθάνει κάποιος ένα μήνα πριν και ήταν πατέρας του ιδιοκτήτη αυτού. Πριν πεθάνει και ενώ περίμεναν όλοι (βαριά μετάσταση σε όλα τα κόκκαλα), τους έλεγε* ήρθε άγγελος και μου είπε ότι θα φύγω σήμερα, μετά είδα μικρά καλικατζαράκια να με τραβάν από το σώμα μου. Εγώ παρακάλεσα τον Αρχ. Μιχαήλ να με αφήσει άλλες 3 ήμερες μιας και πάντα πρόσφερα κάτι παραπάνω στο παγκάρι και μου είπε εντάξει.

Πέθανε μετά από 3 ημέρες όπως το είπε!.

Για να μην νομίζουν μερικοί ότι δίνω παράδειγμα στο να δίνουμε λεφτά στην εκκλησία, εγώ είμαι κατά.. μπορεί να ρίχνω 2-3 λεπτά στο παγκάρι και να παίρνω 4-5-6 κεριά.. μιας και αυτή είναι η πραγματική αξία με την ανακύκλωση που κάνουν, καθώς η εκκλησία δεν έχει ανάγκη από λεφτά.. Αν έδιναν το 1/20 από αυτά που έχουν στην πολιτεία, δεν θα είχαμε το χάλι που έχουμε σήμερα.

Πιστεύω ότι ήταν η ανάγκη στο να καθίσει λίγο παραπάνω κοντά στους δικούς του. Παρά τα λεφτά στο παγκάρι. (δεν απορρίπτω σε καμία περίπτωση την μεταφυσική της ιστορίας αυτής). Όπως και η προ γιαγιά μου, έλαβε 2εβδομαδες νωρίτερα με όραμα ζωντανό, ότι θα πέθαινε την συγκειμένη ημέρα.